Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βατὰτζης ὁ ἐλεήμονας βασιλιὰς

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_4.html

Ο Άγιος Ιωάννης Δούκας Βατάτζης ο Ελεήμων, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.

Όταν κοιμήθηκαν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα στους Ιερούς Ναούς και τις Εκκλησίες, διότι “μακάριοι οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου”…

Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στο Νυμφαίο της Βιθυνίας, όπου και ήταν η έδρα της αυτοκρατορίας μας, αφού από το 1204 ο Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο ευσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ο ποιητής της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, την οποία και ψάλλουμε εναλλάξ με την Μικρή, κάθε ημέρα, από την 1η έως τις 15 Αυγούστου!

Εκεί κατέφυγε λοιπόν ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον καλό βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. 

Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη. Για να τη λάβει όμως γυναίκα του, χρειάστηκε να μονομαχήσει με το Λατίνο Κόραδο, που καυχιόταν για τη δύναμή του! Όμως ο Ιωάννης Βατάτζης τον νίκησε, λέγοντας “Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι”, σαν δεύτερος Νέστορας!



Όταν ο βασιλιάς-υμνογράφος του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα κοιμήθηκε, ανέλαβε την Αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης. Και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου. Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης, ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο Ελεήμων!!!

Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία βασιλεύς και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!

Επίσης, προσπάθησε τα μέγιστα, να γίνει η επανένωση των Εκκλησιών, δηλαδή να αναγνωρίσει η Δύση το ορθό Δόγμα. Κατάφερε μάλιστα να αποσταλούν πρέσβεις από τον Πάπα Γρηγόριο Θ’ και να αρχίσει διάλογος, προεξάρχοντος από τη δική μας πλευρά του τότε Πατριάρχου Γερμανού του νέου. Ο Ιωάννης θα κατάφερνε τότε το ευχόμενο, αλλά δυστυχώς οι Δυτικοί δεν θέλησαν στο τέλος να αφαιρέσουν την αντιορθόδοξη προσθήκη από το Σύμβολο της Ορθής Πίστεως, δηλαδή το “και εκ του Υιού εκπορευόμενον”…

Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!! 

Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.

Μάλιστα τέτοια ήταν η πολιτική ποιότητά του, που όταν κάποτε συνάντησε το γιο του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης απάντησε ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσούφαντα που φορούσε ο γιος του ήταν από το αίμα του λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται για τον λαό, διότι ο πλούτος των βασιλέων, στο λαό ανήκει!!!

Η πίστη του στο Θεό ήταν πολύ μεγάλη και τον βοήθησε αποφασιστικά σε κάθε του βήμα, όπως και τότε που χρειάστηκε να μονομαχήσει με τον σκληρό Αζατίνη, Σουλτάνο του Ικονίου, που συχνά πυκνά λεηλατούσε τις πόλεις μας που ήταν κοντά στον ποταμό Μαίανδρο. Άκουσε τότε νοερά θεία φωνή, που του έλεγε:

“Ο σταυρωθείς εγήγερται, ο μεγάλαυχος πέπτωκεν, ο καταπεσών και συντριβείς ανώρθωται” και πήρε ευθύς τέτοια δύναμη, ώστε όρμησε και κατανίκησε τον τρομερό Σουλτάνο!!!
Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο, την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό εργάστηκε και προς την κατεύθυνση αυτή με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Σώφρων, συνετός και προνοητικός στην πολιτική του, αν και είχε εκλέξει ικανότατους στρατηγούς, επιδίωκε την αποφυγή των μαχών. Γνώριζε να μην αναλαμβάνει τίποτε πριν το προπαρασκευάσει κατάλληλα, ενώ είχε βαθιά ευσέβεια και έδειχνε σεβασμό και στον πιο απλοϊκό μοναχό. Ο λαός τον αγαπούσε και η Εκκλησία προσευχόταν με χαρά για αυτόν! Και εκείνος, ακόμη πιο πολύ προχωρούσε προς τον ιερό σκοπό της πατρίδας.

Νίκησε τους Λατίνους που κρατούσαν όμως ακόμα σκλαβωμένη την Πόλη και τους επέβαλε τη συνθήκη του 1225, με την οποία κατελάμβανε όλα τα Μικρασιατικά εδάφη, εκτός από αυτά που ήταν κοντά στη Νικομήδεια και απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.

Κατασκεύασε κατόπιν ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη τη Θεοφύλακτη. Έπιασε λοιπόν και τα Στενά της Έλλης (Ελλήσποντος) και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Βασιλίδας, πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!

Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι, που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου, ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί κίνδυνο, λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός - Έβρος ποταμός, ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Άγιος Βασιλιάς, μπαίνει με συγκίνηση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου, στη Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο της ίδιας ευλογημένης χρονιάς!

Όμως, η καλή του σύντροφος, η Ειρήνη Λάσκαρη, κλείνει για πάντα τα μάτια της και κείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.

Αλλά, ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες του Βυζαντίου και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη, στις 4 Νοεμβρίου του 1254 αφήνει την τελευταία πνοή του, επάνω στο δρόμο για το όνειρο, επάνω στο δρόμο για το καθήκον, την Πίστη του Θεού, το Χρέος για την Πατρίδα, την Αγάπη για το λαό…



Το τίμιο σώμα του ευσεβεστάτου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς Ασίας). 

Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή, αντί να βγει η γνωστή δυσωδία, μια γλυκιά ευδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα, καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! 

ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!!! Και μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του επίσης είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!! Γιατί έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που Τον δοξάζουν στη γη!

Μάλιστα από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος έδωσε πάμπολλα θαύματα, γιατρεύοντας θαυματουργικά Χάρητι Θεού ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη, με την κατοικούσα εν αυτώ Χάρη του Αγίου Πνεύματος!

Αναφέρεται -όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου- ότι μέχρι το 1992 “η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας, την οποία έκτισε ο ίδιος και στην οποία βρήκε την τελευταία ανάπαυσή του, καθώς και στο Νυμφαίον, την αγαπημένη του κατοικία” (Οστρογκόρσκυ).

Όμως τι απέγινε ο Ναός εκείνος; Τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά”; Τι σχέση έχει με το “θρύλο” και ποια με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης, που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;

Δείτε εδώ

***


ΣΗΜΕΡΑ, η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του:

“ Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα”.

πηγή

Προς μια νέα δημοκρατική διεθνή Τάξη. (Του Τάκη Φωτόπουλου)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/11/blog-post_11.html

Το θεσμικό πλαίσιο που έχει εγκαθιδρυθεί σήμερα σε όλο τον κόσμο, δηλαδή σε όλες τις χώρες που έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αποτελείται από ένα μοντέλο στο οποίο η οικονομική ανάπτυξη, (αν όχι η «ανάπτυξη γα την ανάπτυξη»!), είναι ο θεμελιώδης οικονομικός στόχος. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνέχιση της ανάπτυξης εξαρτάται από μια διαδικασία περαιτέρω διεθνοποίησης της οικονομίας, που αποτελεί ένα συνεχώς ανανεούμενο φαύλο κύκλο. Η καταστροφή της οικονομικής αυτοδυναμίας δημιουργεί

ανάγκες για όλο μεγαλύτερες εισαγωγές και, επομένως, για μεγαλύτερες εξαγωγές για την χρηματοδότησή τους. Όμως, μεγαλύτερες εξαγωγές προϋποθέτουν μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, επομένως παραγωγικότητα, που με τη σειρά της εξαρτιέται βασικά από τις επενδύσεις. Και ποιος ελέγχει το διεθνές εμπόριο, αλλά και τις υπερεθνικές επενδύσεις, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία; Φυσικά, οι πολυεθνικές, οι οποίες διαθέτουν την παραγωγική και τεχνολογική βάση που επιτρέπουν τη συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας που απαιτείται από τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό.

Με άλλα λόγια, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν είναι πια τα έθνη-κράτη που ανταγωνίζονται για το μοίρασμα των αγορών, αλλά οι πολυεθνικές που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο, ανεξάρτητα από τη χώρα που εστιάζουν τις δραστηριότητές τους. Έτσι, το γεγονός ότι π.χ. η Κίνα παρουσιάζεται σήμερα ως οικονομική υπερδύναμη δεν είναι ένα οικονομικό θαύμα, αλλά απλώς μια οικονομική οφθαλμαπάτη. Είναι αρκετό να σταματήσει να παρέχει τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα», που προσφέρει σήμερα, ιδίως όσον αφορά στο φθηνό κόστος παραγωγής στις πολυεθνικές, για να τελειώσει σε μια νύχτα το «όνειρό» της, όταν οι πολυεθνικές θα μετακομίσουν π.χ. στη γειτονική «δύναμη» Ινδία, ή σε μία από τις πολλές άλλες χώρες που τις ικετεύουν να επενδύσουν στην δική τους περιοχή.

Είναι, επομένως, σαφές ότι ο θεμελιώδης στόχος της κοινωνικής πάλης, σήμερα, δεν μπορεί παρά να είναι η πλήρης ρήξη με την παρούσα ΝΔΤ και η οικοδόμηση μιας νέας δημοκρατικής διεθνούς τάξης που θα θεμελιώνεται σε κυρίαρχα και οικονομικά αυτοδύναμα έθνη-κράτη. Οι συνθήκες ουσιαστικής πολιτικής και οικονομικής «κατοχής», κάτω από τις οποίες ζούμε σήμερα, σημαίνουν ότι πραγματική Αντίσταση είναι δυνατή μόνο στο πλαίσιο παλλαϊκών Μετώπων για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ), με στόχο την οικονομική και την εθνική κυριαρχία, μέσα από την ρήξη με την ΝΔΤ. Στη συνέχεια, όταν ο λαός μιας συγκεκριμένης χώρας θα έχει έλθει σε παρόμοια ρήξη, θα πρέπει να ενωθεί με τους αγωνιζόμενους λαούς άλλων χωρών σε παρόμοιο οικονομικό επίπεδο για να σχηματίσουν νέες οικονομικές ενώσεις κυρίαρχων εθνών ώστε να επιτύχουν, σε συλλογικό επίπεδο, την οικονομική αυτοδυναμία τους. Σε ένα περιβάλλον, δηλαδή, που θα κάνει αδύνατη την μεταφορά οικονομικών πλεονασμάτων μεταξύ χωρών. Για όλα αυτά, βέβαια, οι λαοί, που τα «οσμίζονται», δεν ακούνε τίποτα από τα ΜΜΕ που τους βομβαρδίζουν με ασημαντότητες ή εσκεμμένες διαστρεβλώσεις, μια «Αριστερά» που περί άλλα τυρβάζει και τις...βαθυστόχαστες αναλύσεις (συνήθως καλοπληρωμένων «διανοητών») που συμπεραίνουν ότι φταίει η «παθητικότητα» τους που δεν κατεβαίνουν στους δρόμους!

Με αυτή την έννοια, η ολοκλήρωση μιας Ευρασιατικής Ένωσης, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί, δηλαδή, ως μια οικονομική ένωση κυρίαρχων κρατών που, στην ολότητά τους, θα εξασφάλιζαν την αυτοδυναμία, και θα είχαν την δυνατότητα να επιβάλουν οποιουσδήποτε κοινωνικούς ελέγχους αποφασίσουν πάνω στις αγορές, θα ήταν ένα γεγονός τεράστιας σημασίας για την ανάπτυξη μια νέας δημοκρατικής διεθνούς τάξης που θα αντικαθιστούσε, τελικά, την σημερινή εγκληματική ΝΔΤ, η οποία έχει ήδη καταστρέψει τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν η Ευρασιατική Ένωση θα εξαπλωνόταν ώστε να καλύπτει επίσης όλους τους λαούς της γης, οι οποίοι σήμερα αγωνίζονται ενάντια στην Υπερεθνική Ελίτ για την εθνική τους κυριαρχία και αυτοδιάθεση, είτε στον Αραβικό κόσμο (Συρία, Ιράν, Ιράκ, Λιβύη κ.λπ.), είτε στη Λατινική Αμερική (Κούβα, Βενεζουέλα, Βολιβία) και αλλού.

Έτσι, η νέα δημοκρατική διεθνής τάξη των κυρίαρχων και αυτοδύναμων Εθνών θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια για την υπέρβαση των ιστορικών συστημάτων ελέγχου (ιδιωτικού έναντι κρατικού) πάνω στα μέσα παραγωγής και διανομής. Σήμερα, το ιστορικά κρίσιμο ζήτημα είναι πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε ο έλεγχος των μέσων παραγωγής να ασκείται άμεσα από την κοινωνία, μέσα από τις συνελεύσεις των πολιτών, οι οποίες θα καθορίζουν τις οικονομικές και πολιτικές διαδικασίες. Αυτό είναι ιδιαίτερα επιτακτικό καθήκον σήμερα, όταν έχει πλέον συνειδητοποιηθεί πλήρως ότι η κατάρρευση του διπολικού ψυχροπολεμικού κόσμου αντί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός μαζικού κινήματος προς αυτή την κατεύθυνση, οδήγησε στο ακριβώς αντίθετο: την δημιουργία του παρόντος εγκληματικού μονοπολικού κόσμου και την παράλληλη ανάπτυξη μιας εκφυλισμένης «Αριστεράς» που άμεσα ή έμμεσα τον στηρίζει. Είτε υποστηρίζοντας ότι θα τον αλλάξει «από τα μέσα» (το γνωστό παραμύθι κάθε βολεμένου «αριστερού»), είτε υποστηρίζοντας ότι όλα τα κινήματα που αναπτύσσονται σήμερα «από κάτω» κατά της ΝΔΤ του μονοπολικού κόσμου μας δεν εκφράζουν τελικά παρά ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ότι μόνο η παγκόσμια επανάσταση θα μας σώσει, κάποτε στην επομένη χιλιετηρίδα!

Η ανάπτυξη, επομένως, του αγώνα των λαών για μια νέα δημοκρατική διεθνή Τάξη θα οδηγήσει πιθανότατα σε μια μεταβατική περίοδο, στην οποία θα συνυπάρχει σε κατάσταση συνεχούς έντασης, η σημερινή ΝΔΤ με τον νέο κόσμο των αυτοδύναμων και κυρίαρχων λαών που θα μπορούσε να εκπροσωπεί η Ευρασιατική Ένωση, με κορμό το μεγάλο πατριωτικό μέτωπο κατά της παγκοσμιοποίησης του Ρωσικού λαού που συνενώνει από κομουνιστές και ριζοσπαστικούς σοσιαλδημοκράτες μέχρι ορθόδοξους και εθνικιστές. Αυτό, βέβαια, εάν τελικά ηττηθεί η «πέμπτη φάλαγγα» των «φιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών» μέσα στη Ρωσία που σήμερα είναι σε αδυσώπητο αγώνα ―με την αμέριστη βέβαια στήριξη της Υπερεθνικής Ελίτ― με το Μέτωπο αυτό. Μια στρατηγική σαν την παραπάνω θα επιτρέψει την οικοδόμηση «από τα κάτω» μια νέας μορφής διεθνισμού που θα εμπνέεται από τις αρχές της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας βοήθειας, αντί για τις καταστροφικές αρχές της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους όπως σήμερα.

Πηγή: inclusivedemocracy.org

Μήπως έγινε στο πόδι η ανακοίνωση της ρύθμισης των κόκκινων στεγαστικών;

http://www.antinews.gr/OIKONOMIA/mipos-egine-sto-podi-i-anakoinosi-tis-ruthmisis-ton-kokkinon-stegastikon-/

Έγινε κάποια προεργασία ή πρόκειται για μια ακόμη κίνηση που θα εκθέσει του πάντες;

Ελπίζουμε να μην πρόκειται για μία ακόμη γκάφα που θα κάνει η κυβέρνηση δια χειρός αυτή τη φορά Δένδια. Ο λόγος για τη ρύθμιση για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, δηλαδή ένα ποσό της τάξης των 27 δισ. ευρώ που δεν πληρώνεται κανονικά από ανθρώπους που πήραν σπίτι και στη συνέχεια αδυνατούσαν να πληρώσουν τις δόσεις.
Λίγη ώρα προτού αποχωρήσει ο κ. Δένδιας για να πάει στο υπουργείο Άμυνας, και παρουσιάζοντας τη ρύθμιση για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια πέταξε μια βόμβα η οποία μπορεί να είναι τεράστια ανάσα για χιλιάδες νοικοκυριά, μπορεί όμως να αποδειχθεί και Βατερλό.
Ο κ. Δένδιας είπε ότι υπάρχει σχέδιο για τη ρύθμιση των κόκκινων στεγαστικών το οποίο προβλέπει τη μείωση κατά 30% της αξίας του ακινήτου βάσει της οποίας είχε συναφθεί το αρχικό δάνειο και τον διαχωρισμό του δανείου σε δύο τμήματα. Το κυρίως τμήμα του δανείου θα αποπληρώνεται κανονικά στην τράπεζα και το υπόλοιπο θα μεταφερθεί στο μέλλον, τοκιζόμενο ή όχι, τουλάχιστον μία 10ετία ή 15ετία και θα επαναξιολογείται τότε κατόπιν αναδιαπραγμάτευσης με βάση την αξία του ακινήτου στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Η ρύθμιση για τα ληξιπρόθεσμα στεγαστικά δάνεια προβλέπει είτε να γίνει νέα εκτίμηση της αξίας του στεγαστικού δανείου, είτε να υπάρξει μεταφορά του 30% της αξίας του ακινήτου βάσει της οποίας είχε συναφθεί το αρχικό δάνειο και το διαχωρισμό του δανείου σε δύο τμήματα. Το κυρίως τμήμα του δανείου θα πρέπει να συνεχίσει να αποπληρώνεται κανονικά προς την τράπεζα ενώ θα υπάρξει ένα δεύτερο τμήμα το οποίο θα μετακινηθεί στο μέλλον, για 10 έως 15 χρόνια, τοκιζόμενο ή όχι. Μετά τη λήξη της περιόδου αυτής θα προβλέπεται επαναδιαπραγμάτευση του δανείου με βάση την αξία του ακινήτου εκείνη τη χρονική στιγμή.
Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες νοικοκυριά θα μπορούν να πάρουν μια μεγάλη ανάσα αφού θα δίνουν δόση για το 70% του δανείου και το υπόλοιπο θα το δουν σε βάθος χρόνου.
Πράγματι μια σημαντική ανακοίνωση η οποία, όπως σημειώθηκε, δεν είναι τελειωμένη ρύθμιση αλλά θέλει ακόμη δουλειά.
Και το ερώτημα είναι μήπως έγινε στο πόδι προκειμένου να φτιάξει το προφίλ του ο κ. Δένδιας με ένα φιλολαϊκό μέτρο; Διότι όταν χιλιάδες δανειολήπτες που ακούνε κάτι τέτοιο γιατί να ξαναπληρώσουν δόση και να μην περιμένουν αυτή την ευνοϊκή ρύθμιση;
Γιατί ακόμη και όσοι είναι σήμερα ενήμεροι, δηλαδή πληρώνουν κανονικά να μην σταματήσουν να πληρώνουν και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει; Μήπως θα πάνε φυλακή; Μήπως θα τους πάρουν το σπίτι; Όχι βέβαια, αντιθέτως θα περιμένουν πότε η κυβέρνηση και οι τράπεζες θα είναι έτοιμες να περάσουν την ευνοϊκή ρύθμιση. Κι απ' ότι έχουμε δει κάτι τέτοιο διαρκεί μήνες.
Όμως, αυτό το πράγματι φιλολαϊκό μέτρο που το έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει να γίνει βρόχος για την κυβέρνηση, την οικονομία και τις τράπεζες. Έγινε κάποια προεργασία ή πρόκειται για μια ακόμη κίνηση στο πόδι που θα εκθέσει του πάντες;

Εθνική συναίνεση και άλλα παραμύθια για αγρίους. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/11/blog-post_27.html

Πολλά συστημικά ΜΜΕ φωνάζουν και καλούν από το πρωϊ μέχρι το βράδυ για εθνική συναίνεση, φοβίζοντας με δήθεν εθνικούς κινδύνους. Βλέπετε άραγε εσείς κανέναν Έλληνα να εχθρεύεται άλλους Έλληνες; Βλέπετε εσείς καμία κοινωνική τάξη να στρέφεται εναντίον κάποιας άλλης και να κινδυνεύει η χώρα και το έθνος με εμφύλιο; Απεναντίας, ολόκληρος ο λαός είναι απελπιστικά ήρεμος, μέσα στην εξαθλίωσή του, προσπαθώντας μόνο να επιβιώσει. Για ποια συναίνεση μιλάνε λοιπόν; Όταν από το σύστημα μιλάνε για εθνική συναίνεση, εννοούν προφανώς να βρεθεί ένας ικανοποιητικός τρόπος μοιρασιάς της εξουσίας και του πλούτου εντός της ολιγαρχίας, μακριά από τα μάτια του λαού.

Σήμερα το πρωϊ ακούγαμε μια ανάλυση από κάποιο ΜΜΕ. Η ανάλυση αυτή έλεγε ότι

τα δύο επόμενα χρόνια θα προκύψει ένας πακτωλός χρημάτων. Πρώτον, υπάρχουν τα 11 δισεκατομμύρια ευρώ που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα οποία θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αξιοποιηθούν. Δεύτερον, υπάρχουν 38 δισεκατομμύρια ευρώ ονομαστικής αξίας μετοχές των τραπεζών τις οποίες μετοχές έχει στα χέρια του το κράτος και οι οποίες πρέπει υποχρεωτικά να πουληθούν σε ιδιώτες μέσα στην επόμενη διετία. Τρίτον, υπάρχουν στάσιμα τα κονδύλια του ΕΣΠΑ και Τέταρτον, υπάρχουν 25 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία η ΕΕ θα μοιράσει στα κράτη την επόμενη διετία για αγροτικά προγράμματα. Το σύνολο των πιο πάνω ποσών που θα έχει στα χέρια της η όποια κυβέρνηση την επόμενη διετία, θα είναι 50-55 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου το 1/3 του ΑΕΠ της χώρας!!!

Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, αντιλαμβανόμαστε όλοι προφανώς το μέγεθος της σύγκρουσης συμφερόντων, για το μοίρασμα αυτού του τεράστιου ποσού. Αντιλαμβανόμαστε γιατί η μεν ΝΔ θέλει να παραμείνει στην εξουσία την επόμενη διετία και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει με κάθε τρόπο να αναλάβει την κυβέρνηση τώρα.

Άρχισαν λοιπόν οι φωνές από διάφορα συστημικά ΜΜΕ για την ανάγκη συναίνεσης, για την ανάγκη να τα βρουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ποιας συναίνεσης άραγε; Αφού οι  πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων δεν έχουν κοινωνικές αναφορές, αλλά είναι καθαρά θεατρικές συγκρούσεις, που αφορούν την κατάληψη καλύτερων θέσεων εξουσίας εντός του συστήματος, για έλεγχο των δημοσίων ταμείων; Η συναίνεση λοιπόν για την οποία κόπτονται τα συστημικά ΜΜΕ, είναι μάλλον μια προτροπή να τα βρουν κόμματα και οικονομικά συμφέροντα στη μοιρασιά, προφανώς για να μην εκτραχυνθεί η κατάσταση μέσα στο σύστημα και αφυπνιστεί ο κοιμισμένος γίγαντας, δηλαδή ο λαός.

Όσοι λοιπόν από εμάς καθόμαστε εδώ μέσα στο διαδίκτυο και κάνουμε όνειρα για δημοκρατίες, για συμμετοχή των πολιτών στην εξουσία και άλλες τέτοιες χαρωπές ουτοπίες, είμαστε μακριά νυχτωμένοι. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Εδώ και 200 χρόνια οι ίδιοι παγιωμένοι θεσμοί παράγουν μονίμως τα ίδια αποτελέσματα. Αυτοί οι θεσμοί είναι το πρόβλημα και αυτοί πρέπει να αλλάξουν. Όμως είδατε κάποιο ΜΜΕ να μιλάει γι’ αυτό ή κάποιο κόμμα να εξαγγέλλει κάτι τέτοιο;

Ο Χαλίφης, το καθήκον και τα άλογα της Ιστορίας (Του Φαήλου Κρανιδιώτη)

http://www.antinews.gr/Antitheseis/o-xalifis-to-kathikon-kai-ta-aloga-tis-istorias_1/

Η Άγκυρα δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει στους σχεδιασμούς της με ρηματικές διακοινώσεις, διαβήματα, δηλώσεις κυβερνήσεων, αποφάσεις διεθνών οργάνων

Ο αληθινός χαλίφης του ISIS, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού εγκαινίασε το αυθαίρετο Λευκό Σαράϊ του με τα 1000 δωμάτια, προχωράει ακάθεκτος σε βάρος του Ελληνισμού. Πολύ σωστά ανέλυε πρόσφατα ο Σάββας Καλεντερίδης στην αρθρογραφία του την μεθόδευση, επιβεβαιωνόμενος από τα γεγονότα κι από όποιον παρακολουθεί τι κάνουν οι Τούρκοι όλα αυτά τα χρόνια. Ενώ ναυπηγούν μεγάλο ερευνητικό πλοίο πήγαν και έσκασαν ζεστό χρήμα κι αγόρασαν το Μπαρμπαρός. Ο λόγος ήταν πως θα ήταν απίθανο να βρουν ιδιωτική εταιρεία, που θα δεχόταν να τους νοικιάσει σκάφος για παράνομες έρευνες και με κίνδυνο θερμού επεισοδίου.
Το κίνητρο τους είναι να ανεβάσουν την θερμοκρασία στο σημείο βρασμού, και ή να μας υποχρεώσουν σε άκαπνη ταπεινωτική υποχώρηση και συμβιβασμό ή να προκαλέσουν πολεμικό επεισόδιο κι έτσι, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, να μπλοκάρουν κάθε εξέλιξη στην προσπάθεια της Κύπρου για εκμετάλλευση της ΑΟΖ της και οικοδόμησης συμμαχιών και πάλι να υποχωρήσουμε.
Έτσι το παιχνίδι θα έρθει στο γνωστό κι αγαπημένο πεδίο των Τούρκων, αυτό του τσαμπουκά και της άμεσης απειλής αφανισμού και το ταχύ επόμενο βήμα θα είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας κι η αντικατάσταση της, ελέω ενός Σχεδίου τύπου Ανάν, από ένα αφελληνισμένο τουρκικό προτεκτοράτο κι η υφαρπαγή όλου του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου από την Τουρκία, που αυτή πια θα κάνει τις συμφωνίες με τις εταιρείες.
Έτσι, αφού Κύπρος δεν θα υπάρχει αλλά στη θέση της θα είναι μια Σιγκαπούρη οδαλίσκη της Άγκυρας, θα πάει περίπατο ο άξονας Αθήνα, Λευκωσία, Τελ Αβίβ, θα πάει περίπατο η τετραμερής Αθήνας, Καΐρου, Τελ Αβίβ, Λευκωσίας κι ενώ οι φωνές στις ΗΠΑ για αλλαγή πολιτικής κι απομόνωση της Τουρκίας όλο δυναμώνουν, πολύ απλά θα μείνουν στον αέρα. Δεν θα προλάβουμε και τα ψοφίμια των αλόγων της Ιστορίας θα πλέουν τουμπανιασμένα νοτίως της Κύπρου.
Έχουμε ξαναπεί, πως η ανακάλυψη των ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου, οι συμφωνίες της με ξένες εταιρείες και χώρες για την εκμετάλλευση τους, η πολιτική που ξεκίνησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και συνέχισαν οι επίγοπμοι του, δημιούργησαν άλλα δεδομένα στην συμμορία της Άγκυρας, που είχε επαναπαυτεί, θεωρώντας, πως με την κατοχή του 40% της Κύπρου και την ισχυρή παρουσία του ισλαμικού στρατού κατοχής, κρατάει εκείνη το γκάζι και το φρένο στις διαδικασίες του Κυπριακού. Έπρεπε λοιπόν να το φέρουν ξανά στο πεδίο της βίας και της ανομίας, της απειλής του ολέθρου για να «ισιώσει».
Η Άγκυρα δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει στους σχεδιασμούς της με ρηματικές διακοινώσεις, διαβήματα, δηλώσεις κυβερνήσεων, αποφάσεις διεθνών οργάνων. Η Κύπρος είχε μαζέψει πολλά κωλόχαρτα από τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας και δυο φορτηγά δηλώσεις καταδίκης, συμπάθειας κι από την κουτσή Μαρία. Ο Ερντογάν το πολύ πολύ να τα χρησιμοποιήσει όλα αυτά για κωλόχαρτο στις πολυάριθμες τουαλέτες του Παλατιού του Ταμτάκου που έχτισε.
Με τις γενικότερες ενέργειες του, ο αληθινός Χαλίφης του ISIS, στην «δημοκρατικότητα» του οποίου διάφοροι δικοί μας ανόητοι κι ανόητες πόνταραν κι έχτιζαν κάστρα «φιλίας» στην άμμο, θίγει πολλά συμφέροντα. Όλοι όμως πια γνωρίζουν την πολλαπλή οικονομική, στρατιωτική και πολιτική στήριξη της Άγκυρας στους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες που αντίκρυσε ο κόσμος κι εμείς βιώνουμε πάλι την τυχοδιωκτική επιθετικότητα του.
Με την υποστήριξη στα ψυχοπαίδια του, τους ψυχάκηδες αποκεφαλιστές του ISIS και το διαλυμένο σωματείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) ο Ερντογάν επιδιώκει την ανατροπή του Άσαντ, θίγει τα συμφέροντα της Ρωσίας, που έχει ναυτική βάση στη Λατάκεια αλλά και σουνιτικούς πληθυσμούς μέσα και γύρω στην επικράτεια της, όπου ήδη εμφανίζονται διάφοροι κατσαπλιάδες να δηλώνουν θαυμασμό και στήριξη στο ISIS. Θυμίζω δε πως οι πλέον λυσσασμένες ανθρωποφάγες ύαινες σε όσα συμβαίνουν στην Συρία και στο Ιράκ είναι Τσετσένοι μισθοφόροι.
Με την υποστήριξη του στην τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς και στο ISIS, αγκαλιά με το Κατάρ κι άλλους συνεργούς, θίγει τα συμφέροντα κι απειλεί την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ. Το Τελ Αβίβ επίσης δεν θέλει σε καμμία περίπτωση ο αγωγός των δικών του αποθεμάτων να περάσει μέσα από την εχθρική Τουρκία κι έτσι να εξαρτάται από τα κέφια του όποιου Ερντογάν. Έχει δε αντιληφθεί πλήρως, πως η στάση της τουρκικής κυβέρνησης έναντι των Παλαιστινίων, πέραν της ισλαμοφασιστικής αλληλεγγύης, είναι νεοοθωμανικός μεγαλοοϊδεατισμός. «Δικά μας εδάφη» χαρακτήρισε τις παλαιστινιακές περιοχές ο Νταβούτογλου.
Με την υποστήριξη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την τρομοκρατική δράση τους στην Αίγυπτο θίγει την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Σίσι, που αποδεικνύεται μια στιβαρή και ιδιαίτερα ικανή ηγετική προσωπικότητα, επανειλημμένα κατήγγειλε ευθέως, ακόμη κι απ΄ το βήμα του ΟΗΕ, τον Ερντογάν για την υποστήριξη στους τρομοκράτες.
Ο αληθινός χαλίφης του ISIS όμως, ευθέως, πάση δυνάμει, αδιάλειπτα κι ολοφάνερα, αντιστρατεύεται επιπλέον την ασφάλεια και τα συμφέροντα των ΗΠΑ κι όλης της Δύσης. Στις ΗΠΑ οι φωνές και τα πρωτοσέλιδα σε κορυφαίες εφημερίδες του κατεστημένου, όπως οι New York Times, Wall Street Journal, Washington Times, στα πλέον σημαντικά περιοδικά, διαδικτυακούς τόπους, ινστιτούτα και δεξαμενές σκέψεις, όπως το Hudson Institute, δυναμώνουν για αυστηρή και δυναμική αντιμετώπιση της Τουρκίας. Τίτλοι όπως «Η Τουρκία δεν είναι πια σύμμαχος μας», προτάσεις για την μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ στο Ερμπίλ του αυτόνομου Κουρδιστάν, πριν λίγα χρόνια θα ήταν επιστημονική φαντασία. Ειδικά στον χώρο της Άμυνας, στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις ακούγονται πλέον φωνές για αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ (!!), ενώ σύσσωμο το εβραϊκό λόμπυ πολεμάει τα τουρκικά συμφέροντα. Ειδικά το Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο ποτέ δεν ξέχασαν το πούλημα που έφαγαν από τους Τούρκους στον Πόλεμο του Κόλπου και πως αναγκάστηκαν να αλλάξουν κι επεκτείνουν «μέσω Λαμίας» τις γραμμές εφοδιασμού και μεταφορών, κατόπιν της άρνησης της Τουρκίας να διαθέσει το έδαφος της. Πλήθος πρώην υπουργών κι υφυπουργών Άμυνας, ηγετών των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά κι εν ενεργεία πολιτικοί πρώτης γραμμής, όπως ο Μενέντεζ, στρέφονται ευθέως κατά της Τουρκίας, ενώ επισημαίνεται η ανάγκη για στήριξη στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Θεωρώ πολύ κοντινή την στιγμή που κάποιος σοβαρός αμερικανός πολιτικός ή στρατιωτικός θα σηκωθεί και θα πει «βομβαρδίστε την Τουρκία για να πάψει να υποστηρίζει τους τρομοκράτες».
Η κυβέρνηση Ομπάμα όμως τα έχει χαμένα. Η δράκα των ηλιθίων του «πνεύματος Κλίντον» στο State Department ακόμη κωλυσιεργεί κι επιτείνει την σύγχυση και το όλο και δυνατότερο μήνυμα παρακμής της αμερικανικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε αυτή η εξαγορασμένη από καταριανούς και σαουδάραβες κλίκα ευθύνεται για την παράδοση της Λιβύης και της Συρίας στο χάος, για τις περιπέτειες της Αιγύπτου και την γενοκτονία στο Ιράκ και τη Συρία.
Η αλλαγή όμως στην αμερικανική πολιτική έρχεται. Είναι τόσα τα πλήγματα στα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο προφανής ο κίνδυνος από τα τέρατα που εξέθρεψαν οι αντιαμερικανικές πολιτικές της ίδιας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, που θα ‘ρθουν τα πάνω κάτω κι ο εξορθολογισμός της.
Η δε, Ε.Ε., με την σημαία αντιπροσωπείας αυτοκινήτων, χωρίς εγγυημένα σύνορα, χωρίς ευρωπαϊκό στρατό, όπου ο Βορράς κι ο Νότος σε λίγο θα παίζουν ξύλο, με μόνιμο ρουφιάνο, αντιευρωπαίο κι αντζέντη των Τούρκων ισλαμοφασιστών την δόλια Αλβιώνα, μέχρι να σηκώσει το ένα πόδι, έχει βρωμίσει το άλλο. Όπως πάντα.
Οι μεσογειακές ναυτικές δυνάμεις, όπως η Ιταλία κι η Γαλλία, έχουν λόγο και συμφέροντα στο να παραμείνουν ανοιχτές οι γραμμές μεταφοράς ενέργειας και ναυσιπλοΐας, να προστατευθούν αυτά που συνιστούν στην ουσία ενεργειακά αποθέματα κι εναλλακτικές της Ευρώπης.
Οι Τούρκοι όμως κινούνται αποφασισμένα και γρήγορα. Αδίστακτα.
Συμφώνησαν με τους Αζέρους να τους δώσουν εξέδρα, την οποία θέλουν να μεταφέρουν νοτίως της Κύπρου, μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ και ως τον Φεβρουάριο ν’ αρχίσουν εξορύξεις, με τα πολεμικά τους πλοία κι αεροπλάνα γύρω – γύρω.
Τί τεχνολογία χρησιμοποιούν οι Αζέροι στο θέμα, με ποιους έχουν κολλεγιά; British Petroleum. Να ‘τοι πάλι οι «φίλοι» μας, τα τσιμπούρια της υφηλίου. Πρώτη στην βρωμιά κατά της Σερβίας, στο Κόσσοβο, στη Συρία κι αλλού. Εμείς είμαστε βετεράνοι. Τους ξέρουμε από την δολοφονία του Καποδίστρια ως τα Φυλακισμένα Μνήματα στην Κύπρο και στην πρόσφατη προσπάθεια του Κάμερον να γλυκάνει την ανακοίνωση της Ε.Ε. κατά της Τουρκίας, που προκάλεσε την μετωπική κόντρα του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό .
Είναι λοιπόν χρέος του Αντώνη Σαμαρά, όλης της κυβέρνησης, να κινηθούμε γρήγορα, σε ένα ζήτημα στο οποίο δεν υπάρχει κανένα άλλοθι να μην βάλουν πλάτη όλοι. Αλλιώς κατά τον Φεβρουάριο θα μάθουμε άπαντες, πως όσα μας θύμωναν ως τώρα είναι απλές οδοντόκρεμες, πως υπάρχουν πολύ χειρότερα, πως η προεδρική εκλογή, οι ίδιες οι εκλογές θα είναι κάτι αδιάφορο. Θα έχουμε μπροστά μας μια απειλή, μια ενδεχόμενη ταπείνωση, που αν περάσει, θα συνταράξει όλη την κοινωνία, θα απονομιμοποιήσει όλο το πολιτικό σύστημα αλλά πάνω απ’ όλα, κι αυτό έχει σημασία, θα χαθεί η Κύπρος, μετατρεπόμενη σε Ηγεμονία της Βλαχίας υπό την Υψηλή Πύλη. Θα χαθεί η μεγαλύτερη γεωπολιτική ευκαιρία που μας έδωσε μετά τον Β’ ΠΠ η Ιστορία κι ετοιμαστείτε γι’ άλλα στην Θράκη, στο Αιγαίο.
Ενώ λοιπόν τα συμφέροντα Ρώσων, Ισραηλινών, Αιγυπτίων, ΗΠΑ κι ΕΕ συναντώνται με τα δικά μας, είναι σφόδρα πιθανό, επειδή κανείς δεν θα πολεμήσει για μας, αν δεν κινηθούμε άμεσα και δυναμικά, να μην προλάβουμε και να μην μπορέσουμε να ανατρέψουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς.
Επί του πρακτέου:
Το πρώτιστο κι αυτονόητο. Να εκπέμψουμε σαφώς και παντοιοτρόπως το μήνυμα προς την Άγκυρα, πως παρ’ όλα τα οικονομικά μας προβλήματα, η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει την επιβολή με τα όπλα μιας τέτοιας ληστρικής ενέργειας, πως η Κύπρος δεν θα μπορούσε να είναι πιο κοντά για τους σχεδιασμούς και την αποφασιστικότητα μας και πως το μέτωπο αντιπαράθεσης θα είναι από το τριεθνές στη Θράκη, ως όλη την Κυπριακή ΑΟΖ και δεν θα καταπιούμε «μεμονωμένο επεισόδιο».
Να δοθεί στους Αζέρους το σαφές κι αυστηρό μήνυμα πώς να ξεχάσουν τα συμφωνηθέντα, παγώνουν όλα, για ΤΑΡ, ΔΕΣΦΑ, αν συνεργήσουν, παρέχοντας εξέδρα, σε μια τέτοια εχθρική ενέργεια. Χωρίς εξέδρα, ας κόβουν βόλτες τα μεμέτια να καίνε πετρέλαιο από αυτό που αγοράζουν από το λαθρεμπόριο με τα ψυχοπαίδια τους του ISIS κι εμείς θα καταγγέλουμε, επιδιώκοντας οικονομικές κυρώσεις.
Να προχωρήσουμε με δικές μας επιταχυνόμενες πρωτοβουλίες την τετραμερή (Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος – Ισραήλ) συνάπτοντας ένα συνολικό πακέτο ενεργειακής, πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας για τις ΑΟΖ μας και όχι μόνο.
Να ξυπνήσουμε την κοιμισμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα τις ναυτικές μεσογειακές δυνάμεις Γαλλίας και Ιταλίας αλλά και την ατμομηχανή της Ευρώπης, την Γερμανία, απαιτώντας κοινή στάση στην προστασία των ευρωπαϊκών ενεργειακών πηγών και πρακτικά μέτρα, που να ανεβάζουν το κόστος στην Άγκυρα, μετρημένο όχι μόνο πολιτικά αλλά και σε χρήμα, επιδιώκοντας την στρατιωτική παρουσία τους στην περιοχή. Επίσης, από κοινού με την Κύπρο να θέσουμε θέμα απομάκρυνσης των αγγλικών βάσεων από την Κύπρο και αντικατάσταση τους από νατοϊκές βάσεις, με έντονη παρουσία των ευρωπαϊκών μεσογειακών ναυτικών δυνάμεων.
Να κάνουμε μια συντονισμένη και σε βάθος χρόνου εκστρατεία μέσα στις ΗΠΑ, αναδεικνύοντας αυτά που ήδη επισημαίνει το πλέον σοβαρό κομμάτι του αμερικανικού κατεστημένου και των ΜΜΕ, για την απειλή που συνιστά για τα αμερικανικά συμφέροντα κι όλη την Δύση η πολιτική της Τουρκίας στην όλη περιοχή.
Κι επειδή όλα αυτά, πλην του πρώτου που εξαρτάται μόνο από μας, μπορεί να καθυστερήσουν από την βούληση τρίτων, υπάρχει τέλος αυτό που ήταν και είναι το μεγάλο ισοδύναμο. Αυτό που πονάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την ληστρική συμμορία που κυβερνάει την Τουρκία. Υπάρχει το ζήτημα, που σήμερα η σημαία του κυματίζει στο Μεσολόγγι του Κουρδικού Έθνους, στο ηρωϊκό Κομπάνι, ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση, το κόμμα μας, η νεολαία μας, δεν έχει κάνει αυτό που πρέπει. Η κ. Νάντια Βαλαβάνη, η οποία ορθώς και άξια έπραξε, δεν έπρεπε να ήταν μόνη της εκεί. Στις αχανείς μάζες των Κούρδων πατριωτών, στα εκατομμύρια, περισσότερα από όλο το λεκανοπέδιο Αττικής, που ζουν μόνο στην Πόλη αλλά και στα πλήθη συνειδητοποιημένων Κούρδων σε όλες τις μητροπόλεις της Τουρκίας, μια ελληνική πολιτική και διπλωματική πρωτοβουλία θα είναι πολύ σημαντική. Να προσκληθεί ο κ. Ντεμιρτάς, ο ηγέτης του κουρδικού HADEP στην Αθήνα και να τον υποδεχτεί ο πρωθυπουργός με τιμές ηγέτη και να συναντηθεί με όλες τις πολιτικές ηγεσίες. Κι αυτό να γίνει ΧΤΕΣ. Ο Πρωθυπουργός θα μιλήσει με εκπρόσωπο του Έθνους που είναι ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή. Θα μιλήσουν για ανθρώπινα δικαιώματα, για εθνικά δικαιώματα, για την ασφάλεια στην περιοχή, για πράγματα που είναι στο αξιακό πλαίσιο της Δύσης και υπέρ των συμφερόντων της. Ια μιλήσουν για τους λόγους που αμερικανικά και άλλα συμμαχικά βομβαρδιστικά χτυπούν ανελέητα τους τζιχαντιστές γύρω από το Κομπάνι και ποιοι τους υποστηρίζουν. Κι εμείς να πάρουμε τον κ. Ντεμιρτάς από το χέρι και να τον πάμε στην Ευρώπη και παντού. Αφού οι ΗΠΑ μιλούν πλέον απευθείας με το ένοπλο ΡΚΚ, γιατί εμείς να μην μιλήσουμε με έναν δημοφιλή εκλεγμένο πολιτικό, που ήταν και υποψήφιος για πρόεδρος της Τουρκίας;
Εδώ φαίνεται πόσο υπονόμευσε σε βάθος χρόνου την εθνική ασφάλεια όλου του Ελληνισμού η κυβέρνηση Σημίτη με την άθλια στάση της στην παράδοση του Οτσαλάν στην Άγκυρα το 1999, όταν η Τουρκία ήταν στο χείλος του γκρεμού. Ο «αστικός μύθος» λέει, πως οι Τούρκοι απείλησαν με κατάληψη ενός νησιού μας. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Ο ηγέτης πάντως μπορεί να έχει διάφορα ελαττώματα. Ένα απαγορεύεται να έχει: να τρέμουν τα γόνατα του. Ο βασικός λόγος να μην υποκύψεις σε έναν εκβιασμό, είναι πως αν υποκύψεις, ο εκβιαστής θα ξανάρθει. Να λοιπόν που ο εκβιαστής ξανάρθε και κόβει βόλτες νοτίως της Κύπρου. Να πως η Ιστορία δικαιώνει, όσους κρατήσαμε μια στάση υπέρ του εθνικού συμφέροντος, του εθνικού και διεθνούς δικαίου και να πως ξεβρακώνει όσους επέλεξαν ή υποστήριξαν δημοσιολογούντες την «ρουφιανιά», τους σκοτεινούς διαδρόμους, εκτός νομιμότητας κι εκ του αποτελέσματος αντίθετα στα εθνικά συμφέροντα.
Φαήλος Κρανιδιώτης

Tουρκικοί χάρτες εισχωρούν στο Καστελόριζο και την κυπριακή ΑΟΖ!

http://kourdistoportocali.com/post/39129/xartes

 

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Η πρόσφατη έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας στην ανατολική Μεσόγειο, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο τυχαίο περιστατικό αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας στην περιοχή της Μεσογείου.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει η στρατηγική που έχει ακολουθήσει η Τουρκία αντιμετωπίζοντας τις Κυπριακές έρευνες για υδρογονάνθρακες εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το Capital.gr τα τουρκικά υπουργεία Εξωτερικών και Ενέργειας και Φυσικών Πόρων έχουν προχωρήσει σε μια σειρά από δημοσιεύσεις χαρτών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τα θαλάσσια οικόπεδα που έχει χαράξει η Τουρκία εντός του δικού της – όπως τον αντιλαμβάνεται – χώρου αποκλειστικής εκμετάλλευσης.

Και οι χάρτες αυτοί σταδιακά επεκτάθηκαν με νεώτερες δημοσιεύσεις, εντός των χώρων αποκλειστικής εκμετάλλευσης τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ελλάδας. Οι χάρτες αυτοί ακόμη και σήμερα παραμένουν δημοσιευμένοι

Σύμφωνα με την εκτίμηση διπλωματικών αναλυτών, οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας έχουν διπλή στόχευση, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα έντασης και αμφισβήτησης που θα αποθαρρύνει ξένους επενδυτές και θα σταματήσει τις εν εξελίξει ερευνητικές προσπάθειες τόσο στη μαρτυρική Μεγαλόνησο όσο και στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Οι χάρτες
Η Τουρκία δεν επέλεξε να κινηθεί εξαρχής αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Η πρώτη δημοσίευση χάρτη με 30 οικόπεδα θαλασσίων ερευνών στα ανοιχτά νότια από παράλια της Τουρκίας , γίνεται από την τουρκική κυβέρνηση το Νοέμβριο του 2007, χωρίς ωστόσο να υπάρχει υπερκάλυψη σε κανένα σημείο ούτε με την κυπριακή ΑΟΖ ούτε με την ελληνική ΑΟΖ.

Στη συνέχεια όμως, ξεδιπλώθηκε η στρατηγική της Άγκυρας: Τον Ιούνιο του 2011 το υπουργείο ενέργειας και φυσικών πόρων της Τουρκίας προσθέτει δύο οικόπεδα τα οποία εισέρχονται στην περιοχή νότια από το Καστελόριζο, το οποίο σύμφωνα με την Τουρκική άποψη δε διαθέτει ΑΟΖ.

Ακολουθούν αλλεπάλληλες νέες δημοσιεύσεις από τον Ιανουάριο του 2012 έως και το Νοέμβριο του 2013 κατά τις οποίες προστίθενται συνολικά 8 νέα οικόπεδα τα οποία εισέρχονται σε μια συνολική έκταση 42.000 km2 εντός της ελληνικής ΑΟΖ αμφισβητώντας όχι μόνο το Καστελόριζο αλλά και μεγαλύτερα νησιά όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κάσος.

Αλλά και στην Κύπρο ενώ οι πρώτοι χάρτες δεν εισχωρούσαν εντός των περιοχών που εμπίπτουν στην ΑΟΖ της Λευκωσίας, ακολούθησαν νεώτερες δημοσιεύσεις αρχικά με δύο νέα τουρκικά θαλάσσια οικόπεδα που εισχωρούσαν σε 5 θαλάσσια οικόπεδα του κυπριακού γύρου παραχωρήσεων. Η τουρκική πρόκληση κορυφώθηκε με τον τελευταίο χάρτη που δημοσιεύτηκε και στον οποίο χαράχτηκαν δύο ακόμη νέα θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία αμφισβητούν συνολικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στα δυτικά του νησιού και στην περιοχή όπου τέμνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.

Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι τα θαλάσσια οικόπεδα στα οποία η Τουρκική πλευρά επιχειρεί να εγγράψει υποθήκες διεκδικήσεων έχουν παραχωρηθεί στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων TPAO, ενώ τρία ακόμη οικόπεδα, τα οποία ωστόσο δεν βρίσκονται σε ζώνες αμφισβήτησης, έχουν παραχωρηθεί από την TPAO με εξουσιοδότηση ερευνών στην Shell.



Ο χάρτης με τα τουρκικά "οικόπεδα" όπως δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών (Ιανουάριος 2012)

Γεννιέται το Κίνημα “Ελευθερία”!

http://kinima-eleftheria.gr/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1/

Στο αίμα αυτό που δεν πονείτε
για Πατρίδα για Θρησκειά
σας ορκίζω αγκαλισθείτε
σαν αδέλφια γκαρδιακά
Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά !
Διονύσιος Σολωμός

Για το Κίνημα Ελευθερίας

1. Νικόλαος Αγγελίδης

2. Βασιλική Αϊβατζίδου

3. Χρήστος Αλεξόπουλος

4. Ιωάννης Αντωνιάδης
5. Δημήτριος Βαλασίδης
6. Χρήστος Βενέτης

7. Νεκτάριος Δαπέργολας
8. Γεώργιος Κοκκέβης
9. Δημήτριος Μπαλάρης
10. Δημήτριος Νατσιός
11. Κωνσταντίνος Νιχωρίτης
12. Βασίλειος Πορφυρίδης

13. Πέτρος Σαράντης

14. Αθανάσιος Σιδέρης
15. Δέσποινα Στεφανίδου
16. Γεώργιος Σύρπης
17. Δημήτριος Σωτηρόπουλος
18. Χρήστος Τσικούρας
19. Δημήτριος Φέσσας
20. Νίκος Χειλαδάκης
21. Πελάγιος Χρυσοβέργης

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

1. Τα κατωτέρω διακόσια (200) ιδρυτικά μέλη του «Κινήματος Ελευθερία», με έδρα την πόλη της Θεσσαλονίκης και  έμβλημα το στην προμετωπίδα της παρούσας ιδρυτικής διακήρυξης αποτυπούμενο, αποδεχόμενα πλήρως το κατωτέρω κείμενό της,  προσυπογράφουν :
2. Διαδηλώνουμε την πίστη μας στο εν ισχύ  Σύνταγμα της Ελλάδος  «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος»  και διακατεχόμαστε από την πεποίθηση ότι η οργάνωση και η δράση του «Κινήματος Ελευθερία» εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος .
3. Πιστεύουμε στον Ελληνισμό υπό την διάσταση της μεγάλης Ρωμιοσύνης. Προερχόμαστε  από την «πηγή» του αρχαίου ελληνισμού και είμαστε η άρρηκτη συνέχεια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Ρωμανία).
4. Η Ρωμιοσύνη έχει οικουμενικές διαστάσεις, διότι στηρίζεται σε πανανθρώπινα αποδεκτούς θεσμούς και αξίες, τις οποίες ευήυρε και για τις οποίες παγκοσμίως αναγνωρίζεται με θαυμασμό. Διακατέχεται από πνεύμα φιλόξενο, δεν έχει εθνικιστικές φοβίες και ανασφάλειες, και ως εκ τούτου αφομοιώνει αλλά και αφομοιώνεται από κάθε τι ειλικρινές και ανθρώπινο από όπου και εάν προέρχεται.. Η Ρωμιοσύνη επαγγέλεται και πρεσβεύει την αληθινή Οικουμενικότητα, την ειρήνη, ενότητα και αδελφοσύνη ανθρώπων και λαών,εν ονόματι της πνευματικής ελευθερίας και της μοναδικότητας του ανθρώπινου προσώπου, ως θείας εικόνας, σεβόμενη ειλικρινά και όχι υποκριτικά την ελευθερία και τη διαφορετικότητα του καθενός,
5. Επειδή ακριβώς η Ρωμιοσύνη πρεσβεύει την Οικουμενικότητα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση»,  η οποία επιδιώκει με δόλια και απατηλά μέσα την ισοπέδωση των πάντων μέσω μιας αναγκαστικής και άνωθεν επιβεβλημένης ομοιογένειας, με αποκλειστικό, αν και επιμελώς κεκρυμμένο, σκοπό την πραγματική υποδούλωση ανθρώπων και λαών σε μία παγκόσμια οικονομική ελίτ.
6. Πιστεύουμε ότι η χώρα μας σήμερα τελεί υπό κατοχή στις μη θεσμικά ελεγχόμενες κεφαλές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, και σε άμεσα ή έμμεσα υπηρέτες του, που είναι ορισμένες ξένες εθνικές κυβερνήσεις, αλλά και η ηγεσία της ΕΕ, της ευρωζώνης και η ΕΚΤ. Στην κατοχή αυτή παρέδωσαν την Ελλάδα οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, παραβιάζοντας το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, το Ελληνικό Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα πολιτικό σύστημα με τον πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ έδρασε υπονομευτικά, εκφόβισε και αποδόμησε την ελληνική κοινωνία και κατάφερε να αδρανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τα υγιή αντανακλαστικά του λαού μας.
7. Πιστεύουμε ότι η σημερινή «Ευρωπαϊκή Ένωση» έχει παραβιάσει κατάφορα το Πνεύμα των Ιδρυτικών Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ως επί το πλείστον δεν συνέβαλε θετικά  στην ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της χώρας. Διαχρονικά δημιούργησε σοβαρά προβλήματα σε όλους τους τομείς της εγχώριας παραγωγής με αποτέλεσμα την σημαντική υποβάθμιση της  ελληνικής οικονομίας. Συνυπεύθυνοι για το αποτέλεσμα αυτό ήταν αφενός το σαθρό, υποτελές και διεφθαρμένο μεταπολιτευτικό κομματικό σύστημα της χώρας, αφετέρου οι ισοπεδωτικές και θεσμικά ανεξέλεγκτες παγκοσμιοποιητικές πρακτικές. Στη δε λεγόμενη «οικονονική κρίση» πιστεύουμε ότι η ΕΕ συμπεριφέρθηκε στην εταίρο Ελλάδα, με τρόπο ληστρικό, απαξιωτικό και απολύτως καταστροφικό. Είμαστε υπέρ μίας ενωμένης Ευρώπης της επί ίσοις όροις συνεργασίας των λαών, και όχι της Ευρώπης των εθνικών ηγεμονιών και της παντοκρατορίας των Τραπεζών, όπως δυστυχώς κατάντησε η σημερινή ΕΕ.
8. Το «Κίνημα Ελευθερία» θα αγωνιστεί για την πραγματική επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας μέσω της ανασυγκρότησης του παραγωγικού Ιστού της Γεωργίας, της Κτηνοτροφίας, της Αλιείας και της Βιοτεχνίας –  Βιομηχανίας  με στόχο και την επιστροφή  των δεκάδων χιλιάδων  νέων μορφωμένων Ελλήνων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό λόγω της καθόλα απαράδεκτης πολιτικής της Τρόικας και των Ελληνικών Κυβερνήσεων που την υπηρετούν από το 2010  έως σήμερα.
9. Πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία στην Οικονομία με έμφαση στις ατομικές πρωτοβουλίες προερχόμενες κυρίως από την μικρομεσαία και μεσαία τάξη και όχι αυτές των πολυεθνικών και εθνικών ολιγοπωλείων και μονοπωλείων. Στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα –ιδιαίτερα των νέων, τη μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση, τον αγρότη, τον μικροέμπορο και μικροεπαγγελματία.  Στηρίζουμε την μικρο-ιδιοκτησία γης και στέγης που τόσο άδικα και ληστρικά βάλλεται σήμερα. Θέλουμε πολίτες κυρίους του επαγγέλματος και της ακίνητης περιουσίας τους, όχι υπαλλήλους πολυεθνικών και ενοικιαστές των σπιτιών τους.
10. Πιστεύουμε ότι σε όλα και πάντοτε πρώτα έρχεται ο άνθρωπος και μετά οι αριθμοί. Οι οικονομία φτιάχτηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, και όχι το αντίθετο.
11. Πιστεύουμε στην διατήρηση του δημοσίου χαρακτήρα της Παιδείας μας αλλά και της παρεχομένης  από το ελληνικό κράτος υγείας, και την άμεση αναβάθμισή τους, με κατάργηση της μέχρι σήμερα ακολουθουμένης μνημονιακής πολιτικής εκ μέρους της Τρόικα και των συνεργαζομένων με αυτή Κυβερνήσεων.
12. Πιστεύουμε ότι τα εθνικά μας θέματα έχουν εγκαταλειφθεί με εγκληματικό τρόπο. Οι υποτιθέμενοι εταίροι και σύμμαχοι μας τις τελευταίες δεκαετίες έδρασαν επανειλημμένα κατά των συμφώνων με το διεθνές δίκαιο ελληνικών θέσεων επί των εθνικών μας θεμάτων. Ο μεγάλος ενεργειακός πλούτος της χώρας που θα μπορούσε να την βγάλει από την σημερινή κρίση, αποκεκρυμμένος και αναξιοποίητος για δεκαετίες, είναι σήμερα πιθανότατος στόχος ξεπουλήματος των μνημονιακών κυβερνήσεων, όπως είναι και η υπόλοιπη δημόσια περιουσία μέσω του επαίσχυντου ΤΑΪΠΕΔ.
13. Πιστεύουμε ότι η εξωτερική μας πολιτική πρέπει να αλλάξει ριζικά. Οι μέχρι σήμερα μονόπλευρες επιλογές έβλαψαν στρατηγικά την χώρα και λειτούργησαν σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Η εξωτερική μας πολιτική θα πρέπει να είναι ευέλικτη με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον και με επίγνωση της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας μας.
14. Πιστεύουμε ότι ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια μια εγκληματική πολιτική στο δημογραφικό, το οποίο οξύνθηκε επικίνδυνα μετά την διαπιστωθείσα από την ΕΛΣΤΑΤ  κατά 17,5 % μείωση των γεννήσεων στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία χρόνια της Ελλάδας των μνημονίων. Θα πρέπει να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα που θα στηρίξουν την ελληνική οικογένεια και θα ανακόψουν την επικίνδυνη αυτή κατάσταση.
15. Το «Κίνημα Ελευθερία» θα αγωνιστεί για την κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνου Νο. 2, δεδομένου ότι  η αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδος και παραμονή στην ελληνική επικράτεια μη νομίμων μεταναστών κατά εκατοντάδες χιλιάδες έχει αναχθεί σε μεγάλο πρόβλημα, το οποίο, ειδικότερα μετά τα διεθνώς τεκταινόμενα στην μέση Ανατολή, δύναται να εξελιχθεί σε άμεση απειλή από το εσωτερικό της χώρας. Δεν απαξιώνουμε, αντιθέτως, σεβόμαστε τον κάθε ανθρώπινο πόνο και ανάγκη από όποια χώρα και εάν προέρχεται, αλλά τον θέτουμε -με πνεύμα δικαιοσύνης και σεβασμού της νομιμότητας- τουλάχιστον στην ίδια προτεραιότητα με τον πόνο και τις ανάγκες των πολιτών της δικής μας χώρας.
16. Το Κίνημα Ελευθερία θα επιδιώξει όσες απομείναντες μετριοπαθείς πατριωτικές, αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις εξακολουθούν να πιστεύουν στον Ελληνισμό, στην Ορθοδοξία, στη Δημοκρατία και στην Κοινωνική Δικαιοσύνη να συμπράξουν, είτε εκλογικά είτε με οποιοδήποτε τρόπο κριθεί απαραίτητο, για τη σωτηρία της χώρας. Δεν διεκδικούμε καμία αποκλειστικότητα.
17. Το Κίνημα Ελευθερία σε καμία περίπτωση δεν θα εντάξει ώς μέλη του άτομα και δεν θα συνεργαστεί με πρόσωπα ή πολιτικές δυνάμεις που κατά το άμεσο παρελθόν ψήφισαν ή στήριξαν τα μνημόνια και τους από αυτά απορρέοντες εφαρμοστικούς νόμους είτε εξ ολοκλήρου είτε εν μέρει. Εξαίρεση μπορεί να γίνει για συγκεκριμένα πρόσωπα, μόνον εάν και εφόσον δημόσια αποκηρύξουν τις όποιες υπέρ μνημονίων θέσεις ή πράξεις τους και ζητήσουν δημοσίως συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για αυτές, και με την προϋπόθεση ότι οι πράξεις τους αποδεδειγμένα δεν επισύρουν ποινικές ευθύνες για παραβίαση του Συντάγματος και για το αδίκημα της απιστίας ή της εσχάτης προδοσίας.
18. Η συνείδηση του καθενός θα μας οδηγήσει στην συνένωση  όλων μας για την κοινή μας προσπάθεια υπολογίζοντας τα υπέρ και τα κατά και με κύριο γνώμονα το συμφέρον της Ελλάδας και με αίσθηση της ευθύνης μας έναντι των προγόνων μας αλλά και των μελλοντικών γενεών. «Η ισχύς εν τη ενώσει».
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Δημοσιογραφικές προκλήσεις! (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Δημοσιογραφικές προκλήσεις!

Την επομένη της 28^ης Οκτωβρίου γνωστός και θορυβώδης ραδιοφωνικός σχολιαστής θυμόταν ξαφνικά την προσφώνηση της κυρίας Μπενάκη κατά την εκλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα, το Φεβρουάριο του 2005. Μάλιστα, για να επενδύσει τα σχόλιά του με ντοκουμέντα μας έβαλε και τη σχετική ηχογράφηση αυτού του μνημείου της εθνικής υποτέλειας και της απολάκτισης της λαϊκής κυριαρχίας. Από τότε πέρασαν δέκα χρόνια κατά τα οποία το σύνολο, σχεδόν, των δημοσιογράφων εσιώπησαν επιμελώς. Άκρα του τάφου σιωπή, πλην του φίλου και συνεξόριστου Αντώνη Καρκαγιάννη, ο οποίος ανέδειξε αυτό το θέμα στην «καθημερινή» της 13^ης Φεβρουαρίου 2005 και του γράφοντος που σχολίασε αυτό το τερατώδες κείμενο τότε, στο έργο του: «το χρονικό της εθνικής Μειοδοσίας του ονόματος της Μακεδονίας», εκδ. «Γεωργιάδη», Αθήνα 2005, σελ. 474-475. Το έχω γράψει ήδη από το 1992 στο «κατηγορώ ενός πολίτη», αν οι εν Ελλάδι δημοσιογράφοι μιλούσαν και έγραφαν όταν έπρεπε η Ελλάδα δεν θα βρισκόταν εδώ που είναι (βλ. «Πολιτικά Θέματα», της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992). Επειδή όμως αυτοί όταν πρέπει να μιλήσουν και να γράψουν σιωπούν, επανήλθα με ένα κείμενό μου, το οποίο είχε τον εύγλωττο τίτλο: «Αρρωστημένη δημοσιογραφία=χυδαία δημοκρατία», (στα «Πολιτικά Θέματα», της 24-1-2003). Όταν γίνεται η θάλασσα γιαούρτι τότε δεν χρειάζονται φωνές ετεροχρονισμένες. Το δρυός πεσούσης δεν ταιριάζει σε αληθινούς δημοσιογράφους αλλά και πολιτικούς. Αυτή η συμπεριφορά συνάδει με τ’ ανθρωπάκια. Όσο για τους ακροατές, αυτοί είναι χειρότεροι αφού στέλνουν ανώνυμα σχόλια και επαίνους! Σκέτοι σαχλαμπούχλες.

 

Αθήνα 04/11/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Μ.ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ.O ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: “ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ!!!” (ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

http://www.makeleio.gr/?p=197682

Βεργίνα, οι βασιλικοί τάφοι και άλλες αρχαιότητες.
 Δύο αποσπάσματα από το βιβλίο του καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικου (Εκδοτική Αθηνών 1991).

Μας έμενε ν’ ανοίξουμε την μαρμάρινη σαρκοφάγο. Όσο κι αν η προσδοκία πως εκεί μέσα υπήρχε το πιο πολύτιμο αντικείμενο δημιουργούσε μέσα μου μιαν ακατανίκητη περιέργεια, ένα αίσθημα συνηθισμένο στον αρχαιολόγο, αλλά και επικίνδυνο, το αίσθημα της επιστημονικής ευθύνης μου επέβαλλε την υπομονή. Όταν πια έκρινα πως είμασταν έτοιμοι για την τελευταία αυτή πράξη, κατέβηκα στον τάφο με τους δύο βoηθούς, τον Δημήτρη Μαθιό και τον επιστάτη της ανασκαφής Κώστα Παυλίδη.

Προβλέποντας πως το περιεχόμενο της σαρκοφάγου θα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο και θέλοντας να κρατηθεί μυστικό, για λόγους ασφαλείας, έδωσα εντολή να κλειστεί το άνοιγμα της καμάρας. Ξεπερνώντας τις αναπόφευκτες δυσκολίες που μας δημιουργούσαν τα σκορπισμένα στο δάπεδο οργανικά υλικά, κατορθώσαμε σε λίγο να σηκώσουμε το κάλυμμα. Και τότε είδαμε κάτι που ήταν αδύνατο να φανταστώ, γιατί ποτέ ως τότε δεν είχε βρεθεί τέτοιο οστεοδόχο σκεύος: μια ολόχρυση λάρνακα με ένα επιβλητικό αστέρι στο κάλυμμά της.

Τη βγάλαμε από τη σαρκοφάγο, την αποθέσαμε στο δάπεδο και την ανοίξαμε. Τα μάτια όλων άνοιξαν διάπλατα και η αναπνοή μας είχε κοπεί: ολοκάθαρα τα καμένα οστά, τοποθετημένα σ’ ένα προσεχτικά σχηματισμένο σωρό, κρατώντας ακόμα το χρώμα από την πορφύρα που κάποτε τα τύλιξε· και στη μια γωνία ένα βαρύτιμο χρυσό στεφάνι πιεσμένο τα κάλυπτε.

Κλείσαμε την πολύτιμη λάρνακα, την καλύψαμε προσεχτικά και την αποθέσαμε στην εσωτερική γωνιά του θαλάμου.

Νιώθαμε την ανάγκη να βγούμε στο φως να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα.

Όταν βρέθηκα έξω, απομακρύνθηκα κάπως από τους εργάτες της ανασκαφής, τους επισκέπτες, τους αστυνομικούς και στάθηκα μονάχος για μια στιγμή, να συνέλθω από το απίστευτο θέαμα. Όλα έδειχ ναν πως είχαμε βρει ένα βασιλικό τάφο· κι αν η χρονολόγηση που δίναμε στα ευρήματα ήταν σωστή, όπως φαινόταν, τότε… Δεν τολμούσα να το συλλογιστώ.

Για πρώτη φορά ένιωσα μια δυνατή ανατριχίλα, κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα να διαπερνά τη ραχοκοκκαλιά μου. Αν λοιπόν η χρονολογία… και αν αυτά ήταν βασιλικά λείψανα… τότε… είχα κρατήσει στα χέρια μου τα οστά του Φιλίππου;

Ήταν τρομαχτικό, αδύνατο να το αντέξει ο νους μου.

Μαζί με τους συνεργάτες που γνώριζαν το μυστικό κατευθυνθήκαμε στο σπίτι, καλώντας και τον υπεύθυμο Επιμελητή της αρχαιολογικής υπηρεσίας κ. Πάντο για να τον ενημερώσουμε. Σε λίγο ενημέρωνα και την αρμόδια Έφορο Αρχαιοτήτων κ. Μαίρη Σιγανίδη. Εφτά άνθρωποι μονάχα γνωρίζαμε πως εκεί, μέσα στον τάφο, υπήρχε κοντά στα άλλα θαυμαστά ευρήματα και ένα μοναδικό, πολύτιμο όσο ένας θησαυρός. Πήρα αμέσως την απόφαση: έπρεπε να μεταφερθεί το γρηγορότερο στο Μουσείο Θεσσαλονίκης, χωρίς να το πληροφορηθεί κανείς».
[...]
Την άλλη μέρα συνεχίσαμε την εργασία. Προσπαθούσαμε να μαντέψουμε το περιεχόμενο της σαρκοφάγου. Μόνο το άνοιγμά της θα μας έδινε την απάντηση. Αν και παρουσίαζε περισσότερες δυσκολίες από του θαλάμου, το πραγματοποιούσαμε προσχετικά. Και είδαμε, όχι χωρίς έκπληξη, μια δεύτερη χρυσή λάρνακα, λίγο μικρότερη από την πρώτη και πιο λιτή στη διακόσμηση. Τη βγάλαμε από τη σαρκοφάγο και την αποθέσαμε στο σανίδι όπου πατούσαμε.

Η εμπειρία που είχαμε αποχτήσει από την προηγούμενη μείωνε την ένταση της περιέργειάς μας για το περιεχόμενό της. Ξέραμε πως θα βρίσκαμε τα καμένα οστά ενός δεύτερου νεκρού. Με προσοχή και ψυχραιμία την ανοίξαμε. Και τότε δοκιμάσαμε την τελευταία έκπληξη· μια έκπληξη που ξεπερνούσε όλες τις άλλες, θαρρείς και ο τάφος αυτός κλιμάκωνε τα μυστικά του αξιολογικά. Αυτό που είδαμε δεν ήταν τα οστά κάποιου νεκρού· ήταν ένα θαυμαστά διακοσμημένο χρυσοπόρφυρο ύφασμα που τα κάλυπτε· και δίπλα σε αυτό, πιεσμένο στην πλευρά της λάρνακας, ένα κομψό γυναικείο διάδημα, (ήταν αδύνατο να διακρίνουμε ή να φαντασθούμε με την πρώτη ματιά πως βρίσκαμε το ωραιότερο κόσμημα του αρχαίου ελληνικού κόσμου).

Η άμεση φωτογράφηση ήταν περισσότερο από αναγκαία, γιατί κανείς δεν μπορούσε να ξέρει αν το εξαίσιο αυτό θέαμα του υφάσματος, θα μπορούσε να το ξαναδεί ανθρώπινο μάτι· κανείς δεν ήξερε την κατάσταση αυτού του υφάσματος.

Με τη μεταφορά και αυτής της λάρνακας στο Μουσείο Θεσσαλονίκης έκλεινε ουσιαστικά η ανασκαφική περίοδος του 1977. Ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια δουλειάς στη Βεργίνα, ένιωθα πως αξιώθηκα να χαρώ ό,τι ποτέ μου δε θα μπορούσα να ονειρευτώ ως αρχαιολόγος.

Έφτασα στη Θεσσαλονίκη, ετοίμασα τη νύχτα τις διαφάνειες και σηκώθηκα το πρωί να πάω στο Πανεπιστήμιο για να ανακοινώσω στους δημοσιογράφους τα αποτελέσματα της ανασκαφής. Προτού όμως κάνω τη δημόσια αυτή ανακοίνωση θεώρησα χρέος μου να πληροφορήσω τους υπεύθυνους της Πολιτείας: τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Μόνον όταν μπήκα στο αμφιθέατρο του παλαιού κτιρίου, εκεί όπου πρωτοάκουσα πρωτοετής τα πρώτα πανεπιστημιακά μαθήματα, ήρθα ξανά σε επαφή με την πραγματικότητα. Και τότε κατάλαβα πως ό,τι είχαμε κάνει στην ερημιά της Βεργίνας δεν αφορούσε μονάχα τους αρχαιολόγους.

Μια επιστημονική ανακάλυψη την είχε κιόλας αγκαλιάσει ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Σήμερα ξέρω πως καμιά ικανοποίηση και καμιά τιμή δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη των ανθρώπων που μου είπαν: «Σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτό που μας έδωσες. Νά ‘σαι γερός!»

Επιμέλεια: Γιώργος Τσακνιάς

Ακούστε και το παρακάτω ηχητικό ντοκουμέντο:

Manolis_Andronikos_Vergina_28_11_1983 by Dimart on Mixcloud

ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18326:2014-11-01-18-08-59&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Πανευτυχής αισθάνεται ο Αντώνης Σαμαράς! Επιτέλους απαλλάχτηκε οριστικά και αμετάκλητα από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο! Επιλέγοντας αυτός να δεχτεί να πάει στις Βρυξέλλες και να περάσει την επόμενη πενταετία ως μέλος της Κομισιόν ναι μεν θα μαζέψει λεφτά για να κάνει χρυσά γεράματα, αλλά ταυτόχρονα θα υπογράψει και την πολιτική του συνταξιοδότηση. Παρά τα φληναφήματα περί διαρκούς παρέμβασης του στην πολιτική ζωή του τόπου με το βάρος του επιτρόπου της Κομισιόν, γνωρίζει άριστα ο ίδιος ότι κανένας δεν θα τον λαμβάνει υπ΄όψιν του!Δήμας, Βάσω Παπανδρέου, Παπουτσής, Δαμανάκη: όλοι ξόφλησαν πολιτικά και πετάχτηκαν σαν σκουπίδια από τη στιγμή που πήγαν στην Κομισιόν! Ουδέποτε επανέκαμψαν!

Ο αριστερός αναγνώστης πιθανότατα απορεί γιατί ασχολούμαστε τόσο και γιατί ο Σαμαράς και οΒενιζέλος πανηγυρίζουν που απαλλάχθηκαν από τον Αβραμόπουλο. Η απάντηση είναι ότι επειδή ο Δ. Αβραμόπουλος δεν έχει και δεν είχε ποτέ ιδεολογία ή πολιτική και επειδή είναι πρόθυμος να υπηρετήσει οποιαδήποτε γραμμή στο πλαίσιο του συστήματος ήταν ένα πιόνι της αστικής τάξης με σαφώς μεγαλύτερη αξία χρήσης από όσο διανοούνται οι αριστεροί. Θα μπορούσε δηλαδή να λειτουργήσει ως μεταβατικός ηγέτης σε οποιαδήποτε στροφή των πολιτικών εξελίξεων. Μεταβατικός όμως όχι μόνιμος με την έννοια της διάρκειας μερικά χρόνια. Έχοντας αυτό κατά νου προτίμησε τη χρυσή πενταετία από πλευράς αμοιβών στην Κομισιόν. Ο Σαμαράς έχει διπλό λόγο να είναι χαρούμενος. Αξιοποίησε τη μετακόμιση του Αβραμόπουλου στο …«πολιτικό νεκροταφείο» των Βρυξελλών, για να απαλλαγεί, τουλάχιστον προσωρινά, από έναν ακόμη εσωκομματικό αντίπαλο που εποφθαλμιούσε τη μετασαμαρική πρωθυπουργία, πολύ σοβαρότερο αυτή τη φορά: τον Νίκο Δένδια.

Από υπουργό Ανάπτυξης τον αναβάθμισε, υποτίθεται, κάνοντάς τον υπουργό Άμυνας. Αυτή η μετάθεση όμως μόνο στα μάτια όσων δεν έχουν γνώση της κατάστασης συνιστά «αναβάθμιση». Ο Ν. Δένδιας είναι ένας βαθύτατα αστός πολιτικός ο ίδιος, δεν υπηρετεί απλώς ως πολιτικό προσωπικό τα αστικά συμφέροντα. Είναι επίσης ένας πολιτικός που γνωρίζει άριστα ότι τώρα, στους επόμενους μήνες, είναι υποχρεωμένος να παίξει το κορυφαίο πολιτικό παιχνίδι της ζωής του διεκδικώντας ανοιχτά την πρωθυπουργία αμέσως μετά τη βέβαιη ήττα της ΝΔ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές. Το «πολιτικό ψυγείο» του Υπουργείου Άμυνας είναι θετικό για πολιτικούς που επιθυμούν να μείνουν στο απυρόβλητο κάποια χρόνια, για να προετοιμάσουν κάτι σημαντικότερο για αργότερα. Ο Ν.Δένδιας δεν έχει τέτοια περιθώρια και το πλήγμα για τις φιλοδοξίες του μέσω της απομάκρυνσης από το δεύτερο οικονομικό υπουργείο, αυτό της Ανάπτυξης, είναι πολύ ισχυρό. Μέσω των οικονομικών υπουργείων οικοδομούνται οι δεσμοί με την οικονομική ελίτ που του ανοίγουν το δρόμο για την πρωθυπουργία, όχι μέσω του υπουργείου Άμυνας, που σήμερα λόγω Μνημονίου δεν είναι καν σε θέση να μοιράσει έστω κάποια συμβόλαια εξοπλιστικών προγραμμάτων! Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Ν. Δένδιας «σουταρίστηκε» από τη θέση του υπουργού Ανάπτυξης προτού ολοκληρώσει τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων και αμέσως μόλις συγκρούστηκε υποτυπωδώς για το θέμα αυτό με τον εκλεκτό των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη! Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Ν. Δένδιας είναι των Αμερικάνων και των Ισραηλινών όχι των Γερμανών.

Πέρα όμως από τις ενδοκομματικές αντιθέσεις στη ΝΔ, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου πανικοβλήθηκε από το «άδειασμα» που της έκαναν οι Γερμανοί μετά τη συνάντηση την Τετάρτη στο Βερολίνο μεταξύ Γκίκα Χαρδούβελη και του γερμανού ομολόγου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η κυβέρνηση της Αθήνας προσπάθησε να καλλιεργήσει την εικόνα ότι επήλθε συμφωνία για το ειδικό μνημονιακό καθεστώς που θα ισχύσει για την Ελλάδα μετά τον Δεκέμβριο, προκειμένου να εγγυηθεί η ΕΕ για ένα χρόνο την «προληπτική» χρηματοδότηση. Ο εκπρόσωπος όμως του Σόιμπλε το διέψευσε κατηγορηματικά. «Απορρίπτουμε τα ρεπορτάζ ελληνικών μέσων ενημέρωσης ότι η Γερμανία και η Ελλάδα κατέληξαν χθες σε συμφωνία για περαιτέρω στήριξη προς την Ελλάδα μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης» ανέφερε σε γραπτή δήλωσή του. «Χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα» έληξε η συνάντηση Σόιμπλε – Χαρδούβελη, υπογράμμιζε η γερμανική ανακοίνωση. Ωμή, ξερή διάψευση που άφησε έκθετη την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε βγεί τρεις μέρες νωρίτερα η εφημερίδα της οικονομικής ελίτ της Γερμανίας, η Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε, η οποία έγραφε σε ανάλυσή της ότι «στο Βερολίνο» ετοιμάζονται ήδη για την περίπτωση που μελλοντικά θα έχουν να κάνουν με τον Αλ. Τσίπρα ως αρχηγό κυβέρνησης». Προσπαθούσε πάντως να καθησυχάσει τους συντηρητικούς Γερμανούς αναγνώστες της, υπογραμμίζοντας μεταξύ πολλών άλλων:"Εσχάτως ήταν για ανάκριση μια αντιπροσωπεία πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ για συζητήσεις στα υπουργεία Οικονομικών και Οικονομίας στο Βερολίνο(…) Στην ανάκριση φαίνονται ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του στην προσωπική συζήτηση πιο πραγματιστές από όσο στις δηλώσεις τους που έχουν κατά νου την κοινή γνώμη".

Δύο μέρες νωρίτερα, το περασμένο Σάββατο, το ίδιο καθησυχαστικός προς του αναγνώστες του ήταν και ο βρετανικός Εκόνομιστ. «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι ο Τσίπρας δεν είναι πλέον ο αδιάλλακτος εμπρηστής που υποσχόταν το 2012 να σκίσει το βάρβαρο μνημόνιο, αν ερχόταν στην εξουσία» τόνιζε το δεξιό περιοδικό του Λονδίνου. «Αδειάζουν» δηλαδή την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν δείχνουν να ανησυχούν να έρθει στα πράγματα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 02 Νοεμβρίου 2014

ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ ΛΑΟ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΤΖΑΚ ΠΟΤ ΣΤΟ ΤΖΟΚΕΡ! 17.000.000 ΕΥΡΩ “ΤΥΡΑΚΙ” ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ “ΣΤΗΣΙΜΟ”

http://www.makeleio.gr/?p=199575

42, 39, 16, 9, 5 οι τυχεροί αριθμοί και Τζόκερ ο αριθμός 12!

Ολη η Ελλάδα στον πυρετό του τζακ-ποτ .

Εως τις 4 το απόγευμα είχαν υποβληθεί 2.370.000 δελτία -Ουρές στα πρακτορεία έως και την τελευταία στιγμή από όσους προσπαθούσαν να μαντέψουν το πολύτιμο «5+1»

Τις τελευταίες ώρες, συμπληρωνόντουσαν  1.000 δελτία Τζόκερ το δευτερόλεπτο

Η αλήθεια είναι ότι το ποσό αυτό είναι το δεύτερο μεγαλύτερο των τελευταίων χρόνων, έπειτα από τον Απρίλιο του 2010, οπότε είχαν κληρωθεί 19,2 εκατομμύρια ευρώ. Τότε, τα χρήματα είχαν μοιραστεί τρεις υπερτυχερούς.

Επίσης, τελευταία φορά που βρέθηκε κερδισμένο δελτίο στο Τζόκερ ήταν στις 11 Σεπτεμβρίου, όταν ένας νικητής είχε κερδίσει 603.000 ευρώ.

Διαβάστε επίσης:

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ SUCCESS ΣΤΟΡΥ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΖΟΓΟΥ – ΚΡΥΟΣ ΙΔΡΩΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 14 .000.000 ΕΥΡΩ ΤΟΥ ΤΖΟΚΕΡ (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ&ΒΙΝΤΕΟ MAKELEIO.GR)

ΑΥΤΟΙ είναι οι 5+1 τυχεροί αριθμοί του ΤΖΟΚΕΡ που κερδίζουν 14 εκατ.ευρώ!

ΝΕΟ ΤΖΑΚ ΠΟΤ στην κλήρωση του ΤΖΟΚΕΡ! 17 εκατομμύρια κληρώνουν την επόμενη Πέμπτη

ΤΖΟΚΕΡ ώρα ΜΗΔΕΝ! Σε λίγο η μεγάλη κλήρωση – Μοιράζει 14 εκατ. ευρώ!

ΑΜΟΚ για τα 14 εκ. του TZAK ΠOT: Οι Έλληνες από το πολύ SUCCESS STORY…τρέχουν στα πρακτορεία – Δείτε όμως πως ΣΤΗΝΕΤΑΙ η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ στο ΤΖΟΚΕΡ !!!