Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Ο Μεγάλος Θεολόγος και Υμνογράφος της Εκκλησίας (4 Δεκεμβρίου)

 https://enromiosini.gr/biografies/25ag-ioannis-damaskinos-theol/

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας έβαλαν τη δική τους σφραγίδα ο καθένας στη διατύπωση της αποκαλυμμένης και σώζουσας αλήθειας. Είναι όντως θαυμαστό το γεγονός ότι ουδέποτε υπήρξε χρόνος στη δισχιλιόχρονη πορεία της Εκκλησίας μας να μην υπάρχουν Πατέρες και διδάσκαλοι, οι οποίοι εκφράζουν την αυτοσυνειδησία Της.

Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς (4 Δεκεμβρίου)

 https://enromiosini.gr/arthrografia/25ag-varvara-megalomartys/

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Ορισμένοι άγιοι της Εκκλησίας μας έχουν την προσωνυμία Μεγαλομάρτυρες, διότι υπέστησαν ιδιαίτερα σκληρά βασανιστήρια, κατά την ομολογία τους στο Χριστό και την άρνησή τους να ασπασθούν αλλότριους ψεύτικους «θεούς» και να θυσιάσουν στα άψυχα είδωλα. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγεται η Μεγαλομάρτυς Βαρβάρα, μια ηρωική κόρη, η οποία αντάλλαξε τις δόξες του κόσμου με την πίστη της και την προσήλωσή τους στο Σωτήρα Χριστό.

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: (2 Δεκεμβρίου)

https://www.ekklisiaonline.gr/nea/agios-porfyrios-o-kafsokalyvitis-megali-giorti-tis-orthodoxias-simera-2-dekemvriou/

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστίας. Οι γονείς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου, ήταν ευσεβείς και φιλόθεοι άνθρωποι. Ο πατέρας του, μάλιστα, ήταν ψάλτης στο χωριό και είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Νεκτάριο. Η οικογένειά του ήταν πολυμελής και οι γονείς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν να τη συντηρήσουν. Γι’ αυτό ο πατέρας υποχρεώθηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Όσιος Στυλιανός ο Παφλαγόνας (26 Νοεμβρίου)

 https://enromiosini.gr/biografies/25os-stylianos-paflagonas/

Ἀσκήσεως πέπτωκεν ὁ στερρὸς στῦλος. Στυλιανὸς γὰρ τὸν βίον καταστρέφει.

Βιογραφία Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ’ αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων.

Αγ. Αικατερίνη: Η Πάνσοφος Μεγαλομάρτυς του Χριστού

 https://enromiosini.gr/biografies/24ag-aikaterini-megalomartys/

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Οι γυναίκες μάρτυρες της Εκκλησίας μας είναι εξίσου ηρωίδες με τους άνδρες μάρτυρες, οι οποίες συναποτελούν την πιο εκλεκτή χορεία των αγίων. Το πρόβλημα της ισότητας των δύο φύλων, λύθηκε για την Εκκλησία μας στους αγίους Της, όπως και η σύμπλευση γνώσης και πίστης.

«Σήμερον τω Ναώ Προσάγεται η Πανάμωμος Παρθένος»

 https://enromiosini.gr/arthrografia/25simeron-prosagetai-parthenos/

(Αφιέρωμα στην εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – καθηγητού

Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου είναι μια σημαντική θεομητορική εορτή, την οποία εορτάζουν με σεβασμό και λαμπρότητα οι ορθόδοξοι πιστοί σε όλο τον κόσμο. Καθιερώθηκε γύρω στον 6ο αιώνα στην Ιερουσαλήμ με βάση την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας. Ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων (634-638) κάνει λόγο στα γραπτά του για την εορτή αυτή. Στην Κωνσταντινούπολη καθιερώθηκε γύρω στα τέλη του Ζ΄ ή τις αρχές του Η΄ αιώνα. Κατ’ αυτήν εορτάζεται το γεγονός της εισόδου της Παναγίας μας στο Ναό του Σολομώντος, όταν ήταν τριών ετών.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης (13/11/2025)

 https://orthodoxia.gr/2025/11/13/agios-ioannis-o-chrysostomos-archiepiskopos-konstantinoypolis-13-11-2025/

Μύσας ὁ χρυσοῦς Ἰωάννης τὸ στόμα,
Ἀφῆκεν ἡμῖν ἄλλο τὰς βίβλους στόμα.
Ἀμφὶ τρίτην δεκάτην σίγησεν χρύσεα χείλη.

Ὁ μεγάλος αὐτὸς πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τὸ 347 μ.Χ.(κατά ἄλλους τὸ 354 μ.Χ.). Πατέρας του ἦταν ὁ στρατηγὸς Σεκοῦνδος καὶ μητέρα του ἡ Ἀνθοῦσα. Γρήγορα ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα, καὶ ἡ μητέρα του – χήρα τότε 20 ἐτῶν – τὸν ἀνέθρεψε καὶ τὸν μόρφωσε κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ἦταν εὐφυέστατο μυαλὸ καὶ σπούδασε πολλὲς ἐπιστῆμες στὴν Ἀντιόχεια – κοντὰ στὸν τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνιο – ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀθήνα, μαζὶ μὲ τὸν ἀγαπημένο τοῦ φίλο Μέγα Βασίλειο.

Αγ. Ιωάννης ο Ελεήμων Πατριάρχης Αλεξανδρείας (11 Νοεμβρίου)

 https://enromiosini.gr/biografies/25ag-ioannis-eleimon-alej/

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας έλαβαν τον χαρακτηρισμό του ελεήμονα, διότι άσκησαν υπερβαλλόντως την χριστιανική αρετή της ελεημοσύνης. Ο αγιασμός τους και η τελείωσή τους πέρασε μέσα από την άσκηση της έμπρακτης αγάπης, η οποία θεωρείται ως η κορωνίδα όλων των αρετών. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Άγιος Μηνάς «ὁ ἐν τῷ Κοτυαείῳ» ο Μεγαλομάρτυρας (11 Νοεμβρίου)

 https://enromiosini.gr/biografies/25ag-minas-o-enkotayo/

 

Αἴγυπτος ὄντως, εἰ τέκοι, τίκτει μέγα. Τμηθεὶς ἀληθὲς τοῦτο Μηνᾶς δεικνύει. Μηνᾶς ἑνδεκάτῃ ἔτλη ξίφος γηθόσυνος κῆρ.

Βιογραφία Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας την φωνή του «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμοί 7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Άγιοι Γαλακτίων και Επιστήμη τιμήσωμεν ώσπερ συζυγίαν αρίστην και κλειτὴν.

 

Στην εποχή μας , αποτελεί κοινό τόπο, η διαπίστωση ότι ο θεσμός της οικογενείας διέρχεται κρίση. Οι χωρισμοί και τα διαζύγια είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι λόγοι και οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές. Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι απουσιάζει η πραγματική, η αληθινή αγάπη η εν Θεώ αγάπη μεταξύ των συζύγων. Αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι ο όρος σύζυγος αντικαθιστάθηκε από το σύντροφος;; Η εν Χριστώ αγάπη σέβεται την ελευθερία του άλλου και δέχεται με ταπεινό φρόνημα το ρόλο του μέσα στην οικογένεια όπως τον όρισε ο Θεός.

Θα τα παραπάνω θα γίνουν κατανοητά αν μελετήσουμε τον βίο των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης οι οποίοι ήταν σύζυγοι.

Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (10 Νοεμβρίου )

https://www.vimaorthodoxias.gr/vioi-agion/10-noemvrioy-giorti-simera-osios-arsenios-o-kappadokis-5/







Γιορτή σήμερα: Τη μνήμη του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκη τιμά σήμερα, 10 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας.

Ο Οσιότατος Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στα 1840 μ.Χ. στα Φάρασα ή Βαρασιό, στο Κεφαλοχώρι των έξι Χριστιανικών χωριών της περιφερείας Φαράσων της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι σε αρετές και μέτριοι σε αγαθά. Είχαν αποκτήσει δύο αγόρια, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (τον Άγιο Αρσένιο).

Αγ. Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: Ο Πρώτος Επίσκοπος Ιεροσολύμων (23 Οκτωβρίου)

 https://enromiosini.gr/biografies/25ag-iakovos-adelfotheos/

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της αρχαίας Εκκλησίας υπήρξε ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, πρώτος επίσκοπος της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων και συγγραφέας της ομωνύμου Καθολικής Επιστολής της Καινής Διαθήκης.

Ήταν Ιουδαίος την καταγωγή και σύμφωνα με την παράδοση, γιος του μνήστορος Ιωσήφ, ο οποίος ήταν παντρεμένος πριν μνηστευθεί την Παρθένο Μαρία και είχε χηρέψει. Είχε δε επτά παιδιά, τον Ιάκωβο, τον Ιωσή, τον Ιούδα, τον Σίμωνα ή Συμεών, την Εσθήρ, την Μάρθα και τη Σαλώμη, η οποία αργότερα έγινε η μητέρα των αποστόλων Ιακώβου και Ιωάννη. Ο Ιωσήφ μετά τη χηρεία του μνηστεύτηκε, κατά θεία οικονομία, την Παρθένο Μαρία, για να μεγαλώσει τα παιδιά του, αλλά κυρίως να γίνει ο θετός πατέρας και ο προστάτης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό και ο Ιάκωβος αναφέρεται ως Αδελφόθεος, αφού έζησαν μαζί κάτω από την ίδια στέγη σαν αδέλφια.

Αγ. Γεράσιμος: Ο Νέος Ασκητής της Κεφαλονιάς

 https://enromiosini.gr/biografies/25ag-gerasimos-neos/

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Ο μοναχισμός είναι ένας από τους δύο δρόμους που μπορεί να επιλέξει ο Χριστιανός στην ζωή του, ήτοι τον έγγαμο ή τον άγαμο βίο. Και οι δύο αυτοί δρόμοι είναι για την Εκκλησία μας ισότιμοι και ευλογημένοι, και οδηγούν εξίσου στη θέωση. Ο μοναχισμός είναι μια δυναμική παρουσία στη ζωή της Εκκλησίας μας, τον οποίο αγίασαν αμέτρητα πλήθη οσίων, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Ένας από τους πολυάριθμους αγίους μοναχούς είναι και ο άγιος Γεράσιμος, ο Νέος Ασκητής, ο οποίος αναδείχτηκε ως μια από τις σπουδαιότερες μοναστικές μορφές των νεωτέρων χρόνων, εφάμιλλος των μεγάλων μοναχών της αρχαίας Εκκλησίας.

Γεννήθηκε το 1506 στα Τρίκαλα της Κορινθίας. Καταγόταν από την επιφανή βυζαντινή οικογένεια των Νοταράδων. Οι γονείς του Δημήτριος και Καλή του έδωσαν άριστη ανατροφή και ευσέβεια. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Όταν έγινε 20 χρονών πήγε στη Ζάκυνθο, η οποία ήταν ένα σημαντικό κέντρο των γραμμάτων, παρ’ όλο ότι βρισκόταν υπό ενετική κατοχή. Εκεί απέκτησε σεβαστή μόρφωση, αλλά μη μπορώντας να αντέξει τις αφόρητες πιέσεις των αιρετικών παπικών κατά των ορθοδόξων, αποφάσισε να εγκαταλείψει το νησί και να μεταβεί σε άλλα σημαντικότερα πνευματικά κέντρα.

Άγιος Αρτέμιος ο Μεγαλομάρτυρας (20 Οκτωβρίου)

 https://www.vimaorthodoxias.gr/vioi-agion/20-oktovrioy-giorti-simera-agios-artemios-o-megalomartyras-4/

Γιορτή σήμερα: Τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου τιμά σήμερα, 20 Οκτωβρίου, η Εκκλησία μας. Ο Άγιος Αρτέμιος ήταν διακεκριμένος πολιτικός του Βυζαντίου και ευσεβέστατος χριστιανός. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, εκτιμώντας τα ηθικά και πολιτικά του χαρίσματα, του έδωσε το αξίωμα του πατρικίου και τον διόρισε Δούκα και Αυγουστάλιο της Αλεξανδρείας.

Το 357 μ.Χ. πηγαίνει στην Πάτρα, κατ’ εντολή του Αυτοκράτορα Κωνσταντίου, γιου του Μεγάλου Κωνσταντίνου, για να παραλάβει τα σεπτά λείψανα του Αγίου Ανδρέα και να τα ανακομίσει στον νεόκτιστο Ναό των Αγίων αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη (3 Μαρτίου 357 μ.Χ.).

Η Οσία Παρασκευή η Επιβατηνή και τα Βαλκάνια

 https://enromiosini.gr/arthrografia/25osia-paraskeyi-1/

Πρω­το­πρε­σβύ­τε­ρου Πέ­τρου Σιν­το­ρε­άκ

Εἶ­ναι γνω­στό ὅ­τι ὁ κά­θε Ἅ­γιος ἀ­νή­κει σ᾿ ὁ­λό­κλη­ρη τήν τοῦ Χρι­στοῦ Ἐκ­κλη­σί­α, ἀ­νε­ξάρ­τη­τα ἀ­πό τόν τό­πο πού γεν­νή­θη­κε ἤ καί δρα­στη­ρι­ο­ποι­ή­θη­κε. Μπο­ρεῖ ἕ­νας Ἅ­γιος νά μήν εἶ­ναι καί τό­σο γνω­στός κά­που. Αὐ­τό δέν ση­μαί­νει ὅ­τι δέν εὐ­λο­γεῖ καί δέν προ­στα­τεύ­ει τούς πι­στούς ἐ­κεί­νου τοῦ τό­που. Πολ­λές φο­ρές ἐμ­φα­νί­ζε­ται καί κά­νει θαύ­μα­τα ἐ­κεῖ, ἀ­πο­κα­λύ­πτον­τας στοι­χεῖ­α ἀ­πό τή ζω­ή του γιά τήν πνευ­μα­τι­κή ἐ­νί­σχυ­ση τοῦ εὑρύ­τε­ρου κοι­νοῦ. Εἶ­ναι ὅ­μως πο­λύ πιό αἰ­σθη­τή ἡ πα­ρου­σί­α τοῦ Ἁ­γί­ου στά μέ­ρη πού εὐ­λο­γή­θη­καν ἀ­πό τό πέ­ρα­σμά του ἐν ζω­ῇ ἤ ἀ­πό τό πέ­ρα­σμα τῶν Λει­ψά­νων του, με­τά τήν κοί­μη­ση Αὐ­τοῦ.  Μί­α τέ­τοι­α πε­ρί­πτω­ση εἶ­ναι τῆς Ὁ­σί­ας Πα­ρα­σκευ­ῆς τῆς Ἐ­πι­βα­τη­νῆς. Ἀ­πό τόν Βί­ο της βλέ­που­με ὅ­τι ὅ­ταν ζοῦ­σε δι­έ­σχι­σε τήν χρι­στι­α­νι­κή γῆ ἀ­πό τήν Ἀ­να­το­λι­κή Θρά­κη μέ­χρι τούς Ἁ­γί­ους Τό­πους, καί με­τά τόν θά­να­το εὐ­λό­γη­σε τά Βαλ­κά­νια διά μέ­σου τῶν Λει­ψά­νων Αὐ­τῆς. Γι᾿ αὐ­τό, θε­ω­ρῶ ὅ­τι μπο­ρεῖ εὐ­στό­χως νά ὀ­νο­μα­στῆ «Ὁ­σί­α Πα­ρα­σκευ­ή τῶν Βαλ­κα­νί­ων».

Τη 23η του αυτού μηνός η Σύλληψις του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου

 https://enromiosini.gr/arthrografia/ti-23i-toy-aytoy-3/

ΑΒΡΑΑΜ  Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Οι γονείς του Τιμίου Προδρόμου ήταν ο Αρχιερέας Ζαχαρίας και η Ελισάβετ. Αυτοί ήταν ευσεβείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι, «ήσαν δε δίκαιοι αμφότεροι ενώπιον του Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταις εντολαίς και δικαιώμασι του Κυρίου, άμεμπτοι» (Λουκ. α΄, 6).  Ήταν όμως άτεκνοι. Ποθούσανε ολόψυχα ν’ αποκτήσουνε ένα παιδί. Άπειρες και θερμές ήταν οι προσευχές τους στο Θεό, για την εκπλήρωση αυτής της γλυκιάς επιθυμίας. Ο χρόνος όμως κυλούσε, χωρίς καμιά θεϊκή απάντηση στο ποθητό τους αίτημα.

Τη 17η του αυτού μηνός μνήμη των Αγίων Μαρτύρων και Καλλινίκων Παρθένων Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης και της μητρός αυτών Σοφίας

 https://enromiosini.gr/arthrografia/ti-17i-toy-aytoy-3/

ΑΒΡΑΑΜ  Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

«Έλαμψε σήμερα η σεβάσμια μνήμη των σοφότατων Παρθένων, που συνάγει τα πλήθη των Ορθοδόξων σε εόρτια πανήγυρη και χαροποιεί τους πιστούς. Ελάτε λοιπόν φιλέορτοι με ασματικά εγκώμια να υμνήσουμε τις αθληφόρες μάρτυρες του Χριστού, λέγοντες:

-Χαίρε, Πίστη πολύαθλε, η οποία δέχτηκες την αποκοπή των μαστών και των μελών του σώματός σου και υπέμεινες με ανδρικό φρόνημα και κατέβαλες το θράσος του τυράννου.

-Χαίρε, Ελπίς παναοίδιμε, η οποία απέφυγες τις βολές και τα χαϊδέματα του δυσσεβούς και πρόσφερες τον εαυτό σου ευπρόσδεκτο θύμα στον Θεό.

Τη 16η του αυτού μηνός μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος και Πανευφήμου Ευφημίας

 https://enromiosini.gr/biografies/ti-16i-toy-aytoy-4/

ΑΒΡΑΑΜ  Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Η  Αγία και καλλίνικος μάρτυς του Χριστού, Ευφημία, έζησε κατά τούς χρόνους του αυτοκράτορος των Ρωμαίων Διοκλητιανού, που βασίλευσε κατά τα έτη 284-305 μ.Χ. Καταγόταν από την πόλη της Χαλκηδόνας. Ήταν θυγατέρα του περιφανούς και πλουσίου Φιλόφρονος, συγκλητικού στο αξίωμα και της ευσεβούς και συμπαθέστατης στους πτωχούς Θεοδοσιανής. Από τέτοια λοιπόν ρίζα αγαθή βλάστησε η καλλίνικος Ευφημία και δεν άργησε να καταστεί ονομαστή και πανεύφημη για την πίστη της και την ευσέβειά της στον Χριστό. Η  Αγία παιδαγωγήθηκε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου»,  γι΄ αυτό αγάπησε τον Χριστό, την παρθενία και την μετά ζήλου ομολο­γία του Χριστού. O ανθύπατος της  Ανατολής Πρίσκος, που είχε συγκάθεδρο τον φιλόσοφο και ιερέα του Άρεως  Απελ­ιανό, κήρυξε,  σύμφωνα με την απόφαση και εντολή του Διοκλητιανού, διωγμό κατά των Χριστιανών στην Ανατολή. Όταν δε έφτασε η εορτή  του ψευδώνυμου Θεού Άρεως, στάλθηκαν γράμματα παντού, προσταγές και κήρυκες σ΄ όλα τα μέρη της Χαλκηδόνας, που προσκαλούσαν όλους τους ανθρώπους να έλθουν στην γιορτή. Όσοι δεν θα προσερχόταν θα φονεύονταν και θα τιμωρούνταν με φοβερά κολαστήρια. Οι χριστιανοί καθ’ ομά­δας και συντροφιές κρυβόντουσαν άλλοι σε σπίτια και άλλοι σε ερημι­κές περιοχές, προσευχόμενοι στον Θεό. Η Αγία  Ευφημία  ηγούνταν μιας τέτοιας ομάδας πιστών που τους στήριζε με τους φλογερούς λόγους της. Όμως διαβλήθηκε η Αγία, ότι ομολογούσε τον Χριστόν ως αληθινό Θεό και συνελήφθηκε μαζί με τα σαράντα εννέα μέλη της ομάδας της.

Τη 9η του αυτού μηνός μνήμη των Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης.

 https://enromiosini.gr/arthrografia/ti-9i-toy-aytoy/

ΑΒΡΑΑΜ  Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα είναι οι γονείς της Θεομήτορος, οι οποίοι αξιώθηκαν να γεννήσουν τη Μητέρα του Θεού, για να πραγματοποιηθεί το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Ο ευσεβής Ιωακείμ καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαβίδ. Ομοίως και η σύζυγός του Άννα ήτο από την φυλή του Δαβίδ, ευγενέστατη κατά το σώμα και την ψυχή. Ο Ιωακείμ ως φιλόθεος και πλούσιος προσέφερε πάντοτε διπλά τα δώρα του στον Θεό. Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα ήταν κοσμημένοι από αρετές. Ήταν γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα και υπομονή. Ζούσαν με ευλάβεια και φόβο Θεού. Τηρούσαν τον Νόμο. Είχαν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πιστεύανε στο Θεό με θέρμη και προσεύχονταν. Προσεύχονταν ολόψυχα. . Και γι’ αυτό αξιώθηκαν να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης.

Τη 8η του αυτού μηνός η Γέννησις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας

https://enromiosini.gr/arthrografia/ti-8i-toy-aytoy/

ΑΒΡΑΑΜ  Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Το Γενέσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι η πρώτη Θεομητορική εορτή του εκκλησιαστικού έτους. Σήμερα εορτάζουμε την γέννηση της Αειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας, του άνθους «εκ της ρίζης Ιεσσαί». Εορτάζουμε «παγκοσμίου ευφροσύνης γενέθλιον και το προοίμιο του μυστηρίου του Χριστού». Είναι η κορύφωση, η ολοκλήρωση της παλαιοδιαθηκικής παιδαγωγικής προετοιμασίας της ανθρωπότητας για την υποδοχή του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού. Η Θεοτόκος είναι το μεταίχμιο Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Στην Παλαιά Διαθήκη αποτελούσε κήρυγμα Προφητών, προσδοκία Δικαίων, ενώ στην Καινή Διαθήκη γίνεται ο γλυκασμός των Αγγέλων, η δόξα των Αποστόλων, το θάρρος των Μαρτύρων, το καύχημα της ανθρωπότητας. Η Θεοτόκος ήταν η μοναδική που θα μπορούσε να κατεβάσει τον Ουρανό στην γη, να κάνει τον Θεό άνθρωπο. Ο «αχώρητος παντί» θα χωρέσει στην παρθενική μήτρα της Θεοτόκου, ώστε η Παναγία μητέρα Του να καταστεί η «χώρα του Αχωρήτου». Σήμερα λύνεται η στειρότητα της Άννας και γεννάται «το κειμήλιον της Οικουμένης». Η Παναγία μας βρίσκεται πιο ψηλά από κάθε άλλο λογικό όν μέσα στον ορατό και αόρατο κόσμο. Η Εκκλησία μας την τιμά και την υμνεί ως το καύχημα των ουρανών και του ανθρωπίνου γένους, ως την Κεχαριτωμένη, δηλαδή αυτήν που είναι μέτοχος την θείας χάριτoς περισσότερο από κάθε άλλο κτίσμα, γιατί είναι Μητέρα του Θεού.