|
|
https://www.pemptousia.gr/2025/03/mipos-eidate-pou-kryvetai-i-politiki-orthotita/
Αυτές τις ημέρες ξαναμπήκε στη δημόσια συζήτηση το διαχρονικό ερώτημα, αν μπορεί ένας καλλιτέχνης στο όνομα του δημοκρατικού του δικαιώματος που σχετίζεται με την απόλυτη ελευθερία δημιουργίας και έκφρασης, να προσβάλλει, και μάλιστα με αυθαίρετο και προκλητικό τρόπο, δημοκρατικά δικαιώματα άλλων ατόμων και ομάδων, όπως ο σεβασμός στις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τα θρησκευτικά τους σύμβολα, όντας μάλιστα στο απυρόβλητο, καλυπτόμενος πίσω από την ελευθερία της τέχνης.Οποιαδήποτε δε προσπάθεια αντίδρασης προς τα «καλλιτεχνικά» ανοσιουργήματα επισύρει την κατηγορία της λογοκρισίας. Είναι βέβαια η ίδια κατηγορία που εξαπολύεται και εναντίον όλων εκείνων που παρεμποδίζουν κάποιους να προβαίνουν σε κριτικά σχόλια σε ζητήματα που εγείρει και καθιερώνει η wokeατζέντα και ο «πολιτισμός της ακύρωσης» με την προστασία της λεγόμενης «πολιτικής ορθότητας».
https://www.pemptousia.gr/2024/02/agios-parthenios-episkopos-lampsakou-prostatis-ton-karkinopathon/
Ο όσιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη.
Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους αποστόλους, που ήσαν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Κα όταν έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη και τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου.
Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα εμοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι αυτό κι όταν τον ευχαριστούσαν έλεγε: « Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;» Για την ενάρετη αυτού παρουσία ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ή Φιλητός) τον εχειροτόνησε πρεσβύτερο. Αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον εχειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου.
| |||||
|
Το Ραδιόφωνο της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού σε συνεργασία με την "Πεμπτουσία" και την "Ψηφιακή Ακαδημία Ευγένιος Βούλγαρης" σας προσκαλούν να δηλώσετε συμμετοχή στην Εσπερίδα της Κοινότητας Νέων
Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού:
Παναγία Προυσιώτισσα.
(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Πάνω από τον τρούλο της Εκκλησίας της Μονής της Παναγίας της Προυσιώτισσας ήταν μια πέτρα κολλημένη σαν ένα σώμα με το σπήλαιον.
Την πέτρα αυτή την σκέπαζε ένας μεγάλος κισσός, ο οποίος την περιτριγύριζε και ήταν μπλεγμένος γύρω της.
Μετά ο κισσός ξεράθηκε και η πέτρα ήταν πλέον γυμνή. Αργότερα έγινε σεισμός και η πέτρα άνοιξε και ήταν έτοιμη να πέσει πάνω στην εκκλησία και να την καταστρέψει όλη.
Οι πατέρες της μονής βλέποντας την κατάσταση αυτή και μη μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο, έψαλλαν με πίστη και θέρμη καρδίας την Παράκληση στην Παναγία.
Με τις ελπίδες τους στην Παναγία κοιμήθηκαν οι Πατέρες εκείνο το βράδυ.
Το πρωί όταν ξύπνησαν είδαν την πέτρα να έχει πέσει και να βρίσκεται πιο κάτω από τον ναό χωρίς να τον έχει αγγίξει καθόλου και να έχει γίνει οποιαδήποτε καταστροφή.
Και τότε δόξασαν τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο.
Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Αύγουστος, τόμος 8ος.
https://www.pemptousia.gr/2024/08/i-nistia-tou-dekapentavgoustou/
Aπό 1η Αυγούστου μέχρι και 14η Αυγούστου Νηστεύουμε προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η νηστεία είναι αυστηρή. Ψάρι τρώμε μόνο στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας (6 Αυγούστου). Άν η 15η Αυγούστου συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή τότε γίνεται κατάλυση μόνον ιχθύος.
Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Η πρώτη. Η πιο παλιά από όλες. Την έδωκε στον Αδάμ μέσα στον παράδεισο. Το νόημα της νηστείας ήταν: με το όπλο της νηστείας να συνηθίσουν οι άνθρωποι στην υπακοή στο Θεό και στην πάλη κατά του διαβόλου.
Κατά την παράδοση, είθισται περίοδος νηστείας για τη συγκεκριμένη εορτή, που καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους, εκείνη πριν την γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και εκείνη πριν της γιορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου. Το 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται το ψάρι. Κατά τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός κι αν η γιορτή πέσει σε ημέρα Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι.
| |||
|
https://www.pemptousia.gr/2021/09/anamnisi-tou-christou-o-stavros/
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού ανήκει στις Δεσποτικές εορτές. Αναφέρεται στο πρόσωπο του Χριστού, γιατί ο Σταυρός έγινε «το σημείον του Υιού του Ανθρώπου».
Αφότου ο Χριστός επέλεξε ο τρόπος του εκουσίου Πάθους του να είναι ο διά σταυρού θάνατος, το μέχρι τότε επαίσχυντο ξύλο της ατίμωσης μεταβλήθηκε σε πανένδοξο τρόπαιο και τιμημένο του σύμβολο.
Όταν κατά τη Δευτέρα Παρουσία του ο Χριστός θα έλθει πάλι, «επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής», θα φανερωθεί πρώτα στον ουρανό το σημείο του, ο Σταυρός (Ματθ. 24, 30). Αλλά και μετά θα τον συνοδεύει αχώριστα στην ατελεύτητη αιωνιότητα. Από τη στιγμή της Σταύρωσης και εξής ο Σταυρός αποτελεί στοιχείο άμεσα δηλωτικό της ταυτότητας του Χριστού. Μας θυμίζει πάντα «τον δι’ ημάς σταυρωθέντα». Παραπέμπει αναπόφευκτα σε Εκείνον.
https://www.pemptousia.gr/2014/11/agios-arsenios-o-kappadokis/
Ο Οσιότατος Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στα 1840 στα Φάρασα ή Βαρασιό, στο Κεφαλοχώρι των έξι Χριστιανικών χωριών της περιφερείας Φαράσων της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι σε αρετές και μέτριοι σε αγαθά. Είχαν αποκτήσει δύο αγόρια, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (τον Άγιο Αρσένιο).