Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Το σημάδι του Θεού (Αληθινή ιστορία)

Αληθινή ιστορία: Το σημάδι του Θεού
Ήταν περασμένη η ώρα την Κυριακή το βράδυ, όταν ο ιερέας του ναού αποφάσισε να τηλεφωνήσει στην πρεσβυτέρα του στο σπίτι, για να της πει ότι σε λίγο θα κινήσει για το σπίτι. Άφησε το τηλέφωνο να χτυπήσει πολλές φορές, αλλά εκείνη δεν απάντησε.

Ο ιερέας παραξενεύτηκε, αλλά αποφάσισε να τακτοποιήσει κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες προτού ξανατηλεφωνήσει. Όταν το έκανε ύστερα από λίγα λεπτά, εκείνη απάντησε αμέσως.
«Γιατί δεν απάντησες την πρώτη φορά;» τη ρώτησε.
«Μα δεν χτύπησε άλλη φορά!» του είπε εκείνη.
Δεν έδωσαν παραπάνω σημασία στο γεγονός και ασχολήθηκαν με τα τρέχοντα θέματα της οικογένειάς τους.
Την επόμενη μέρα ο ιερέας δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο ναό.
«Μου τηλεφωνήσατε χθες», ακούστηκε μια ανδρική φωνή από την άλλη άκρη του τηλεφώνου.
«Εγώ;» ρώτησε ο ιερέας.
«Ναι, χτύπησε πολλές φορές, αλλά δεν το σήκωσα», απάντησε ο άνδρας.
Αμέσως ήρθε στο νου του ιερέα το περιστατικό με το τηλεφώνημα που έκανε στην πρεσβυτέρα του.
«Α! Ναι!» έκανε ο ιερέας. «Ήθελα να τηλεφωνήσω στη σύζυγό μου και κατά λάθος τηλεφώνησα σε σας!»
«Δεν πειράζει», τον καθησύχασε ο άγνωστος. «Μόνο θα ήθελα να σας πω με δυο λόγια την ιστορία μου. Χθες λοιπόν είχα αποφασίσει να δώσω τέλος στη ζωή μου. Δεν άντεχα να υποφέρω άλλο. Είχα κουραστεί. Δεν έχει σημασία το πώς και το γιατί.
Προτού όμως το κάνω αυτό, είχα πει στον Θεό ότι, αν δεν θέλει να αυτοκτονήσω, να μου στείλει ένα σημάδι. Τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Κοίταξα την αναγνώριση κλήσης και έγραφε ‘‘Αγία Τριάδα’’.
Μόλις το είδα, μέσα στον πανικό μου και την ένταση της κατάστασης που βίωνα, φοβήθηκα να απαντήσω. Κι έτσι το σημάδι που ζήτησα μου ήρθε μέσα από το τηλεφώνημά σας»!
Ο ιερέας χαμογέλασε και από μέσα του ευχαρίστησε τον Θεό για τούτο το δώρο ζωής. Χάρηκε τόσο πολύ που ήταν εφημέριος του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας και το τηλέφωνο της εκκλησίας ήταν καταχωρημένο στον τηλεφωνικό κατάλογο.
Αντιγραφή-επιμέλεια: antiyli.gr@gmail.com

Σχόλιο από «Αντιύλη»: Σύμπτωση! θα πουν μερικοί. Εμείς όμως λέμε αγάπη, άγρυπνη έγνοια, πρόνοια του Θεού, που είναι «ο βάθει σοφίας φιλανθρώπως πάντα οικονομών και το συμφέρον πάσιν απονέμων», επειδή όλα είναι δικά Του δημιουργήματα, «έργα χειρών αυτού» και δεν χαίρεται με την απώλεια ούτε ενός πλάσματός Του. Το ευτύχημα είναι ότι τίποτε τυχαίο δεν υπάρχει στη ζωή, γιατί την κρατάει στα χέρια Του, την κυβερνάει σοφά ο μόνος που μ’ αγαπάει αληθινά και απέραντα. Το θέμα είναι να μην Του χαλάω εγώ τα σχέδιά Του με τις ελεύθερες, αλλ’ όχι πάντα συμφέρουσες επιλογές μου («πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συμφέρει» [Α΄ Κορ. 6, 12]). 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου