http://www.antinews.gr/action.read/antitheseis/idi-tha-to-katalabes-kuriakoi-ti-simainoun-/10.137618
Αριστερούς Μητσοτακαίους Λαιστρυγόνας,
τον κοιμισμένο Κουμουζάλα μη φοβάσαι,
τέτοια στο δρόμο σου ηύρες γιατί ξέχασες ποιος είσαι,
και πάλι θα βρεις αν λησμονείς αυτοί ποιοι είναι,
αν πάντα η σκέψις σου δεν μένει δεξιά,
στην εκλεκτή συγκίνηση του πατριωτισμού.
Σοσιαλφιλελέ Μητσοτακαίους,
δύσοσμα ποταμίσια ψάρια δεν θα συναντήσεις,
που τη δεξιά καρδιά σου με μίσος ξεριζώνουν,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου
και νομιμοποιεί τα ανομήματά τους,
να μαγαρίζουν την πατρίδα με λαθραίους
και να πωλούν μαζί με κατσαπλιάδες τη Μακεδονία.
Να εύχεσαι να 'ναι βραχύς ο δρόμος.
Λίγα τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας ξεχασμένους•
να σταματήσεις σ' εμπορεία ιδεολογικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
Μελάδες και Δραγούμηδες, Παπάγους, Μεταξάδες,
και εθνικά μνημεία κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα εθνικά μνημεία•
σε πόλεις σαν αυτές του Σίσι μη ξεχνάς να πας,
την ιστορία σου να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Τώρα, μην ολοφύρεσαι "γελάστηκα",
αυτοί ήταν οι Μητσοτακαίοι πάντα,
σπορά κοσμοπολιτισμού ατίμου
και γύπες ωφελιμισμού προσωπικού,
που την καταγωγή σου περιγέλαγαν
κι ολημερίς αυτόχθονα σε λοιδορούσαν.
Ο ποταπός Σερραίος ήταν που σε πρόδωσε,
τας δόξας μοναρχών όπου δεν άξιζε να κατακτήσει.
Και νόμισες πως κόμμα είχες της καρδιάς σου,
τον εσωτερικό εχθρό να τιθασέψει,
απαντοχή σε ύπουλους καιρούς
κι ασπίδα σε γειτόνους επιβούλους.
Το κόμμα αυτό σ' έδωσε ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτό δεν θα 'φευγε το κτήνος.
Άλλα δεν έχει πια να δώσει στους πολλούς,
ανήκει στους ολίγους.
Κι αν πτωχική βρίσκεις την πολιτεία του,
έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
μόλις σε μήνες τρεις ανήσυχους,
ήδη θα το κατάλαβες Κυριάκοι τι σημαίνουν.
****
Αφιερωμένο με αγάπη στους άδολους πατριώτες που δεν επιζητούν τα πλούτη της Ιθάκης, ληστεύοντας ως αργόσχολοι το Δημόσιο Ταμείο, αλλά μια πατρίδα με ασφάλεια, κλίμα, περιβάλλον και ατμόσφαιρα που συγκροτεί η συμβίωση όμαιμων, ομόθρησκων, ομόδοξων και ομότροπων, όπου ελεύθεροι θάλλουν.
Ο μέγιστος Αλεξανδρινός ας συγχωρέσει την σεβαστική παραποίηση, όμως γι' αυτό έγινε αθάνατος : οι λέξεις του σαν φάροι μας καθοδηγούν πάντοτε προς τις άγνωστες ακτές.
Σαν βγεις στον πηγαιμό γυρεύοντας ηγέτη,
να εύχεσαι να 'ναι βραχύς ο δρόμος
και των εισοδιστών λίγος ο βίος στο παλάτι.
και των εισοδιστών λίγος ο βίος στο παλάτι.
Αριστερούς Μητσοτακαίους Λαιστρυγόνας,
τον κοιμισμένο Κουμουζάλα μη φοβάσαι,
τέτοια στο δρόμο σου ηύρες γιατί ξέχασες ποιος είσαι,
και πάλι θα βρεις αν λησμονείς αυτοί ποιοι είναι,
αν πάντα η σκέψις σου δεν μένει δεξιά,
στην εκλεκτή συγκίνηση του πατριωτισμού.
Σοσιαλφιλελέ Μητσοτακαίους,
δύσοσμα ποταμίσια ψάρια δεν θα συναντήσεις,
που τη δεξιά καρδιά σου με μίσος ξεριζώνουν,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου
και νομιμοποιεί τα ανομήματά τους,
να μαγαρίζουν την πατρίδα με λαθραίους
και να πωλούν μαζί με κατσαπλιάδες τη Μακεδονία.
Να εύχεσαι να 'ναι βραχύς ο δρόμος.
Λίγα τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας ξεχασμένους•
να σταματήσεις σ' εμπορεία ιδεολογικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
Μελάδες και Δραγούμηδες, Παπάγους, Μεταξάδες,
και εθνικά μνημεία κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα εθνικά μνημεία•
σε πόλεις σαν αυτές του Σίσι μη ξεχνάς να πας,
την ιστορία σου να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου να 'χεις την πατρίδα.
Το να σωθεί αυτή, είν' ο προορισμός σου.
Και βιάσε το ταξίδι.
Χρόνια πολλά μη διαρκέσει•
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Το να σωθεί αυτή, είν' ο προορισμός σου.
Και βιάσε το ταξίδι.
Χρόνια πολλά μη διαρκέσει•
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Τώρα, μην ολοφύρεσαι "γελάστηκα",
αυτοί ήταν οι Μητσοτακαίοι πάντα,
σπορά κοσμοπολιτισμού ατίμου
και γύπες ωφελιμισμού προσωπικού,
που την καταγωγή σου περιγέλαγαν
κι ολημερίς αυτόχθονα σε λοιδορούσαν.
Ο ποταπός Σερραίος ήταν που σε πρόδωσε,
τας δόξας μοναρχών όπου δεν άξιζε να κατακτήσει.
Και νόμισες πως κόμμα είχες της καρδιάς σου,
τον εσωτερικό εχθρό να τιθασέψει,
απαντοχή σε ύπουλους καιρούς
κι ασπίδα σε γειτόνους επιβούλους.
Το κόμμα αυτό σ' έδωσε ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτό δεν θα 'φευγε το κτήνος.
Άλλα δεν έχει πια να δώσει στους πολλούς,
ανήκει στους ολίγους.
Κι αν πτωχική βρίσκεις την πολιτεία του,
έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
μόλις σε μήνες τρεις ανήσυχους,
ήδη θα το κατάλαβες Κυριάκοι τι σημαίνουν.
****
Αφιερωμένο με αγάπη στους άδολους πατριώτες που δεν επιζητούν τα πλούτη της Ιθάκης, ληστεύοντας ως αργόσχολοι το Δημόσιο Ταμείο, αλλά μια πατρίδα με ασφάλεια, κλίμα, περιβάλλον και ατμόσφαιρα που συγκροτεί η συμβίωση όμαιμων, ομόθρησκων, ομόδοξων και ομότροπων, όπου ελεύθεροι θάλλουν.
Ο μέγιστος Αλεξανδρινός ας συγχωρέσει την σεβαστική παραποίηση, όμως γι' αυτό έγινε αθάνατος : οι λέξεις του σαν φάροι μας καθοδηγούν πάντοτε προς τις άγνωστες ακτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου