Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Προ ενός περίπου έτους εξεδόθη στην ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις Άγρα (σε μετάφραση Μαρίας Αγγελίδου και Άγγελου Αγγελίδη) μια άκρως επίκαιρη μελέτη την οποία είχε δημοσιεύσει ο Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig) το 1925 σε έναν τόμο που περιείχε άρθρα και διαλέξεις του.
Ο τίτλος αυτού του τόμου είναι ταυτόσημος με τον τίτλο της μεταφρασμένης στα ελληνικά μελέτης του: «Η ομογενοποίηση του κόσμου»1.
Από τον 20ό αιώνα άρχισε να χαρακτηρίζεται το κράτος και, ειδικότερα, ο τομέας της δημόσιας διοίκησης ως το «γραφειοκρατικό τέρας» που ταλαιπωρεί τον πολίτη στις καθημερινές συναλλαγές του με τις διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου.
Το σπάσιμο νεύρων από την μετατροπή του πολίτη σε ένα μπαλάκι που περιφέρεται από υπηρεσία σε υπηρεσία για να μαζέψει τα απαραίτητα δικαιολογητικά και οι ατελείωτες ουρές στις εφορίες με φόντο τους αλησμόνητους μπλε φακέλους που δένονταν με το γνωστό παχύ λευκό σχοινάκι και έφτιαχναν ατελείωτες στοίβες μέσα και έξω από τους καταθλιπτικούς γκρι φωριαμούς, στους οποίους φιλοξενείτο το χαρτοβασίλειο του κράτους, είναι δύο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα των συνεπειών που είχε για τον πολίτη η δράση του Δημοσίου ως γραφειοκρατικού τέρατος.
https://orthodoxia.gr/2024/09/20/apisteyto-stocheyoyn-na-mas-metatrepsoyn-se-rompot/
Μετανθρωπισμός: Τὸ τέλος τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ
Ὁ κόσμος ἀλλάζει μὲ ραγδαίους ρυθμούς. Οἱ τεχνολογικὲς ἀλλαγὲς συμπαρασύρουν τὰ πάντα στὸ πέρασμά τους, φτάνοντας καὶ μέχρι καὶ αὐτὴ τὴ μετεξέλιξη καὶ τὴν ἀποδόμηση τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ θεαματικὲς τεχνολογικὲς ἐξελίξεις, ἡ Τεχνητὴ Νοημοσύνη (ΑΙ), οἱ ἰατρικὲς ἐφαρμογὲς καὶ οἱ ἀνατρεπτικὲς βιοτεχνολογικὲς καινοτομίες ἔχουν ὁδηγήσει τοὺς εἰδικοὺς καὶ τοὺς ἐπιστήμονες νὰ σκέπτονται «ἔξω ἀπὸ τὸ κουτί», ἀναζητώντας νέους ὁρισμούς, νέα κεφάλαια καὶ καινούργιες θεματικὲς στὰ ἐπιστημονικά τους πεδία, στὰ ἐργαστήρια, στὶς ἔρευνες, στὰ συγγράμματά τους καὶ στὶς θεωρητικὲς προσεγγίσεις.
Καινοτόμες ἀλλαγὲς καὶ καταιγιστικὲς ἐξελίξεις ἔθεσαν στὸ διεπιστημονικὸ ἐπίκεντρό τους μέχρι καὶ τὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος ὑποστατικὰ ἀλλάζει ἢ τὸν ἀλλάζουν τόσο μέσα του ὅσο ἐπίσης καὶ ἔξω του. Ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμὸς καὶ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος συνολικὰ εἶναι στὸ στόχαστρο τόσο ὡς ἀνθρώπινο εἶδος καὶ ὑπόσταση ὅσο ἐπίσης καὶ ὡς τὸ πιὸ ἐξελιγμένο «ζῶο» ἐπὶ τῆς γῆς ποὺ μπορεῖ νὰ μεταλλαχθεῖ, νὰ μεταβληθεῖ, νὰ μετασχηματισθεῖ καὶ νὰ μετεξελιχθεῖ τόσο ὡς μία ὀργανικὴ ὀντότητα ὅσο ἐπίσης καὶ ὡς ἕνα βιολογικὸ ὄν, ὑλικὴ ὑπόσταση καὶ κατάσταση.
Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*
Όταν η μεγαλύτερή μας θυγατέρα με ρώτησε φέτος, που δίνει πανελλαδικές εξετάσεις, ποια είναι η γνώμη μου για την επιθυμία της να δηλώσει κάποιο μεταφραστικό τμήμα ώστε να σπουδάσει, απάντησε ο τεχνοκράτης μέσα μου. Της είπα ότι η εξέλιξη των υπολογιστών ουσιαστικά έχει υποκαταστήσει την ανάγκη για συμπολίτες μας μεταφραστές, αφού πλέον υπάρχουν ιδιαίτερα εξελιγμένες εφαρμογές οι οποίες μετατρέπουν οποιοδήποτε κείμενο σε κάθε άλλη γλώσσα. Σε πέντε έτη από τώρα, αφού αυτή η εξέλιξη είναι εκθετικά αυξητική, είναι απόλυτα σίγουρο ότι όλες οι μεταφράσεις θα γίνονται από μηχανές. Με άκουσε η κόρη μου και επέλεξε να στοχεύσει σε παιδαγωγικές σχολές, αντί για μεταφραστικές.
