ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΘΡΥΛΟ> Μάικ ΓΑΛΑΚΟΣ

http://glyfada.news/news-desk/2479/

Μάρτιος 2017, μεσημέρι. Σ΄έναν από τους δρόμους της πανέμορφης Βουλιαγμένης που κατηφορίζοντας  οδηγεί  στην διάσημη Ωκεανίδα συναντήσαμε έναν θρύλο, τον Μάικ Γαλάκο ο οποίος οδηγούσε ένα smart. Τον χαιρετίσαμε και είχαμε μια σύντομη κουβέντα μαζί του. Αυτό το καιρό ανακαινίζει το σπίτι του στην περιοχή. Ο Μάικ ήταν και παραμένει ένας θρύλος. Σχετικά πρόσφατα είχε δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Παναγιώτη Γιαλό για το koinoniki.gr.

 Ο Μάικ Γαλάκος ήταν ένας super star σε όσες ομάδες έπαιξε. Ήταν ο πρωταγωνιστής. Είχε άριστη τεχνική κατάρτιση, ήταν πολύ δυνατός ενώ με το μαγικό του αριστερό πόδι σκόρπιζε τον πανικό στην αντίπαλη περιοχή με τις απίστευτες «φαρμακερές» σέντρες του και τα δυνατά του σουτ. Ήταν τόσο δημιουργός όσο και εκτελεστής πετυχαίνοντας πολλά θεαματικά γκολ. Τα είχε όλα, δυναμικός, ταχύτατος, διεισδυτικός, είχε δυνατά πόδια, ήταν άριστος στις κεφαλιές ενώ ξεχώριζε στο κενό χώρο χωρίς την μπάλα. Έπαιζε το ίδιο καλά σαν ακραίος από αριστερά και σαν σέντερ-φόρ. Για μια δωδεκαετία 1973-1985 ομόρφυνε το Ελληνικό ποδόσφαιρο με την ποιότητά του και με τον διαμαντένιο χαρακτήρα του. Οι Κρητικόπουλος και Υβ Τριαντάφυλλος πάντα το έλεγαν, τα περισσότερα γκολ τα έβαζαν από τις σέντρες ακριβείας του Γαλάκου.

Η φυγή του από τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1981 για τον Παναθηναϊκό προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση και πλήγωσε τις καρδιές των οπαδών του Ολυμπιακού αφού τον αγαπούσαν και τον λάτρευαν σαν «θεό τους». Προσπάθησαν να τον μεταπείσουν ξενυχτώντας και κλαίγοντας στα σκαλιά του σπιτιού του στη Ν. Σμύρνη. Όταν έγινε γνωστό ότι ο Μάικ Γαλάκος υπέγραψε στον Παναθηναϊκό, στο Πασαλιμάνι έγινε χαμός. Οι φίλοι του πρόεδρου με επικεφαλής τους Πέτρο Βασάλο, γνωστό και ως» Μιλάνο», τον Αντρέα Στρουμπούλη, τον Νίκο Μπουντούρη και Σούλη Αλεξανδράτο πήγαν τα ξημερώματα στην Εκάλη και ξύπνησαν τον Σταύρο Νταϊφά στις 2 το βράδυ και μετά από συζήτηση μέχρι το πρωί τον έπεισαν να δοθούν τα χρήματα που χρειάζονταν για να παραμείνει ο παίκτης στον Ολυμπιακό. Μάλιστα, ο Μάικ Γαλάκος γύρισε την επιταγή στον Παναθηναϊκό και ζήτησε πίσω το δελτίο του. Όμως ο «Καπετάνιος» του είπε πως όποιος μπαίνει στην οικογένεια του Παναθηναϊκού δεν φεύγει. Έτσι ο Σταυρός Νταϊφάς έφερε από τον Εθνικό τον Τάσο Μητρόπουλο με 25.000.000 δραχ στον Ολυμπιακό. Ο «τεράστιος» Μάικ Γαλάκος, μιλάει για όλους και για όλα σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ποιες ήταν οι πρώτες σας ποδοσφαιρικές εμπειρίες;

Γεννήθηκα στον Πειραιά 23 Νοεμβρίου το 1951 αλλά δεν μείναμε εκεί. Μέχρι το 1959 μέναμε στο Ψυχικό. Οι γονείς μου έφυγαν για την Γερμανία (στο Ντίσελντορφ) και τους ακολούθησα. Άρχιζα να παίζω ποδόσφαιρο από το σχολείο. Με είδε ο δάσκαλος και με πήγε σε μια μικρή ομάδα την Μπότροπ Γ’ κατηγορίας το 1967. Εκεί βγήκα πρώτος σκόρερ και συμμετείχα σε ένα τουρνουά με μικτές ομάδες στην Ολλανδία από διάφορες χώρες. Με παρακολουθούσαν από την Φορτούνα Ντίσελντορφ και υπέγραψα δελτίο το 1971 μέχρι το 1973. Η ομάδα αυτή την εποχή εκείνη ήταν δεύτερη στην Μπουντεσλίγκα, παίζαμε με την Γκλάντμπαχ των Νέτσερ, Χαινκες, Βίμερ, και νικούσαμε στην έδρα της. Επίσης μέσα στο Μόναχο με την Μπάγερν χάσαμε με 3-2. Τότε ο Μπεκενμπάουερ πήγαινε μπρός πίσω για να μας νικήσουν, θα βγαίναμε πρώτοι. Στη δική μου θέση έπαιζαν δυο παίκτες που ήταν στην αποστολή της Εθνικής Γερμανίας για το παγκόσμιο κύπελλο του 1974, οι Ντίντι Χέρτσοκ και Ράιαν Γκαιε κι όμως ο προπονητής εμπιστευόταν εμένα. Όταν έφυγα το καλοκαίρι του 1973 πήραν τον Κλάους Αλοοφς που έκανε μεγάλη καριέρα.

Πως φτάσατε στον Ολυμπιακό;

Με ζητούσαν πολλές ομάδες Βέρντερ Βρέμης, Αμβούργο, Μάντσεστερ Γιουνάιντετ, είχα συμβόλαιο ακόμα, αλλά έπρεπε να γυρίσω στη Ελλάδα να υπηρετήσω στον στρατό. Ήρθαν στην Γερμανία παράγοντες του Ολυμπιακού με εντολή του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή, οι Σκλαβούνος και Θεοδωρακάκης αλλά και οι Μάνατζερ Μπέρκερ και Μπίλι Ράικερ για να με δουν σε αγώνα. Ήμουν ο μοναδικός Έλληνας που έπαιζα στο γερμανικό πρωτάθλημα. Έτσι η συμφωνία έκλεισε γρήγορα στα 13.000.000  δραχ. Πήρα κι εγώ αρκετά χρήματα που δεν είχα δει ούτε στα όνειρά μου.

Έρχεστε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1973 αλλά είχατε μόνο 8 συμμετοχές σαν αλλαγή.

Ο Ολυμπιακός την χρονιά που πήγα εγώ ήταν πλήρης. Είχε τους καλύτερους παίκτες της Ελλάδος . Είχε για τα άκρα Παμπουλή, Παπαδημητρίου, Σταυρόπουλο, Δαβουρλή και Λοσάντα,  σέντερ-φόρ Κρητικόπουλο και Τριαντάφυλλο, στο κέντρο Βιέρα, Δεληκάρη, Περσίδη, Γιούτσο και ήταν δύσκολο να πάρω θέση βασικού. Το καλοκαίρι του 1974 αποχώρησε ο Νίκος Γιούτσος και πήγε στον Εθνικό.

Πότε καθιερωθήκατε στην ομάδα σαν βασικός;

Ουσιαστικά μετά το παιχνίδι της Πάτρας στις 6-11-1974 με την Άντερλεχτ 3-0 που έβαλα 3 γκολ και με το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο Γ. Καραϊσκάκης 24-11-1974 που κερδίσαμε 2-1 με δυο κεφαλιές από μένα και του αείμνηστου Μιχάλη Κρητικόπουλου. Είχε προηγηθεί και το ματς της Εθνικής Ενόπλων με την Γαλλία στο Γ.Καραϊσκάκης για το Παγκόσμιο του ΣΙΣΜ και έβαλα 4 γκολ. Με την Σέλτικ δεν έπαιξα διότι ήμασταν σε επιφυλακή μετά την επιστράτευση των γεγονότων για την Κύπρο.

Ποια η σχέση σας με τον αείμνηστο πρόεδρο Νίκο Γουλανδρή;

Για μένα δεν υπάρχει άλλος. Αν έχεις γνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν γεννημένος άρχοντας. Με είχε σαν παιδί του, έμπαινα σπίτι του στην Ηρώδου του Αττικού και στο εξοχικό του στο Πόρτο-Ράφτη. Ερχόταν και ο αείμνηστος Κώστας Καραμανλής που έκανε πολύ παρέα μαζί του. Πάντα έλεγε τα καλύτερα λόγια για μένα. Είχα πάρει ένα δάνειο για να πάρω ένα σπίτι και ήμουν ο μόνος που το γύρισα πίσω, και αυτό το έλεγε και στους φίλους του. Αυτό το ξέρω από τον Αντρέα Δρακόπουλο που τώρα είναι πρόεδρος του ιδρύματος Νιάρχου.

Ποιος προπονητής σας εντυπωσίασε περισσότερο;

Ο Λάκης Πετρόπουλος είχε κάτι ξένο και θα μπορούσε να δουλέψει και στο εξωτερικό. Θα σταθώ ακόμα στον Κάζιμιρ Γκόρσκι που είχε καλό σχέδιο. Επίσης είχα ακόμα πολύ καλούς προπονητές τους Λές Σάννον, Τόζα Βεσελίνοβιτς,Βίκ Μπάκιγχαμ, Γιώργο Δαρίβα, Θανάση Μπέμπη, και Αλκέτα Παναγούλια στην Εθνική Ελλάδος που πήγαμε στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1980 στην Ιταλία. Είχαμε 0-1 με Ολλανδία, 0-0 με Γερμανία και 1-3 με Τσεχία.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη στιγμή σας στον Ολυμπιακό;

Όταν καθιερώθηκα στην ομάδα. Όταν έβαλα τα τρία γκολ με την Άντερλεχτ το 1974. Ωστόσο, εκείνο που μου έχει μείνει χαραγμένο βαθιά μέσα στην ψυχή μου ήταν το περιστατικό με την Θύρα 7. Εκείνη την μέρα έβαλα τα τρία γκολ με την ΑΕΚ στις 8-2-1981 και χάθηκαν τα 21 παιδιά. Καλύτερα να μην τα έβαζα. Κάθε χρόνο ανάβω ένα κεράκι γι’ αυτά τα παιδιά.

Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού θέλουν να ξέρουν. Γιατί φύγατε από την ομάδα του Ολυμπιακού το καλοκαίρι του 1981;

Η αλήθεια είναι πως για αυτό το θέμα μιλάω για πρώτη φορά. Όταν το 1981 συμπλήρωσα την 8ετία μου, ήμουν πλέον ελεύθερος να πάω σε όποια ομάδα ήθελα. Όμως εγώ πήγα στον αείμνηστο πρόεδρο Σταύρο Νταϊφά και του είπα θέλω να τελειώσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό. Να σημειώσω πως από το 1978 και 1979 με ζητούσαν μεγάλες ομάδες από την Γερμανία, Νυρεμβέργη, Ντόρντμουντ, Αμβούργο, Ζαν Πάολι και είχα κάνει δυο χρονιές προετοιμασία στην Γερμανία με Νυρεμβέργη και Ζαν Πάολι με προπονητή τον Φέρνερ που είχε έρθει και στον Ηρακλή, και δεν μου έδιναν μεταγραφή. Μάλιστα είχαν έρθει στον Πειραιά παράγοντες από τις ομάδες αυτές με πολλά χρήματα για τον Ολυμπιακό και σε μένα με πολύ ακριβό συμβόλαιο και δεν κάθισαν από τον Ολυμπιακό να συζητήσουν κάν, και μου έλεγαν «αν σε δώσουμε εσένα πρέπει να φύγουμε από τον Πειραιά». Μου λέει ο πρόεδρος τι ζητάς για να παραμείνεις στον Ολυμπιακό για την επόμενη 5ετία γιατί μετά την 8ετία υπογράφαμε 5ετία. «Εσείς κ. πρόεδρε τι δίνετε; Οι συμπαίκτες μου στην Εθνική Ελλάδος Κώστας Ιωσηφίδης του ΠΑΟΚ και Πέτρος Ραβούσης της ΑΕΚ υπέγραψαν με τις ομάδες τους στα 6 εκατομμύρια δραχ. από εκεί και πέρα εσείς κανονίστε τι πρέπει να πάρω». Ο Ολυμπιακός δίνει 5 εκατομμύρια και 1 εκατομμύριο για το ντάμπλ που πήραμε το 1981 και του ζητάω χρόνο να το σκεφτώ.

Πότε ήρθατε σε επαφή με τον Παναθηναϊκό;

Πρώτα ξαναπήγα στον πρόεδρο του Ολυμπιακού και του είπα «αν φύγω από τον Ολυμπιακό δεν θα ευθύνομαι εγώ» και ότι τα χρήματα είναι πολύ λίγα σε σύγκριση με τα χρήματα των αμυντικών παικτών. Εκεί πήρε τον λόγο ένας συνεργάτης του προέδρου, δεν θυμάμαι το όνομά του, και είπε «είσαι και μεγάλος δεν θα σε πάρει καμία ομάδα». Ήμουν 29 χρονών. Όταν έγιναν αυτά γνωστά στον Παναθηναϊκό με πλησίασε ο παράγων του Παναθηναϊκού κ. Μπουντουβής και μου είπε «αν δεν τα βρεις με τον Ολυμπιακό εδώ είμαστε εμείς αλλά μην φύγεις για ένα με δύο εκατομμύρια διαφορά και πάς στον αιώνιο αντίπαλο», μου μίλησαν πολύ ωραία οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού. Έτσι αποφασίσαμε μαζί με τον θείο μου Τάκη Βουγιουκλάκη, αδελφό της μητέρας μου και ξάδελφο της Αλίκης Βουγιουκλάκης που ήταν φοροτεχνικός, να πάμε να συναντήσουμε τους Αφούς Βαρδινογιάννη για να κλείσουμε την μεταγραφή. Η προσφορά ήταν πάρα πολύ καλή, 12.000.000 δραχ. Με κοιτάζει ο θείος μου και μου λέει «Ε, τι να κάνουμε; Να υπογράψουμε μας δίνουν τα διπλά χρήματα και πάρα πάνω». Τα χρήματα αυτά θα ήταν για τα επόμενα 5 χρόνια δεν υπήρχαν τότε συμβόλαια σαν τα σημερινά. Υπέγραψα στον Παναθηναϊκό γιατί με σόκαραν. Δεν ήταν μόνο τα χρήματα. Μου είχαν φέρει τον ορθοπεδικό Σούγκερτ δυο φορές το 1979-80 και μου έκαναν παρακέντηση με κορτιζόνη στα γόνατα -δεν βλέπετε πως περπατάω;- μου έκαναν μεγάλη ζημιά και να μου λέει ο πρόεδρος παίξε και για μένα… παίξε και για να πάρουμε το νταμπλ κι εδώ είμαστε εμείς… Όταν πήγα στον Λάκη Νικολάου για αρθροσκόπηση και καθαρισμό, μου λέει «Πώς σου κάνανε τα πόδια έτσι ρε Μάικ;»

Σε αυτά τα 8 χρόνια τι χρήματα παίρνατε;

Αν σκεφτείτε ότι όλοι ζητάγαμε ένα δάνειο για να πάρουμε ένα σπίτι, καταλαβαίνετε ότι παίρναμε λίγα χρήματα, ένα μικρό μισθό. Όταν κερδίζαμε πρωταθλήματα, ντάμπλ και κάποια πριμ από μεγάλες νίκες κάτι παίρναμε, για να ζούμε αξιοπρεπώς. Δεν είχαμε συμβόλαια όπως τώρα, και περιμέναμε όλοι την 8ετια να πάρουμε μαζεμένα χρήματα, και αυτά που μας άξιζαν προφανώς.

Πώς αντέδρασε ο Ολυμπιακός όταν έμαθαν από την τηλεόραση ότι υπογράψατε στον Παναθηναϊκό;

Κανείς δεν το περίμενε. Ήρθαν σπίτι μου και τους είπα πως μου φέρθηκαν πάρα πολύ ωραία ,και υπέγραψα. Είχαν έρθει και τα τρία αδέρφια Γιώργος, Βαρδής, και Παύλος Βαρδινογιάννης . Είναι αλήθεια ότι ο Γιώργος Βαρδινογιάννης μου φέρθηκε τέλεια, υπήρξε από τους καλύτερους προέδρους που πέρασαν από τον Παναθηναϊκό. Όταν τελείωσα την καριέρα μου, με έστειλαν έξω να πάρω το πτυχίο προπονητού και κάθισα 7 χρόνια στον πάγκο του Παναθηναϊκού σαν βοηθός σε πολλούς προπονητές όπως οι Δανιήλ, Ρότσα, Όσιμ, και μετά μου έδωσαν θέση διευθυντή στις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Μάλιστα το 1995 επί Ρότσα που πήγαμε στους τέσσερις της Ευρώπης μου πρότειναν να είμαι ο πρώτος προπονητής αλλά δεν δέχθηκα εγώ.

Τι έχετε να πείτε για τους φιλάθλους του Ολυμπιακού;

Τι άλλο να πω; Μόνο ότι τους αγαπώ και τους έχω στην καρδιά μου. Είναι το ελάχιστο που μπορώ για την αγάπη που μου έδιναν και τη δύναμη που έπαιρνα από το χειροκρότημά τους. Χωρίς αυτούς άλλωστε δεν θα έκανα τόσο μεγάλη πορεία. Για αυτό και δεν θα τους ξεχάσω ποτέ.

Είπαν για τον Μάικ Γαλάκο 

Θ. ΑΓΓΕΛΗΣ : Ο Μάικ Γαλάκος ήταν ένας εξαιρετικός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ένας μεγάλος παίκτης και ταυτόχρονα το καλύτερο παιδί.

Π. ΚΑΡΑΒΙΤΗΣ : Απλά ένας «τεράστιος» ποδοσφαιριστής. Κύριος σε όλα. Και όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό πάλι κύριος.

Μερικές ακόμα πληροφορίες

Στον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα είχε 183 συμμετοχές ενώ πέτυχε 64 τέρματα. Στο κύπελλο Ελλάδος με τον Ολυμπιακό είχε 26 συμμετοχές με 16 τέρματα. Στο κύπελλο Ουέφα με 7 συμμετοχές πέτυχε 2 τέρματα ενώ στο κύπελλο πρωταθλητριών σε 3 παιχνίδια πέτυχε 4 τέρματα. Κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα με τον Ολυμπιακό 1974-1975 (ντάμπλ) 1980- 1981 (ντάμπλ). Με την Εθνική Ελλάδος είχε 30 συμμετοχές και 6 τέρματα.

Με τον Παναθηναϊκό 1981-1985 είχε 72 συμμετοχές με 15 τέρματα, πήρε ένα κύπελλο Ελλάδος το 1982 και ένα ντάμπλ το 1984.

Η πρώτη του εμφάνιση με τον Ολυμπιακό έγινε στη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος στις 30-9-1973 στο Γ. Καραϊσκάκης με τον ΑΠΟΕΛ σαν αλλαγή στο 72′ με σκορ 3-0, σκόρερ οι Δεληκάρης 2 και Κρητικόπουλος 1. Το τελευταίο του ματς πρωταθλήματος ήταν στην 34η αγωνιστική στις 14-6-1981 με τον Ατρόμητο Αθηνών στο Γ. Καραϊσκάκης, 3-1 σκόρερ οι Γαλάκος 5′, Ορφανός 11′ και Αναστόπουλος 60′. Και το τελευταίο του ματς με την φανέλα του Ολυμπιακού ήταν ο τελικός κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στα Φιλαδέλφεια 3-1 στις 21-6-1981, σκόρερ οι Δαμανάκης 18′ (αυτογκόλ), Ορφανός 61′, Κουσουλάκης 89′ και Δαμανάκης 62′. Να υπενθυμίσουμε ότι μαζί με τον Μάικ Γαλάκο πήγε «πακέτο» στον Παναθηναϊκό και ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας που ήταν γέννημα-θρέμμα παίκτης του Ολυμπιακού. Επίσης όταν έκλεισε η πενταετία ο Νίκος Σαργκάνης το 1985 το καλοκαίρι πήγε μαζί με τον Νίκο Βαμβακούλα στον Παναθηναικό, ισχυροποιώντας την πράσινη άμυνα με παίκτες του Ολυμπιακού. Eίχε προηγηθεί η μεγάλη αποχώρηση του Γιώργου Δεληκάρη από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1978 επί προεδρίας του αείμνηστου Ηρακλή Τσιτσαλή.