ΔΤ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - 13/6/16 - Αφήγηση Ζωής στον Πύργο 82
«Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακαταχτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και για μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για το μαστρο-Στέφανο… τότε μονάχα οι άνθρωποι θα ξέρουν τι κοστίζει η ιστορία, τι κοστίζει η συμμετοχή» Χρόνης Μίσσιος
Γράφουμε για να μάθουμε από την ιστορία μας και κάνουμε θέατρο για να δούμε την κάθε ιστορία να παίρνει σάρκα και οστά.
Με την αφήγηση, αυτό που κάποτε συνέβη ανακατασκευάζεται και με κάποιους τρόπους επινοείται συνεχώς στο παρόν, στο παρελθόν και στο μέλλον. Γιατί «η ζωή δεν είναι αυτή που έζησε κανείς αλλά αυτή που θυμάται και όπως τη θυμάται για να την αφηγηθεί» όπως είπε ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
Στο βιωματικό σεμινάριο «Αφήγηση Ζωής», οι ιστορίες γράφονται κάθετα... Κάποιες από αυτές τις ιστορίες, η Κρυσταλία Πατούλη που το παραδίδει επί επτά χρόνια, τις εμπιστεύτηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι ΒΑΣ.ΑΝ.ΑΚΙΑ του Βασίλη Ανδρέου για να «ζωντανέψουν», σε διδασκαλία - επιμέλεια του ίδιου και της Μαρίας Αιγινίτου, η οποία είχε και την ιδέα να δραματοποιηθούν.
Τα εν λόγω δραματοποιημένα κείμενα είναι των: Φωτεινής Βαρδή, Έλλης Ζαχαρογιάννη, Αγγελικής Κυβέλου, Κρυσταλίας Πατούλη, Beatrice Ponte, Κάτιας Σταματιάδου, κ.ά.
---
---
Info
Αφήγηση ζωής στην Πύλη 82
Δευτέρα 13 Ιουνίου
- Πρώτη παρουσίαση στις 20:30. - Δεύτερη παρουσίαση στις 22:00.
Διεύθυνση: Πύλη 82, Οδός Κεραμεικού 82 - Αθήνα (πλησίον στάσης μετρό Κεραμεικός). Τηλ: 2130417366. Γενική είσοδος: 7 ευρώ , με ποτήρι κρασί.
***
«Η μεγαλύτερη αγωνία είναι να είσαι ζωντανός αλλά να μην αναγνωρίζεις πια τον εαυτό σου, να μην ξέρεις ποιός είσαι. Πρέπει ν’ αρχίσει κανείς να χάνει τη μνήμη του, έστω και μικρά της κομμάτια, για ν’ αντιληφθεί ότι αυτή η μνήμη είναι που φτιάχνει όλη μας τη ζωή. Μια ζωή δίχως μνήμη δεν θα ήταν ζωή, όπως μια διάνοια χωρίς τη δυνατότητα να εκφράζεται δεν θα ήταν διάνοια. Η μνήμη μας είναι η συνοχή μας, η λογική μας, η δράση μας, το συναίσθημά μας, χωρίς αυτή δεν είμαστε τίποτα”. Λουίς Μπουνιουέλ
«Η μεγαλύτερη αγωνία είναι να είσαι ζωντανός αλλά να μην αναγνωρίζεις πια τον εαυτό σου, να μην ξέρεις ποιός είσαι. Πρέπει ν’ αρχίσει κανείς να χάνει τη μνήμη του, έστω και μικρά της κομμάτια, για ν’ αντιληφθεί ότι αυτή η μνήμη είναι που φτιάχνει όλη μας τη ζωή. Μια ζωή δίχως μνήμη δεν θα ήταν ζωή, όπως μια διάνοια χωρίς τη δυνατότητα να εκφράζεται δεν θα ήταν διάνοια. Η μνήμη μας είναι η συνοχή μας, η λογική μας, η δράση μας, το συναίσθημά μας, χωρίς αυτή δεν είμαστε τίποτα”. Λουίς Μπουνιουέλ
Δημοσιεύτηκε: http://tvxs.gr/news/theatro/afigisi-zois-stin-pyli-82
--
Κρυσταλία Πατούλη
Δημοσιογράφος - σύμβουλος ανθρωπίνων σχέσεων
http://afigisizois.wordpress.com/
cpatouli@yahoo.gr
---
Κρυσταλία Πατούλη
Δημοσιογράφος - σύμβουλος ανθρωπίνων σχέσεων
http://afigisizois.wordpress.com/
cpatouli@yahoo.gr
---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου