Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Μόρφου Νεόφυτος: Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος πλησιάζει. Η Τουρκία θα διαλυθεί.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/10/blog-post_813.html

Ένας, αλλά Μόρφου...
  σχόλιο Γ.Θ :  Η Μετάνοιά μας, το κλειδί που θα ανοίξει την πύλη του Ουρανού... και της Βασιλευούσης!
    -Πλησιάζει ο Παγκόσμιος Πόλεμος
   - Άρχισαν να πραγματοποιούνται οι προφητείες του Παΐσιου
    -Το κυπριακό θα λυθεί, όχι όμως μέσα από τις διαπραγμετεύσεις
    -Η Τουρκία θα διαλυθεί
   - «Το πουλλίν το μουττάτον ο θεός καραμουττά το»
    -Οι μεγαλύτεροι ήρωες στην Κύπρο, συνεχιστές του Μάτση και του Αυξεντίου, είναι οι τουρκοκύπριοι δάσκαλοι-«Μεγάλο παράπονο» από την Ελλάδα
   - Οι ελλείψεις της Εκκλησίας

Την εκτίμηση ότι «πλησιάζει ο τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος», διατύπωσε... σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Sigmalive, με αφορμή την ετήσια αντικατοχική Πορεία των Μορφιτών προς την κατεχόμενη Κωμόπολη, ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, υποστηρίζοντας  ότι οι τοπικοί πόλεμοι που βρίσκονται σε εξέλιξη, «θα ενωθούν σε ένα  Μεγάλο Πόλεμο».

Εξέφρασε παράλληλα  τη βεβαιότητα ότι το κυπριακό θα λυθεί, «όχι όμως μέσα από τη  διαδικασία των συνομιλιών». Μάλιστα, ο Μόρφου Νεόφυτος είπε ότι οι δύο ηγέτες, Πρόεδρος Αναστασιάδης και Ντερβίς Έρογλου, δε θα προλάβουν να ολοκληρώσουν τις συνομιλίες για λύση του κυπριακου λόγω ακριβώς του «επερχόμενου» παγκόσμιου πολέμου, ο οποίος «ήδη ξεκίνησε από τη Συρία». Ο Αναστασιάδης, πρόσθεσε ο Μόρφου Νεόφυτος, "πιο φορτσάτος για τη λύση, νόμιζε, πέρσι που τον είδα και μιλήσαμε ιδιωτικά, ότι είναι εύκολα τα πράγματα. Ο Αναστασιάδης νομίζει ότι το φυσικό αέριο, μας επιτρέπει να κάνουμε διαπραγμάτευση επί ίσοις όροις".

«Η Τουρκία θα διαλυθεί», είπε ο Μόρφου Νεόφυτος, συμπληρώνοντας ότι οι προφητείες  του γέροντα Παΐσιου άρχισαν να πραγματοποιούνται. Η μόνη αδυναμία της Τουρκίας, σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Μόρφου, είναι οι ηγέτες της και η φιλοδοξία τους να γίνουν χαλιφηδες. «Το πουλλίν το μουττάτον ο θεός καραμουττά το», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Μόρφου Νεόφυτος υποστήριξε ότι οι μεγαλύτεροι ήρωες στην Κύπρο, συνεχιστές του Μάτση και του Αυξεντίου, όπως  είπε χαρακτηριστικά, είναι οι τουρκοκύπριοι δάσκαλοι και οι παπάδες που λειτουργούν στα κατεχόμενα.

Επιπλέον, αναφέρθηκε στο «μεγάλο παράπονο» που έχει από την Ελλάδα, η οποία, όπως είπε ο Μητροπολίτης, «αν ήταν  μητέρα πατρίδα», έπρεπε να ανακαλέσει τον Πρέσβη της  από την Τουρκία, ως αντίδραση στις  τουρκικές προκλήσεις  στην κυπριακή ΑΟΖ.

Αναφέρθηκε επίσης στο Ισλαμικό Κράτος και στο ρόλο της Τουρκίας, η οποία το εξέθρεψε.

«Έχετε μεσάνυκτα», απαντά εξάλλου, ο Επίσκοπος Μόρφου σε όλους όσοι πιστεύουν ότι η ορθοδοξία, η εκκλησία και η πίστη, περνούν κρίση.

Σε ένα άλλο επίπεδο, ο Επίσκοπος Μόρφου έστρεψε τα πυρά του έναντίον όσων η έγνοια τους είναι τα εφάπαξ και η καλοπέραση. Έμαθαν τον κόσμο να μην αντιδρά, τόνισε ο Μόρφου Νεόφυτος, ερωτηθείς αν οι πολίτες σε διεθνές επίπεδο, θα ξεσηκωθούν, αντιδρώντας στην οικονομική εξαθλίωση.

Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο της συνέντευξης -Παρακολουθείστε επίσης βίντεο-απόσπασμα



Είστε αισιόδοξος για λύση του εθνικού προβλήματος, δεδομένης της κρίσης, που ξέσπασε στο κυπριακό συνεπεία των τελευταίων τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ; Η πορεία προς τη Μόρφου θα είναι  η τελευταία φέτος;


Είμαι βέβαιος ότι θα λυθεί το κυπριακό, όμως όχι μέσα από τη διαδικασία των συνομιλιών. Το κυπριακό, όπως και το κουρδικό και το αρμενικό, θα λυθεί μέσα από μια διαδικασία γεωπολιτικής ανακατάταξης, που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Είμαι υπέρ της λύσης του κυπριακού, διότι χωρίς λύση του κυπριακού, η Κύπρος είναι καταδικασμένη σε πλήρη τουρκοποίηση. Αυτό έχω αντιληφθεί, μέσα από διπλή μελέτη των γεγονότων, αφενός γεωπολιτικά και αφετέρου θεολογικά, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν οι πολιτικοί, τη θεολογική προσέγγιση των γεγονότων. Το κυπριακό θα λυθεί μέσα στο πλαίσιο μιας γεωστρατηγικής ανακατάταξης. Το κύριο φαινόμενο θα είναι ένας τεράστιος πόλεμος, ο οποίος ήδη ξεκίνησε από την Συρία, τώρα εισήλθε στο Ιράκ. Συμβαίνει ταυτόχρονα στην Ουκρανία κάτι ανάλογο. Αυτοί οι μικροί τοπικοί πόλεμοι θα ενωθούν σε ένα παγκόσμιο πόλεμο, όπου θα κινηθεί σε δύο φάσεις. Η μια φάση, το «γήπεδο» θα είναι η Μέση Ανατολή», αυτό που τώρα ζούμε με το Ισλαμικό λεγόμενο Κράτος. Θα εμπλακεί σε κάποια στιγμή η Ρωσία. Ο μεγάλος ηττημένος θα είναι η Γεωργία και η Τουρκία. Η Τουρκία θα διαλυθεί. Όταν τα έλεγα τούτα πριν από χρόνια, μου έλεγαν ότι είναι υπερβολή. Τώρα τα καταγράφει το Στέιτ Νπιπάρτμεντ και τα ξένα ΜΜΕ ως γεγονότα. Άρα η λύση του κυπριακού δεν θα έλθει μέσα από τις πορείες, ούτε μέσα από τις συνομιλίες του όποιου Προέδρου.

Διάφοροι επικαλούνται συχνά τις προφητείες του γέροντα Παΐσιου και υποστηρίζουν ότι έρχεται η καταστροφή της Τουρκίας. Πώς γίνεται ένας πατέρας της εκκλησίας να μιλά για καταστροφή ενός λαού, έστω και «απίστων»;
Δεν το εύχεται. Το προφητεύει.  Προφήτης είναι ένας άνθρωπος με ανοικτά αισθητήρια. Ακούει και βλέπει πράγματα πριν ακόμη πραγματοποιηθούν. Το προφητικό χάρισμά υπάρχει μέσα στην εκκλησία, όπως υπάρχει το ιαματικό χάρισμα. Γιατί όταν είναι να γιατρευτούμε από μια ασθένεια, το δεχόμαστε, αλλά τις προφητείες δεν τις δεχόμαστε; Αυτός ο άγιος, μου είπε εμένα όταν ήμουν 20 χρονών ότι θα γίνω Επίσκοπος στον τόπο που γεννήθηκα. Μου είπε επίσης ότι θα κτίσω μοναστήρια και μάλιστα ο Παΐσιος, μου σχεδίασε στο χώμα πρόχειρα το αρχιτεκτονικό σχέδιο. Δύο αυλές που λέει, όχι μια. Μια για τον κόσμο και μια για τους μοναχούς. Και τον ρώτησα «μα θα κάμω εγώ έτσι πράματα;». «Ναι», μου απάντησε, «όχι τώρα αλλά αργότερα». Δεν είναι ο  μόνος που προφήτευσε ο Παΐσιος. Εγώ σου λέω για έναν πιο γείτονα σου, είσαι Μορφίτης. Στη Ζώδια το 1973 ένας ψάλτης μας, ο Δημήτρης ο Πρωτόπαπας, είπε «αχ παιδιά και θα βγείτε πρόσφυγες, Τούρκοι θα κατοικήσουν στο χωριό μας».

Έβλεπε τα εξελίξεις και αποκωδικοποιούσε τα γεγονότα ίσως …

Άκουσε. «Θα μείνουμε για πάντα πρόσφυγες πατέρα;», τον ρώτησαν οι κόρες του. Όχι, απάντησε, «πολλοί θα πεθάνουν στην προσφυγιά, αλλά όταν ακούσετε ότι ιδρύθηκε μια νέα χώρα που θα λέγεται Κουρδία τότε θα επιστρέψετε πίσω χωρίς πόλεμο». Τότε κανείς δεν εγνώριζε ότι υπάρχουν κούρδοι. Άρα, το χάρισμα της προφητείας δίνεται σε όλους τους ανθρώπους, φτάνει να καθαρίσουν τις αισθήσεις τους. Προφητείες Ρώσων αγίων συγκλίνουν με τις προφητείες του Παΐσιου και με του απλού ανθρώπου της Ζώδιας. Αν διαβάσεις ένα βιβλίο, ο Χατζηφλουρέτζος από τη Μηλιά Αμμοχώστου, το 1967 εκοιμήθη αυτός, επεριέγραψε όλη την καταστροφή του 1974 και γεγονότα που άρχισαν τώρα να γίνονται. 

Αποκλείεται να πρόκειται περί συμπτώσεως;

Ε τώρα αυτό είναι και ζήτημα δικής σου πίστεως. Αλλά υπάρχει επιδημία συμπτώσεων; Είναι σύμπτωση που μου είπε ότι θα γίνω Επίσκοπος στον τόπο που γεννήθηκα, όπως και έγινα;

Name

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, οι οποίοι απαξιώνουν τη θρησκεία, ακόμη και τον ίδιο το θεό. Κάποιοι, μάλιστα χαρακτηρίζουν το θεό σαν ένα «φανταστικό φίλο». Μάλιστα, φαίνεται ότι αυτή η απαξίωση μεγαλώνει ανάλογα με την άνοδο του μορφωτικού επιπέδου. Σας προβληματίζει αυτή η εξέλιξη, εάν συμφωνείτε;
Διαφωνώ με τη διαπίστωση σου. Αυτή τη στιγμή το Άγιο Όρος βρίσκεται σε πλήρη ακμή. Το επισκέπτονται όλοι οι ηγέτες του κόσμου. Όχι μόνο, οι ορθόδοξοι, ο Πούτιν και άλλοι. Στην εποχή μας, το Άγιο Όρος καθορίζει τα πνευματικά πράγματα της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Κύπρου, της Αμερικής. Από το Άγιο Όρος έφυγαν πατέρες και πήγαν και έφτιαξαν στην Αμερική μοναστήρια. Έχετε μεσάνυχτα. Τα τελευταία 40 χρόνια φτιάχτηκαν και ανακαινίστηκαν πέραν των 20 μοναστηριών στην Κύπρο. Όλα αυτά έγιναν με χρήματα του λαού.  Η Ρωσία κατόρθωσε και νίκησε τον άθεο κομμουνισμό και τώρα λάμπει η ορθοδοξία της Ρωσίας σε όλα τα πέρατα και περιμένουν οι Κινέζοι πότε θα κατέβουν οι Ρώσοι να τους διδάξουν χριστιανισμό. Αντιλαμβάνεσαι; Αυτά που περιγράφεις συμβαίνουν σε μια μερίδα τη δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής, η οποία λόγω του ότι προηγουμένως εισήλθε στον ρωμαιοκαθολικισμό και προτεσταντισμό έχασε την πνευματικότητα ο δυτικός θρησκευτικός κόσμος. Αυτά που περιέγραψες ισχύουν μόνο για τους ρωμαιοκαθολικούς και πιο πολύ για τους προτεστάντες. Το Ισλάμ γνωρίζει ανανέωση. Η Ορθοδοξία επίσης γνωρίζει ανανέωση. Αυτά που λες ισχύουν για τους προτεστάντες, οι οποίοι έχασαν τη θρησκευτική τους υπόσταση και δεν έχουν στόχο την αγιότητα. Τώρα, οι δικοί μας άνθρωποι, στο μέτρο που μιμούνται το δυτικό πολιτισμό, βεβαίως εισέρχεται η αμφιβολία και αμφισβήτηση της δική τους παράδοσης. Όσοι όμως γνωρίζουν την ορθόδοξη παράδοση και ζωή, αμέσως επιστρέφουν στη ζωή των πατέρων τους. Πήγαινε να δεις εκκλησίες. Είναι γεμάτες νέες οικογένειες ενώ παλαιότερα  ήταν γεμάτες γέρους. Η εκκλησία βιώνει ανανέωση. Στην Ευρώπη υπάρχει η νέα τάξη πραγμάτων και εμείς είμαστε μέσα στην Ευρώπη και έρχονται νομοσχέδια που θέλουν τάχα να μας κάμουν ευρωπαίους. Η φάτσα σου εσένα είναι ευρωπαϊκή; Είναι συριακή γιε μου. Τούτου εδώ (του φωτογράφου) είναι ευρωπαϊκή; Η δική μου είναι ευρωπαϊκή; Είμαστε άνθρωποι της ανατολής. Μην ξεγελιέστε από τη νέα τάξη πραγμάτων, που θέλει να κάμει τους άνδρες γυναίκες και τις γυναίκες άντρες και χάνουμε την ταυτότητα του σώματος και της ψυχής μας.

Η άποψη σας για την ομοφυλοφιλία;

Είναι ένα πάθος, το οποίο η εκκλησία μπορεί να τιθασεύσει και σε ορισμένες περιπτώσεις, αν γίνει μεγάλος αγώνας, να το μεταμορφώσει.

Πού το ξέρετε;

Το έχω δει. Εξομολογώ πολλούς ανθρώπους.

Είχα μια συζήτηση με κάποιο φίλο μου, ο οποίος όταν του είπα ότι θα έχουμε τη συνέντευξη, μου ζήτησε να σας μεταφέρω την άποψη του. Μου είπε λοιπόν ότι αν ακολουθήσεις το λόγο του θεού στην πραγματική κοινωνία, θα σε κατασπαράξουν. Φτιάξτε την κοινωνία και τότε θα γίνω καλός χριστιανός. Πώς σχολιάζετε;
Στην εκκλησία φτιάχνουμε τον εαυτό μας όχι την κοινωνία. Ο σκοπός μας είναι η αγιότητα γιε μου και η αγιότητα είναι προσωπική υπόθεση και επηρεάζει την κοινωνία. Όπως το κύτταρο προσβάλλεται πρώτα από καρκίνο και στη συνέχεια όλο το σώμα γίνεται καρκινοπαθές, κατά τον ίδιο τρόπο. Το κύτταρο είναι το πρόσωπο μου και το πρόσωπο σου. Άρα προσπαθούμε να μεταμορφωθούμε με τη βοήθεια του τριαδικού θεού και στη συνέχεια η μεταμόρφωση επεκτείνεται στην οικογένεια και στην κοινωνία μας. Έτσι λειτουργεί ο ορθόδοξος άνθρωπος. Ο φίλος σου είναι επηρεασμένος από τη δυτική αντίληψη. Εμείς που είμαστε χριστιανοί, μας εκατασπάραξαν; Δόξα σοι ο Θεός. Στη Συρία, οι χριστιανοί προτιμούν να πεθάνουν παρά να χάσουν την πίστη τους. Άρα εμείς ούτε και το θάνατο φοβόμαστε. Από εδώ καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει χριστιανός. Όχι να φοβηθώ την κοινωνία και τα ΜΜΕ, ότι θα δημιουργήσουν κακή εικόνα. Αν ο άνθρωπος φοβάται, σημαίνει ότι φοβάται να μαρτυρήσει τη χριστιανική του πίστη. Εμάς πρότυπο μας είναι οι άγιοι. Δεν φοβόμαστε εμείς το θάνατο, αφού πιστεύουμε στη αιώνια ζωή ρε Θανάση. Αφού είσαι Αθανάσιος. Αθανάσιος τι σημαίνει; Αυτός που δεν έχει θάνατο. Έχει νικηθεί ο θάνατος από το Χριστό. Αυτά που λέμε τα πιστεύουμε.

Άρα διαφωνείτε ότι η εκκλησία περνά κρίση εν έτει 2014.

Τι κρίση; Ανανέωση περνά.

Name

Υπάρχει έξαρση στους ψευδοπροφήτες; Ακούμε πολλά περί δευτέρας παρουσίας και σημεία των καιρών...

Παιδί μου, θα γίνει Δευτέρα παρουσία. Υπάρχει όμως έξαρση στους ψευδοπροφήτες και νομίζω ότι ευθύνεται το διαδύκτιο.  Η εκκλησία, όμως, μπορεί να διακρίνει τι είναι ψεύτικο και τι αληθινό. Ο Παΐσιος είναι άγιος στις συνειδήσεις  μας, όχι μόνο για τις προφητείες του, που άρχισαν ήδη και γίνονται, αλλά για τα θαύματα του και τη διδασκαλία του. Όταν ήταν ζωντανός και πήγαινε το καράβι στο Άγιο Όρος, οι περισσότεροι επιβαίνοντες πήγαιναν στον Παίσιο. Μια ολόκληρη γενιά ανατράφηκε με τον Παίσιο, τον Πορφύριο και τον Ιάκωβο. Εμείς είδαμε την αγιότητα τους. Αν δεν έβλεπα την αγιότητα τους, εγώ προσωπικά, δεν θα αφιέρωνα τη ζωή μου στο Χριστό. Άρα, μπορούμε να διακρίνουμε τους ψευδοπροφήτες από τους πραγματικούς προφήτες.

Μελετήσατε το Κοράνι;

Αρκετά, ναι.

Νομίζετε ότι προάγει το μίσος;

Ναι. Λέει «όπου βλέπετε απίστους (μη μουσουλμάνους), εάν τους αφανίσετε θα έχετε μεγαλύτερη συμμετοχή στη χαρά του παραδείσου».

Εκτιμάτε ότι βρισκόμαστε σε κίνδυνο από το Ισλαμικό Κράτος;

Βεβαίως. Μπορεί  αύριο μια ομάδα Τούρκων που διαμένει στα κατεχόμενα, να μετατρέψει τα κατεχόμενα σε στρατόπεδο τζιχαντιστών, αφού γνωρίζουμε όλοι ότι οι Ισλαμιστές του ISIS τροφοδοτούνται από την Τουρκία. Ξέρετε ποιοι είναι οι πιο μεγάλοι αντιστασιακοί από όλους μας σήμερα στην Κύπρο; Οι τουρκοκύπριοι δάσκαλοι. Οι πιο μεγάλοι ήρωες αυτή τη στιγμη στην Κύπρο είναι οι τουρκοκύπριοι δάσκαλοι και ο παπά -Ζαχαρίας του Αποστόλου Αντρέα. Αυτοί είναι οι ήρωες, οι διάδοχοι του Μάτση και του Αυξεντίου. Όχι όλοι εμείς οι υπόλοιποι που κάνουμε πορείες. Αυτά είναι επετειακά πράγματα. Το ζήτημα είναι να διακινδυνεύεις τη ζωή σου. Αυτό σημαίνει ηρωισμός για να ζήσουν οι άλλοι ελεύθεροι . Για μένα, οι σύγχρονοι ήρωες είναι οι εγκλωβισμένοι, εξαιρέτως ο παπάς που κρατά ζωντανή τη λειτουργία στα κατεχόμενα και βεβαίως οι Τ/κ δάσκαλοι. Βεβαίως υπάρχει κίνδυνος όσο έχουμε κατεχόμενα, μπορούν τα κατεχόμενα, αγαπητέ Αθανάσιε, να γίνουν εκκολαπτήριο του κάθε φανατισμού, είτε θρησκευτικού, είτε εθνικιστικού. Ξέρεις που ανήκουμε γεωγραφικά; Η θέση της Κύπρου ξέρεις πού είναι; Πάνω είναι η Τουρκία, δεξιά μας η Συρία, ο Λίβανος και από κάτω η Αίγυπτος. Είναι το στόμα ενός λύκου και η Κύπρος είναι μέσα. Αυτή όλη η λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου λέγεται Λεβάντε. Άρα είμαστε μέσα στα σχέδια τους. Μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Είμαστε μέσα στα σχέδια τους. Και όχι μόνο εμείς, αλλά και η Ελλάδα, μέσω των μεταναστών, οι οποίοι μπορούν να οργανώσουν επαναστάσεις.

Name

Δεν υπάρχει ένας ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης ή ομάδα θρησκευτικών ηγετών στο Ισλάμ, για να τους «αφορίσει», καθιστώντας τους τρόπο τινά αιρετικούς, στερώντας τους με αυτό τον τρόπο τη  δύναμη και την επηρροή πάνω σε επίδοξους νέους ακόλουθους με τάση προς τα άκρα;

Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει διότι το Ισλάμ είναι πολυφυλετικό και όλες οι ισλαμικές χώρες οργανώθηκαν γύρω από τις φυλές. Ο Μωάμεθ ήξερε πάρα πολύ καλά ότι θα τους έδιδε ένα κώδικα ζωής για να ζήσουν όλες αυτές οι αραβικές φυλές, οι οποίες επεξέτειναν τον μωαμεθανισμό και σε άλλες χώρες. Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο ειδών μουσουλμανισμό. Και αυτό που βλέπεις τώρα να συμβαίνει έχει θρησκευτικό υπόβαθρο, που δεν μπόρεσαν να αναλύσουν οι δυτικοί αναλυτές και οι «περισπούδαστοι» συνάδελφοι σου δημοσιογράφοι. Είναι οι σιήτες και οι σουνίτες. Στο σιητισμό μπορείς να πεις ότι υπάρχει μια ηγεσία της φυλής των Περσών. Όμως, αν ,μιλήσεις του σιίτη της Συρίας δεν θα σου πει ότι αναγνωρίζει ως «πατριάρχη» τον Χομεϊνί της Περσίας. Η κάθε φυλή έχει το δικό της θρησκευτικό ηγέτη. Αυτή η πολυδιάσπαση του μουσουλμανισμού σε φυλές, δεν επιτρέπει αυτό του προσδοκάς, μια ανώτατη αρχή. Κάποτε το Ισλάμ επιχείρησε αυτό το πράγμα, δηλαδή τον ένα πατριάρχη και μάλιστα όχι μόνο σε θρησκευτικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο. Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία. Είναι πολιτική πραγμάτωση ενός θρησκευτικού οργανισμού. Ήταν το χαλιφάτο.

Αυτό που προσπαθεί να δημιουργήσει και το Ισλαμικό Κράτος…

Να προσθέσεις σε αυτό που λες. Είναι αυτό που θέλει να κάμει ο Ερντογάν. Ο πόθος του ο βαθύτερος ήταν να καλύψει αυτό το κενό, όχι μόνο θρησκευτικά αλλά και πολιτικά. Θέλει να καλύψει αυτό το κενό, το οποίο υπάρχει μέσα στο Ισλάμ από τον 18ο αιώνα. Βλέπεις, δεν μπορούσε να παρακάμψει την Αίγυπτο. Όποιος θέλει να γίνει χαλίφης, δηλαδή Αρχηγός του Ισλάμ παγκοσμίως πρέπει να έχει προηγουμένως συνεννοηθεί με Κωνσταντινούπολη, Δαμασκό, Βαγδάτη και ιδιαιτέρως  με το Κάιρο. Πήγε αυτός  (ο Ερντογάν) και ενίσχυσε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, νομιζόμενος ότι θα μπορέσει να διευθύνει την Αίγυπτο. Ο βαθύτερος λόγος για τον οποίο έκανε αυτή την κίνηση ήταν για να τον προαγάγουν σε χαλίφη, μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητος. Μετά είδε ότι τον εμποδίζει ο Άσαντ, η άλλη μεγάλη πρωτεύουσα, η Δαμασκός. Και προσπάθησε να ρίξει τον Άσαντ. Όλα τα γεωπολιτικά, αν τα σμίξεις με τα θρησκευτικά, θα βγάλεις πολλά συμπεράσματα. Αν τα μελετήσεις μεμονωμένα θα βγεις εκτός πραγματικότητας.

Νομίζετε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις περνούν κρίση;


Ναι, και αυτό που συμβαίνει είναι μια τραγωδία. Στην Κύπρο αυτό φαίνεται από τα πολλά διαζύγια και από την αποξένωση των παιδιών στον κόσμο της ψηφιακής τεχνολογίας. Επίσης, από την αποξένωση της νέας γενιάς από τη γη, η οποία δημιουργεί ανθρώπους ελλειμματικούς σε τσιμεντένιες πόλεις. Στην Κύπρο, λόγω της προσφυγιάς, συγκρότησαν τους συνοικισμούς γύρω από τις μεγάλες πόλεις. Αποτέλεσμα, δημιούργησαν τέσσερις τερατουπόλεις. Αυτή την αποψίλωση της υπαίθρου, την ζω. Αυτό δημιουργεί έλλειμμα στις σχέσεις του ανθρώπου. Όταν δεν έχει σχέση με τα ζώα, με τη γη, μετά νομίζεις ότι μπορείς να δημιουργήσεις σχέση με τους ανθρώπους; Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από το Θεό για να είναι κοινωνικός, να είναι συνεχώς σε σχέση. Ακόμα και ο Θεός είναι ένας, αλλά είναι τριαδικός. Ένα όν, όπως είναι ο άνθρωπος, το οποίο είναι φτιαγμένο για να είναι σε σχέση, το βάζεις σε ένα κλουβί, που λέγεται διαμέρισμα ή γραφείο, μπροστά σε μια οθόνη, που του δίνει τη ψευδαίσθηση της επικοινωνίας, αλλά δεν είναι κοινωνία αυτό το πράγμα. Εγώ δεν είμαι από τους ανθρώπους που ωραιοποιούν τα πράγματα στο χώρο της εκκλησίας και η εκκλησία σε αυτό τον τομέα έχει έλλειμμα. Η εκκλησία αν θέλει να κάμει μια επανάσταση στο μεγάλο πρόβλημα του μοντέρνου ανθρώπου, που λέγεται πρόβλημα σχέσεων, με το σώμα μας, με τη ψυχή μας, με τον πλησίον μας, με τη φύση, πρέπει να βοηθήσει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη γη, διαφορετικά, όσα κηρύγματα και να κάμουμε θα είναι λειψά.

Και τι κάνετε για αυτό;

Εμείς εδώ κάνουμε βιοκαλλιέργειες. Άρα η εκκλησία πρέπει να δώσει λύσεις. Τα μοναστήρια και οι μητροπόλεις κάνουμε βιοκαλλιέργειες για να δίνουμε εργασία σε ανθρώπους και για να διδάσκουμε τη βιοκαλλιέργεια στους νεότερους. Πρέπει να ηγηθούμε αυτής της προσπάθειας και δεν το εκάναμε ακόμα στο βαθμό που πρέπει και αυτό είναι από τις ελλείψεις μας.

Ίσως θα έπρεπε η Αρχιεπισκοπή, η οποία έχει τις δυνατότητες, να βοηθήσει περισσότερο...


Ακριβώς. Όμως, ακόμη και εκεί πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που να οικειοποιηθούν αυτό το όραμα, διότι θα είναι για το καλό μας, για λιγότερο καρκίνο, για καλύτερη σχέση του σώματος μας με τη γη που μας γέννησε και θα μπούμε μέσα. Είναι μια υγιής στάση. Η νέα γενιά το θέλει αυτό το πράγμα. Τα σχολεία της περιοχής έκαναν λαχανόκηπους. Δεν είμαι εξ εκείνων που ωραιοποιούν τα πράγματα μέσα στην εκκλησία. Και σε αυτόν τον  τομέα υπάρχουν ελλείψεις.

Νομίζετε ότι έπεται μια κοινωνική έκρηξη εξαιτίας της οικονομικής κρίσης;


Έμαθαν τον κόσμο να μην αντιδρά. Φταίνε και τα κανάλια. Η αντίδραση που πρέπει να κάνει ο κόσμος είναι σε τρία επίπεδα. Το ένα είναι καθαρά πνευματικό. Να μην δεχτούμε το όραμα της νέας τάξης πραγμάτων, το οποίο καλλιεργούν πέντε μυστικοί πράκτορες του χρήματος. Το άλλο είναι να μην δεχτούμε τα φάρμακα που μας προτείνουν και να μην δεχτούμε τα φαγητά που μας προτείνουν.

Και πώς θα γιατρεύομαστε;
Άρα εμείς πρέπει να έχουμε αντιπρόταση σε επίπεδο φαρμακευτικό. Και υπάρχει αντιπρόταση, η ολιστική ιατρική, την οποία όμως την πολεμούν. Ο κόσμος όμως δεν θα προλάβει να αντίδρασει διότι, θεωρώ ότι ο Μεγάλος Πόλεμος είναι κοντά και δεν θα μπορέσουμε να αντιδράσουμε. Εμείς ευχόμαστε ειρήνη, αλλά λέμε όσα βλέπουμε να εξελίσσονται.

Ως χριστιανός και ως Επίσκοπος, αγαπάτε τους ισλαμιστές, βουδιστές, ινδουιστές;

Τους αγαπούμε, όμως η αγάπη μια λέξη είναι. Πάντως οι ορθόδοξοι είναι οι λιγότερο φανατισμένοι  και πληρώνουν συνήθως τη νύφη του φανατισμό των καθολικών, των προτεσταντών και άλλων. Η ορθοδοξία έχει την πληρότητα της αλήθειας, της νηφαλιότητας, της ειρήνης.

Ο κόσμος θέλει αποδείξεις για την ύπαρξη του θεού...

Ο Παΐσιος είναι απόδειξη, το ίδιο και Πορφύριος και ο Ιάκωβος. Όταν τα πρόσωπα είναι απόδειξη, τι άλλο θέλουμε; Να εμφανιστούν οι άγγελοι στον ουρανό; Θα γίνει τέτοιο σημείο. Μετά τον πόλεμο θα γίνει ένα τέτοιο μεγάλο σημείο. Θα νομίσουν μερικοί ότι είναι η Δευτέρα παρουσία, αλλά δεν θα είναι. Και θα πιστέψουν όλοι, αλλά τότε η πίστη δεν θα έχει αξία. Η πίστη έχει αξία τώρα.
Name
Πιστεύετε ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για να συγκροτηθούν οι ε/κ με τους τ/κ ως ένας λαός ενάντια στις πολιτικές ελίτ, διεκδικώντας την ελευθερία τους;

Ούτε αυτοί θα προλάβουν. Καταρχήν δεν υπάρχει τέτοια προοπτική, διότι οι πραγματικοί  ήρωες είναι, όπως είπαμε, οι τ/κ δάσκαλοι ενώ οι δικοί μας αγωνίζονται για το εφάπαξ και τους μισθούς. Η δική μου εκτίμηση, μακάρι να βγω λάθος, μακάρι να βγω λάθος το λέω δύο φορές, είναι ότι βρισκόμαστε κοντά στο μεγάλο πόλεμο. Το 2012, στην πορεία των Μορφιτών, είπα το ίδιο πράγμα και στον πρώην Πρώην Πρόεδρο Χριστόφια και στον νυν Πρόεδρο Αναστασιάδη. Το 2012, που ούτε ISIS υπήρχαν, ούτε ουκρανική κρίση, τους είπα ότι έρχονται τόσο δυνατά γεγονότα στην περιοχή μας, που δεν έχει σημασία να κουβεντιάζουμε για το αν θα κάνουμε συνομιλίες με τον Έρογλου ή αν δεν θα κάμουμε, τι θα συζητήσουμε και τι όχι. Τους είπα ότι πρέπει επιτέλους να βγούμε από τον κυπροκεντρισμό μας, να δούμε τους γείτονες μας, πού πορεύονται, τι θέλουν, τι σχέδια έχουν, να μελετήσουμε τη γεωπολιτική και με το φακό της θρησκείας. Μας λεν ένα μήνυμα και το ακροώμαι και τους το είπα: Πρόεδρε μου κάμνε συνομιλίες, διότι πρέπει να κάμνεις, επειδή είμαστε άνθρωποι του διαλόγου και της ειρήνης, αλλά σπεύδε βραδέως. Τρέχε αργά.  Το κατάλαβαν. Είναι και οι δύο μορφωμένοι άνθρωποι. Τους άρεσε. Ο Αναστασιάδης, πιο φορτσάτος για τη λύση, νόμιζε, πέρσι που τον είδα και μιλήσαμε ιδιωτικά, ότι είναι εύκολα τα πράγματα. Ο Αναστασιάδης νομίζει ότι το φυσικό αέριο, μας επιτρέπει να κάνουμε διαπραγμάτευση επί ίσοις όροις και του είπα ότι το Φυσικό Αέριο επιτρέπει στους Τούρκους να έχουν αυξημένες προσδοκίες από εμάς και ότι ως αντίβαρο θα φέρουν νερό από την Τουρκία. Και του είπα, τι θα κάμεις όταν ενώ κάμνεις συνομιλίες, ξαφνικά στο Αιγαίο βγουν οι Τούρκοι και διεκδικήσουν τα Έξι Μίλια; Εσύ θα κάμνεις συνομιλίες; Και αυτή τη στιγμή που μιλούμε, οι Τούρκοι δεν είναι στο Αιγαίο, αλλά είναι ανοικτά της Λάρνακας και της Λεμεσού και διεκδικούν το δικό μας θαλάζιο χώρο. Και διακόψαμε τις συνομιλίες και η Ελλάδα, το έχω μεγάλο παράπονο τούτο, έπρεπε, αν ήταν μητέρα πατρίδα, τουλάχιστον να πιάσει τον Πρέσβη της από την Άγκυρα και να και να τον φέρει πίσω. Η μόνη αδυναμία της Τουρκίας είναι οι ηγέτες της και η φιλοδοξία τους να γίνουν χαλιφάτο. Το πουλλίν το μουττάτον ο θεός καραμουττά το. Έχει και ο Θεός τα σχέδια του, δεν έχει σχέδια μόνο η Τουρκία.

Follow me on Twitter @AthanasiouTh

athanasiout@sigmalive.com

http://www.sigmalive.com/news/local/169782
το είδαμε ΕΔΩ

"Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον!"

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/44927-%C2%AB%CE%B5%CE%BA-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%BF%CE%BD%C2%BB«Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον»
Μέσα στα πλήθη των καυτών αιτημάτων, τα οποία απευθύνουμε στην Υπεραγία Θεοτόκο, είναι και αυτό, μέσα σε στιγμές δυσκολίας και κινδύνου, τότε παρακαλούμε με θέρμη την Υπεραγία Θεοτόκο και λέμε: Υπεραγία Θεοτόκε «εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον».

Είναι πλήθος οι κίνδυνοι που περιβάλλουν τον άνθρωπο.
Είναι κίνδυνοι ατομικοί, οικογενειακοί, φιλικοί, γειτονικοί, είναι κίνδυνοι που παρεμποδίζουν την τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων, είναι κίνδυνοι οι οποίοι προέρχονται από τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, από τον κακό παλαιό άνθρωπο, είναι κίνδυνοι καθημερινοί, οι οποίοι προέρχονται από τον αρχέκακο και ανθρωποκτόνο διάβολο και υπάρχουν κίνδυνοι οι οποίοι προέρχονται από τους εχθρούς της πίστεως και της πατρίδος. «Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον», κράζει ο άνθρωπος.
Ήδη ευρισκόμεθα σε κάποια δυσκολία εθνική.

Όλοι θα έχουμε πληροφορηθεί ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος εκ μέρους της Τουρκίας. Αλλά, η Υπεραγία Θεοτόκος η στρατηγός, η υπέρμαχος, είναι πάντοτε στο πλευρό της Ελλάδος και των χριστιανών.

Η εκκλησία είναι η σκέπη, είναι η τροφός, είναι η κινητήριος δύναμις για το έθνος. Προσφέρεται όχι μόνο στους κινδύνους, αλλά και σε ειρηνικές στιγμές και καταστάσεις, στις οποίες εργάζεται αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες και προσφέρεται στον κάθε άνθρωπο, είτε αυτός είναι φίλος είτε είναι εχθρός της. Τώρα ακόμη περισσότερο, σε τέτοιες στιγμές έχει δείξει το μεγαλείο της η Παναγία μας και η εκκλησία μας, η οποία πάντοτε είναι ο τονωτής , ο ενισχυτής του ηθικού των ανθρώπων, διότι προβάλλει πάντα ιδανικά ακαταμάχητα.

Τα ιδανικά της πίστεώς μας είναι αιώνια, είναι εκείνα τα οποία συνέχουν τον άνθρωπο, είναι εκείνα τα οποία του δίνουν την φλόγα την εσωτερική, για να μπορεί να δρα πάντοτε νικηφόρα σ’ οτιδήποτε παρουσιαστεί στον αγώνα της ζωής. «Το ημών πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει», αλλά η δύναμη του Θεού εκφράζεται μέσα σ’ όλες τις εκφάνσεις και τις εκδηλώσεις της ζωής. Τα ιδανικά, λοιπόν, είναι ακαταμάχητα, γι’ αυτό ο πραγματικός χριστιανός είναι πάντοτε μαχητικός εναντίον του κακού, εναντίον παντός εχθρού, πολύ περισσότερο εξωτερικού εχθρού.

Όταν λοιπόν η πίστη μας δίνει στον άνθρωπο τις βάσεις της πνευματικής ζωής, του προσφέρει την ιεραρχική κλίμακα των αξιών της ζωής, με κορωνίδα τον Θεό και τις χριστιανικές αρχές, τότε μπορεί το Έθνος αυτό να μεγαλουργήσει και να τα βάλει με κράτη και με έθνη που έχουν τεραστία υλική δύναμη ,στερούνται όμως πνευματικής δυνάμεως, που δείχνει μόνο ο Έλληνας, όταν είναι στενά συνδεδεμένος με την πηγή της δυνάμεως, που είναι ο Θεός.

Είναι καιρός ν’ αφήσουμε τις χαλαρότητες της συνδέσεως με τον Θεό και να ενωθούμε ουσιαστικά, οργανικά, δυναμικά, εσωτερικά, αδιάσπαστα με τον Θεό, για να μπορούμε να έχουμε σωστά αποτελέσματα, με μία ψυχή και μία καρδιά, έξω από πολιτικές τοποθετήσεις, άσχετα από οποιεσδήποτε προτιμήσεις. Εδώ πρέπει όλοι να είμεθα συσπειρωμένοι κάτω από τον Εσταυρωμένο, που είναι η πηγή της δυνάμεως, για να επιτύχουμε πολλά και θαυμαστά.

Η ιστορία δια μέσου των αιώνων, έχει τέτοια δείγματα της ενότητος των Ελλήνων, αλλά και της ενότητος των Ελλήνων μετά του Θεού, όχι μόνο μεταξύ τους. Η αδιάσπαστη ενότητα με τον Θεό θα προσφέρει τεραστία δύναμη, διαφορετικά δεν έχει δύναμη. «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», είπε ο ίδιος ο Κύριός μας.

Οποιεσδήποτε ήττες είχαμε, τις είχαμε γιατί ξερριζωθήκαμε από τις αρχές της πίστεως , ξερριζωθήκαμε από τον Θεό. Και μόνος του ο άνθρωπος χωρίς την δύναμη του Θεού είναι ένα σκουπίδι, είναι ένα φτερό στον άνεμο.

Γι’ αυτό, ας αφήσουμε τις φιλολογίες, ας αφήσουμε «τις εξυπνάδες», και να πλησιάσουμε τον Θεό με πίστη πολλή, με ταπείνωση πολλή, να γονατίσουμε, να κλάψουμε , να κλάψουμε για την απομάκρυνσή μας από Εκείνον και να παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δώσει την δύναμη να παλαίψουμε εναντίον οιουδήποτε εχθρού. Να παρακαλέσουμε την Υπεραγία Θεοτόκο και να της πούμε με θέρμη πολλή: Παναγία Θεοτόκε «Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον».
Από το βιβλίο: «Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
+Πρωτοπρεσβύτερος π. Θωμάς Παπαδόπουλος
Ομιλίες στους Χαιρετισμούς-στις Παρακλήσεις και στους βασικούς σταθμούς της επί γης ζωής της Υπεραγίας Θεοτόκου»

«Αχρηστος εγώ;» Το γράμμα ενός μαθητή της έκτης δημοτικού που πρέπει όλοι να διαβάσουμε

http://www.agioritikovima.gr/koin%CE%BFnika/item/44971-%C2%AB%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%C2%BB-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5

    «Αχρηστος εγώ;» Το γράμμα ενός μαθητή της έκτης δημοτικού που πρέπει όλοι να διαβάσουμε
    Του Β.Κ.
    Διαβάζοντας το παρακάτω γράμμα είναι σοκαριστικό το γεγονός πώς ένα παιδί καταφέρνει με απλά λόγια και σκέψεις να μας ταρακουνήσει:

    Ξημέρωσε. Νυστάζω. Δεν χόρτασα ύπνο. Ακούω τη φωνή της μαμάς. Τι θα κάνω τώρα; Θέλει να με βάλει να ξαναγράψω αυτή τη ρημάδα την ορθογραφία. Αφού όσες φορές και να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας μπουμπούνας. Το 'πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. 
    Πάλι μαλώσανε χθες. Η μαμά τού είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα. Ολο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα.
    Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί; Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια. Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει.
    Και όταν το ακούει βάζει τα κλάματα και αρχίζει να λέει πως για το καλό μου τα κάνει, όλο τρέχει για μένα και τίποτα δεν κάνει για τον εαυτό της και πάλι μαλώνουν με τον μπαμπά γιατί της λέει ότι κάνει τόση πολλή προσπάθεια και μια τρύπα στο νερό κάνει.
    Προχθές με πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε: παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Καλά ήταν. Μου έδωσαν και καραμέλες και με έβαλαν να γράψω κάτι πράγματα. Μετά η μαμά και ο μπαμπάς μίλησαν με μια κυρία. Οταν φύγαμε, ο μπαμπάς ξεφύσαγε και δεν μιλούσε. Πρέπει να έχω κάτι πολύ σοβαρό.
    Ομως εγώ νιώθω καλά. Ούτε πυρετό έχω, ούτε η κοιλιά μου πονάει. Μόνο που κάνω πολλά λάθη στην ορθογραφία. Και τα γράμματά μου είναι... στραβούτσικα. Βαρέθηκα να μου γράφει η κυρία «καλύτερα γράμματα». Και δεν μου αρέσει καθόλου να με λένε μπουμπούνα και άχρηστο. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πάλι, μπορεί ένας άχρηστος να ζωγραφίζει ωραία όπως εγώ; Μου φαίνεται, οι μεγάλοι είναι πιο άχρηστοι.
    Ο Β.Κ. είναι μαθητής της ΣΤ Δημοτικού

    Κυριακή ΙΗ΄ (Δ' Λουκά): «...να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα ...»

    http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_12.html

    Το Αποστολικό ανάγνωσμα που πριν λίγο ακούσαμε αγαπητοί μου αδελφοί να απαγγέλλεται, είναι παρμένο από την επιστολή του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, προς το πνευματικό του παιδί, τον επίσκοπο Κρήτης Τίτο. Ας ξανακούσουμε όμως στην δική μας καθημερινή γλώσσα το περιεχόμενο του χωρίου που διαβάστηκε, ώστε να μπορέσουμε στη συνέχεια να διατυπώσουμε ορισμένες ωφέλιμες για όλους μας σκέψεις.
    Γράφει λοιπόν ο Απόστολος Παύλος: «Παιδί μου Τίτε, αυτά τα λόγια είναι αξιόπιστα και θέλω να τα βεβαιώνεις με την προσωπική σου μαρτυρία, ώστε όσοι έχουν πιστέψει στον Θεό να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα. Αυτά είναι καλά και ωφέλιμα στους ανθρώπους. Από το άλλο μέρος, να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις σε γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και τις διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του ιουδαϊκού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια. Τον αιρετικό, τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες, συμβούλεψέ τον μια και δυο φορές, κι αν δεν ακούσει άφησέ τον, με τη βεβαιότητα πως αυτός έχει πια διαστραφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτό του. Όταν θα σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, έλα το συντομότερο να με συναντήσεις στη Νικόπολη, γιατί εκεί αποφάσισα να περάσω το χειμώνα. Τον Ζηνά τον νομικό και τον Απολλώ, να τους εφοδιάσεις πλουσιοπάροχα με ό,τι χρειάζονται για το ταξίδι τους, ώστε να μην τους λείψει τίποτα. Ας μαθαίνουν και οι δικοί μας να πρωτοστατούν σε καλά έργα, ιδιαίτερα στις επείγουσες ανάγκες, ώστε η ζωή τους να μην είναι άκαρπη. Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε τους πιστούς που μας αγαπούν. Η χάρη να είναι μαζί με όλους σας.  Αμήν».(Τίτον, κεφ. 3, στίχ. 8-15)
    Ανύστακτο και συνεχές το ενδιαφέρον του Αποστόλου Παύλου για την πρόοδο και προκοπή των πνευματικών του παιδιών. Απόδειξη αυτού είναι τα ίδια του τα λόγια, όταν γράφει: «...η ζωή τους να μην είναι άκαρπη». Τι είναι όμως αυτό που καθιστά τη ζωή μας καρποφόρα;
    Δύο φορές μέσα στο μικρό αυτό κείμενο επαναλαμβάνει ο ιερός Απόστολος την ίδια προτροπή. Μια προτροπή που κατά τη γνώμη του -γνώμη όχι θεωρητική, αλλά πηγάζουσα πρωτίστως από το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και τη δική του προσωπική εμπειρία- αποτελεί τη «δύναμη» εκείνη που είναι ικανή να «μεταμορφώσει» την «άκαρπη» ζωή ενός χριστιανού σε καρποφόρα. Και ποιά είναι αυτή η προτροπή; «...όσοι έχουν πιστέψει στον Θεό, να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα».
    Τί σημαίνει όμως αυτό; Ποιό είναι το νόημα των λέξεων «φροντίζουν» και «πρωτοστατούν»; Κατ’ αρχάς και τα δύο αυτά ρήματα προδίδουν ενέργεια, πράξεις και έργα. Ο χριστιανός, για να το πούμε απλά, δεν είναι αυτός που περιμένει παθητικά να του σταλεί «ουρανοκατέβατη» η αρετή. Ξέρει πως αυτή κατακτάται μέρα με την ημέρα, είναι αποτέλεσμα καθημερινού μόχθου και προσπάθειας, που τελικά στέφεται η επιτυχία της από τη χάρη του Θεού που την παγιώνει. Γι’ αυτό και ο χριστιανός «φροντίζει» να την αποκτήσει, δεν την περιμένει απλά.
    Επίσης ο χριστιανός, δεν περιμένει να του χτυπήσει εκείνος που έχει ανάγκη την πόρτα και να ζητήσει την βοήθειά του. Ο πραγματικά πιστός στον Θεό του ελέους και της αγάπης, είναι πάντα μπροστάρης σε κάθε αγαθό. Σπεύδει ο ίδιος να εντοπίζει και να θεραπεύσει την ανάγκη. Ξεπερνά όλους τους άλλους, που βολεμένοι στην άνεση του «εγώ» τους, περιμένουν πρώτα να εκδηλωθεί η ανάγκη και ύστερα να κινηθούν για την κάλυψή της. Έτσι νοείται πως ο χριστιανός «πρωτοστατεί» στα καλά έργα. Και ποιά είναι αυτά τα «καλά έργα»;
    Πρώτα πρώτα το να φροντίζουμε για το καλό του ίδιου μας του εαυτού. Δεν είναι δυνατόν να αγαπήσουμε τον συν-άνθρωπο αν δεν αγαπήσουμε πρώτα τον έσω-άνθρωπο. Να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, όχι εγωιστικά αλλά πνευματικά. Να φροντίζουμε δηλαδή άοκνα για την πνευματική μας προκοπή και να πρωτοστατούμε σε έργα που βοηθούν στη σωτηρία μας, έργα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
    Παράλληλα όμως να σκορπούμε το καλό και στους γύρω μας. Να τους ωφελούμε πνευματικά και υλικά. Διότι θα ήταν παράλογο να φροντίζουμε για το ένα αδιαφορώντας για το άλλο. Ο συνάνθρωπός μας, έχει όπως κι εμείς σώμα και ψυχή, που και τα δύο έχουν τις ανάγκες τους και που οφείλουμε όπου υπάρχει «αδυναμία», εμείς οι «δυνατοί» να συνδράμουμε με το έλεος και την αγάπη μας.
    Ας ακούσουμε λοιπόν αδελφοί μου, εμείς που θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτούς μας πιστούς στο Θεό, την προτροπή του Παύλου φροντίζοντας στη ζωή μας να πρωτοστατούμε σε καλά και αγαθά έργα. Αμήν.

    ΟΙ ΔΕΡΒΙΣΗΔΕΣ ΚΑΙ Η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΦΕΛΕΙΑ (Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης)

    http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/10/blog-post_605.html


    Τον τελευταίο καιρό στην χώρα μας έχει εκδηλωθεί μια ακατάσχετη ισλαμολαγνεία με αποκορύφωσα την απόφαση για ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών στην Ανωτάτη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.
      Παράλληλα τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος  στην Ελλάδα για τους δερβίσηδες, τους Σούφι και άλλα συναφή, συνήθως από ανθρώπους που έχουν παντελή άγνοια γύρω από όλα  αυτά. Μάλιστα οι Σούφι και οι περίφημες διδασκαλίες τους ασκούν μια πρωτόγνωρη γοητεία και συμβάλουν καθοριστικά στην προώθηση του Ισλάμ  και στην χώρα μας. Σε αυτό βέβαια συμπράττουν και οι γνωστοί ισλαμολάγνοι δήμαρχοι αλλά και.. ιεράρχες της ελληνικής εκκλησίας. Πρόσφατα μητροπολίτης της βορείου Ελλάδας και μάλιστα της Θράκης συνέστησε στο ποίμνιο του να παρακολουθεί τελετές δερβίσηδων ενώ το αποκορύφωμα ήταν ότι μοίρασε στις εκκλησιές της μητρόπολης του ένα βιβλίο για να γνωρίσουν οι ελληνορθόδοξοι πιστοί το… Ισλάμ.

    Πριν από λίγα χρόνια είχε γυριστεί στην Τουρκία μια αποκαλυπτική ταινία με την επωνυμία,  «TAKVA», που σημαίνει θεοσέβεια. Η ταινία αναφέρονταν, (φυσικά ποτέ δεν θα προβάλλονταν μια τέτοια ταινία στην Ελλάδα όπου κυριαρχούν τα τουρκικά σήριαλ της ελληνικής αποβλάκωσης), σε ένα αγνό, πιστό μουσουλμάνο, που δεν έχανε προσευχή για προσευχή στο ισλαμικό τέμενος της περιοχής του. Αυτό προκάλεσε την προσοχή ενός γνωστού ισλαμικού τάγματος, δηλαδή τάγμα δερβίσηδων, που τον πλησίασαν και άρχισαν τον προσηλυτισμό του στο τάγμα. Σε λίγο καιρό ο αγαθός αυτός και φτωχός πιστός έγινε μέλος του τάγματος και άρχισε να παρακολουθεί τις τελετές του. Μάλιστα μετακόμισε στην έδρα του τάγματος όπου εξεπλάγει από την πολυτέλεια που υπήρχε εκεί γύρω από τον αρχηγό, (Σεΐχη). Αυτός ο αρχηγός του τάγματος, ένας υπέρ ευτραφής Σεΐχης, κατάλαβε μαζί με τον υπασπιστή του ότι ο απλοϊκός αυτός πιστός θα μπορούσε να τους εξυπηρετήσει άριστα στα «επιχειρηματικά» τους σχέδια. Έτσι αφού τον κολάκεψαν ότι έχει σώσει την ψυχή του με την ένταξη του στο τάγμα, (κάτι ανάλογο με τα συγχωροχάρτια του Πάπα), του ανέθεσαν «υψηλή» θέση μέσα στο τάγμα. Τον έντυσαν με καινούργια πανάκριβα ρούχα, του έδωσαν ένα κινητό τελευταίας τεχνολογίας, αυτοκίνητο λουξ με προσωπικό οδηγό και τον ενημέρωσαν για την καινούργια «αποστολή» του. Η αποστολή αυτή όμως δεν είχε να κάνει τίποτα με το θεολογικό μέρος του τάγματος, αλλά ήταν αποστολή... εισπράκτορα . Το τάγμα αυτό, όπως και τα περισσότερα γνωστά ισλαμικά τάγματα στην σύγχρονη Τουρκία που έχουν την αμέριστη εύνοια του σημερινού καθεστώτος, έχουν στήσει ένα τεράστιο δίκτυο εκμετάλλευσης επιχειρήσεων και καταστημάτων από όπου παίρνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα την εισφορά σε στυλ το γνωστό χαράτσι. Αλλά το ενδιαφέρων ήταν ότι το δίκτυο αυτό, όπως αποκαλύφτηκε σταδιακά στον αγαθό αυτό πιστό, λειτουργούσε με τις μεθόδους της μαφίας και ήταν πολύ σκληρό σε όσους δεν τηρούσαν τις υποχρεώσεις τους, να πληρώνουν δηλαδή την εισφορά τους. Έτσι ο πιστός αυτός ανέλαβε το δύσκολο έργο της είσπραξης των εισφορών προς το τάγμα, μέσω συχνά σκληρών εκβιασμών. Αυτό όμως του προκάλεσε μια κρίση συνειδήσεως γιατί γρήγορα κατάλαβε ότι αυτά που νόμιζε πως ίσχυαν για την ανωτάτη θρησκευτική εκδήλωση του Ισλάμ, δεν ήταν παρά άλλη μια μαφιόζικη διάσταση της σημερινής ισλαμικής Τουρκίας. Προς στιγμή φάνηκε πως θα τα παρατούσε αλλά ο ευτραφής ηγέτης του τάγματος με τον πονηρό υπασπιστή του, του υπέδειξαν πως είναι ήδη πολύ αργά να παραιτηθεί και έτσι κατάφεραν τελικά να τον ενσωματώσουν στο σύστημα  για να εκτελεί το «ιερό» τους έργο. Τέλος καλό λοιπόν, όλα καλά  και με την ευχή του Αλλάχ και για τους δερβίσηδες - εισπράκτορες. Ο ίδιος όμως, αγνός στα αισθήματα του, τελικά τρελάθηκε γιατί δεν άντεξε το βάρος της συνείδησης του.

    Έτυχε να παρακολουθήσω αρκετές τελετές ισλαμικών ταγμάτων στην Τουρκία. Ένα κοινό στοιχείο σε όλες αυτές τις τελετές ήταν ότι διακρίνονταν από ένα χαρακτηριστικό κρεσέντο. Άρχιζαν υπό την επίδραση ενός μονότονου υπνωτιστικού μουσικού ρυθμού στρέφοντας τα κεφάλια τους συνεχώς αριστερά και δεξιά η πάνω κάτω. Σταδιακά ο ρυθμός αυτός γίνονταν πιο έντονος και γρήγορος οι κινήσεις πιο απότομες για να καταλήξουν σε ένα ξέφρενο και ανεξέλικτο  παραλήρημα. Κάποιοι σωριάζονταν βγάζοντας άναρθρες κραυγές όπου ξεχώριζε το Αλλάχ Αλλάχ. Όλα αυτά θυμίζουν εκστασιαζόμενους που είχαν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Ήταν ένα ξέφρενο παραλήρημα που αυτοί το χαρακτηρίζουν έκσταση και… ένωση με το θείο.  

    Υπάρχει μια γενικότερη παρεξήγηση για το ονομαζόμενο «εσωτερικό» Ισλάμ. Μάλιστα κάποιοι αδαείς το συγχέουν ακόμα και με τον ορθόδοξο μοναχισμό. Όσοι όμως έχουν ασχοληθεί λίγο σοβαρά, θα βρουν πολλά  στοιχεία από τις θεοσοφικές θεωρίες, αρχαίες μυστικιστικές και οργιαστικές θρησκείες της Μέσης Ανατολής και της Μικράς Ασίας, ακόμα και τελετουργικά από την Μασονία. Άλλωστε στην Τουρκία έχουν γραφτεί πολλά για σχέσεις ισλαμικών ταγμάτων με την μασονία, (βλέπε για τους περίφημους Αχήδες που λειτουργούσαν με σύστημα κλειστών μασονικών στοών). Αλλά το επίμαχο σημείο σήμερα είναι η άμεση ανάμειξη όλων αυτών των ταγμάτων με την πολιτική,  χρησιμοποιώντας την θεολογία στην επιβολή πολιτικά των απόψεων τους. Άλλωστε το Ισλάμ σε πολλές περιπτώσεις επεκτάθηκε με πόλεμο και με βία. Ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική δύναμη αυτών των ταγμάτων για να επιβληθεί πολιτικά και να έχει την αποκλειστική νομή της εξουσίας στην χώρα του. Η εμφάνιση τελευταία των Τζιχαντιστών και τα φρικτά τους εγκλήματα, έχουν πνευματική αφετηρία όλο αυτό το ισλαμικό περιβάλλον και υπόβαθρό που προωθεί συχνά και κατά περίσταση μια αδίστακτη αιματηρή πρακτική στην επιβολή των απόψεων του. 

    Εκείνο όμως που θα πρέπει να μας κάνει σκεπτικούς εδώ στην Ελλάδα, είναι ότι αυτά ακριβώς τα ισλαμικά τάγματα, οι θεατρικές παραστάσεις των δερβίσηδων, αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» ενός νεοεπεκτατικού Ισλάμ. Το νεοεπεκτατικό αυτό Ισλάμ επιδιώκει να δει κάποια μέρα την ελληνική επικράτεια στολισμένη με χαρακτηριστικούς μιναρέδες και την χαρακτηριστική φωνή του μουεζίνη να κυριαρχεί σε ένα νεοοθωμανικό Γιουνανιστάν, (Ελλάδα). Ήδη οι μουσουλμάνοι έχουν πλημμυρήσει την Αθήνα. Άλλωστε αυτό είναι και… προφητεία του Νοστράδαμου, όπως διαδίδεται από κάποιους στην Τουρκία, ότι δηλαδή η Ελλάδα θα… ξαναγίνει επαρχία της Τουρκίας, ( διαβάστε… σχετικό «αποκαλυπτικό» άρθρο της τουρκικής εφημερίδας, Ακσάμ, στις  1/8/2011)

    Αλλοίμονο μας αν επιτρέψουμε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Η άγνοια και η αφέλεια μας κάποτε θα πρέπει να προσγειωθούν στην πραγματικότητα και επιτέλους να καταλάβουμε τι πραγματικά μας γίνετε αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν Έλληνες χριστιανοί Ορθόδοξοι.

    ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
    Δημοσιογράφος- Συγγραφέας - Τουρκολόγος

    Το … ξώπορτο του Έλληνα Πρωθυπουργού και ο Παπουλάκος!..

    http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/10/blog-post_392.html



    Είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι παπουλάκηδες του Ελληνισμού, όπως ο θρυλικός Παπουλάκος, μία αγία μορφή του Ελληνισμού, ο οποίος με όλα όσα έλεγε και δίδασκε, χαρακτηρίστηκε προφήτης του Μοριά! Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Κωστής Μπαστιάς (όπως τουλάχιστον με διαβεβαίωνε ο γιος του Γιάννης Μπαστιάς) έγραψε ένα ειδικό βιβλίο για τον Παπουλάκο μέσα στο οποίο μπορεί να βρει κανείς εκατοντάδες παρόμοιες λέξεις, που αποτελούν την ντοπιολαλιά πολλών χωριών της Πελοποννήσου! Αυτές και άλλες πολλές, που βρέθηκαν σε ειδική έρευνα του γράφοντος, δημοσιεύονται μέσα στο βιβλίο μας: «Παπουλάκος :Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα».

     
    ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι στη χθεσινή συζήτηση της Βουλής για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην δικομματική κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και Πασόκ, κάποια στιγμή ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς, σε μία αποστροφή του λόγου του είπε τη λέξη «ξώπορτο». Βλέποντας μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου να μην αντιδρά κανείς είπε με ένα ιδιότυπο χιούμορ:
    --Καλά, δεν είναι κανένας από χωριό εδώ μέσα, που να ξέρει τι σημαίνει η λέξη «ξώπορτο»;

    Για να είμαι ειλικρινής μού έκανε κι εμένα εντύπωση το γεγονός ότι κανένας βουλευτής δεν αντιλήφθηκε τι είπε ο κ. Αντώνης Σαμαράς, με τη λέξη «ξώπορτο», που χρησιμοποιούν στα χωριά μας πολλοί ντόπιοι και ιδίως γέροντες και γερόντισσες.. Μια λέξη που είναι τόσο απλή (ξώπορτο = έξω + πόρτα).

    Το γεγονός αυτό προβλημάτισε τον γράφοντα. Ακόμη περισσότερο όταν μέσα στη Βουλή των Ελλήνων άρχισαν να χρησιμοποιούν ακόμη και ξένες λέξεις και την ίδια στιγμή εξοστρακίζουν ή απεμπολούν την ελληνική γλώσσα!

    Η λέξη «ξώπορτο», όπως και τόσες άλλες δεν χρησιμοποιείται μόνον στον Μοριά, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδος, ιδιαίτερα στις Σποράδες, όπου χρησιμοποιείται η ξυλογλυπτική. Η ύπαρξη άλλοτε άφθονης ξυλείας στο νησί συνετέλεσε στην ανάπτυξη μιας ιδιότυπης σκυριανής ξυλοτεχνίας και ξυλογλυπτικής που εφαρμόστηκε άφθονα στον διάκοσμο σκυριανού σπιτιού, για ν’ αποτελέσει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του στοιχεία.

    Έτσι, ξύλινα και με ξυλόγλυπτες διακοσμήσεις γίνονται η πόρτα και το ξώπορτο (μισή εξωτερική πόρτα που μένει κλειστή, όταν η κυρίως πόρτα είναι ανοιχτή για να μπαίνει το φως), το καγκελωτό μπαλκόνι με τα φουρούσια του, ο μπουλμές με το κιγκλίδωμα και τις κολονίτσες του σοφά, τα ράφια των τοίχων και του τζακιού και τέλος τα διάφορα κινητά έπιπλα του σκυριανού σπιτιού.

    Από τα τελευταία τα πιο χαρακτηριστικά είναι τα γνωστά, χαμηλά με ψάθινο κάθισμα καρεκλάκια και οι ξυλόγλυπτες κασέλες ιδιαίτερα συνηθισμένες στα νησιώτικα σπίτια, όπου δεν υπάρχουν μεγάλα ερμάρια για τη φύλαξη του ρουχισμού.

    Κάναμε αυτή την αναφορά για να καταδείξουμε το εύρος της ελληνικής γλώσσας. Μιας γλώσσας, που από τα πανάρχαια χρόνια ομιλείται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο ακόμη και σήμερα. Πολύ περισσότερο όταν στα χρόνια του Μεσαίωνα και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το λεξιλόγιό μας εμπλουτίστηκε με χιλιάδες ακόμη λέξεις.

     
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διάφορες «Φυλλάδες του Μεγαλέξαντρου» οι οποίες χρησιμοποιούν το ίδιο ακριβώς λεξιλόγιο, που χρησιμοποιούν οι γέροντες και οι γερόντισσες στα χωριά μας. Δεν έχετε, παρά να διαβάσετε το βιβλίο μας: «Η Άγνωστη Ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου», μέσα στο οποίο δημοσιεύουμε ένα άγνωστο χειρόγραφο του 15ου αιώνα με άγνωστους θρύλους και παραδόσεις για τον θρυλικό μας στρατηλάτη και γιο του Φιλίππου, τον Μέγα Αλέξανδρο.

    Κλείνοντας, θα πρέπει να θυμηθούμε κάτι που για χρόνια αποτελούσε σύνθημα μιας πολύχρονης τηλεοπτικής εκπομπής μας, όπως «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος», που λειτουργούσε ανελλιπώς τη δεκαετία του 1990: «Λαός που περιφρονεί τις πέτρες και τα χαρτιά του είναι καταδικασμένος ν’ αυτοκτονήσει».

    Και ο ελληνικός λαός δεν έχει αυτό το δικαίωμα της αυτοκτονίας, διότι η ταλαίπωρη αυτή φυλή κατάφερε για χιλιάδες χρόνια να περπατά υπερήφανη και αγέρωχη πάνω στον κουρασμένο φλοιό της γης. Σήμερα θα λυγίσει επειδή μας δίνει κάτι ψωρο-ευρώ η κ. Μέρκελ; Για όνομα το Θεού!..

    Με σεβασμό και τιμή

    ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

    ΠΗΓΗ

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα (συγκλονιστικές φωτογραφίες!)

    http://www.antinews.gr/KOINONIA/nea-eurimata-stin-amfipoli-entuposiako-psifidoto-dapedo-me-arma-kai-duo-leuka-aloga/


    Προχωρεί η ανασκαφική έρευνα στον λόφο Καστά Αμφίπολης, από την ΚΗ´ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
    Προχωρεί η ανασκαφική έρευνα στον λόφο Καστά Αμφίπολης, από την ΚΗ´ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
    Συνεχίζεται η σταδιακή αφαίρεση μέρους της επίχωσης, από τον δεύτερο χώρο, πίσω από τις Καρυάτιδες και μέχρι την επιφάνεια του δαπέδου, σε βάθος 6μ. από την θόλο. Κατά την αφαίρεση της επίχωσης αποκαλύφθηκε το μεγαλύτερο τμήμα ψηφιδωτού δαπέδου, το οποίο καλύπτει όλη την επιφάνεια του χώρου δηλαδή, 4,5μ. πλάτος επί 3 μ. μήκος.

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 1
    Το ψηφιδωτό είναι κατασκευασμένο από μικρά βότσαλα, λευκού, μαύρου, γκριζωπού, μπλέ, κόκκινου και κίτρινου χρώματος. Την κεντρική παράσταση περιβάλλει διακοσμητικό πλαίσιο, πλάτους 0,60μ.,το οποίο συντίθεται από διπλό μαίανδρο, τετράγωνα και τρέχουσα σπείρα. Το φόντο της παράστασης είναι σε αποχρώσεις γκρί-μπλέ.

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 2
    Η κεντρική παράσταση απεικονίζει άρμα σε κίνηση, που σύρεται από δύο λευκά άλογα, το οποίο οδηγεί γενειοφόρος άνδρας, με στεφάνι δάφνης στο κεφάλι.

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 3

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 4
    Μπροστά από το άρμα απεικονίζεται ο θεός Ερμής ως ψυχοπομπός, ο οποίος φορά πέτασο, μανδύα, φτερωτά σανδάλια και κρατά κηρύκειο. Η σύνθεση έχει κατεύθυνση από ανατολικά προς τα δυτικά.

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 5
    Η παράσταση διακρίνεται για την εξαίρετη τέχνη στην απόδοση των λεπτομερειών των χαρακτηριστικών, τόσο των μορφών, όσο και των αλόγων, όπως και για την αρμονία των χρωμάτων. Η σύνθεση είναι σύγχρονη του ταφικού συγκροτήματος και χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ. Το ψηφιδωτό έχει υποστεί φθορά στο κέντρο, σε σχήμα κύκλου, διαμέτρου 0,80μ. Ωστόσο, πολλά μέρη από το φθαρμένο τμήμα έχουν βρεθεί στην αμμώδη επίχωση. Τις επόμενες μέρες θα γίνει προσπάθεια συγκόλλησης και αποκατάστασής του, προκειμένου να συντεθεί, στο μέτρο του δυνατού, η συνολική εικόνα της παράστασης.
    Το ψηφιδωτό δάπεδο, ανατολικά και δυτικά, δεν έχει αποκαλυφθεί στο σύνολό του, καθώς η ανασκαφή είναι ακόμη σε εξέλιξη στα τμήματα αυτά. Στα νότια του ψηφιδωτού δαπέδου και ανάμεσα στα βάθρα των Καρυατίδων αποκαλύφθηκε πώρινο κατώφλι, καλυμένο με λευκό κονίαμα. Στα βόρεια του δαπέδου αποκαλύφθηκε το μαρμάρινο κατώφλι της θύρας, που οδηγεί στον τρίτο χώρο, διακοσμημένο με ιωνικό κυμάτιο, στο κάτω μέρος του.

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 6

    Νέα ευρήματα στην Αμφίπολη: Εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με άρμα και δύο λευκά άλογα photo - 7
    Επίσης, εντοπίστηκαν, ακριβώς κάτω από το θύρωμα, προς το εσωτερικό του τρίτου χώρου, δύο ακόμη τμήματα από τα μαρμάρινα θυρόφυλλα.

    Σαμαράς – Τσίπρας. Κάποιος από τους δύο θα πάει σπίτι του σύντομα. (του Πέτρου Χασάπη)

    http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/10/blog-post_65.html

    Όλοι πλέον έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, εκτός συγκλονιστικού ιστορικού γεγονότος, σε λίγο καιρό και μέσα στο χρονικό διάστημα από τέλη Νοεμβρίου 2014 μέχρι 29 Μαρτίου 2015, θα γίνουν βουλευτικές εκλογές. Το ίδιο το βράδυ των εκλογών, ένας από τους δύο και συγκεκριμένα είτε ο κ. Σαμαράς είτε ο κ. Τσίπρας θα πάει στο σπίτι του.
    Αν ηττηθεί ο κ. Σαμαράς, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι
    το ίδιο βράδυ θα υποβάλει την παραίτησή του. Εκτός και αν παραταθεί η παραμονή του για λίγες μέρες, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εντολές σχηματισμού κυβέρνησης, σε περίπτωση που δεν θα έχει αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Σαμαράς έφτασε στο ανώτατο αξίωμα του πρωθυπουργού και από αυτή τη θέση, αφενός θα έχει ηττηθεί ο ίδιος, αφετέρου θα έχει μειώσει έτι περαιτέρω την παράταξή του. Επομένως, κανένας λόγος δεν υπάρχει να παραμείνει στη θέση του. Εξάλλου ο κ. Σαμαράς (όπως και όλοι οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί) είναι πολιτικά αναλώσιμος. Δεν ισχύει σήμερα αυτό που ίσχυε παλιότερα, όπου οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των κομμάτων τους, ώστε να παραμένουν στη θέση του αρχηγού ακόμα και μετά από ήττα.
    Αν αντίθετα ηττηθεί ο κ. Τσίπρας, εκεί τα πράγματα θα είναι ακόμα δυσκολότερα και θα αναγκαστεί να παραιτηθεί κι αυτός, ακόμα και το ίδιο το βράδυ των εκλογών, διαφορετικά θα τον παραιτήσουν τα στελέχη του τις επόμενες μέρες. Και ο κ. Τσίπρας είναι ένας αναλώσιμος πολιτικά αρχηγός και φυσικά δεν είναι κι αυτός ιδιοκτήτης του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί κάποιος λογικός πολίτης να περιμένει κάτι καλύτερο από τον κ. Τσίπρα, όταν δεν θα έχει μπορέσει να νικήσει αυτή τη σημερινή μνημονιακή συγκυβέρνηση. Αλήθεια τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κάποιος; Να βαρεθεί δηλαδή να κυβερνά η μνημονιακή συγκυβέρνηση και να δωρίσει στον κ. Τσίπρα την εξουσία;
    Όπως λοιπόν αντιλαμβανόμαστε όλοι, σε λίγο καιρό, θα εξαφανιστεί από το πολιτικό προσκήνιο, ένας από τους δύο πιο πάνω πολιτικούς, που αυτή τη στιγμή φαντάζουν ως πολιτικοί θεοί. Δεν συζητάμε φυσικά για τον κ. Βενιζέλο. Αυτόν ήδη τον έχουν στείλει τα στελέχη του στο σπίτι του, αλλά αυτός δεν το έχει αντιληφθεί.

    ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑΣ> Περίμεναν να πάρουν 165 ψήφους.Τους κόπηκαν τα πόδια με τις 155!

    http://kourdistoportocali.com/post/38583/perimenan165




    Μια πρόσθεση που δεν τους βγήκε!
    Το "Κουρδιστό Πορτοκάλι" παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα το χαρτί με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για την πρόσφατη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης- αλλά και τις ελπίδες που είχαν να φτάσουν τις 165 ψήφους!
    Το χαρτί που βλέπετε διακινούνταν στα υπουργικά έδρανα στην διάρκεια της συζήτησης-σε μία από τις λήψεις είναι μπροστά στον Μάκη Βορίδη.
    Σ΄αυτό οι κυβερνητικοί έχουν σημειώσει τα ονόματα κυρίως ανεξάρτητων βουλευτών-ανάμεσά τους και οι πρώην χρυσαυγίτες-και εκείνους από τους οποίους περίμεναν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.
    Το άθροισμα που ανέμενε η κυβέρνηση είναι το 165 όπως δείχνει ο αριθμός κάτω από τα ονόματα.
    Mε τους 165 "δεδομένους" θα αναζητούσαν άλλους 15 για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας από τη παρούσα Βουλή.
    Ο αριθμός 155 ήταν με ψυχρολουσία...
    Τη μοναδική χαρά στην κυβέρνηση προσέφερε ο Νικήτας Κακλαμάνης, τον οποίο ο Καραμανλής δεν ήθελε ούτε να τον κοιτάξει καθώς ο δηλωσίας περνούσε δίπλα του!

    ΕΠΙΚΑΙΡΑ 1944:ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

    http://olympia.gr/2012/11/14/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1-1944%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%86%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%83-%CF%86%CE%B9%CE%BB/

    Απόσπασμα από τοντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη “Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου”( Το απόσπασμα περιλαμβάνει τα Κινηματογραφημένα επίκαιρα του 1944 παραγωγή της Φίνος Φιλμ που έχουν θέμα την απελευθέρωση της Αθήνας από το Γερμανικό στρατό. Δεν προβλήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα.Ανακαλύφθηκαν από το Ροβήρο Μανθούλη σε κινηματογραφικά αρχεία στις ΗΠΑ και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην αρχική τους μορφή ενσωματωμένα στο ντοκιμαντέρ του “Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου”.)Το απόσπασμα αναρτήθηκε στο διαδίκτυο με την άδεια του Ροβήρου Μανθούλη.
     
     
    www.visaltis.blogspot.gr/

    Κοραή 4: Από την Κομαντατούρ στο ΕΑΜ και από το ΕΑΜ στους Άγγλους

    http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/korah_4_apo_thn_komantatour_sto_eam_kai_apo_to_eam_stoys_aggloys.3077184.html

     
     
     
    Στην δεκαετία του '40 τα ολοκαίνουργα γραφεία της Εθνικής Ασφαλιστικής επιτάχθηκαν πέντε φορές από Έλληνες και ξένους. Η οδός Κοραή για μία δεκαετία ήταν η Βουλή και το παλάτι μαζί.
    Αν κάποιος περάσει σήμερα από τον πεζόδρομο της Κοραή, μία μικρή πόρτα, που χάνεται ανάμεσα στα φώτα του Άστυ και των καφέ, είναι το μοναδικό στοιχείο που μαρτυρά ότι το κτήριο με τον αριθμό 4 έχει μία μεγάλη και έντονη ιστορία να διηγηθεί. Η πόρτα αυτή θα σε οδηγήσει σήμερα στους χώρους ιστορικής μνήμης 1941 -1944, την περίοδο που οι κατακτητές χρησιμοποιούσαν τον χώρο αυτό για την κράτηση και τον βασανισμό πατριωτών. Ας πάρουμε όμως την ιστορία του μεγάρου της Κοραή 4 από την αρχή.
    Όπως αναφέρεται στον ιστότοπο που έχει δημιουργήσει η Εθνική Ασφαλιστική για τον συγκεκριμένο χώρο. Τον Αύγουστο του 1894 η νεοσυσταθείσα Εταιρία Γενικών Ασφαλειών "Η ΕΘΝΙΚΗ" αγοράζει την οικία Rossels, στην οδό Κοραή 4 όπου και εγκαθίσταται. Σαράντα χρόνια αργότερα, ανακοινώνεται στα πρακτικά του Δ.Σ της Εταιρίας η απόφαση για ανοικοδόμηση του κτηρίου. Τρεις επίλεκτοι αρχιτέκτονες-μηχανικοί, οι Μ. Λυκούδης, Ι. Αξελός και Α. Κριεζής αναλαμβάνουν να εκπονήσουν σχέδια και μελέτες "…περί ανοικοδομήσεως των επί της οδού Κοραή Κτημάτων της Εταιρίας…". Οι προδιαγραφές που τέθηκαν ανταποκρίνονταν στο κύρος, την εμβέλεια και την 40χρονη μέχρι τότε πορεία της Εθνικής Ασφαλιστικής: υπερσύγχρονη κατασκευή, άριστης ποιότητας υλικά και ανέσεις που ξεπερνούσαν τα μέχρι τότε ελληνικά δεδομένα (κεντρική θέρμανση, υδραυλική εγκατάσταση, ανελκυστήρες κ.λ.π) και το απαραίτητο για την εποχή αντιαεροπορικό καταφύγιο.
    Στις 11 Ιουνίου 1936 ξεκινούν οι εργασίες ανέγερσης από τους αρχιτέκτονες Α. Μεταξά και Ε. Κριεζή και ολοκληρώνονται στις 30 Δεκεμβρίου του 1938, σε μια πανηγυρική τελετή.


      Η κατοχή
    Μετά την εγκατάστασή της στο κτήριο της οδού Κοραή 4, η Εθνική Ασφαλιστική προετοιμαζόταν για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυσή της, το 1941. Στην Ευρώπη όμως τα πολεμικά σύννεφα είχαν ήδη πυκνώσει…
    Λίγο μετά την κήρυξη του πολέμου, τα Υπουργεία Εσωτερικών και Τύπου και Τουρισμού προέβησαν σε αναγκαστική μίσθωση μεγάλου μέρους του νέου κτιρίου. Στις 27 Απριλίου 1941 εισήλθαν στην Αθήνα τα γερμανικά στρατεύματα τα οποία λίγες μέρες αργότερα, στις 6 Μαίου, επίταξαν με τη σειρά τους το κτίριο της οδού Κοραή καθώς και ολόκληρη την επίπλωση. Για την εκτέλεση της διαταγής δόθηκε προθεσμία μιας μέρας. Η αγωνία της Διοίκησης είναι αποτυπωμένη στα πρακτικά του Δ.Σ :
    "Παρά των Γερμανικών αρχών της κατοχής επετάχθησαν διάφορα διαμερίσματα του Μεγάρου της Εταιρίας εν οις ήτο εγκατεστημένον το καταργηθέν Υπουργείον Τύπου και Τουρισμού. Από της χθές ειδοποιήθημεν ότι η επίτεξις θέλει εκταθεί επί ολοκλήρου του προς την οδόν Κοραή τμήματος των Γραφείων της Εταιρείας μετά του μεγίστου μέρους της επιπλώσεως, ταχθείσης προθεσμίας μέχρι της σήμερον εσπέρας προς αποχώρησιν ημών εκ του κατασχεθέντος διαμερίσματος, όπερ αποτελεί τα ¾ περίπου του όλου χώρου των Γραφείων μας".
    Στο Μέγαρο ήταν εγκατεστημένες πλέον διάφορες υπηρεσίες των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και η Kommandatur. Στην κορυφή κυμάτιζε ο αγκυλωτός σταυρός και τα υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια μετατράπηκαν σε φυλακές.
    Στα δύο υπόγεια (έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης) οι μηχανικοί Ε. Κριεζής και Α. Μεταξάς είχαν κατασκευάσει τα πιο σύγχρονα αντιαεροπορικά καταφύγια, με μεταλλικές πόρτες (γερμανικής προέλευσης) που έκλειναν αεροστεγώς, αλλά και επικοινωνία μεταξύ των 2 ορόφων με εσωτερικό κλιμακοστάσιο, γεγονός που διευκόλυνε τον κατακτητή. Τα κρατητήρια ήταν κυρίως κέντρα μεταγωγών. Οι κρατούμενοι μεταφέρονταν συνήθως στις φυλακές Αβέρωφ, στα γερμανικά στρατοδικεία, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε καταναγκαστικά έργα ή σε τόπους εκτελέσεων.

    Στους χώρους αυτούς κρατήθηκαν πολλοί έλληνες πατριώτες αλλά και κάποιοι Γερμανοί και Ιταλοί αντιφασίστες, ενώ "πέρασαν" πολλοί έλληνες πολίτες κάθε ηλικίας, μέχρι και παιδιά 14 ετών, για ασήμαντα παραπτώματα. Σε όλη την έκταση των τοίχων του δευτέρου και σε περιορισμένο τμήμα του πρώτου υπογείου οι κρατούμενοι έγραφαν ή χάραζαν με όποιο αιχμηρό αντικείμενο είχαν στη διάθεσή τους μηνύματα, ονόματα, χρονολογίες και σχέδια (ανθρώπινες φιγούρες, καράβια, τραμ, αυτοκίνητα κ.λ.π), κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές ανεξίτηλη την ιστορική μνήμη. Οι Γερμανοί έβαφαν επανειλημμένα τους τοίχους, οι οποίοι κάθε φορά ξαναγέμιζαν με μηνύματα.

      Η απελευθέρωση
    Στις 12 Οκτωβρίου 1944 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αποχώρησαν από την Αθήνα, και ενώ η Εθνική Ασφαλιστική ετοιμαζόταν να εγκατασταθεί στο κτήριο, στις 31 Οκτωβρίου του ίδιου έτους το Μέγαρο επιτάχθηκε για τρίτη φορά από το ΕΑΜ. Η παρουσία τους στο κτήριο θα είναι η βραχύτερη. Οι Άγγλοι καθώς το μέλλον της χώρας είχε κριθεί μέρες πριν, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα θα ήταν οι νέοι ένοικοι. Μάλιστα όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες με τα τανκς, η έξοδος των ΕΑΜιτών έγινε με βίαιο τρόπο από τους Βρετανούς. Στις αρχές Ιανουαρίου 1945 βρίσκονται «ήδη στρατωνισμέναι προσωρινώς Αγγλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις» και μόλις αυτές αποχωρούν το κτήριο ξαναεπιτάσεται από την Ελληνική Κυβέρνηση για να στεγασθούν «αι Ηλεκτρικαί Εταιρίαι Μεταφορών και Διανομής».


      Η διάσωση του μνημείου
    Το 1991, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυσή της και ύστερα από αίτησή της στο Υπουργείο Πολιτισμού, ο χώρος κηρύσσεται Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο. Τα κρατητήρια αναστηλώθηκαν και συντηρήθηκαν ώστε να αναδειχθούν τα ακιδογραφήματα και οι επιγραφές των κρατουμένων στις μεταλλικές πόρτες, στους τοίχους και τα παράθυρα. Κείμενα, ονόματα, χρονολογίες, σκίτσα κ.λ.π διασώθηκαν και τα δύο υπόγεια παραδόθηκαν στο κοινό ως επισκέψιμοι χώροι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών συντήρησης βρέθηκαν αντικείμενα από χαρτί, μέταλλο και γυαλί, στις δεξαμενές, στα στεγανά της αποχέτευσης και στις εσοχές των μεταλλικών θυρών. Μικροαντικείμενα των κρατουμένων, που είχαν παραμείνει για μισό αιώνα περίπου παραπεταμένα ή κρυμμένα σε αθέατα σημεία των υπογείων ήρθαν στο φως, δέχθηκαν τις φροντίδες των ειδικών και εκτέθηκαν. Για την ολοκλήρωση του έργου της συντήρησης εργάστηκαν επιστήμονες του ΥΠΠΟ με επικεφαλής τον επ. καθηγητή κ. Ν. Μίνω.


      Η σβάστικα
    Το έτος 2008 η ΔΣΑΝΜ ανέλαβε τη συντήρηση της υπερμεγέθους γερμανικής σημαίας που βρισκόταν σε έκθεση για πολλά χρόνια στο εσωτερικό του ιστορικού χώρου. Η μάλλινη σημαία βρισκόταν σε σχετικά καλή κατάσταση διατήρησης αλλά λόγω της έκθεσής της σε 'ανοικτό περιβάλλον' (ξύλινο τελάρο με λινάτσα), αλλά και της μη επαρκούς προστασίας που προσέφερε ένα κάλυμμα από ακρυλικό φύλλο που είχε τοποθετηθεί στο παρελθόν, η επιφάνεια της σημαίας ήταν επιβαρημένη με πληθώρα επιφανειακών ρύπων.
    Εμφάνιζε επίσης και μικρής έκτασης βιολογική προσβολή από έντομα, που είχαν προκαλέσει μικρές οπές κατά τόπους. Οι εργασίες που εφαρμόστηκαν ήταν μηχανικός επιφανειακός καθαρισμός και τοπική στερέωση των απωλειών με μεταξωτό ύφασμα και μεταξωτές ίνες.
    Για την ανάρτηση της στο εκθεσιακό χώρο αποφασίστηκε η δημιουργία νέα προθήκης μουσειακών προδιαγραφών, ενώ η σημαία υποστηρίχθηκε με ειδικής κατασκευής ενισχυμένο πίνακα από αντιόξινα υλικά ώστε να δίνει την εντύπωση του κυματισμού.


      Το κτήριο σήμερα
    Η Εθνική Ασφαλιστική έχει προχωρήσει επανειλημμένα στην συντήρηση του συγκροτήματος το οποίο βρέθηκε για τελευταία φορά στο μάτι του κυκλώνα τον Φεβρουάριο του 2012. Στα επεισόδια που είχαν ως αποτέλεσμα στην Σταδίου να καταστραφεί το νεοκλασικό του Τσίλερ που φιλοξενούσε τον κινηματογράφο Αττικόν και το Costa Boda το συγκρότημα της Κοραή 4 την γλύτωσε «φθηνά» καθώς οι διαδηλωτές κατέστρεψαν μόνο Starbucks στην αρχή της στοάς (σ.σ. που στο παρελθόν φιλοξενούσε το ζαχαροπλαστείο του Φλώκα, όπου σύχναζε η καλλιτεχνική αφρόκρεμα της Αθήνας) ενώ ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Άστυ κατάφερε με τον τρόπο του να αποτρέψει την καταστροφή του χώρου. Σήμρα παρ΄όλο ότι βρίσκεται σε ένα από τα πλέον πολυσύχναστα σημεία, (έξοδος μετρό Πανεπιστήμιο, σε πεζόδρομο) τα πρόσφατα γεγονότα σε συνδυασμό με την ύφεση έχουν πλήξει το εμπορικό σκέλος του κτηρίου που εκτείνεται κυρίως στο κομμάτι της στοάς.



    -Περισσότερες πληροφορίες για τον ιστορικό χώρο στο korai4

    Η Αθήνα της Κατοχής – 70 χρόνια από την Απελευθέρωση

    http://www.tovima.gr/society/article/?aid=640390
     
    Η πείνα, οι αγριότητες, οι διαδηλώσεις, οι δωσίλογοι και η μαύρη αγορά
    Η Αθήνα της Κατοχής – 70 χρόνια από την Απελευθέρωση
    Ημέρα γιορτής, 12 Οκτωβρίου 1944. Χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη για να τιμήσουν όσους είχαν πέσει νεκροί στη διάρκεια του πολέμου και της Κατοχής


    ΑΘΗΝΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ 

    Μια διαφορετική ημέρα ξημέρωσε για την Αθήνα τη 12η Οκτωβρίου 1944. Εκείνη την Πέμπτη οι Αθηναίοι άρχισαν να γεμίζουν τα πνευμόνια τους με τον ζωοδότη άνεμο της ελευθερίας. Καμπάνες μετέφεραν το χαρμόσυνο γεγονός στον αττικό ουρανό την ώρα που και οι τελευταίοι στρατιώτες της Βέρμαχτ και των SS αποχωρούσαν από την πρωτεύουσα της Αθήνας την οποία είχαν καταλάβει τον Απρίλιο του 1941. Σαράντα δύο μαρτυρικοί μήνες που άλλαξαν τη ζωή και τη στάση των Αθηναίων. Ήταν ώρα να πεταχτούν στους δρόμους να πανηγυρίσουν έχοντας βγάλει από τα σεντούκια όπου ήταν βαθιά κρυμμένες οι ελληνικές σημαίες, μαζί με βρετανικές, αμερικανικές και σοβιετικές. Οι εικόνες της εποχής είναι γνωστές σε όλους.

    Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ φρόντισαν το πρωί εκείνης της ημέρας να υψώσουν την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη ενώ την επομένη στον Πειραιά τα ντουφέκια «τραγουδούσαν» ακόμη στη μάχη της Ηλεκτρικής, διώχνοντας τα τελικά τμήματα του γερμανικού στρατού που επιχειρούσαν να σβήσουν το ρεύμα από το πολεοδομικό συγκρότημα βυθίζοντάς το στο χάος. Τα χαράματα της 13ης Οκτωβρίου είχαν προλάβει να ανατινάξουν πετρελαϊκές εγκαταστάσεις.

    Στις 14 Οκτωβρίου αφίχθησαν και τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα, ενώ στις 18 του μηνός ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης εθνικής ενότητας Γεώργιος Παπανδρέου έφτασε στην Αθήνα και ανέβηκε στον Ιερό Βράχο για την επίσημη έπαρση της ελληνικής σημαίας. Το κλίμα άλλαζε και δεν κράτησε ούτε δύο μήνες καθώς το αίμα κύλησε ξανά στους δρόμους της πόλης ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορική περίοδο, αυτό του Εμφυλίου.

    1.624 μέρες κατοχής

    Ήταν 27 Απριλίου 1941 όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα. Η ναζιστική πολεμική μηχανή προήλαυνε συναντώντας μηδαμινή αντίσταση. Μπαίνοντας στην ελληνική πρωτεύουσα δεν απάντησαν την πολιτική ηγεσία, που αποχώρησε για τη Μέση Ανατολή, μα ούτε και κατοίκους. Τα γερμανικά Στούκας ξερνούσαν τρόμο για οποιαδήποτε αντίσταση. Είχε αρχίσει η εποχή του φόβου.

    Ωστόσο ένα γεγονός, που αναδεικνύει ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης σε συνέντευξή του (συγγραφέας του βιβλίου «Η εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα», εκδ. Αλεξάνδρεια), δείχνει μια αυθόρμητη πράξη αντίστασης από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών «λίγες ώρες πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Χωρίς να υπάρχει γραμμή από κανέναν, καθώς δεν υπάρχει βασιλιάς, δεν υπάρχει κυβέρνηση, έχουν φύγει όλοι, ο εκφωνητής λέει ότι "ο αγώνας συνεχίζεται", "κρατήστε το πνεύμα του μετώπου"». Όπως σημειώνει, δεν έχει ευρωπαϊκό αντίστοιχο σε πρωτεύουσες όπου έπεφτε βαριά η μπότα του Γ' Ράιχ.

    Οι κατακτητές πήγαν στην Ακρόπολη και ύψωσαν τη ναζιστική σβάστικα, ενώ διόρισαν κυβέρνηση υπό τον στρατηγό Γεώργιο Tσολάκογλου που υπέγραψε τη συνθηκολόγηση.

    Η κατάσταση είχε αλλάξει άρδην. Οι Γερμανοί άρπαξαν πόρους και αγαθά και οδήγησαν την ντόπια οικονομία στην καταστροφή. Η πείνα, τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής, καταδίκασε σε θάνατο χιλιάδες Αθηναίους. Όσοι μπορούσαν έφευγαν για να βρουν καταφύγιο και τροφή στην επαρχία. Όσοι απέμειναν άρχισαν να σκέφτονται ότι δεν τους απομένει πια κάτι να χάσουν.

    Στην ημερήσια διάταξη ήταν η τρομοκρατία και η αυθαιρεσία των αρχών Κατοχής και των ελλήνων συνεργατών τους. Μπλόκα, φυλακίσεις, εκτοπίσεις, εκτελέσεις και βομβαρδισμοί έσπερναν τον τρόμο. Οι ναζί κατακτητές ήταν άτεγκτοι στα αντίποινα έχοντας ως πρώτο μέλημα να καταστείλουν τις αντιδράσεις.

    Σταδιακά η πείνα, η μαύρη αγορά, η αλληλεγγύη στα χαμηλά στρώματα της κοινωνίας για να αντέξουν τις κακουχίες, αλλά και η παρεμπόδιση της δήμευσης της σοδειάς και της στρατολόγησης εργατών για καταναγκαστική εργασία στη γερμανική βιομηχανία άρχισαν να μπολιάζουν το πνεύμα αντίστασης. Μέχρι να φτάσουμε εκεί προηγήθηκαν οι πρώτες «αυθόρμητες» προσωπικές και συλλογικές αντιδράσεις.

    «[...] Η κύρια αναφορά του δεν παύει να είναι ένα μεγαλειώδες αντιστασιακό κίνημα. Αναπτύχθηκε σε στιγμές κρίσης, ανακαλύπτοντας νέες στρατηγικές άμυνας και αντίστασης, για να εξασφαλίσει την επιβίωση και να αντιπαλέψει τον κατακτητή και τους συνεργάτες του. Όσο κι εάν μπορεί να κατανοήσει κανείς συμπεριφορές και στάσεις από την άλλη μεριά, η βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε εκείνους που πολέμησαν και σε εκείνους που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, ανάμεσα σε εκείνους που συμπαρατάχθηκαν με το φασισμό και σε εκείνους που τον αντιπάλεψαν, υπήρξε. Η κατανόηση των συνθηκών που οδήγησαν τους ανθρώπους να φερθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δεν σημαίνει ότι οι τρόποι αυτοί δεν είχαν διαφορές μεταξύ τους, ότι η υπεράσπιση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου δεν παύει πάντα αξιακά να υπερέχει» γράφει χαρακτηριστικά ο ιστορικός και λέκτορας Θεωρίας της Ιστορίας και Ιστοριογραφίας, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Βαγγέλης Καραμανωλάκης.

    «Είναι χαρακτηριστικό ότι το '42, όταν στην Αθήνα ξεσπά η απεργία στην οποία αναφέρθηκα πριν (σ.σ. αναφέρεται στην πρώτη απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη που ξεκίνησε με πρωτοβουλία των "τριατατικών", των υπαλλήλων στα ταχυδρομεία - τηλεγραφεία - τηλεφωνεία, και επεκτάθηκε σε όλο τον δημόσιο τομέα), στην επαρχία δεν υπήρχε ούτε ένας ένοπλος αντάρτης. Στην Αθήνα λοιπόν γίνονται οι πρώτες ζυμώσεις και οι πρώτες κύριες αντιστασιακές δράσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ο ιστορικός κ. Χαραλαμπίδης.

    Εδώ είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η μαζική αντίδραση στον κατακτητή εμφανίστηκε στις πόλεις. Η κλασική φιγούρα του αντάρτη στα βουνά αναπτύχθηκε αργότερα ενώ η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου ήταν σχέδιο, στρατιωτικό, επιτελικό, που ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια των άγγλων συμμάχων. Στις πόλεις όμως σκίρτησε για πρώτη φορά η φλόγα της αντίστασης, θέριεψε και έφτασε σε ηρωικές στιγμές - θα μπορούσε να εξαιρέσει κανείς την περίπτωση του Δοξάτου Δράμας όπου εκτελέστηκαν ομαδικά από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής 3.000 άτομα για την εξέγερση στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου 1941.

    Πρώτα σκιρτήματα για τη λευτεριά

    Τη νύχτα της 30ής προς την 31η Μαΐου 1941 οι σκέψεις έγιναν πράξη και ο Μανώλης Γλέζος με τον Λάκη Σιάντα ανέβηκαν κρυφά στον βράχο της Ακρόπολης και κατόρθωσαν να κατεβάσουν τη ναζιστική σβάστικα. «Το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρομε. Να την γκρεμίσομε και να την ξεσχίσομε και να πλύνομε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας» αφηγείται ο Λάκης Σιάντας για το πώς έφτασαν στην ενέργεια αυτή..

    Η αρχή είχε γίνει. Κάποιοι αναθάρρησαν. Οι πρώτοι πυρήνες αντίστασης στήθηκαν. Λίγο αργότερα, στις 12.00 το μεσημέρι της 20ής Σεπτεμβρίου 1942 μια ομάδα της Πανελλήνιας Ενώσεως Αγωνιζομένων Νέων (ΠΕΑΝ) κατάφερε να συγκλονίσει το κέντρο της Αθήνας. Στη γωνία Πατησίων και Γλάδστωνος έβαλε βόμβα στο κτίριο της Εθνικής Σοσιαλιστικής Πατριωτικής Οργάνωσης (ΕΣΠΟ), οργάνωση που κυνηγούσε να στρατολογήσει μέλη για να πολεμήσουν με τη γερμανική Βέρμαχτ. Από τα συντρίμμια ανασύρθηκαν νεκροί 29 μέλη της ΕΣΠΟ και 48 γερμανοί αξιωματικοί καθώς στο ίδιο κτίριο στεγάζονταν και υπηρεσίες των κατακτητών.

    Λιμός

    Στους δρόμους της πρωτεύουσας είχαν βρεθεί αρκετοί πρόσφυγες, από τα νησιά, από τη Μακεδονία και τη Θράκη για να γλιτώσουν τις θηριωδίες των βουλγάρων κατακτητών (ξύπνησαν μνήμες των Βαλκανικών Πολέμων) ενώ οι πρόσφυγες από το '22 προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους στις παράγκες στις φτωχικές συνοικίες. Ο παραγωγικός ιστός και οι υποδομές είχαν διαλυθεί, δουλειές δεν υπήρχαν... Η οικονομία καταστρεφόταν, οι ελλείψεις αγαθών πολλαπλασιάζονταν με γεωμετρική ταχύτητα. Από το φθινόπωρο του 1941 εμφανίστηκαν τα συσσίτια για να ανακουφίσουν τον πληττόμενο πληθυσμό.

    Σταγόνα στον ωκεανό της πείνας. Αυξάνονταν οι λιμοκτονούντες, αυξάνονταν και οι θάνατοι. Οι εικόνες της εποχής με τα καροτσάκια να κουβαλούν αραδιασμένα πτώματα από τους δρόμους για το νεκροταφεία είναι γνωστές. Ο αριθμός των 300.000 θυμάτων αμφισβητείται πλέον από ιστορικούς ως μικρός. Η Αθήνα χαροπάλευε. Ο λιμός καταγράφηκε ως μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

    Η άφιξη της επισιτιστικής βοήθειας του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού με σουηδικά πλοία έδωσε ανάσα στον χειμαζόμενο λαό. Είχε φτάσει η στιγμή για γενικευμένη αντίδραση στα σχέδια των κατακτητών.

    Διαδηλώσεις

    Η πρώτη επέτειος από το «όχι» του ελληνικού λαού έδωσε το έναυσμα για κάποιες αντιδράσεις. Επόμενη στιγμή μια εθνική εορτή. Την 25η Μαρτίου 1942 οι διαδηλωτές ήταν περισσότεροι. Ακολούθησε η μεγάλη μάχη.

    Στις 12 Απριλίου 1942 οι δημόσιοι υπάλληλοι κήρυξαν απεργία ζητώντας μέτρα ανακούφισης από τον λιμό. Η κυβέρνηση Τσολάκογλου αποφάσισε να απολύσει τους απεργούς. Εν τέλει εκάμφθη από την ανυποχώρητη στάση των υπαλλήλων.

    Στις 22 Δεκεμβρίου 1942 απέργησαν φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων, πραγματοποιώντας παράλληλα μαζική διαδήλωση (εκτιμώνται σε 30.000 - 40.000 οι διαδηλωτές) στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας.

    Στις 24 Φεβρουαρίου 1943 πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη κινητοποίηση των κατοίκων της πρωτεύουσας ενάντια στο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Οι αρχές Κατοχής επέβαλαν σε κατοίκους ηλικίας από 16 ως 45 ετών να αναλάβουν εργασία και εκτός του τόπου κατοικίας τους, συγκροτημένοι σε συμβιωτικές ομάδες εργασίας εντός στρατοπέδων. Ο κίνδυνος της μαζικής αποστολής Ελλήνων στα εργοστάσια της Γερμανίας ήταν πλέον ορατός.

    Γενική απεργία κηρύχθηκε στις 24 Φεβρουαρίου και 5 Μαρτίου 1943. «Σε αυτό το δεκαήμερο της "εξέγερσης", περισσότεροι από 50 χιλιάδες διαδηλωτές πολιόρκησαν και κατάφεραν να εισβάλουν δύο φορές στο κτίριο του υπουργείου Εργασίας, παρά τις σφοδρές συγκρούσεις με δυνάμεις των κατακτητών, με στόχο να καταστρέψουν τις ονομαστικές καταστάσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι αρχές κατοχής θα μπορούσαν να εντοπίσουν τους προς επιστράτευση κατοίκους της Αθήνας. Οι πρωτόγνωρες αυτές κινητοποιήσεις, είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή μέρος του κτιρίου, το κάψιμο των ονομαστικών καταστάσεων, το θάνατο τουλάχιστον έξι και τον τραυματισμό περισσοτέρων από 100 διαδηλωτών» αναφέρει ο κ. Χαραλαμπίδης.

    Οι διαδηλωτές νίκησαν - μια πολύ σημαντική νίκη. Ελλείψει καταγεγραμμένων στοιχείων, ελάχιστοι έφυγαν στη Γερμανία. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει το μέτρο. «Και είναι μια ακόμα μεγαλύτερη νίκη αν αναλογιστούμε ότι η Ελλάδα ήταν η μοναδική κατεχόμενη χώρα στην οποία δεν εφαρμόστηκε η πολιτική επιστράτευση, εκεί όπου από το '39 έως το '45 στα γερμανικά εργοστάσια εργάστηκαν περίπου 17 εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες» αναφέρει ο κ. Χαραλαμπίδης. «Αν σκεφτούμε ότι οι καταστάσεις των επιστράτων αριθμούσαν περίπου 80.000 άτομα, δηλαδή αφορούσαν 80.000 οικογένειες, τότε καταλαβαίνουμε τι ήταν αυτό που γλίτωσε η ελληνική κοινωνία χάρη στις κινητοποιήσεις ενάντια στην πολιτική επιστράτευση».

    Η πολυπληθέστερη διαδήλωση στην κατοχική Ελλάδα -και από τις μαζικότερες στην κατεχόμενη Ευρώπη- σημειώθηκε στις 22 Ιουλίου 1943, με τους πολίτες να διαμαρτύρονται για τις ωμότητες της βουλγαρικής κατοχής και την οικονομία και την παραγωγή να παραλύουν.

    Περισσότεροι από 100.000 διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με πάνοπλους γερμανούς στρατιώτες και άνδρες της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων. Όταν η κεφαλή της διαδήλωσης έφτασε έξω από την Τράπεζα της Ελλάδος επί της οδού Πανεπιστημίου, γερμανικά άρματα άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών. Η κινητοποίηση βάφτηκε στο αίμα: 59 οι νεκροί και τραυματίες. Οι περισσότεροι σκοτώθηκαν από γερμανικά πυρά στην οδό Ομήρου και στους δρόμους γύρω από το Οφθαλμιατρείο, ενώ ενεργή ήταν και η συμμετοχή ανδρών της Χωροφυλακής που καταδίωκαν τους διαδηλωτές στα γύρω στενά.

    Αντίποινα

    Το φθινόπωρο του 1943 η εκδικητικότητα των Γερμανών διογκώνεται. Σε αντίποινα για αντιστασιακές πράξεις οι ναζιστές στέλνουν αδιάκριτα κόσμο στο εκτελεστικό απόσπασμα. Τα μηνύματα από τα μέτωπα της ανατολικής Ευρώπης και της βόρειας Αφρικής δεν ήταν χαρμόσυνα και η γερμανική αντίδραση ήταν άγρια...

    Η κατάσταση αγριεύει. Την άνοιξη του 1944 οι κατακτητές με τους συνεργάτες τους στα Τάγματα Ασφαλείας άλλαξαν τακτική. Μπλόκα άρχισαν να στήνονται: Κοκκινιά, Καισαριανή, Υμηττός, Δουργούτη. Πατριώτες εκτελούνται: Καισαριανή, Χαϊδάρι... Την Πρωτομαγιά του 1944 ήταν η τραγικότερη στιγμή: 200 κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Xαϊδαρίου, σχεδόν αποκλειστικά κομμουνιστές, εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Kαισαριανής.

    Η οργή φούντωνε. Η Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (ΟΠΛΑ) και ο ΕΛΑΣ αναλαμβάνουν δράση εκτελώντας συνεργάτες του κατακτητή, ενώ τα Τάγματα Ασφαλείας και τα Σώματα Ασφαλείας μαζί με διάφορες άλλες αντικομμουνιστικές οργανώσεις -καθώς οι αγριότητες του κατακτητή και των συνεργατών του όπως και η άμεση αντίδραση και η οργάνωση δράσεων ανακούφισης αλλά και απεργιών ενίσχυσαν την επιρροή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στον αθηναϊκό πληθυσμό- απαντούσαν με βία. Τουλάχιστον 1.500 άτομα υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους σε αυτό τον κύκλο του αίματος.

    Δωσίλογοι

    Το ποιόν των δωσίλογων και τα κίνητρα που τους «έσπρωξαν» να συμπαραταχθούν με τους ναζιστές, αν και ήταν «αναλώσιμοι» για τους κατακτητές, καταγράφει ο ιστορικός Στράτος Δορδανάς σε συνέντευξή του: «Συνεργάτες των κατακτητών θα μπορούσε κανείς να συναντήσει στις μεγάλες πόλεις για ιδεολογικούς λόγους, αν και αυτές οι περιπτώσεις είναι οι λιγότερες, επειδή κάποιος είδε σ' αυτή τη συνεργασία μια καλή ευκαιρία πλουτισμού, γοητεύτηκε από την περιπέτεια και από τη συμμετοχή στη λεία ή απλώς αποτελούσε ένα λούμπεν προλεταριάτο που εξωθήθηκε σ' αυτή τη λύση απλώς και μόνο για να επιβιώσει. Ο κομμουνισμός, αλλά και η επίφαση του κομμουνιστικού κινδύνου, αποτελεί παράγοντα που θα πρέπει κανείς να λαμβάνει υπόψη του για να ερμηνεύσει το φαινόμενο, ενώ στις τοπικές κοινωνίες και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο προσωπικές, εθνοτικές διαφορές ή η απειλή που συνιστούσε κυρίως για τα συντηρητικά στοιχεία ο ΕΛΑΣ, ήταν δυνατόν να εξωθήσουν στον δωσιλογισμό ακόμα και ολόκληρα χωριά, ιδιαίτερα συντηρητικά, όπως ο Κούκος Κατερίνης με επικεφαλής τουρκόφωνους οπλαρχηγούς».

    Το τι απέγιναν είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο. Όπως εξηγεί ο κ. Δορδανάς στην ίδια συνέντευξη, «αν και τα ειδικά δικαστήρια συγκέντρωσαν χιλιάδες φακέλους και εκατομμύρια σελίδων προανακριτικού υλικού, ένας μικρός μόνο αριθμός αυτών των υποθέσεων έφτασε στις αίθουσες των δικαστηρίων και ακόμα λιγότεροι τιμωρήθηκαν».

    Το κλειδί για την εξέλιξη αυτή είναι ο Εμφύλιος που ακολούθησε και πολλοί «εξαγνίστηκαν» στον αντικομμουνιστικό αγώνα. Το παρόν με τις αυξημένες ανάγκες για εδραίωση του «νέου» καθεστώτος των «εθνικοφρόνων» εναντίον των «μιασμάτων» έριξε βαριά τη σκιά του στο ατιμωτικό παρελθόν... Σε μικρότερη έκταση βέβαια συναντάμε αυτό το φαινόμενο και σε άλλες χώρες, με τρανταχτές περιπτώσεις την απορρόφηση από τις συμμαχικές δυνάμεις υψηλά και χαμηλά ιστάμενων, αλλά πάντως εξαιρετικά χρήσιμων, εγκληματιών από τους ηττημένους ναζιστές.

    Μαύρη αγορά

    Όταν θέριζε η πείνα, οι κάτοικοι των αστικών κέντρων που δεν είχαν πρόσβαση στην αγροτική παραγωγή (συγγενείς ή γνωστοί στην επαρχία, όπου καλλιεργούσαν τα χωραφάκια τους) βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Η αγορά δεν μπορούσε να καλύψει τις υπέρογκες ανάγκες των πολιτών, οι ελλείψεις που έφταναν στην εσκεμμένη και μη «εξαφάνιση» προϊόντων αύξησαν τρομακτικά τις τιμές και οι αξίες άλλαξαν. Μπροστά στην υπέρτατη αξία της επιβίωσης αστικές και μεσοαστικές οικογένειες πουλούσαν κινητές αρχικά αξίες (κοσμήματα κτλ.) και ύστερα ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές.

    Οι επιτήδειοι της μαύρης αγοράς και οι τοκογλύφοι -ήδη οικονομημένοι και μέσα στα «κόλπα» προ του πολέμου- εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία και θησαύρισαν. Η συσσώρευση κεφαλαίου (γη και χρυσός) ήταν πρωτοφανής τη στιγμή που οικογένειες ολόκληρε ξεκληρίζονταν.

    Το φαινόμενο αποτυπώθηκε και στο ρεμπέτικο τραγούδι: «Μικροί μεγάλοι γίνανε μαυραγορίτες όλοι κι αφήσαν όλο τον ντουνιά με δίχως πορτοφόλι. Πουλήσαμε τα σπίτια μας και τα υπάρχοντά μας για δυο ελιές κι ένα ψωμί να φάνε τα παιδιά μας» (Μιχάλης Γενίτσαρης).

    Με την απελευθέρωση εμφανίστηκε δυναμικά στο προσκήνιο τα αιτήματα για επιστροφή των χαμένων περιουσιών και για τιμωρία των μαυραγοριτών. Το 1946 η Πανελλήνιος Ομοσπονδία Πωλησάντων Ακίνητα επί Κατοχής εμφάνισε ένα «Υπόμνημα περί ακυρώσεως των αγοραπωλησιών ακινήτων» όπου κατέγραψε χιλιάδες περιπτώσεις. Με κυβερνητική απόφαση απαγορεύτηκε κάθε πράξη επί των επίδικων περιουσιών για να καταλήξει μετεμφυλιακά (1949) σε μια λύση: οι μεγάλες ιδιοκτησίες δεν άλλαξαν χέρια, ενώ για τις μικρομεσαίες μπορούσε να απευθυνθεί ο πωλητής στα δικαστήρια. Η δικαστική διαδικασία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 1951 με πολλές περιπέτειες και εξωδικαστικούς συμβιβασμούς (περισσότερα για το θέμα, με πολλά στοιχεία και παραδείγματα στη μεταπτυχιακή εργασία του δασκάλου Παναγιώτη Σάμιου «Η Μαύρη Αγορά και οι ακίνητες περιουσίες που άλλαξαν χέρια την περίοδο της Κατοχής»).

    Εβραίοι

    Η μαύρη σκιά των συνεργατών απαλύνεται ωστόσο από τη λαμπρή δράση δικτύων αλληλεγγύης στην κατοχική Αθήνα (και Ελλάδα).

    Το κυνήγι των «υπανθρώπων» από τους ναζιστές σύμφωνα με τους «Νόμους της Νυρεμβέργης» άλλαξε την πληθυσμιακή σύνθεση μεγάλων αστικών κέντρων: Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Βόλος και Εύβοια φέρ' ειπείν «άδειασαν» από εβραϊκούς πληθυσμούς ενώ στην Αθήνα οι 3.000 προπολεμικά εβραίοι έφτασαν σε 4.930 μετά τον πόλεμο τη στιγμή που μεσολάβησε ο απηνής διωγμός τους και η εξόντωση πολλών στα στρατόπεδα της «τελικής λύσης».

    «Αυτό οφείλεται στο γεγονός της έλευσης στην πόλη διωκόμενων Εβραίων από άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης» επισημαίνει ο ιστορικός Κλέων Ιωαννίδης και εξηγεί: «Είτε απλοί άνθρωποι που αποφάσιζαν να δώσουν κρησφύγετο στους διωκόμενους συνανθρώπους τους, χωρίς να υπολογίζουν τον κίνδυνο της πιθανής εκτέλεσης αν εντοπιζόταν ("Όχι, πρέπει να μείνετε. Γιατί, παιδί μου, γιατί οι δικές μας ζωές να είναι πιο πολύτιμες από τις δικές σας;" είπε στον Αλφρέδο Κοέν ο χριστιανός γείτονάς του που τον έκρυβε), είτε δομές αλληλέγγυων που επίσης ρίσκαραν πολλά για να σώσουν ζωές, όπως η Αστυνομία του Άγγελου Έβερτ, η Εκκλησία του Αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού και οι αντιστασιακές οργανώσεις, κυρίως το ΕΑΜ».

    Παρ' όλα αυτά, περίπου 1.000 - 1.500 εβραίοι της Αθήνας συγκεντρώθηκαν στις 23 Μαρτίου 1944 στη Συναγωγή. Τους μετέφεραν στο Χαϊδάρι και από εκεί στα κρεματόρια του Άουσβιτς.

    Λύτρωση

    Η 12η Οκτωβρίου 1944 ήταν ημέρα γιορτής. Ο λαός πλημμύρισε τους δρόμους πανηγυρίζοντας που επέζησε από αυτή τη ναζιστική θηριωδία. Ξημέρωνε μια άλλη Ελλάδα, ελεύθερη. Οι πολιτικοί σχεδιασμοί σε επίπεδο Συμμάχων και πολιτικών κομμάτων ωστόσο έριξαν την πρωτεύουσα πρώτα (Δεκεμβριανά) και την Ελλάδα στο τούνελ της εμφύλιας διαμάχης. Ένα κεφάλαιο ιστορίας ξεχωριστό μα τόσο αλληλένδετο με την κατοχική περίοδο...

    ΠΗΡΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ… (Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

    http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18065:2014-10-12-09-59-37&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

    Ούτε έναν –κυριολεκτικά ούτε έναν!– βουλευτή πέρα από τους 155 που έχουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν κατόρθωσαν να πάρουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος στην ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή προς την κυβέρνησή τους! Ούτε καν όσους «σαλιαρίζουν» με τη ΝΔ και είναι προθυμότατοι να ψηφίσουν υπέρ του σαμαρικού υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας! Είναι τόσο αρνητικό το κλίμα για την κυβέρνηση που ούτε οι πιο ακραίοι καιροσκόποι βουλευτές δεν θέλησαν να εκτεθούν δημοσίως και επωνύμως αυτή τη φορά, αφήνοντας να υποστούν την ψυχρολουσία μια και καλή στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Παταγώδης η αποτυχία της κυβέρνησης από αυτή τη σκοπιά.
    Δύο όλοι κι όλοι βουλευτές, οι οποίοι ανήκαν στη ΔΗΜΑΡ και οι δύο και οι οποίοι προσπαθούν με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους να τους… πάρει το Ποτάμι, τόλμησαν να δηλώσουν «παρών» και «παρούσα»: ο Γρηγόρης Ψαριανός και η Κατερίνα Μάρκου. Δύο άλλοι, ένας πρώην χρυσαυγίτης κι ένας πρώην της ΑΝΕΛ, την κοπάνησαν και δεν παρουσιάστηκαν στη Βουλή. Αυτοί θα παρουσιαστούν μαζί με ένα τσούρμο άλλους μόνο για να εκλέξουν Πρόεδρο Δημοκρατίας και κατόπιν θα πάνε σπίτια τους για να περάσουν καλά γεράματα! Οκτώ χρυσαυγίτες βουλευτές παρέμειναν φυλακισμένοι και δεν τους επέτρεψε η εισαγγελέας να πάνε να ψηφίσουν. Ψήφισαν 288, υπέρ της κυβέρνησης τάχθηκαν 155, 131 βουλευτές τάχθηκαν κατά, 2 ψήφισαν «παρών». Η συσπείρωση της κυβέρνησης ήταν απόλυτη. Η περιχαράκωσή της το ίδιο, αλλά τα πράγματα σίγουρα δεν θα είναι έτσι στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Το διασκεδαστικό είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολλά πρωτοκλασάτα στελέχη του στενοχωρημένα, διότι είχαν την αφελή εντύπωση πως δυο-τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα είχαν διαφοροποιηθεί ανοιχτά και θα είχαν καταψηφίσει την κυβέρνηση! Προφανώς κάποιοι ΠΑΣΟΚοι βουλευτές τους είχαν αφήσει να καταλάβουν ότι αυτή είναι η πρόθεσή τους και οι Συριζαίοι τους είχαν πιστέψει! Κύριος οίδεν αν δεν είχαν καν τέτοιας φύσης έμμεσες υποσχέσεις και απλώς έκαναν… βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις περί επικείμενων «διαρροών» πασόκων βουλευτών από την κυβερνητική πλειοψηφία!

    Όσο για την κοινοβουλευτική διαδικασία αυτή καθαυτή, ήταν ένα απερίγραπτο πολιτικό τσίρκο όπου ο κάθε αρχηγός κόμματος έλεγε τον πόνο του σε συνάρτηση με τα προβλήματα του καθενός ξεχωριστά. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αντιμετωπίζει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές σαν καρμανιόλα κι έχει απόλυτο δίκιο. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμά τους, το δικό του κεφάλι θα κοπεί και η πολιτική του καριέρα θα ξεψυχήσει ουσιαστικά τη νύχτα των εκλογών. «Όσοι θέλουν πρόωρες εκλογές υπονομεύουν τη σταθερότητα και την ασφάλεια της χώρας» δήλωσε σύννους τε και περίφροντις, κάνοντας όποιον τον άκουγε να πεθαίνει στα γέλια. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος θυμήθηκε ότι είναι συνταγματολόγος. Τώρα που φοβάται ότι σύντομα θα βρεθεί όχι μόνο χωρίς κυβερνητικό αξίωμα αλλά χωρίς καν πολιτική θέση ή βουλευτική έδρα, προέβη σε καθηγητική γνωμάτευση: Διαπίστωσε ότι ο Τσίπρας «εκβίασε τη Βουλή και τους θεσμούς» και ότι «ταπείνωσε τον ανώτατο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας»! Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας υπερτόνισε το οραματικό στοιχείο της μελλοντικής κυβέρνησής του. «Οποιαδήποτε απόφαση ή συμφωνία δεν έχει τη δική μας συναίνεση δεν θα γίνει αποδεκτή. Δεν θα δεσμεύει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα δεσμεύει την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, για την οποία σύντομα ο λαός μας θα δώσει ισχυρή εντολή με την ψήφο του» διακήρυξε. Ο Πάνος Καμμένος των ΑΝΕΛ, που βλέπει τους βουλευτές του να φυλλορροούν προς τη ΝΔ, κατηγόρησε όσους θα ψηφίσουν υπέρ του «σαμαροβενιζελικού» Προέδρου της Δημοκρατίας για «προδοσία και κοινή αποστασία», ελπίζοντας να συγκρατήσει κάποιους.
    Ο Φώτης Κουβέλης, πρόεδρος εκ νέου της… εξαϋλωμένης ΔΗΜΑΡ, που ως κόμμα αποκλείεται να ξαναμπεί στη Βουλή, ζήτησε φυσικά… απλή αναλογική, μήπως και η ΔΗΜΑΡ κατορθώσει να ξανατρυπώσει στο κοινοβούλιο – εννοείται, φυσικά, χωρίς το όριο του 3%! Όσο για το ΚΚΕ, για το οποίο χειρότερος εφιάλτης από το σχηματισμό κυβέρνησης δεν υπάρχει, διαπίστωσε εμβριθώς ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ έχει προσλάβει «διαστάσεις εξαχρείωσης»! Ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Έχουν εξαιρετικά διασκεδαστικά αποτελέσματα οι δηλώσεις των πολιτικών, οι οποίες αποκαλύπτουν την τρικυμία εν κρανίω που τους διακατέχει, καθώς οι περισσότεροι θα είναι σύντομα εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες. «Δεν υπάρχει συνοχή στην κυβέρνηση. Χρειάζεται ανασχηματισμός» δήλωσε π.χ. προχθές στο Μέγκα ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ αναπληρωτής υπουργός Υγείας Λεωνίδας Γρηγοράκος. «Είναι τεράστιο λάθος να μπούμε στο νέο φρούτο που είναι η ανασχηματολογία. Διαλύει τη συνοχή της κυβέρνησης και τη σταθερότητα» δήλωσε αντιθέτως, σε πλήρη διάσταση με τον υπουργό ,ο εκπρόσωπος Τύπου του… ΠΑΣΟΚ Δ. Καρύδης! Ο απλώς πλέον βουλευτής της ΝΔ και βαθύτατα δυσαρεστημένος ως πολλάκις διατελέσας υπουργός Πάνος Παναγιωτόπουλος, μιας και δεν έχει καρέκλα να υπερασπιστεί, αποφάσισε να πει μια αλήθεια. «Αν δεν πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα για να αλλάξει το κλίμα, τότε και εκλογές θα έχουμε και θα χαθούν οι εκλογές αυτές για την κυβέρνηση!» ομολόγησε μιλώντας στο Μέγκα. «Υπονομευτής της ασφάλειας της χώρας» κατά τα λεγόμενα του Σαμαρά και ο βουλευτής της ΝΔ!
    Η κοινοβουλευτική διαδικασία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εξελίχθηκε όπως περίμενε όλη η Ελλάδα, χωρίς καμιά έκπληξη. Η κυβέρνηση είναι αυτή που βγήκε χαμένη από την ψηφοφορία. Όταν παίρνεις 155 ψήφους και σε λίγους μήνες πρέπει να πάρεις 180, άρα σου λείπουν 25, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.
    *Δημοσιεύθηκε στο "Πριν" της Κυριακής 12 Οκτωβρίου 2014

    Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

    Recent Posts

    Ετικέτες

    Αρχειοθήκη ιστολογίου