Εθνικός μύθος, το ευρώ;

Δε ν συμφωνώ σε αρκετά σημεία με το παρακάτω άρθρο. Ειδικά στην άδικη και ως ένα βαθμό και εμπαθή κριτική του συγγραφέα του προς τα κόμματα της αριστεράς. Καταθέτει όμως έναν προβληματισμό σχετικά με τη συμμετοχή της χώρας στο ευρώ(έστω κι αν κινείται σε καθαρά αστικά πλαίσια, χωρίς καν να θέτει το ζήτημα συνολικά του ρόλου και του χαρακτήρα της ΕΕ), που είναι γόνιμος και μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση...

Sociologyalert

πηγή: http://www.antinews.gr/2011/03/11/90305/

Εθνικός μύθος, το ευρώ;

Το τελευταίο διάστημα γίναμε μάρτυρες μιας βροχής δημοσιευμάτων που εξετάζουν τη σχέση της Ελλάδας με την ευρωζώνη ως προβληματική. Αναλυτές προσπαθούν να πείσουν με τρανταχτά επιχειρήματα, ότι η ασθενική ελληνική οικονομία, δεν αντέχει στο ανταγωνιστικό περιβάλλον ενός σκληρού νομίσματος.

Οι ξένοι αναλυτές εστιάζουν σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα:

• Βεβαιώνουν ότι η Ελλάδα δεν πληρούσε τους όρους σύνδεσης και χρησιμοποίησε τα swaps της Goldman Sachs σε συνδυασμό με τη γερμανική πολιτική ανοχή
• Επιμένουν ότι τα αγροτικά ελληνικά προϊόντα και ο τουρισμός επλήγησαν βάναυσα από την ισοτιμία του ευρώ, η οποία τα κατέστησε μη ανταγωνιστικά
• Κάνουν λόγο για το διαρκώς αυξανόμενο εμπορικό έλλειμμα, το οποίο μέσα σε περιβάλλον κλειστού νομίσματος μετατρέπεται τελικά σε χρέος
• Πιστεύουν πως μια γενναία αναδιάρθρωση του χρέους σε συνδυασμό με μια (έστω προσωρινή) έξοδο από τη ζώνη του ευρώ, θα έδινε ξανά δυναμική στη χειμαζόμενη οικονομία
• Είναι πεπεισμένοι, ότι η πολιτική της μείωσης του ελλείμματος και ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, θα οδηγήσει αναπόφευκτα τη χώρα σε μια βροντερή χρεοκοπία.

Όλα τα παραπάνω έχουν δημοσιευθεί, κυρίως ως απόψεις ξένων επιφανών επιστημόνων, στον ελληνικό και ξένο τύπο.

Από όλα τα δημοσιεύματα, το πιο θαρραλέο ήταν ένα των Financial Times, το οποίο ανέλυε τους λόγους για τους οποίους μια χώρα θα εγκατέλειπε το ευρώ και τις τεχνικές δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε.

Στο συμπέρασμά του ο αρθρογράφος κατέληγε στο ότι μια πιθανή έξοδος της Γερμανίας από το ευρώ θα ήταν συμφέρουσα για αυτήν, αλλά μια έξοδος μιας χώρας του νότου, θα την οδηγούσε σε επιπλοκές. Τις περισσότερες όμως επιπλοκές, που ανέλυε το άρθρο, (υψηλή ανεργία, ανυπαρξία χρηματοδοτικού συστήματος, κοινωνικές αναταραχές κλπ), η χώρα μας τις βιώνει ήδη.

Ένα γεγονός που μας κάνει πολύ επιφυλακτικούς είναι η πρόσφατη συντριβή του κόμματος της κ. Μέρκελ στις πρόσφατες τοπικές εκλογές στο Αμβούργο. Όλοι οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η συντριβή οφείλεται κυρίως στο ελληνικό ζήτημα. Και επειδή είναι γνωστό πια σε όλους ότι Ε.Ε. = Γερμανία, δεν είναι καθόλου απίθανο τους προσεχείς μήνες η χώρα μας να δει την πόρτα της εξόδου.

Πόσο προετοιμασμένους θεωρείτε τους πολιτικούς και τα κόμματα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Αν εξαιρέσει κανείς το (ανύπαρκτο ποσοτικά) μέτωπο του κ. Αλαβάνου και τις γνωστές αντιευρωπαϊκές θέσεις του κομουνιστικού κόμματος, όλοι οι υπόλοιποι θεωρούν το θέμα ταμπού.

Το ΠΑΣΟΚ, ο ΛΑΟΣ, η ΔΗΑΡ και η ΔΗΣΥ είναι στρατευμένοι στη ‘’λύση’’ του μνημονίου και ελπίζουν σε μια συνολική ευρωπαϊκή λύση του προβλήματος, που σε συνδυασμό με μια λιτότητα στο διηνεκές, θα επαναφέρει τα δημόσια οικονομικά στο σωστό δρόμο.

Η Ν.Δ. αποφεύγει να πάρει θέση, προφανώς περιμένοντας τις εξελίξεις και κάνει λόγο για το τρίπτυχο: Ευρωομόλογο, επιμήκυνση, χαμηλό επιτόκιο. Ενώ μάλιστα η επίσημη γραμμή του κόμματος είναι ενάντια στο μνημόνιο, ο κ. Σαμαράς έχει δηλώσει ότι τον δεσμεύει ως μελλοντικό πρωθυπουργό και ορισμένα επιφανή στελέχη του κόμματος που θέλουν να πρόσκεινται σε κάποιον ‘’μεσαίο χώρο’’, αμφισβητούν σχεδόν ανοικτά τις επιλογές του κ. Σαμαρά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι, ακολουθώντας την αισιοδοξία και την επαναστατική διάθεση που χαρακτηρίζει το χώρο τους, κάνουν λόγο για έναν πανευρωπαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στον καπιταλισμό που θα καταστήσει συνολικά την Ε.Ε. μια σοσιαλιστική οντότητα. Μέσα όμως στο συνασπισμό της αριστεράς υπάρχουν φωνές, με κυριότερη το αριστερό ρεύμα του κ. Λαφαζάνη, που μιλούν ανοικτά για επιστροφή στη δραχμή.

Καταθέτουμε λοιπόν κάποιους βασικούς προβληματισμούς, προκειμένου αφενός να μπορέσουμε βοηθώντας ο ένας τον άλλον με τις γνώσεις μας να αποκτήσουμε μια σαφή τοποθέτηση και αφετέρου να βοηθήσουμε τα κόμματα να κάνουν το ίδιο και, γιατί όχι, να τα πιέσουμε να τοποθετηθούν.

Πλεονεκτήματα του ευρώ:

• Οικονομική σταθερότητα, προβλέψιμες διακυμάνσεις ισοτιμιών
• Εξαιρετικό επενδυτικό περιβάλλον
• Χαμηλά επιτόκια δανεισμού
• Ανεπτυγμένες υποδομές
• Πρόσβαση σε πληθώρα αγαθών και υπηρεσιών

Μειονεκτήματα:

• Εκχώρηση νομισματικής πολιτικής (μέρος εθνικής κυριαρχίας)
• Χαμηλή (ανύπαρκτη) ανταγωνιστικότητα λόγω ισοτιμίας
• Εμπορικό έλλειμμα
• Ανεξέλεγκτο χρέος

Προβληματισμοί κατά τη μετάβαση:

• Πιθανή κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος
• Υποτίμηση (1 ευρώ = 600 – 800 δρχ)
• Πανάκριβες εισαγωγές
• Κλονισμός εμπορικών κλάδων
• Ενεργειακή ανεπάρκεια

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας και ας αναλογιστούμε, αν είμαστε ικανοί να επιβιώσουμε εκτός ευρωζώνης και αν αυτό τελικά θα ωφελήσει ή όχι τη χώρα μας.