Δημοσιογραφικές προκλήσεις!
Την επομένη της 28ης Οκτωβρίου γνωστός και θορυβώδης ραδιοφωνικός σχολιαστής θυμόταν
ξαφνικά την προσφώνηση της κυρίας Μπενάκη κατά την εκλογή του νυν
Προέδρου της Δημοκρατίας στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα, το Φεβρουάριο του
2005. Μάλιστα, για να επενδύσει τα σχόλιά του με ντοκουμέντα μας έβαλε και τη σχετική ηχογράφηση αυτού του μνημείου της εθνικής υποτέλειας και της απολάκτισης της λαϊκής κυριαρχίας. Από τότε πέρασαν δέκα χρόνια κατά τα οποία το σύνολο, σχεδόν, των δημοσιογράφων εσιώπησαν επιμελώς. Άκρα του τάφου σιωπή, πλην του φίλου και συνεξόριστου Αντώνη Καρκαγιάννη, ο οποίος ανέδειξε αυτό το θέμα στην «καθημερινή» της 13ης
Φεβρουαρίου 2005 και του γράφοντος που σχολίασε αυτό το τερατώδες
κείμενο τότε, στο έργο του: «το χρονικό της εθνικής Μειοδοσίας του
ονόματος της Μακεδονίας», εκδ. «Γεωργιάδη», Αθήνα 2005, σελ. 474-475. Το
έχω γράψει ήδη από το 1992 στο «κατηγορώ ενός πολίτη», αν οι εν Ελλάδι
δημοσιογράφοι μιλούσαν και έγραφαν όταν έπρεπε η Ελλάδα δεν θα βρισκόταν εδώ που είναι (βλ. «Πολιτικά Θέματα», της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992). Επειδή όμως αυτοί όταν πρέπει να μιλήσουν και να γράψουν σιωπούν, επανήλθα με ένα κείμενό μου, το οποίο είχε τον εύγλωττο τίτλο: «Αρρωστημένη δημοσιογραφία=χυδαία δημοκρατία», (στα «Πολιτικά Θέματα», της 24-1-2003). Όταν
γίνεται η θάλασσα γιαούρτι τότε δεν χρειάζονται φωνές ετεροχρονισμένες.
Το δρυός πεσούσης δεν ταιριάζει σε αληθινούς δημοσιογράφους αλλά και
πολιτικούς. Αυτή η συμπεριφορά συνάδει με τ’ ανθρωπάκια. Όσο για τους ακροατές, αυτοί είναι χειρότεροι αφού στέλνουν ανώνυμα σχόλια και επαίνους! Σκέτοι σαχλαμπούχλες.
Αθήνα 04/11/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου