Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπάρχουν άνθρωποι που δίνονται ψυχή τε και σώματι σ' αυτό που οι ίδιοι έχουν αναγάγει σαν σκοπό της ζωής τους. Που αδιαφορούν για τα χρήματα, για την εμφάνισή τους, για την ίδια τους την υγεία πολλές φορές. Και υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που εκμεταλλεύονται τους ρομαντικούς αυτούς "Δον Κιχώτες" για να εισπράξουν τίτλους, αξιώματα και χρήματα. Η ιστορία αυτή επαναλαμβάνεται καθημερινώς, ενώ ο Γιάννης Πουλόπουλος δεν θα μπορούσε, δυστυχώς, να αποτελέσει εξαίρεση.
Τον γνώρισα τον Δεκέμβριο του 2015 στον τόπο της θυσίας του, να περιθάλπει και να ταίζει τα τραυματισμένα και ανάπηρα, πολλές φορές, ζώα που κατέληγαν στις προβληματικές εγκαταστάσεις του "Κέντρου Περίθαλψης Αγρίων Ζώων" της Αίγινας, και είχα μείνει άφωνος με την αυταπάρνησή του και το αφιλοκερδές ενδιαφέρον του για τους, πτερωτούς κυρίως, φιλοξενούμενούς του