Οι κρυφές μετρήσεις, το τηλεφώνημα που δεν έγινε και η χειραψία των πικραμένων

https://www.antinews.gr/63290/kleidarotrupa/oi-kryfes-metriseis-to-tilefonima-poy-den-egine-kai-i-cheirapsia-ton-pikramenon/

Παραμένει βεβαίως το ερώτημα γιατί τότε όλες τις προηγούμενες ημέρες, έως και το Σαββατοκύριακο, ο πρωθυπουργός εμφάνιζε εαυτόν να αναζητά υποψήφιο προερχόμενο από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Τι άλλαξε;

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Έως και τα τελευταία εικοσιτετράωρα το Μέγαρο Μαξίμου, όπως αποκαλύπτουν καλά ενημερωμένες πηγές της στήλης, διεξήγε κρυφές ακόμη και κατά τόπους δημοσκοπήσεις με τη μέθοδο face to face για το θέμα της προεδρικής εκλογής, προτού φτάσουμε στη χθεσινή επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας Τασούλα από τον Κ. Μητσοτάκη.

Οι μετρήσεις αυτές δεν αφορούσαν ονόματα των πιθανών υποψηφίων (όπως είχε γίνει πριν από λίγο καιρό), αλλά τις συνολικές τάσεις του εκλογικού σώματος στην τρέχουσα συγκυρία. Και όλα τα ευρήματα επιβεβαίωναν το προφανές, δηλαδή τις διαρροές και ως εκ τούτου μεγάλες «τρύπες» της Ν.Δ. προς τα δεξιά της. Κάπως έτσι σφραγίστηκε η επιλογή του -κατά τα λοιπά άχρωμου, άγευστου και βολικού- νυν προέδρου της Βουλής.

Ημίσεια κλίση δεξιά

 https://www.antinews.gr/63279/politiki/imiseia-klisi-dexia/

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Την άποψή μου για τον Τασούλα την ξέρετε, την έγραψα εδώ, στο απάτητο λημέρι μου στη «Δημοκρατία». «Λόρδος από στάνη» και δεν αλλάζει.

Σηματοδοτεί όμως κάτι και θα το κάνω ψιλά κατωτέρω, αφού τηρήσουμε άπαντες, σε στάση προσοχής, ενός λεπτού σιγή για τις φιλοδοξίες του «απολύτως», του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος θα μπορέσει πλέον να αφοσιωθεί στη συγγραφή του δωδεκάτομου έργου του «Εγώ, το μεγαλείο μου και ο εαυτός μου», με πρόλογο του ιδίου.

Οι τρεις πρώτοι τόμοι είναι αφιερωμένοι στην αξία του λακωνίζειν και της σιωπής. Φευ, δεν θα προσθέσει άλλες δέλτους στην Ιστορία με την προσφορά του στο Έθνος. Θα μείνουν μόνο «οι στρατιωτικοί είσαστε αυτιστικοί», η φαεινή ιδέα του χαρατσιού στους λογαριασμούς του ρεύματος, ατελείωτη φλυαρία με το φρύδι σηκωμένο, κάτι τσαμπουκάδες σε πάνελ και ένας χυμένος καφές που χοροπήδαγε στο τραπέζι. Φινίτο λα μούζικα.