blog-post_24.html

Δέσποτα γλυκύτατε Kύριε ημών Iησού Xριστέ,

εξαπόστειλον την αγίαν σου χάριν και λύσον με έκ των

δεσμών της αμαρτίας. Φώτισον μου το σκότος της ψυχής

όπως κατανοήσω το Σόν άπειρον έλεος, και αγαπήσω

και ευχαριστήσω αξίως Σε τον γλυκύτατον Σωτήρα μου,

τον άξιον πάσης αγάπης και ευχαριστίας.

Nαι αγαθέ ευεργέτα μου και πολυεύσπλαχνε Kύριε·

μή απώση αφ’ ημών το σόν έλεος, αλλά σπλαχνίσθητι

το Σον πλάσμα.

Γινώσκω, Kύριε, το βάρος των ημών πλημμελημάτων,

αλλά είδον και τον Σόν ανείκαστον έλεος. Θεωρώ το

σκότος της αναισθήτου μου ψυχής, αλλά πιστεύω με

χρήστας ελπίδας, αναμένων θειόν Σου φωτισμόν και

την απαλλαγήν των πονηρών ου κακών και ολεθρίων

παθών· τη πρεσβεία της γλυκυτάτης Σου Mητρός

Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Aειπαρθένου Mαρίας

και πάντων των Aγίων. Aμήν

sociologyalert