Δημοκρατία ή ευρωκατοχή; - του Γιώργου Δελαστίκ από το "Πριν"

http://www.prin.gr/2012/02/dimokratia.html

Δεν κρύβουν λόγια οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς του Λονδίνου: «Η πρώτη αποικία της ευρωζώνης» αποκαλούν την Ελλάδα! Έχουν φυσικά απόλυτο δίκιο. Έτσι κατάντησαν τη χώρα οι «γερμανοτσολιάδες» ηγέτες και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Παράλληλα, ο βρετανικός και ο αμερικανικός Tύπος θέτουν ωμά –για τους δικούς βεβαίως λόγους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν δίκιο– το δίλημμα ενώπιον του οποίου βρίσκεται ο ελληνικός λαός και για το οποίο θα ψηφίσει όταν γίνουν εκλογές: Τι προτιμάει, δημοκρατία και χρεοκοπία ή παραμονή στο ευρώ και ευρωκατοχή;

O αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος, η «φωνή των γερμανοτσολιάδων», δεν έχει τον παραμικρό δισταγμό να διακηρύξει ευθέως ότι δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Με απόλυτη ειλικρίνεια εκφράζει ανοιχτά αυτό που ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και τουλάχιστον 250 από τους 300 βουλευτές προσπαθούν να κρύψουν: «Είναι μεγάλο πρόβλημα (σ.σ. η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας) για πολλούς συμπατριώτες μου, ίσως για την πλειονότητα. Κατανοώ την άποψή τους. Όμως είμαι υπέρ του να χάνει κανείς την κυριαρχία του. Πάντοτε ήμουν!» δήλωσε ευθαρσώς στο γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό Ευρώπη-1. Δεν πρόκειται για κάποια προσωπική υπερβολή ή εκτροπή «παγκαλικού» τύπου. Αυτή είναι η ανομολόγητη γραμμή όχι μόνο του Πάγκαλου, του ΠΑΣΟΚ ή του πολιτικού προσωπικού των δύο κομμάτων εξουσίας, αλλά της ίδιας της ελληνικής αστικής τάξης. Αυτή η στρατηγική των αστών οδήγησε την Ελλάδα στην ΕΟΚ, στην ΕΕ, στην ευρωζώνη, στη σημερινή νέα γερμανική κατοχή. Η θέση του Πάγκαλου, λοιπόν, είναι η θέση του ελληνικού καπιταλισμού και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η υποταγή στο Τέταρτο Ράιχ συνιστά την ουσία της στρατηγικής της ελληνικής αστικής τάξης σήμερα.

Έχουν φρίξει οι μεγαλύτερες αστικές εφημερίδες του κόσμου από την απερίγραπτη δουλοφροσύνη των ελλήνων αστών, οι οποίοι ούτε στιγμή δεν διστάζουν να αποδεχθούν τους πιο εξευτελιστικούς όρους που υπαγορεύει το Τέταρτο Ράιχ, όπως είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος προκειμένου να συμπεριληφθεί άρθρο που θα καθιστά πλέον συνταγματική επιταγή να πληρώνονται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα οι ξένοι δανειστές και στη συνέχεια, με όσα λεφτά μένουν, να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του το ελληνικό κράτος προς τους έλληνες πολίτες! Απίστευτο! Ούτε στα ...1890 δεν υπήρχαν Συντάγματα ανεξάρτητων κρατών που να περιλαμβάνουν και να κατοχυρώνουν τέτοιες διατάξεις, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι οι ξένοι δανειστές όντως διοικούσαν ουσιαστικά τις χώρες που δάνειζαν. Ντρέπονταν όμως να εγγράψουν και στα Συντάγματά τους τόσο αισχρές διατάξεις όσο αυτή που ο συνταγματολόγος καθηγητής Βενιζέλος αποδέχθηκε στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης τη νύχτα της Δευτέρας – και μαζί του φυσικά αποδέχθηκε το σύνολο σχεδόν του πολιτικού προσωπικού της χώρας πλην της Αριστεράς, τονίζοντας ότι στην Aριστερά κατ’ ουδένα τρόπο δεν περιλαμβάνεται το πασοκικό συνονθύλευμα του Φώτη Κουβέλη.

Εκπλήσσονται οι ευρωπαίοι αστοί και τα δημοσιογραφικά τους όργανα από την εθελοδουλεία των ελλήνων αστών. Ακούγεται απίστευτο, αλλά φτάσαμε στο σημείο, όπως τουλάχιστον μεταδίδει ο ανταποκριτής του Έθνους στην Ουάσινγκτον Μιχάλης Ιγνατίου, να διαφωνεί με την επιβολή του όρου συνταγματικής αναθεώρησης στην Ελλάδα ακόμη και το ...ΔΝΤ!!! Στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ την Τετάρτη «τονίστηκε ότι η επιβολή από την τρόικα αλλαγών στο ελληνικό Σύνταγμα, όπως και αυτό καθαυτό το πρόγραμμα (σ.σ. “διάσωσης” της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους) αποτελεί “αυθάδη παρέμβαση” στις ελληνικές εσωτερικές υποθέσεις» αναφέρει επί λέξει η ανταπόκριση. Έχουν δίκιο 25 γάλλοι αριστεροί διανοούμενοι, οι οποίοι δημοσίευσαν ένα μανιφέστο υποστήριξης του ελληνικού λαού στον ιστότοπο της γαλλικής εφημερίδας Λιμπερασιόν, όπου αναφέρουν μεταξύ πολλών άλλων: «Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί στη συνέχεια σε ολόκληρη την Ευρώπη... Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της». Οι γάλλοι διανοούμενοι υπογραμμίζουν σε άλλο σημείο του μανιφέστου τους, προειδοποιώντας τους λαούς της Ευρώπης: «Προκειμένου αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει το στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα... Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα, στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους “αντιπροσώπους του λαού” να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος...». 

Η εικόνα ως προς το τι συμβαίνει στη χώρα μας γίνεται όλο και πιο καθαρή για όλο και περισσότερο κόσμο. Το ζητούμενο τώρα είναι αν μπορεί η ελληνική Αριστερά να ηγηθεί του λαού μας στην πάλη για ανατροπή αυτής της κατάστασης.