Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ του ΔΕΟΥΣ και ο ¨πολιτισμός¨ του ΣΟΚ…

http://olympia.gr/2014/10/22/%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CF%85%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%C2%A8%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC/

Κρατήστε τα κεφάλια σας ακέραια, είναι πιο πολύτιμα όταν δεν τα γεμίζουν με ¨κουτόχορτο¨.
ΖΟΥΜΕ ήδη αποκαλυπτικές στιγμές…
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ του ΔΕΟΥΣ
Το κεφάλι μιας εκ των δύο Σφιγγών βρέθηκε σε βάθος 0,15μ. από την επιφάνεια του εδάφους στον τέταρτο χώρο που ερευνά η αρχαιολογική ομάδα.
Είναι ακέραιο με ελάχιστη θραύση στη μύτη. Έχει ύψος 0,60 μ. Το κεφάλι ταυτίζεται και αποδίδεται στον κορμό της ανατολικής Σφίγγας, όπου ήταν ένθετο.
Πρόκειται για ένα γλυπτό εξαιρετικής τέχνης που αποδίδεται στον κορμό της ανατολικής Σφίγγας. Το κεφάλι στρέφεται προς της είσοδο, ενώ έχει κυματιστούς βοστρύχους, που φέρουν ίχνη κόκκινου χρώματος, οι οποίοι πέφτουν στον αριστερό ώμο της, ενώ συγκρατούνται από λεπτή ταινία.
O ¨ απάνθρωπος Πολιτισμός ¨ του ΣΟΚ

¨Αυτός¨ δεν φτιάχνει γλυπτά αριστουργήματα κεφαλών αλλά χαλνάει το πλάσμα του ΘΕΟΥ με την αποκοπή της ανθρώπινης κεφαλής.
Κόβει κεφάλια γιατί δεν μπορεί να τα γεμίσει με τις δαιμονιώδεις θεωρίες του και να τα ταυτίσει με τις θηριωδίες του.
Αυτόν τον δήθεν πολιτισμό τον ονόμασαν μάλιστα και ¨ιερό¨ δηλ τζιχάντ . Με αυτή την ονομασία τον διαφημίζουν μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι ¨δαίμονες¨ νεοποχίτες χορηγοί τους.
Η Ανθρωπότητα ανάμεσα σε αυτές τις δύο εικόνες με τις άψυχες κεφαλές καλείται να επιλέξει…
ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΓΕΙ τον Πολιτισμό του ΔΕΟΥΣ, αυτόν που αναδύεται σήμερα από τα σπλάχνα της Μακεδόνισσας Γης που υπήρχε για να υπάρχει και να συγκρίνεται με την βαρβαρότητα και να την εξουθενώνει.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αμφίπολη. Κάτι «μισητό» είναι θαμμένο εκεί.

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/10/blog-post_977.html

Η μεγάλη μαρμάρινη θύρα είναι σπασμένη. Τα κεφάλια των σφιγγών, μαζί και τα φτερά τους κόπηκαν και πετάχτηκαν στο εσωτερικό του τάφου, περίπου 23 μέτρα από την είσοδο. Τα χέρια των καρυάτιδων σπασμένα και επίσης το κεφάλι της μιας (δεξιάς) Καρυάτιδας σπασμένο. Η ψηφιδωτή παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης είναι καταστρεμμένη κυκλικά στο κέντρο, εκεί όπου μάλλον είχε στερεωθεί, πάνω στο ψηφιδωτό, κάποιο σημαντικό αντικείμενο (ίσως εστία φωτιάς, ίσως βωμός εναπόθεσης νεκρικών δώρων), το οποίο αφαιρέθηκε βίαια κ.λ.π.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο τάφος, όχι απλά συλήθηκε, αλλά ότι έπεσε κυριολεκτικά θύμα

βανδαλισμού από μίσος, πριν όμως την πρόσχωσή του.  Ο στόχος των βανδάλων δεν ήταν απλά να πάρουν πολύτιμα αντικείμενα και να φύγουν, αλλά να καταστρέψουν συμβολικά (όχι ολοκληρωτικά) το μνημείο.

Ανακύπτει όμως το ερώτημα. Αφού ήθελαν να το καταστρέψουν (έστω συμβολικά) για κάποιο προσωπικό λόγο, τότε γιατί το έθαψαν απ’ έξω και κυρίως από μέσα με το επιμελές γέμισμα χώματος μέχρι την οροφή, και με διπλούς τοίχους από μεγάλες ασήκωτες πέτρες, ώστε κανείς να μην μπορεί να εισέλθει εντός αυτού; Τι νόημα είχε αυτή η απόλυτη απομόνωσή του τάφου από τον υπόλοιπο κόσμο; Μάλιστα, οι σχετικές εργασίες απομόνωσης του μνημείου, αφενός θα κόστισαν πολλά χρήματα, αφετέρου θα απαιτήθηκαν πολύς χρόνος και αρκετοί εργάτες και φυσικά δεν θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά εν αγνοία των τότε επίσημων αρχών. 

Από το άλλο μέρος, όλοι προφανώς αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το τόσο λαμπερό και πλούσιο μνημείο δεν έγινε για να εξαφανιστεί μέσα στο χώμα, αλλά για να είναι επισκέψιμο. Τα δεδομένα μάλλον δείχνουν ότι το μνημείο αυτό για άλλο λόγο έγινε και για άλλο τελικά χρησιμοποιήθηκε. 

Το δικό μας συμπέρασμα είναι ότι αυτός ή αυτοί που τραυμάτισαν το μνημείο και ταυτόχρονα το απομόνωσαν, θα πρέπει να έθαψαν εντός αυτού κάτι πολύ μισητό και προβληματικό γι’ αυτούς, ώστε να μην μπορεί κανείς να το προσεγγίσει εύκολα.   

Το τελευταίο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι πότε έγινε ο βανδαλισμός του τάφου και φυσικά η πλήρωσή του με το χώμα και η απομόνωσή του από τον έξω κόσμο. Αν αυτό έγινε επί εποχής του Κάσσανδρου, τότε πιστεύουμε ότι έχουμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας. Αν έγινε σε μεταγενέστερη εποχή, τότε είναι ακόμα άγνωστο γιατί έγινε.

Η Eurostat συνθλίβει το σουξέ στόρι: Έλλειμμα 12,2% ΧΩΡΙΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ! Οδηγούν την πατρίδα στον όλεθρο…

http://olympia.gr/2014/10/22/%CE%B7-eurostat-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%BB%CE%AF%CE%B2%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BE%CE%AD-%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%81%CE%B9-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%B1-122/

ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ!
175% το χρεος, 12,2 το έλλειμμα και μιλούν για “σωτηρία”! Με 119% Χρεος και 12% έλλειμμα το 2009 όμως “είχαμε χρεοκοπήσει”.
Πέντε χρονια ληστείας δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, αλλά το έλλειμμα και το χρεος καλπάζουν.
Στο 12,2% του ΑΕΠ διαμορφώθηκε το δημόσιο έλλειμμα της Ελλάδας και στο 174,9% του ΑΕΠ το δημόσιο χρέος για το 2013, σύμφωνα με τη δεύτερη κοινοποίηση των στοιχείων της Eurostat για το έλλειμμα και το χρέος των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το έλλειμμα διαμορφώθηκε στο 12,2% του ΑΕΠ, από -8,6% του ΑΕΠ το 2012 και -10,1% του ΑΕΠ το 2011. Επίσης, το ελληνικό χρέος διαμορφώθηκε στο 174,9% του ΑΕΠ (319,13 δις ευρώ) από 156,9% το 2012 και 171,3% το 2011.
Αναλυτικότερα, πλεονάσματα κατέγραψαν το Λουξεμβούργο και η Γερμανία, ενώ συνολικά στην Ευρωζώνη το έλλειμμα διαμορφώθηκε στο -2,9% του ΑΕΠ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο -3,2% του ΑΕΠ. Σε ό,τι αφορά το χρέος, στην Ευρωζώνη διαμορφώθηκε στο 90,9% του ΑΕΠ το 2013 και στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο 85,4% του ΑΕΠ.
Όπως τονίζει η Eurostat, δέκα κράτη μέλη παρουσίασαν δημόσιο έλλειμμα πάνω από το όριο του 3% του ΑΕΠ. Πρόκειται για τη Σλοβενία (-14,6%), την Ελλάδα (-12,2%), την Ισπανία (-6,8%), τη Μ. Βρετανία (-5,8%), την Ιρλανδία (-5,7%), την Κροατία (-5,2%), την Κύπρο και την Πορτογαλία (-4,9%), τη Γαλλία (-4,1%) και την Πολωνία (-4%).
Σχετικά με το δημόσιο χρέος, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Εσθονία, στη Βουλγαρία, στο Λουξεμβούργο και στη Ρουμανία. Αντίθετα, μετά την «πρωταθλήτρια» Ελλάδα, ακολουθούν η Πορτογαλία (128%), η Ιταλία (127,9%), το Βέλγιο (104,5%) και η Κύπρος (102,2%).
Σημειώνεται ότι το 2010 η Ελλάδα μπήκε στο πρόγραμμα του ΔΝΤ με το χρέος στο 130% του ΑΕΠ.

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία οδήγησε σε υπερσυγκέντρωση του πλούτου και σε ακύρωση των λαών. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/10/blog-post_719.html

Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 48% του παγκόσμιου πλούτου, σύμφωνα με έρευνα της Credit Suisse, ενώ το 1% των Ελλήνων κατέχει το 56,1% του πλούτου της Ελλάδας. Προφανώς αυτό το 1% των Ελλήνων, αισθάνεται περισσότερο ότι ανήκει και πράγματι ανήκει στο 1% της διεθνούς οικονομικής ελίτ και όχι φυσικά στο έθνος των Ελλήνων, όπου προφανώς αισθάνεται ότι ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία του υπολοίπου 99%.

Σύμφωνα ακόμα με την ίδια έρευνα, τη μεγαλύτερη αύξηση του πλούτου του,

την πραγματοποίησε αυτό το παγκόσμιο 1% στο χρονικό διάστημα από 2007 μέχρι σήμερα και ιδίως τον τελευταίο καιρό. Ποια παγκόσμια κρίση λοιπόν; Ποιος προκάλεσε την υποτιθέμενη παγκόσμια κρίση; Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι το χρήμα δεν χάθηκε, απλά άλλαξε τσέπες και συγκεκριμένα πήγε στις τσέπες εκείνων που προκάλεσαν και έλεγξαν εύκολα την κρίση.

Αυτό το 1% (ντόπιο και ξένο) είναι η διεθνής ελίτ που επιδιώκει την εξάπλωση της παγκοσμιοποίησης και ηγείται αυτής, παρακάμπτοντας τα εθνικά κράτη, τα οποία της είναι εμπόδια, ελέγχοντας εύκολα τις αντιπροσωπευτικές τους κυβερνήσεις. Σε ότι αφορά το ευρωπαϊκό  1% , αυτό είναι εκείνο που προσπαθεί να μετακυλίσει τις ζημιές του στους ευρωπαϊκούς λαούς επιβάλλοντας σκληρή λιτότητα με ηγέτιδα τη γερμανική ελίτ.

Γιατί καταφέρνει να επιτυγχάνει τα σχέδιά του αυτό το 1%;

1) Γιατί διαθέτει απεριόριστο πλούτο, με τον οποίο μπορεί να ελέγχει απόλυτα τις αντιπροσωπευτικές κυβερνήσεις των κρατών και τα ΜΜΕ τους, ενώ το διάσπαρτο 99% διαθέτει μόνο τα αναγκαία μέσα της επιβίωσης και όχι πάντα. Μάλιστα από αυτό το 99%, το παγκόσμιο 50% είναι πάμφτωχο, διαθέτοντας, λιγότερο από το 1% του παγκόσμιου πλούτου και 2) Γιατί μπορεί εύκολα να συνεννοηθεί και να συντονιστεί σε αντίθεση με το ασυντόνιστο και τεχνητά διαιρεμένο 99%.

Όπως γίνεται αντιληπτό στον καθένα μας, το αντίπαλο δέος αυτής της διεθνούς ελίτ είναι η κατάργηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας την οποία ελέγχει απόλυτα και τη διεύρυνση της δημοκρατίας στους πολίτες, καθώς και η εφαρμογή δίκαιου φορολογικού συστήματος που θα επιβάλει την αναδιανομή του πλούτου.

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ ( ΙΝΚΑ ΗΛΕΙΑΣ): Καταδικάζουμε την αύξηση των Δημοτικών Τελών από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Ζαχάρως .

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ ( ΙΝΚΑ ΗΛΕΙΑΣ)

 

                                                             ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Καταδικάζουμε την αύξηση των Δημοτικών Τελών από την Οικονομική Επιτροπή του  Δήμου Ζαχάρως .

 Θα περιμέναμε σε καιρούς ανέχειας, ανεργίας  και απόλυτης  φτώχειας να προστατευτούν έστω τα ειδικά στρώματα πολιτών όπως τα Άτομα με ειδικές ανάγκες , οι Άνεργοι, οι Πολύτεκνοι, οι μονογονεικες οικογένειες άλλα από τι φαίνεται ο Δήμος Ζαχάρως δεν έχει τέτοιες προθέσεις .

 Εμείς ως Ινστιτούτο καταναλωτών απαιτούμε από την Οικονομική επιτροπή του Δήμου Ζαχάρως την Άμεση ανάκληση της απόφασης .

Απαιτούμε από τους (Συνάδελφους)  Δημοτικούς Συμβούλους όλων των παρατάξεων & Ανεξάρτητους,  να καταψηφίσουν το θέμα της Οικονομικής Επιτροπής όταν κατατεθεί  ως θέμα Ημερήσιας Διάταξης στην   συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου προς συζήτηση και λήψη απόφασης  .

 Παραμένουμε στον αγώνα  και διεκδικούμε ως Πολίτες – Καταναλωτές   μειωμένα δημοτικά τέλη όπως άλλωστε στο δελτίο τύπου που αποστείλαμε  σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του Νομού Ηλείας  και τονίζουμε   ότι ,  απαιτούμε για τους πολίτες- καταναλωτές  από τους 7 δήμους της Ηλείας ΜΕΙΩΣΗ  των Δημοτικών Τελών σε όλους τους Καταναλωτές …………ειδικά δε στα προαναφερόμενα "ειδικά στρώματα" .

Επισημαίνουμε ότι όχι μόνο ο Δήμος Ζαχάρως , αλλά και όλοι οι   Δήμοι του Νομού Ηλείας θα μας βρουν  απέναντι τους   σε τέτοιες αποφάσεις τις οποίες θεωρούμε ανεπίτρεπτες  ειδικά σε τέτοιους καιρούς  .

 

Βαρθολομιό  Ηλείας 21/10/2014

Για το Δ.Σ

Φώτης Ν. Αλεξόπουλος

Εκπρόσωπος Τύπου ΙΝΚΑ Ηλείας

 Γραμματέας Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος

Ασφυξία

http://apneagr.blogspot.com/2014/10/blog-post_21.html

Μετά τα όσα είπαμε την προηγούμενη εβδομάδα για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και τον μηχανισμό εποπτείας των προϋπολογισμών όλων των χωρών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, ας δούμε σήμερα με λεπτομέρειες τι σημαίνει όλο αυτό το σκηνικό για την χώρα μας.

Πρώτα-πρώτα, οι προϋπολογισμοί μας θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένοι. Μα, θα μου πείτε, εμείς ήδη από πέρυσι είχαμε όχι μόνο ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό μας αλλά βγάλαμε και πρωτογενές πλεόνασμα. Λάθος! Θυμίζω ότι για τον υπολογισμό τού πρωτογενούς πλεονάσματος δεν λαμβάνονται υπ' όψη τα τοκοχρεωλύσια που πληρώνουμε. Αν τα συνυπολογίσουμε κι αυτά, τότε το 2013 παρουσιάσαμε έλλειμμα 23,11 δισ. ευρώ (ποσοστό 12,7% του ΑΕΠ), όπως λένε τα τελικά στοιχεία τής Eurostat.

Έτσι, λοιπόν, αν το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο ίσχυε από... πέρυσι, κάπου θα έπρεπε να βρούμε 23,11 δισ. ευρώ μέσα στο 2013. Κι επειδή αυτά τα λεφτά είναι αδύνατον να βρεθούν με αύξηση των εσόδων (δηλαδή, με αύξηση της φορολογίας) λόγω της ανύπαρκτης πλέον φοροδοτικής ικανότητας των Ελλήνων, ο μόνος τρόπος εξεύρεσής τους θα ήταν με μείωση των εξόδων (δηλαδή, με περαιτέρω περικοπή των δημοσίων δαπανών). Ναι, αλλά ποιών δαπανών, όταν η Eurostat λέει ότι το σύνολο των δαπανών τής Γενικής Κυβέρνησης για το 2013 έφτασε τα 58,5 δισ. ευρώ; Για να μαζέψουμε τα 23,11 δισ., δεν θα έπρεπε να χαλάσουν δεκάρα τσακιστή τα υπουργεία εσωτερικών (3,61 δισ.), υγείας (5,48 δισ.) και εργασίας-πρόνοιας-κοινωνικής ασφάλισης (14,25 δισ.). Ίσως κάποιοι να σκέφτονται και την δήμευση των καταθέσεων (α λα Κύπρος) αλλά αφ' ενός μεν δεν είναι σίγουρο ότι έτσι θα βρεθεί όλο αυτό το ποσό αφ' ετέρου δε μια τέτοια δήμευση δεν μπορεί να γίνεται κάθε χρόνο.

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτά. Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο προβλέπει την υποχρέωση όσων κρατών-μελών έχουν χρέος πάνω από το 60% του ΑΕΠ, να το μειώνουν κάθε χρόνο κατά 5%. Με το χρέος μας να φτάνει κοντά στα 250 δισ. ευρώ, αυτό σημαίνει ότι μέσα στο 2013 θα έπρεπε να βρούμε άλλα 12,5 δισ. Πού θα τα βρίσκαμε αυτά τα λεφτά; Αν παρατηρήσουμε ότι μέσα στην χρονιά η συνολική δαπάνη για μισθούς και συντάξεις κυμάνθηκε περί τα 18 δισ., μια ιδέα θα ήταν να απολύσουμε τα δύο τρίτα των δημοσίων υπαλλήλων και, παράλληλα, να ελπίσουμε ότι θα πεθάνουν και τα δύο τρίτα των συνταξιούχων. Επειδή, όμως, οι γέροι είναι κορακοζώητοι, για λόγους ασφαλείας θα έπρεπε να απολύσουμε περί τα τρία τέταρτα των ενεργών δημοσίων υπαλλήλων. Φυσικά, η ιδέα να μειώσουμε ή και να μηδενίσουμε τις αμυντικές δαπάνες απορρίπτεται ασυζητητί επειδή έτσι θα χαλάσουμε την άριστη διαγωγή μας στο ΝΑΤΟ.

Και τώρα το κερασάκι. Άραγε, τι θα συμβεί σε περίπτωση που δεν συμμορφωθούμε με τα παραπάνω; Ας πούμε π.χ. ότι γίνονται εκλογές, βγαίνει ο ΣυΡιζΑ, διαπιστώνει όλα όσα προαναφέραμε (όχι πως δεν τα ξέρει αλλά λέμε τώρα) και παραγγέλνει στις Βρυξέλλες ότι αυτά δεν γίνονται. Σ' αυτή την περίπτωση εφαρμόζονται αμέσως δυο μέτρα σε βάρος μας. Πρώτον, διακόπτεται κάθε μορφής επιχορήγηση της χώρας (π.χ. ΕΣΠΑ) και, δεύτερον, μας επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με το 0,2% του ΑΕΠ (δηλαδή πάνω από 3,5 δισ.) μέχρι να αλλάξουμε μυαλά και να καταλάβουμε ότι, αν θες να είσαι μέλος τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ κλπ, δεν μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου. Ασφυξία.

Στην συχνά διατυπούμενη ερώτηση "πώς βλέπεις τα πράγματα;", συνηθίζω να απαντώ "τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη", όχι επειδή είμαι απαισιόδοξος αλλά επειδή είμαι ρεαλιστής. Όμως, πολύ θα ήθελα να μου εξηγήσουν πού στηρίζουν την αισιοδοξία τους τόσο εκείνοι που πιστεύουν ότι η κατάσταση δεν μπορεί να χειροτερέψει άλλο όσο κι εκείνοι που εκτιμούν πως μια αλλαγή στο κυβερνητικό σκηνικό (πάντοτε, όμως, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ) μπορεί να φέρει καλύτερες μέρες στον τόπο.
Χαίρετε.
γράφει ο Θοδωρής Αθανασιάδης

Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot.com/2014/10/blog-post_21.html#ixzz3GsES5FM9

Πανελλαδική διαμαρτυρία ενάντια στην ύπουλη προσπάθεια κατάργησης του κινήματος "ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ"

 http://www.ecss2006.com/TOPOS/QUESTIONS/201401_XM/Q0.asp

Πανελλαδική διαμαρτυρία ενάντια
στην ύπουλη προσπάθεια κατάργησης του κινήματος "ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ"

Συμμετέχω επώνυμα

Το κίνημα «Χωρίς μεσάζοντες» ανακούφισε χιλιάδες οικονομικά αδύναμους πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα και ανέδειξε διεθνώς το τεράστιο πρόβλημα της αισχροκέρδειας. Η κυβέρνηση, αντί να πατάξει τους μεσάζοντες και να περιορίσει τα κέρδη τους, ανέλαβε την εξόντωση των λαϊκών αγορών και των κινημάτων, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Σας καλούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού το υπαίθριο πλανόδιο εμπόριο, διότι μέσα απ' αυτό εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα των μικρών παραγωγών αλλά και των επαγγελματιών, δίνοντας ταυτόχρονα στον καταναλωτή τη δυνατότητα προμήθειας ντόπιων, ποιοτικών και φθηνών προϊόντων.

Επιλέξτε μία από τις παραπάνω πόλεις και στηρίξτε επώνυμα την πανελλαδική διαμαρτυρία ενάντια στην ύπουλη προσπάθεια κατάργησης του κινήματος «Χωρίς Μεσάζοντες».

Πάλι για το ποδόσφαιρο και την αφασία των Ελλήνων Η αποχαύνωση του «κυρίαρχου» λαού! (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Πάλι για το ποδόσφαιρο και την αφασία των Ελλήνων

Η αποχαύνωση του «κυρίαρχου» λαού!

Όποιοι σκεπτόμενοι, εντός και εκτός Ελλάδος, αναρωτιούνται και απορούν, γιατί αυτός ο κατεδαφισμένος λαός δεν σαλεύει για τα όσα σε βάρος του διαπράττουν οι ντόπιοι μπάτλερ των Τροϊκανών;

Τι κάνει η πολλαπλώς ανασκολοπισμένη ελληνική νεολαία που ζει – κατά πλειοψηφία – από τη σύνταξη του παππού που όλο και κουρεύεται;

Να τι της υπαγορεύουν εντέχνως να κάνει: Ασχολείται μερόνυχτα με τα πρωταθλήματα του ποδοσφαίρου εντός και εκτός Ελλάδος και αλληλοσκοτώνεται για ένα γκολ!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που είδαμε στην Αθήνα και τον Πειραιά προ καιρού, να έρχονται τριακόσια πούλμαν από τη Θεσ/νίκη με είκοσι χιλιάδες «φιλάθλους» να παρακολουθήσουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα!

Αυτοί όμως οι «πολίτες» - κακώς ψηφίζουν – δεν πάνε στην πλατεία Αριστοτέλους να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή τους. Είναι παρατημένοι! Γι’ αυτό το όπιον του λαού έγραψα πολλάκις επισημαίνοντας ότι η ποδοσφαιρική προπαγάνδα της δικτατορίας ωχριά μπροστά στη σημερινή που πήρε διαστάσεις εθνικής επιδημίας και το ποδόσφαιρο φαντάζει στα μάτια των πεινασμένων Ελλήνων ως η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΙΔΕΑ. Όμως για του λόγου το αληθές, μεταφέρω εδώ τα όσα σχετικά είδε και βίωσε ο Μίκης Θεοδωράκης ευρισκόμενος στις φυλακές Αβέρωφ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Αφηγείται ο Μίκης με πόνο ψυχής: «Με πόση οργή βλέπαμε με τον Πεπονή από τα κάγκελα των φυλακών Αβέρωφ, που ήταν απέναντι από το γήπεδο του Παναθηναϊκού, όταν περνούσαν παρέες, παρέες να μπουν στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν το ποδόσφαιρο. Βγαίναμε επίτηδες στα κάγκελα να μας δουν, να μας ρίξουν μια ματιά, να πάρουμε κουράγιο, όμως οι άνθρωποι αυτοί απέφευγαν και να μας κοιτάξουν». Συνεχίζει ο Μίκης την αφήγηση: «αν τυχόν μας έριχναν μια ματιά, και μένα με γνώριζαν καλά, έστρεφαν αλλού το κεφάλι τους και συνέχιζαν αδιάφοροι να σχολιάζουν τα ποδοσφαιρικά. Κάθε Τετάρτη ήταν για μας ένα μαρτύριο αυτή η συμπεριφορά και σκεφτόμουν γιατί να εγκαταλείψω εγώ τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου και τους ηλικιωμένους γονείς για την ελευθερία τους» (Τη ραδιοφωνική συνέντευξη του Μίκη την άκουσα σε επανάληψη στο δημοσιογράφο Μαλλούχο, στις 17-12-2010, στην πρωϊνή ζώνη του «ΣΚΑΪ», με τίτλο: «Άξιος Εστί»). Τα πράγματα τα εκθέτει ο κρατούμενος αγωνιστής, αντιμετωπίζοντας την αδιανόητη συμπεριφορά, έστω και για ανθρωπιστικούς λόγους, από τις εκατοντάδες χιλιάδες νέους της Ελλάδας, οι οποίοι ούτε καν έριχναν μια ματιά συμπόνιας στο κόσμημα της Ελλάδος. Είναι αυτοί οι πολιτικοί Αυστραλοπίθηκοι που σε λίγο καιρό θα εμφανιστούν ως διαπρύσιοι κήρυκες της Αντίστασης και θα φωνάζουν: «Δώστε τη χούντα στο λαό» παραλείπω τις δικές μου εμετικές εμπειρίες αυτής της περιόδου οι οποίες εξάλλου δεν ενδιαφέρουν απολύτως κανένα σημερινό «αντιστασιακό» του γλυκού νερού. Σημειώνω ότι την ίδια αγανάκτηση νιώθαμε με τον Ηλία Ηλιού όταν βρισκόμασταν ως κρατούμενοι (1969-1970) στο Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος». Το γήπεδο του Παναθηναϊκού γέμιζε από… αντιστασιακούς σαχλαμπούχλες. Ερώτημα τραγικό: Με τέτοια νεολαία έχει μέλλον η Ελλάδα;

Εδώ και δύο δεκαετίες, πληγωμένος από την πορεία, την καταστροφική πορεία της Ελλάδος και την απάθεια της Ελληνικής νεολαίας είχα γράψει ένα κείμενο που είχε τούτο τον μακάβριο τίτλο: «Η ελεγεία των θρυμματισμένων ιδανικών της νιότης» («Πολιτικά Θέματα» της 1^ης Απριλίου 1994). Ήταν πρωταπριλιά αλλά το κείμενο απηχούσε την πικρή αλήθεια. Τώρα οι νέοι μας ζουν αυτό που ζουν και συνωστίζονται στα γραφεία μετανάστευσης, για να προσφέρουν σε ξένες χώρες ό,τι δεν τους επιτρέπει η δική τους! Όμως η ομάδα, ομάδα και η Ελλάδα στον Καιάδα.

Άντε και καλό ψόφο.

 

Αθήνα, 22/10/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα

 θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

 

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Τα κομπλεξάκια της επαρχίας

του Χρήστου Αλεξόπουλου

 

Νόμιζα ότι ίσχυε μόνο για τα αστικά κέντρα. Τελικά και στην περιφέρεια, στην ύπαιθρο, στα χωριά τέλως πάντων, υπάρχει σε αρκετά άτομα (αλλού μάλιστα είναι και οικογενειακό...προσόν) ένας απίστευτα βαθύς κομπλεξισμός, στα όρια της ψυχοπάθειας. Άτομα που δεν πήγαν πέρα από το χωριό τους, άντε στην πόλη της περιοχής τους και νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα. Που απέκτησαν κάποιας μορφής δύναμη και εξουσία μετά από πολλές...καραμπόλες και συγκυρίες, που αν δεν υπήρχαν θα ανήκαν εκεί που τους άξιζε: στο απόλυτο ΜΗΔΕΝ!
Που κουνάνε το δάκτυλο στους άλλους σε διάφορα ζητήματα με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ενώ δεν θα 'πρεπε ούτε να ξεμυτίζουν από την τρύπα της ανυπαρξίας τους!
Άσε που έχουν οι περισσότεροι (-ες) λερωμένη τη φωλιά τους: Σεσημασμένοι φοροφυγάδες, τοπικοί κατσαπλιάδες, καποιοι μάλιστα από αυτούς ακόμα και μπλεγμένοι σε κυκλώματα τοκογλυφίας και με μπόλικα χρήματα στο εξωτερικό!
Ε, λοιπόν σε 2-3 από αυτούς τους ντόπιους, που με χλευάζουν και με περιγελούν τους το πετάω κατάμουτρα: το δάκτυλο που μου κουνάτε απειλητικά να το βάλετε εκεί που ξέρετε!
Λαμόγια! Ρόμπες ξεκούμπωτες! Ανθρώπινα σιχάματα! Ορισμοί του απόλυτου μηδενικού! 
Σας έχω γραμμένους εκεί που δεν πιάνει το μελάνι! Και εσάς και τις κωλοοικογένειές σας! (που τις έχετε κάνει σαν τα ξυνισμένα μούτρα σας) .-

E-bolika ψέματα: Μια κρίση αξιοπιστίας του παγκόσμιου συστήματος(του Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/10/e-bolika.html


Οι ομφαλοσκόποι που θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο των πάντων δεν έχουν κανένα λόγο να είναι παραπονούμενοι: Οι Έλληνες βρίσκονται στο επίκεντρο μιας επίμονης οικονομικής κρίσης. Στο βορρά η ουκρανική κρίση. Στη Μέση Ανατολή η τζιχαντιστική κρίση. Και στην Αφρική η κρίση του Ebola. Όντως, η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο: στο κέντρο ενός παγκόσμιου συστήματος που μετά από χρόνια εκφυλισμού αντιμετωπίζει πλέον φαινόμενα διάλυσης και αποσύνθεσης.
Επειδή με όλα τα προηγούμενα θέματα έχουμε ασχοληθεί εκτενώς, ήρθε ο καιρός να ασχοληθούμε εκτενέστερα με το θέμα του Ebola.

Η οικονομική διάσταση του Ebola.

Από τους πρώτους παράγοντες που δήλωσαν το παρόν στην κρίση του Ebola ήταν η Παγκόσμια Τράπεζα.
Φυσικά τα κίνητρα της δεν ήταν φιλάνθρωπα, ούτε καν ιατρικά. Άλλωστε είναι η Παγκόσμια Τράπεζα και οι πολιτικές της εδώ και δεκαετίες που σε συνδυασμό με τις ακόμη ακόμη πιο απάνθρωπες πολιτικές του «αδερφού» Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχουν καταδικάσει τον τρίτο κόσμο (και όχι μόνο) σε μόνιμη υπανάπτυξη.
Το ενδιαφέρον λοιπόν της Παγκόσμιας Τράπεζας αφορά τις «φιλάνθρωπες επενδύσεις» μεγάλων παικτών του διεθνούς συστήματος στις πληγείσες περιοχές της Σιέρα Λεόνε, της Λιβερίας και της Γουινέας όπως του κερδοσκόπου George Soros και αυτές επιχειρεί να προστατεύσει, όχι τους πληθυσμούς εκεί.
Φυσικά αυτή η πτυχή δεν είναι από μόνη της ικανή να ερμηνεύσει την «κρίση Ebola», ούτε καν σε συνδυασμό με τα γεωπολιτικά συμφέροντα του δυτικού κόσμου στις πληγείσες περιοχές που έχουν να κάνουν με την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών χωρίς τις αξιώσεις των πραγματικών τους δικαιούχων, των ντόπιων πληθυσμών.
Δεν είναι άμεσα υπεύθυνες λοιπόν η Παγκόσμια Τράπεζα ή το ΔΝΤ, πόσο μάλλον ο Σόρος για την «κρίση Ebola». Οι δύο αδερφοί οργανισμοί είναι όμως υπεύθυνοι για μια άλλη κρίση, μια μόνιμη και πολλή πιο εκτεταμένη κρίση: Την κρίση υπανάπτυξης και ανέχειας που προκαλεί η αποικειοκρατικού τύπου εκμετάλλευση της Αφρικής σε συνδυασμό με την αδυναμία των αφρικανών να δομήσουν ευρύτερα οργανωμένα παραδείγματα σε μια ήπειρο με αποικειοκρατικά κατασκευασμένα κράτη των οποίων κατά καιρούς ηγούνταν τα ενίοτε αγαπημένα παιδιά των δυτικών, οι αφρικανοί φύλαρχοι πολέμαρχοι.
Αυτή η κρίση ανέχειας και διαφθοράς είναι η μητέρα όλων των κρίσεων υγείας που μαστίζουν μονίμως ή παροδικά την Αφρική. Ο μόνος τρόπος να λυθούν όλες οι κρίσεις δημόσιας υγείας είναι να λυθεί η κρίση ανέχειας και όχι η παραγωγή νέων εμβολίων και φαρμάκων που μπροστά στις βιοτικές συνθήκες παίζουν δευτερεύοντα ρόλο. .

Αφρική, η μητέρα των ασθενειών

Που μπορεί να βρει να βρει κάποιος «καινούριες ασθένειες»; Εκεί που μπορεί να βρει και παλιές, σχεδόν εξαφανισμένες στο δυτικό κόσμο ασθένειες όπως η ελονοσία και η φυματίωση να θερίζουν κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου: Στην Αφρική.
Είναι μήπως γονιδιακό το θέμα; Φυσικά και όχι. Όσο ρόλο και αν έχουν οι όποιες γονιδιακές διαφορές, τον πρωτεύοντα ρόλο τον έχουν οι βιοτικές συνθήκες.
Φανταστείτε: Ομάδες πληθυσμού να ζουν χωρίς ύδρευση: Αυτομάτως δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και είναι υποχρεωμένοι να πίνουν νερό από όπου το βρουν, είτε πίνουν από αυτό άλλοι άνθρωποι είτε άλλα ζώα. Το σπάνιο και συνήθως βρώμικο νερό είναι ένα έξοχο μέσο μετάδοσης ποικίλων ειδών ασθένειας. Συνδυάστε τον παράγοντα αυτό με το γεγονός ότι λόγω έλλειψης προσβασιμότητας στο νερό, η ατομική και ομαδική υγιεινή είναι σε πολλές αφρικανικές περιοχές σχεδόν ανύπαρκτες.
Προσθέστε στο μείγμα αυτό και την έλλειψη αποχετευτικών συστημάτων και παίρνετε μια Αφρική μητέρα νοσημάτων.
Φανταστείτε πόσο περισσότερο εκτίθενται σε παθογόνους παράγοντες άνθρωποι που το περιβάλλον τους (και το νερό τους) είναι άφθονο σε αυτούς, άνθρωποι που δεν μπορούν καν να πλυθούν για να απομακρύνουν έστω μέρος του μικροβιακού φορτίου από το δέρμα τους, άνθρωποι που ζουν μέσα σε εκκρίσεις και περιττώματα ανθρώπων που ήδη έχουν προσβληθεί από παθογόνους οργανισμούς.
Το μόνο εμπόδιο σε τέτοιες συνθήκες σχεδόν απόλυτης έλλειψης υγιεινής είναι το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Σε τέτοιες συνθήκες όμως, το βρώμικο νερό και οι προηγηθείσες επίμονες λοιμώξεις σε συνδυασμό με την ελλειμματική πρόσληψη τροφής έχουν εξασθενίσει τις άμυνες του οργανισμού.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ας βάλουν τον εαυτό τους μέσα σε μια εικόνα. Φανταστείτε ότι ζείτε μαζί με άλλα εκατό άτομα δίπλα από μια πισίνα που είναι η μοναδική σας πρόσβαση σε νερό Πλένεστε από εκεί, πίνετε από εκεί και κατουράτε και αφοδεύετε παραδίπλα ενώ την τροφή σας την παίρνετε από γειτονικά δέντρα και τυχόν ζώα που πίνουν από το ίδιο νερό…
Αυτή είναι η αθεράπευτη αρρώστια της Αφρικής: όχι τόσο οι εξωτικές νόσοι, αλλά οι απαράδεκτες βιοτικές συνθήκες.
«Τα εμβολιασμένα παιδιά και οι χαμογελαστές μητέρες είναι σέξι εικόνα» δήλωσε ο σύμβουλος πολιτικών και στρατηγικών υγείας της Παγκόσμιας Τράπεζας Armin Fiddler, καυτηριάζοντας τα λαμπερά ενημερωτικά φυλλάδια των ΜΚΟ και την πολιτική του να συλλέγουν πολλές εκατομμύρια δολάρια για να αντιμετωπίζουν μικρές μόνο πτυχές του συνολικού αφρικανικού προβλήματος.
Δυστυχώς, ο ίδιος ο Fiddler αποκάλυψε μονάχα μικρό μέρος του συνολικού προβλήματος των ΜΚΟ: Γιατί, όπως έχουμε καταγράψει και στην περίπτωση του AIDS, ΜΚΟ, όχι μόνο αντιμετωπίζουν μικρό μέρος του προβλήματος αλλά όχι και τόσο σπάνια καταχρώνται τα φιλανθρωπικά κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί. Αλλά στην επιδημία της απληστίας και διαφθοράς στη Δύση θα αναφερθούμε εκτενέστερα στη συνέχεια. Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν στον Ebola.
Ο Fiddler αναφερόμενος στην επικινδυνότητα του Ebola στον δυτικό κόσμο τη συνέκρινε με αυτήν άλλων ασθενειών, αφαιρώντας τον πολύ επικίνδυνο παράγοντα του πανικού που τα μήντια καλλιεργούν:
«Είναι μια διαφορετική ιστορία στη Δυτική Αφρική. Δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει σαπούνι, με τις συνθήκες να είναι τόσο φτωχές που οι λοιμώξεις δεν μπορούν να σταματηθούν. Αποτυγχάνουμε να επενδύσουμε σε υγιή συστήματα υγείας» δήλωσε ο Fiddler συμφωνώντας απόλυτα με τις εκτιμήσεις μου.
Για δεκαετίες η επικινδυνότητα του Ebola είχε υποτιμηθεί ενώ σήμερα διογκώνεται.
H υποτίμηση είχε να κάνει ακριβώς με το ότι ήταν αφρικανικό πρόβλημα καθώς και με την ψευδαίσθηση ότι ο Ebola μεταδίδεται μόνο με άμεση σωματική επαφή και με τα σωματικά υγρά.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι: Ο «Ebola» μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και με την επαφή με «νεκρούς» ιστούς, με σταγονίδια αλλά και μέσω ψυχρών σωμάτων και αντικειμένων, κάνοντας το νοσηλευτικό και ιατρικό χειρισμό του ακόμη πιο δύσκολο, κάτι που άλλωστε αποτυπώθηκε και στα λίγα κρούσματά του στη Δύση όπως θα δούμε παρακάτω.
Οι τρόποι μετάδοσης του Ebola τον καθιστούν πολύ πιο επικίνδυνο σε περιοχές της Αφρικής που δεν υπάρχει καν στοιχειώδης δυνατότητες υγιεινής, όπου το δέρμα και οι επιφάνειες και τα αντικείμενα με τα οποία έρχεται σε επαφή δεν καθαρίζονται τακτικά.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο κίνδυνος λοίμωξης Ebola είναι πολλαπλάσιος σε περιοχές της Αφρικής από ότι σε περιοχές της Δύσης. Και αυτό είναι ένα συμπέρασμα με το οποίο η πραγματικότητα συμφωνεί μέχρι σήμερα απόλυτα.

Μια ανεπάρκεια ιατρικών υποδομών και η πανδημία της απληστίας

Σε καμία των περιπτώσεων η Λιβερία, η Γουινέα και η Σιέρρα Λεόνε δεν έχουν τις υποδομές να αντιμετωπίσουν μια επιδημία, οποιαδήποτε επιδημία: Το προσωπικό τους είναι ολιγάριθμο και ανεκπαίδευτο και τα μέσα ολίγιστα.
Ενδεικτικά οι συνολικές νοσοκομειακές κλίνες σε μία από αυτές τις χώρες είναι μόλις… 165!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τα νοσοκομεία αυτών των χωρών όχι μόνο δεν μπορούν να περιορίσουν μια επιδημία αλλά είναι πιθανότερο να αποτελέσουν εστίες αναζωπύρωσης τους (όπως άλλωστε συμβαίνει και με τα ανθεκτικά στα φάρμακα μικρόβια που λόγω κακών πρακτικών και κατάχρησης έχουν κάνει τα νοσοκομεία εστίες λοίμωξης μετατρέποντας τα και σε πιθανές υποψήφιες επιδημικές εστίες. Για αυτό το θέμα όμως περισσότερα στο βιβλίο μου Θανάσιμες Θεραπείες».
Έχει λοιπόν απόλυτο δίκιο να απεργεί το προσωπικό υγείας σε αυτές τις χώρες: όχι μόνο δεν μπορεί να σταματήσει μια οποιαδήποτε επιδημία εκθέτοντας παράλληλα τους εαυτούς τους σε υψηλούς κινδύνους αλλά και απειλείται να μετατραπεί και το ίδιο σε επιδημική εστία για τον ευρύτερο πληθυσμό.
Ας δούμε όμως τι συμβαίνει στο δυτικό κόσμο όπου δεν έχουμε μια επιδημία άνευ όρων φτώχειας αλλά μια επιδημία άνευ όρου πλουτισμού:
Μέχρι σήμερα, η υπόθεση Ebola στη Δύση αποτελεί ένα τεράστιο φιάσκο και κόλαφο για τα δυτικά συστήματα υγείας: Παρά τις διαβεβαιώσεις των υψηλά ιστάμενων για την ετοιμότητα των συστημάτων υγείας , τα μισά και βάλε από τα ολιγάριθμα κρούσματα Ebola στη Δύση είναι ιατρογενή, προέρχονται δηλαδή από αυτό ακριβώς το προσωπικό υγείας που υποτιθέμενα θα αντιμετώπιζε τέτοιου τύπου επιδημίες. Όπως περιγράφει ο γιατρός που ανέλαβε την ισπανίδα νοσοκόμα που προσβλήθηκε περιποιούμενη εισαγόμενο κρούσμα του Ebola: «Μόνο εγώ και οι νοσοκόμες μπαίνουμε στο δωμάτιο της ασθενούς φορώντας στοιχειώδεις στολές προστασίας: αδιάβροχη ιατρική μπλούζα, διπλά γάντια, κουκούλα και χειρουργική μάσκα. Καθώς οι ώρες περνούν, η κατάσταση της ασθενούς Τερέσα Ρομέρο επιδεινώνεται ραγδαία, έως ότου μαθαίνω από τον Τύπο τα θετικά αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων που αφορούν τη νοσοκόμα. Στις 17.00, μία κάπως πιο επίσημη πηγή μου επιβεβαιώνει την πιθανότητα η ασθενής να έχει προσβληθεί από τον ιό Εμπολα. Τότε μόνο κάνω χρήση καλύτερου εξοπλισμού ασφαλείας που μου δίνει το νοσοκομείο. Αλλά τα μανίκια είναι υπερβολικά κοντά, ενώ η ασθενής παρουσιάζει πλέον ακατάσχετη διάρροια, εμετούς, μυαλγία και πυρετό μέχρι 38. Παρά την κατάστασή της, η ασθενής νοσοκόμα προσπαθεί επίσης να προστατεύει το προσωπικό που την φροντίζει. Από τις 18.00 ζητώ επιμόνως τη μεταφορά της ασθενούς στο νοσοκομείο Λα Πας-Κάρλος ΙΙΙ στη Μαδρίτη, όπου εργάζεται και όπου είχαν νοσηλευθεί οι δύο Iσπανοί ιεραπόστολοι, θύματα του ιού Εμπολα. Το ασθενοφόρο για τη μεταφορά της Τερέσα Ρομέρο δεν φθάνει τελικά παρά τα μεσάνυχτα...»
Παρομοίως τερατώδη λάθη είχαμε και στην περίπτωση των δύο νοσοκόμων που προσβλήθηκαν περιθάλποντας το νεκρό πλέον εισαγόμενο κρούσμα Ebola σε νοσοκομείο του Dallas αλλά σε αυτό το θέμα θα επανέλθουμε παρακάτω.
Από αυτά τα πρώτα στιγμιότυπα καθίσταται προφανές πως η πανδημική ετοιμότητα στη Δύση είναι ένα κακόγουστο αστείο, αστείο «εφάμιλλο» των υποτιθέμενων πανδημικών γριπών των πουλερικών και των χοίρων. Και η αναφορά μας σε αυτές δεν είναι τυχαία: Οι παγκόσμιοι οργανισμοί λειτούργησαν σαν πραματευτές και τελάληδες των συμφερόντων των μεγάλων εταιριών, κατασπαταλώντας δημόσιους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό που θα μπορούσε όντως να χρησιμοποιηθεί για πανδημική ετοιμότητα απέναντι σε πραγματικούς κινδύνους για να μπορέσουν οι εταιρίες να επιβάλλουν την πώληση σχετικά αδοκίμαστων εμβολίων και φαρμάκων σε όλο τον πλανήτη.
Είναι λοιπόν η επιδημία του άνευ όρων πλουτισμού και όχι το πανδημικό δυναμικό του Ebola που τον καθιστά πραγματικό κίνδυνο στο Δυτικό Κόσμο.
Αυτή ακριβώς η πανδημία που υφαρπάζει πόρους και ανθρώπινο δυναμικό για φανταστικές ασθένειες ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει περικοπές πόρων και ανθρωπίνου δυναμικού στα δημόσια συστήματα υγείας για να μπορέσει τελικά να τα ιδιωτικοποιήσει.
Αν λοιπόν ξεσπάσει πραγματική επιδημία στον Πρώτο Κόσμο, ξέρετε ακριβώς ποιοι είναι οι υπεύθυνοι: Το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, το CDC, τα μεγάλα συμφέροντα και οι ξεπουλημένοι πολιτικοί, ακριβώς οι ίδιοι που είναι άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο έμμεσα υπεύθυνοι για το επιδημικό δυναμικό της Αφρικής.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο μεγάλο φιάσκο των σποραδικών κρουσμάτων στη Δύση: στην περίπτωση του ασθενή του Dallas που κόλλησε και τις δύο νοσοκόμες, τα λάθη ήταν ασυγχώρητα και θανάσιμα: Στις 19 Σεπτεμβρίου, ο Λιβεριανός ασθενής φτάνει αεροπορικώς στις ΗΠΑ. Στις 24 εμφανίζει συμπτώματα και την επόμενη μέρα αναζητά ιατρική βοήθεια στο επίμαχο νοσοκομείο. Εκεί συμβαίνει η μοιραία λανθασμένη διάγνωση: Ο Λιβεριανός στέλνεται σπίτι για να γυρίσει τρεις μέρες μετά και να τοποθετηθεί σε απομόνωση στο νοσοκομείο. 2 μέρες αργότερα έρχεται η εργαστηριακή επιβεβαίωση του Ebola: Λόγω κακής διάγνωσης, επί 9 μέρες ο Λιβεριανός κυκλοφορούσε απροφύλαχτα. Και λόγω κακής ετοιμότητας και υποδομών, δύο νοσοκόμες μολύνθηκαν.

Μια επιδημία κακής επιστήμης

Αν έχει ήδη καταγραφεί και μάλιστα σε εποχή πανδημικού συναγερμού λάθος διάγνωση στο Dallas, μπορείτε να φανταστείτε τι καταγράφεται στις πάμπτωχες υποδομών, μέσων και προσωπικού χώρες της Σιέρα Λεόνε, της Λιβερίας και της Γουινέας;
Πολύ αμφιβάλουμε για την ακρίβεια των αριθμών που μας δίνονται από τα μέτωπα του Ebola, ακριβώς γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα επιτήρησης, επιβεβαίωσης και καταγραφής.
Και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο γιατί δεν υπάρχουν μόνο τα περιστασιακά λάθη και οι δομικές ανεπάρκειες αλλά η ίδια η διαγνωστική διαδικασία έχει δομικά προβλήματα.
Όσον αφορά την κλινική διάγνωση, ο Ebola δεν έχει ειδικά συμπτώματα: Η κλινική διαφοροδιάγνωση από άλλους, πολύ πιο συνήθεις αιμορραγικούς πυρετούς όπως η ελονοσία και ο τυφοειδής πυρετός είναι εξαιρετικά δύσκολη εώς ανέφικτη.
Για αυτό το λόγο γίνεται χρήση και επιπρόσθετων κριτηρίων, όπως το ταξιδιωτικό ιστορικό του ασθενή. Κοινά συμπτώματα ασθενειών σε ασθενή που έχει επισκεφτεί τις πληγείσες χώρες τον τοποθετούν στους υπόπτους για Ebola. Φυσικά όμως, στις εν λόγω περιοχές οι άλλοι τύπου αιμορραγικοί πυρετοί δίνουν πολλαπλάσια κρούσματα από ότι ο Ebola ακόμη και στο παρόν ξέσπασμα του. Ούτε και σε αυτό το στάδιο η διαφοροδιάγνωση μπορεί να γίνει με βεβαιότητα. Το αντίθετο.
Οπότε καταφεύγουμε στα εργαστηριακά. Εκεί έχουμε άλλη κατηγορία προβλημάτων που η ιατρική κοινότητα αρνείται να αναγνωρίσει. Η χρήση του PCR ως αξιόπιστου διαγνωστικού τεστ έχει επικριθεί από τον άνθρωπο που το τελειοποίησε, τον νομπελίστα Kary Mullis, καθώς αυτό, λειτουργώντας ως «μεγεθυντής γονιδιακών υπογραφών» μπορεί να δώσει απροσδόκητα αποτελέσματα, άλλοτε, εκτός κλίμακας και άλλοτε εκτός στόχευσης.
Για να βοηθήσω στην αντίληψη του παραδείγματος, φανταστείτε ένα τεράστιο δορυφορικό πιάτο που ενισχύει τα σήματα από παντού και μπορεί να παρουσιάσει το θόρυβο αναμεμειγμένο με το σήμα.
Και η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο καθώς η επιδημία των περικοπών στα συστήματα υγείας, αναγκάζει εργαστήρια ακόμη και των πιο προηγμένων χωρών να καταφεύγουν σε εμπορικά, φθηνά διαγνωστικά τεστ. Όπως μας ενημέρωσε η κυρία Παπά, υπεύθυνη του επιφορτισμένου με την επιβεβαίωση τυχόν ύποπτων για Ebola κρουσμάτων μικροβιολογικού εργαστηρίου του Αριστοτελείου, διαγνωστικό εργαστήριο στη Γερμανία χρησιμοποιεί για την εργαστηριακή επιβεβαίωση φθηνό εμπορικό τεστ PCR!
Οι περιπλοκές δε σταματούν εκεί. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως τεστ αντισωμάτων μπορεί να δώσουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα μετά από εμβολιασμούς, (προφανώς και μετά από κάθε είδους πρόσφατη ανοσολογική απάντηση απέναντι σε άλλους παθογόνους παράγοντες) ενώ παρτίδες εμβολίων πέραν κάθε αμφισβήτησης έχουν βρεθεί επιμολυσμένα με ιούς.
Σκεφτείτε το: Λάθος κλινική διάγνωση οδηγεί σε καταληκτική λάθος διάγνωση. Λάθος εργαστηριακή επιβεβαίωση οδηγεί πάλι σε συνολικά λάθος διάγνωση. Δύο λάθη δεν κάνουν ποτέ ένα σωστό.
Από μόνη της η εργαστηριακή δεν αρκεί και επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί 100% αξιόπιστη. Και τα ποσοστά βεβαιότητας στην κλινική διάγνωση είναι πολύ χαμηλότερα ενώ τα λάθη της κλινικής διάγνωσης επηρεάζουν την εργαστηριακή και τα αντίστροφο.
Το ζήτημα της αξιοπιστίας μας οδηγεί στην υπόθεση πως τα «καταγεγραμμένα» κρούσματα Ebola έχουν διογκωθεί περισσότερο ή λιγότερο από κακές διαγνώσεις συναφών σε συμπτωματολογία ασθενειών που ενδημούν στις πληγείσες περιοχές.
Πως άλλωστε θα μπορούσε η Νιγηρία να περιορίσει τόσο αποτελεσματικά ένα ξέσπασμα εντός των συνόρων της και για ποιο λόγο το ξέσπασμα παραμένει ενθυλακωμένο στις τρεις μικρές χώρες της Δυτικής Αφρικής και δεν έχει επεκταθεί πχ στο γειτονικό Μάλι αν ο ιός είχε τέτοιο επιδημικό δυναμικό όπως τα μήντια αρέσκονται να περιγράφουν;

Είναι ο Ebola βιολογικό όπλο;

Το ζήτημα της μετάδοσης του Ebola έχει εγείρει κάποια ερωτήματα που δεν είναι εύκολο να απαντηθούν: Το στέλεχος Ebola/Zaire που πλήττει τις τρεις μικρές χώρες ταξίδεψε μαζί με το φορέα του 3500 χλμ χωρίς να δώσει κρούσματα στο ενδιάμεσο. Η θεωρία της μετάδοσης από ζώο σε άνθρωπο δεν έχει συγκεντρώσει (ακόμη) αρκετά στοιχεία υπέρ της.
Αυτό το κενό φιλοδόξησε να καλύψει μια θεωρία που θέλει το συγκεκριμένο στέλεχος να έχει «διαφύγει» από αμερικάνικα εργαστήρια βιολογικών εξοπλισμών εγκατεστημένα στις συγκεκριμένες χώρες. Τη θεωρία υπερασπίστηκε ο εξέχων νομικός Francis A Boyle, ένας από τους πιο «ειδικούς» όσον αφορά την μοντέρνα ιστορία των βιολογικών εξοπλισμών των ΗΠΑ, συντάκτης του αντιτρομοκρατικού νομοσχεδίου για τα βιολογικά όπλα που ψηφίστηκε ομοφώνως από όλα τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ και με πολλές άλλες περγαμηνές σε ποικίλα πεδία.
Ας ξεκινήσουμε όμως από τα δεδομένα:
Α) Η Αφρική έχει αδιαμφισβήτητα χρησιμοποιηθεί ως δοκιμαστικός σωλήνας. Από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα ήταν οι δοκιμές φαρμάκου κατά της μηνιγγίτιδας από τη Pfizer τη δεκαετία του 1990 που οδήγησε στο θάνατο αρκετών παιδιών και σε νομική μάχη ανάμεσα στην κυβέρνηση της Νιγηρίας και της εταιρίας
Β) Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αδιαμφισβήτητα χρησιμοποιήσει πληθυσμούς για παράνομα ιατρικά πειράματα με το ποιο διαβόητο από αυτά τα πειράματα σύφιλης στη Γουατεμάλα τη δεκαετία του 1950.
Γ) Η αμερικανική κυβέρνηση όντως «συλλέγει» παθογόνα στελέχη. Τις περισσότερες φορές το κάνει με πρόσχημα την «βιοασφάλεια» σε σχέση με πιθανά πανδημικά ξεσπάσματα ή/και βιοτρομοκρατικά χτυπήματα ενώ παράλληλα φροντίζει να αναπτύσσει και το βιολογικό της οπλοστάσιο. Κομβική υπηρεσία σε αυτές τις δράσεις είναι το USAMRIID, το Στρατιωτικό, Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ για τις μολυσματικές ασθένειες.
Δ) Στο πλαίσιο του ψυχρού πολέμου, δεν αναπτύχθηκε μόνο ο αγώνας του διαστήματος ή ο πυρηνικός ανταγωνισμός αλλά και ένας αγώνας για τα βιολογικά όπλα. Μάλιστα Αμερικάνοι και Βρετανοί, κάναν μαζικά αστικά πειράματα διάχυσης σε ανυποψίαστα τμήματα του πληθυσμού τους. Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης οι αμερικάνοι διαπίστωσαν το πόσο προηγμένο ήταν το σοβιετικό πρόγραμμα βιολογικών εξοπλισμών και χρησιμοποίησαν πρώην σοβιετικούς επιστήμονες για να εξελίξουν το δικό τους, παρά τις διεθνείς συμφωνίες για την απαγόρευση των βιολογικών. Νέα ώθηση στους βιολογικούς εξοπλισμούς έδωσε η κυβέρνηση Bush Jr μετά τις στημένες τρομοκρατικές επιθέσεις με άνθρακα το 2001, λίγο μετά τους διδύμους πύργους. Για τους νεοσυντηριτικούς, η χρήση «έξυπνων» βιολογικών όπλων ήταν στην διακηρυγμένη ατζέντα τους. (Για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε στο απόσπασμα βιβλίου μου που σήκωσα ειδικά για τις βιβλιογραφικές ανάγκες του παρόντος άρθρου εδώ)
ΣΤ) Διαρροές υπήρξαν ακόμη και στις πιο προηγμένα βιολογικά εργαστήρια των ΗΠΑ, όπως στο Plum Island, ενώ πρωτόκολλα ασφαλείας φαίνεται να παραβιάστηκαν ακόμη και στις εγκαταστάσεις του CDC. (Για όλα μα όλα τα παραπάνω μπορείτε να διαβάσετε στο μοναδικό στο είδος του βιβλίο μου«Θανάσιμες Θεραπείες», εκδ ETRA 2011)
Ε) Όντως, στο νοσοκομείο Kenema της Σιέρα Λεόνε υπήρχε πλήρως εξοπλισμένο βιολογικό εργαστήριο διασυνδεδεμένο με το USAMRIID.
Δυστυχώς όλα τα παραπάνω δεδομένα, αυθαίρετα συνδέθηκαν μεταξύ τους και δημιούργησαν ένα σενάριο που ήθελε τις ΗΠΑ να έχουν σκόπιμα διαρρεύσει τον Ebola στη Δυτική Αφρική μέσω του εργαστηρίου Kenema για να μπορέσουν να στείλουν στρατεύματα και να εξασφαλίσουν δια της στρατιωτικής βίας και του πανδημικού τρόμου οικονομικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα στην περιοχή.
Φυσικά και υπάρχει η προθυμία της στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή από ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία.
Εικάζουμε όμως ότι αυτή υπάρχει για να αποτρέψει το χειρότερο δυνατό σενάριο, αυτό της δημιουργίας πανικού στην περιοχή και της δημιουργίας μεταναστευτικών ροών προς γειτονικές και άλλες χώρες. Φαντάζομαι ότι η αμερικανική και βρετανική στρατιωτική παρουσία έχει ως πρώτιστο στόχο να φροντίσει οι φορείς και όλοι οι υπόλοιποι να πεθάνουν στον τόπο τους.
Σε καμία περίπτωση δεν το λες ανθρωπιστικό αυτό, δεν το λες ούτε καν έξυπνο καθώς τυχόν δυτικά στρατεύματα στην περιοχή μπορούν να εκτεθούν σε επιδημικούς κινδύνους και να λειτουργήσουν ως οι δούρειοι ίπποι τους στη Δύση, ως δηλαδή επιδημικές εστίες, αλλά από την άλλη δεν το λες και ιμπεριαλιστικό.
Το σενάριο του βιοιμπεριαλισμού, παρότι δεν είναι απίθανο, δεν φαντάζει και ιδιαίτερα ισχυρό. Το εργαστήριο πχ στο νοσοκομείο Kenema είχε ως αντικείμενο του έναν άλλο αιμορραγικό πυρετό που έχει πολύ μεγαλύτερη επίπτωση στην περιοχή από τον ίδιο τον Ebola και δίνει παρόμοια συμπτώματα με αυτόν, τον πυρετό Lassa και ήταν φυσικά ευτύχημα και όχι ατύχημα που υπήρχε αυτό το εργαστήριο καθώς ήταν αυτό που εντόπισε πρώτο το ξέσπασμα του Ebola.
Μέχρι τώρα έχουμε τονίσει πως ο Ebola μέχρι και σήμερα δεν έχει την επιδημική δυναμική όπως τον θέλουν τα μήντια.
Δυστυχώς, υπάρχει ένα βιολογικό φαινόμενο που μπορεί να τον κάνει εξαιρετικά επικίνδυνο και ακόμη πιο δύσκολα εντοπίσιμο πόσο μάλλον αντιμετωπίσιμο: Και αυτός είναι ο μηχανισμός των μεταλλάξεων. Ο ιός αυτός είναι ιός RNA, ενσωματώνεται δηλαδή στο ανθρώπινο DNA και χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς του για να αναπαραχθεί. Σε αυτή τη διαδικασία συμβαίνουν ενίοτε λάθη. Όσο περισσότερο αντιγράφεται ο ιός, τόσο περισσότερα λάθη (μεταλλάξεις) θα συμβούν, κάτι σαν το «σπασμένο τηλέφωνο».
Ήδη, τα μέχρι σήμερα τέσσερα γνωστά στελέχη Ebola διαφέρουν γονιδιακά κατά 30% μεταξύ τους, ενώ ερευνητική ομάδα από Harvard και ΜΙΤ έχει καταγράφει κατά τη διάρκεια του τωρινού και πιο θανατηφόρου ξεσπάσματος πάνω από 300 καινούριες μεταλλάξεις.
Όσα περισσότερα «λάθη», τόσα περισσότερα στελέχη. Και όσα περισσότερα στελέχη, τόσο πιο άχρηστα θα είναι τα (σήμερα ανύπαρκτα) προηγούμενα εμβόλια αλλά και τα ήδη προβληματικά διαγνωστικά εργαλεία ενώ η δημιουργία οικουμενικού εμβολίου θα αποτελεί ουτοπία.
Καθίσταται προφανής η δημιουργία ενός παγκοσμίου δικτύου επιτήρησης και επιφυλακής.
Αντί αυτού, ενισχύεται η τάση που εμφανίστηκε στον 21ο αιώνα, αυτής της παράκαμψης της σχολαστικότητας για τη fast track ανάπτυξη εμβολίων που μπορεί να οδηγήσει σε καινούριους ιατρογενείς κινδύνους και να ενθαρρύνει την ήδη αποθρασσυμένη ανευθυνότητα των εταιριών

O Ebola και η Ελλάδα

H Ελλάδα έχει μακραίωνη ιστορία αλληλεπίδρασης με άλλους πληθυσμούς. Εικάζουμε λοιπόν (και αυτό αποτελεί εικασία, ούτε καν υπόθεση) ότι μπορεί να είναι καλύτερα ανοσολογικά προσαρμοσμένη σε σχέση με άλλους πληθυσμούς.
Από την άλλη, η Ελλάδα είναι πύλη εισόδου μεταναστευτικών ροών από περισσότερους από μία ηπείρους, μερίδα των οποίων είναι αναπόφευκτα φορείς ασθενειών.
Καθίσταται προφανές και στρατηγικής σημασίας η επιμελής ιατρική παρακολούθηση και μέριμνα για τους μετανάστες.
Στις σημερινές όμως συνθήκες σκόπιμης και πλήρους διάλυσης του δημόσιου συστήματος υγείας που δεν αρκεί πλέον να υποστηρίξει ούτε καν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του γηγενούς πληθυσμού, αυτή η προφανής επιταγή ακούγεται ως μακάβριο αστείο.
Από τη στιγμή που ένα σύστημα δεν αρκεί για να να καλύψει ούτε καν τις πάγιες ανάγκες του πληθυσμού του (όπως σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα συμβαίνει σε χώρες τις Αφρικής), σε έκτακτες καταστάσεις μπορούμε να απαντήσουμε μόνο με δύο φράσεις που δεν συνηθίζονται στην επιστημονική γλώσσα:
«Την γαμήσαμε» και «ο Θεός βοηθός»

Συμπεράσματα

Σε ένα διασυνδεδεμένο κόσμο, αν θέλουμε να σταματήσουμε να θεωρούμε την Αφρική ως εστία ενδημικών κινδύνων, η πιο ασφαλής λύση είναι να τη βοηθήσουμε ή έστω να της επιτρέψουμε να έχει ένα ελάχιστο επίπεδο βιοτικού επιπέδου και υγιεινής.
Επιτακτική ανάγκη δημόσιας υγείας παγκοσμίως είναι να σταματήσουν οι μορφές ακραίας εκμετάλλευσης των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών από τα ιδιωτικά συμφέροντα, ακόμη και όταν αυτά αφορούν όχι μόνο σε ιδιώτες εκτός δημοσίου αλλά και κλίκες που παρασιτούν εντός του δημοσίου. Και οι δύο αυτές κατηγορίες ιδιοτέλειας είναι ικανές και πρόθυμες να παρασιτούν εις βάρος της δημόσιας υγείας. Και η ιστορική μαρτυρία βεβαιώνει πως αυτές οι δύο παρασιτικές κατηγορίες δημιουργούν επικρατή και επιβλαβή παραδείγματα. Όπως έχει άλλωστε περιγραφεί, «ο Μπόμπολα (και ο κάθε Μπόμπολα) είναι πιο επικίνδυνος από τον Ebola.
Όχι, δεν είναι ο Ebola η ασθένεια της εποχής μας. Η απληστία των κυρίαρχων είναι αυτή που οπλίζει το χέρι περιστασιακών δολοφόνων και απειλεί την παγκόσμια δημόσια υγεία με τρόμους που δεν έχουν ευτυχώς ακόμη εκδηλωθεί.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 21/10/2014

Ακολουθεί διαφήμιση

Διαβάστε το συναρπαστικό καινούριο βιβλίο του ικανότερου Έλληνα αναλυτή των παρασκηνίων της δημόσιας υγείας για τις κακές πρακτικές των βιομηχανιών τροφίμων, αναψυκτικών, μεταλλαγμένων, φαρμάκων και εμβολίων. Κι αν αναρωτιέστε πως μπορεί να συνδέονται όλα αυτά, ρωτήστε τους μεγαλομετόχους τους... Ή απλά διαβάστε το βιβλίο. Σε ελάχιστα βιβλιοπωλεία όπως καλή ώρα η Πολιτεία (σιγά μη μας παίζαν κιόλας)

ΟΧΙ ΠΙΑ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ! | Ποδήλατα στους δρόμους, στα τραίνα, στο Μετρό!

Πότε: 

 Τετάρτη, 22/10/2014 - 15:30

Επανάληψη: 

Όχι

Που: 

 Σύνταγμα

Σύνδεσμος: 

 http://sostegr.wordpress.com

Συγκέντρωση Μνήμης και Οργής στην Πέτρου Ράλλη.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου: σε ένα από τους πιο κεντρικους δρόμους της Αθήνας, την Πέτρου Ράλλη ένας οδηγός με όπλο ένα SMART εκτέλεσε τρεις ανθρώπους (έναν οδηγό μηχανής και δύο πεζούς που περίμεναν σε στάση) και τραυμάτισε βαριά άλλους δύο. Ο δράστης δεν είναι πρώτος ούτε ο τελευταίος και τα θύματα δεν ήταν ούτε τα πρώτα άλλα δυστυχώς δεν θα είναι ούτε τα τελευταία.

Καμιά "ποδηλατική ουτοπία" δε μπορεί ούτε έχει νόημα να υλοποιηθεί αν πρώτα δεν παρθούν μέτρα ενάντια στην πλήρη ασυδοσία και εγκληματική δράση του ΙΧ! Θεωρούμε αυτονόητη τη συμπαράστασή μας στις οικογένειες των θυμάτων, την αλληλεγγύη στο σύλλογο ΣΟΣΤΕ που διοργανώνει την διαμαρτυρία και την έμπρακτη υποστήριξή μας με την παρουσία μας εκεί, στον τόπο του Εγκλήματος.

Για αυτό την Τετάρτη 22 Οκτώβρη στις 15:30 καλούμε ποδηλάτισσες και ποδηλάτες που ενδιαφέρονται πραγματικά για την οδική ασφάλεια και τον εκμηδενισμό των τροχαίων εγκλημάτων, να συναντηθούμε στο Σύνταγμα και μαζί να μεταβούμε στο σημείο της διαμαρτυρίας.

Ο πόνος για τον πλησίον βοηθάει την οικογένεια ( ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ)

http://www.agioritikovima.gr/didaches/geronta-paisiou/item/45703-%CE%BF-%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1

Όσο πιο πολλά αγαθά αποκτούν σήμερα οι άνθρωποι , τόσο πιο πολλά προβλήματα έχουν. Ούτε τον Θεό ευχαριστούν για τις ευεργεσίες Του, ούτε την δυστυχία των συνανθρώπων τους βλέπουν, για να κάνουν καμιά ελεημοσύνη.
Σπαταλούν και δεν σκέφτονται τον άλλον που δεν έχει να φάει. Πώς να έρθη μετά η Χάρις του Θεού;

Εδώ και οικογενειάρχης να είναι κανείς , πρέπει από κάπου να κόβει και να οικονομάη κάτι, για να κάνη κάποια ελεημοσύνη. Να πη στην γυναίκα του και στα παιδιά του ότι στο τάδε μέρος υπάρχει κάποιος άρρωστος εγκαταλελειμμένος ή κάποια φτωχή οικογένεια που έχει μεγάλη ανάγκη. Εάν δεν έχουν χρήματα να του δώσουν , ας τους πη: « Ας δώσουμε τουλάχιστον ένα χριστιανικό βιβλίο ,αφού έχουμε πολλά » . Δίνοντας σε αυτούς που έχουν ανάγκη , κάνει καλό και στον εαυτό του αλλά και στην οικογένειά του.Εκεί στη Ρωσία οι καημένοι οι πιστοί πόσο στερούνται! Έδωσα μια φορά σε έναν Ρώσο παπά ένα κουτάκι λιβάνι και του είπα: « Ένα φτωχό δώρο ».

« Φτωχό είναι αυτό; μου λέει. Τα λιβάνια τα δικά μας είναι βήχα-βήχα ».

Κι εδώ στην Ελλάδα πόσο ταλαιπωρούνται οι πρόσφυγες! Στην Χαλκιδική είδα κάποιον πρόσφυγα που έστρωνε σχιστόπλακες και έπαιρνε τριακόσιες δραχμές το τετραγωνικό μέτρο και έλεγε: « Δόξα Σοι ο Θεός ,που έχουμε ψωμί ». Για αυτό , όταν μου είπε ένας εργολάβος ότι μέσα στην δουλειά φορτώνεται αμαρτίες ,του είπα: « Αν φορτωθής αυτούς τους πρόσφυγες και τους οικονομήσης , θα ξεφορτωθής από τις αμαρτίες σου. Δεν έχουν πού να μείνουν. Εν συγκρίσει με αυτούς εσύ είσαι Ωνάσης ».

Ο Θεός , για να ασκήσουμε τις αρετές , επέτρεψε να υπάρχουν οι άρρωστοι, οι φτωχοί κ.λ.π. Μπορούσε και τους αρρώστους και τους φτωχούς , όλους να τους οικονομήση , αλλά τότε θα είχαμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε ενάρετοι. Θα λέγαμε λ.χ. ότι είμαστε ελεήμονες , χωρίς να είμαστε, ενώ τώρα τα έργα μας φανερώνουν τις αρετές μας. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν άνθρωποι που θυσιάζονται για τον συνάνθρωπό τους.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`

Η μεγάλη ωφέλεια από τη νηστεία (ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ)

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/45676-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CF%89%CF%86%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1

Πολλοί Χριστιανοί, αγνοώντας τη μεγάλη ωφέλεια της νηστείας, την τηρούν με δυσφορία ή και την αθετούν. Και όμως, τη νηστεία πρέπει να τη δεχόμαστε με χαρά, όχι με βαρυγγώμια ή φόβο.
Γιατί δεν είναι σ’ εμάς φοβερή, αλλά στους δαίμονες. Φέρτε την μπροστά σ’ έναν δαιμονισμένο, και θα παγώσει από το φόβο, θα μείνει ακίνητος σαν πέτρα, θα δεθεί με δεσμά αόρατα...

όταν μάλιστα δει να τη συνοδεύει η αδελφή της και αχώριστη συντρόφισσά της, η προσευχή. Γι’ αυτό και ο Χριστός είπε: «Το δαιμονικό γένος δεν βγαίνει από τον άνθρωπο, στον οποίο έχει μπει, παρά μόνο με προσευχή και νηστεία» ( Ματθ. 17:21 )

Αφού λοιπόν, η νηστεία διώχνει μακριά τους εχθρούς της σωτηρίας μας και είναι τόσο φοβερή στους δυνάστες της ζωής μας, πρέπει να την αγαπάμε και όχι να τη φοβόμαστε. Αν κάτι πρέπει να φοβόμαστε , αυτό είναι η πολυφαγία, προπαντός όταν συνδυάζεται με τη μέθη. Γιατί αυτή μας δένει πισθάγκωνα και μας σκλαβώνει στα τυραννικά πάθη, ενώ η νηστεία ,απεναντίας, μας απαλλάσσει από την τυραννία των παθών και μας χαρίζει την πνευματική ελευθερία. Όταν, λοιπόν, και εναντίον των εχθρών μας πολεμάει κι από τη δουλεία μας λυτρώνει και στην ελευθερία μας ξαναφέρνει, ποιάν άλλη απόδειξη της αγάπης της χρειαζόμαστε;

Δεν είναι μόνο οι μοναχοί που έχουν σ’ όλη τους την ισάγγελη ζωή σύντροφο τη νηστεία, μα και πολλοί κοσμικοί χριστιανοί , που με τα φτερά της έχουν ανέβει κι αυτοί σε ύψη ουράνιας φιλοσοφίας.

Σας θυμίζω πως οι δύο κορυφαίοι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μωυσής και ο Ηλίας, μολονότι και από άλλες αρετές είχαν πολλή παρρησία στον Θεό, όποτε ήθελαν να μιλήσουν μαζί Του , στη νηστεία κατέφευγαν. Αυτή τους οδηγούσε κοντά στον Κύριο…

… “Τη φοβόμαστε” θα πεις, “γιατί φθείρει και εξασθενίζει το σώμα”. Θα μπορούσα να σου απαντήσω ότι τόσο ο εξωτερικός άνθρωπος , δηλαδή το σώμα, φθείρεται, τόσο ο εσωτερικός, δηλαδή η ψυχή, μέρα με τη μέρα ανανεώνεται (πρβλ. Β΄ Κορ. 4:16 ) .  Από το άλλο μέρος, όμως, αν θελήσεις να εξετάσεις καλά το πράγμα, θα διαπιστώσεις πως η νηστεία περιφρουρεί και τη σωματική υγεία. Κι αν δεν πιστεύεις στα λόγια μου, ρώτησε τους γιατρούς, και καλύτερα θα σου τα πουν αυτοί, που ονομάζουν την ολιγοφαγία μητέρα της υγείας, ενώ απεναντίας, λένε πως από την πολυφαγία προέρχονται πάρα πολλές αρρώστιες, οι οποίες , σαν αυλάκια νερού που πηγάζουν από μολυσμένη πηγή, καταστρέφουν το σώμα.

Ας μη φοβώμαστε , λοιπόν, τη νηστεία, που από τόσα κακά μας απαλλάσσει. Αυτό δεν το λέω χωρίς λόγο. Βλέπω πολλούς ανθρώπους να ρίχνονται ασυγκράτητα στο φαγητό και το πιοτό τόσο πριν όσο μετά τη νηστεία, καταστρέφοντας την ωφέλειά της. ‘Έτσι, δηλαδή, γίνεται στην ψυχή ό,τι και σ’ ένα άρρωστο σώμα, που, μόλις αρχίσει να συνέρχεται και κάνει να σηκωθεί από το κρεβάτι, του δίνει κάποιος μια δυνατή κλωτσιά και το ρίχνει κάτω χειρότερα. Κάτι τέτοιο λοιπόν ,γίνεται και στην ψυχή μας, όταν πριν ή μετά τη νηστεία επισκιάσουμε τη νηφαλιότητα, που χαρίζει αυτή, με το σκοτισμό, που φέρνει η κραιπάλη.

Αλλά και όταν νηστεύουμε, δεν φτάνει η αποχή από ορισμένες τροφές, για να ωφεληθούμε ψυχικά. Υπάρχει κίνδυνος, τηρώντας τις νηστείες της Εκκλησίας, να μην κερδίσουμε τίποτα. Πώς; Όταν μένουμε μακριά από τα φαγητά, δεν μένουμε όμως μακριά από την αμαρτία? όταν δεν τρώμε κρέατα, τρώμε όμως το βιός των φτωχών? όταν δεν μεθάμε με κρασί, μεθάμε όμως με την πονηρή επιθυμία? όταν περνάμε τη μέρα νηστικοί, βλέποντας όμως αισχρά θεάματα. Έτσι η νηστεία μας είναι ανώφελη. Γι’ αυτό ας τη συνδυάσουμε με τον πόλεμο εναντίον των παθών, με την εγκράτεια από κάθε αμάρτημα, με την προσευχή και τον πνευματικό αγώνα. Έτσι μόνο θα έχει καρπούς και θα είναι μια θυσία ευάρεστη στο Θεό.

Από το βιβλίο : «ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ Β΄»
ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ