INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION (IHA)> διαδικτυακή, μέσω ΖΟΟΜ διάλεξη: ''Πόντος, Καθήκοντα και Υποχρεώσεις στη Μνήμη.'', Κωνσταντίνος Φωτιάδης, Καθηγητής Ιστορίας Νέου Ελληνισμού, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Πέμπτη 25/9/2025, 8 μμ

       ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

σας προσκαλεί στην διαδικτυακή, μέσω ΖΟΟΜ διάλεξη, παρουσίαση του

Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας (Του Νικόλαου Ταμουρίδη)

 https://www.antinews.gr/155226/ellada/i-genoktonia-ton-ellinon-tis-m-asias/

Του Νικόλαου Ταμουρίδη*

Η 14η Σεπτεμβρίου έχει καθορισθεί από τη Βουλή των Ελλήνων, με ομόφωνη ψήφιση του νόμου 2645/1998, ως «Ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος».

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι όσα διαδραματίστηκαν τον περασμένο αιώνα στον χώρο της σημερινής Τουρκίας, αποτελούν μια σκόπιμη εγκληματική εξόντωση των ελληνικών χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, ήτοι της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Βιθυνίας και της Ανατολικής Θράκης. Οι εξόντωση αυτή, που έλαβε χώρα κυρίως από το 1913 μέχρι το 1924, έγινε από τους μηχανισμούς των ακραίων εθνικιστών Νεοτούρκων του Μουσταφά Κεμάλ.

Σεπτεμβριανά: 70 χρόνια από το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης

 https://www.kanaliena.gr/septemvriana-70-chronia-apo-to-pogkrom-ton-ellinon-tis-konstantinoupolis/




Συμπληρώνονται σήμερα 70 χρόνια από τη Νύχτα Τρόμου της 6-7 Σεπτεμβρίου 1955, τότε που ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης στοχοποιήθηκε για την ολοκληρωτική του καταστροφή, με την οργάνωση ενός μαζικού Πογκρόμ που έχει αποδειχθεί ατράνταχτα ότι καταστρώθηκε και εκτελέστηκε από το Τμήμα Ειδικού Πολέμου (ΤΕΠ) της Τουρκίας, σημειώνει σε δελτίο τύπου η Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (Οι.Ομ.Κω.) για τη σημερινή θλιβερή επέτειο.

Το στέλεχος της ΤΕΠ για πολλά χρόνια Στρατηγός Σ. Γιρμιμπέσογλου το 1992 είχε δηλώσει ότι «Η επιχείρηση της 6-7/9/1955 οργανώθηκε από το ΤΕΠ, υπήρξε μεγαλειώδεις και είχε απόλυτη επιτυχία» ενώ το 2007 ο Μουσταφά Αγάλογλου, ηγετικό στέλεχος επί 40 χρόνια του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, επίσης δήλωσε ότι η ίδια επιχείρηση, οργανώθηκε πλήρως με άνωθεν εντολές.

Οι άγνωστες «Θερμοπύλες» του ποντιακού ελληνισμού

 https://www.olympia.gr/1543583/istoria/oi-agnostes-thermopyles-toy-pontiakoy-ellinismoy-2/

To 1914 οι Τούρκοι εξαπολύουν εναντίον των χριστιανών της Μικράς Ασίας τον λεγόμενο πρώτο διωγμό. Οι Χριστιανοί του Πόντου όμως, δεν αποδέχονται στωικά τη μοίρα τους και αντιδρούν οργανώνοντας αντάρτικες ομάδες. Στις αρχές του 1917 το ποντιακό αντάρτικο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη προκαλώντας πονοκέφαλο στις τουρκικές Αρχές.

Ο στρατιωτικός διοικητής της επαρχίας Σαμψούντας Ρεφάτ πασάς εξαπέλυσε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην οροσειρά του Νεπιέν Νταγ, η οποία αποτελούσε ένα από τα ορμητήρια των ποντίων ανταρτών. Τον Απρίλιο οι τουρκικές δυνάμεις εντόπισαν 90 αντάρτες κοντά στο χωριό Οτ Καγιά. Εκείνοι κατέφυγαν σε ένα μεγάλο σπήλαιο, γνωστό ως »η σπηλιά της Παναγιάς».

Εκεί τους ακολούθησαν 600 ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, φοβούμενοι από την παρουσία των Τούρκων στην περιοχή. Τούρκοι χωρικοί όμως υπέδειξαν στους στρατιώτες το σπήλαιο. Αμέσως περικύκλωσε το σπήλαιο δύναμη 350 χωροφυλάκων, με επικεφαλής τον Νταλίπ Τσαούς, φανατικό διώκτη των Ελλήνων.

Πώς χάθηκε ο Πόντος: Οι ευθύνες του Βενιζέλου και η μεταστροφή των συμμάχων

 https://www.pontosnews.gr/799559/pontos/genoktonia/pos-chathike-o-pontos-oi-eythynes-toy-venizeloy/

Ο Βλάσης Αγτζίδης εξηγεί* γιατί ο Μουσταφά Κεμάλ άρχισε την πλήρη εθνική εκκαθάριση του Πόντου που οδήγησε στο οριστικό τραγικό τέλος

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών, 10/28 Αυγούστου 1920 (φωτ.: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»)

Στις 5 Οκτωβρίου 1920 ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατέθεσε Υπόμνημα στον Βρετανό πρωθυπουργό Λόιντ Τζορτζ για άμεση δράση για την καταστολή του κεμαλικού κινήματος που είχε αρχίσει να προκαλεί μεγάλη ενόχληση στην αγγλική πλευρά. Η προϋπόθεση που έθετε η πρόταση ήταν η βρετανική υλική και στρατιωτική υποστήριξη.

Η Μπάντα, ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για την Γενοκτονία των Ποντίων (βασισμένο στην αληθινή ιστορία του μοναδικού επιζήσαντα από την Φιλαρμονική Ορχήστρα Κερασούντας)

 https://volvipress.gr/i-mpanta-ena-sygklonistiko-ntokimanter-gia-tin-genoktonia-ton-pontion/

Φέτος (σ.σ. 2019) συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ημέρα που ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, για να θέσει σε εφαρμογή τη δεύτερη και πιο αιματηρή φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Γι’αυτό και έχει αναγνωριστεί από το ελληνικό κράτος (και από άλλα κράτη) η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης των 353.000 ψυχών που χάθηκαν και αναμένουν δικαίωση.

Τοπάλ Οσμάν: Ο σφαγέας των Ποντίων (πρώην αρχιχαμάλης της Κερασούντας) ήταν «ένας αφηνιασμένος δαίμονας της Κολάσεως»

 https://www.pontosnews.gr/726640/pontos/genoktonia/topal-osman-o-sfageas-ton-pontion-itan-enas-afiniasmenos-daimonas/

Στο κέντρο ο Τοπάλ Οσμάν (πηγή φωτογραφίας: mustafakemalim.com)

Με την ιδιότητα του επιθεωρητή της 9ης Στρατιάς, «για να προστατεύσει τους Έλληνες και τους Αρμένιους που υπέφεραν από τους αντάρτες, και να επιβάλει την τάξη με την έγκριση και την υποστήριξη των Συμμάχων», θεωρείται ότι έφτασε στο λιμάνι της Σαμψούντας ο Μουσταφά Κεμάλ, με εντολή του σουλτάνου.

Για τους Έλληνες του Πόντου, αυτό το ταξίδι από την Κωνσταντινούπολη με το πλοίο «Badirma» σηματοδότησε την έναρξη της πιο σκληρής φάσης της Γενοκτονίας. Για τους Τούρκους, την έναρξη του «απελευθερωτικού πολέμου» που οδήγησε στην ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας το 1924.

Πώς κατέγραψαν οι Αμερικανοί την Ποντιακή Γενοκτονία – Η τύχη χιλιάδων ορφανών και το δριμύ κατηγορώ κατά των Τούρκων

 https://www.enikos.gr/arthra/pos-kategrapsan-oi-amerikanoi-tin-pontiaki-genoktonia-i-tychi-chiliadon-orfanon-kai-to-drimy-katigoro-kata-ton-tourkon/2370005/

Καμένα πτώματα Ποντίων, έξω από την εκκλησιά του χωριού Πάτλαμα Κερασούντος

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, τιμά αυτό το διήμερο  τη μνήμη των 353.000 νεκρών Ποντίων, θύματα της Γενοκτονίας από τους Τούρκους,  που σφαγιάστηκαν και εξοντώθηκαν στους διωγμούς που οργάνωσαν οι Κεμαλιστές εναντίον τους, από το 1914- 1922, για να τους εξολοθρεύσουν. Τα ποντιακά σωματεία που αγωνίζονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας θα έπρεπε  να κάνουν λάβαρο  το ψήφισμα που εξέδωσε τότε η Αμερικανική Γερουσία.

Τάσος  Κ. Κοντογιαννίδης

akontogiannidis@yahoo.gr

Ανατριχιαστική μαρτυρία από τη Γενοκτονία των Ποντίων: Το κλάμα του μωρού που έπνιξε του έσφιγγε έκτοτε το λαιμό

 https://www.pontosnews.gr/653773/pontos/genoktonia/pontion-martyria-pnigmeno-moro-potami/

Η Χριστίνα Χαφουσίδου παραθέτει μια ιστορία που τη συγκλόνισε, γραμμένη στην ποντιακή διάλεκτο

(Φωτ.: million-wallpapers.com)

Χρόνια πολλά στον εκδοτικό χώρο, μέσα σε βιβλία και άρθρα με αναφορά στα τραγικά γεγονότα της Γενοκτονίας, αρκετές φορές έχω αισθανθεί ότι έχουμε διαβάσει εκεί μέσα και έχουμε περάσει από μέσα μας τον πόνο –κάθε δυνατό πόνο– που βίωσαν οι εθνομάρτυρες πρόγονοί μας, ότι έχουμε πλήρη εικόνα για τη βαρβαρότητα των θυτών, και ότι πια τα γεγονότα και οι μαρτυρίες θα επαναλαμβάνονται και θα είμαστε πιο έτοιμοι να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας κατά την ανάγνωσή τους.

Όμως ξανά και ξανά βρισκόμαστε μπροστά σε κείμενα και μαρτυρίες που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να συλλάβει την αγριάδα, τη σκληράδα των γεγονότων εκείνων και το διαβολικό μυαλό των δημίων του ποντιακού ελληνισμού.

Προσκυνούμεν τα πάθη του Ποντιακού Ελληνισμού

https://romioitispolis.gr/proskynoymen-ta-pathi-toy-pontiakoy-ellinismoy/

 

Το απάνθρωπο φαινόμενο της Γενοκτονίας χαρακτηρίζει την πολιτική των εκάστοτε τουρκικών ή οθωμανικών κυβερνήσεων

«Αν εξεράθη το κλαδί, πάντα χλωρή ειν’ η ρίζα»
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

Γενάρης του 1952, πέρα από τον Άγιο Νικόλαο και πάνω στους πρόποδες του Πάικου βρέθηκε μισοφαγωμένη από άγρια θηρία του βουνού η ενενηντάχρονη γριούλα Παλάσα Παχατουρίδου. Κανένας συγχωριανός της δεν παραξενεύτηκε. Γνώριζαν καλά το δράμα της μεγαλοκυράς από την Χαμενία του Καρς πάνω στον Καύκασο. Η δύστυχη έχασε δέκα γιους λεβέντες και τον άνδρα της στην Μικρασιατική Καταστροφή. Τελευταία είχε χάσει και το μυαλό της. Αναζητούσε κάθε μέρα να βρει το δρόμο για την μεγάλη επιστροφή στην “πατρίδα”. Εκείνο το βράδυ έψαχνε το δρόμο για την γη που ήταν σπαρμένη με τα κόκαλα των παιδιών της…

Η Νεοφανείσα Οσία Μήτηρ Σoφία της Κλεισούρας (+1974)

 https://enromiosini.gr/arthrografia/25neofaneisa-osia-mitir-sofia/

 

• Χριστομίμητος βίος τῆς Ποντίας ἀσκήτριας στὴν ἱερὰ μονὴ Κλεισούρας Καστοριᾶς.

• Ἡ Ἁγιοκατάταξη αὐτῆς ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

     Ἡ Ἁγιοτόκος, ἁγιοτρόφος καὶ ἁγιόμεστος Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς «Χριστοῦ Γεώργιον» καὶ «ἐπίγειος Παράδεισος Ἀμπελῶνας» ἀενάως ἀναδεικνύει νέες ὁσιακὲς μορφὲς οἱ ὁποῖες μὲ τὴν ἀσκητικὴ καὶ χριστομίμητη βιοτή τους ἐφελκύουν ἀκόμη τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τούτου τοῦ κόσμου. Ὁ πρῶτος μετὰ τὸν Ἕνα, ὁ τῶν Ἐθνῶν ἀπόστολος Παῦλος, στὴν Α΄ πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολή του διακηρύττει: «τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός, ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ» (Α΄ Κορινθίους 1, 27). Καὶ ὄντως μία τέτοια ἀσκητικὴ μορφή, τὴν νεοφανεῖσα ὁσία Σοφία, ἐξελέξατο ὁ Θεὸς κατὰ τοὺς δίσεκτους καὶ ἐσχάτους αὐτοὺς χρόνους γιὰ νὰ δείξει τὰ θαυμάσιά του καὶ νὰ καταισχύνει μὲ τὴν διὰ Χριστὸν σαλότητα τῆς Ὁσίας αὐτῆς γυναικὸς τὴν μωρία τοῦ δῆθεν σοφοῦ σύγχρονου καὶ «πολιτισμένου» ἀνθρώπου, ποὺ ἡ κατὰ κόσμον σοφία του «καὶ ὄχι ἡ κατὰ Θεὸν Σοφία» τὸν ἔχει ὁδηγήσει στὴν ἀπώλεια καὶ στὸ τέλμα. Ἡ ὁσία Σοφία, κατὰ σάρκα θυγατέρα τοῦ Ἀμανατίου καὶ τῆς Μαρίας Σαουλίδη, ἐγεννήθη κατὰ τὸ ἔτος 1883 στὸ χωριὸ Σαρή–Παπᾶ, Κιουρτουνίου Χαλδίας, τοῦ Βιλαετίου Τραπεζοῦντος. Τὸ ἔτος 1907 καὶ σὲ ἡλικία 24 ἐτῶν νυμφεύτηκε τὸν Ἰορδάνη Χοτοκουρίδη ἀπὸ τὸ Τογροὺλ Τραπεζοῦντος τοῦ Πόντου μὲ τὸν ὁποῖο ἀπέκτησε ἕνα παιδὶ κατὰ τὸ 1910, ποὺ ὅμως ἀπέθανε τὸ 1912. Ὁ δὲ σύζυγός της χάθηκε στὰ φοβερὰ καὶ ἀπάνθρωπα στρατόπεδα ἐργασίας μέσα στὰ βάθη τοῦ Πόντου.

Παναγία η Σηλυβριανή: H ΕΙΚΟΝΑ της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ που βρισκόταν μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, σήμερα βρίσκεται στον ναό του Τιμίου Προδρόμου στην Καβάλα.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/10/blog-post_52.html

 

Παναγία η Σηλυβριανή.

Η εικόνα της Παναγίας Σηλυβριανής είναι αρχαία εικόνα που βρισκόταν στην Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως. Κατά την άλωση της Πόλης το 1204 από τους Φράγκους, η εικόνα έφθασε διά θαλάσσης στη Σηλυβρία, πόλη που είναι κτισμένη στη θάλασσα του Μαρμαρά, την πατρίδα του Αγίου Νεκταρίου.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ> Ἐκδήλωση: Μικρασιατικὴ Καταστροφή 1922. Ἀπὸ τὸν Ἐθνικὸ Διχασμὸ στὴν Ἐθνική ἑνότητα. Θεσσαλονίκη, Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024, 5:00 μ.μ

 

Ἐκδήλωση: Μικρασιατικὴ Καταστροφή 1922. Ἀπὸ τὸν Ἐθνικὸ Διχασμὸ στὴν Ἐθνική ἑνότητα. Θεσσαλονίκη, Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024, 5:00 μ.μ

Ἐκδήλωση :

Μικρασιατικὴ Καταστροφή 1922

Ἀπὸ τὸν Ἐθνικὸ Διχασμὸ, στὴν Ἐθνική ἑνότητα

Θεσσαλονίκη, Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου 2024,  5:00 μ.μ

Ὑπαίθριο ἀμφιθέατρο, κῆπος τῶν ἐποχῶν, σχολή τυφλῶν ἐπί τῆς νέας παραλίας Δήμου Θεσσαλονίκης

 Εἰσηγήσεις

Τά αδέρφια μας, οί Κρυπτοχριστιανοί τού Πόντου. Τό 1/3 τής Τουρκίας

https://romioitispolis.gr/ta-aderfia-mas-oi-kryptochristianoi-toy-pontoy-to-1-3-tis-toyrkias/

 Είναι ή πονεμένη ιστορία.

Ή κρυφή ιστορία.

Τό βουβό παράπονο χιλιάδων Ποντίων πού εξαναγκάστηκαν στή διάρκεια τών βίαιων εξισλαμισμών νά αποδεχτούν στά φανερά τήν ισλαμική πίστη, ενώ διατήρησαν στά τρίσβαθα τής ψυχής τους τή θρησκεία τών πατέρων τους καί έφτιαξαν υπόγεια προσκυνήματα μέσα στά βουνά κι έχωσαν τίς οικογενειακές εικόνες σέ κρύπτες, στά αμπάρια τών σπιτιών τους.

Στή μελέτη τών καταλόγων τών οθωμανικών απογραφών, πού έγιναν μετά τήν παραχώρηση τής νομικής ισοτιμίας του 1856 ,δήλωσαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι 5.000 Πόντιοι, πού λογίζονταν ώς τότε ελληνόφωνοι Μωαμεθανοί.

Αγιος Παίσιος ο Αγιορείτης (12 Ιουλίου)

 https://enromiosini.gr/arthrografia/24ag-paisios-agioreitis/

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Ο 20ος αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

Σχετικά με το ιστορικό πλαίσιο της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης)

https://professors-phds.com/2024/07/06/66907/

*Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης

Στις 19 Μαΐου τιμήσαμε την Γενοκτονία των Ελλήνων που έγινε στον μικρασιατικό Πόντο. Η Γενοκτονία αυτή είναι τμήμα της ευρύτερης Γενοκτονίας των ελληνικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που διεπράχθη την περίοδο 1914-1923 από τους Νεότουρκους (1914-1918) στην πρώτη φαση και στη συνέχεια τους Κεμαλιστές (1918-1823).

Η επέτειος της 19ης Μαΐου θεσπίστηκε το Φεβρουάριο του 1994 με μια ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων. Είχε προηγηθεί μια πολύχρονη έντονη κινητοποίηση των κοινωνικών φορέων των Ποντίων. Η αρχική αμηχανία που προκάλεσε στο πολιτικό σύστημα η κατάθεση μιας άλλης ερμηνείας για εκείνη την εποχή και η διεκδίκηση της ιστορικής Μνήμης μέσα από την συμπερίληψη στη συλλογική εθνική μνήμη και αυτών των σελίδων της ιστορίας, ξεπεράστηκε με την απόφαση του 1994.

Τέσσερα χρόνια αργότερα η Βουλή των Ελλήνων θέσπισε την 14η Σεπτεμβρίου ως επίσημη Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία στο σύνολο της Μικράς Ασίας.

Λίγα χρόνια αργότερα, η Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολίας συμπεριλήφθηκε από τον αρμόδιο διεθνή φορέα  Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ) στις διαπιστωμένες Γενοκτονίες που διαπράχθηκαν κατά τον 20ο αιώνα.

Για το ιστορικό πλαίσιο της Γενοκτονίας, αλλά και τις επιπτώσεις εκείνων των γεγονότων στις σύγχρονες ελληνοτουρκικές σχέσεις μιλήσαμε με τον Λάμπη Ταγματάρχη στο “Ανταλλακτήριο Ιδεών” στο διαδικτυακό κανάλι της Ναυτεμπορικής…

Επίσης με τον Άρη Καρβουνόπουλο στο militaire.gr.

Αναλυτική παράθεση των γεγονότων εκείνης της περιόδου μπορείτε να διαβάσετε σε μια συζήτηση με τη δημοσιογράφο Λεύκη Σαραντινού

Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του A.Π.Θ., με βασικές του σπουδές τα μαθηματικά και τους Η/Υ.

---

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ

---

International Hellenic Association

Ντοκουμέντο από το ποντιακό αντάρτικο: Έκκληση στον Βενιζέλο για πολεμοφόδια από τον οπλαρχηγό Βασίλειο Ανθόπουλο

 https://enromiosini.gr/arthrografia/ntokoymento-apo-to-pontiako/

 

1919. Μια χρονιά συνταρακτικών γεγονότων για τον ελληνισμό στον Πόντο. Σύμφωνα με το χρονικό του ξεριζωμού που έχει παρουσιάσει ο δρ Σύγχρονης Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης, οι πρόσφυγες από τον Πόντο, την Ιωνία και την Ανατολική Θράκη άρχισαν να επιστρέφουν στις πατρίδες τους ελπίζοντας στην πολιτική και κοινωνική χειραφέτησή τους.

Τον Μάιο αποβιβάστηκε ο Ελληνικός Στρατός στη Σμύρνη εκ μέρους των Συμμάχων, ενώ την ίδια περίοδο αυτονομήθηκε ο Οθωμανός αξιωματικός Μουσταφά Κεμάλ και άρχισε την προσπάθεια συγκρότησης εθνικιστικού στρατού στην Ανατολία. Την ίδια περίοδο το ποντιακό αντάρτικο προσπαθούσε να εδραιώσει τη θέση του στον Πόντο.

Περί γενοκτονίας ο λόγος…

 https://www.antinews.gr/54727/antitheseis/peri-genoktonias-o-logos/

Στιγμιότυπο από τη γενοκτονία στη Ναμίμπια

Η γερμανική επιχείρηση μαζικής εξόντωσης δύο αφρικανικών φυλών στη Ναμίμπια και το μαρτύριο των Ποντίων, το οποίο δεν έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Προ ημερών η ελληνική διπλωματία απέφυγε στο παρά πέντε μία ακόμη μνημειώδη γκάφα: να νομιμοποιήσει με την ψήφο της στα Ηνωμένα Έθνη την αναγόρευση ενός εγκλήματος πολέμου που συνέβη κατά τη διάρκεια της γιουγκοσλαβικής εμφύλιας σύρραξης σε «γενοκτονία» εις βάρος των Βόσνιων μουσουλμάνων, οι οποίοι ως γνωστόν… ζουν και βασιλεύουν!

Χρειάστηκε η δημόσια παράκληση του απελπισμένου Σέρβου προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς και η ανάδειξη από τη «δημοκρατία» της επικείμενης νέας «προδοσίας», που θα ακολουθούσε την αθλιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη με το Κοσσυφοπέδιο, για να αποφασίσει τελικά το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να κάνει πίσω και να διολισθήσει στην… ανευθυνο-υπεύθυνη θέση της αποχής.

Τι έγιναν τα χαμένα παιδιά στη Γενοκτονία των Ποντίων...

https://enromiosini.gr/arthrografia/ti-eginan-ta-chamena/

 Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

akontogiannidis@yahoo.gr

Η δραματική περίπτωση  της Ποντιοπούλας Παρθένας, που χάθηκε στους διωγμούς το 1920 και βρέθηκε ως  Αϊσέ, μετά από 60 χρόνια!

Η σημερινή μέρα, για τους Τούρκους είναι μεγάλη γιορτή και για τους Έλληνες του Πόντου η αρχή της μεγάλης τραγωδίας, με νέους πιο σκληρούς διωγμούς και μαρτυρίων κατά των Ελληνοποντίων, με εξορίες, βιασμούς παρθένων, σφαγές και εκτελέσεις. Γενοκτονία!

Σαν σήμερα λοιπόν, 19 Μαΐου 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ φτάνει με φορτηγό πλοίο από την Κωνσταντινούπολη στο λιμάνι της Σαμψούντας, κατευθύνεται σε ξενοδοχείο, βγάζει έναν πύρινο λόγο στους συγκεντρωμένους Τούρκους, ξυπνώντας το μίσος εναντίον των Ελλήνων: «Να έχετε κατά νου τον πλούτο των γκιαούρηδων. Αν τους βγάλετε από τη μέση, θα γίνει δικό σας». Και στο χωριό Καβάκ, γίνεται πιο επιθετικός: «Σκοτώστε κάθε μη Μουσουλμάνο! Σκοτώστε τώρα στα κρυφά. Αργότερα στο φως της ημέρας!»

Αυτή η προτροπή δεν άργησε να γίνει πράξη Γενοκτονίας. ΄Εστελναν στην αρχή τους Άνδρες στα Αμελέ Ταμπουρού, τα Τάγματα Εργασίας για εξόντωση και μετά άρχισαν οι εξορίες… Χιλιάδες γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι τραβούσαν ατέλειωτο Γολγοθά σε μια διαρκή πορεία με εκτελέσεις, κτηνωδίες, βιασμούς γυναικών και κοριτσιών. Ασχολήθηκα ως ρεπόρτερ με τη δραματική ιστορία δύο κοριτσιών που χάθηκαν τότε και βρέθηκαν κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες 60 χρόνια μετά, το 1980.

Σήμερα θα αναφερθώ στην πανέμορφη Παρθένα Ζουρνατζίδου που κατοικούσε με την οικογένεια της στην Τσαρσαμπά, κοντά στην Σαμψούντα και τον χειμώνα του 1920, στα 17 της χρόνια, οι Τούρκοι μάζεψαν τους 700 χωριανούς της και τους έστειλαν εξορία.

Ο ανεψιός της Σταύρος Ζουρνατζίδης, 12 ετών τότε, θυμάται:

Καταδίκη της Γενοκτονίας των Ποντίων καὶ Κάθε κατατρεγμένου Όπου Γής Ὀλβιος Όστις της Ιστορίης Έσχεν Μάθησιν (Ευριπίδης Απόσπασμα 910) - Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών - Επέτειος 19η Μαΐου

https://www.fotgrammi.gr/work/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD/

19.5.24

Ἰδιαιτέρως αὐτὲς τὶς ἡμέρες ὁ νοῦς μας καὶ ἡ καρδιά μας εὑρίσκονται στοὺς κατατρεγμένους καὶ ἐξουθενουμένους πρόσφυγες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, στοὺς ἀδελφοὺς Ποντίους, στοὺς Ἕλληνες ἐξ Ἀνατολικῆς Θράκης, στοὺς προσαρμόσημους φίλους Ἀρμένιους, οἱ ὁποῖοι ἀκόμη καὶ σήμερον κατατρέχονται καὶ ἐξουθενώνονται καὶ προτιμοῦν νὰ κατακάψουν οἱ ἴδιοι τὶς προγονικὲς των ἑστίες παρὰ νὰ πέσουν εἰς τὰ χέρια τῶν Μογγόλων καὶ υἱῶν τῆς Ἄγαρ.

 

Πέραν αὐτῶν ποὺ ἀναλύσαμε σχετικῶς τὰ προηγούμενα ἔτη, καὶ ἐφέτος συμπάσχουμε καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀδιαφορήσουμε εἰς τὰ ἀνοσιουργήματα τῶν ἐξ Ἀνατολὼν γειτόνων μας.

Μέσα εἰς τὴν δείνην τῶν κοσμογονικῶν γεγονότων τῶν ἡμερῶν μας, πρέπει νὰ μνημονεύσουμε καὶ τὶς τραγικὲς καταστάσεις τῶν προσφύγων ὄχι μόνον τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀλλὰ καὶ τῶν ὁμοδόξων ἀδελφῶν Σέρβων τῆς πρώην Γιουγκοσλαβίας καὶ ὅλης τῆς Ὑφηλίου. διότι δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ ἀδιαφοροῦμε.