Η κυβέρνηση ή τουλάχιστον ορισμένα μέλη της καλλιέργησαν λανθασμένες προσδοκίες για το τι πρόκειται να γίνει στο Παρίσι.
Το καλοκαίρι πέρασε, ο Σεπτέμβριος μπήκε και κάθε
κατεργάρης πάει στον πάγκο του. Κάθε κατεργάρης και της κυβέρνησης
εννοείται αφού η εβδομάδα αυτή είναι εξαιρετικά κρίσιμη και θα κρίνει
πολλά για την πορεία της. Το ραντεβού στο Παρίσι, ή το… ταγκό με την
τρόικα είναι πολύ σημαντικό. Θα επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις ότι η
ελληνική οικονομία πάει καλά ή όχι; Ποια θα είναι η αντιμετώπιση που θα
έχουν οι υπουργοί στη γαλλική πρωτεύουσα; Αν η τρόικα συνεχίσει στο ίδιο
μοτίβο της πρόκλησης, των υπερβολικών απαιτήσεων, των συστάσεων για
μέτρα και των εκβιασμών τότε απλά θα ξέρουμε ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει
και τζάμπα τόσος κόπος να κλείσουμε ραντεβού στη Γαλλία προκειμένου να
δείξουμε ότι σιγά – σιγά η τρόικα μας αδειάζει τη γωνιά.
Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να μην πετάμε στα σύννεφα. Ας
κρατάμε μικρό καλάθι για τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων στο
Παρίσι, αλλά τουλάχιστον ας δούμε πώς θα πάει η «πρόβα τζενεράλε» ενόψει
της μεγάλης διαπραγμάτευσης για το χρέος που ξεκινάει το επόμενο
διάστημα.
Η κυβέρνηση ή τουλάχιστον ορισμένα μέλη της καλλιέργησαν
λανθασμένες προσδοκίες για το τι πρόκειται να γίνει στο Παρίσι. Σε
μερίδα του ελληνικού λαού πέρασε η εντύπωση ότι η ελληνική
αντιπροσωπεία, έχοντας βεβαίως μαζί της και τα λαμπρά μέλη του ΠΑΣΟΚ
όπως ο Χρήστος Πρωτόπαπας, θα πάνε να κυριεύσουν τη Βαστίλη και στη
συνέχεια θα επιστρέψουν στην Αθήνα νικητές και τροπαιούχοι. Μάλιστα,
κάποιοι στην αγωνία τους να δείξουν ότι αλλάζουν τα πάντα, ότι έρχονται
φορο-ελαφρύνσεις και ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που κανείς δεν
πρόκειται να μας αναγκάσει να τις περάσουμε, άρχισαν και τους
λεονταρισμούς. Λες και ξαφνικά η Ελλάδα θα πάει και θα πλακώσει στα
χαστούκια τον Τόμσεν και τον διάδοχό του Γκογιάλ. Λες και οι δανειστές
αποφάσισαν να μας αφήσουν στην ησυχία μας και να κάνουμε ότι θέλουμε.
Ακόμη και να υπόσχονται κάποιοι μέτρα χωρίς όμως αντίκρισμα. Εν ολίγοις,
ορισμένοι έγιναν σχεδόν… ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται τα πάντα χωρίς να ξέρει
τι του γίνεται.
Πάρτε για παράδειγμα το θέμα με τους πλειστηριασμούς. Βγήκαν και
είπαν οι αρμόδιοι ότι έχουν σχέδιο να παγώσουν για ένα χρόνο ίσως αλλά
και να μην επιτραπεί να βγαίνουν στο σφυρί σπίτια στο 1/3 της
αντικειμενικής τους αξίας. Τα αυτονόητα δηλαδή τουλάχιστον σε ότι αφορά
την πρώτη κατοικία των ανθρώπων που επλήγησαν από την κρίση.
Τότε γιατί άρχισαν από το υπουργείο Ανάπτυξης να χαμηλώνουν τους
τόνους και να διαρρέουν ότι όλα είναι υπό διαπραγμάτευση και τίποτε δεν
είναι σίγουρο; Μήπως τους πήρε κανένα τηλεφωνάκι η τρόικα;
Επίσης, αυτοί οι λεονταρισμοί του Χαρδούβελη ο οποίος είπε ότι δεν
μπορεί οι τροικανοί να μας πατάνε στο λαιμό και πρέπει να πάψουν να
ζητούν επαχθή μέτρα, από πού προκύπτουν; Είναι μεν σωστές οι
παρατηρήσεις και τα μηνύματα, όμως, μήπως είναι για το θεαθήναι; Για να
πούμε ότι ο «τσάρος» μας είναι τσαμπουκάς και θα τρίξει τα δόντια στους
δανειστές; Αυτά δεν είναι υπερβολικές προσδοκίες που κινδυνεύουν να
πέσουν μαζί με την ελληνική αντιπροσωπεία από τον Πύργο του Άιφελ;
Και τέλος το πιο σοβαρό απ’ όλα: Εδώ κι ένα μήνα διαβάζουμε ότι ο
πρωθυπουργός θα κάνει εξαγγελίες για φοροελαφρύνσεις σε χιλιάδες
Έλληνες. Μόλις προχθές ο Α. Παπαμιμίκος είπε ότι ο κ. Σαμαράς θα κάνει
εξαγγελίες για στοχευμένες ελαφρύνσεις. Ακούμε ότι είναι «σιγουράκια» η
μείωση του φόρου στο πετρέλαιο (άραγε από αυτό το χειμώνα ή θα παγώσει
ξανά η χώρα;), για μείωση της έκτακτης εισφοράς, για μείωση του τέλους
επιτηδεύματος, για εκπτώσεις στον ΕΝΦΙΑ κ.λπ. Πράγματι όλα αυτά είναι
ωραία και ακούγονται όμορφα σε έναν λαό που έχει μάθει να ακούει μόνο
για φόρους και περικοπές. Δε φτάνει όμως να ακούγονται ωραία, πρέπει να
υπάρχει κι ένας οδικός χάρτης για να γίνουν όλα αυτά.
Αν λοιπόν πράγματι έχουν «κλειδώσει» οι φοροελαφρύνσεις καλώς να
έρθουν αλλά προσοχή. Μην φάμε κι άλλη κατραπακιά. Μη ακούσουμε δηλαδή
μεθαύριο ότι η τρόικα δεν συμφώνησε, επομένως, αναβάλλονται γι’
αργότερα. Το έχουμε ξαναδεί το σκηνικό να στήνεται: Ο κόσμος να
περιμένει με αγωνία μια νότα αισιοδοξίας και τελικά να έρχεται ξανά το
σκοτάδι. Προσοχή, λοιπόν. Η καλλιέργεια προσδοκιών που δεν υλοποιούνται
θα φέρει τσουνάμι αντιδράσεων κατά της κυβέρνησης. Και θα οδηγήσει
ταχύτερα σε πολιτικές εξελίξεις απρόβλεπτες.
Αν είναι σίγουροι στην κυβέρνηση ότι δεν θα γίνουν Μαυρογιαλούροι
τότε ας είναι η ΔΕΘ η απαρχή της μεγάλης εξόδου από την οικονομική κρίση
και του τερματισμού ενός φαύλου κύκλου φορολογικών βαρών, περικοπών και
απολύσεων. Ο λαός δεν αντέχει άλλες απογοητεύσεις.
Και για να πούμε και τι τελικά είναι οι φοροελαφρύνσεις και τα
κοινωνικά μέτρα που πρέπει να γίνουν πάση θυσία αναφέρουμε τα εξής:
1. Η μείωση του φόρου στο πετρέλαιο. Η μεγαλύτερη γκάφα της
κυβέρνησης και της τρόικας. Βούλιαξαν τα έσοδα, το λαθρεμπόριο δεν
χτυπήθηκε και ο κόσμος πάγωσε. Αφήστε δε που πνίγηκε η χώρα στην
αιθαλομίχλη. Μείωση λοιπόν στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης κι από
φέτος.
2. Μείωση στην έκτακτη εισφορά και κατάργησή της το επόμενο
διάστημα. Τι έκτακτη είναι που κρατάει τόσα χρόνια κι έχει πλήξει τα
εισοδήματα των πολιτών;
3. Ναι στην κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για όσους ειδικά
δεν έχουν εισόδημα τον τελευταίο καιρό. Φανταστείτε ανενεργά μπλοκάκια
εξαιτίας της ανεργίας των πολιτών να πληρώνουν 650 ευρώ χαράτσι. Έλεος,
αυτή δεν είναι φορολογική δικαιοσύνη.
4. Άμεση μείωση του ΕΝΦΙΑ στα άδεια και μη ηλεκτροδοτούμενα διαμερίσματα. Συζητάμε δηλαδή για τα αυτονόητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου