από e-mail
1.ΤΟ ΠΑΡΤΙ
Κανείς δεν ήθελε το πάρτι να τελειώσει
μάλιστα τόσο άδοξα και θλιβερά
αφού οι άρχοντες μας είχαν βεβαιώσει
πως όλα έβαιναν καλώς και μια χαρά.
Ετρεξα στους αρμόδιους να μάθω τι συμβαίνει
αλλά κανείς δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει
μόνο κάτι λαμόγια καθώς γύριζα
Τους ρώτησα πού βρίσκεται αυτό το μαγαζί
"αριστερά" μου είπανε "έλα κι εσύ μαζί
όλοι μαζί ν' ανάψουμε την κόκκινη ελπίδα"
είπα ευχαριστώ, το έργο αυτό το ξαναείδα.........
2.ΤΑ ΔΥΣΤΥΧΑ ΔΙΣΤΙΧΑ
Σοσιαλιστής ήμουν κι εγώ βεβαίως όπως όλοι
με την καρδιά αριστερά δεξιά το πορτοφόλι.
Στους δρόμους διαδήλωνα ζητώνταςαπ' το κράτος
να είναι όλα δωρεάν και ο λαός χορτάτος.
Να ν' ο λαός ελεύθερος να κάνει ότι θέλει
δημοκρατία έχουμε-βούτα και μη σε μέλει.
Ετρωγα απ' τα δανεικά άρμεγα τα πακέτα
φορώντας πράσινη και μπλέ και κόκκινη ζακέτα.
'Επαιρνα γαμοδάνεια και την περνούσα φίνα
έχτισα το αυθαίρετο του 'βαλα και πισίνα.
Πήρα στην Ασπασία τζιπ αγόρασα και σκάφος
και όργωνα τις θάλασσες Μύκονος,Ρόδος,Πάφος.
Μα όταν ήρθε ο νταμπλάς της χώρας μου της τάλαινας
βρέθηκα σαν τον Ιωανά μες την κοιλιά της φάλαινας.
Ψάχνοντας για διέξοδο,για δάνειο,για όβολα
τους Ευρωπαίους έβριζα τους έλεγα " Ζωντόβολα
ενώ εμείς ως Ελληνες σας δώσαμε τα φώτα
εσείς μας τα αλλάξατε και στρέψατε τα νώτα".
Δώστε τον οβολό σας-λίγο ο καθένα σας
θεός να συχωρέσει τα πεθαμένα σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου