Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ούτε ως φάρσα. Αλλά, μέρες που είναι -η προεδρολογία ανθεί αυτή την εβδομάδα-, αποφάσισα να σας κάνω σήμερα ένα «δώρο»: τη μαρτυρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τα γεγονότα που οδήγησαν στην επανεκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας τον Μάιο του 1990 με 153 ψήφους.
Από τη μελέτη της (δημοσιεύεται στον τόμο 12Α του αρχείου, σελ. 511-513) φαίνεται ξεκάθαρα πώς συμπεριφερόταν τότε ένας Καραμανλής σε έναν Μητσοτάκη και ένας Μητσοτάκης σε έναν Καραμανλή.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και απέχει από την πραγματικότητα. Οποιαδήποτε ομοιότητα όμως με την παρακμή της τρέχουσας εποχής και με την κρίση του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεσμών είναι απολύτως επίκαιρη, αληθινή και πραγματική. Ο Εθνάρχης «έβλεπε» 35 χρόνια μπροστά!
«Θυμάται», λοιπόν, ο Καραμανλής: