1η Σεπτεμβρίου: Τι είναι η αρχή της Ινδίκτου και γιατί “ξεκινάει” το εκκλησιαστικό έτος τότε;

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/09/1.html

Ο των αιώνων Ποιητής και Δεσπότης,

 Θεέ των όλων, 

υπερούσιε όντως, 

την ενιαύσιον ευλόγησον περίοδον,

 σώζων τω ελέει σου τω απείρω, Οικτίρμον,

 πάντας τους λατρεύοντας σοι τω μόνω Δεσπότη, 

και εκβοώντας φόβω Λυτρωτά·

Εύφορον πάσι το έτος χορήγησον.

1η Σεπτεμβρίου: 

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

 (δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους). 

Για την περίπτωση αυτή, ό Σ. Εύστρατιάδης στο Αγιολόγιο του, γράφει τά έξης:

 “Λέξις λατινική (indictio) όρισμόν σημαίνουσα καθ’ όν κατά δεκαπενταετή περίοδον έπληρώνοντο εις τους αυτοκράτορας των Ρωμαίων οι φόροι.

 Κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την αρχήν της ίνδικτιώνος είσήγαγεν ό Αύγουστος Καίσαρ (1 -14), ότε διέταξε την γενικήν των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφήν και την είσπραξιν των φόρων, κατά την πρώτην του Σεπτεμβρίου μηνός. Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγένετο επισήμως χρήσις της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε ή εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχήν του εκκλησιαστικού έτους.

“Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δι’ ανθρώπους νέε”.

Η Ινδικτιώνα είναι ένας γενικότερος τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού ή για την ακρίβεια από το 3 π.Χ.

Η 1η Σεπτεμβρίου, η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, αποτελεί την αρχή της Ινδίκτου. Τότε τελείται η ακολουθία της Ινδίκτου σε συνδυασμό με τη θεία λειτουργία για την ευλογία του εκκλησιαστικού έτους.

Αρχικά υπήρχε η Αυτοκρατορική Ίνδικτος ή Καισαρική Ινδικτιώνα που μάλλον εισήχθη από τον Μέγα Κωνσταντίνο.

Εκαλείτο επιπλέον Κωνσταντινική ή της Κωνσταντινουπόλεως ή Ελληνική.

Παράλληλα υπήρχε και η Παπική Ινδικτιώνα.

Η 1η Σεπτεμβρίου καθορίστηκε ως αρχή της εκκλησιαστικής χρονιάς ως εξής:

Στην περιοχή της Ανατολής τα περισσότερα ημερολόγια είχαν ως πρωτοχρονιά την 24η Σεπτεμβρίου, ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας.

Επειδή όμως η 23 η ήταν η γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, η πρωτοχρονιά μετατέθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, η οποία και καθορίστηκε ως αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή της περιόδου του ρωμαϊκού διατάγματος για τον φόρο που ίσχυε για 15 έτη.

 Έτσι Ίνδικτος κατάντησε να σημαίνει αργότερα το έτος και αρχή της Ινδίκτου την Πρωτοχρονιά. Αυτή την Πρωτοχρονιά βρήκε η Εκκλησία και της έδωσε χριστιανικό περιεχόμενο, αφού τοποθέτησε σ’ αυτήν την εορτή της συλλήψεως του Προδρόμου, που αποτελεί και το πρώτο γεγονός της Ευαγγελικής Ιστορίας.

Αργότερα, το 462 μ. Χ.., για πρακτικούς λόγους και για να συμπίπτει η πρώτη του έτους με την πρώτη του μηνός, η εκκλησιαστική πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1 η Σεπτεμβρίου.

 Διευκρινίζεται ότι η πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου έχει Ρωμαϊκή προέλευση και ήρθε στην Ορθόδοξη Ανατολή κατά τα νεότερα χρόνια.

Η εκκλησιαστική ακολουθία για το νέο έτος τελείται την 1 η Σεπτεμβρίου, μια ακολουθία απαράμιλλου κάλλους ως προς το υμνογραφικό υλικό.

Σημειωτέον ότι πριν από λίγα χρόνια η Εκκλησία μας όρισε την 1η Σεπτεμβρίου ως ημέρα αφιερωμένη στο φυσικό περιβάλλον.

  Βυζάντιο: το Έτος Κόσμου 

 

Ο όρος Anno Mundi (AM, “στο έτος του κόσμου”), 

δηλαδή “έτος Κόσμου” (ε.Κ.) ή “από καταβολής Κόσμου”, 

αναφέρεται σε ημερολογιακή περίοδο 

της οποίας η μέτρηση αρχίζει

 από τη δημιουργία του κόσμου.

Παράδειγμα τέτοιου ημερολογίου αποτελεί το εβραϊκό ημερολόγιο, σύμφωνα με το οποίο η δημιουργία έλαβε χώρα το έτος 3760 π.Χ.. Έτσι, το εβραϊκό ημερολόγιο θεωρεί ότι το 2008 είναι το έτος 5769 ε.Κ. (A.M.).

 

Το 4004 π.Χ. ως έτος δημιουργίας του Κόσμου. (Το Λεξικόν των Αγίων Γραφών, Γ. Κωνσταντίνου, 1888/1973)

Αυτό το σύστημα μέτρησης χρησιμοποιήθηκε και από τους πρώτους χριστιανούς εκκλησιαστικούς πατέρες και χρονικογράφους.

Επί παραδείγματι, στις αρχές του 3ου αιώνα, ο επίσκοπος Ρώμης Ιππόλυτος αναφέρει ότι η “καταβολή του κόσμου”, δηλαδή η γέννηση του Αδάμ, έλαβε χώρα 5.500 χρόνια πριν τη γέννηση του Ιησού Χριστού.

Στις αρχές του 5ου αιώνα, ο μοναχός Πανόδωρος ο Αλεξανδρείας κατέγραψε ότι η δημιουργία του κόσμου έγινε το 5904 π.Χ.

Παρόμοιοι ήταν και οι υπολογισμοί που ανέπτυξαν ο Γεώργιος ο Σύγκελλος, προσωπικός γραμματέας του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιου στα τέλη του 7ου αιώνα και ο μοναχός Αννιανός ο Αλεξανδρείας τον 5ο αιώνα που τοποθέτησε την δημιουργία του Κόσμου στις 25 Μαρτίου 5492 π.Χ.

Η χρονολογία που εμφανίζεται στα Ρωμαϊκά μαρτυρολόγια είναι 25 Μαρτίου 5198 π.Χ.

Στο Βυζάντιο, 

το Έτος Κόσμου αποτελεί την αντίστοιχη αντίληψη 

όσον αφορά το Βυζαντινό Ελληνικό Ημερολόγιο,

 το οποίο χρονολογεί τη δημιουργία 

την 1η Σεπτεμβρίου 5509 π.Χ. 

Ο Γ’ Κανόνας της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου αναφέρεται στην τρέχουσα χρονολογία «τῆς πεντεκαιδεκάτης τοῦ διελθόντος Ἰανουαρίου μηνός, τῆς παρελθούσης τετάρτης Ἰνδικτιῶνος, ἔτους ἐξακισχιλιοστοῦ ἐκατοστοῦ ἐννάτου», δηλαδή του έτος 6199 από τη δημιουργία Αδάμ που αντιστοιχεί στο έτος 691 από τη γέννηση του Χριστού.

 Το βυζαντινό σύστημα χρονολόγησης «από κτίσεως κόσμου» ακολουθήθηκε στη Ρωσία μέχρι και την εποχή του Μεγάλου Πέτρου το 1725.

Πηγές:

Wikipedia

http://www.pigizois.net/sinaxaristis/09/01_09.htm

http://www.cc.uoa.gr/fasma/E_Danezis/scientific_articles/sa46.htm

εφημ. “ΠΡΟΟΔΟΣ”

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ.Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ…

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/09/blog-post_30.html

Αναμένοντας τις ανακοινώσεις της αρχαιολογικής ομάδας που ανασκάπτει τον τάφο της Αμφίπολης...
διαβάζοντας τις εικασίες των αρχαιολόγων για το θέμα και λαμβάνοντας υπ’όψιν κάποια καινούργια στοιχεία που ανακοινώθηκαν πρόσφατα, κάνω μια επιγραμματική αναφορά γιατί θεωρώ ότι ο Τάφος της Αμφίπολης ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να είναι ο Τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρά την σαφέστατη θέση των αρχαιολόγων ότι ο Τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Όντως, η μέχρι σήμερα αποκρυσταλλωμένη άποψη είναι ότι ο Αλέξανδρος ετάφη στην Αλεξάνδρεια στην περιοχή που εκαλείτο «Σήμα» και υπάρχουν αναφορές για την ύπαρξη της σωρού μέχρι και τον 4ο αιώνα οπότε σταματά κάθε αναφορά σε αυτήν.
Μήπως όμως θα μπορούσε να υπάρχει και μια άλλη εκδοχή σχετικά με την τύχη της σωρού του Μεγάλου Αλεξάνδρου ;
Σε ομιλία μου στις 16/3/2014 «Περί του Τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου» ανατρέχοντας σε κειμενικές πηγές και αναλύοντας τις ιστορικο-πολιτικές καταστάσεις της εποχής κατέληξα στα εξής συμπεράσματα :
Ο προορισμός της σωρού του Αλεξάνδρου ήταν οι Αιγές της Μακεδονίας σύμφωνα με την πλέον αξιόπιστη από τις πηγές που έχουμε, τον περιηγητή Παυσανία. (όλες οι πηγές που έχουμε είναι πολύ μεταγενέστερες και βασίζονται σε συγγραφείς και ιστοριογράφους συγχρόνους του Αλεξάνδρου, άρα η όποια πληροφορία μεταφέρουν μπορεί να έχει παραποιηθεί ή διαφοροποιηθεί από την πραγματικότητα, για αυτό και παρατηρούνται αντιφάσεις μεταξύ των πηγών-ειδικά ο Διόδωρος ο Σικελιώτης είναι προβληματικός κατά την συρραφή των πηγών του).
Η πομπή που μετέφερε την σωρό του Αλεξάνδρου ξεκίνησε δύο χρόνια μετά τον θάνατο του. Δεν αναφέρεται ο λόγος της καθυστέρησης. Το ότι τόσο κράτησε η κατασκευή της άμαξας, όπως λέει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, μάλλον δεν αποτελεί τον λόγο της καθυστέρησης. Υποθέτουμε ότι οφείλεται στο ότι ετοιμαζόταν ο τάφος όπου θα ενταφιάζετο ο Αλέξανδρος.
Για να ξεκινήσει λοιπόν η πομπή πρέπει ο τάφος που θα τον υπεδέχετο να ήταν έτοιμος.Όμως τέτοιος τάφος δεν υπήρχε στην Αίγυπτο, σίγουρα όχι στην Αλεξάνδρεια (η οποία ακόμα ήταν ένα χωριό) και μάλλον ούτε στην Όαση Σίουα (έναν από τους υποτιθέμενους προορισμούς- τα ευρήματα της κας Σουβαλτζή δεν μπορούν να το τεκμηριώσουν). Άρα ο τάφος ήταν έτοιμος στην Μακεδονία.
Ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ, από την αρχή είχε τοποθετηθεί ότι δεν έπρεπε να ορισθεί αντικαταστάτης του Αλεξάνδρου μέχρι να γεννήσει η Ρωξάνη. Στην περίπτωση που γεννούσε αγόρι, αυτό θα αναγορεύετο σε διάδοχο του. Έτσι όταν ορίστηκε ο Περδίκκας ως αντικαταστάτης του Αλεξάνδρου αμέσως μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου,πολύ πιθανόν αποφάσισε να υφαρπάξει την σωρό του Αλεξάνδρου που μετεφέρετο στην Μακεδονία και να την κρατήσει, ίσως μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση.
Ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ ήταν ένας από τους σωματοφύλακες του Αλεξάνδρου, πολύ έμπιστος του και δεν έδειξε ποτέ σημάδια ότι θα επιθυμούσε να πάρει την θέση του Αλεξάνδρου. Έτσι παρότι ο στρατός , μετά την δολοφονία του Περδίκκα, τον κάλεσε να αναλάβει αυτός ως αντικαταστάτης του Αλεξάνδρου, αυτός αρνήθηκε. ‘Άρα η υφαρπαγή της σωρού του Αλεξάνδρου πολύ πιθανόν θα είχε ως κίνητρο την διασφάλιση του διαδόχου του πια, του Αλεξάνδρου Δ’ (η Ρωξάνη είχε ήδη γεννήσει).
Την σωρό του Αλεξάνδρου την μετέφερε στην Μέμφιδα, την τότε οιονεί πρωτεύουσα της Αιγύπτου, όπου την αποτέφρωσε ακολουθώντας τον Μακεδονικό νόμο (σύμφωνα με τον αξιόπιστο Παυσανία και το Πάριο Χρονικό) και ενταφίασε προσωρινά τα οστά του στον ναό του Νεκτανεβώ ΙΙ.
Μετά την ήττα και τον θάνατο του Περδίκκα ο οποίος εξεστράτευσε κατά της Αιγύπτου για να επαναποκτήσει την σωρό του Αλεξάνδρου , συνεκλήθη σύσκεψη όλων των διαδόχων στον Τριπαράδεισο από τον Αντίπατρο με σκοπό να διευθετηθούν οι διαφορές μεταξύ των διαδόχων του Αλεξάνδρου και αφού επανακαθορίσθηκαν οι επικράτειες του καθενός, αποφασίσθηκε η μετάβαση των δύο βασιλέων (Φιλίππου Γ’ του Αρριδαίου και του Αλεξάνδρου Δ’, υιού του Αλεξάνδρου) στην Μακεδονία. Είναι πολύ πιθανό μαζί με τους βασιλείς να μετεφέρθησαν και τα οστά του Αλεξάνδρου ώστε να ενταφιασθεί στην Μακεδονία, στον ήδη κατασκευασθέντα τάφο.
Ο Πτολεμαίος Β΄ ο Φιλάδελφος, υιός του Πτολεμαίου του Σωτήρος, ήταν αυτός που μετέφερε, μετά από περίπου 40 χρόνια, την (υποτιθέμενη) σωρό(μούμια) του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια (σύμφωνα με τον αξιόπιστο Παυσανία), την οποία και έκανε πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Θεωρώντας ότι κανείς δεν θα μπορούσε να τον διαψεύσει(αφού η μεταφορά των οστών του Αλεξάνδρου στην Μακεδονία έγινε μυστικά και δεν είχε καταγραφεί/αναφερθεί από κανέναν και λόγω του μεγάλου χρονικού διαστήματος που είχε περάσει από τότε). Άλλωστε- και αυτό είναι περίεργο – κανένας από τους άλλους διαδόχους δεν εξέφρασε ποτέ δυσφορία ή κινήθηκε κατά του Πτολεμαίου για τον λόγο αυτό, πράγμα που όμως ίσως εξηγείται από την συναινετική απόφαση μεταφοράς των οστών του Αλεξάνδρου στην Μακεδονία.
Έτσι, ο Πτολεμαίος Β΄ ο Φιλάδελφος χρησιμοποιώντας κάποια μούμια, από τις χιλιάδες που υπήρχαν στην Αίγυπτο, και χρησιμοποιώντας την ως σωρό του Αλεξάνδρου, εκμεταλλεύτηκε το όνομα του Αλεξάνδρου (τόσο αυτός όσο και όλοι οι υπόλοιποι διάδοχοι του) για πολιτικούς λόγους τόσο για έλεγχο των εντοπίων όσο και (στην συνέχεια οι διάδοχοι του) για εντυπωσιασμό των Ρωμαίων . Ο Πτολεμαίος Β’, καθώς δεν είχε καμιά επαφή με τον Αλέξανδρο, δεν εδεσμεύετο ηθικά ώστε να παρουσιάζεται , για ίδιον όφελος , να κατέχει και να εκμεταλλεύεται την (δήθεν) σωρό του Αλεξάνδρου.
Έτσι λοιπόν, πολύ πιθανόν ο Αλέξανδρος να ετάφη στην Μακεδονία. Όχι στις Αιγές, όπως γνωρίζει ο Παυσανίας (πιθανόν να διεδίδετο έτσι για λόγους ασφαλείας ότι η σωρός μετεφέρετο στις Αιγές αντί για τον πραγματικό προορισμό), αλλά στην Αμφίπολη όπου ο τεράστιος, μεγαλοπρεπής και πολυτελέστατος τάφος είναι πράγματι άξιος να είναι τάφος μιας τέτοιας προσωπικότητας όπως του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η Αρχαία Αμφίπολη αποτελεί μια πολύ σημαντική πόλη-σταθμό για τον Αλέξανδρο και ταιριάζει απόλυτα με το να αποτελεί και χώρο ταφής του Αλεξάνδρου. Αποτελεί το σημείο από το οποίο ξεκίνησε ουσιαστικά την εκστρατεία του προς την Ασία και από όπου απέπλευσε ο Μακεδονικός Στόλος. Επίσης ήταν μια από τις επτά πόλεις που είχε επιλέξει να ανεγείρει ναό, υποδηλώνοντας έτσι την ψυχική του σχέση με την πόλη αυτή. Η πόλη αυτή ήταν επίσης σημαντική και για τον πατέρα του Φίλιππο, μιας και εκεί ετιμάτο ο Φίλιππος σαν θεός.
Λεπτομέρειες που προέκυψαν μετά την ανακάλυψη της εισόδου του τάφου της Αμφίπολης ενισχύουν την διατυπωθείσα υπόθεση ότι ο Τάφος της Αμφίπολης ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να είναι ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου :
Ο εντυπωσιακός και πολυτελέστατος περίβολος αποδίδεται από τους αρχαιολόγους στον Δεινοκράτη, προσωπικό φίλο και αρχιτέκτονα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Δεινοκράτης αναφέρεται ότι σχεδίασε τα τείχη της Αλεξάνδρειας καθώς και την επιβλητική πυρά του Ηφαιστίωνα στην Βαβυλώνα που μας περιγράφει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης. Είναι δε εντυπωσιακή η σύμπτωση της πορείας των δύο, του Αλεξάνδρου (θάνατος στην Βαβυλώνα και αποτέφρωση μετά δύο χρόνια στην Μέμφιδα, κατασκευή του τάφου του από τον Δεινοκράτη) και του Ηφαιστίωνα (θάνατος στα Εκβάτανα και αποτέφρωση μετά από εννέα μήνες στην Βαβυλώνα, κατασκευή της εντυπωσιακής πυράς από τον Δεινοκράτη).
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, η διάρκεια κατασκευής του τάφου ήταν δύο χρόνια (διαδικτυακή έκδοση εφημερίδας «ΠρώτοΘέμα» 15/8/2014), που συμπίπτει εντυπωσιακά με τον «χρόνο αναμονής» της μεταφοράς της σωρού του Αλεξάνδρου από την Βαβυλώνα δύο χρόνια μετά τον θάνατο του.
Η ύπαρξη σφιγγών που φρουρούν τον τάφο που παραπέμπει ίσως σε Αιγυπτιακή συνήθεια, όπου οι σφίγγες αποτελούν φύλακες τάφων-χαρακτηριστική η Σφίγγα μπροστά από την πυραμίδα του Χέοπα- που πιθανόν να υποδηλώνει την σχέση του νεκρού με την Αίγυπτο.
Προσωπικά πιστεύω ότι η ανεύρεση των σφιγγών χωρίς κεφάλια και φτερά είναι εσκεμμένη από τους κατασκευαστές του τάφου για να υποδηλωθεί με τον τρόπο αυτό ότι ο νεκρός έχει στενότατη σχέση και με την Ελλάδα και με την Αίγυπτο.
Αποκλείεται να υπήρξε πράξη βανδαλισμού και προσπάθεια σύλησης τους τάφου από τυμβωρύχους, όπως διατείνονται κάποιοι αρχαιολόγοι, μιας και σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να είχαν βρεθεί στο χώμα τα (πολύ βαριά) κεφάλια των σφιγγών (δεν έχει ανακοινωθεί ότι έχουν βρεθεί μπροστά στην είσοδο), όπως επίσης θα είχε γίνει τουλάχιστον κάποια προσπάθεια να παραβιασθεί ο τοίχος που φαίνεται ότι υπάρχει αμέσως μετά τις σφίγγες. Ο τάφος φαίνεται ασύλητος,τουλάχιστον από το σημείο το οποίο έχει αποκαλυφθεί.
Οι Ελληνικές σφίγγες είχαν γυναικείο πρόσωπο,ενώ οι Αιγυπτιακές ανδρικό, όπως επίσης και η ύπαρξη φτερών υπάρχει μόνο στις Ελληνικές Σφίγγες. Έτσι αποκόπτοντας τα κεφάλια και τα φτερά, και αφήνοντας ουσιαστικά μόνο τα κοινά χαρακτηριστικά των δύο τύπων σφιγγών, αποτυπώνεται σαφέστατα η σύνδεση του νεκρού και με την Ελληνική και την Αιγυπτιακή πλευρά, χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει από τους επιφανείς Μακεδόνες, μόνο ο Αλέξανδρος!
Η είσοδος στον τάφο είναι από τα Νοτιοανατολικά (διαδικτυακός τόπος newsit.gr – 18/8/2014).
Παρότι θα περιμέναμε η είσοδος να βρίσκεται στον άξονα Ανατολής-Δύσης,η κλίση του αυτή ίσως να υποδεικνύει την σύνδεση του με την Μέση Ανατολή και μάλιστα με την Βαβυλώνα, μιας και η κατεύθυνση αυτή, αν δεν κάνω λάθος, σχηματίζει τον άξονα Αμφίπολης-Βαβυλώνας, δηλαδή συνδέει τις δύο μοιραίες τοποθεσίες για τον Αλέξανδρο, της Βαβυλώνας ως τόπος θανάτου του και της Αμφίπολης ως τόπος ταφής του!
Όσον αφορά τα διάφορα σενάρια τα οποία κυκλοφορούν σχετικά με την ταυτότητα του νεκρού είναι τα εξής:
1. Τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Αν και πολύ ασθενής από τεκμηρίωση, κατ’ εμέ αποτελεί αρκετά πιθανή λύση και από τις προτεινόμενες την πλέον εφικτή.
2. Τάφος της Ρωξάνης ή/και Αλεξάνδρου Δ’ : Κατ’αρχήν ο Λέων της Αμφίπολης στηνκορυφή του ταφικού τύμβου αρμόζει σε άνδρα.Επίσης η Ρωξάνη και ο Αλέξανδρος Δ΄ εκτελέσθηκαν με εντολή του Κασσάνδρου και ετάφησαν σε άγνωστο σημείο κατ’εντολήν του, άρα θεωρώ μάλλον απίθανο να έχουν ταφεί εκεί και οι δύο ή ακόμα και ένας από αυτούς. Άλλωστε ο Μανώλης Ανδρόνικος το 1979 ταύτισε έναν από τους τάφους της Βεργίνας ως τον τάφο του Αλεξάνδρου Δ’ (κατ’εμέ τελείως αυθαίρετα).
3. Τάφος του Νεάρχου ή κάποιου στρατηγού: Ο Νέαρχος υπήρξε ο ναύαρχος του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Ασία. Θεωρώ απίθανο ο ευρεθείς τάφος να αποτελεί τάφο κάποιου ανώτατου αξιωματούχου,διότι η κατασκευή του συγκεκριμένου τάφου θα απαιτούσε χρήση πολλών και μεγάλων κρατικών πόρων τόσο ανθρωπίνου δυναμικού, όσο και μεταφορικών μέσων. (Για να μην αναφέρουμε και χρηματικούς πόρους που όμως οι ανώτατοι αξιωματούχοι ίσως να είχαν αποκομίσει από την εκστρατεία στην Ασία).
Συγκεκριμένα η μεταφορά των 2500 κυβικών μέτρων μαρμάρου από την Θάσο, μόνο για τον περίβολο, θα χρειαζόταν κινητοποίηση του στόλου (ο Στρυμόνας ήταν πλωτός και έφθανε μέχρι μια μικρή λίμνη που ήταν σχεδόν μπροστά στο μνημείο),η δε κατασκευή θα απαιτούσε πολλούς εργάτες για πολύ χρόνο.Δεδομένου ότι οι Μακεδόνες έφτιαχναν τάφους μετά τον θάνατο και μάλιστα έφτιαχναν τον τάφο γύρω από τον χώρο της πυράς μετά την αποτέφρωση και επίσης δεδομένης της ταραχώδους κατάστασης μεταξύ των Μακεδόνων την εποχή εκείνη θεωρώ απίθανο οι οικείοι του θανόντα να μπορούσαν να κινητοποιήσουν τόσους πόρους μετά τον θάνατο ακόμα και του πιο σημαντικού αξιωματούχου αφ’ενός και αφ’ετέρου πολύ δύσκολα οι υπόλοιποι αξιωματούχοι δεν θα αντιδρούσαν σε μια τέτοια ενέργεια να φτιαχτεί ένας τέτοιος εντυπωσιακός τάφος, που εν πάσει περιπτώσει θα αποτελούσε ύβρη και αλαζονεία μιας και θα υπερέβαλε ακόμα και τάφων βασιλέων. Και φυσικά θα ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο, ο Δεινοκράτης να ασχολείτο με την κατασκευή ενός τέτοιου τάφου που θα ανήκε απλώς σε κάποιον στρατηγό ή ναύαρχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
4. Τάφος του Σπαρτιάτη Βρασίδα ή Τάφος Αθηναίων οπλιτών : Τελείως αδύνατο να ισχύει, αφ’ένός μεν λόγω του ότι δεν συμπίπτει η χρονική περίοδος (διαφορά περίπου 150 χρόνια) και αφ’έτέρου η κατασκευή αυτού του τάφου θα απαιτούσε πολλούς πόρους, όπως ανεφέρθη παραπάνω, που δεν θα μπορούσαν να διαθέτουν οι Σπαρτιάτες ή οι Αθηναίοι σε εκείνη την περιοχή.
5. Κενοτάφιο (ακόμα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου-εδώ γίνεται κάποια παραχώρηση!)
Το κενοτάφιο έχει την έννοια του μνημείου στο οποίο αποδίδονται τιμές σε νεκρούς των οποίων τα σώματα δεν έχουν βρεθεί. Έτσι δεν θα είχε έννοια η κατασκευή τούμπας από πάνω του και κάλυψη του, αυτό εγίνετο μόνο όταν υπήρχε ταφή για να υπάρξει ανάπαυση του νεκρού μακριά από την «παρενόχληση» των θνητών. Οι όποιες τιμές στον νεκρό απεδίδοντο αλλού, με την μορφή διοργάνωσης αγώνων στο όνομα του κλπ. Άλλωστε η κάλυψη του τάφου είχε και ως αποτέλεσμα το να χαθεί η μνήμη της πραγματικής τοποθεσίας του τάφου.
Γενικά οι αρχαιολόγοι αποφεύγουν να παραδεχτούν ότι υπάρχει και η πιο πραγματιστική λύση αν και με μικρές πιθανότητες (αν υιοθετηθεί ο παραπάνω συλλογισμός) και αντ’αυτού δίνουν «περίεργες» απαντήσεις που από μόνες τους δίνουν την εντύπωση ότι ψάχνουν απλώς και μόνο να βρουν ποιόν δεν έχουν βρει θαμμένο για να πιστοποιήσουν τον τάφο, ακόμα και αν αυτό θα ήταν απίθανο έως αδύνατο.
Εν κατακλείδι, ο Τάφος της Αμφίπολης δεν αποκλείεται να μας αποκαλύψει την ταφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου , ο οποίος μάλιστα, ΑΝ ΒΡΕΘΕΙ, θα βρεθεί ΑΠΟΤΕΦΡΩΜΕΝΟΣ και όχι ως μούμια. Στην περίπτωση δε που ο τάφος είναι ασύλητος, είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θησαυροί θα αποκαλυφθούν!
(Χωρίς να αποκλειστούν και περαιτέρω εκπλήξεις, όπως να έχουν θαφτεί μαζί με τον Αλέξανδρο η σύζυγος του Ρωξάνη και ο υιός του Αλέξανδρος Δ’)
Ακόμα και από μεταφυσικής άποψης, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι καρμικά μόνο ένα τέτοιο τέλος άξιζε στον Αλέξανδρο και φυσικά όχι αυτό το οποίο γνωρίζουμε μέχρι τώρα.
Άλλωστε το γεγονός και μόνο ότι ένα τόσο τεράστιο, πολυτελές και εκπληκτικό μνημείο κρατήθηκε μυστικό για χιλιάδες χρόνια, μας προϊδεάζει σε ποιόν ανήκει!
Εν αναμονή λοιπόν…….
 
(συνεχίζεται στο : http://www.empedotimos.blogspot.gr/2014/08/2682014.html )Πηγή: ΕΝ ΣΕΡΡΑΙΣ

http://www.hellasforce.com/blog/o-megalexandros-sta-splachna-tis-archeas-amfipolis/

Αntinews: Δεν είναι η λύση των πάντων το Παρίσι

http://www.antinews.gr/POLITIKE/den-einai-i-lusi-ton-panton-to-parisi/

Η κυβέρνηση ή τουλάχιστον ορισμένα μέλη της καλλιέργησαν λανθασμένες προσδοκίες για το τι πρόκειται να γίνει στο Παρίσι.

Το καλοκαίρι πέρασε, ο Σεπτέμβριος μπήκε και κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του. Κάθε κατεργάρης και της κυβέρνησης εννοείται αφού η εβδομάδα αυτή είναι εξαιρετικά κρίσιμη και θα κρίνει πολλά για την πορεία της. Το ραντεβού στο Παρίσι, ή το… ταγκό με την τρόικα είναι πολύ σημαντικό. Θα επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις ότι η ελληνική οικονομία πάει καλά ή όχι; Ποια θα είναι η αντιμετώπιση που θα έχουν οι υπουργοί στη γαλλική πρωτεύουσα; Αν η τρόικα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο της πρόκλησης, των υπερβολικών απαιτήσεων, των συστάσεων για μέτρα και των εκβιασμών τότε απλά θα ξέρουμε ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει και τζάμπα τόσος κόπος να κλείσουμε ραντεβού στη Γαλλία προκειμένου να δείξουμε ότι σιγά – σιγά η τρόικα μας αδειάζει τη γωνιά.
Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να μην πετάμε στα σύννεφα. Ας κρατάμε μικρό καλάθι για τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων στο Παρίσι, αλλά τουλάχιστον ας δούμε πώς θα πάει η «πρόβα τζενεράλε» ενόψει της μεγάλης διαπραγμάτευσης για το χρέος που ξεκινάει το επόμενο διάστημα.
Η κυβέρνηση ή τουλάχιστον ορισμένα μέλη της καλλιέργησαν λανθασμένες προσδοκίες για το τι πρόκειται να γίνει στο Παρίσι. Σε μερίδα του ελληνικού λαού πέρασε η εντύπωση ότι η ελληνική αντιπροσωπεία, έχοντας βεβαίως μαζί της και τα λαμπρά μέλη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Χρήστος Πρωτόπαπας, θα πάνε να κυριεύσουν τη Βαστίλη και στη συνέχεια θα επιστρέψουν στην Αθήνα νικητές και τροπαιούχοι. Μάλιστα, κάποιοι στην αγωνία τους να δείξουν ότι αλλάζουν τα πάντα, ότι έρχονται φορο-ελαφρύνσεις και ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που κανείς δεν πρόκειται να μας αναγκάσει να τις περάσουμε, άρχισαν και τους λεονταρισμούς. Λες και ξαφνικά η Ελλάδα θα πάει και θα πλακώσει στα χαστούκια τον Τόμσεν και τον διάδοχό του Γκογιάλ. Λες και οι δανειστές αποφάσισαν να μας αφήσουν στην ησυχία μας και να κάνουμε ότι θέλουμε. Ακόμη και να υπόσχονται κάποιοι μέτρα χωρίς όμως αντίκρισμα. Εν ολίγοις, ορισμένοι έγιναν σχεδόν… ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται τα πάντα χωρίς να ξέρει τι του γίνεται.
Πάρτε για παράδειγμα το θέμα με τους πλειστηριασμούς. Βγήκαν και είπαν οι αρμόδιοι ότι έχουν σχέδιο να παγώσουν για ένα χρόνο ίσως αλλά και να μην επιτραπεί να βγαίνουν στο σφυρί σπίτια στο 1/3 της αντικειμενικής τους αξίας. Τα αυτονόητα δηλαδή τουλάχιστον σε ότι αφορά την πρώτη κατοικία των ανθρώπων που επλήγησαν από την κρίση.
Τότε γιατί άρχισαν από το υπουργείο Ανάπτυξης να χαμηλώνουν τους τόνους και να διαρρέουν ότι όλα είναι υπό διαπραγμάτευση και τίποτε δεν είναι σίγουρο; Μήπως τους πήρε κανένα τηλεφωνάκι η τρόικα;
Επίσης, αυτοί οι λεονταρισμοί του Χαρδούβελη ο οποίος είπε ότι δεν μπορεί οι τροικανοί να μας πατάνε στο λαιμό και πρέπει να πάψουν να ζητούν επαχθή μέτρα, από πού προκύπτουν; Είναι μεν σωστές οι παρατηρήσεις και τα μηνύματα, όμως, μήπως είναι για το θεαθήναι; Για να πούμε ότι ο «τσάρος» μας είναι τσαμπουκάς και θα τρίξει τα δόντια στους δανειστές; Αυτά δεν είναι υπερβολικές προσδοκίες που κινδυνεύουν να πέσουν μαζί με την ελληνική αντιπροσωπεία από τον Πύργο του Άιφελ;
Και τέλος το πιο σοβαρό απ’ όλα: Εδώ κι ένα μήνα διαβάζουμε ότι ο πρωθυπουργός θα κάνει εξαγγελίες για φοροελαφρύνσεις σε χιλιάδες Έλληνες. Μόλις προχθές ο Α. Παπαμιμίκος είπε ότι ο κ. Σαμαράς θα κάνει εξαγγελίες για στοχευμένες ελαφρύνσεις. Ακούμε ότι είναι «σιγουράκια» η μείωση του φόρου στο πετρέλαιο (άραγε από αυτό το χειμώνα ή θα παγώσει ξανά η χώρα;), για μείωση της έκτακτης εισφοράς, για μείωση του τέλους επιτηδεύματος, για εκπτώσεις στον ΕΝΦΙΑ κ.λπ. Πράγματι όλα αυτά είναι ωραία και ακούγονται όμορφα σε έναν λαό που έχει μάθει να ακούει μόνο για φόρους και περικοπές. Δε φτάνει όμως να ακούγονται ωραία, πρέπει να υπάρχει κι ένας οδικός χάρτης για να γίνουν όλα αυτά.
Αν λοιπόν πράγματι έχουν «κλειδώσει» οι φοροελαφρύνσεις καλώς να έρθουν αλλά προσοχή. Μην φάμε κι άλλη κατραπακιά. Μη ακούσουμε δηλαδή μεθαύριο ότι η τρόικα δεν συμφώνησε, επομένως, αναβάλλονται γι’ αργότερα. Το έχουμε ξαναδεί το σκηνικό να στήνεται: Ο κόσμος να περιμένει με αγωνία μια νότα αισιοδοξίας και τελικά να έρχεται ξανά το σκοτάδι. Προσοχή, λοιπόν. Η καλλιέργεια προσδοκιών που δεν υλοποιούνται θα φέρει τσουνάμι αντιδράσεων κατά της κυβέρνησης. Και θα οδηγήσει ταχύτερα σε πολιτικές εξελίξεις απρόβλεπτες.
Αν είναι σίγουροι στην κυβέρνηση ότι δεν θα γίνουν Μαυρογιαλούροι τότε ας είναι η ΔΕΘ η απαρχή της μεγάλης εξόδου από την οικονομική κρίση και του τερματισμού ενός φαύλου κύκλου φορολογικών βαρών, περικοπών και απολύσεων. Ο λαός δεν αντέχει άλλες απογοητεύσεις.
Και για να πούμε και τι τελικά είναι οι φοροελαφρύνσεις και τα κοινωνικά μέτρα που πρέπει να γίνουν πάση θυσία αναφέρουμε τα εξής:
1. Η μείωση του φόρου στο πετρέλαιο. Η μεγαλύτερη γκάφα της κυβέρνησης και της τρόικας. Βούλιαξαν τα έσοδα, το λαθρεμπόριο δεν χτυπήθηκε και ο κόσμος πάγωσε. Αφήστε δε που πνίγηκε η χώρα στην αιθαλομίχλη. Μείωση λοιπόν στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης κι από φέτος.
2. Μείωση στην έκτακτη εισφορά και κατάργησή της το επόμενο διάστημα. Τι έκτακτη είναι που κρατάει τόσα χρόνια κι έχει πλήξει τα εισοδήματα των πολιτών;
3. Ναι στην κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για όσους ειδικά δεν έχουν εισόδημα τον τελευταίο καιρό. Φανταστείτε ανενεργά μπλοκάκια εξαιτίας της ανεργίας των πολιτών να πληρώνουν 650 ευρώ χαράτσι. Έλεος, αυτή δεν είναι φορολογική δικαιοσύνη.
4. Άμεση μείωση του ΕΝΦΙΑ στα άδεια και μη ηλεκτροδοτούμενα διαμερίσματα. Συζητάμε δηλαδή για τα αυτονόητα...

Τo οργανωμένο «χάος» στη Νέα Τάξη. (Του Τάκη Φωτόπουλου)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/09/o.html

Τις μέρες μας πολλοί ανύποπτοι πολίτες, που συνήθως δεν έχoυν καν τoν χρόνο μέσα στον αγώνα για την επιβίωση να παρακολουθήσουν στενά τις απανωτές δραματικές εξελίξεις γύρω μας, σχηματίζουν την εντύπωση ότι ζούμε σε ένα χαοτικό κόσμο. Μιλώ βέβαια για τα θύματα της παγκοσμιοποίησης ―την μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού― και όχι τους βολεμένους από αυτήν και τους αντίστοιχους «διανοούμενους» ―που δεν βλέπουν καν

ότι υπάρχει παγκοσμιοποίηση, ΝΔΤ και Υ/Ε που την διαχειρίζεται (βασικά οι ελίτ των χωρών της «Ομάδας των 7»). Όμως, μόνο αν ξεκινήσει κάποιος με την υπόθεση της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης μπορεί να καταλάβει ότι ο κόσμος μας κάθε άλλο παρά χαοτικός είναι, με την κοινή έννοια της μη προβλέψιμης αταξίας.

Οι αποκεφαλισμοί στο Ιράκ που επαναλαμβάνονται συνεχώς από τις οθόνες της τηλεόρασης, (με προφανή σκοπό να τραβήξουν την προσοχή από την μεγαλύτερη σφαγή στην Γάζα και να προκαλέσουν Ισλαμοφοβία, σε αντιστάθμισμα της έξαρσης του αντισιωνισμού σε όλο τον κόσμο) είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την Νατοϊκή εισβολή και την συνακόλουθη καταστροφή του Ιράκ. Αντίστοιχα, η καταστροφή της χώρας αυτής είναι άμεσα συνδεμένη με τους προηγούμενους κτηνώδεις Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία που σκόπευαν στον διαμελισμό της, και τους αντίστοιχους βομβαρδισμούς στην Λιβύη που ακολούθησαν, και την συνεχιζόμενη εκεί σφαγή σήμερα. Στη συνέχεια, ήλθε η οργανωμένη ένοπλη «εξέγερση» στη Συρία και οι παρόμοιοι Νατοϊκοί βομβαρδισμοί που πρόκειται να αρχίσουν άμεσα σε αυτήν, ενώ τώρα βλέπουμε να μεταφυτεύονται οι οργανωμένες «εξεγέρσεις» και στην ίδια την Ευρώπη, στην Ουκρανία, απειλώντας να εμπλέξουν σε γενικευμένο πόλεμο ακόμη και την ήπειρό μας.

Παράλληλα, συνεχίζεται η απάνθρωπη Σιωνιστική εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, ή η «βαθμιαία γενοκτονία» όπως την αποκάλεσε ο Εβραίος ιστορικός Ιλάν Πάπε, ο οποίος είναι από τους σημαντικότερους ιστορικούς που την στοιχειοθέτησαν και από τους ελάχιστους πραγματικά αντισιωνιστές Εβραίους. Και αυτό, σε αντίθεση με την διεθνή Σιωνιστική ελίτ που τώρα ασχολείται με την καθολίκευση φασιστικής έμπνευσης Νόμων, όπως το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» παρ’ ημιν. Έτσι, επιβάλλεται συγκεκριμένος τρόπος αντίληψης ακόμη και ιστορικών γεγονότων όπως το «Ολοκαύτωμα» που πρέπει (με την απειλή φυλάκισης!) ν' αναγνωρίζεται ως η μοναδική ιστορική γενοκτονία, παρόλο που, για παράδειγμα, η γενοκτονία των Αρμενίων (ή το Αρμενικό «Ολοκαύτωμα») κατά πάσα πιθανότητα ήταν πολύ μεγαλύτερης έκτασης ―για να μην αναφέρουμε τις γενοκτονίες των Ινδιάνων στην Αμερική κ.λπ., που ουσιαστικά εξαφάνισαν ολόκληρους λαούς!

Ο συνδετικός κρίκος όλων αυτών των πολέμων και σφαγών, αλλά και του αντίστοιχου οικονομικού πολέμου που στραγγαλίζει σήμερα τον Ελληνικό λαό, τον Πορτογαλέζικο, τον Ισπανικό κ.λπ., μέχρι τώρα και τον Γαλλικό, είναι η συστηματική προσπάθεια της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης για την ενσωμάτωση στην Τάξη αυτή κάθε μη πλήρως ενσωματωμένου λαού. Παρά τις ανοησίες όμως μιας εκφυλισμένης «αριστεράς» για «κακές» νεοφιλελεύθερες πολιτικές κ.λπ. κάποιων «προδοτών» της σοσιαλδημοκρατίας, ή τις αντίστοιχες ανοησίες μιας παλαιολιθικής μαρξιστικής Αριστεράς που προσπαθεί να «εξηγήσει» τους πολέμους αυτούς με το δόγμα των «ενδό-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων», η συνέπεια είναι απλά η στροφή των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία ήταν η εκλογική πελατεία της, στην πατριωτική ή εθνικιστική Δεξιά, αν όχι στην ακροδεξιά, όπως είδαμε στις Ευρωεκλογές. Η ιδεολογική χρεοκοπία άλλωστε της «Αριστεράς» αυτής είναι οφθαλμοφανής όταν είναι σε πλήρη αδυναμία να μας διαφωτίσει για την πρωτόγνωρη ιστορικά σύμπνοια της Υ/Ε σε όλους αυτούς του πολέμους (παρά τις «ενδό-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις»!) και όταν τα διεθνή ΜΜΕ αυτές ακριβώς τις αποπροσανατολιστικές απόψεις προωθούν, ενώ θάβουν κάθε άποψη για την ΝΔΤ σαν «συνωμοσιολογία». Το ίδιο παραμύθι επαναλαμβάνεται τώρα με τη στροφή 180 μοιρών του Ολάντ που απλά κάνει ό,τι έκανε ο προκάτοχος του Μιτεράν, ή ο Λαφοντέν στην Γερμανία που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση . Και αυτό, διότι δεν είναι νοητή σήμερα η άσκηση πραγματικά διαφορετικής πολιτικής από τις νεοφιλελεύθερες, πολιτικές, εφόσον αυτές δεν αποτελούν απλά την υλοποίηση μιας «συνωμοσίας» (Ναόμι Κλάιν κ.λπ.) ή μιας «κακής ιδεολογίας», αλλά την αναπόφευκτη συνέπεια του ανοίγματος και της απελευθέρωσης των αγορών που επιβάλλει η ενσωμάτωση μιας χώρας στην διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς για να προσελκύσει τις πολυεθνικές, και η αντίστοιχη ενσωμάτωση στους θεσμούς της (Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, ΕΕ κ.λπ.).

Γι’ αυτό και αποτελούν ανέκδοτα οι απόψεις ότι μπορούν χώρες ενσωματωμένες στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς να ασκήσουν πραγματικά εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές, δηλαδή να ανακτήσουν οποιονδήποτε βαθμό οικονομικής (και αντίστοιχα εθνικής) κυριαρχίας, ή πολύ περισσότερο να αποτελέσουν και μέλη κάποιου εναλλακτικού πόλου προς την Υ/Ε, όπως ισχυρίζονται οι χώρες της Ομάδας BRICS (Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική, Κίνα και Ρωσία). Όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο, η μόνη χώρα, μεταξύ των χωρών αυτών, με υπολείμματα εθνικής κυριαρχίας, δεδομένης της ισχυρής της στρατιωτικής, τεχνολογικής και εκπαιδευτικής βάσης, καθώς και των τεράστιων ενεργειακών πόρων της, είναι η Ρωσία.

Όχι μόνο οι BRICS (εκτός Ρωσίας) είναι εντελώς ενσωματωμένες στη ΝΔΤ, χωρίς να μοιράζονται οποιονδήποτε σημαντικό βαθμό υπερεθνικής κυριαρχίας (οικονομικής, πολιτικής, μιντιακής και πολιτιστικής δύναμης σε υπερεθνικό επίπεδο) αλλά ακόμη χειρότερα, η εθνική κυριαρχία τους είναι καταφανώς υποδεέστερη εκείνης της Ρωσίας, με την Κινεζική «κομουνιστική» ελίτ να είναι ιδιαίτερα ενσωματωμένη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση της ανισότητας στην «σοσιαλιστική» αυτή χώρα. Αλλά, όπως δείχνει το Ουκρανικό παράδειγμα, ακόμη και η Ρωσία βλέπει τους ομοεθνείς της στην Ανατολική Ουκρανία να σφάζονται κυριολεκτικά από την Χούντα του Κιέβου (προτεκτοράτο της Υ/Ε), να τους κόβουν για εβδομάδες το ηλεκτρικό, το νερό και το τηλέφωνο και δεν τολμά να κάνει την παραμικρή ανοικτή επέμβαση, όταν η Υ/Ε προχωρούσε στη καταστροφή χωρών, όπως το Ιράκ και η Συρία, και έκανε ανοικτό «πραξικόπημα από τα κάτω» στην ίδια την Ουκρανία, όχι για να προστατεύσει ομοεθνείς της, αλλά απλά για να προστατεύσει τις Χούντες με τις οποίες ήθελε να ενσωματώσει τις χώρες αυτές στη ΝΔΤ!

Πηγή: inclusivedemocracy.org

Το Εφιαλτικό Μυστικό του Παρισιού. Στα 200 ευρώ οι συντάξεις, τρίτο δάνειο, νέα καταιγίδα μέτρων, 450 ευρώ ο ανώτατος μισθός!

http://kourdistoportocali.com/post/37680/paris

 

Πήγαν ως το Παρίσι για να μας πουν ότι χρειαζόμαστε νέο δάνειο και νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Δηλαδή νέα κόλαση.
Το ρεπορτάζ των δημοσιογράφν του Capital.gr και συγκεκριμένα ο Γιάννης Αγγέλης και η Δήμητρα Καδδά αποκαλύπτουν την ωμή αλήθεια: Το νέο τρίτο κατά σειρά δάνειο που θα χρειασθεί η Ελλάδα, είτε μείνει στο πρόγραμμα το ΔΝΤ μέχρι την άνοιξη του 2016, είτε η Ευρώπη εξαγοράσει το υπόλοιπο του δανείου και το ΔΝΤ “βγει” από το ελληνικό πρόγραμμα, είναι μία δανεική πράξη η οποία δεν έχει ακόμα καθαρά χαρακτηριστικά, αφενός γιατί δεν έχει προσδιορισθεί το ποσό και οι όροι παροχής του και αφετέρου δεν έχει αποφασισθεί αν αυτό θα δοθεί μέσω του EFSF/ESM ή όχι.
Oπως όλα δείχνουν μέχρι το 2016 οι ανώτατοι μισθοί του Δημοσίου και ατυχώς και του Ιδιωτικού Τομέα θα είναι στα 450 ευρώ.
Οσο για τις συντάξεις ανώτατο όριο σ΄ αυτές θα είναι τα 200 ευρώ!
Μόνο μέσα από αυτόν τον αργό θάνατο θα μπορούσε να γίνει η αποπληρωμή μέρους του χρέους. Αλλά μ΄αυτούς τους μισθούς πως να αποπληρώσουν οι Έλληνες πολίτες τα 120 δις ευρώ στεγαστικά τους δάνεια;
Πως θα αποπληρώσουν τα 70 δις που χρωστάνε στην Εφορία;
Πως θα αποπληρώσουν τα 20 δις που χρωστάνε στο ασφαλιστικά ταμεία;
Πόσες γενιές θα χρειασθεί να ανακυκλωθούν ώστε να βγει ότι έχει απομείνει από την Ελλάδα από τον ίλιγγο του θανάτου;
“Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι θα μαζέψουν, τι θα ξοδέψουν και πόσα ακόμα θα χρειασθούν στην Ελλάδα...”, αυτή είναι η καρδιά της συζήτησης στο Παρίσι, διευκρίνισε στο “Κ” αρμόδιο στέλεχος της τρόικα που παρακολουθεί με “απορία” τα όσα διαρρέουν από την πλευρά της κυβέρνησης στελέχη της που ετοιμάζονται να ταξιδέψουν με πλήθος συμβούλων στο Παρίσι για την συνάντηση στις 2 με 4 Σεπτεμβρίου.

“Είναι παράδοξο που οι συναρμόδιοι υπουργοί ακολουθούν μία λογική τμηματικών προτεραιοτήτων (σ.σ. αιτήματα για επι μέρους θέματα) στα όσα λέγονται εν όψη της συνάντησής μας στο Παρίσι” εξηγούν από την πλευρά της Κομισιόν. Και επιμένουν ότι στις συζητήσεις που θα γίνουν στην έδρα του ΔΝΤ στην  γαλλική πρωτεύουσα το μείζον ζήτημα είναι να υπάρξει “κατανόηση για το που ακριβώς βρίσκεται συνολικά η κατάσταση με το ελληνικό πρόγραμμα” και να συμφωνήσουν κατ΄ αρχήν “το πως θα αντιμετωπίσουμε στην βάση των αποφάσεων του Eurogroup του Ιουνίου” την χρηματοδότηση της Ελλάδας από το 2015 και μετά... 

Για τον λόγο αυτό όπως εξηγείται αρμοδίως από υπηρεσιακά στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εμπλέκονται στην παρακολούθηση του ελληνικού προγράμματος, θα πρέπει να εξετασθούν όλα τα ανοικτά θέματα τα οποία “έχουν δημοσιονομικό αντίκτυπο” και επηρεάζουν το μέγεθος της οικονομικής ανάγκης από 1/1/2015 που διαχωρίζεται ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από εκείνο του ΔΝΤ καθώς:

• Θα έχουν τελειώσει οι εκταμιεύσεις των δόσεων του δανείου από το EFSF και θα έχει ολοκληρωθεί η απόδοση του δανείου των 144,6 δισ. ευρώ.

• Θα εξακολουθεί η εκταμίευση των υπόλοιπων δόσεων από το ΔΝΤ προς την Ελλάδα (μέχρι την άνοιξη του 2016), αλλά θα τρέχει ταυτόχρονα και η αποπληρωμή του δανείου από την Ελλάδα προς το ΔΝΤ.

Με άλλα λόγια από 1/1/2015 θα πρέπει να έχει ξεκαθαριστεί το πως η Ευρωζώνη σύμφωνα με τις αποφάσεις του Νοέμβρη του 2012 και του Ιούνη του 2014, θα εξασφαλίσει την δυνατότητα της Ελλάδας να μπορεί να αποπληρώνει το ΔΝΤ μέχρι το 2016 και θα προχωρήσει στην συνέχεια στην μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

Αυτό είναι το “κλειδί” των αποφάσεων από τούδε και στο εξής.

Και τα πρώτα συμπεράσματα για τις τελικές αποφάσεις που θα παρθούν με αριθμούς και ποσά μέχρι τον Νοέμβριο, θα πρέπει να αρχίσουν να συζητούνται στο Παρίσι, μία συνάντηση την οποία για διαφορετικούς λόγους (καθαρά πολιτικής σκοπιμότητας) ζήτησε και πέτυχε η ελληνική Κυβέρνηση.

Για να γίνει όμως με πραγματικούς όρους αυτή η συζήτηση στο Παρίσι πρέπει να παρουσιάσει η ελληνική Κυβέρνηση και συγκεκριμένα οι τέσσερις υπουργοί που θα συμμετάσχουν στην συνάντηση, συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσεων που θα καλύπτει όχι μόνο τον υψηλό στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος (1,5% του ΑΕΠ φέτος και 3% του ΑΕΠ το 2015), αλλά “θα απαντά με συγκεκριμένες δεσμεύσεις στην κάλυψη του δημοσιονομικού και του χρηματοδοτικού κενού σε συνδυασμό βέβαια με τα αποτελέσματα του stress test των τραπεζών...”.

Αυτά λένε από την Κομισιόν και επιμένουν ότι “η πρέπει να δείξει με ένα δικό της πρόγραμμα από 1/1/2015 πως θα εξασφαλίσει όσα δεσμευτεί ότι θα κάνει και έτσι να διαμορφωθεί το ποσό των χρημάτων που θα χρειασθεί επιπλέον ως στήριξη στο πρόγραμμα αυτό...”.

Η τρόικα είναι ενήμερη για το Πρόγραμμα που έχει αρχίσει να ετοιμάζει το οικονομικό επιτελείο του Πρωθυπουργού (Πτωχός, Λαζαρίδης, Παπασταύρου) σε συνεργασία με το Υπ. Οικονομικών (Χαρδούβελης, Αναστασάτος, Στεφανάδης), αλλά επισημαίνουν οτι μια τέτοια συμφωνία με την τρόικα “είναι ένας κύβος σταθερός, αλλά με πολλές πλευρές οι οποίες πρέπει να προσδιορισθούν επακριβώς μέσα στο δίμηνο Οκτωβρίου – Νοεμβρίου ...”.

Τα εργαλεία χρηματοδότησης

Το νέο τρίτο κατά σειρά δάνειο που θα χρειασθεί η Ελλάδα, είτε μείνει στο πρόγραμμα το ΔΝΤ μέχρι την άνοιξη του 2016, είτε η Ευρώπη εξαγοράσει το υπόλοιπο του δανείου και το ΔΝΤ “βγει” από το ελληνικό πρόγραμμα, είναι μία δανεική πράξη η οποία δεν έχει ακόμα καθαρά χαρακτηριστικά, αφενός γιατί δεν έχει προσδιορισθεί το ποσό και οι όροι παροχής του και αφετέρου δεν έχει αποφασισθεί αν αυτό θα δοθεί μέσω του EFSF/ESM ή όχι.

Τα εργαλεία που διαθέτει η Ευρωζώνη μέσω του EFSF είναι δύο, το Precautionary conditioned credit line (PCCL) και το Enhanced conditions credit line (ECCL). Και τα δύο έχουν δημιουργηθεί με βάση αντίστοιχα προγράμματα του ΔΝΤ, γι΄ αυτό συνοδεύονται από μνημονιακού τύπου όρους που αποτελούν καταστατική δέσμευση της διοίκησης του EFSF προκειμένου να τα παράσχει.

Για τον λόγο αυτό άλλωστε μέχρι στιγμής κανείς δεν τα έχει χρησιμοποιήσει, ούτε και η Πορτογαλία στην οποία προτάθηκαν προκειμένου να στηριχθεί η πρώτη μετά το μνημόνιο χρονική περίοδος, αλλά αρνήθηκε να τα δεχθεί.
Οι σκέψεις που υπάρχουν προς το παρόν είναι να δημιουργηθεί ένα νέο ad hoc δανειακό εργαλείο, αν η Ελλάδα δεν δεχθεί να δανειοδοτηθεί με ανάλογους όρους. Αλλά σε κάθε περίπτωση το τρίτο δάνειο θα συνοδεύεται από ρήτρες διασφάλισης αποπληρωμής. Η συζήτηση για το θέμα αυτό παραμένει σε στενά τεχνικό επίπεδο προς το παρόν, αν και επ΄ αυτού φαίνεται να έχουν γίνει κάποιες συζητήσεις μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και των κ.κ. Ρέγκλιγκ (EFSF) και Γιουνκέρ (Κοσμιόν).

Ο ρόλος Γιουνκέρ στο ελληνικό πρόγραμμα

Διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες, σημειώνουν με έμφαση ότι η διαπραγμάτευση για το πως θα καταλήξει το ελληνικό πρόγραμμα θα εξαρτηθεί κατά προτεραιότητα από δύο παράγοντες:

• Την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης, πρώτο βήμα της οποίας είναι η συνάντηση στο Παρίσι
• Την εγκατάσταση της νέας Επιτροπής υπό την κ. Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ και τις πρωτοβουλίες που θα αναπτύξει στο θέμα αυτό.

Όσον αφορά τον πρώτο παράγοντα, η δύσκολη συζήτηση δεν θα γίνει στο Παρίσι αλλά στην Αθήνα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου, στο οποίο η Κυβέρνηση θα πρέπει να προσέλθει με το προσχέδιο του Προγράμματος που έχει αρχίσει να ετοιμάζεται, αλλά κυρίως με αποτελέσματα και αυστηρές δεσμεύσεις για το 2015 – 2016.

Ο δεύτερος παράγοντας αν και θεσμικά δεν συνδέεται με το ελληνικό πρόγραμμα, εντούτοις θα παίξει καθοριστικό ρόλο καθώς η ανάληψη της προεδρίας της Κομισιόν από τον Γιουνκέρ θα δώσει ισχυρότερα πολιτικά χαρακτηριστικά στην αντιμετώπιση της ελληνικής εκκρεμότητας. Καλά ενημερωμένοι διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες επιμένουν ότι το “κρυφό χαρτί” Σαμαρά στις εξελίξεις από τον Νοέμβριο και μετά θα είναι η “βοήθεια” που θα έχει σε ευρωπαϊκό αλλά και ελληνικό επίπεδο από τον ισχυρό πολικό και οικονομικό ρόλο που αναλαμβάνει ως πρόεδρος της Κομισιόν ο Λουξεμβούργιος κ. Γιουνκέρ.      

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 30ης Αυγούστου

Οι (αιματηροί) θεατρινισμοί της ISIS και των «υπεράνω πάσης υποψίας χορηγών/ιδρυτών» της (προκειμένου να προκληθεί/νομιμοποιηθεί η επέμβαση της Δύσης) - (γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/isis_31.html

Δεν είναι πολύς ο καιρός που η Ρωσία όρθωνε ανάστημα στην Συρία κι έβαζε φραγμούς στην οποιαδήποτε πιθανότητα επέμβασης/εμπλοκής των ΗΠΑ ή/και του ΝΑΤΟ εκεί.

Ήταν τότε που η Δύση έβγαζε αποφάσεις «στήριξης» της ένοπλης αντίστασης/αντιπολίτευσης...

Κι όχι μόνον ρηματικές διακοινώσεις...αλλά και υλικής...

Πακτωλοί εφοδίων έφευγαν διαρκώς για κει κάτω...

Ιδού πόσο διαφορετικά μιλούσαν τότε οι ευρωνατοϊκοί γεννήτορες των χασάπηδων της ISIS

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/03/blog-post_14.html

Από που κι ως που λοιπόν αναρωτιούνται κάποιοι σήμερα για το πως βρέθηκαν αυτοί οι «ψυχασθενείς ρέμπελοι» πάνοπλοι να διαφεντεύουν μια εδαφική έκταση μεγαλύτερη από την Βρετανία;

Διαβάστε την πιο πάνω παραπομπή και θα δείτε πως όλος ο Αμερικανικός εξοπλισμός του Αφγανιστάν έχει μεταφερθεί στα «πεδία και στα χέρια της ISIS».

Και τότε ακούγονταν προειδοποιήσεις. Πολλοί κατηγορούσαν την Δύση – με προεξάρχουσα τη Ρωσία http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/06/blog-post_4693.html (αυτά πληρώνει τώρα)  πως θρέφει το «ισλαμικό εξτρεμιστικό φίδι» που θα μας πνίξει όλους. Που θα δηλητηριάσει τα πάντα.

Θα μολύνει πρώτα την περιοχή εκεί κάτω, θα έλξει τα φανατικά φυντάνια απ’ όπου γης – και την Δύση – κι αφού τους εκπαιδεύσουν καλά καλά, θα εξαπολυθούν ενάντια στις πατρίδες τους.

Έτσι λέγονταν τότε...Όχι και πολύ καιρό πριν...

ΜΜΕ και «αναλυτές» μιλούσαν για διάφορες ομάδες στην Συριακή Αντιπολίτευση.

Πάντως, δεν μπορεί να πει κανείς. Εξέφραζαν όλοι, οι πάντες την ανησυχία τους.

Από δω, απο κει, εντός κι εκτός Ελλάδος, ΕΕ, ΝΑΤΟ, παντού και οι πάντες.

Πήγαν τα Συμπόσια, τα Συνέδρια και γενικώς οι (κρασο)μαζώξεις, τα Αφιερώματα και τα «κλαμπ υπογραφών προσωπικοτήτων» σύννεφο.

Πολλοί ήταν οι «σημαίνοντες» που πήγαν, έκαναν την δημόσια εμφάνισή τους, το επαναστατικό τους καθήκον, έφαγαν και ήπιαν ακριβά εδέσματα και ποτά (πρωτίστως) και ... ως εκεί...

Ακούγονταν λοιπόν διαρκώς προειδοποιητικές φωνές για το επικίνδυνο παιγνίδι της Δύσης.

(Ναι...φωνές...ως εκεί...τίποτε άλλο που θα ανησυχούσε τους «δράστες»...Και ΝΑΙ, πολλά μπορούσαν να γίνουν...πχ ένα Σώμα Εθελοντών στο πλευρό του Άσαντ...αλλά όσοι έχουν την τεχνική δυνατότητα να οργανώσουν τέτοιες δράσεις στην Ελλάδα είναι ή δειλοί ή ευνουχισμένοι ή «αγορασμένοι»).

Φωνές, φωνούλες και φωνάρες λοιπόν έκραζαν στα τηλεπαράθυρα και σε ακριβοπληρωμένα άρθρα:

«Μην συντελείτε στο να «μεταλλαχθεί» η Αλ Κάϊντα...να κλωνοποιηθεί σε κάτι ακόμη χειρότερο...να μετεξελιχθεί...να γεννήσει τον ακόμη χειρότερο Φρανκεστάϊν της...»

Και απαντούσε η Ελληνική κυβέρνηση ως εκπρόσωποι των «έξω»:

«Η Συριακή Αντιπολίτευση αγωνίζεται κατά ενός τυράννου και πρέπει να στηριχτεί»...

(μπλα...μπλα...μπλά...και δώστου «υπόγειο - δήθεν - εκδοτικό χρήμα» στους «Μισθωμένους διανοητές»).

Κι όμως...έγινε...αυτό που κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ ούτε να φανταστεί...

Ξαφνικά (πόσο γελοίο ακούγεται αυτό το «ξαφνικά») οι πιο «εξτρεμιστικές ομάδες» της Συριακής Αντιπολίτευσης «αυτονομήθηκαν»....και σε μια νύχτα αποφάσισαν (έτσι απλά) κι «έγιναν κράτος»!!!

 Ισλαμικό Χαλιφάτο Ιράκ, Συρίας και Λεβάντε!!! (μας χαλάνε και τον «απαξιωτικό λαϊκολόγιο αφορισμό» που είχαμε για τους Φραγκολεβαντίνους, αλλά τέλος πάντων αυτό είναι το λιγότερο)....

Κράτος λοιπόν οι φανατικοί μισθοφόροι μουσουλμάνοι χασάπηδες!!!

Έτσι απλά!!!

Μαζεύτηκαν ένα βράδυ σε κάποιο υπόγειο (τάχαμου – κάποιες φωτό δείχνουν τον σεΐχη – μελλοντικό χαλίφη τους σε φιλικά ενσταντανέ με υψηλότατους Πολιτειακούς παράγοντες των ΗΠΑ και κανείς δεν βγήκε να τις διαψεύσει) και αποφάσισαν:

«Ρε μάγγες παιδιά του Αλλάχ, τώρα που είμαστε όλοι εδώ δεν βουτάμε ένα κομμάτι του Ιράκ κι ένα της Συρίας και να κάνουμε κράτος»;

Τόσο απλό ήταν πάντα, ε; (να ανησυχούμε μήπως επαναληφθεί κι εδώ στο Ελλαδιστάν αυτός ο εφιάλτης; Ε, κύριοι Ύπατοι Αρμοστές; Ε, κύριοι εγχώριοι υπάλληλοί τους;)

Τόσο απλό λοιπόν;

Εδώ, ένα Κουβέϊτ πήγε να αρπάξει ο Σανταμ Χουσείν κι έγινε το έλα να δεις. Ουσιαστικά τον παγίδευσαν οι Δυτικοί τότε, του είπαν «πάρ’ το κι εμείς δεν θα πούμε τίποτα». Τελικά αποδείχτηκε ως η «στημένη δικαιολογία» για να πατήσουν πόδι γερά στο Ιράκ και στα πετρέλαια.

Κι αυτοί οι φανατισμένοι χασάπηδες σήμερα μπορούν και στήνουν έτσι εύκολα κάτω από τη μύτη όλων ολόκληρο κράτος;

Βιαστικά και Κακοστημένη παράσταση;

Ή μήπως αυτές οι εξοργιστικές σφαγές ήταν το πρόσχημα για να κάνουν την διεθνή κοινή γνώμη (αλλά και τους θιγόμενους/σφαζόμενους εκεί κάτω στη Μ. Ανατολή) να παρακαλάνε για μια Αμερικανονατοϊκή εισβολή;

Και δεν έφτανε το άφθονο θέαμα σφαγής αιχμαλώτων, ακόμη και παιδιών...

Μετά, για να «πεισθούν» ακόμη πιο πολύ οι διεθνείς ιθύνοντες να «κάνουν την επέμβαση» στη Μ.Ανατολή (προς εξόντωση της ISIS, ντε), τους έδωσαν κι άλλα «πειστήρια»:

Δεύτερον (το «Πρώτον» είναι οι αποκεφαλισμοί αιχμαλώτων, οι σταυρώσεις, οι μαζικές εκτελέσεις, ακόμη και παιδιών, το θάψιμο ζωντανών ανθρώπων, οι κανιβαλισμοί, κλπ), «επιτέθηκαν σε κυανόκρανους». Και όχι μόνον. Πήραν και καμιά σαρανταριά απ’ αυτούς αιχμάλωτους! http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/isis_16.html

Τρίτον, που την έκαναν την επίθεση; Αν έχεις το Θεό σου! Στα υψίπεδα του Γκολάν. Στο πιο «φλέγον» κι «ευαίσθητο» σημείο για το Ισραήλ. Οι πολλοί ξέρουν πως τα κατέχει το Ισραήλ από το 1967.

Αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό όμως είναι πως χωρίς τις πηγές του Γκολάν το Ισραήλ θα πεθάνει από την έλλειψη πόσιμου και αρδευτικού νερού. Εξ’ ου και προτίθεται να κρατήσει αυτά τα υψώματα με κάθε κόστος και να μην τα επιστρέψει ποτέ. Κάποιοι λοιπόν θέλουν να βάλουν για κάποιο λόγο (και δη ΑΜΕΣΑ) το Ισραήλ στο «παιγνίδι».

 Μήπως για ν’ αποδείξουν έμμεσα πως ΔΕΝ βρίσκεται το Ισραήλ πίσω από το «στήσιμο της ISIS» (όπως κατηγορήθηκε πρόσφατα δια στόματος Σνόουντεν http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/07/snowden.html ;

Στο στυλ, «να κοιτάξτε, η ISIS βαράει ακόμη και το Ισραήλ, άρα δεν είναι δικό του κατασκεύασμα». Και φυσικά, έχουν κι άλλο πρόσχημα τώρα οι Νατοϊκοί (απέναντι στα Αραβικά κράτη) να βιαστούν να επέμβουν για να αποτραπεί η Ισραηλινή Εμπλοκή (οι οποίοι συνηθίζουν να απαντούν ακαριαία και πάντα στο «πολλαπλάσιο»).

Τέταρτον, ταυτόχρονα με τα παραπάνω (άρα κάποιοι επείγονται να επιταχύνουν την «επέμβαση» και ρίχνουν εσπευσμένα όλα τα χαρτιά στο τραπέζι) «βρήκαν» ένα laptop της ISIS με αναλυτικό εγχειρίδιο παρασκευής βιολογικών όπλων http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/isis-laptop.html

Πέμπτον, είχαν την «απρονοησία» να χτυπήσουν τον βασικό σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή, τους Κούρδους http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/isis-foreign-affairs.html

Αλλά και, έκτον, τον παραδοσιακά «γαλλικού ενδιαφέροντος» Λίβανο.

Και καλά, που πήγε η Ρωσία;;;Πως χάθηκε έτσι από το καρέ;

Και που είναι οι Ρώσοι τώρα να δούν την «στημένη παρτίδα» και να εναντιωθούν «σθεναρά», «αποφασιστικά», να παρέμβουν όπως πριν;

Πέρυσι απέτρεψαν την Δυτική επέμβαση προτείνοντας την παράδοση και καταστροφή του «χημικού οπλοστασίου» της Συρίας.

Όπερ και εγένετο.

Τώρα;;;

Οι Ρώσοι τώρα έχουν σοβαρούς δικούς τους μπελάδες ν’ ασχοληθούν... με την Ουκρανία.

Πόσο «βολικό» για «κάποιους»!!!!

«Κάποιοι» έφεραν λοιπόν το πρόβλημα μέσα στην πόρτα τους. Για να τους διώξουν από τη Μ. Ανατολή. Και το κατάφεραν.

Οι Ρώσοι είναι τόσο μα τόσο πολύ στριμωγμένοι και πιεσμένοι στα δικά τους εκεί πάνω (συν την πίεση στην Αρκτική την οποία ανήγαγε πρόσφατα ο Πούτιν σε Νο1 προτεραιότητα http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/blog-post_529.html ) που  δεν μπορούν τώρα να διαθέτουν όλο εκείνο το διπλωματικό κεφάλαιο που διέθεταν επι καιρό για να σώζουν τη Συρία και να διαφυλάττουν την παρουσία τους στη Μ. Ανατολή.

Αν μη τι άλλο έχουν μπει (ή μάλλον τους «έσυραν» οι Δυτικοί – όπως πάντα ιστορικά) σε μια νέα φάση των Διεθνών τους (Γεωπολιτικών) Σχέσεων που απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη «εκπεφρασμένη Ισχύ και αποφασιστικότητα», στοιχείο που όπως φαίνεται δεν έχει «σχηματισθεί/ωριμάσει» ακόμη στην Ρωσία.

Δείχνει να είναι μονίμως «αποτέλεσμα» (και ποτέ αίτιο) στις (επιθετικές) διπλωματικές πρωτοβουλίες της Δύσης/ΝΑΤΟ.

Ανταποκρίνεται σαν «σαστισμένα άγουσα και φερόμενη», στην κυριολεξία.

Και μέχρι να «ωριμάσει» αυτή, το παιγνίδι στη Συρία θα χαθεί.

Οι θυμωμένοι/φοβισμένοι λαοί που σφάζονται από την ISIS/ISIL εκεί κάτω, μαζί με την Ευρωαμερικανική κοινή γνώμη φωνάζουν αγριεμένοι:

«Εξοντώστε επιτέλους αυτούς τους χασάπηδες μέχρις ενός. Να μην μείνει ούτε σπόρος τους».

Κι εκεί που βιάζονταν για εισβολή πριν έναν χρόνο οι ΗΠΑ, τώρα το παίζουν δύσκολες...

Για την ώρα είναι στη φάση που ένας ένας βγαίνουν και εκφράζουν τον (τάχαμου) αποτροπιασμό τους για τα έργα και ημέρες της Isis και την ανησυχία τους μην τυχόν και επιστρέψουν στην Ευρώπη οι Τζιχαντιστές της http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/isis_30.html

Θέμα ελάχιστου χρόνου λοιπόν η Αμερικανονατοϊκή επέμβαση ανάμεσα σε Ιράκ και Συρία.

Θέμα χρόνου δηλαδή και η εκδίωξη Άσαντ και η πλήρης επαναχαρτογράφηση της περιοχής.

Πλέον, ούτε Ρωσία, ούτε κανείς μπορεί να σταματήσει την επικείμενη εισβολή και απόβαση των Αγγλοσαξόνων και του ΝΑΤΟ εκεί κάτω.

Όσο για τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις των BRICS, τι είναι αυτό πάλι;

Βλέπει κανείς καμία σθεναρή παρέμβαση/παρουσία πλην του ΝΑΤΟ;

Και οι Μανδαρίνοι που είναι;

Βλέπει κανείς την Κίνα στη Μ. Ανατολή;

Αυτή έχει να αντιμετωπίσει μεν την δική της «ισλαμική απειλή», τους Ουϊγούρους, αλλά δεν είναι αυτό αρκετό για να «εξαφανιστεί» στην κυριολεξία με αυτές τις Νατοϊκές μεθοδεύσεις της ISIL.

Άρα;

Άρα, και η διεθνής αμυντικοδιπλωματική πολιτική του Πεκίνου δεν έχει ακόμη την απαραίτητη «εκπεφρασμένη Ισχύ» για να εναντιωθεί αποτελεσματικά σ’ αυτήν της Δύσης.

Και προφανώς, ούτε και την διάθεση έχει να το κάνει.

Πως «δηλώνεται/αποδεικνύεται» αλήθεια κάτι τέτοιο (η
«εκπεφρασμένη ισχύς»);

Με το να αποδείξει μια Δύναμη (πχ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) με πρώτη (και κάθε ευκαιρία) πως «ευκαιρίας δοθείσης» ΘΑ επέμβει.

Κι αυτό, για να «δηλωθεί» και να γίνει «αποδεκτό» από τους «αποδέκτες», δεν αρκούν τα λόγια. Θέλει πράξεις. Δηλαδή, επέμβαση, σφαίρες, αίμα.

«Εξέφρασαν» λοιπόν «την Ισχύ τους» στο Ιράκ (1^ο και 2^ο πόλεμο), στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, έμμεσα στην Αίγυπτο και προσφάτως και στην Ουκρανία.

Μην ξεχνάμε επίσης και την Νατοϊκοποίηση πρώην συμμάχων της
Ρωσίας, δηλαδή, σχεδόν όλης της άμεσης γειτονιάς της.

Αυτό σημαίνει το: «εκφράζω την ισχύ μου».

Το να λες «έχω τόσα όπλα, θα τα χρησιμοποιήσω αν παραστεί ανάγκη» δεν σε κάνει ισχυρό.

Το να χρησιμοποιείς αυτά τα όπλα με πρώτη ευκαιρία, ναι, αυτό σε κάνει ισχυρό. Δηλαδή, αποφασιστικό, πειστικό, πιστευτό.

Κάτι που – σε μικρότερη αλλά ικανή για παράδειγμα κλίμακα – έχει κάνει και ακατάπαυστα κάνει και το Ισραήλ.

Ενώ αντιστοίχως, δεν το κάνει η Ελλάδα.

(Η Ελλάδα δεν εκμεταλλεύθηκε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ευκαιρία μετά το 1922 για να «εκφράσει την ισχύ της» (να την αποδείξει με άλλα λόγια και να πείσει για την πρόθεσή της να την χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή) ως προς την Τουρκία).

Ρεαλιστική έκφραση ισχύος, λ.χ, θα ήταν ΤΩΡΑ και «μέσα στο στρίμωγμά της στην Ουκρανία» η Ρωσία, να αποφάσιζε να επέμβει δραστικά υπέρ του Άσαντ και κατά της ISIS και όχι να τους αφήνει να κοντεύουν να του πάρουν όλο το κράτος και να μπουν σφήνα ανάμεσα σε Συρία και Ιράν.

Και να χάσει έτσι η Ρωσία έναν πολύτιμο σύμμαχο και μια εξίσου πολύτιμη Ναυτική Βάση.

Αντίστοιχα, Ρεαλιστική κι εν τοις πράγμασι έκφραση Ισχύος από το Πεκίνο θα ήταν η αποστολή μιας δύναμης στη Συρία στο πλευρό των Ρώσων και η ενεργός εμπλοκή τους κατά της ISIS. (πως αλλιώς θα αποδείξουν πως είναι έτοιμοι να τηρήσουν τις ανάλογες διεθνείς συμμαχικές διακηρύξεις τους; Μόνο με λόγια και κανένα έργο ως τώρα;Μασάει μήπως από λόγια το ΝΑΤΟ;)

Ποιός θα τους πει τίποτε από τους λαούς της περιοχής που υφίστανται τη μάστιγα της ISIS;

Με τις σφαγές που κάνουν αυτά τα κτήνη εκεί κάτω; Να θυμηθούμε πως οι Χριστιανορθόδοξοι πληθυσμοί της Μ. Ανατολής υπέστησαν γενοκτονία από τους τζιχαντιστές; Ποιός θα αναμένονταν λοιπόν ως «ιστορικός υπερασπιστής» τους;

Οι Ρώσοι...

Όλοι λοιπόν – και όχι μόνον εκεί κάτω – Θεούς θα τους έκαναν που συνέτριψαν αυτά τα κτήνη (ενώ οι Δυτικοί – που τους γέννησαν/έθρεψαν – δίσταζαν να επέμβουν).

Κι έτσι οι Νατοϊκοί θα έχουν χάσει μια μεγάλη ευκαιρία.

Αυτό λέγεται «εκμεταλλεύομαι υπέρ μου το στήσιμο/ενέδρα που μου έκανε ο αντίπαλός μου εναντίον μου».

Φεύ όμως...

Το ΝΑΤΟ τους έδωσε κάτι να απασχολούνται (Ουκρανία) για να κάνει την δουλειά του στη Μ. Ανατολή. Και όχι μόνον βεβαίως.

Το ΝΑΤΟ τεστάρει τα «όρια» της Ρωσίας και των «συμμάχων» της;

Φυσικά και εποφθαλμιά την Ουκρανία και τη Γεωργία και την Αρμενία και όλες τις (δήθεν συμμαχικές προς τη Ρωσία) κεντροασιατικές (τουρκόφωνες) χώρες.

Η Κίνα έχει ν’ ασχολείται με την πιθανή αντιπαράθεση με Ιαπωνία και όλους τους νότιους γείτονές της με τα θαλάσσια σύνορά τους, οι οποίοι (συμπτωματικά;) τον τελευταίο καιρό έχουν «αυξήσει» τις «σημειολογικές παρενοχλήσεις».

Συν την διαρκή και όλο ογκούμενη εξέγερση των τουρκόφωνων (και τουρκοϋποκινούμενων) Ουϊγούρων (όλα αυτά βεβαίως δεν είναι ΤΑ σημαντικά αγκάθια για την Κίνα αλλά της «επισημαίνουν» τι θα «της συμβεί» έτσι και κάνει κανένα λάθος και παρέμβει στην Μ. Ανατολή και στην διένεξη ΝΑΤΟ/ΗΠΑ με Ρωσία).

Μετά απ’ αυτό το τελευταίο μάλιστα – Ουϊγούροι - τι να πεις μετά για την περιβόητη "σοφή" εξωτερική πολιτική των μανδαρίνων όταν τους βλέπεις να στηρίζουν εξοπλιστικά (κι ακόμη χειρότερα προσφέροντας βαλλιστική τεχνολογία) αυτούς ακριβώς (Τουρκία) που υποκινούν σε εξέγερση χρόνια τώρα τους δικούς της τουρκόφωνους ισλαμιστές;

«Έκφραση Ισχύος» από πλευράς Κίνας θα ήταν πχ με κάθε εξέγερση των Ουϊγούρων, η δωρεάν προσφορά βαλλιστικής τεχνολογίας και στοιχείων, καθώς και άλλων αμυντικών συστημάτων στην Ελλάδα. Κόντρα στο θυμό Τουρκίας και ΝΑΤΟ.

Ή το να ζητήσουν κι αυτοί Ναυτική Βάση στο Αιγαίο (ασχέτως εάν και πότε θα την έπαιρναν).

Πότε έκανε τέτοιες τολμηρές γεωστρατηγικές κινήσεις η Κίνα διεθνώς;

Πότε έριξε μια κανονιά απ’ τον καιρό του πολέμου της το ’40 με την Ιαπωνία;

 Αφού πρόσφερε την συμμαχία της στη Ρωσία, τι έκανε τώρα για να «απορροφήσει βάρος» και  να ανακουφίσει την Ρωσία απο τις ασφυκτικές πιέσεις;

Που πχ άνοιξε ένα νέο μέτωπο που θα ενοχλούσε σφόδρα το ΝΑΤΟ και θα το έκανε να κάνει πίσω στην Ουκρανία;

Άσε την Συρία πια...εκεί που έφτασε το «Νατοϊκό στήσιμο με την ISIS», πλέον αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στην εισβολή ενός «τρίτου παράγοντα» που θα εξαφανίσει από προσώπου γης αυτά τα κτήνη. Και μάλιστα ολοκληρωτικά, προτού αυτή η επιδημία εξαπλωθεί παντού. Και προτού προλάβουν και γυρίσουν στην Ευρώπη αυτά τα ανεγκέφαλα ανθρωποειδή.

Η «οιονεί πρόσκληση» (και νομιμοποίηση) για «σωτήρια εισβολή» (οποιουδήποτε «καλοθελητή») είναι ανοιχτή.

Και τίποτα και κανείς δεν μπορεί να την σταματήσει πια.

Το θέμα είναι πως, αν προλάβουν και την κάνουν οι Δυτικοί, τίποτα πια δεν σώζει τη Συρία του Άσαντ.

Κι αυτό το γνωρίζουν και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι.

Δυστυχώς, η αιφνίδια επίθεση στη Μ.Ανατολή είναι η Μόνη Διέξοδος Ρώσων-Κινέζων

Συνεπώς, αν οι Ρώσοι και οι Κινέζοι επιθυμούν πρώτα να διασώσουν το σύμμαχό τους στη Μ. Ανατολή και δεύτερον, να αποδείξουν ότι είναι ικανοί ακόμη και μέσα στην χειρότερη πίεση να επικρατήσουν επιτιθέμενοι και «εμπλεκόμενοι» σε πολλαπλά μέτωπα, τότε χρειάζονται μια ιδιαίτερης έντασης έκφραση ισχύος που θα «καταπλήξει» και θα «πείσει» τους πάντες.

Κι έχουν την ευκαιρία.

Μια δική τους συντριπτική εκστρατεία (μέσα από την Συρία) προς τα εδάφη της ISIS.

Αλλά δεν δείχνουν καμία τέτοια διάθεση, ούτε πρόθεση, ούτε και ικανότητα προφανώς να διαχειριστούν αποφασιστικά «αυτό που θα εξαπολυθεί/μετεξελιχθεί» σε επίπεδο αμυντικοδιπλωματικών διεθνών εξελίξεων μετά από μια τέτοια κίνηση.

Όταν μάλιστα επιλέγεις να κουνήσεις το «πυρηνικό χαρτί», τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά για σένα...

Το να το κάνει η Β. Κορέα ή το οποιοδήποτε «μικρό» κράτος - παρίας είναι κατανοητό.

Το να το κάνει όμως ολόκληρη Ρωσία (http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/blog-post_529.html ), λαμβάνει άλλο νόημα.

 Σημαίνει «Ουσιαστική αδυναμία» που στηρίζεται σε «έλλειψη αυτοπεποίθησης» και έλλειψη «εκπεφρασμένης ισχύος».

Παρ’ ότι οι Νατοϊκοί στρατηγοί – αν και προκαλούν – φοβούνται μια μαζική σύρραξη με την Ρωσία στην κεντρική Ευρώπη http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/blog-post_119.html

Ποιός είπε ότι είναι εύκολο να είσαι «Μεγάλη Δύναμη»;...

Γιώργος Ανεστόπουλος

Φώτης Αλεξόπουλος : Η Κυβέρνηση οφείλει να βάλει ένα οριστικό τέλος στην ασυδοσία και τον τυχοδιωκτισμό.

Φώτης Αλεξόπουλος : Η Κυβέρνηση οφείλει να βάλει ένα οριστικό τέλος στην  ασυδοσία και τον τυχοδιωκτισμό. 

 

Μεγάλη πληγή τείνει να αποδειχτεί για την εσωτερική οικονομική αγορά της χώρας ,  η « κακή»  επιχειρηματική δραστηριότητα  αλλοδαπών εταιρειών  που λειτουργούν στον τομέα του Ελληνικού  τουρισμού τα τελευταία χρόνια  .

Τα παραδείγματα ολοένα και  αυξάνονται κάθε χρόνο με ανησυχητικούς ρυθμούς  και   κατά γενική ομολογία των επιχειρηματιών της τουριστικής αγοράς , σύντομα θα βρίσκονται  στην διάθεση του κάθε «απατεώνα» , που με το «παραμικρό» ,  μπορεί να «βαρέσει κανόνι» στην αγορά και απλώς να «εξαφανιστεί».

Πάμπολλα παραδείγματα  έχουν δημοσιευτεί στα πρωτοσέλιδα μεγάλων αθηναϊκών και ευρωπαϊκών εφημερίδων .

Ας θυμηθούμε  μερικά πρωτοσέλιδα  :

Π.χ Α) Ρώσικο  τουριστικό πρακτορείο «βάρεσε κανόνι»   .

Β) Αγγλικό Τουριστικό Πρακτορείο «βάρεσε φαλιμέντο».

Γ) Παράτησαν τους «Τουρίστες στο Ξενοδοχείο».  

Αναλύοντας όμως , αυτό  το ελάχιστο  δείγμα από τις εκατοντάδες περιπτώσεις που  κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα  στον τόπο  μας ,  είναι κατανοητό ότι :  Η Κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους να βάλει ένα τέλος , στον «εισαγόμενο» επιχειρηματικό  Τυχοδιωκτισμό .

Η Κυβέρνηση  οφείλει  να σταματήσει το φαινόμενο του Επιχειρηματικού «Άρπα Κόλλα» ,ειδικά στο ευαίσθητο κομμάτι της βαριάς «βιομηχανίας»  μας,  που λέγεται τουρισμός .

Άμεσο σοβαρό  ζήτημα προκύπτει για την ορθή λειτουργία της τουριστικής οικονομίας και η κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα ,   να δημιουργήσει δίχτυ ασφαλείας για την μελλοντική εκτόνωση του τυχοδιωκτισμού, ένας τυχοδιωκτισμός,  που κατά γενική ομολογία επηρεάζει κατά μεγάλο ποσοστό το  κατά κεφαλήν εισόδημα.

Εδώ και τώρα να εφαρμοστεί  κοινή υπουργική απόφαση     : Ότι  κατά την είσοδο με οποιοδήποτε τρόπο εταιρείας  με έδρα αλλοδαπή χώρα ( υψηλού Κινδύνου – εκτός Ε.Ε), να καταβάλλεται ως εγγύηση χρηματικό ποσό στο νέο ιδρυθέν Ταμείο με την ονομασία  (Επικουρικό Ταμείο Αποζημίωσης) . ( Ποσοστό επί του μηνιαίου τζίρου- παραγγελιών).

Τα Χρήματα που θα καταβάλλονται στο Ε.Τ.Α θα χρησιμεύουν προκειμένου να αποζημιωθούν κατά ένα ποσοστό οι «εξαπατώμενες» επιχειρήσεις  και τελικός σκοπός θα είναι,  η επανεκκίνηση των τοπικών οικονομιών που θα  έχουν πληγεί οικονομικά  από την τυχοδιωκτική& «καταστροφική» δραστηριότητα των παραπάνω εταιρειών .

Τέλος , η  Παραπάνω  πρόταση θα μπορούσε να επεκταθεί  και  για Ελληνικούς  Επιχειρηματικούς Ομίλους   .

·         Ο Φώτης Αλεξόπουλος είναι Υπεύθυνος Γραμματέας του ΙΝΚΑ /Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος .