Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Je suis Karanik (του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2016/10/je-suis-karanik.html



Κι ενώ:
-O Kerry απειλεί πως η Ρωσία θα επιστρέφει προσωπικό της από τη Συρία σε σωματοσακούλες ανεβάζοντας αρκετά τις πιθανότητες για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και απλώνοντας τις φτερούγες του αμερικανικού αετού πάνω από τους τζιχαντιστές στο Χαλέπι,
-Το Ιράκ προειδοποιεί για ακόμη μια φορά την Τουρκία
-Η Σ.Αραβία ανεβάζει τις τιμές του πετρελαίου για να αντέξει το κόστος της εισβολής της στην Υεμένη δελεάζοντας τους δυτικούς της συμμάχους με αγορές όπλων κι απειλώντας πως θα εγκαταλείψει θέσεις της εκατοντάδων δις στην αμερικανική οικονομία αν οι συγγενείς των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη προχωρήσουν σε μηνύσεις εναντίον της
-Η Ρωσία απαντά με ήπιο αλλά ψυχροπολεμικό τρόπο στις διατλαντικές προκλήσεις, συμμετέχει σε κοινή στρατιωτική άσκηση με την Κίνα στη Νότια Σινική θάλασσα και ξαναπροχωρά στην συμφωνία του αγωγού southstreamκόστους 20 δις και αντίστοιχου κόστους πυρηνικό αντιδραστήρα στην Τουρκία …
-Ο Ερντογάν απολαμβάνει την πεολειχία των αμερικάνων που μετά από την αποτυχημένη τους προσπάθεια να τον ρίξουν τρέμουν στη σκέψη να μην χάσουν και την Τουρκία, κι έτσι προκαλεί όσο ποτέ κανείς άλλος Τούρκος ηγέτης θέτοντας θέμα Αιγαίου.
-Η Κύπρος είναι ώριμη να απολέσει το αυτεξούσιο της
-Οι ΗΠΑ συνεχίζουν των πόλεμο των προστίμων σε γερμανικές εταιρίες και τ αντίστροφο σε ένα πόλεμο μεταξύ άσπονδων φίλων για την επικυριαρχία στην Ευρώπη που σας είχα πει πως είχε ανοίξει από το 2010 και με το υπουργείο δικαιοσύνης των ΗΠΑ να μην συμβιβάζεται τελικά με την υπό κατάρρευσηDeutsche Bank
-Με το ΔΝΤ να χάνει για μια ακόμη φορά το μπρα ντε φερ του κουρέματος του ελληνικού χρέους από έναν παράλυτο γερμανό
-Με την Ιταλία να έχει τις τράπεζες της υπό κατάρρευση και να μαρτυρεί ένα ελληνικού τύπου bank run που θα την οδηγήσει στο να γίνει η επόμενη Ελλάδα….
Ενώ λοιπόν όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά διαδραματίζονται στη στενή κι ευρύτερη γειτονιά μακριά όμως από την οπτική του μέσου νεοραγιά, ο «σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού» Καρανίκας έδινε προ ημερών συνέντευξη στο DownTown, εξυμνώντας την Μενεγάκη για τον δικό της … στρατηγικό σχεδιασμό, επιχειρώντας να μας πείσει παράλληλα πως κι ο ίδιος ξέρει στρατηγική και προσπαθώντας εκ των υστέρων να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μετά τις μη στρατηγικές συντροφικές μούτζες που φαγε.
Φανταζόμαστε ότι ο κολλητός του πρωθυπουργού και συριζοφρουρός, την στρατηγική την έμαθε απ το τάβλι.
Η ζωή του ριξε τη ζαριά την καλή κι αυτός παραπονιέται πως παίρνει μόλις 1200 eτον μήνα, μια πρόκληση για όλους τους ανέργους και τους βιοπαλαιστές του κατώτατου βασικού και των ελαστικών μορφών εκμετάλλευσης.
Αυτή είναι μια μέθοδος που αγαπά η κυβέρνηση: βγάζει μπροστά γραφικούς ανθρώπους που ο κόσμος δεν τους αντέχει, να τραβήξουν τα πυρά να μείνει αλώβητος ο πρωθυπουργός, να μείνουν όλοι τους για όσο γίνεται στις σωσίβιες λέμβους της εξουσίας σε μια χώρα που βουλιάζει.
Το σήριαλ που λέγεται κυβέρνηση συριζανέλ, με την ανάπτυξη που ρθε το προηγούμενο Πάσχα, με το διαστημικό πρόγραμμα εκτόξευσης του Κατρούγκαλου, με τις παραβιάσεις των ατομικών δικαιωμάτων των καναλαρχών όχι για τα οικονομικά τους εγκλήματα αλλά για να φανεί πως αυτή η κυβέρνηση έχει έστω και κάπου το πάνω χέρι, με την αποτυχημένη τσαπατσουλιά να θεμελιώσει το ρετιρέ της δικής της διαπλοκής μέσω της τράπεζας Αττικής και τον Καλογρίτσα, με τα μισθολογικά γλυψίματα στη δικαστική εξουσία, με την άνευ όρων συνθηκολόγηση με την εκκλησία, με τον αφελληνισμό στην παιδεία, με την συνταύτιση προσφύγων-μεταναστών που οδήγησε όλη την Ευρώπη σε εθνικιστικό αμόκ, με τον Κατρούγκαλο πάλι που δεν έχει πετσοκόψει συντάξεις να μας εγγυάται πως με αυτήν κυβέρνηση μόνο αυξήσεις θα δούνε οι συνταξιούχοι, με την ανερυθρίαστα κομματική Αυγή των χιλίων φύλων να χει τσιμπήσει και αυτή κάτι ψιλοεκατομυρριάκια του φτωχού συγγενή της μεγάλης μάσας, με την αποκάλυψη της Γεροβασίλη πως ένας κάποτε αντιμνημονιακός blogger δούλευε στο γραφείο τύπου της κυβέρνησης –ένας ακόμη δείκτης του ότι οι Συριζανέλ δεν ήταν τίποτε άλλο από μερικές κλίκες εισοδιστών που καπέλωσαν ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο με αυτοσκοπό την εξουσία-, κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει ότι ζούμε στιγμές μεγάλης ξεφτίλας.
Η κυβέρνηση των εργολάβων, των οικονομολόγων, των μεγαλοσυνδικαληστών και των πρώην πασόκων, η πρώτη και ξανά μανά αριστερά, τελειώνει αυτό που ξεκίνησαν οι προηγούμενες πρώτες φορές αριστερές: τη Χώρα.
Και όπως το προβλέψαμε ήδη από το Φεβρουάριο του 2015, ανασταίνει όλους αυτούς που υποτίθεται πως ήρθε για να ανατρέψει και στέλνει τα ματ να δείρουν συνταξιούχους με αριστερά κροσέ…
Κι επειδή ακριβώς τα προβλέψαμε όλα αυτά σχετικά νωρίς, μείναμε σιωπηλοί απέναντι στην κυβερνώσα χυδαιότητα μην έχοντας κάτι άλλο να προσφέρουμε.
Ας δείξουμε λοιπόν σε αυτούς τους καλούς και άξιους αγωνιστές του βολέματος για μια ακόμη φορά τον οδικό χάρη του μέλλοντος και των πιθανών συμμαχιών που μπορεί να έχουν στο εξωτερικό:
Αν εκλεγεί ο Τραμπ, τη γάμησαν.
Αν εκλεγεί η Λεπέν, τη γάμησαν. Και με τον Σαρκοζί πάλι δε θα περάσουν και πολύ καλύτερα καθώς ο Ολαντρέου έχει εδώ και χρόνια τελειώσει.
Με τη Μέρκελ να έχει τελειώσει κι αυτή, οι σύντροφοι έχουν να περιμένουν κάτι μόνο από τις γερμανικές εκλογές μπας και με την αριστερή στροφή που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν οι σοσιαλδημοκράτες, αν θέλουν να σχηματίσουν κυβέρνηση που θα περιέχει υποχρεωτικά και το Die Linke, η νέα Γερμανική κυβέρνηση αλλάξει ρότα και πρωτοστατήσει σε μια πανευρωπαϊκή πρόταση κάπως φιλικότερη για τα μεσαία και τα χαμηλά στρώματα…
Αν…. κι εφόσον
Αν υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τότε….
Κουράγια σύντροφοι.
Εμείς θα αντέξουμε τρώγοντας σανό Καμμένου και Κατρούγκαλου, στρατηγική Καρανίκα, μαρμελάδες και γεμιστά Φωτίου, ότι άλλη μαλακία σας κατέβει στη μάπα και φυσικά πολύ κι άφθονο αριστερό ξύλο και χημικά.
Ποιος θα μπορέσει να ξαναγελάσει με το προεκλογικό αυτοτρολάρισμα του Σύριζα του «θα ρθουν οι αριστεροί και θα μας πάρουν τα σπίτια;»
Γενικά, ποιος θα μπορέσει να ξαναγελάσει με αυτά που κάναμε στη χώρα μας;
Σας πληροφορώ πως είναι πολλοί αυτοί που θα ξαναγελάσουν: Γιατί έχουμε πολλούς Καρανίκες σε αυτή τη χώρα που μοιράζονται μια και μόνο ιδεολογία: αυτή του κώλου.
Και δεν διστάζουν για αυτήν τη θρησκεία του πάτου να βυθίσουν τα πάντα για να ανέβουν έστω και για λίγο στα ανώτερα διαμερίσματα της εξουσίας και να απολαμβάνουν τη θέα των πτωμάτων πάνω στα οποία πάτησαν υποσχόμενοι πως αυτοί θα ναι καλύτεροι από τους προηγούμενους, πως είναι ριζικά διαφορετικοί από τους άλλους, πως είναι ριζοσπάστες…
Ριζοσπάστες του κώλου.
Μπορεί κάποιοι από αυτούς, λίγοι, να ταν κάποτε φτωχοί.
Έντιμοι δεν υπήρξαν ποτέ.
Ο Αλέξης Τσίπρας, κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά, το μόνο που έμαθε να κάνει: καταλήψεις.
Από τα σχολεία στην εξουσία.
Όχι για να αλλάξει τίποτε άλλο πέρα από τα προνόμια που αντλεί αυτός που μεταμφιέζει εκβιασμούς σε … αγώνες .

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/10/2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου