Είναι αναγκαίο να αλλάξει το σύστημα που δίνει στους βουλευτές και στο κυβερνών κόμμα «λευκή επιταγή»
Στην Ελλάδα, τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, έχουμε ως πολιτικό κλώνο της το καθεστώς κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης, σύμφωνα με το οποίο οι πολίτες προσέρχονται σε εκλογές και ψηφίζουν τους αντιπροσώπους τους βουλευτές, που υποτίθεται θα τους εκπροσωπούν στο Κοινοβούλιο έως την επόμενη εκλογική διαδικασία. Και αυτό δεν είναι η άμεση δημοκρατία με την οποία πέρασε στην Παγκόσμια Ιστορία η Αθήνα, αλλά η ρεπάμπλικ που επέλεξαν τα δυτικά κράτη και υιοθέτησε και η Ελλάδα.
Ομως, έστω και σ’ αυτό το καθεστώς, υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου που θα πρέπει να τηρείται, για να είναι έστω κατ’ ελάχιστον λειτουργικό και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτών και της πατρίδας.
Είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Η νομοθετική εξουσία, που αποτελείται από το σώμα των βουλευτών, νομοθετεί, η εκτελεστική εξουσία, που ασκείται από την κυβέρνηση και το κράτος, εφαρμόζει τους νόμους και η δικαστική εξουσία ελέγχει την εφαρμογή των νόμων και τη συνταγματικότητα του παραγόμενου νομοθετικού έργου.
Στην Ελλάδα όλα αυτά έχουν παραβιαστεί κατά καιρούς βάναυσα, με αποτέλεσμα ο έλεγχος να περνά σε μια κλειστή ομάδα εξουσίας, που εγκαθίσταται κάθε φορά στο Μέγαρο Μαξίμου. Από κει εκπορεύονται οι νόμοι, και οι βουλευτές, σαν πρόβατα, ψηφίζουν καταπώς αποφασίζει και διατάσσει, λες και πρόκειται για λόχο νεοσυλλέκτων η κλειστή ομάδα του Μαξίμου.
Οσο για τη Δικαιοσύνη, ούτε αυτή μπορεί να παίξει τον ρόλο της με βάση την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, γιατί οι ανώτατοι δικαστές -άκουσον άκουσον!- διορίζονται από την κυβέρνηση και ελέγχονται από τον εκάστοτε υπουργό Δικαιοσύνης, δηλαδή από εκείνους που κανονικά θα έπρεπε να τους ελέγχουν για τον τρόπο που ασκούν την εξουσία, που εφαρμόζουν τους νόμους και τηρούν το Σύνταγμα.
Ομως, έστω και σ’ αυτό το καθεστώς, υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου που θα πρέπει να τηρείται, για να είναι έστω κατ’ ελάχιστον λειτουργικό και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτών και της πατρίδας.
Είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Η νομοθετική εξουσία, που αποτελείται από το σώμα των βουλευτών, νομοθετεί, η εκτελεστική εξουσία, που ασκείται από την κυβέρνηση και το κράτος, εφαρμόζει τους νόμους και η δικαστική εξουσία ελέγχει την εφαρμογή των νόμων και τη συνταγματικότητα του παραγόμενου νομοθετικού έργου.
Στην Ελλάδα όλα αυτά έχουν παραβιαστεί κατά καιρούς βάναυσα, με αποτέλεσμα ο έλεγχος να περνά σε μια κλειστή ομάδα εξουσίας, που εγκαθίσταται κάθε φορά στο Μέγαρο Μαξίμου. Από κει εκπορεύονται οι νόμοι, και οι βουλευτές, σαν πρόβατα, ψηφίζουν καταπώς αποφασίζει και διατάσσει, λες και πρόκειται για λόχο νεοσυλλέκτων η κλειστή ομάδα του Μαξίμου.
Οσο για τη Δικαιοσύνη, ούτε αυτή μπορεί να παίξει τον ρόλο της με βάση την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, γιατί οι ανώτατοι δικαστές -άκουσον άκουσον!- διορίζονται από την κυβέρνηση και ελέγχονται από τον εκάστοτε υπουργό Δικαιοσύνης, δηλαδή από εκείνους που κανονικά θα έπρεπε να τους ελέγχουν για τον τρόπο που ασκούν την εξουσία, που εφαρμόζουν τους νόμους και τηρούν το Σύνταγμα.
Τραγέλαφος. Με άλλα λόγια, Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει όσον αφορά την εκάστοτε κυβέρνηση και συγκεκριμένα την κλειστή ομάδα του Μαξίμου.
Αυτό, σε συνδυασμό με τον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών και την ασυλία που απολαμβάνουν οι βουλευτές, μετατρέπει το καθεστώς σε κωμωδία και τη χώρα σε μπανανία. Υπουργοί παρανομούν και έχουν το ακαταδίωκτο, παραβιάζοντας κατάφωρα το Σύνταγμα, το οποίο στο
Αρθρο 4 αναφέρει:
1 Οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2 Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια τη σταδιακή καταστροφή όχι μόνο της χώρας, αλλά και του ίδιου του ελληνικού έθνους. Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια να αναπαράγονται πάντα τα ίδια προβλήματα και οι ίδιες παθογένειες, ανεξάρτητα ποιο κόμμα και ποια πρόσωπα βρίσκονται στην κυβέρνηση.
Και αυτό αποτελεί απόδειξη ότι το σύστημα αυτό πρέπει να αλλάξει. Ο βουλευτής εκλέγεται κάθε τέσσερα χρόνια και δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες διαδικασίες συνεχούς λογοδοσίας στους πολίτες, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Δηλαδή, ο βουλευτής και το εκάστοτε κυβερνών κόμμα παίρνουν «λευκή επιταγή» και όποιος θέλει να κλέψει κλέβει μπροστά στα μάτια του κόσμου, όποιος θέλει να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία την ξεπουλά μπροστά στα μάτια των ανήμπορων πολιτών, όποιος θέλει να εξευτελίσει την πατρίδα την εξευτελίζει διεθνώς, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να αποτραπούν όλα αυτά ή να λογοδοτήσουν όσοι διαπράττουν αυτές τις αθλιότητες. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν μπορεί οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και αρχηγοί κομμάτων να μοιράζουν στις γκόμενές* τους υπουργικές και βουλευτικές θέσεις.
Αυτό, σε συνδυασμό με τον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών και την ασυλία που απολαμβάνουν οι βουλευτές, μετατρέπει το καθεστώς σε κωμωδία και τη χώρα σε μπανανία. Υπουργοί παρανομούν και έχουν το ακαταδίωκτο, παραβιάζοντας κατάφωρα το Σύνταγμα, το οποίο στο
Αρθρο 4 αναφέρει:
1 Οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2 Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια τη σταδιακή καταστροφή όχι μόνο της χώρας, αλλά και του ίδιου του ελληνικού έθνους. Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια να αναπαράγονται πάντα τα ίδια προβλήματα και οι ίδιες παθογένειες, ανεξάρτητα ποιο κόμμα και ποια πρόσωπα βρίσκονται στην κυβέρνηση.
Και αυτό αποτελεί απόδειξη ότι το σύστημα αυτό πρέπει να αλλάξει. Ο βουλευτής εκλέγεται κάθε τέσσερα χρόνια και δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες διαδικασίες συνεχούς λογοδοσίας στους πολίτες, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Δηλαδή, ο βουλευτής και το εκάστοτε κυβερνών κόμμα παίρνουν «λευκή επιταγή» και όποιος θέλει να κλέψει κλέβει μπροστά στα μάτια του κόσμου, όποιος θέλει να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία την ξεπουλά μπροστά στα μάτια των ανήμπορων πολιτών, όποιος θέλει να εξευτελίσει την πατρίδα την εξευτελίζει διεθνώς, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να αποτραπούν όλα αυτά ή να λογοδοτήσουν όσοι διαπράττουν αυτές τις αθλιότητες. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν μπορεί οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και αρχηγοί κομμάτων να μοιράζουν στις γκόμενές* τους υπουργικές και βουλευτικές θέσεις.
Δεν μπορεί να εκπροσωπούν τον Ελληνα πολίτη στο Κοινοβούλιο και στην Ε.Ε. άτομα προφανώς ακατάλληλα, επειδή με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο είναι φίλοι με τον αρχηγό του κόμματος ή είναι γνωστοί από την παρουσία τους στα γήπεδα ή στην τηλεόραση. Λίγο σεβασμό σ’ αυτή τη χώρα.
Για όλα αυτά η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει.
Για όλα αυτά η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει.
Η σωρεία των σκανδάλων των προηγούμενων ετών, με κορυφαία τη σκανδαλάρα της SIEMENS, έχουν εξευτελίσει διεθνώς την πατρίδα μας.
Αιδώς, αναίσχυντοι πολιτικοί.
Να είστε σίγουροι ότι θα έλθει η ώρα που θα πληρώσετε.
Αρκεί να το συνειδητοποιήσουν αυτό οι πραγματικά ελεύθεροι και ελευθερόφρονες πολίτες.
*Για όσους ενδεχομένως θεωρήσουν άκομψη τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης, καλό είναι να δουν τη σκληρή αλήθεια κατάματα, που είναι πολύ χειρότερη από αυτήν τη λέξη.
Αιδώς, αναίσχυντοι πολιτικοί.
Να είστε σίγουροι ότι θα έλθει η ώρα που θα πληρώσετε.
Αρκεί να το συνειδητοποιήσουν αυτό οι πραγματικά ελεύθεροι και ελευθερόφρονες πολίτες.
*Για όσους ενδεχομένως θεωρήσουν άκομψη τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης, καλό είναι να δουν τη σκληρή αλήθεια κατάματα, που είναι πολύ χειρότερη από αυτήν τη λέξη.
Σάββας Καλεντερίδης
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου