Κράτα τη λάμψη!

Φίλε θα σου εξομολογηθώ κάτι.


Το περασμένο Σάββατο (21/2/2009), ήμουν παρών στα εγκαίνια του Πολιτιστικού Συλλόγου Μενιδίου (Αιτωλοακαρνανίας)...


Από την αρχή ως το τέλος της εκδήλωσης.


Παρακολούθησα τον αγιασμό από τον παπα-Γρηγόρη, τις ομιλίες του προέδρου του συλλόγου, του δημάρχου κλπ. Τέλος, είδα μικρούς και μεγάλους να χορεύουν παραδοσιακούς χορούς.


Μη φανταστείς μικρόφωνα, στερεοφωνικές εγκαταστάσεις και άλλες τέτοιες "πολυτέλειες".΄


Όλα ήταν απλά. Και νοικοκυρεμένα.


Πολύ νόστιμοι οι μεζέδες και τα γλυκά που ετοίμασαν οι κυρίες του συλλόγου, στην κουζίνα του σπιτιού τους, έτσι; Όχι παραγγελμένα από κάποιο κέτερινγκ.




Δεν υπήρχαν καλοντυμένα παιδιά να σε σερβίρουν, να σου γεμίσουν το ποτήρι με κόκα-κόλα ή πορτοκαλάδα ή, αν ήθελες,΄μια γουλιά κρασάκι.


Και μην φανταστείς τίποτα χλιδάτα κτίρια με φωτεινές πινακίδες.


Ένα λυόμενο κτίριο στεγάζει το σύλλογο.


Η επίπλωσή του απλή. Με μια βιβλιοθήκη για να δανείζεται ο κόσμος κάνα βιβλίο, ένα γραφειάκι με ένα κομπιούτερ, ένα τραπεζάκι με ένα βάζο τριαντάφυλλα πάνω του.


Μη φανταστείς λοιπόν πολλά.


Ένα σου λέω όμως φίλε μου και να το θυμάσαι.


Τέτοιες απλές, χωρίς πολλά-πολλά φτιασιδώματα εκδηλώσεις είναι που κρατάνε τον ελληνικό πολιτισμό ζωντανό!


Μην τρομάζεις ρε φίλε, τι υπερβολές μου καταλογίζεις ότι λέω;


Ήσουν εδώ να δεις τη λάμψη στα μάτια των μικρών παιδιών που χόρευαν;


Ναι ρε, αυτά τα παιδιά που το απόγευμα πήραν σβάρνα τις καφετέριες και τα μπαράκια.


Που μπορεί να 'σκασαν και κάνα δυναμιτάκι και να σε τρόμαξαν.


Σε αυτών των παιδιών τα μάτια είδα αυτή την περίεργη λάμψη που σου είπα.


Και να δεις ένα παράξενο πράγμα ρε παιδί μου...


Την ίδια λάμψη είδα αργότερα και στα μάτια των μεγαλύτερων, των πατεράδων τους και των θείων τους, που πήραν σειρά να χορέψουν!


Μα τι μυστήριο πράγμα είναι αυτό ρε φίλε;


Η ίδια λάμψη διαπερνούσε και το βλέμμα των μεγαλύτερων που παρακολουθούσαν, των παππούδων τους και των γιαγιάδων τους!


Λες να τρελλάθηκα; Είναι και οι εποχές τέτοιες που δεν αργείς να "την ψωνίσεις"...


Μα το ίδιο πράγμα είδα και στο βίντεο το βράδυ!


Μια λάμψη σα μίτος της Αριάδνης, σαν μια κλωστή που κράταγε "δεμένους" τους εκπροσώπους κάθε γενιάς που ήταν παρούσα στην εκδήλωση!


Να το ξέρεις φίλε: Άν χαθεί αυτή η λάμψη από τα μάτια των παιδιών, αν σπάσει αυτή η λεπτή κλωστή που τα κρατάει δεμένα με τις πριηγούμενες γενιές, ΤΕΛΟΣ!!!


Finito la musika! Μας πήρε ο διάολος και μας σήκωσε!!!


Και μένα και σένα και όλους μας!


Ο ελληνικός πολιτισμός, ως άθροισμα τοπικών παραδόσεων και εθίμων, που κάθε γενιά τα τηρεί και τα μεταδίδει στις επόμενες γενιές, τι νομίζεις ότι είναι, ε;


Αυτά τα παιδάκια είναι ρε, που σέρνουν το χορό και τα ματάκια τους λάμπουν ακόμα, ενώ τα δικά σου και τα δικά μου ολοένα και θολώνουν ή κάνουν πως δε γνωρίζουν ή, ακόμα χειρότερα, δεν βλέπουν τη φουρτούνα που έρχεται και θα μας πάρει όλους αμπάριζα!


Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, έτσι;


Για τον ολετήρα της παγκοσμιοποίησης σου λέω ρε, για την πολιτισμική ισοπέδωση των πάντων, για τη λοβοτομή που μας κάνουν από μέρα σε μέρα με παγκόσμιες θρησκείες, παγκόσμια χωριά, παγκόσμια τραγούδια και πάει λέγοντας.


Και τα άτομα; Τα παιδιά; Η λάμψη στα ματάκια τους που ακόμα υπάρχει και κινδυνεύει να χαθεί;


Φίλε, στο ξαναλέω για τελευταία φορά: Κάνε ότι μπορείς όπως πρέπει να κάνω κι εγώ για να κρατηθεί αυτή η λάμψη στα μάτια τους, γιατί αλλιώς χαθήκαμε!


Α, και όπου δεις χορό, φέρε κι εσύ καμια γυροβολιά μαζί τους, μπας και πάρουν και τα δικά μας τα μάτια λίγη από τη λάμψη των παιδικών τους ματιών, γιατί παρασκοτείνιασαν!


Κράτα τη λάμψη!


Κράτα τη γερά φίλε!





Υ.Γ. Πολλά συγχαρητήρια για την υπέροχη εκδήλωση το Πολιτιστικού Συλλογου Μενιδίου!!!


Ευχαριστώ! Ένας παρόμοιος σύλλογος να υπάρχει σε κάθε χωριό και δήμο εδώ στην επαρχία και δεν φοβάμαι τίποτα!