ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
39. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (21-27 ΣΕΠ. 2025)
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
π. Δημητρίου Μπόκου
Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας του Σταυρού. Για ένα δεκαήμερο σχεδόν δεσπόζει η μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, αρχίζοντας από τις 13 του μηνός (από τον εσπερινό της 12ης για την ακρίβεια) με τα προεόρτια και τελειώνοντας με την απόδοσή της (κλείσιμο) στις 21, που φέτος συμπίπτει με την Κυριακή μετά την Ύψωσιν.
https://enromiosini.gr/arthrografia/oi-echthroi-toy-stayroy/
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 15η Σεπτεμβρίου 2025
Στις 14 Σεπτεμβρίου η Αγία μας Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία μας, η μοναδική Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, πανηγυρίζει λαμπρά, τιμώντας την Παγκόσμια Ύψωσή του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Μόνον Αυτή ακολουθεί και διδάσκει όλα και ορθά, όσα δίδαξε και διέταξε ο Χριστός, παραγγέλλοντας τους Αγίους Αποστόλους να διδάξουν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας σε όλο τον κόσμο και να τηρούν, «πάντα ὅσα» δίδαξε και διέταξε Εκείνος (Ματθ.28,20).
https://enromiosini.gr/arthrografia/25-istoria-timioystayroy/
38. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (14-20 ΣΕΠ. 2025)
ΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
π. Δημητρίου Μπόκου
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού είναι εορτή που υπαγορεύθηκε από ιστορικά γεγονότα. Την πρώτη φορά, όταν βρέθηκε επί του Γολγοθά από την αγία Ελένη. Τη δεύτερη, όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, νικώντας τους Πέρσες που είχαν κυριεύσει τους Αγίους Τόπους, τον επανέφερε από την Περσία, όπου είχε μεταφερθεί ως λάφυρο (Εορτή Υψώσεως Τιμίου Σταυρού).
Είναι ανάγκη όμως η Ύψωση αυτή να γίνεται κυρίως μέσα μας. Όπως η Παναγία αναδείχθηκε μυστικός παράδεισος, κήπος δηλαδή όπου βλάστησε ο Χριστός, «υφ’ ου το του Σταυρού ζωηφόρον εν γη πεφυτούργηται δένδρον», έτσι και η ψυχή μας πρέπει να μετατραπεί «εις γην αγαθήν», σε εύφορο και γόνιμο κήπο, όπου μυστικά θα καλλιεργείται το σωτηριώδες δένδρο του Σταυρού. Να ανήκουμε κι εμείς σ’ αυτούς, που «εν καρδία καλή και αγαθή» καρποφορούν με υπομονή όλα τα καλά που έρρευσαν από το ευλογημένο ξύλο του Σταυρού.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
37. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (7-13 ΣΕΠ. 2025)
Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
π. Δημητρίου Μπόκου
Ο Σταυρός του Χριστού μάς θυμίζει ότι ο Θεός αγαπάει τόσο πολύ το πλάσμα του, που θυσιάζεται χωρίς κανένα δισταγμό γι’ αυτό. Κατεβαίνει στον κόσμο, γίνεται άνθρωπος, θυσιάζεται διά του Σταυρού και παραδίδεται στον θάνατο, «ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Κυριακή προ της Υψώσεως).
Δεν πήγε δηλαδή ο άνθρωπος στον Θεό, αλλά ήρθε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος δεν γνώριζε, ή δεν μπορούσε να φτάσει τον Θεό. Κανένας δεν μπορούσε να ανεβεί στον ουρανό. «Ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν». Ήταν έξω από τις δυνατότητες του ανθρώπου αυτό. Ένας μόνο το μπορούσε αυτό, «ο εκ του ουρανού καταβάς». Αυτός που έγινε Υιός του ανθρώπου, ενώ ήταν Υιός Θεού και βρισκόταν και βρίσκεται ως πανταχού παρών πάντοτε και «εν τω ουρανώ».
Με λαμπρότητα και με παρουσία μεγάλου πλήθους πιστών από το Μενίδι και την Άρτα γιορτάστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
13. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (23-29 ΜΑΡ. 2025)
Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
π. Δημητρίου Μπόκου
Στο μέσον της Σαρακοστής ο Σταυρός του Κυρίου προτίθεται εις προσκύνησιν (Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως).
Ο Σταυρός παραπέμπει πάντα στη σταυρική θυσία του Χριστού, στην αγαπητική κίνηση του Θεού για την ανακαίνιση του εκπεσόντος ανθρώπου. Ο Χριστός, αν και ως αναμάρτητος δεν υπέκειτο σε θάνατο, «ηλώθη», καρφώθηκε πάνω στο ξύλο του Σταυρού, «χολήν ποτιζόμενος και πλευράν εκκεντούμενος, Αίμα και Ύδωρ πάσι βρύων αφέσεως». Και όλα αυτά με σκοπό την αναδημιουργία του ανθρώπου, «εις ανάπλασιν του βροτείου φυράματος».
Με την πτώση του ο άνθρωπος απώλεσε τον πλούτο της Χάριτος, διασκόρπισε «της ψυχής τα χαρίσματα». Γυμνώθηκε από τη θεία δόξα που τον περιέβαλλε αντί ενδύματος. Αποξενώθηκε από τον Θεό, χάνοντας τη δυνατότητα της άμεσης κοινωνίας μαζί του. Ύψωσε τώρα «μεσότοιχον έχθρας» ανάμεσα στον εαυτό του και τον Θεό. Η εικόνα του Θεού στο πρόσωπό του θάμπωσε, παραμορφώθηκε, αμαυρώθηκε. Έρχεται λοιπόν ο Χριστός, «η απαράλλακτος εικών του Πατρός», για να δείξει τον αληθινό «κατ’ εικόνα Θεού» άνθρωπο και να αποκαταστήσει τα πάντα.
.jfif)
Τις πρώτες ημέρες του νέου εκκλησιαστικού έτους και σαράντα ημέρες από την επί του όρους μεταμόρφωση του Κυρίου μας η εκκλησία μας τοποθέτησε μια άλλη Δεσποτική εορτή. Στις 14 Σεπτεμβρίου εορτάζει την παγκόσμιο ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Του Σταυρού πάνω εις τον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός και έχυσε το πάναγνο αίμα Του για τη δική μας σωτηρία. Ο Σταυρός αποτελεί για τους χριστιανούς ιερό σύμβολο. Με τον Σταυρό ο Χριστός ξεγέλασε, νίκησε και ντρόπιασε το διάβολο, ο οποίος νόμισε ότι νίκησε, θανάτωσε κι εξαφάνισε τον Χριστό. Γι’ αυτό και δεν αντέχει να βλέπει αυτό το ιερό σύμβολο· φεύγει μακριά. Από νωρίς οι πρώτοι χριστιανοί εις τις κατακόμβες ζωγράφιζαν και το σύμβολο του σταυρού.
Ο Σταυρός για τους χριστιανούς αποτελεί σύμβολο κορυφαίο θυσίας και αγιασμού. Ο Σταυρός και η Ανάσταση λειτουργούν ως δυο βασικοί άξονες πάνω στους οποίους κινείται η ζωή των πιστών χριστιανών. Η Ανάσταση ακολουθεί και προϋποθέτει τον Σταυρό. Ο Σταυρός προμηνύει την Ανάσταση. Χωρίς Σταυρό δεν γίνεται Ανάσταση.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
29. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (15-21 ΣΕΠ. 2024)
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
π. Δημητρίου Μπόκου
Ο Χριστός μας καλεί να ακολουθήσουμε «οπίσω του», απαρνούμενοι τον εαυτό μας και αίροντας τον σταυρό μας (Κυριακή μετά την Ύψωσιν). Συνήθως ο Θεός δεν μας ζητάει ποτέ να κάνουμε κάτι που δεν το έκανε πρώτα Εκείνος. «Υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιείτε», λέγει στους μαθητές του (Ιω. 13, 15). Γι’ αυτό και ο Πέτρος τονίζει με έμφαση ότι ο Χριστός χάραξε την όλη σταυρική του πορεία «υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα επακολουθήσητε τοις ίχνεσιν αυτού» (Α΄ Πετρ. 2, 21).
Με λαμπρότητα γιόρτασε το Μενίδι την εορτή της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
15. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (7-13 ΑΠΡ. 2024)
Λέει το ανέκδοτο, ότι μια ηλικιωμένη κυρία αποφάσισε να πληρώσει έναν καλό ζωγράφο να της φτιάξει το πορτρέτο της. Του λέει λοιπόν: «Ζωγράφισέ με να φοράω σκουλαρίκια με διαμάντια, περιδέραιο με ζαφείρια, βραχιόλια με σμαράγδια, καρφίτσες με ρουμπίνια και ένα χρυσό ρολόι Ρόλεξ». «Μα αφού δεν φοράς τίποτα από όλα αυτά, γιατί να το κάνω αυτό;» ρωτάει ο ζωγράφος. «Το ξέρω», απαντά εκείνη. «Σε περίπτωση όμως που εγώ πεθάνω πριν από τον άντρα μου, επειδή είμαι σίγουρη ότι θα ξαναπαντρευτεί, θέλω η καινούργια γυναίκα του να κάνει άνω-κάτω το σπίτι ψάχνοντας για όλα αυτά τα χρυσαφικά και να του κάνει την ζωή μαρτύριο».
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
38. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (17-23 ΣΕΠ. 2023)
ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΑΥΡΟΙ
π. Δημητρίου Μπόκου
