Εσύ αποφασίζεις…

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/07/blog-post_6886.html

Αυτή η χώρα έχει πολλά προβλήματα. Προβλήματα που κυρίως τοποθετήθηκαν με ιδιαίτερη επιμέλεια μέσα στην κοινωνία, προκειμένου να την διαβρώσουν, να κάμψουν τις αντιστάσεις της, να την διαφθείρουν, να την τεμαχίσουν, να την πολτοποιήσουν και να την οδηγήσουν στο σημείο μηδενικής αντίστασης την στιγμή των εφαρμογών του πολυδιάστατου προσεκτικού σχεδιασμού ολοκληρωτικής άλωσης της Ελλάδας από τα πάσης φύσεως (εγχώρια και εισαγόμενα) λαμόγια που ονειρεύονταν την δημιουργία μιάς αποικίας χρέους η οποία θα υλοποιούσε τα αόρατα κεφάλαια και ταυτόχρονα θα εξυπηρετούσε του γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ισχυρών του πλανήτη.

Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα, το μεγαλύτερο βαρίδιο που δεν επιτρέπει την χώρα να προχωρήσει και να βγει έξω από το τέλμα, είναι ο πολιτικός της κόσμος. Όλοι αυτοί που συνέργησαν ως εμφανείς ή αφανείς εργάτες, προκειμένου να γίνει κατορθωτή η υποδούλωση της υπερήφανης Ελλάδας. Είναι όλοι αυτοί που κραύγαζαν υπέρ πολιτικών αποφάσεων που δημιουργούσαν και δεν έλυναν προβλήματα ή που σιωπούσαν ενώ διαπίστωναν την μεγάλη κατρακύλα.

Ακόμη και σήμερα, οι απόγονοί τους βρίσκονται στην τραγική (από κάθε πλευρά) κυβέρνηση Σαμαρά και ως εκ τούτου είναι απολύτως απίθανο να συναποφασίσουν σε μία διαυγή δικαστική έρευνα εναντίον των γονιών τους ή συγγενών τους πρώτου και δευτέρου βαθμού. Είναι τα βαρίδια, λοιπόν, που δεν έχουν εγκλωβίσει την Ελλάδα στον πάτο ενός ωκεανού ψεύδους, μίας αβύσσου της απάτης, ενός κατασκευασμένου λαβύρινθου παραπλάνησης και απομάκρυνσης από την αλήθεια, από την λογική, από τα αυτονόητα.

Είναι, πράγματι, μεγάλες οι ευθύνες του Ελληνικού λαού, όμως είναι τεράστιες οι ευθύνες των «ταγών», που την κρίσιμη στιγμή αποφάσισαν να υπογράψουν την προσωπική τους υποτέλεια, την πολιτική και την φυσική τους διάσωση, διαγράφοντας την ίδια τους την πατρίδα, διαγράφοντας το χρέος τους προς το Σύνταγμα και την ίδια την χώρα, επιβεβαιώνοντας έτσι την φήμη που τους ήθελε ελληνόφωνους και όχι ελληνόφρονες.

Και τι κάνουμε τώρα; Αυτή είναι η λογική ερώτηση που εκφέρει ο κοινός νους.

Τώρα είναι ώρα περισυλλογής και προετοιμασίας για τον επικείμενο αγώνα.

Τώρα είναι ώρα ομόνοιας και αδελφοσύνης, ήρεμης ανταλλαγής σκέψεων και δημιουργίας εκείνων των συνθηκών που όχι μόνο θα ανατρέψουν το εκτρωματικό πολιτικό καθεστώς, αλλά και μέσα από μία δημιουργική συμπόρευση θα σχεδιάσουν την πορεία της ανόδου, της ανάκαμψης, της ολικής επαναφοράς.

Τώρα είναι η ώρα συσπείρωσης και δημιουργίας αμυντικών εργαλείων προς όφελος εκείνων που θα χρειαστούν βοήθεια και κυρίως –μέσα από εθνικοκεντρικές τοποθετήσεις- θα εξασφαλίσουν την δημιουργία ενός μηχανισμού που θα λειτουργήσει ως δεξαμενή σκέψης για την χάραξη μίας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής πολιτικής.

Είναι απολύτως βέβαιο πως μπορούμε να ενεργοποιήσουμε δυνάμεις αντίρροπες από αυτές που σήμερα λειτουργούν για την καταστροφή μας. Εάν κατορθώσουμε να απεκδυθούμε από τις ασθένειες που αυτή τη στιγμή ταλανίζουν τους πολίτες της χώρας, τότε θα ενεργοποιήσουμε τον ιδιαίτερα δημιουργικό μηχανισμό που βρίσκεται κρυμμένος στο αίμα των Ελλήνων.

Στο χέρι μας είναι να υλοποιήσουμε την ολική μας επαναφορά, την επιστροφή της πραγματικής ελπίδας και την δημιουργία μίας σταθερά δημιουργικής πορείας.

Στο χέρι των υπευθύνων για την καταστροφή, είναι το να μας καταστρέψουν ολοσχερώς.

Σε κάθε περίπτωση εμείς αποφασίζουμε για το δικό μας αύριο. Κανένας άλλος δεν έχει την ευθύνη για όσα εμείς επιτρέπουμε να μας συμβούν…

Γεωργίου Μιχαήλ