Μερικά πολύ ενδιαφέροντα βιντεάκια:
Κοινωνικός Κλονισμός (The Shock Doctrine), της Ναόμι Κλάιν και του Αλφόνσο Κουαρόν
http://www.youtube.com/watch?v=b2tmV8PQV7I&feature=player_embedded#
Money As Debt (Το Χρήμα Ως Χρέος), το πρώτο μέρος (Υπάρχουν άλλα 4)
http://www.youtube.com/watch?v=vVkFb26u9g8
Και μια πολύ καλή ανάλυση για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα από τον Μαρξ Φάκτορ
Το Πείραμα της Κοινωνικής Ανοχής
Το χρέος της Ελλάδας απειλεί το ευρώ και την ευροζώνη. Δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε τους μισθούς. Δεν θέλουμε χρήματα θέλουμε να δανειζόμαστε με τους ίδιους όρους. Μετά την ανακοίνωση των μέτρων ανέβηκε το spread στις 296 μονάδες βάσης από τις 286 που ήταν την προηγούμενη Τετάρτη. Η ΕΕ χαιρετίζει τα μέτρα. Οι διεθνείς αγορές ικανοποιημένες από τα μέτρα. ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!! Τότε γιατί ανέβηκε το spread?
Μέσα σε όλη την μπουρδολογία πατριωτικές φούσκες και ανέξοδες συζητήσεις στο χρεωκοπημένο σύστημα της εκπροσώπησης μεταξύ χορτάτων διέφυγε η πραγματική είδηση της εβδομάδας. Οτι αυτό που όλοι χτυπιόταν κάτω να κάνει η Ελλάδα, οταν τόκανε και το χαιρέτισαν ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΟ SPREAD ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΕ.
Γιατί?
Για να το καταλάβουμε πρέπει να δεχτούμε επιτέλους αυτό που είπε ο Μαρξ οτι το σύστημα αυτό υπάρχει μόνο σε συνεχή κρίση. Πρέπει επίσης να καταλάβουμε το πως και γιατί τυπώνεται πλέον το χρήμα οπως και το που. Για αυτό δείτε τη σειρά Money as Debt που ανέβασα στον τοίχο μου στο Facebook και δείτε και τα 5 κομμάτια της. Επιγραμματικά σας λέω οτι όσο υπάρχει χρέος τόσο τυπώνει το διεθνές σύστημα χρήμα. Συμβατικά έχει επικρατήσει μιά αναλογία περίπου 1 προς 10 αλλά δεν τηρείται πάντα. Μετά τη πτώση του υπαρκτου σοσιαλισμού το Παγκόσμιο Χρηματιστhριακό Προιόν εφτασε να είναι 11 φορές μεγαλύτερο απο ολο το πλούτο της γης. Αυτό πρακτικά σημαίνει οτι αν ολοι οι παίκτες θέλαν αύριο να εξαργυρώσουν τα κέρδη τους θα έπαιρναν ολο τον πλούτο της γης και θα μας έβαζαν να δουλεύουμε τζάμπα σε 11 κύκλους με μέση ανάπτυξη ίδια με αυτή που παρήγαγε τα σημερινά 68 τρισεκατομμύρια δολλάρια που υπολογίζεται ο πλούτος της γης ωστε να εισπράξουν αυτοί η τα παιδιά τους μετά απο αγνωστο χρονικό διάστημα τα περίπου 740 τρισεκατομμύρια που έχουν παίξει στην παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά.
Η ζωή δεν είναι στατική. Αυτή η ανεδαφική άπληστη και φρούδα επιθυμία τους είναι ένα το κρατούμενο. Ξέρουν οτι μέχρι να γίνει αυτό οι κοινωνίες πρέπει να παράγουν και να επιβιώνουν. Ξέρουν οτι αμα συνειδητοποιήσουμε οτι πρέπει να γίνουμε 11 φορές φτωχότεροι απο όσο ηδη είμαστε θα αντιδράσουμε. Θα υπάρξουν εξεγέρσεις και βίαιες μάλιστα, αρα πρέπει να κάνουν 3 πράγματα.
- Να κτίσουν συναίνεση για περιορισμό της ποιότητας ζωής μας.
- Να τρομοκρατήσουν την κοινωνία ωστε να μην εξεγερθεί.
- Να πουλάνε ελπίδα όσο υπακούμε.
Αυτά τα 3 πρέπει να τα επαναλαμβάνουν σε τακτούς κύκλους γιατί σε κάθε ολοκλήρωση στόχου θα δημιουργούνται και πιο πολλά κοινωνικά ρήγματα και η πίεση της δυνητικής εξέγερσης θα απαιτεί περισσότερη τέχνη-τρόμο και κεφάλαια (καθρεφτάκια και χάντρες για τους ιθαγενείς) για να περιοριστεί και να εγκυτιωθεί η κοινωνική δυναμική.
Υπάρχουν πολλές ιδέες κοροιδέματος της κοινωνίας και πολλές τακτικές αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει απο πριν πως δουλεύει στην πράξη η καθεμιά. Η δοκιμή - σε περίπτωση αποτυχίας- έχει τόσο μεγαλύτερο κόστος όσο μεγαλύτερη είναι η οικονομία που δοκιμάζεται. Απο την άλλη πλευρά η επιτυχία έχει τόσο μικρότερη αξιοπιστία και εγγύηση επαναληψιμότητας οσο μικρότερη είναι η οικονομία που δοκιμάζεται. Αλλο να κάνεις ένα πείραμα στην Αργεντινή, να την χρεωκοπήσεις και να την βάλεις να σου δουλεύει τζάμπα χωρίς να εξεγείρεται και άλλο να το κάνεις αυτό στην Γερμανία. Κανείς δεν θα νοιαστεί για πολύ καιρό για την Αργεντινή. Ολοι θα κοιτάνε την Γερμανία. Το αναφέρω σαν παράδειγμα γιατί το έκαναν ήδη στην Αργεντινή. Απέτυχαν γιατί το αποτέλεσμα μετά την χρεωκοπία ήταν μια αριστερή στροφή της χώρας και μια σειρά καταλήψεων σε εργοστάσια που οδήγησε σε επιτυχημένα αυτοδιοικούμενα κέντρα παραγωγής στα χέρια των εργατών με την ανοχή της κυβέρνησης και την στήριξη της τοπικής κοινωνίας.
Πρέπει λοιπόν να διαλέξουν μια οικονομία τόσο μικρή ώστε να μην κινδυνέψουνε αν αποτύχουν σε γενίκευση μιάς εξέγερσης που θα επηρεάσει αυτή την συνεχή τροφοδοσία υπεραξίας για 11 κύκλους ανάπτυξης που ανέφερα αλλά που να χρησιμοποιηθή σαν μοντέλο επέκτασης σε μιά ευρύτερη οικονομική μονάδα στην οποία συμβατικά ανήκει. Εδω μπαίνει η Ελλάδα σαν μέλος της ΕΕ και σαν μέλος της ευρωζώνης. Θα μπορούσε νάναι η Πορτογαλλία η Ισπανία η Ιρλανδία η Ιταλία. Γιατί η Ελλάδα?
Εχει σημασία το ερώτημα?
Στην ουσία του σχεδιασμού δεν έχει. Αν καταλάβουμε τι θέλουν και πως θέλουν να το πετύχουν πρέπει να αντιδρούμε συνέχεια σε όποιο μέρος και αν δοκιμάζεται. Εχει σημασία το ερώτημα γιατί είμαστε Ελληνες και θα μας επηρεάσει άμεσα πριν επηρεάσει και τους υπόλοιπους. Αν δεν αντιδράσουμε εδώ και δεν κάνουμε το πείραμα να αποτύχει τότε δεν θα αντιδράσουμε για κανέναν άλλο οπουδήποτε και αν είναι γιατί είμαστε αρκετά ανόητοι σαν είδος (οι άνθρωποι) ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε την μεγάλη εικόνα.
Οι λόγοι που διάλεξαν την Ελλάδα είναι οι παρακάτω, κατα την γνώμη μου, και τους διακρίνω σε επίκαιρους και κλασσικούς η θεσμικούς αν προτιμάτε:
Οι επίκαιροι είναι:
-Μιά κυβέρνηση πλατιάς αποδοχής με αριστερή φρασεολογία και δεξιά πολιτική (ανέκαθεν)
-Ενας πρωθυπουργός διεθνούς ακτινοβολίας με κρίσιμες επεμβάσεις στήριξης των διεθνών σχεδιασμών ( Βομβαρδισμοι Σερβίας, Ευρωπαική προοπτικη Τουρκίας, Στήριξη πολέμων ΗΠΑ, Συμμετοχή στην Ευρωζώνη, Αποδοχή πολιτικής χειρισμού μετανάστευσης Frontex κλπ)
-Μιά ισχνή ως ανύπαρκτη τοπική παραγωγή
-Μιά κατανάλωση αμερικάνικου τύπου 50'ς
Οι κλασσικοί λόγοι η θεσμικοί είναι:
-Ενας συντηρητικός σκληρος πυρήνας κοινωνικός με πίστη σε ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, πατριδολαγνεία, ροπή προς δικτατορικές η μονοκρατορικές η οικογενειοκρατικές μορφές διακυβέρνησης) Αυτό έχει τις ρίζες του στο Βυζάντιο. Στη θέση της Βασιλικής οικογένειας που την στήριζε το 30% (σκληρός πυρήνας) βάλτε τις οικογένειες -δυναστείες Καραμανλή Παπανδρέου και έχετε μιά ζωντανή εικόνα του λόγου αυτού.
-Ενα δημόσιο οχημα εξαγοράς ψήφων και ανταμοιβής επιδραστικών φίλων ( σύμβουλοι και γραμματείς με παχυλότατους μισθούς και ακόμα παχυλότερα έξοδα παράστασης -ζωής όσο καιρό είναι στα πράγματα)
-Ενα σύστημα μεταπρατικής αεριτζίδικης φοροδιαφεύγουσας απατεωνίστικης πλουτοκρατίας με κεφαλή τις τράπεζες και εκλεκτά μέλη εφοπλιστές εκδότες βιομήχανους χρηματιστές εργολάβους, που ποτέ δεν πλήρωνε φόρους παρά κάτι προκλητικά χαμηλά ποσά που και αυτά τα αυξομείωναν κατα το δοκούν οι πολιτικοί για να εκβιάζουν οικονομική στήριξη οχι για το Κράτος αλλά για το κόμμα η την τσέπη τους. Αυτή η πλουτοκρατία έχει τις ρίζες της στους Εφοπλιστές -πειρατές της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και στους Προσκυνητές των Οθομανών εμποροτραπεζίτες Φαναριώτες. Αργότερα εμπλουτίστηκε με πλούσιους έλληνες διασποράς (Αλεξάνδρεια κυρίως). Οι πολυδιαφημισμένοι μετανάστες η ομογένεια ΗΠΑ-Γερμανία-Αυστραλία -Καναδάς έχει τόσο προκλητική αποχή απο τα κοινωνικο-οικονομικά δρώμενα της Ελλάδας τον μισό του προηγούμενου αιώνα που θάτανε γελοίο να τους αναφέρω...
-Μια ισχυρότατη οικονομικά Εκκλησία και ακόμα ισχυρότερης πνευματικής επιρροής που λειτουργούσε σαν πυροσβέστης κάθε κοινωνικής αντίδρασης απο την εποχή της ιδρυσής της 2000 χρόνια τώρα. Αυτό το ξέρουν καλά τα διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να την ασημώσουν καλά και την έχουν στη τσέπη τους.
-Ενα εξαιρετικά αποτελεσματικό σύστημα ΜΜΕ -εφημερίδων που ηλιθιοποιεί και παραπλανεί την ελληνική κοινωνία τουλάχιστον απο το 1936 και μετά με απότομη αυξηση της επιρροής του και σημείο καμπής το 1986 όπου δώθηκαν δωρεάν ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες σε μέσα άμεσα ελεγχόμενα απο το τραπεζικο -εφοπλιστικο-εργολαβικό κεφάλαιο της Ελλάδας.
-Ενας προνομιακός γεωπολιτικός χώρος διακοπών επικοινωνίας εμπορίου με κρυμμένους πόρους και στρατηγική τοποθέτηση μεταξύ Ανατολής-Δυσης καθώς και ένας χώρος με επιρροή στις Σλαυικές χώρες και λόγω φυλετικής συγγένειας που για εθνικούς λόγους ντύνεται το ένδυμα της θρησκευτικής συγγένειας. Δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα διεθνή κέντρα οτι χωρίς την διαμεσολάβηση της Ελληνικής πολιτικής δεν θα σερνότανε τόσο εύκολα ολα τα Βαλκάνια στο ΝΑΤΟ και δεν θα σταματούσαν οι Σέρβοι να αντιδρούνε στο διαμελισμό της πατρίδας τους.
-Ενας κοινωνικός ιστός εξάρτησης. Τα παιδιά ακόμα και παντρεμμένα μένουν η βοηθιούνται απο τους γονείς και αυτή η μικροκοινωνία εξάρτησης μεγενθύνεται και μας κάνει μιά χώρα με πληθυσμό πρόθυμο να πουληθεί, να εξαρτιέται. Ο ευφημισμός και ο εξορκισμός αυτής της δουλοπρέπειας παρήγαγε το περίφημο "του έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει" γιατί ο καημένος ο ποιητής έβλεπε το αντίθετο και προσπαθούσε να το εξορκίσει και να ξεσηκώσει τον κόσμο.
-Μια κοινωνία με αδρανείς αγρότες εξ αιτίας της ΚΑΠ. Οι αγρότες και το επίπεδό τους καθορίζει και τον βαθμό ανάπτυξης αλλά και τον βαθμό αντίδρασης μιάς χώρας σε ληστρική του εισοδήματος πολιτική. Οι πιο ανεπτυγμένες χώρες έχουν πλούσιους και καλοζωισμένους και παραγωγικούς αγρότες. Εδώ τους πληρώνουν για να κάθονται και μόλις τολμήσουν να παραγουν κάτι τους το αγοράζουν τόσο φτηνά ώστε να τους χρεώσουν να τους αποθαρρύνουν και να γυρίσουν πίσω στο τάβλι και στο καφενείο. Μην ξεχνάμε οτι οι 4 τελευταίες πετυχημένες εξεγέρσεις-επαναστάσεις γίναν σε αγροτικές κοινωνίες απο αγρότες και φοιτητές ( Κίνα-Κούβα-Νικαράγουα-Ζαπα
τίστας)...λέω πετυχημένες στον βραχυπρόθεσμο στόχο της ανατροπής.
Αυτοί είναι κατα την γνώμη μου οι επίκαιροι και οι κλασσικοί λόγοι που διάλεξαν την Ελλάδα, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη γιατί κατά την γνώμη μου τους ενδιέφερε η ταχύτητα αποδοχής και επιτυχίας του πειράματος και δευτερευόντως οι επιπτώσεις που θα είχε αυτό στην ίδια τη χώρα.
Η δική μας στάση?
Ανυπακοή-Σεισάχθεια (αναστολή πληρωμών σε ατομικό και εθνικό επίπεδο) -διαρκής απεργία και κοινωνική αναταραχή τώρα που είμαστε στην προσοχή των διεθνών ΜΜΕ ώστε να φαίνεται η αποτυχία του πειράματος. Οχι οτι δεν θα το προσπαθήσουν αλλού αν αποτύχει εδώ...αλλά έτσι όπως χαλάσαμε σαν κοινωνία δεν θα αντιδράσουμε οταν θα κλέψουν την ζωή του Ισπανού εργαζόμενου. Εδώ καλά-καλά δεν αντιδράμε τώρα που κλέβουν τη δική μας ζωή, η τουλάχιστον δεν αντιδράμε οπως θα έπρεπε ώστε να τους φοβίσουμε και να αναδιπλωθούν. Αν δεν συμφωνεί όλη η κοινωνία οτι πρέπει να ανατραπεί ο καπιταλισμός τουλάχιστον ας καταλάβει οτι το πείραμά τους πρέπει να αποτύχει.
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Η πραγματική τραγωδία της Αϊτής
Η πραγματική τραγωδία της Αϊτής
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
Όταν στις τηλεοπτικές σας οθόνες παρακολουθείτε φρικιαστικές εικόνες με οδοφράγματα από πτώματα-θύματα του σεισμού ή συμμετέχετε -και σωστά θα κάνετε- σε τηλεοπτικούς μαραθώνιους για την Αϊτή, να θυμάστε ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια φυσική καταστροφή: πρόκειται για το τραγικό τέλος ενός κοινωνικού πειράματος που ξεκίνησε εδώ και δεκαετίες η λεγόμενη διεθνής κοινότητα και ο Εγκέλαδος απλώς το αποτελείωσε.
Με μαέστρο την Ουάσινγκτον, το νεοφιλελεύθερο πείραμα είχε στόχο να αποδείξει ότι ένας υπάκουος λαός μπορεί να συντηρηθεί τρώγοντας μπιφτέκια λάσπης. Δεν πρόκειται για υπερβολή: εδώ και δύο χρόνια οι περισσότεροι από τα 10 εκατ. των Αϊτινών δεν έχουν την πολυτέλεια να φάνε κανονικό φαγητό. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχαν επιβάλει στην κυβέρνηση της Αϊτής να καταργήσει τους δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα, πράγμα που οδήγησε στην εξαφάνιση της τοπικής παραγωγής και στην εισαγωγή φτηνών δυτικών προϊόντων.
Όμως, πριν από 2 χρόνια οι τιμές των τροφίμων απογειώθηκαν διεθνώς, με αποτέλεσμα ένα πιάτο ρύζι να κοστίζει στο Πορτ Ο Πρενς 5 δολάρια. Καθώς ακόμη και για τους λίγους τυχερούς που βρίσκουν δουλειά ο μισθός δεν ξεπερνά τα 100 δολάρια τον μήνα, οι υπόλοιποι εφεύραν τα μπιφτέκια με λάσπη, αλάτι από τη θάλασσα και λίγο βούτυρο που ψήνονταν στον ήλιο.
Πίσω από την τιμωρία της Αϊτής και των κατοίκων της υπάρχει μεγάλη ιστορία. Η Αϊτή ήταν κάποτε το πλουσιότερο κράτος στο δυτικό ημισφαίριο, εξαιτίας του εμπορίου σκλάβων που μεταφέρονταν στο νησί από την Αφρική. Υπήρξε το πρώτο ανεξάρτητο κράτος στη Λατινική Αμερική και το πρώτο κράτος στον κόσμο που κυβερνήθηκε από μαύρους. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν χάρη στην επανάσταση των μαύρων σκλάβων και η οποία ξεκίνησε το 1791, δύο μόλις χρόνια μετά τη Γαλλική Επανάσταση.
Οι επαναστάτες νίκησαν τους στρατηγούς του Ναπολέοντα, γεγονός που η Γαλλία δεν τους συγχώρησε ποτέ. Από το 1825 έως το 1947 το Παρίσι ανάγκαζε την Αϊτή να πληρώνει ετήσια αποζημίωση για τα χαμένα κέρδη των Γάλλων δουλεμπόρων. Αυτά μέχρι το 1947. Μετά ανέλαβαν οι Αμερικανοί...
Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οι ΗΠΑ υποστήριξαν τον δικτάτορα Ντιβαλιέ και αργότερα τον γιο του, που δολοφόνησαν πάνω από 60.000 αντικαθεστωτικούς. Το 1991, μετά από 28 χρόνια στυγνής δικτατορίας, οι Αϊτινοί εξέλεξαν πρόεδρο τον ιερέα Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ, ο οποίος όμως δίσταζε να ακολουθήσει τις επιταγές της Ουάσινγκτον και ανατράπηκε από τον στρατό και τον πατέρα Μπους. Η χώρα βυθίστηκε ξανά στο χάος μέχρι το 2004, όταν ο Αριστίντ ξαναγύρισε στην εξουσία, για να απαχθεί αμέσως μετά και να απομακρυνθεί από το νησί υπό τις ευλογίες του υιού Μπους. Ακόμη κι αν ήθελαν να κάνουν κάτι καλό, οι επόμενοι Πρόεδροι δεν είχαν καμία όρεξη να έχουν την τύχη του Αριστίντ. Για να δώσει βοήθεια στη χώρα, που εν τω μεταξύ είχε στις πλάτες της ένα τεράστιο εξωτερικό χρέος (δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι), το ΔΝΤ επέβαλε τη νεοφιλελεύθερη συνταγή. Από τα σχολεία μέχρι τα νοσοκομεία, όλες οι κοινωνικές υπηρεσίες καταργήθηκαν. Σε όλη την Αϊτή υπάρχουν μόνο δύο σταθμοί Πυροσβεστικής. Λόγω της φτώχειας, οι κάτοικοι έμεναν σε παραπήγματα και τενεκεδουπόλεις, που με το σεισμό κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα. Δεν υπήρχαν πλέον ούτε πυροσβέστες να τους απεγκλωβίσουν από τα συντρίμμια ούτε νοσοκομεία για να τους περιθάλψουν...
Τα ιερά λείψανα των Μαραθωνομάχων
Τα ιερά λείψανα των Μαραθωνομάχων
Εορτασμοί ξεκίνησαν σε Κίνα, ΗΠΑ, Λίβανο κ.α. Η χώρα μας είναι συνθλιμμένη από τα οικονομικά βάρη, που μας επιβλήθηκαν δια ροπάλου έξωθεν... Οι περισσότεροι “επίσημοι” φορείς της ΜΙΣΟΥΝ οτιδήποτε αμεσοδημοκρατικό-αντιβαρβαρικό... Α. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν η αρχαιολογική υπηρεσία «έσκαψε» τον Τύμβο των Αθηναίων Μαραθωνομάχων, τα οστά των πεσόντων μαχητών, μεταξύ των οποίων και ο πολέμαρχος Καλλίνικος, «πετάχτηκαν» σε παρακείμενο αγρό, όπου σήμερα έχει κτιστεί μια πολυκατοικία. Προτείνεται να σχηματιστεί ΕΤΗΣΙΩΣ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΣΑ επιστημονική και οικονομική επιτροπή, ώστε να κοσκινιστούν με ανασκαφή τα χώματα της πολυκατοικίας, η οποία εν ανάγκη να απαλλοτριωθεί ή/και να κατεδαφιστεί, ώστε να περισωθούν όσα από τα οστά των ηρώων αυτής της μάχης είναι δυνατόν. Β. Οι περισσότεροι από τους 19 πεσόντες Πλαταιείς Μαραθωνομάχους (επί συνόλου 192) είχαν ενταφιαστεί σε χωριστό Τύμβο. Τα οστά τους ανασκάφηκαν επί χούντας και πολλά μεταφέρθηκαν από τον Γερμανό ανθρωπολόγο και αξιωματικό των SS Γιουτζήν Μπράιτιγκερ στη Βιέννη, με άδεια του τότε Γενικού Διευθυντή Αρχαιοτήτων και Ακαδημαϊκού (!) Σ. Μαρινάτου... Ο Μπράιτιγκερ απεβίωσε προ ολίγων ετών, αλλά οι εδώ πολιτικάντηδες ουδέποτε αξίωσαν την επιστροφή τους, παρά τις αντίστοιχες κατά καιρούς εκκλήσεις της ΑΕΕ, ενώ υψηλά ιστάμενοι “αρχαιολόγοι” μέχρι σήμερα αδιαφορούν. Γ. Με παρόμοιο τρόπο είχε φυγαδεύσει ο ίδιος Γερμανός στη Βιέννη (όπου είχε καταφύγει και κρυφτεί μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) ένα σημαντικότατο εύρημα σχετικά με την καταγωγή των Κρητών, το κρανίο τού μινωικού Μκροκέφαλου από τη Ζάκρο. Ο δρ Άρης Πουλιανός χωρίς φειδώ κόπων και χρημάτων, αλλά και τη συμπαράσταση αδέκαστων δικαστικών λειτουργών (τη στιγμή που η αντι-Αρχαιολογική Υπηρεσία επιδείκνυε και πάλι επί σειρά ετών τη ραγιάδικη αδιαφορία της, έως και αντίδραση (!) για τον επαναπατρισμό του παλαιοανθρωπολογικού ευρήματος), κατόρθωσε να εκδοθεί απόφαση εκ μέρους των ελληνικών και αυστριακών δικαστικών αρχών, με αποτέλεσμα ο μινωικός Μκροκέφαλος σήμερα να συγκαταλέγεται στις συλλογές του Εθνικού (:ευτυχώς ακόμα) Αρχαιολογικού Μουσείου. Περιττό να αναφερθεί ότι κατά την επιστροφή του ευρήματος το 1997, ούτε καν προσκλήθηκε να παραβρεθεί ο μέγας Έλληνας ανθρωπολόγος. Εν πάσει περιπτώσει το ανθρωπιστικό ζητούμενο είναι τα οστά και των Πλαταιέων Μαραθωνομάχων να επιστρέψουν στον Τύμβο τους, στον τόπο δηλαδή που αφιέρωσαν τη ζωή τους, με αποτέλσμα να μπορούμε εμείς σήμερα, όλοι οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη, να αναπτύσσουμε αυτόν τον έστω παλινδρομούντα πολιτισμό μας.
Σχετικές λεπτομέρειες
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, ενώ για το κρητικό κρανίο δόθηκε εκ μέρους των δικαστικών αρχών εντολή για ανακρίσεις που κατέληξαν στο αίσιο τέλος της επιστροφής του στην Ελλάδα, δεν συνέβη δυστυχώς το ίδιο και με τους Πλαταιείς Μαραθωνομάχους και τις οίδε με ποία άλλα ανάλογα ευρήματα. Ειδικότερα, η πρώτη ανθρωπολογική μελέτη για τον Μκροκέφαλο δημοσιεύτηκε στην «Καταγωγή των Κρητών» από τον Άρη Ν. Πουλιανό το 1971. Βάσει αυτής της επιστημονικής γνώσης και πληροφοριών από ανθρωπολόγους τους οποίους συνάντησε ο ίδιος σε Διεθνή Συνέδρια, η υπόθεση επαναπατρισμού τού ευρήματος από την Ζάκρο ξεκίνησε με την υπ' αριθ. 725/13-3-1992 αναφορά του προς τ Υπουργείο Πολιτισμού. Ακολούθησαν: Το υπ' αριθ. 4586/21-12-92 έγγραφο του ΥΠΠΟ, σύμφωνα με το οποίο δεν μπορούσε να εντοπιστεί πού βρίσκεται ο Μικροκέφαλος. Το υπ' αριθ. 748/12-1-93 έγγραφο της Ανθρωπολογικής Εταιρείας προς την Υπουργό πολιτισμού κ. Θεοδώρα Μπακογιάννη από το οποίο προκύπτει ότι ενώ ο Άρης Πουλιανός και η ΑΕΕ συνέχιζαν τον αγώνα για τον εντοπισμό και την επιστροφή του Μικροκέφαλου, το ΥΠΠΟ και ο τότε Γενικός Διευθυντής Αρχαιοτήτων (κ. Γιάννης Τζεδάκις) αδιαφορούσαν. Η από 5-7-1993 αναφορά του Άρη Πουλιανού προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών. Το υπ' αριθ. πρωτ. 818/15-2-1995 έγγραφο και η αντίστοιχη καταγγελία της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος προς την "Παγκρήτιο Ένωση" (χωρίς όμως και την αναμενόμενη ανταπόκριση συμπαράστασης της εκ μέρους της). Τα υπ' αριθ. 467/95 και 165/96 έγγραφα της 2ης Τακτικής Ανακρίτριας Αθηνών (κ. Μαρίας Νικολακέα). Η υπ' αριθ. 117261/4-10-96 κατάθεση του ανθρωπολόγου Ε. Breitinger από την οποία προκύπτει ότι κατείχε το Μικροκέφαλο 20 χρόνια και ουδείς του ζήτησε να τον επιστρέψει. Η υπ' αριθ. 405/5-11-96 ερώτηση βουλευτών προς τους Υπουργούς Πολιτισμού, Δικαιοσύνης και Εξωτερικών για το θέμα της αναζήτησης του Μικροκέφαλου. Τα υπ' αριθ. 973 και 12597/97 έγγραφα του Τμήματος Ειδικών Ποινικών Υποθέσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Η υπ' αριθ. Φ 09318/1719/24-4 -97 βεβαίωση της Ελληνικής Πρεσβείας της Βιέννης και το υπ' αριθ. 220 Η5 4/97 πρωτόκολλο παραδόσεως του Μικροκέφαλου σε υπάλληλο της ανωτέρω Πρεσβείας. Το ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α2/Φ41/20283/1498/30-4-97 έγγραφο της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ, με το οποίο βεβαιώνεται ο επαναπατρισμός του Μικροκέφαλου. (Για την ειρωνεία του πράγματος το τελευταίο έγγραφο υπογράφει ο προαναφερόμενος κ. Γιάννης Τζεδάκις). Όπως προαναφέρθηκε, παρά την καταγγελία στον εισαγγελέα (2 Ιουλίου 1999) για την απώλεια των Πλαταιέων Μαραθωνομάχων η αντίστοιχη ανάκριση δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν προχώρησε. Πόσα ακόμα χρόνια πρέπει να περάσουν άραγε, πέρα από τις 2.500 που εορτάζουμε φέτος, ώστε να «αναπαυθούν» επιτέλους οι δημοκρατικοί ηρωικοί Μαραθωνομάχοι; |
ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ!
Οι Αγαπημένες σας Γερμανικές εταιρίες
Εύχονται σε όλους τους άχρηστους και τεμπέληδες Έλληνες
Ξέρετε πώς να απαντήσετε και εσείς!
εμείς οι άχρηστοι και τεμπέληδες (και ανόητοι) υπερκαταναλωτές τους τρέφουμε.
αποδείξτε τους πως το άγαλμα έχει δίκιο.
ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΤΩΡΑ ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ ΚΑΘΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ.
ΟΧΙ LIDL ΚΑΙ PRAKTIKER ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ.
ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΔΙΚΑΙΩΣ ΜΑΣ ΧΛΕΥΑΖΟΥΝ
ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ !!!
ΙΝΚΑ, Δ.Τ. 8/3/2010
ΔΤ 235 Δευτέρα 08 Μαρτίου 2010
Το ΙΝΚΑ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πρωτοφανή στην μεταπολεμική περίοδο της Ευρώπης χυδαιότητα, ενώ φροντίσαμε όλοι να ξεχάσουμε τις θηριωδίες και τις εκατόμβες 100δων εκατομμυρίων νεκρών από την Ηγεμονική λαίλαπα της Γερμανικής σβάστικας, που ήθελε να ενώσει τον κόσμο με την βία, πράγμα που έγινε αναίμακτα με το Ευρώ,
για το δημοσίευμα του Focus με όρθιο το μέσο δάκτυλο της Αφροδίτης και υπότιτλοι Έλληνες κλέφτες, και για τις ψυχιατρικές γνωματευσεις των Γερμανικών ΜΜΕ, με σαφή πλέον την πολιτική ανοχή,
Επειδή δεν είναι όλοι οι Έλληνες κλέφτες, αλλά μόνο μια συγκεκριμένη γνωστή ομάδα, που δέχονται την λειτουργία της οι 300 διαχρονικά και, επειδή οι Γερμανοί χρωστούν, αλλά δεν ταιριάζει να σκεφτόμαστε την αξία σε € του μνημείου: Πύλη του Βραδεμβούργου, 139 χρόνων,
ΚΑΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ,
Η παραποίηση μορφής αγάλματος Ελληνικής ιστορίας 2.395 χρόνων, κάλλους και πολιτισμού και μάλιστα με διαταραχές σωματικής υγείας σεξουαλικού περιεχομένου, είναι ανεπίτρεπτο και ασυγχώρητο από τους μετά εξανθρωπισμένους, που εκφράζονται με κωλοδάκτυλα, κατ έθιμον μάλλον.
Από σήμερα 25.02.10
ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ & ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ...
1. Υπάρχουν τουλάχιστον 2 άνθρωποι σ'αυτόν τον κόσμο που θα πέθαιναν για σένα.
2. Τουλάχιστον 15 σ'αυτόν τον κόσμο σ'αγαπούν με κάποιο τρόπο.
3. Ο μόνος λόγος που κάποιος μπορεί να σε μισήσει είναι επειδή θα ήθελε να είναι σαν κι εσένα.
4. Ενα χαμόγελό σου μπορεί να φέρει ευτυχία ακόμα και σε κάποιον που δεν σε συμπαθεί.
5. Κάθε βράδυ τουλάχιστον 1 άνθρωπος σε σκέφτεται πριν κοιμηθεί.
6. Είσαι ο κόσμος ολόκληρος για κάποιον.
7. Είσαι μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος.
8. Κάποιος που μπορεί να μην τον ξέρεις καν, σε αγαπάει.
9. Ακόμα και όταν κάνεις το μεγαλύτερο λάθος, κάτι καλό βγαίνει από αυτό
10. Οταν σκέφτεσαι οτι όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου, ξαναρίξε μια ματιά
11. Πάντα να θυμάσαι τους επαίνους που δέχεσαι και να ξεχνάς τις προσβολές.
Πάντα να θυμάσαι....όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, ζήτα τεκίλα και αλάτι,και κάλεσέ με να έρθω!Οι καλοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια........Δεν τους βλέπεις πάντα, αλλά ξέρεις οτι υπάρχουν!!
2. Τουλάχιστον 15 σ'αυτόν τον κόσμο σ'αγαπούν με κάποιο τρόπο.
3. Ο μόνος λόγος που κάποιος μπορεί να σε μισήσει είναι επειδή θα ήθελε να είναι σαν κι εσένα.
4. Ενα χαμόγελό σου μπορεί να φέρει ευτυχία ακόμα και σε κάποιον που δεν σε συμπαθεί.
5. Κάθε βράδυ τουλάχιστον 1 άνθρωπος σε σκέφτεται πριν κοιμηθεί.
6. Είσαι ο κόσμος ολόκληρος για κάποιον.
7. Είσαι μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος.
8. Κάποιος που μπορεί να μην τον ξέρεις καν, σε αγαπάει.
9. Ακόμα και όταν κάνεις το μεγαλύτερο λάθος, κάτι καλό βγαίνει από αυτό
10. Οταν σκέφτεσαι οτι όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου, ξαναρίξε μια ματιά
11. Πάντα να θυμάσαι τους επαίνους που δέχεσαι και να ξεχνάς τις προσβολές.
Πάντα να θυμάσαι....όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, ζήτα τεκίλα και αλάτι,και κάλεσέ με να έρθω!Οι καλοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια........Δεν τους βλέπεις πάντα, αλλά ξέρεις οτι υπάρχουν!!
ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΔΙΑΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
"ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ"
ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑΣ & ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 27250 31511 – 6973725869
e-mail vspitiepias@yahoo.gr
ΨΗΦΙΣΜΑ
Παρά την αποδοχή από όλους, της χρησιμότητας των προγραμμάτων «Βοήθεια στο Σπίτι», ως η βασική δομή ανοικτής περίθαλψης, και την θετική απήχηση, που αυτά τα προγράμματα έχουν σε όλη την Ελλάδα, σε εξυπηρετούμενους στις οικογένειες τους, αλλά και στο κοινωνικό σύνολο γενικά, και εκθειάζετε τα τελευταία χρόνια σε κάθε αναφορά που γίνετε για τα προγράμματα.
Παρ΄ όλα αυτά τα προβλήματα που εργαζόμενοι σε αυτές τις δομές αντιμετωπίζουν παραμένουν άλυτα όλα αυτά τα χρόνια.
Οικονομική ανασφάλεια – Μεγάλα χρονικά διαστήματα παραμένουμε απλήρωτοι.
Εργασιακή ανασφάλεια – Συνεχώς ανανεωνόμενες συμβάσεις εργασίας.
Αβέβαιο εργασιακό μέλλον.
Ζητάμε λοιπόν:
1. Άμεση και έγκαιρη καταβολή δεδουλευμένων.
2. Άμεση απόσυρση των προκηρύξεων του ΕΣΠΑ, που σημαίνει κλείσιμο των Δομών και απόλυση των είδη εργαζομένων, και ένταξη ιδιωτών.
3. Οριστική λύση τώρα για τη συνέχιση του «Βοήθεια στο Σπίτι» ως μόνιμη Δομή στους Δήμους και εξασφάλιση των είδη εργαζομένων. Έχουμε προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες των εξυπηρετουμένων. Είναι καιρός να τεθεί τέλος στην αντισυνταγματική και καταχρηστική συνέχιση απασχόλησης των εργαζομένων με διαρκώς ανανεωνόμενες συμβάσεις εργασίας
Είναι αναγκαίο η πιο επιτυχημένη πρωτοβουλία της Πολιτείας στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», να συνεχιστεί με οριστική διασφάλιση του, των χρηστών υπηρεσιών του, και των εργαζομένων.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ – ΨΥΧΟΓΥΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΡΟΥΛΑ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
"ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ"
ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑΣ & ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 27250 31511 – 6973725869
e-mail vspitiepias@yahoo.gr
ΨΗΦΙΣΜΑ
Παρά την αποδοχή από όλους, της χρησιμότητας των προγραμμάτων «Βοήθεια στο Σπίτι», ως η βασική δομή ανοικτής περίθαλψης, και την θετική απήχηση, που αυτά τα προγράμματα έχουν σε όλη την Ελλάδα, σε εξυπηρετούμενους στις οικογένειες τους, αλλά και στο κοινωνικό σύνολο γενικά, και εκθειάζετε τα τελευταία χρόνια σε κάθε αναφορά που γίνετε για τα προγράμματα.
Παρ΄ όλα αυτά τα προβλήματα που εργαζόμενοι σε αυτές τις δομές αντιμετωπίζουν παραμένουν άλυτα όλα αυτά τα χρόνια.
Οικονομική ανασφάλεια – Μεγάλα χρονικά διαστήματα παραμένουμε απλήρωτοι.
Εργασιακή ανασφάλεια – Συνεχώς ανανεωνόμενες συμβάσεις εργασίας.
Αβέβαιο εργασιακό μέλλον.
Ζητάμε λοιπόν:
1. Άμεση και έγκαιρη καταβολή δεδουλευμένων.
2. Άμεση απόσυρση των προκηρύξεων του ΕΣΠΑ, που σημαίνει κλείσιμο των Δομών και απόλυση των είδη εργαζομένων, και ένταξη ιδιωτών.
3. Οριστική λύση τώρα για τη συνέχιση του «Βοήθεια στο Σπίτι» ως μόνιμη Δομή στους Δήμους και εξασφάλιση των είδη εργαζομένων. Έχουμε προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες των εξυπηρετουμένων. Είναι καιρός να τεθεί τέλος στην αντισυνταγματική και καταχρηστική συνέχιση απασχόλησης των εργαζομένων με διαρκώς ανανεωνόμενες συμβάσεις εργασίας
Είναι αναγκαίο η πιο επιτυχημένη πρωτοβουλία της Πολιτείας στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», να συνεχιστεί με οριστική διασφάλιση του, των χρηστών υπηρεσιών του, και των εργαζομένων.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ – ΨΥΧΟΓΥΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΡΟΥΛΑ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΝΚΑ, 5/3/2010
ΔΤ 237 Παρασκευή 05 Μαρτίου 2010
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥΣ
Μας επιβλήθηκαν τα μέτρα μετά από 30 χρόνων λανθασμένη οικονομική διαχείριση της χώρας.
Η άποψη του τ. προϊσταμένου της ΕΣΥΕ κου Κοντοπυράκη που στέλνει από την ΝΥ είναι, ότι θα χρειαστεί μέχρι την ανάκαμψη, περίοδος 2 – 5 χρόνων και ενδιάμεση προσαρμογή στην ζωή του 1970. Εμείς θεωρούμε ότι είναι πολύ αγριότερη η θηλεία στο λαιμό μας.
Στην περίοδο που ακολουθεί, πρέπει να ενεργήσουμε ανάλογα οι Έλληνες καταναλωτές πολίτες για την επιβίωσή μας, με ότι μας απέμεινε. ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ
1. Δεν γυρίζουμε στην αγορά με στο πορτοφόλι, όσα έχουμε και δεν έχουμε, ούτε κρατάμε πάνω μας συνεχώς τις πιστωτικές κάρτες.
2. Επιβάλλουμε στον εαυτό μας, όχι ενός λεπτού σιγή, παρά μισής ώρας περισυλλογή για το τι χρειαζόμαστε να αγοράσουμε, και το απολύτως απαραίτητο, σε μικρό χαρτί γράφουμε αριθμητικά σε παραγράφους ένα προς ένα.
3. Αυτό το προηγούμενο, θα τηρηθεί, ακόμα και αν στην αγορά η στο SM, δούμε και πράγματα που θα έπρεπε να είχαμε γράψει στο χαρτί των παραγράφων. Δεν θα πεθάνουμε μέχρι την επόμενη έξοδο και το παίρνετε τότε, αν εξακολουθεί να σας χρειάζεται.
4. Δεν αγοράζουμε τα πάντα από ένα σημείο πώλησης όπως τα μεγάλα τεράστια SM, διότι κάνει κακό, εκεί την χαμηλή τιμή του ενός την επιβαρύνουν στο άλλο, υπάρχουν ωραίες αγορές για γνωστές κατηγορίες προϊόντων που ωφελούν πολύ το πορτοφόλι.
5. Για τα είδη καθαριότητας, χαρτί κουζίνας, απορρυπαντικά και συναφή καθημερινής ανάλωσης, έχουν δημιουργηθεί σημεία στις τοπικές αγορές και στους πεζόδρομους, εκεί η διαφορά τιμής είναι εκπληκτικά χαμηλότερη.
6. Εκτός από το κρέας, για όλα τα άλλα συνιστούμε τις Λαϊκές αγορές και βέβαια λόγω πολύ καλύτερης τιμής αλλά και λόγω της ομορφιάς και της ποικιλίας τους.
7. Απαραιτήτως, κάθε φορά που θα πληρωθούμε να διαθέσουμε κάποιο μισάωρο και να καταγράψουμε τι μπορούμε και τι πρέπει να καλύψουμε με το ποσό αυτό.
8. Το βέβαιο που σας εγγυάται τι ΙΝΚΑ, είναι ότι αν κρατήσετε χαρτί και λογαριασμό, θα αισθανθείτε πολύ μα πάρα πολύ καλύτερα. Θα γίνετε εσείς αφεντικό και όχι η Αγορά.
9. Όλα αυτά καλά, μόνο όμως αν λειτουργήσει η Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς Υ.Ε.Α. ΦΕΚ 258/18.12.08 Ν. 3728, από την Υπουργό κα Κατσέλη. Αν οι τιμές κάνουν φτερά, όπως ήδη τώρα στα καύσιμα, τότε όλα φτερά και πούπουλα.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥΣ
Μας επιβλήθηκαν τα μέτρα μετά από 30 χρόνων λανθασμένη οικονομική διαχείριση της χώρας.
Η άποψη του τ. προϊσταμένου της ΕΣΥΕ κου Κοντοπυράκη που στέλνει από την ΝΥ είναι, ότι θα χρειαστεί μέχρι την ανάκαμψη, περίοδος 2 – 5 χρόνων και ενδιάμεση προσαρμογή στην ζωή του 1970. Εμείς θεωρούμε ότι είναι πολύ αγριότερη η θηλεία στο λαιμό μας.
Στην περίοδο που ακολουθεί, πρέπει να ενεργήσουμε ανάλογα οι Έλληνες καταναλωτές πολίτες για την επιβίωσή μας, με ότι μας απέμεινε. ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ
1. Δεν γυρίζουμε στην αγορά με στο πορτοφόλι, όσα έχουμε και δεν έχουμε, ούτε κρατάμε πάνω μας συνεχώς τις πιστωτικές κάρτες.
2. Επιβάλλουμε στον εαυτό μας, όχι ενός λεπτού σιγή, παρά μισής ώρας περισυλλογή για το τι χρειαζόμαστε να αγοράσουμε, και το απολύτως απαραίτητο, σε μικρό χαρτί γράφουμε αριθμητικά σε παραγράφους ένα προς ένα.
3. Αυτό το προηγούμενο, θα τηρηθεί, ακόμα και αν στην αγορά η στο SM, δούμε και πράγματα που θα έπρεπε να είχαμε γράψει στο χαρτί των παραγράφων. Δεν θα πεθάνουμε μέχρι την επόμενη έξοδο και το παίρνετε τότε, αν εξακολουθεί να σας χρειάζεται.
4. Δεν αγοράζουμε τα πάντα από ένα σημείο πώλησης όπως τα μεγάλα τεράστια SM, διότι κάνει κακό, εκεί την χαμηλή τιμή του ενός την επιβαρύνουν στο άλλο, υπάρχουν ωραίες αγορές για γνωστές κατηγορίες προϊόντων που ωφελούν πολύ το πορτοφόλι.
5. Για τα είδη καθαριότητας, χαρτί κουζίνας, απορρυπαντικά και συναφή καθημερινής ανάλωσης, έχουν δημιουργηθεί σημεία στις τοπικές αγορές και στους πεζόδρομους, εκεί η διαφορά τιμής είναι εκπληκτικά χαμηλότερη.
6. Εκτός από το κρέας, για όλα τα άλλα συνιστούμε τις Λαϊκές αγορές και βέβαια λόγω πολύ καλύτερης τιμής αλλά και λόγω της ομορφιάς και της ποικιλίας τους.
7. Απαραιτήτως, κάθε φορά που θα πληρωθούμε να διαθέσουμε κάποιο μισάωρο και να καταγράψουμε τι μπορούμε και τι πρέπει να καλύψουμε με το ποσό αυτό.
8. Το βέβαιο που σας εγγυάται τι ΙΝΚΑ, είναι ότι αν κρατήσετε χαρτί και λογαριασμό, θα αισθανθείτε πολύ μα πάρα πολύ καλύτερα. Θα γίνετε εσείς αφεντικό και όχι η Αγορά.
9. Όλα αυτά καλά, μόνο όμως αν λειτουργήσει η Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς Υ.Ε.Α. ΦΕΚ 258/18.12.08 Ν. 3728, από την Υπουργό κα Κατσέλη. Αν οι τιμές κάνουν φτερά, όπως ήδη τώρα στα καύσιμα, τότε όλα φτερά και πούπουλα.
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010
Μας πήραν χαμπάρι ρεεεεεεεεεεε!!!!!!!111
Αυτό το μήνυμα κυκλοφορεί μεταξύ των Αμερικανών.
IF YOU CROSS THE NORTH KOREAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET 12 YEARS HARD LABOUR.
IF YOU CROSS THE IRANIAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU ARE DETAINED INDEFINITELY.
IF YOU CROSS THE AFGHAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET SHOT.
IF YOU CROSS THE SAUDI ARABIAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE JAILED.
IF YOU CROSS THE US BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE BEATEN UP BY THE LOCAL POLICE.
IF YOU CROSS THE CHINESE BORDER ILLEGALLY, ... YOU MAY NEVER BE HEARD FROM AGAIN.
IF YOU CROSS THE VENEZUELAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE BRANDED A SPY AND YOUR FATE WILL BE SEALED.
IF YOU CROSS THE CUBAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE THROWN INTO POLITICAL PRISON TO ROT.
IF YOU CROSS THE GREEK BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET
- A JOB,
- A DRIVERS LICENSE
- SOCIAL INSURANCE CARD,
- WELFARE,
- FOOD STAMPS,
- CREDIT CARDS,
- SUBSIDIZED RENT OR A LOAN TO BUY A HOUSE,
- FREE EDUCATION,
- FREE HEALTH CARE,
- A FREE PASS OUT OF JAIL AND IN MANY INSTANCES ...
- YOU CAN EVEN VOTE.
IF YOU CROSS THE NORTH KOREAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET 12 YEARS HARD LABOUR.
IF YOU CROSS THE IRANIAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU ARE DETAINED INDEFINITELY.
IF YOU CROSS THE AFGHAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET SHOT.
IF YOU CROSS THE SAUDI ARABIAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE JAILED.
IF YOU CROSS THE US BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE BEATEN UP BY THE LOCAL POLICE.
IF YOU CROSS THE CHINESE BORDER ILLEGALLY, ... YOU MAY NEVER BE HEARD FROM AGAIN.
IF YOU CROSS THE VENEZUELAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE BRANDED A SPY AND YOUR FATE WILL BE SEALED.
IF YOU CROSS THE CUBAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE THROWN INTO POLITICAL PRISON TO ROT.
IF YOU CROSS THE GREEK BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET
- A JOB,
- A DRIVERS LICENSE
- SOCIAL INSURANCE CARD,
- WELFARE,
- FOOD STAMPS,
- CREDIT CARDS,
- SUBSIDIZED RENT OR A LOAN TO BUY A HOUSE,
- FREE EDUCATION,
- FREE HEALTH CARE,
- A FREE PASS OUT OF JAIL AND IN MANY INSTANCES ...
- YOU CAN EVEN VOTE.
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
Μικρά-μικρά σχόλια...
-Πάει κι αυτό....Γιορτές σου λέει.
-Τουλάχιστον πήρα τους 6 από τους 12 μήνες(-δώρο Χριστουγέννων-επίδομα αδείας 2009 που δεν τα πήραμε κιαυτά ακόμα...) και μπάλωσα κάποιες τρύπες...
-Σου λέει "μην τους δώσουμε όλα τα λεφτά μαζεμένα, γιατί υπάρχει και το 2010. Ας τους πληρώνουμε τουλάχιστον το 2010 με λεφτά του 2009...
-Κι εδώ δεν αναφέρομαι φυσικά στην αναπτυξιακή εταιρία, που διαχειρίζεται απλά τα προγράμματα της Ε.Ε: Αν της δώσουν λεφτά "από πάνω" δίνει, αν όχι τότε δεν δίνει...
-Σε αυτούς τους "από πάνω" αναφέρομαι. Ε, εσείς οι από πάνω ακούτε κι εμάς τους από κάτω;
-Τι θα γίνει με αυτά τα δύστυχα τα "Βοήθεια στο Σπίτι"; Θα συνεχίσουν να υλοποιούνται και αν ναι, κάτω από ποιο θεσμικό πλαίσιο; Α, και κάθε πότε θα πληρώνετε το προσωπικό; Ε;
-Και μην ξεχνάτε ότι εδώ δεν έχετε να κάνετε με ψευτοσυμβάσεις τύπου Stage. Εδώ πρόκειται για προσωπικό (κοινωνικοί λειτουργοί ή κοινωνιολόγοι, νοσηλευτές και οικογενειακοί βοηθοί) που έχει προσληφθεί αξιοκρατικότατα μέσω ΑΣΕΠ. Και με συμβάσεις συνεχόμενες και μη διακεκομμένες ούτε για μια μέρα! Έτσι;
-Και να στε σίγουροι ότι σε κάθε ύποπτη μεθόδευση ή μαγείρεμα θα γίνει της πουτάνας! Αυτό να το θυμάστε!
-Ξαναρωτάω (το έκανα και μέσω Facebook): ποιο στέλεχος υποκαταστήματος τράπεζας του Αγρινίου πουλάει τσαμπουκά στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και με παίρνει τηλέφωνο Χριστουγεννιάτικα για να με απειλήσει ότι θα..."με κανονίσει"; Ελπίζω μόνο να μην μιλάει και εξ ονόματος κάποιων αναπτυξιακών του Νομού Αιτωλοακαρνανίας(χωρίς βέβαια οι αναπτυξιακές αυτές να γνωρίζουν τίποτα! Είδες ρε το λαμόγιο;).
-Εδώ θα αναφέρω για πρώτη φορά ότι κάτω από το σπίτι μου στο Μενίδι, δυο φορές που κατέβηκα για να πετάξω τα σκουπίδια στον κάδο, ένα αυτοκίνητο μάρκας Mercedes, δεκαετίας του '80, σκουρόχρωμο, μου αναβόσβηνε τα φώτα για να με...τρομάξει. Τη μια φορά μάλιστα μόλις που πρόλαβα να ανεβώ στο πεζοδρόμιο, αλλιώς θα είχαμε άλλα...
-Ενημερώνω λοιπόν τους μάγκες πρώτον, ότι υπάρχουν μάρτυρες για το παρολίγον "ατύχημα" και δεύτερον, ότι έχω λάβει όλα τα μέτρα για την προστασία μου. Ότι και να επιχειρήσουν την επόμενη φορά, θα αμυνθώ όπως μπορώ (έστω και όσο προλάβω...)!
-Είδαν λοιπόν οι τράπεζες ότι δεν έχω κανένα περιουσιακό στοιχείο για να μου πάρουν και ότι υπάγομαι στον υπο ψήφιση νόμο για τη ρύθμιση χρεών των δανειοληπτών, άρα πληρώνω το πολύ 10%, ήτοι μέχρι 15.000 ευρώ και έχουν αφρίσει από τη λύσσα τους;
-Ρε γίγαντες, άμα με καθαρίσετε δεν θα πάρετε ούτε τα 15 χιλιάρικα! Οπότε στάκα....
-Έχω κάνει κι εγώ τα φοβερά και τρομερά λάθη μου-άλλωστε χρέος 150.000 ευρώ δεν το "χτίζουν" από μόνες τους οι τράπεζες, βρίσκουν κορόιδα σαν κι εμένα και τα κάνουν- αλλά τουλάχιστον ας αναλάβουν κι αυτές το μερίδιο της ευθύνης τους
-Και να χρεονόμουν ο μαλάκας τόσα λεφτά παίρνοντας κάνα αυτοκίνητο ή καμιά μηχανή!Φέσωνα τις κάρτες για να...αγοράζω βιβλία ιστορίας και κοινωνιολογίας(ναι, φασκελώστε με!)! Με τα λάπτοπ και τα κινητά και ότι άλλο! Καλά να πάθω! Τα λάθη πληρώνονται! Ας έκοβα τα χεράκια μου από τον καρπό! Στερνή μου γνώση...
-Μια πρόταση προς τη φίλη μας την ΕΡΤ τώρα. Αξιότιμοι κύριοι νέοι "συλλογικώς" διοικούντες εκεί στο ραδιομέγαρο, μιας και υποτίθεται ότι βρισκόμαστε εν μέσω κρίσης, δεν κόβετε-λέω εγώ-για φέτος τη συμμετοχή της ΕΡΤ στο "διαγωνισμό" της Eurovision; Παραχωρήστε την ας πούμε σε κάποιο ιδιωτικό κανάλι ή αν θέλετε να την αναλάβετε καλύψτε εξ ολοκλήρου το κόστος από χορηγίες. Και μη μου πείτε ότι έτσι έγινε και πέρσι ή ότι ο "διαγωνισμός" θα μας φέρει νούμερα τηλεθέασης (και άλλα...νούμερα σε μεσημεριανές και απογευματινές "εκπομπές") γιατί τα στοιχεία άλλα δείχνουν. Και πέραν των άλλων ο εν λόγω "διαγωνισμός" τραγουδιού(και βλακείας!) δεν προσφέρει και τίποτα το ιδιαίτερο στα πολιτιστικά δρώμενα. Και ούτε είναι τιμή για την "δημόσια τηλεόραση"(μάλλον έσχατη ντροπή είναι) να είναι υπεύθυνη για τη διοργάνωση τέτοιων κακόγουστων και προσβλητικών για τον ελληνικό πολιτισμό "εκδηλώσεων". Η υποτιθέμενη οικονομική κρίση σας δίνει και ένα "πάτημα" να πάρετε και μια σωστή απόφαση...
Ιδού η Ρόδος...
-Αυτά...
Α, και όπως είπαμε λαμόγιο εκεί στο υποκατάστημα της τράπεζας στο Αγρίνιο. Και να ξέρεις και κάτι άλλο: το φτύσιμο διαγράφει κυκλική πορεία!
-Τουλάχιστον πήρα τους 6 από τους 12 μήνες(-δώρο Χριστουγέννων-επίδομα αδείας 2009 που δεν τα πήραμε κιαυτά ακόμα...) και μπάλωσα κάποιες τρύπες...
-Σου λέει "μην τους δώσουμε όλα τα λεφτά μαζεμένα, γιατί υπάρχει και το 2010. Ας τους πληρώνουμε τουλάχιστον το 2010 με λεφτά του 2009...
-Κι εδώ δεν αναφέρομαι φυσικά στην αναπτυξιακή εταιρία, που διαχειρίζεται απλά τα προγράμματα της Ε.Ε: Αν της δώσουν λεφτά "από πάνω" δίνει, αν όχι τότε δεν δίνει...
-Σε αυτούς τους "από πάνω" αναφέρομαι. Ε, εσείς οι από πάνω ακούτε κι εμάς τους από κάτω;
-Τι θα γίνει με αυτά τα δύστυχα τα "Βοήθεια στο Σπίτι"; Θα συνεχίσουν να υλοποιούνται και αν ναι, κάτω από ποιο θεσμικό πλαίσιο; Α, και κάθε πότε θα πληρώνετε το προσωπικό; Ε;
-Και μην ξεχνάτε ότι εδώ δεν έχετε να κάνετε με ψευτοσυμβάσεις τύπου Stage. Εδώ πρόκειται για προσωπικό (κοινωνικοί λειτουργοί ή κοινωνιολόγοι, νοσηλευτές και οικογενειακοί βοηθοί) που έχει προσληφθεί αξιοκρατικότατα μέσω ΑΣΕΠ. Και με συμβάσεις συνεχόμενες και μη διακεκομμένες ούτε για μια μέρα! Έτσι;
-Και να στε σίγουροι ότι σε κάθε ύποπτη μεθόδευση ή μαγείρεμα θα γίνει της πουτάνας! Αυτό να το θυμάστε!
-Ξαναρωτάω (το έκανα και μέσω Facebook): ποιο στέλεχος υποκαταστήματος τράπεζας του Αγρινίου πουλάει τσαμπουκά στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και με παίρνει τηλέφωνο Χριστουγεννιάτικα για να με απειλήσει ότι θα..."με κανονίσει"; Ελπίζω μόνο να μην μιλάει και εξ ονόματος κάποιων αναπτυξιακών του Νομού Αιτωλοακαρνανίας(χωρίς βέβαια οι αναπτυξιακές αυτές να γνωρίζουν τίποτα! Είδες ρε το λαμόγιο;).
-Εδώ θα αναφέρω για πρώτη φορά ότι κάτω από το σπίτι μου στο Μενίδι, δυο φορές που κατέβηκα για να πετάξω τα σκουπίδια στον κάδο, ένα αυτοκίνητο μάρκας Mercedes, δεκαετίας του '80, σκουρόχρωμο, μου αναβόσβηνε τα φώτα για να με...τρομάξει. Τη μια φορά μάλιστα μόλις που πρόλαβα να ανεβώ στο πεζοδρόμιο, αλλιώς θα είχαμε άλλα...
-Ενημερώνω λοιπόν τους μάγκες πρώτον, ότι υπάρχουν μάρτυρες για το παρολίγον "ατύχημα" και δεύτερον, ότι έχω λάβει όλα τα μέτρα για την προστασία μου. Ότι και να επιχειρήσουν την επόμενη φορά, θα αμυνθώ όπως μπορώ (έστω και όσο προλάβω...)!
-Είδαν λοιπόν οι τράπεζες ότι δεν έχω κανένα περιουσιακό στοιχείο για να μου πάρουν και ότι υπάγομαι στον υπο ψήφιση νόμο για τη ρύθμιση χρεών των δανειοληπτών, άρα πληρώνω το πολύ 10%, ήτοι μέχρι 15.000 ευρώ και έχουν αφρίσει από τη λύσσα τους;
-Ρε γίγαντες, άμα με καθαρίσετε δεν θα πάρετε ούτε τα 15 χιλιάρικα! Οπότε στάκα....
-Έχω κάνει κι εγώ τα φοβερά και τρομερά λάθη μου-άλλωστε χρέος 150.000 ευρώ δεν το "χτίζουν" από μόνες τους οι τράπεζες, βρίσκουν κορόιδα σαν κι εμένα και τα κάνουν- αλλά τουλάχιστον ας αναλάβουν κι αυτές το μερίδιο της ευθύνης τους
-Και να χρεονόμουν ο μαλάκας τόσα λεφτά παίρνοντας κάνα αυτοκίνητο ή καμιά μηχανή!Φέσωνα τις κάρτες για να...αγοράζω βιβλία ιστορίας και κοινωνιολογίας(ναι, φασκελώστε με!)! Με τα λάπτοπ και τα κινητά και ότι άλλο! Καλά να πάθω! Τα λάθη πληρώνονται! Ας έκοβα τα χεράκια μου από τον καρπό! Στερνή μου γνώση...
-Μια πρόταση προς τη φίλη μας την ΕΡΤ τώρα. Αξιότιμοι κύριοι νέοι "συλλογικώς" διοικούντες εκεί στο ραδιομέγαρο, μιας και υποτίθεται ότι βρισκόμαστε εν μέσω κρίσης, δεν κόβετε-λέω εγώ-για φέτος τη συμμετοχή της ΕΡΤ στο "διαγωνισμό" της Eurovision; Παραχωρήστε την ας πούμε σε κάποιο ιδιωτικό κανάλι ή αν θέλετε να την αναλάβετε καλύψτε εξ ολοκλήρου το κόστος από χορηγίες. Και μη μου πείτε ότι έτσι έγινε και πέρσι ή ότι ο "διαγωνισμός" θα μας φέρει νούμερα τηλεθέασης (και άλλα...νούμερα σε μεσημεριανές και απογευματινές "εκπομπές") γιατί τα στοιχεία άλλα δείχνουν. Και πέραν των άλλων ο εν λόγω "διαγωνισμός" τραγουδιού(και βλακείας!) δεν προσφέρει και τίποτα το ιδιαίτερο στα πολιτιστικά δρώμενα. Και ούτε είναι τιμή για την "δημόσια τηλεόραση"(μάλλον έσχατη ντροπή είναι) να είναι υπεύθυνη για τη διοργάνωση τέτοιων κακόγουστων και προσβλητικών για τον ελληνικό πολιτισμό "εκδηλώσεων". Η υποτιθέμενη οικονομική κρίση σας δίνει και ένα "πάτημα" να πάρετε και μια σωστή απόφαση...
Ιδού η Ρόδος...
-Αυτά...
Α, και όπως είπαμε λαμόγιο εκεί στο υποκατάστημα της τράπεζας στο Αγρίνιο. Και να ξέρεις και κάτι άλλο: το φτύσιμο διαγράφει κυκλική πορεία!
Πρός τη κυρία Μέρκελ....
Αγαπητή κυρία Μέρκελ,
Εύχομαι καλή χρονιά σε εσάς και στον γερμανικό λαό, αλλά όχι και καλή επιτυχία στο Τέταρτο Ράιχ που θέλετε να εγκαθιδρύσετε στην Ευρώπη.
Αρκετές εβδομάδες τώρα, από τα τέλη του 2009, είτε μέσω του κυρίου Αλμούνια είτε μέσω άλλων έμμισθων και ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΩΝ υπαλλήλων σας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είτε απευθείας μέσω υπουργών σας στη Γερμανική κυβέρνηση, έχετε σκυλιάσει και συγνώμη που το λέω με αυτόν τον τρόπο εναντίον της χώρας μου, της Ελλάδας.
"Η Ελλάδα μας απασχολεί πολύ περισσότερο, από ότι πρέπει", "η Ελλάδα πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα", "η Ελλάδα πρέπει να πάει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο", η Ελλάδα το 'να, η Ελλάδα τ' άλλο και πάει λέγοντας.
Αμάν πια με αυτή την Ελλάδα!
Τι σας έχει πιάσει επιτέλους;
Ακόμα να χωνέψετε το χουνέρι που σας έκανε η Ελλάδα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (και εννοώ το γερμανικό κατεστημένο και όχι τις πλατιές μάζες του γερμανικού λαού, έτσι;);
Τόσο μίσος, τόση εμπάθεια γι αυτή τη χώρα;
Προτού σας προτείνω το κλασσικό γι αυτές τις περιπτώσεις ξύδι, που είναι ότι πρέπει για τις ξυνίλες, θέλω, εγώ ο ταπεινός υπήκοος αυτής της χώρας(όοχι, δεν είμαι ανθέλληνας για να πω και της Ε.Ε., αυτή η συμμορία αλητών και λωποδυτών - και εννοώ πάντα την ηγετική τρόικα της Ε.Ε. και όχι τα υποταγμένα κράτη-μέλη, για να μην παρεξηγούμαι - δεν με αφορά) να σας κάνω μια απλή πρόταση:
Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά οι πρόγονοί σας του Τρίτου Ράιχ, πέρα από τις καταστροφές και τις συμφορές που προξένησαν στον Ελληνικό Λαό κατά τη διάρκεια της κατοχής (για να πάρουν την απάντηση που τους έπρεπε από την ένδοξη Ελληνική Εθνική Αντίσταση!), έκαναν και κάποιες άλλες "αγαθοεργίες": ένα κατοχικό δάνειο (δανεικά κι αγύριστα βεβαίως-βεβαίως), αρχαιοκαπηλεία μεγάλης έκτασης (τα αρχαία που έκλεψαν οι πρόγονοί σας, ανεκτίμητης αξίας τα έκαναν πρώτη ύλη για τα εργοστάσια του Τρίτου Ράιχ), ενώ υπάρχει ακόμα ανοιχτό το κεφάλαιο των λεγόμενων πολεμικών επανορθώσεων, των πολεμικών αποζημιώσεων ντε, για τα "ωραία" και "καλά" που άφησε το ευαγγελιζόμενο να κρατήσει 1000 χρόνια (μπρρρρρρρρ!) Τρίτο Ράιχ...
Όλα αυτά λογικά δεν θα αθροίζουν μαζεμένα αρκετές δεκάδες τρισεκατομμυρίων ευρώ.
Με αυτά τα λεφτά η Ελλάδα λύνει για...εκατονταετίες το ασφαλιστικό της "πρόβλημα" (είπαμε, μόνο το τρίτο Ράιχ ήταν...χιλιόχρονο-φτου!), ενώ καλύπτει σε σημαντικό βαθμό και τη μαύρη τρύπα του ελλείματος (κι εγώ να ξεχάσω ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτό το έλλειμμα το έχει η ίδια η Ευρωπαϊκή "Ένωση" και όχι μόνο το Ελληνικό Κράτος!).
Δεν μας δίνετε λοιπόν αυτά τα λεφτά να κάνουμε κι εμείς τη δουλειά μας, να αφήσουμε κι εσάς στην ησυχία σας, που σας την έχουμε ταράξει τόσο πολύ;
Και μετά κάνετε ότι θέλετε!
Βάλτε και την Τουρκία στην Ε.Ε. (αυτό το κράτος - κόσμημα για τον τρόπο με τον οποίο προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον τρόπο με τον οποίο σέβεται το διεθνές δίκαιο, κατέχοντας μετά από μια άκρως πολιτισμένη και ανθρωπιστική εισβολή - σκοτώνοντας παιδιά και βιάζοντας γυναικόπαιδα - τη μισή Κύπρο).
Βάλτε στην Ε.Ε και αυτό το...περήφανο κράτος των Σκοπίων, που εμείς οι κακοί Έλληνες του στερούμε το όνομα και την ταυτότητά του (κι ας μην ήταν ΠΟΤΕ αυτό το όνομα και αυτή η ταυτότητα - αυτό ντε το "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"- δικά του, αλλά ΚΛΕΜΜΕΝΑ και κατασκευασμένα από τον Τίτο!).
Κάντε ότι θέλετε, όσο προλαβαίνετε βέβαια...
Αλλά πρώτα δώστε μας εμάς αυτά που μας χρωστάτε ΕΣΕΙΣ κι αφήστε τα νταβατζιλίκια και τους τσαμπουκαδες μέσω των ανδρείκελών σας τύπου Αλμούνια, Τρισέ και λοιπών οδαλίσκων σας!
Γκέκε;
Εύχομαι καλή χρονιά σε εσάς και στον γερμανικό λαό, αλλά όχι και καλή επιτυχία στο Τέταρτο Ράιχ που θέλετε να εγκαθιδρύσετε στην Ευρώπη.
Αρκετές εβδομάδες τώρα, από τα τέλη του 2009, είτε μέσω του κυρίου Αλμούνια είτε μέσω άλλων έμμισθων και ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΩΝ υπαλλήλων σας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είτε απευθείας μέσω υπουργών σας στη Γερμανική κυβέρνηση, έχετε σκυλιάσει και συγνώμη που το λέω με αυτόν τον τρόπο εναντίον της χώρας μου, της Ελλάδας.
"Η Ελλάδα μας απασχολεί πολύ περισσότερο, από ότι πρέπει", "η Ελλάδα πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα", "η Ελλάδα πρέπει να πάει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο", η Ελλάδα το 'να, η Ελλάδα τ' άλλο και πάει λέγοντας.
Αμάν πια με αυτή την Ελλάδα!
Τι σας έχει πιάσει επιτέλους;
Ακόμα να χωνέψετε το χουνέρι που σας έκανε η Ελλάδα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (και εννοώ το γερμανικό κατεστημένο και όχι τις πλατιές μάζες του γερμανικού λαού, έτσι;);
Τόσο μίσος, τόση εμπάθεια γι αυτή τη χώρα;
Προτού σας προτείνω το κλασσικό γι αυτές τις περιπτώσεις ξύδι, που είναι ότι πρέπει για τις ξυνίλες, θέλω, εγώ ο ταπεινός υπήκοος αυτής της χώρας(όοχι, δεν είμαι ανθέλληνας για να πω και της Ε.Ε., αυτή η συμμορία αλητών και λωποδυτών - και εννοώ πάντα την ηγετική τρόικα της Ε.Ε. και όχι τα υποταγμένα κράτη-μέλη, για να μην παρεξηγούμαι - δεν με αφορά) να σας κάνω μια απλή πρόταση:
Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά οι πρόγονοί σας του Τρίτου Ράιχ, πέρα από τις καταστροφές και τις συμφορές που προξένησαν στον Ελληνικό Λαό κατά τη διάρκεια της κατοχής (για να πάρουν την απάντηση που τους έπρεπε από την ένδοξη Ελληνική Εθνική Αντίσταση!), έκαναν και κάποιες άλλες "αγαθοεργίες": ένα κατοχικό δάνειο (δανεικά κι αγύριστα βεβαίως-βεβαίως), αρχαιοκαπηλεία μεγάλης έκτασης (τα αρχαία που έκλεψαν οι πρόγονοί σας, ανεκτίμητης αξίας τα έκαναν πρώτη ύλη για τα εργοστάσια του Τρίτου Ράιχ), ενώ υπάρχει ακόμα ανοιχτό το κεφάλαιο των λεγόμενων πολεμικών επανορθώσεων, των πολεμικών αποζημιώσεων ντε, για τα "ωραία" και "καλά" που άφησε το ευαγγελιζόμενο να κρατήσει 1000 χρόνια (μπρρρρρρρρ!) Τρίτο Ράιχ...
Όλα αυτά λογικά δεν θα αθροίζουν μαζεμένα αρκετές δεκάδες τρισεκατομμυρίων ευρώ.
Με αυτά τα λεφτά η Ελλάδα λύνει για...εκατονταετίες το ασφαλιστικό της "πρόβλημα" (είπαμε, μόνο το τρίτο Ράιχ ήταν...χιλιόχρονο-φτου!), ενώ καλύπτει σε σημαντικό βαθμό και τη μαύρη τρύπα του ελλείματος (κι εγώ να ξεχάσω ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτό το έλλειμμα το έχει η ίδια η Ευρωπαϊκή "Ένωση" και όχι μόνο το Ελληνικό Κράτος!).
Δεν μας δίνετε λοιπόν αυτά τα λεφτά να κάνουμε κι εμείς τη δουλειά μας, να αφήσουμε κι εσάς στην ησυχία σας, που σας την έχουμε ταράξει τόσο πολύ;
Και μετά κάνετε ότι θέλετε!
Βάλτε και την Τουρκία στην Ε.Ε. (αυτό το κράτος - κόσμημα για τον τρόπο με τον οποίο προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον τρόπο με τον οποίο σέβεται το διεθνές δίκαιο, κατέχοντας μετά από μια άκρως πολιτισμένη και ανθρωπιστική εισβολή - σκοτώνοντας παιδιά και βιάζοντας γυναικόπαιδα - τη μισή Κύπρο).
Βάλτε στην Ε.Ε και αυτό το...περήφανο κράτος των Σκοπίων, που εμείς οι κακοί Έλληνες του στερούμε το όνομα και την ταυτότητά του (κι ας μην ήταν ΠΟΤΕ αυτό το όνομα και αυτή η ταυτότητα - αυτό ντε το "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"- δικά του, αλλά ΚΛΕΜΜΕΝΑ και κατασκευασμένα από τον Τίτο!).
Κάντε ότι θέλετε, όσο προλαβαίνετε βέβαια...
Αλλά πρώτα δώστε μας εμάς αυτά που μας χρωστάτε ΕΣΕΙΣ κι αφήστε τα νταβατζιλίκια και τους τσαμπουκαδες μέσω των ανδρείκελών σας τύπου Αλμούνια, Τρισέ και λοιπών οδαλίσκων σας!
Γκέκε;
Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
ΕΝΑΣ ΓΕΡΑΚΟΣ 230 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ....
(Επαναδημοσίευση ανάρτησης 29/08/2009)
Είναι απογευματάκι.
Ο καιρός ζεστός και υγρός στο Μενίδι.
Ένας ανεμιστήρας τι να σου κάνει, όταν έξω έστω κι έτσι, η φύση είναι υπέροχη...
Χωρίς να το πολυσκεφτώ βρέθηκα στην παραλία.
Περπατούσα αργά, χαζεύοντας την Κόπραινα μέσα από το ζουμ του φακού της βιντεοκάμερας που, σχεδόν μηχανικά, κουβαλάω πάντα μαζί μου.
Μετά έστεψα το βλέμμα μου μπροστά μου.
Καθώς περνούσα μπροστά από το τελευταίο παγκάκι κοντοστάθηκα.
Κάποιος καθόταν στην άκρη του.
Τον κοίταξα πιο προσεκτικά, πιο πολύ από περιέργεια, παρά από ενδιαφέρον.
Με κέντρισε η εμφάνισή του.
Πρέπει να ήταν ένας φτωχός γερο-παπάς.
Φορούσε ένα παλιό ράσο, τριμμένο σε πολλά σημεία. Ατημέλητος. Το πρόσωπό του ηλιοκαμένο αλλά χλωμό, η κάτασπρη γενειάδα του έφτανε κάτω από το λαιμό του, στα χέρια του κρατούσε ένα κομποσκοίνι και το έτριβε, λέγοντας πιθανόν κάποια προσευχή από μέσα του.
Φορούσε κάτι σαν πεδιλα, αλλά φαινόταν ότι ήταν τοσο παλιά που σε λιγο δεν θα 'χε διαφορά αν περπατούσε ξυπόλυτος.
Ήταν πολύ αδύνατος.
Πρέπει να' ταν γύρω στα ογδόντα.
Η περιέργειά μου μεγάλωσε και έκατσα ΄διπλα του στο παγκάκι. Δίπλα του είχε ακουμπισμένη μια ξεθωριασμένη και επίσης τριμμένη τιάρα.
Δεν μου έδωσε σημασία στην αρχή.
Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο απέναντι στα Ακαρνανικά, έτριβε με τα χέρια του το κομποσκοίνι του.
Ακόμα προσεύχεται, σκέφτηκα.
Αποφάσισα να του μιλήσω.
- Καλησπέρα γέροντα, πώς κάθεσαι εδώ, μέσα στον ήλιο;
Γύρισε αργά το κεφάλι του προς το μέρος μου και κάρφωσε το βλέμμα του πάνω μου.
Ένα βλέμμα κουρασμένο, λυπημένο, αλλά καθαρό.
Μου έδειξε απέναντι τα Ακαρνανικά με το χέρι του και άρχισε να μου μιλάει.
- Τα βλέπεις αυτά τα βουνά, μου λέει με μια αδύναμη, αλλά καθαρή φωνή.
Δεν απάντησα, περιμένοντας να συνεχίσει.
- Εγώ κάποτε περπάτησα σε πιο ψηλά και κακοτράχαλα βουνά από αυτά. Πολλές φορές ξυπόλητος, νηστικός, χωρίς να ξέρω πού θα κοιμηθώ το βράδυ. Μ' ένα ραβδάκι, ίσα να με κρατάει όρθιο στα μονοπάτια και να κόβω δρόμο ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση.
Γύρισε το κεφάλι του προς την άλλη μεριά και μου έδειξέ προς την πλευρά του Κομποτίου.
- Σ' εκείνα τα βουνά πίσω πέρα απ' το Κομπότι πέρασα μεγάλο μέρος απ' τη ζωή μου, συνέχισε, ενώ εγώ τον κοίταζα αμίλητος. Η περιέργεια άρχισε να δίνει τη θέση της στη συμπάθεια γι' αυτόν τον άνθρωπο.
- Σεργιάνησα πολύ σ' αυτά τα βουνά. Ανάμεσα σε λαγκάδια, ρεματιές, γκρεμούς, χαράδρες. Με βρόχή, με κάμα, με αγέρηδες, με χιόνια. Τίποτα δε με πτούσε. Και ξέρεις συνάντησα πολλούς ανθρώπους. Κάθε λογής ανθρώπους. Μίλησα και με γνωστικούς και με αγράμματους. Με χριστιανούς κι αλλόπιστους. Με αγάδες, με προκρίτους αλλά και με τον απλό κοσμάκη. Αλλά, ρε παιδί μου, μου 'μενε πάντα ένα παράπονο.
- Τι παράπονο γέροντα, τον ρώτησα, θέλοντας να ακούσω τη συνέχεια. Αυτός ο γεράκος μιλούσε με έναν ξεχωριστό τρόπο, χρησιμοποιώντας ίσως "παλιομοδίτικες" λέξεις για μας τους "νεώτερους", αλλά απλά και καθαρά.
Κούνησε το κεφάλι του.
- Να, ξέρεις, οι άλλοι, οι αλλόπιστοι, πολλές φορές με άκουγαν πιο πολύ από τους από δω τους δικούς μας. Έκανα πολλές φορές την ίδια διαδρομή για να τους λέω τα ίδια πράγματα. Απλά πράματα. Αλλά δεν άργησα να καταλάβω το λόγο. Και ξέρεις, πικράθηκα πολύ. Ήταν χριστιανοί αλλά δεν πίστευαν, ήταν Έλληνες αλλά δεν ξέραν από πού κράταγε η σκούφια τους, κουτσομίλαγαν τη γλώσσα τους, αλλά δεν ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν. Τους έλεγα συνέχεια: Σχολειά μωρέ! Φτιάξτε σχολειά να μάθετε πέντε γράμματα, αλλιώς θα τουρκέψετε τελείως! Αποχαυνωθήκατε εντελώς;Ως πότε θα στε ραγιάδες στον τόπο σας; Σχολειά!Χίλιες φορές ένα σχολειό παρά μια εκκλησιά!Τι να τα κάνετε τα βαγγέλια και τα τροπάρια αν δε μπορείτε, αν δεν ξέρετε να τα διαβάσετε; Να τα γράφετε, να πάνε και πιο πέρα να τα μάθουν κι άλλοι; Πως θα υπερασπίσετε την πατρίδα σας που κινδινεύει να χαθεί, αν δεν έχετε μέσα στην καρδιά και το μυαλό σας την ιστορία της, τον πολιτισμό της; Πως θα διαδώσετε το λόγο του Θεού παραπέρα αν δεν μπορείτε να τον διαβάσετε;
Τα μάτια του έλαμπαν, το ύφος του ζωήρεψε.
Πόσο δίκιο έχει, σκέφτηκα, νομίζοντας ότι όλα αυτά τα έλεγε για την εποχή μας μόνο. Για την κατάντια της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα, για τους νέους μας που καταρτίζονται χωρίς να εκ-παιδεύονται, για τον πολιτισμό μας που παραπαίει και κλονίζεται, για την οικογένεια σήμερα που χάνεται, για τη γλώσσα μας που φτωχαίνει, που μπασταρδεύεται με τά greeklish και τους ακατανόητους νεολογισμούς, για μένα ακόμα, που πηγαίνοντας μια - δυο φορές το μήνα στην εκκλησία νομίζω ότι "καθάρισα" με το Θεό, που τόσα χρόνια στήνω οχυρά πίσω από την επιστήμη που σπούδασα, αντί να αντιλαμβάνομαι-ίσως και περισσότερο από τους άλλους- ότι είναι μια επιστήμη ΓΙΑ τον άνθρωπο, για τα τόσα χρόνια που έχασα ακυβέρνητος, χωρίς πυξίδα, καταλήγοντας στο τέλος καταχρεωμένος και επαίτης, για...
- Και ξέρεις, λιγο να αργούσα ακόμη θα χάνονταν τα πάντα. Θα 'χαμε τουρκέψει, με διέκοψε ο λόγος του.
"Τουρκέψει", σκέφτηκα και θυμήθηκα το δάσκαλό μου στο δημοτικό, που μας έλεγε πως τη λέξη αυτή τη χρησιμοποιούμε και σήμερα και έχει την έννοια της πνευματικής αλλοτροίωσης, του εκβαρβαρισμού. Α, ρε δάσκαλε, καλή σου ώρα όπου κι αν βρίσκεσαι...
-Ύστερα είναι και τ' αλλο, συνέχισε και ξαναέστρεψα την προσοχή μου στα λόγια του, αφήνοντας πίσω μου την αυστηρή αλλά τόσο οικεία μορφή του δασκάλου μου.
- Αντί να στέκονται στην ουσία αυτών που τους έλεγα, αυτοί ζήταγαν χρησμούς και προφητείες για το μέλλον, λες κι αυτές θα τους έδιωχναν το ζυγό από πάνω τους κι όχι οι πράξεις τους, στηριγμένες στηριγμένες στα προικιά που θα' παιρνε το μυαλό τους από τη γραφή και το διάβασμα. Τους είπα κι εγώ κάποια πράγματα, με τη χάρη του Πανάγαθου, αλλά πιο πολύ για να τους κατευθύνω να τους αφυπνίσω και όχι ως μαντείο των Δελφών. Η χάρη του Θεού είναι πάνω από κάθε Πυθία! Και για την εποχή σας είπα κάποια πράγματα. Αλλά εσείς γινήκατε τέτοιοι διαόλοι που ξεπεράσατε ακόμα και τα λόγια μου! Δεν είπα για τα σαράντα άλογα που θα δένουν σε ένα παλούκι; Κι εσείς βαλθήκατε τα σαράντα να τα κάνετε χίλια και να σκοτώνεστε έτσι, χωρίς αιτία στους δρόμους! Δεν είπα για το διάολο που θα φέρνει βόλτες από πάνω σας με το κολοκύθι του; Εσείς έχετε γιομίσει τον ουρανό με τόσα κολοκύθια, που σε λίγο δεν θα βλέπετε ούτε τον ήλιο!Και μου μου σεργιανάτε στους δρόμους με κείνα τα μικρά κολοκυθάκια με τις κεραίες, τα κινητά! Κάτω από το μαξιλάρι σας δεν τα βάνετε; Και μια εικόνα της Παναγιάς δε βάζετε στο προσκεφάλι σας, παρά την έχετε κρυμμένη στα συρτάρια μη σας μαγαρίσει!Δεν σας είπα ότι θα τα βλέπετε όλα στο τραπέζι σας και δεν θα τα τρώτε; Δεν βλέπεις τι γίνεται με τα μεταλλαγμένα τρόφιμα; Δεν σας αρκεί μωρε η ντοματούλα από τον κήπο σας, μικρή αλλά νόστιμη; Εσείς τη θάλετε σαν γεμάτο καρπούζι, χωρίς γεύση! Αλλά σε τι κήπους να φυτέψετε αυτά που σας δίνει απλόχερα ο Θεός; Έτσι που καταντήστατε το περιβάλλον με τα λιπάσματα, με τα καυσαέρια και με ό,τι άλλο σας σοφίσει ο διάολος, τι άλλο να περιμένετε; Σε λίγο καιρό όχι μόνο δεν θα τα τρώτε, ούτε κάν θα τα βλέπετε! Εγώ δεν προφήτεψα τίποτα! Να σας καθοδηγήσω ήθελα και θέλω, να σας ταρακουνήσω λίγο από τον υλικό και πνευματικό ύπνο σας, να μην τουρκέψετε κι εσείς όπως οι παλιότεροι από σας. Γιατί σας αγαπάω. Και σας αγαπάει κι ο Θεός, μωρέ! Δε βλέπετε που η Ελλάδα κατρακυλάει συνέχεια κι αντί να ρίξει μια φωτιά και να σας κάψει, όλο κάτι κάνει και δεν σας αφήνει να πάτε ολότελα χαμένοι! Αλλά δεν θα το κάνει για πολύ ακόμα! Στο τέλος θα σας αφήσει κι εσάς να αφανιστείτε όπως κι οι άλλοι! Και τότε το κρίμα στο λαιμό σας!
Όσο μίλαγε το άκουγα με προσοχή. Αυτά που έλεγε ήταν γροθιά στο στομάχι! Με έκαναν να σκύβω το κεφάλι από ντροπή! Με έκαναν να νιώθω συνένοχος!
Αλλά στάσου! Εγώ νόμιζα ότι μίλαγε μόνο για την εποχή μου! Αλλά αυτός αναφερόταν και στους "παλιότερους". Είπε "και για την εποχή μου" κάποια πράγματα. Ύστερα είπε κι εκείνο το "τουρκέψει", που λέμε και τώρα, αλλά το λέγαμε και παλιότερα, κυρίως όταν σε τούτο δω τον τόπο "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά".
Ένιωσα μέσα μου λίγο μπερδεμένος.
- Τι εννοείς γέροντα μ' αυτά που λες; ρώτησα χαζά. Εσύ πότε τα 'πες αυτά για το παρόν και το μέλλον. Και ακόμα πιο διστακτικά ρώτησα:
-Ποιος είσαι;
Με κοίταξε λυπημένα, με ένα ύφος θαρρείς πως ξόδεψε τζάμπα το χρόνο του για να μου τα πει όλα αυτά...
- Εγώ νέε μου είμαι αυτός που είμαι. Άσε με εμένα. Εσείς οι νέοι να προσέχετε γιατί σε σας πέφτει το βάρος να σηκώσετε αυτόν τον τόπο από το τέλμα του. Ο Θεός μαζί σας! Και τώρα άσε με σε παρακαλώ. Θέλω να προσευχηθώ λίγο, είπε και έστρεψε το βλέμμα του προς τη μεριά της Κόπραινας.
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και η φύση γύρω μου είχε αρχίσει να αποκτά μια άγρια ομορφιά.
Σεβόμενος την επιθυμία του σηκώθηκα και έφυγα αφήνοντάς τον μόνο, χωρίς να επιμείνω να μάθω ποιος είναι, που θα πάει μετά, αν έχει κάποιον άλλον παρέα...
Περπατούσα προς την καντίνα, σκεφτόμενος όλα αυτά που είχαμε συζητήσει πριν.
Ξαφνικά, λες και κάτι με είχε τσιμπήσει, σταμάτησα.
Άρχισα να φέρνω στο μυαλό μου τη μορφή του παππούλη.
Το τριμμένο ράσο του, το κομποσκοίνι στα χέρια του, το αδύνατο παρουσιαστικό του, το καθαρό βλέμμα του.
Μετά θημήθηκα εικόνες, πολλές εικόνες με τη μορφή του που είχα δει σε πολλές εκκλησίες και ξωκλήσια.
Αμέσως μετά θημήθηκα τα λόγια του.
Θυμήθηκα το χέρι του που έδειχνε προς το Κομπότι.
Τα βουνά πέρα απ' το Κομπότι που σεργιάνισε.
Τις προσπάθειές του να αφυπνίσει τους συμπατριώτες του, τώρα αλλά και ΤΟΤΕ.
Τα σχολειά που έπρεπε να φτιάξουν.
Τα σημάδια που τους έδειχνε για να τους καθοδηγήσει.
Μα αυτός είναι ο...
Όχι, αδύνατον!
Πως γίνεται, τώρα έχουμε 2009, αυτός πέθανε πριν διακόσια τόσα χρόνια!
Όχι, όχι, επέμενε κάτι μέσα μου, αυτός είναι: ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ!!!
Χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισα να τρέχω προς τα πίσω!
Παρά το μεγάλο βάρος μου, ένιωθα πως είχα φτερά στα πόδια μου!
Άρχισα να διακρίνω το παγκάκι.
Μέσα στο μισοσκόταδο αγωνιούσα να διακρίνω τη μορφή του να κάθεται εκεί στην άκρη του.
Τι απογοήτευση!
Δεν ήταν εκεί!
Τα πόδια μου πάνω που νόμιζα πως είχαν βγάλει φτερά, άρχισα να νιώθω πως δεν με κρατάνε άλλο!
Σωριάστηκα στο παγκάκι, εκεί που καθόταν (ή έστω νόμιζα πως καθόταν) ΑΥΤΟΣ!
Θεέ μου, σκέφτηκα με απόγνωση.
Είδα μπροστά μου τον ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ!
Πώς είναι δυνατόν; Και χρειάστηκε να απομακρυνθώ πάνω από 500 μέτα πριν συνειδητοποιήσω ότι ήταν ΑΥΤΟΣ!
Έβγαλα από την τσέπη μου το κινητό, αυτό το κολοκυθάκι που μου είπε κι αυτός.
Είδα την ημερομηνία: 24 Σεπτεμβρίου 2009!
Ναι! Ήταν η μέρα που γιορτάζαμε τη μνήμη του!
"Γιορτάζαμε" σκέφτηκα και γέλασα πικρά. Μα εγώ δεν πήγα ούτε ένα κεράκι να ανάψω, έστω στην εκλλησία του Αποστόλου Παύλου του Μενιδίου!
Ύστερα σκέφτηκα και το άλλο που με έκανε να νιώσω ακόμα πιο ένοχος: ο κυριος Κάκης, που επισκεπτόμουν με το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι", είχε χτίσει ολόκληρη εκκλησιά προς τιμήν του!
Οι Φλωριαδίτες χτίσανε ολόκληρο προσκυνητάρι "στο σταυρό το σιδερένιο", εκεί όπου είχε περάσει ο Πατροκοσμάς!
Κι εγώ δεν έκανα τίποτα απολύτως!
Κι εκείνος εμφανίστηκε μπροστά μου κι εγώ τον πέρασα για έναν αγαθό, μισότρελλο γεράκο!
Πόση ντροπή ένιωσα!
Είναι απογευματάκι.
Ο καιρός ζεστός και υγρός στο Μενίδι.
Ένας ανεμιστήρας τι να σου κάνει, όταν έξω έστω κι έτσι, η φύση είναι υπέροχη...
Χωρίς να το πολυσκεφτώ βρέθηκα στην παραλία.
Περπατούσα αργά, χαζεύοντας την Κόπραινα μέσα από το ζουμ του φακού της βιντεοκάμερας που, σχεδόν μηχανικά, κουβαλάω πάντα μαζί μου.
Μετά έστεψα το βλέμμα μου μπροστά μου.
Καθώς περνούσα μπροστά από το τελευταίο παγκάκι κοντοστάθηκα.
Κάποιος καθόταν στην άκρη του.
Τον κοίταξα πιο προσεκτικά, πιο πολύ από περιέργεια, παρά από ενδιαφέρον.
Με κέντρισε η εμφάνισή του.
Πρέπει να ήταν ένας φτωχός γερο-παπάς.
Φορούσε ένα παλιό ράσο, τριμμένο σε πολλά σημεία. Ατημέλητος. Το πρόσωπό του ηλιοκαμένο αλλά χλωμό, η κάτασπρη γενειάδα του έφτανε κάτω από το λαιμό του, στα χέρια του κρατούσε ένα κομποσκοίνι και το έτριβε, λέγοντας πιθανόν κάποια προσευχή από μέσα του.
Φορούσε κάτι σαν πεδιλα, αλλά φαινόταν ότι ήταν τοσο παλιά που σε λιγο δεν θα 'χε διαφορά αν περπατούσε ξυπόλυτος.
Ήταν πολύ αδύνατος.
Πρέπει να' ταν γύρω στα ογδόντα.
Η περιέργειά μου μεγάλωσε και έκατσα ΄διπλα του στο παγκάκι. Δίπλα του είχε ακουμπισμένη μια ξεθωριασμένη και επίσης τριμμένη τιάρα.
Δεν μου έδωσε σημασία στην αρχή.
Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο απέναντι στα Ακαρνανικά, έτριβε με τα χέρια του το κομποσκοίνι του.
Ακόμα προσεύχεται, σκέφτηκα.
Αποφάσισα να του μιλήσω.
- Καλησπέρα γέροντα, πώς κάθεσαι εδώ, μέσα στον ήλιο;
Γύρισε αργά το κεφάλι του προς το μέρος μου και κάρφωσε το βλέμμα του πάνω μου.
Ένα βλέμμα κουρασμένο, λυπημένο, αλλά καθαρό.
Μου έδειξε απέναντι τα Ακαρνανικά με το χέρι του και άρχισε να μου μιλάει.
- Τα βλέπεις αυτά τα βουνά, μου λέει με μια αδύναμη, αλλά καθαρή φωνή.
Δεν απάντησα, περιμένοντας να συνεχίσει.
- Εγώ κάποτε περπάτησα σε πιο ψηλά και κακοτράχαλα βουνά από αυτά. Πολλές φορές ξυπόλητος, νηστικός, χωρίς να ξέρω πού θα κοιμηθώ το βράδυ. Μ' ένα ραβδάκι, ίσα να με κρατάει όρθιο στα μονοπάτια και να κόβω δρόμο ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση.
Γύρισε το κεφάλι του προς την άλλη μεριά και μου έδειξέ προς την πλευρά του Κομποτίου.
- Σ' εκείνα τα βουνά πίσω πέρα απ' το Κομπότι πέρασα μεγάλο μέρος απ' τη ζωή μου, συνέχισε, ενώ εγώ τον κοίταζα αμίλητος. Η περιέργεια άρχισε να δίνει τη θέση της στη συμπάθεια γι' αυτόν τον άνθρωπο.
- Σεργιάνησα πολύ σ' αυτά τα βουνά. Ανάμεσα σε λαγκάδια, ρεματιές, γκρεμούς, χαράδρες. Με βρόχή, με κάμα, με αγέρηδες, με χιόνια. Τίποτα δε με πτούσε. Και ξέρεις συνάντησα πολλούς ανθρώπους. Κάθε λογής ανθρώπους. Μίλησα και με γνωστικούς και με αγράμματους. Με χριστιανούς κι αλλόπιστους. Με αγάδες, με προκρίτους αλλά και με τον απλό κοσμάκη. Αλλά, ρε παιδί μου, μου 'μενε πάντα ένα παράπονο.
- Τι παράπονο γέροντα, τον ρώτησα, θέλοντας να ακούσω τη συνέχεια. Αυτός ο γεράκος μιλούσε με έναν ξεχωριστό τρόπο, χρησιμοποιώντας ίσως "παλιομοδίτικες" λέξεις για μας τους "νεώτερους", αλλά απλά και καθαρά.
Κούνησε το κεφάλι του.
- Να, ξέρεις, οι άλλοι, οι αλλόπιστοι, πολλές φορές με άκουγαν πιο πολύ από τους από δω τους δικούς μας. Έκανα πολλές φορές την ίδια διαδρομή για να τους λέω τα ίδια πράγματα. Απλά πράματα. Αλλά δεν άργησα να καταλάβω το λόγο. Και ξέρεις, πικράθηκα πολύ. Ήταν χριστιανοί αλλά δεν πίστευαν, ήταν Έλληνες αλλά δεν ξέραν από πού κράταγε η σκούφια τους, κουτσομίλαγαν τη γλώσσα τους, αλλά δεν ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν. Τους έλεγα συνέχεια: Σχολειά μωρέ! Φτιάξτε σχολειά να μάθετε πέντε γράμματα, αλλιώς θα τουρκέψετε τελείως! Αποχαυνωθήκατε εντελώς;Ως πότε θα στε ραγιάδες στον τόπο σας; Σχολειά!Χίλιες φορές ένα σχολειό παρά μια εκκλησιά!Τι να τα κάνετε τα βαγγέλια και τα τροπάρια αν δε μπορείτε, αν δεν ξέρετε να τα διαβάσετε; Να τα γράφετε, να πάνε και πιο πέρα να τα μάθουν κι άλλοι; Πως θα υπερασπίσετε την πατρίδα σας που κινδινεύει να χαθεί, αν δεν έχετε μέσα στην καρδιά και το μυαλό σας την ιστορία της, τον πολιτισμό της; Πως θα διαδώσετε το λόγο του Θεού παραπέρα αν δεν μπορείτε να τον διαβάσετε;
Τα μάτια του έλαμπαν, το ύφος του ζωήρεψε.
Πόσο δίκιο έχει, σκέφτηκα, νομίζοντας ότι όλα αυτά τα έλεγε για την εποχή μας μόνο. Για την κατάντια της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα, για τους νέους μας που καταρτίζονται χωρίς να εκ-παιδεύονται, για τον πολιτισμό μας που παραπαίει και κλονίζεται, για την οικογένεια σήμερα που χάνεται, για τη γλώσσα μας που φτωχαίνει, που μπασταρδεύεται με τά greeklish και τους ακατανόητους νεολογισμούς, για μένα ακόμα, που πηγαίνοντας μια - δυο φορές το μήνα στην εκκλησία νομίζω ότι "καθάρισα" με το Θεό, που τόσα χρόνια στήνω οχυρά πίσω από την επιστήμη που σπούδασα, αντί να αντιλαμβάνομαι-ίσως και περισσότερο από τους άλλους- ότι είναι μια επιστήμη ΓΙΑ τον άνθρωπο, για τα τόσα χρόνια που έχασα ακυβέρνητος, χωρίς πυξίδα, καταλήγοντας στο τέλος καταχρεωμένος και επαίτης, για...
- Και ξέρεις, λιγο να αργούσα ακόμη θα χάνονταν τα πάντα. Θα 'χαμε τουρκέψει, με διέκοψε ο λόγος του.
"Τουρκέψει", σκέφτηκα και θυμήθηκα το δάσκαλό μου στο δημοτικό, που μας έλεγε πως τη λέξη αυτή τη χρησιμοποιούμε και σήμερα και έχει την έννοια της πνευματικής αλλοτροίωσης, του εκβαρβαρισμού. Α, ρε δάσκαλε, καλή σου ώρα όπου κι αν βρίσκεσαι...
-Ύστερα είναι και τ' αλλο, συνέχισε και ξαναέστρεψα την προσοχή μου στα λόγια του, αφήνοντας πίσω μου την αυστηρή αλλά τόσο οικεία μορφή του δασκάλου μου.
- Αντί να στέκονται στην ουσία αυτών που τους έλεγα, αυτοί ζήταγαν χρησμούς και προφητείες για το μέλλον, λες κι αυτές θα τους έδιωχναν το ζυγό από πάνω τους κι όχι οι πράξεις τους, στηριγμένες στηριγμένες στα προικιά που θα' παιρνε το μυαλό τους από τη γραφή και το διάβασμα. Τους είπα κι εγώ κάποια πράγματα, με τη χάρη του Πανάγαθου, αλλά πιο πολύ για να τους κατευθύνω να τους αφυπνίσω και όχι ως μαντείο των Δελφών. Η χάρη του Θεού είναι πάνω από κάθε Πυθία! Και για την εποχή σας είπα κάποια πράγματα. Αλλά εσείς γινήκατε τέτοιοι διαόλοι που ξεπεράσατε ακόμα και τα λόγια μου! Δεν είπα για τα σαράντα άλογα που θα δένουν σε ένα παλούκι; Κι εσείς βαλθήκατε τα σαράντα να τα κάνετε χίλια και να σκοτώνεστε έτσι, χωρίς αιτία στους δρόμους! Δεν είπα για το διάολο που θα φέρνει βόλτες από πάνω σας με το κολοκύθι του; Εσείς έχετε γιομίσει τον ουρανό με τόσα κολοκύθια, που σε λίγο δεν θα βλέπετε ούτε τον ήλιο!Και μου μου σεργιανάτε στους δρόμους με κείνα τα μικρά κολοκυθάκια με τις κεραίες, τα κινητά! Κάτω από το μαξιλάρι σας δεν τα βάνετε; Και μια εικόνα της Παναγιάς δε βάζετε στο προσκεφάλι σας, παρά την έχετε κρυμμένη στα συρτάρια μη σας μαγαρίσει!Δεν σας είπα ότι θα τα βλέπετε όλα στο τραπέζι σας και δεν θα τα τρώτε; Δεν βλέπεις τι γίνεται με τα μεταλλαγμένα τρόφιμα; Δεν σας αρκεί μωρε η ντοματούλα από τον κήπο σας, μικρή αλλά νόστιμη; Εσείς τη θάλετε σαν γεμάτο καρπούζι, χωρίς γεύση! Αλλά σε τι κήπους να φυτέψετε αυτά που σας δίνει απλόχερα ο Θεός; Έτσι που καταντήστατε το περιβάλλον με τα λιπάσματα, με τα καυσαέρια και με ό,τι άλλο σας σοφίσει ο διάολος, τι άλλο να περιμένετε; Σε λίγο καιρό όχι μόνο δεν θα τα τρώτε, ούτε κάν θα τα βλέπετε! Εγώ δεν προφήτεψα τίποτα! Να σας καθοδηγήσω ήθελα και θέλω, να σας ταρακουνήσω λίγο από τον υλικό και πνευματικό ύπνο σας, να μην τουρκέψετε κι εσείς όπως οι παλιότεροι από σας. Γιατί σας αγαπάω. Και σας αγαπάει κι ο Θεός, μωρέ! Δε βλέπετε που η Ελλάδα κατρακυλάει συνέχεια κι αντί να ρίξει μια φωτιά και να σας κάψει, όλο κάτι κάνει και δεν σας αφήνει να πάτε ολότελα χαμένοι! Αλλά δεν θα το κάνει για πολύ ακόμα! Στο τέλος θα σας αφήσει κι εσάς να αφανιστείτε όπως κι οι άλλοι! Και τότε το κρίμα στο λαιμό σας!
Όσο μίλαγε το άκουγα με προσοχή. Αυτά που έλεγε ήταν γροθιά στο στομάχι! Με έκαναν να σκύβω το κεφάλι από ντροπή! Με έκαναν να νιώθω συνένοχος!
Αλλά στάσου! Εγώ νόμιζα ότι μίλαγε μόνο για την εποχή μου! Αλλά αυτός αναφερόταν και στους "παλιότερους". Είπε "και για την εποχή μου" κάποια πράγματα. Ύστερα είπε κι εκείνο το "τουρκέψει", που λέμε και τώρα, αλλά το λέγαμε και παλιότερα, κυρίως όταν σε τούτο δω τον τόπο "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά".
Ένιωσα μέσα μου λίγο μπερδεμένος.
- Τι εννοείς γέροντα μ' αυτά που λες; ρώτησα χαζά. Εσύ πότε τα 'πες αυτά για το παρόν και το μέλλον. Και ακόμα πιο διστακτικά ρώτησα:
-Ποιος είσαι;
Με κοίταξε λυπημένα, με ένα ύφος θαρρείς πως ξόδεψε τζάμπα το χρόνο του για να μου τα πει όλα αυτά...
- Εγώ νέε μου είμαι αυτός που είμαι. Άσε με εμένα. Εσείς οι νέοι να προσέχετε γιατί σε σας πέφτει το βάρος να σηκώσετε αυτόν τον τόπο από το τέλμα του. Ο Θεός μαζί σας! Και τώρα άσε με σε παρακαλώ. Θέλω να προσευχηθώ λίγο, είπε και έστρεψε το βλέμμα του προς τη μεριά της Κόπραινας.
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και η φύση γύρω μου είχε αρχίσει να αποκτά μια άγρια ομορφιά.
Σεβόμενος την επιθυμία του σηκώθηκα και έφυγα αφήνοντάς τον μόνο, χωρίς να επιμείνω να μάθω ποιος είναι, που θα πάει μετά, αν έχει κάποιον άλλον παρέα...
Περπατούσα προς την καντίνα, σκεφτόμενος όλα αυτά που είχαμε συζητήσει πριν.
Ξαφνικά, λες και κάτι με είχε τσιμπήσει, σταμάτησα.
Άρχισα να φέρνω στο μυαλό μου τη μορφή του παππούλη.
Το τριμμένο ράσο του, το κομποσκοίνι στα χέρια του, το αδύνατο παρουσιαστικό του, το καθαρό βλέμμα του.
Μετά θημήθηκα εικόνες, πολλές εικόνες με τη μορφή του που είχα δει σε πολλές εκκλησίες και ξωκλήσια.
Αμέσως μετά θημήθηκα τα λόγια του.
Θυμήθηκα το χέρι του που έδειχνε προς το Κομπότι.
Τα βουνά πέρα απ' το Κομπότι που σεργιάνισε.
Τις προσπάθειές του να αφυπνίσει τους συμπατριώτες του, τώρα αλλά και ΤΟΤΕ.
Τα σχολειά που έπρεπε να φτιάξουν.
Τα σημάδια που τους έδειχνε για να τους καθοδηγήσει.
Μα αυτός είναι ο...
Όχι, αδύνατον!
Πως γίνεται, τώρα έχουμε 2009, αυτός πέθανε πριν διακόσια τόσα χρόνια!
Όχι, όχι, επέμενε κάτι μέσα μου, αυτός είναι: ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ!!!
Χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισα να τρέχω προς τα πίσω!
Παρά το μεγάλο βάρος μου, ένιωθα πως είχα φτερά στα πόδια μου!
Άρχισα να διακρίνω το παγκάκι.
Μέσα στο μισοσκόταδο αγωνιούσα να διακρίνω τη μορφή του να κάθεται εκεί στην άκρη του.
Τι απογοήτευση!
Δεν ήταν εκεί!
Τα πόδια μου πάνω που νόμιζα πως είχαν βγάλει φτερά, άρχισα να νιώθω πως δεν με κρατάνε άλλο!
Σωριάστηκα στο παγκάκι, εκεί που καθόταν (ή έστω νόμιζα πως καθόταν) ΑΥΤΟΣ!
Θεέ μου, σκέφτηκα με απόγνωση.
Είδα μπροστά μου τον ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ!
Πώς είναι δυνατόν; Και χρειάστηκε να απομακρυνθώ πάνω από 500 μέτα πριν συνειδητοποιήσω ότι ήταν ΑΥΤΟΣ!
Έβγαλα από την τσέπη μου το κινητό, αυτό το κολοκυθάκι που μου είπε κι αυτός.
Είδα την ημερομηνία: 24 Σεπτεμβρίου 2009!
Ναι! Ήταν η μέρα που γιορτάζαμε τη μνήμη του!
"Γιορτάζαμε" σκέφτηκα και γέλασα πικρά. Μα εγώ δεν πήγα ούτε ένα κεράκι να ανάψω, έστω στην εκλλησία του Αποστόλου Παύλου του Μενιδίου!
Ύστερα σκέφτηκα και το άλλο που με έκανε να νιώσω ακόμα πιο ένοχος: ο κυριος Κάκης, που επισκεπτόμουν με το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι", είχε χτίσει ολόκληρη εκκλησιά προς τιμήν του!
Οι Φλωριαδίτες χτίσανε ολόκληρο προσκυνητάρι "στο σταυρό το σιδερένιο", εκεί όπου είχε περάσει ο Πατροκοσμάς!
Κι εγώ δεν έκανα τίποτα απολύτως!
Κι εκείνος εμφανίστηκε μπροστά μου κι εγώ τον πέρασα για έναν αγαθό, μισότρελλο γεράκο!
Πόση ντροπή ένιωσα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
.jpg)