Σε αυτό τον άγριο κόσμο, όπου ακόμη κυριαρχεί το δίκαιο του
ισχυρότερου, ο νόμος του ξίφους, δεν υπάρχει άλλη προσέγγιση από την
εθνοκεντρική.
Σε αυτό τον άγριο κόσμο, όπου ακόμη κυριαρχεί το δίκαιο
του ισχυρότερου, ο νόμος του ξίφους, δεν υπάρχει άλλη προσέγγιση από την
εθνοκεντρική. Κανείς ξένος δεν θα μας νοιαστεί περισσότερο από τους
μετέχοντες στο Έθνος μας, κανείς δεν θα θυσιαστεί και δεν θα πολεμήσει
για μας. Κι όσοι λίγοι το έκαναν για μας, Φιλέλληνες στην Παλιγγενεσία,
ήταν πρώτα - πρώτα φλογεροί πατριώτες του Έθνους τους. Αγαπούσαν τη χώρα
τους κι έτσι συγκινούνταν από τον αγώνα και την αγάπη μας για την δική
μας χώρα.
Το ‘χε πει κι ο Χο Τσι Μινχ, που όσο να ‘ναι ήταν πιο αριστερός από τον
Αλέξη, την Δούρου και τον Παπαδημούλη: «Δεν μπορείς να είναι αληθινός
διεθνιστής αν δεν είσαι πατριώτης και το αντίστροφο». Το καταστατικό των
Σαντινίστας ξεκινούσε με τη φράση «Somos Nacionalistas» (Είμαστε
εθνικιστές). Στην Κούβα απ’ άκρου εις άκρον είναι γραμμένο το σύνθημα
«Patria o Muerte» (Πατρίδα ή Θάνατος).
Στις χίμαιρες και τα όνειρα τους, που συνήθως καταλήγουν σε εφιάλτες,
οι φανατικοί της «πολιτικής ορθότητας» της ημετέρας αριστεράς, απλά
αρνούνται να αποδεχθούν την πραγματικότητα του ιστορικού βίου των λαών.
Με επικίνδυνη βλακεία, βασισμένη σε ιδεολογήματα της ψευτοθρησκείας του
μαρξισμού και των παραφυάδων του, προτάσσουν ξένα συμφέροντα από αυτά
του Ελληνισμού. Η απέχθεια τους προς την ιδέα του Έθνους και η υστερική
τους αφοσίωση στον διεθνισμό, όπως διεστραμμένα τον αντιλαμβάνονται,
οδηγεί σε τραγελαφικά υποκριτικές ή σχεδόν σχιζοφρενικά αντιφατικές
συμπεριφορές.
Η συντριπτική πλειοψηφία από αυτά τα πρωτοκλασάτα «νούμερα», που
βλέπετε να διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τις εκατόμβες στην Γάζα, λες
και είναι το χωριό τους, δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους σε εκδήλωση για
την παράνομη εισβολή και κατοχή της Κύπρου από τον Αττίλα, για τους
αγνοούμενους, για απόδοση τιμών στην ΕΟΚΑ, για την αναγνώριση της
Γενοκτονίας των Αρμενίων και του Ελληνισμού στην Μικρά Ασία από την
Τουρκία. Δεν σας λέω καν ότι ποτέ δεν οργάνωσαν οι ίδιοι εκδήλωση για
όλα αυτά. Ούτε που τους πέρασε από το μυαλό. Άλλωστε είμαστε η χώρα όπου
οι άνθρωποι των Πρεσβειών και οπαδοί του Σχεδίου Απαρτχάϊντ/Ανάν για
την Κύπρο υποδύονται τους «προοδευτικούς» και καθυβρίζουν ως φασίστες
τους αντιτιθέμενους σε αυτόν τον τρίτο και τελευταίο Αττίλα.
Ό,τι αφορά τον Ελληνισμό, ό,τι τονίζει τον εθνικό χαρακτήρα,
καταγγέλει την γενοκτονική συμπεριφορά της Τουρκίας ή θυμίζει εθνικούς
αγώνες, διεκδικεί την ελευθερία της Κύπρου και προτάσσει τον ελληνικό
χαρακτήρα αυτής και της Βορείου Ηπείρου, προκαλεί αναφυλαξία στην
κολωνακιώτη κι εξαρχειώτικη βαριά κι ασήκωτη πρόοδο.
Σεληνιάζονται με τους κορμοράνους στον Κόλπο, τις μαϊμούδες που
κινδυνεύουν στον Αμαζόνιο, το σύμφωνο συμβίωσης του Μήτσου και του
Μπάμπη αλλά μια ζωή γράφανε στα σινιέ παπούτσια τους την Κύπρο κι ακόμη
περισσότερο την Βόρειο Ήπειρο, καθ’ ότι εκεί ο Αλβανός χασάπης ήταν
«σύντροφος» υπό ευρεία εννοία.
Οι γονείς πολλών αγνοουμένων του 1974 πέθαναν ένας – ένας, με τον καημό
στο βλέμμα, αλλά ποτέ τους δεν συναπάντησαν την φλογερή αλληλεγγύη
αυτών που ολοφύρονται καθημερινά στην μπατιρημένη κι έτοιμη για μπάρκο
«Αυγή», στο απλήρωτο – μπαμπέση καπιταλισμέ – «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ» κι αλλού για
ξένες πατρίδες, ξένους λαούς, ξένα νιτερέσα.
Άμα μιλάς ελληνικά κι είσαι χριστιανός ή σκέτα χριστιανός χεσμένο σ’
έχουν οι σύντροφοι κι εσένα και το αίμα σου και τα σφαγμένα ή βιασμένα
παιδιά σου και την καταπατημένη γη σου και τα λεηλατημένα μνημεία σου.
Μα είπαμε ποιος είναι ο ιδανικός άνθρωπος για την καθ΄ημάς «πρόοδο»:
gay μουσουλμάνος λαθρομετανάστης που εκτρέφει καρέτα – καρέτα.
Απλό αυτό που λέω. Όποιος δεν κάνει πρώτα το καθήκον του απέναντι στον
λαό του ή ακόμη χειρότερα καθυβρίζει το λαό του κι αντιστρατεύεται τα
συμφέροντα και την ασφάλεια του Έθνους του και ωρύεται για οποιουσδήποτε
άλλους και μόνο γι’ αυτούς, αρκεί να είναι μακριά και ξένοι, είναι απλά
παλιάνθρωπος, ένας διεστραμμένος παλιάτσος που καμώνεται τον
«ευαίσθητο» και «προοδευτικό» της μόδας.
Αδέσποτο σκύλο στο Σύνταγμα τον υπολήπτομαι περισσότερο από αυτούς που
καθυβρίζουν την Πατρίδα τους και γίνονται οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του
τουρκικού ή αραβικού ισλαμοφασισμού, του σωβινισμού των σκοπιανών
επιγόνων του φίλου και συνεργάτη του Χίμλερ, του Ιβάν Μιχαήλοφ, από
αυτούς που επιθυμούν ως «πολυπολιτισμική πρόοδο» την πλημμυρίδα της
μουσουλμανικής λαθρομετανάστευσης στην χώρα μας. Υπάρχουν ανάμεσα μας
δίποδα που θεωρούν τους οπαδούς των αποκεφαλισμών, της κλειτοριδεκτομής,
του ραβδισμού γυναικών, της παιδοφιλίας, κτηνοβασίας και κακοποίησης
των γυναικών, ως δήθεν κομμάτι ενός «πολύχρωμου» κόσμου. Επιθυμούν
διακαώς την διάσπαση της ομοιογένεια μας, την θεωρούν «αντιδραστική».
Θέλουν να γίνουμε ένας ωραίος ροζ πολτός.
Δεν μπορείς να είσαι διεθνιστής, αν δεν είσαι πατριώτης.
Δεν μπορείς να κατανοήσεις την αγάπη των άλλων για την πατρίδα τους και
να τους συνδράμεις, αν δεν αγαπάς με φλόγα την δική σου Πατρίδα. Δεν
μπορείς να χύνεις δάκρυα για το αίμα των άλλων, όταν μένεις αδάκρυτο
μοσχάρι στο αίμα των πατέρων και των αδελφών σου και ασεβείς στην μνήμη
και τους αγώνες τους.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι, αν αυτό το συγκεκριμένο είδος αριστεράς, δεν είναι απλά ψευτοθρησκεία αλλά μια συλλογική διαταραχή…
Κάνουν ακομα και τον αρχιερέα της διαπλοκής, Σημιτη, να μοιάζει παπαδάκι!
Σε νομοσχεδιο για ογκολογικό κέντρο οι άθλιοι, ντάλα Αύγουστο, χώνουν
τροπολογία 22 σελίδων που τα δίνει ολα στους Βαρωνους των ΜΜ”Ε”!
Τροπολογία που ισοδυναμεί με μετάσταση του καρκινωματος της δημοκρατιας,
σε θέση απόλυτης εξουσίας!
Φωτογραφική τροπολογία για την συγχώνευση Ψυχαρη – Μπομπολα, με
αλλαξοκωλιες προσωπικού, πόρων, ακομα και μηχανημάτων! Αρκεί να
“συγχωνευθούν”! Οι δημοσιοκαφροι που σιωπούν τωρα, αυριο θα σκουζουν για
τις μαζικές απολύσεις…
Η αντιπολίτευση μπορεί να ρεμβάζει με σαγιονάρα στις παραλίες και να μην
πήρε είδηση. Τωρα όμως, αναμένουμε τον ανενδοτο. Εαν το βουλώσουν,
ειναι ήδη προσκυνημένοι…
Αντιγράφουμε απο τις Τυπολογιες και θα επανέλθουμε:
Με μια τροπολογία 22 σελίδων ικανοποιούνται όλες οι απαιτήσεις των
εκδοτικών συμφερόντων, αυτών που ονομάζουμε “διαπλοκή”. Μέσα σε 10
παραγράφους η 22σελιδη τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για τη
κύρωση της σύμβασης δωρεάς μεταξύ δυο ογκολογικών νοσοκομείων(!), η
κυβέρνηση δίνει το πράσινο φως σε ΔΟΛ και Πήγασο για τη μεταξύ τους
συγχώνευση (…κατ’ εξαίρεση του νόμου περί ανταγωνισμού!) και λύνει τα
χέρια των εκδοτών του Mega αλλά και των άλλων Μέσων να απολύουν χωρίς
όριο. Επίσης είναι πολύ πιθανό η ίδια διάταξη να χρησιμοποιηθεί στην
περίπτωση που ο ΟΤΕ εξαγοράσει τη Nova. Το προκλητικό είναι πως οι
σταθμοί θα συνεχίσουν να εκπέμπουν άπαξ χωρίς άδεια.
Με την τροπολογία Αυγούστου αλλάζει τη νομοθεσία για τις:
-συγχωνεύσεις, κάθετες και οριζόντιες επιτρέποντας τις συνέργειες
– την χρησιμοποίηση προσωπικού από συνδεδεμένες επιχειρήσεις στους
ομίλους ΜΜΕ και το συνυπολογισμό του ελάχιστου προσωπικού για όλες τις
κοινές εταιρείες των ιδιοκτητών
-την κατάργηση ορίων δεσπόζουσας θέσης ενημερωτικών Μέσων αν το θελήσουν όπως και την απόκτηση μη ενημερωτικών Μέσων
-την κατάργηση των επιστροφών στη διαφήμιση με τους ομίλους να καθορίζουν όπως θέλουν την πολιτική αυτή
-την απαλλαγή από το αγγελιόσημο των διαφημίσεων για την επίγεια ψηφιακή τηλεόραση
-Την παράταση του προσωρινού καθεστώτος λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης χωρίς όριο και των ραδιοφωνικών επίσης
-Την κατάργηση των ορίων στις χαρακτηριζόμενες ως διαφημίσεις αυτοπροβολής των ΜΜΕ
Η Ελλάδα κινδυνεύει να
μετατραπεί σε ένα απέραντο χώρο υποδοχής εκατομμυρίων λαθρομεταναστών
και θα επιταχυνθεί η διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Τα στοιχεία είναι άκρως απογοητευτικά και ανησυχητικά.
Οι παρανόμως εισελθόντες από τα θαλάσσια σύνορα, μέσω της Τουρκίας,
εκτινάχθηκαν κατά 138,82% το πρώτο εξάμηνο του 2014, σε σχέση με το
αντίστοιχο του 2013, ενώ τον Ιούλιο σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του
2013 η αύξηση ξεπέρασε το 170%.
Δηλαδή οι λαθρομετανάστες έρχονται κατά κύματα στην Ελλάδα μέσω του
Αιγαίου αφού δεν μπορούν να περάσουν πλέον από τον Έβρο. Κι όλα αυτά ενώ
κάποιοι περιμένουν νέο κύμα εισροής μεταναστών από τη Μέση Ανατολή μετά
τα δραματικά γεγονότα στην Παλαιστίνη αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις
με τους φόβους εμπλοκής και Ιρανών στη διαμάχη για τη Γάζα.
Αν όλα αυτά δεν κάνουν την κυβέρνηση πρωτίστως και την Ευρώπη βεβαίως
να ανησυχούν τότε όλοι έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Και καλά, οι Ευρωπαίοι
βολεύονται που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρα που δεν έχει πλέον
που να βάλει τους μετανάστες. Όταν σκάσει η βόμβα, όμως, νομίζουν ότι θα
γλιτώσουν και οι Βορειοευρωπαίοι; Νομίζουν ότι θα είναι μόνο της
Ιταλίας και της Ελλάδας το πρόβλημα;
Βεβαίως η βασική λύση για τη διακοπή του κύματος μετανάστευσης είναι να
υπάρξει ηρεμία στις περιοχές από τις οποίες δημιουργούνται τα κύματα
προσφύγων. Βεβαίως και είναι γεωπολιτικά τα ζητήματα που πρέπει να
επιλυθούν. Αν όμως δεν ενισχυθούν οι χώρες του Νότου και κυρίως η Ελλάδα
με πόρους και υλικοτεχνική υποδομή τότε δεν πρέπει να περιμένουμε και
πολλά πράγματα. Η χώρα θα μετατραπεί σε ένα απέραντο χώρο υποδοχής
εκατομμυρίων λαθρομεταναστών και θα επιταχυνθεί η διάλυση της κοινωνικής
συνοχής.
Και ίσως είναι η καλύτερη ευκαιρία τώρα να δοθεί το χαρτοφυλάκιο
μετανάστευσης στον Έλληνα Επίτροπο, δηλαδή στον Δ. Αβραμόπουλο.
Για όσους το ξεχνούν: «Τα σύνορα της Ελλάδας είναι και
σύνορα της Ε.Ε.», κάποτε πρέπει επιτέλους να το καταλάβουν και οι
χαρτογιακάδες των Βρυξελλών και του Βερολίνου που βλέπουν μετανάστη μόνο
όταν έρχεται να τους καθαρίσει το σπίτι.
Τηλέτυπος: Η τηλεθέαση -στο εξάμηνο- μειώθηκε ….ο τζίρος αυξήθηκε!
“Δώσε και Σώσε”!!!!
Ο ορκωτός ελεγκτής αναφέρεται στο «ενδεχόμενο ανεπάρκειας κεφαλαίου
κίνησης και τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπισή του»
Θα γίνει το “θαύμα”: “….με την ακολουθούμενη πιστοδοτική και πιστοληπτική πολιτική και την στήριξη των κυρίων μετόχων της….”
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Τηλέτυπος: Αύξηση τζίρου και πτώση ζημιών στο εξάμηνο http://www.euro2day.gr/news/enterprises/article/1241941/thletypos-afxhsh-tziroy-kai-ptosh-zhmion-sto.html
Στα 4,6 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκαν οι ζημιές της εταιρίας στο εξάμηνο.
Το μερίδιο τηλεθέασης μειώθηκε από το 20% στο 17,6%. Οι παρατηρήσεις του
ορκωτού ελεγκτή. Τι υποστηρίζει η διοίκηση της εισηγμένης.
Αύξηση κύκλου εργασιών σημείωσε κατά το πρώτο φετινό εξάμηνο η
Τηλέτυπος (Mega Channel) καθώς από τα 42,1 εκατ. ανέβασε τη σχετική της
επίδοση στα 42,9 εκατ. ευρώ.
Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα:
α) Τα λειτουργικά αποτελέσματα προ φόρων και τόκων (EBIT) ήταν
αρνητικά (-2,1 εκατ.) ωστόσο βελτιωμένα σε σχέση με τα -3,58 εκατ. ευρώ
της αντίστοιχης περυσινής περιόδου
β) Σε επίπεδο προ φόρων, οι ζημίες υποχώρησαν από τα 9,8 στα 6,58
εκατ. ευρώ και σε επίπεδο μετά από φόρους οι ζημίες μειώθηκαν από τα 12
στα 4,6 εκατ. ευρώ
γ) Το μερίδιο τηλεθέασης στο πρώτο εξάμηνο μειώθηκε από το 20% στο
17,6%, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση (πρώτη θέση στη ζώνη υψηλής
τηλεθέασης).
Ο ορκωτός ελεγκτής αναφέρεται στο «ενδεχόμενο ανεπάρκειας κεφαλαίου
κίνησης και τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπισή του».
Από την πλευρά της, η διοίκηση της Τηλέτυπος υποστηρίζει πως:
• Παρά τις συσσωρευμένες ζημιές η διοίκηση έχει την πεποίθηση ότι με
την ακολουθούμενη πιστοδοτική και πιστοληπτική πολιτική και την στήριξη
των κυρίων μετόχων της, που εκφράστηκε με διαδοχικές αυξήσεις κεφαλαίου,
θα εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία της εταιρείας και θα
αντιμετωπιστεί η ενδεχόμενη ανεπάρκεια κεφαλαίου κίνησης για τους
επόμενους δώδεκα μήνες.
• Στόχος της εταιρείας και για το δεύτερο εξάμηνο του 2014 είναι η
ταμειακή επάρκεια και ομαλή ρευστότητα της εταιρείας, καθώς επίσης και η
περαιτέρω αύξηση των διαφημιστικών της εσόδων. Προϋπόθεση για την
ενίσχυση των διαφημιστικών της εσόδων είναι η ευρωστία της συνολικής
διαφημιστικής αγοράς, καθώς επίσης και η σταθερότητα του οικονομικού
κλίματος.
Διαδικασίες-εξπρές για τις εκποιήσεις
ακινήτων προβλέπει το νομοσχέδιο που κατέθεσε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη και
εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, αυτό σημαίνει ότι ο δρόμος για την εκταμίευση
της επόμενης δόσης των €436 εκατ. είναι επώδυνος για τους δανειολήπτες. Από την
1η Ιανουαρίου 2015 αρχίζουν τα δύσκολα και με την πρώτη κατοικία. Όσοι
καθυστερούν να πληρώσουν πάνω από 90 ημέρες τα δάνειά τους, κατατάσσονται στην
κατηγορία των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Από 'κει και μετά πρέπει να
ακολουθήσουν μια διαδικασία για να γλιτώσουν το ακίνητο από τον πλειστηριασμό,
που θα γίνεται χωρίς την εμπλοκή του Κτηματολογίου όπως ήταν η απαίτηση της
Τρόικας.
Δεκατρία βήματα για εκποιήσεις
Ο περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων
(Τροποποιητικός) Νόμος του 2014 που ετοίμασαν τα Υπουργεία Οικονομικών και
Εσωτερικών θα επιτρέπει τη διεξαγωγή πλειστηριασμών και πωλήσεων των
υποθηκευμένων ακινήτων. Δεκατρία στάδια θα κρίνουν το τέλος της διαδικασίας,
που είτε το ακίνητο θα μείνει στον δανειολήπτη, αν θα μπορέσει να το κρατήσει
με τις διευθετήσεις που θα γίνουν με τα πιστωτικά ιδρύματα, είτε θα το χάσει
οριστικά.
Το νομοσχέδιο που θα κληθεί να ψηφίσει η να
απορρίψει η Βουλή περιλαμβάνει την ακόλουθη διαδικασία:
1 Η διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου μπορεί
να ξεκινήσει όταν το ενυπόθηκο χρέος δεν έχει καταστεί πληρωτέο και υπάρχουν
καθυστερήσεις πέραν των 90 ημερών (με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία η περίοδος
αυτή είναι 30 ημέρες). Κατά τη διάρκεια των 90 ημερών, ο οφειλέτης δύναται να
ζητήσει αναδιάρθρωση του χρέους του, σύμφωνα με την περί της Διαχείρισης
Καθυστερήσεων Οδηγία της Κεντρικής Τράπεζας ή να ζητήσει υπηρεσίες
διαμεσολαβητή. Στις πιο πάνω αναφερόμενες περιπτώσεις, η προώθηση της
διαδικασίας εκποίησης ακινήτου αναστέλλεται. Εντός των 90 ημερών ο οφειλέτης
μπορεί επίσης να καταθέσει αίτηση στο Δικαστήριο για οποιονδήποτε λόγο που
αφορά στην πιστωτική διευκόλυνση που έχει λάβει από τον δανειστή. Σε τέτοια
περίπτωση η προώθηση της διαδικασίας εκποίησης είναι σε αναμονή μέχρι την
ολοκλήρωση των νομικών διαδικασιών.
2 Μετά την πάροδο της περιόδου των 90 ημερών, ο
ενυπόθηκος δανειστής δύναται να αποστείλει ειδοποίηση στον οφειλέτη, ζητώντας
την αποπληρωμή του οφειλόμενου χρέους μέσα σε 30 ημέρες από την ημερομηνία της
ειδοποίησης. Σε διαφορετική περίπτωση, ο ενυπόθηκος δανειστής θα μπορεί να
ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου. Κατά τη διάρκεια
της περιόδου των 30 ημερών, ο οφειλέτης μπορεί και πάλι να προσφύγει στο
Δικαστήριο αμφισβητώντας το ποσό που ζητά ο δανειστής ή για οποιοδήποτε άλλο
θέμα.
3 Σε περίπτωση όπου ο ενυπόθηκος οφειλέτης δεν
έχει συμμορφωθεί, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο
οφειλέτη δεύτερη ειδοποίηση με την οποία ενημερώνει ότι το ενυπόθηκο ακίνητο θα
πωληθεί σε πλειστηριασμό (αναφέροντας ημερομηνία, χώρο και ώρα). Η ειδοποίηση
αυτή επιδίδεται όχι λιγότερο από 30 ημέρες πριν από την καθορισμένη ημέρα
πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου. Ο ενυπόθηκος οφειλέτης μπορεί, εντός 30
ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, να καταθέσει αίτηση στο
Δικαστήριο, για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης για τους
ακόλουθους λόγους. Οι λόγοι μπορεί να είναι ότι η ειδοποίηση δεν πληροί τις
προϋποθέσεις κατά τον τύπο και περιεχόμενο, δεν έχει δεόντως επιδοθεί, η
ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της
πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή.
4 Ο ενυπόθηκος δανειστής επιδίδει παράλληλα
ειδοποίηση στον ενυπόθηκο οφειλέτη, όπως εντός 10 ημερών προχωρήσει στον
διορισμό αδειούχου εκτιμητή για σκοπούς καθορισμού της αγοραίας αξίας του
ενυπόθηκου ακινήτου. Ο ενυπόθηκος δανειστής θα διορίσει δεύτερο εκτιμητή.
5 Οι δύο εκτιμητές, ταυτόχρονα και ανεξάρτητα,
χωρίς να διαβουλεύονται μεταξύ τους και χωρίς να ανακοινώσουν την εκτίμησή
τους, πρέπει να παραδώσουν τις εκτιμήσεις τους στον ενυπόθηκο οφειλέτη και στον
ενυπόθηκο δανειστή, μέσα σε 30 ημέρες από τον διορισμό τους.
6 Αν η διαφορά των 2 εκτιμήσεων της αγοραίας αξίας
του ακινήτου δεν υπερβαίνει το 25%, τότε ως αγοραία αξία θα λογίζεται ο μέσος
όρος των δύο εκτιμήσεων.
7 Σε περίπτωση όπου η διαφορά μεταξύ των δύο
εκτιμήσεων είναι ίση ή μεγαλύτερη από 25%, ο δανειστής οφείλει μέσα σε 5 μέρες,
από την ημέρα παράδοσης των εκθέσεων εκτίμησης, να ζητήσει από το Επιστημονικό
και Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου τον διορισμό τρίτου ανεξάρτητου εκτιμητή.
Αυτός εντός 30 ημερών, ετοιμάζει τρίτη ανεξάρτητη εκτίμηση του ακινήτου
και παραδίδει αντίγραφο της έκθεσης εκτίμησής του στον δανειστή και στον ενυπόθηκο
οφειλέτη.
8 Ως αγοραία αξία του ενυπόθηκου ακινήτου θα
λογίζεται ο μέσος όρος των 2 πλησιέστερων, από τις 3 εκτιμήσεις.
9 Η αρχική προσπάθεια πώλησης διενεργείται από τον
ενυπόθηκο δανειστή μόνο με πλειστηριασμό και στον πλειστηριασμό αυτό ισχύει
επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης, η οποία αντιστοιχεί στο 80% της αγοραίας αξίας του
ακινήτου. Κανένα ενυπόθηκο ακίνητο δεν μπορεί να πωληθεί κάτω από την
επιφυλασσόμενη τιμή.
10 Σε περίπτωση που ο πλειστηριασμός δεν
καταλήξει σε πώληση του ακινήτου, ο δανειστής μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω
προσπάθειες πώλησης του ακινήτου (μέσω νέων πλειστηριασμών ή πωλήσεων με άλλους
τρόπους) για περίοδο 3 μηνών, με επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης, η οποία παραμένει
στο 80% της αγοραίας αξίας του ακινήτου.
11 Εάν το ενυπόθηκο ακίνητο δεν πωληθεί, η
επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης μπορεί να μειωθεί σε ποσοστό όχι χαμηλότερο από το
50% της αγοραίας αξίας του ακινήτου, για περίοδο 9 μηνών, στην οποία
συνεχίζονται οι προσπάθειες πώλησης του ακινήτου. Με τη συμπλήρωση και αυτής της
περιόδου η διαδικασία εκτίμησης επαναλαμβάνεται με την επιφυλασσόμενη τιμή να
συνεχίζει να μην είναι χαμηλότερη από το 50%.
12 Ο ενυπόθηκος δανειστής έχει την επιλογή να
αγοράσει ο ίδιος το ενυπόθηκο ακίνητο μόνο μετά τη συμπλήρωση 12 μηνών από την
έναρξη της διαδικασίας εκποίησης.
13 Η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, όσο το
ενυπόθηκο ακίνητο δεν έχει πωληθεί.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης διαβεβαίωσε σήμερα τον κυπριακό λαό
ότι η κύρια κατοικία θα προστατευθεί. Και αφού η δήλωσε έγινε από τον Πρόεδρο
κατά την άποψη θα πρέπει να περιμένετε ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή ο κόσμος
θα ξεσπιτωθεί. Δεν έχω καμία εμπάθεια κατά του Προέδρου αλλά αν κρίνω από
ανάλογες κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις περί εκσυγχρονισμού και απονομής
δικαιοσύνης προεκλογικά και αποφυγής του κουρέματος καταθέσεων μετεκλογικά αυτό
με κάνει να ανησυχώ ότι σίγουρα η κύρια κατοικία δεν θα προστατευθεί γιατί απλά
ο Πρόεδρος ήταν και παραμένει αναξιόπιστος.
Τα πιο πάνω 13 σημεία αποδεικνύουν πόσο δύσκολη θα είναι η
ζωή των κυπρίων τα επόμενα χρόνια. Το πιο πάνω νομοσχέδιο δείχνει το σκληρό
πρόσωπο της Τρόικας και του τοποτηρητή και υποχείριου της, της κυβέρνησης
Αναστασιάδη. Αν πάρουμε για παράδειγμα την τιμή πώλησης αυτή θα είναι το 80%
της τιμής εκτίμησης που με βάση τις σημερινές συνθήκες της αγοράς είναι οι
τιμές είναι ήδη χαμηλέ λόγω της οικονομικής κρίσης. Εάν σε 3 μήνες δεν πωληθεί
στο 80% τότε η επιφυλασσόμενη τιμή θα κατέβει στο 50% της εκτιμημένης τιμής.
Εδώ θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί κάποιος αγοραστής να ενδιαφερθεί να
αγοράσει στο 80% και να μην περιμένει να αγοράσει στο 50%. Γιατί να αγοράσει
κάποιος ξένος τα σπίτια μας στο 50% της αξίας τους και να μην κάνει κούρεμα
ανάλογου ποσού στο δάνειο η τράπεζα μια που η ίδια φέρει τεράστια ευθύνη στον
ανεξέλεγκτό δανεισμό; Μια τέτοια διαδικασία κατά την άποψη μου θα οδηγήσει σε
κατάρρευση των τιμών με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την όπια οικονομία
μας απέμεινε. Αναρωτήθηκαν οι κυβερνώντες τι σημαίνει κάποιος που έχασε την
δουλειά του λόγω της οικονομικής κρίσης που προκάλεσαν οι πολιτικοί και οι
εταίροι τους οι τραπεζίτες να πουλιέται το σπίτι του σε εξευτελιστική τιμή;
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης με δηλώσεις τους διαλαλούν
υποκριτικά ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο ενώ γνωρίζουν ότι η
Κύπρος κυβερνάτε από την Τρόικα και ότι Κυβέρνηση και Βουλή απλά υπακούουν και
διεκπεραιώνουν. Να είστε βέβαιοι ότι θα δούμε ανάλογα καραγκιοζιλίκια όπως και
σε άλλες ψηφοφορίες στο παρελθόν που αφορούσαν μνημονιακά νομοσχέδια. Υπολογίζω
ότι θα συρθούν στην ψήφιση του πάνω νομοσχεδίου με ανεπαίσθητες αλλαγές για το
θεαθήναι και για να στραβώσουν τα αφελή αμνοερίφια τους
Ο ίδιος ο Αναστασιάδης και οι ομοϊδεάτες του έδωσαν το 1974
το 40% της Κύπρου στους Τούρκους, κατέκλεψαν τις οικονομίες του λαού στο
χρηματιστήριο το 1999 και τώρα διευκολύνουν τους ξένους επενδυτές να αρπάξουν
την υπόλοιπη κυπριακή γη έναντι πινακίου φακής. Θέλω να πιστεύω ότι ο
κύπριος πολίτης θα αντιδράσει δυναμικά απέναντι στις μεθοδεύσεις της Τρόικας
και του δίδυμου της αμαρτίας και της καταστροφής που ακούει στο όνομα
Κομματοκρατία – Τραπεζοκρατία, αν όχι, μας αξίζουν ακόμη και χειρότερα.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, αφότου είχα επισκεφτεί το γνωστό μου ερημίτη, και αναγκάστηκα να τον επισκεφτώ και πάλι.
Αυτή τη φορά με ανάγκασε το σχετικό με την υπερφορολόγηση των πολυτέκνων
ρεπορτάζ στο «ΧΩΝΙ» (6-7-14) του Κωνσταντίνου Αγόρη. Όπου με πλήρη
σαφήνεια και παραστατικότητα μας δίνει όλες τις παραμέτρους του
δολοφονικού σεναρίου, το οποίο έχουν εκπονήσει, προκειμένου να
εξαφανίσουν την πολύτεκνη οικογένεια. Που σημαίνει ότι το φοροληστρικό
καθεστώς ποντάρει ακριβώς στο γεγονός ότι οι αποδοχές του πολύτεκνου
υποδιαιρούνται και τα έξοδά του πολλαπλασιάζονται ανάλογα με τον αριθμό
των μελών της οικογενείας του. Αν, για παράδειγμα, ένας υπερπολύτεκνος
έχει δεκατρία παιδιά (+2 οι γονείς), οι αποδοχές του είναι δεκαπέντε
φορές λιγότερες και τα έξοδά του δεκαπέντε φορές περισσότερα από έναν
εργένη, που έχουν το ίδιο φορολογητέο εισόδημα. Που σημαίνει ότι, αν,
σύμφωνα με το ρεπορτάζ του κ. Αγόρη, τα έσοδα είναι κάπου 42.000 ευρώ, ο
πληρωτέος φόρος ανέρχεται στις 10.900 ευρώ. Ποσό που ο εργένης μπορεί
να πληρώσει. Ο πολύτεκνος όμως και πολύ περισσότερο ο υπερπολύτεκνος σε
καμιά περίπτωση!…
Ρώτησα, λοιπόν, τον ερημίτη:
-Πως είναι δυνατόν να ζητούν απ’ τον πολύτεκνο και τον καθένα Έλληνα πολίτη να κάμει δυνατά τα αδύνατα;
-Στην περίπτωση αυτή, είπε, μόνο μια εξήγηση υπάρχει: Ότι αυτοί, που
παίρνουν τέτοιες αποφάσεις για το λαό, δεν συνιστούν ευνομούμενες
δημοκρατικές κυβερνήσεις, αλλά εταιρίες απατεώνων και δολοφόνων.
Ιδιαίτερα μάλιστα όταν στο παρελθόν καπηλεύτηκαν στο έπακρον το
τρίπτυχο: πατρίς, θρησκεία οικογένεια. Όπως, για παράδειγμα, ο αξιότιμος
υφυπουργός «ανάπτυξης», που επεξέτεινε το μέτρο της κατάργησης της
Κυριακής αργίας από τις εφτά στο σύνολο των Κυριακών. Και μάλιστα κατά
την 300ή επέτειο από το γενέθλιο έτος (1714) του μεγάλου εθνομάρτυρα
Κοσμά του Αιτωλού. Ο οποίος υπερασπίστηκε μέχρι θανάτου την κυριακάτικη
αργία. Όταν ο κ. Γιακουμάτος, εδώ και χρόνια, παρίστανε τον υπέρμαχο της
Ορθοδοξίας, για να παγιδεύει τους εύπιστους θρησκευόμενους..
Η πατρίδα μας, συνέχισε, πέρα από πανέμορφη χώρα, είναι και πάμπλουτη:
Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η εταιρία διεθνών και ντόπιων δολοφόνων
φρόντισαν να της φορέσουν την αγχόνη της υπερχρέωσης. Έτσι ώστε να τη
φέρουν στο σημερινό αδιέξοδο κατάντημα. Πράγμα που κάνουν τώρα και για
τον καθένα Έλληνα πολίτη. Με το πετσόκομμα των αποδοχών του και των
πολλαπλασιασμό των φόρων. Έτσι ώστε, με την υπερχρέωση, να μας
αφαιρέσουν κάθε ίχνος αυτάρκειας και να μας μεταβάλουν σε αυτόχειρες ή
δούλους μεσαιωνικούς.
Ιδιαίτερα στην περίπτωση των πολυτέκνων αποκαλύπτονται τα γενοκτονικά
τους σχέδια. Η απροκάλυπτη, δηλαδή, πρόθεσή τους να αφανίσουν τους
Έλληνες. Και, προκειμένου να μας καταφέρουν καίρια πλήγματα, επιλέγουν
ως το πλέον ευαίσθητο σημείο, την οικογένεια. Ποιος νέος
με τις σημερινές συνθήκες τολμά να δημιουργήσει οικογένεια; Οι
περισσότεροι νέοι και νέες, που δεν έχουν μεταναστεύσει, έμειναν
γεροντοκόρες και γεροντοπαλίκαρα. Αλλά στους δολοφόνους αυτούς δεν
αρκούν μόνο τα αποτρεπτικά για τη δημιουργία οικογένειας μέτρα, που
παίρνουν. Θέλουν άρον, άρον να εξοντώσουν και τις ήδη υφιστάμενες
οικογένειες. Και το πόσο αποφασισμένοι είναι, προκειμένου να το
πετύχουν, φαίνεται από την κανιβαλική συμπεριφορά τους απέναντι στην
πολύτεκνη οικογένεια.
Το γεγονός, εξάλλου, ότι ζητούν από τον Έλληνα πολίτη και ιδιαίτερα τον
πολύτεκνο να κάμει δυνατά τα αδύνατα αποκαλύπτει ένα πολύ καταχθονιότερο
σχέδιό τους: Χαρακτηριστικά των Ελλήνων διαχρονικά είναι η λογική και
το ήθος, πάνω στα οποία θεμελιώθηκε ο μεγάλος πολιτισμός μας. Με τα
εξωφρενικά, λοιπόν, και άκρως αμοραλιστικά μέτρα, που παίρνουν εναντίον
μας επιδιώκουν να δολοφονήσουν, πέρα απ’ την οικονομική και βιολογική
μας υπόσταση, την ψυχή και την καρδιά των Ελλήνων. Και να αποσαθρώσουν
τα πνευματικά και ηθικά θεμέλια του πολιτισμού μας:
Ή μήπως και η παιδεία μας δεν δολοφονείται; Με την βαρβαρότητα του
απανθρωπισμού και του σκοταδισμού! Με το κλείσιμο των σχολείων, την
τρομοκρατία σε βάρος των δασκάλων με τη δαμόκλεια σπάθη των απολύσεων
και της ανεργίας. Τις μεταλλάξεις των μαθημάτων, που απαλλοτριώνουν τα
παιδιά μας απ’ την μακραίωνη πολιτισμική μας παράδοση. Έτσι ώστε να
είναι έτοιμα να αλεστούν στην κρεατομηχανή της σιωνιστικής και
ναζιστικής τοκογλυφικής αισχροκέρδειας.
Ή μήπως και ο τομέας της υγεία μας δεν δολοφονείται παρόμοια; Με το
κλείσιμο των νοσοκομείων και την παράλληλη εισαγωγή των γενώσιμων
φαρμάκων και μεταλλαγμένων τροφών. Με τα οποία αφού εξαποστείλουν
χιλιάδες και εκατομμύρια Ελλήνων «εις τα αιωνίους μονάς», πιθανότατα να
ζητήσουν οψέποτε υποκριτικότατα συγνώμη για το «λάθος» τους…
Θυμάσαι μήπως την «ασύμμετρη απειλή» εκείνων των προεκλογικών
δολοφονικών πυρκαγιών του 2007 και 2009 με τις δεκάδες ανθρωποθυσίες; Ε,
λοιπόν, σήμερα αποδεικνύεται ότι ήταν απόλυτα συμμετρικές με τα μέτρα
τα οποία πήραν και παίρνουν στη συνέχεια οι δολοφονικές μνημονιακές
κυβερνήσεις:
Και, προκειμένου ν’ αποπροσανατολίσουν το λαό, απ’ το όργιο των
κανιβαλικών τους βαναυσουργημάτων, επιχειρούν να παρουσιάσουν ένα κόμμα
ως μορμολύκειο! «Βαφτίζοντάς» το εγκληματική οργάνωση και κλείνοντας
τους βουλευτές του στη φυλακή. Σάμπως να ήταν ποτέ δυνατόν να πείσουν
τη συντριπτική πλειονότητα του λαού ότι μπορεί να υπάρξει
εγκληματικότερη οργάνωση απ’ το δικό τους σιωνοναζιστικό καθεστώς! Και
των σατανιστών πατρώνων τους…
Και ο ερημίτης κατέληξε: Είναι τραγικό λάθος ν’ αφήνουμε το λαό να
πιστεύει ότι ο απροκάλυπτος εναντίον μας οικονομικός και πολιτισμικός
τυφώνας οφείλεται σε ανθρώπινα λάθη. Όταν και οι πέτρες φωνάζουν ότι
πρόκειται για γενοκτονία, χαλκευμένη απ’ την σιωνοναζιστική εταιρία
ντόπιων και διεθνών δολοφόνων! …
παπα-Ηλίας http://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: yfantis.ilias@gmail.com
Πολύ συχνά αναζητούμε τον Χριστό στα κενά των ποικίλων απασχολήσεών μας. Νομίζουμε
πως η συνάντησή μας μαζί Του προυποθέτει μια ζωή απαλλαγμένη απ'τη
ρουτίνα της βιοπάλης κι επειδή ο ελεύθερός μας χρόνος δεν είναι
πολύς,νομίζουμε πως και η πνευματική ζωή είναι δύσκολη ή και αδύνατη. Όμως
ο Χριστός πρωτοσυνάντησε και κάλεσε κοντά Του τους μαθητές Του όχι την
ώρα που εκείνοι προσευχόνταν, αλλά την ώρα που εργάζονταν,την ώρα που
ψάρευαν στη λίμνη. Τους συνάντησε στην πιο πεζή και τετριμμένη τους καθημερινότητα,στην πιο ανιαρή και σκληρή ρουτίνα. Τον Χριστό Τον συναντάμε όχι στον «ελεύθερο» χρόνο μας,αλλά στην πάλη της καθημερινότητας-από εκεί γίνεται η αρχή. Αρκεί μόνο ένα πράγμα να έχουμε στην καρδιά μας: Την προσμονή της έλευσής Του.
Τη δεκαετία 1910-1920 εξυφάνθηκε η γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής.Οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί της εποχής άλλοτε υποστήριξαν ενεργά και άλλοτε διευκόλυναν τα σχέδια των Τούρκων για τη δημιουργία της «καθαρής» Τουρκίας, με θύματα περισσότερους από 3.500.000 χριστιανούς, Ελληνες, Αρμενίους και Ασσυρίους.
Τότε είχαν γλιτώσει από τις σφαγές οι χριστιανοί του Ιράκ και της
Συρίας, ο πληθυσμός των οποίων ως την εισβολή των ΗΠΑ και την ανατροπή
του Σαντάμ, το 2003, ανερχόταν σε 1.500.000 στο Ιράκ και σε 1.800.000
στη Συρία, ως το 2011, που ξεκίνησαν τα επεισόδια και οι διαδηλώσεις της
λεγόμενης αντιπολίτευσης εναντίον του καθεστώτος Aσαντ.
Μια θλιβερή διαπίστωση, που δεν μπορεί παρά να προβληματίσει τον οποιονδήποτε καλόβουλο παρατηρητή, είναι η εξής: Παρότι
τα δύο καθεστώτα, εκείνο του Σαντάμ Χουσεΐν και αυτό του Μπασάρ Ασαντ,
μπορεί κανείς να τα κατατάξει στα αυταρχικά και τα απολυταρχικά, επί
δεκαετίες προστάτεψαν τους χριστιανούς, οι οποίοι απολάμβαναν
καθεστώς ισονομίας και ισοπολιτείας και σίγουρα ήταν προστατευμένοι από
πράξεις βίας που ήταν δυνατό να προέλθουν από σουνίτες και σιίτες οι
οποίοι κατοικούν στις προαναφερθείσες χώρες.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι μετά την επιχείρηση «απελευθέρωσης»
του Ιράκ από το όντως αυταρχικό καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν οι
χριστιανοί του Ιράκ άρχισαν να πέφτουν θύματα επιθέσεων κυρίως από τους
σουνίτες ισλαμιστές, με αποτέλεσμα ο αριθμός τους από το 2003 ως τον Ιούνιο του 2014 να πέσει από το 1.500.000 στις 400.000,
οι περισσότεροι από τους οποίους κατοικούν στο Νότιο (ιρακινό)
Κουρδιστάν, όπου επικρατεί καθεστώς ισονομίας και ισοπολιτείας, ενώ και η
ίδια η κουρδική κοινωνία είναι απολύτως ανεκτική απέναντι σε εθνικές
και θρησκευτικές μειονότητες.
Ως πριν από μερικές εβδομάδες αρκετές δεκάδες χιλιάδες χριστιανοί
Ασσύριοι, που δεν ξεπερνούσαν τους 100.000, κατοικούσαν στην περιφέρεια
της Νινευί, πρωτεύουσα της οποίας είναι η Μοσούλη, και βίωσαν τον δικό
τους γολγοθά με την εμφάνιση των ορδών του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ
και του Λεβάντε (ΙΚΙΛ), που εφάρμοσαν πογκρόμ εναντίον τους
καταστρέφοντας ταυτόχρονα κοινότητες και χριστιανικά μνημεία, τα οποία
πραγματικά αποτελούν μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Οι περισσότεροι από
τους χριστιανούς της περιφέρειας Νινευί κατέφυγαν στην επικράτεια του
Κουρδιστάν, όπου φιλοξενούνται από τις εκεί χριστιανικές κοινότητες, ενώ
μερικοί βρίσκουν καταφύγιο στη Γαλλία, η οποία ανακοίνωσε ότι τους
παρέχει άσυλο.
Την ίδια και χειρότερη τύχη έχουν τους τελευταίους μήνες οι χριστιανοί
της Συρίας, σε περιοχές όπου δρουν οι δολοφόνοι του ΙΚΙΛ, οι οποίοι με
τα εγκλήματα που διαπράττουν φέρνουν την ανθρωπότητα πολλές χιλιετίες
πίσω. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι… άνθρωποι αυτοί, έπειτα από
2.000 χρόνια, έχουν επαναφέρει τη σταύρωση ως μέσο τιμωρίας για όσους
δεν είναι σαν κι αυτούς, ενώ το ισλαμικό κράτος που θέλουν να ιδρύσουν
έχει κερδίσει επαξίως τον τίτλο «Αποκεφαλιστάν», αφού για κάτι
πιο πρόχειρο επιλέγουν τον αποκεφαλισμό ως μέσον τιμωρίας εκείνων που
είχαν την «ατυχία» να μη γεννηθούν σουνίτες μουσουλμάνοι.
Η κατάσταση στο Ιράκ και τη Συρία, ιδιαίτερα στις περιοχές που ελέγχουν
οι δολοφόνοι του ΙΚΙΛ, χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και κανείς δεν
γνωρίζει ποια θα είναι η κατάληξη αυτής της περιπέτειας. Το σίγουρο
είναι ότι στο χαλιφάτο του ΙΚΙΛ δεν πρόκειται να παραμείνει κανείς
χριστιανός, από αυτούς οι οποίοι ξεριζώνονται από τις προαιώνιες
πατρίδες τους, στη λογική «ήρθαν τα πολύ άγρια να διώξουν τα ήμερα».
Εμείς να σημειώσουμε ότι το ζήτημα της παρουσίας των χριστιανών στο
Ιράκ και ιδιαίτερα εκείνων που ανήκαν στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο
Αντιοχείας στη Συρία, πέραν της ανθρωπιστικής και της θρησκευτικής, έχει
και μια διάσταση εθνικής ασφάλειας για την Κύπρο και την Ελλάδα. Γιατί
αυτοί οι 3.500.000 άνθρωποι ήταν στην ουσία και ένας ανασχετικός
παράγοντας σε απειλές που είναι δυνατόν να προέλθουν εξ Ανατολών.
Να θυμίσουμε απλώς ότι ο χάρτης που έχει υιοθετήσει το χαλιφάτο έχει
μέσα, εκτός από την Κωνσταντινούπολη, τη Θεσσαλονίκη αλλά και το
μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδος.
Τέλος, για όσους έχουν αμφιβολίες για το τι τεκταίνεται στην επικράτεια
του Αποκεφαλιστάν-Χαλιφάτου, να υπενθυμίσουμε ότι η αυτού «ιερότης»
χαλίφης Abu Bakr al Baghdadi υπήρξε για ένα διάστημα κρατούμενος των
μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, όπως επίσης ότι ο Brett McGurk, αναπληρωτής
βοηθός γραμματέας για το Ιράκ και το Ιράν, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ των
ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια ακρόασης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών
Υποθέσεων στις 23 Ιουλίου παραδέχθηκε ότι το ΙΚΙΛ δεν είναι πλέον τρομοκρατική οργάνωση, αλλά ένας ισχυρός στρατός!
Του Ηλία Καραβόλια
Ακούω πολλούς να χαίρονται στην Ελλάδα και να κουνάνε το δάχτυλο
τώρα που ξαναπτώχευσε η Αργεντινή. Και να μας λένε πώς έτσι θα
καταντούσαμε και εμείς αν πηγαίναμε σε επιλεκτική χρεοκοπία. Και φυσικά
αυτός που θα μας οδηγούσε εκεί είναι ο…συνήθης ύποπτος (Τσίπρας) !
Δεν συμφωνώ με την παλιότερη δήλωσε Τσίπρα( ”μακάρι να γινόμασταν
Αργεντινή ”) Αλλά συμφωνώ με αυτό που έκανε η πρόεδρος της Αργεντινής
και ο 42αρης υπουργός της και δεν πληρώσανε τα 1,5 δις δολάρια ! Όσοι
δεν γνωρίζουν τί σημαίνει η ρήτρα RUFO( (Rights Upon Future Offers) ας
το μάθουν λοιπόν: σε περίπτωση που η Αργεντινή πληρώνε αυτά τα 1,5
δισ. δολάρια, θα ζητήσουν ανάλογη μεταχείριση και οι “κουρεμένοι” (70% )
λοιποί πιστωτές του 2005!Η ρήτρα ενεργοποίησης των υπολοίπων πιστωτών
λήγει στο τέλος του χρόνου. Η Αργεντινή δήλωσε ότι θα πλήρωνε ευχαρίστως
τότε ! Άλλωστε πολύ πρόσφατα η Αργεντινή
πήρε δάνειο 1 δισ. δολάρια από την Goldman Sachs με 6,5% τόκο (
σημ:τράπεζα η οποία συμμετείχε(!) στο κούρεμα) με απώτερο σκοπό μια
γραμμή πίστωσης της τάξεως των 5 δισ. δολαρίων στο μέλλον, με σκοπό να
μεγαλώσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα !
Το αρπακτικό fund του Singer που κατέχει τα αργεντίνικα ομόλογα ,έχει
έναν πολύ σοβαρό λόγο να μην περιμένει μεχρι το τέλος του έτους να
πληρωθεί απο την Αργεντίνικη δημοκρατία: κατέχει σειρά ομολόγων σε
αμερικανικό δίκαιο ! Άλλιως είναι να περιμένεις απόφαση απο συμπατριώτη
σου δικαστή και αλλιώς απο διεθνές δίκαστήριο! Ειδικά όταν έχεις
κατοχυρώσει κέρδη αστρονομικά !
Να θυμίσω οτι Μάιο του 2012, δηλαδή λίγους μόλις μήνες από την
ολοκλήρωση του PSI Plus, έληγε ελληνικό ομόλογο, με ρητρα δολαρίου,
αξίας 400 εκατ. ευρώ. .Ένα άλλο παρόμοιο ομόλογο ονομαστικής αξίας 200
εκατ. ευρώ έληγε τον Σεπτέμβριο του 2012 και ακολουθούσε ένα ακόμη αξίας
300 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.Tέθηκε λοιπόν το ζήτημα
αν θα έπρεπε η Ελλάδα να πληρώσει το 100% της ονομαστικής αξίας του
ομολόγου του Μαΐου του 2012 στους κατόχους του ή θα έπρεπε να τους
επιφυλάξει την ίδια μεταχείριση με το PSI Plus(κούρεμα 79%).
Η απόφαση που λήφθηκε απο την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν να πληρωθεί το
ομόλογο καθώς και τα υπόλοιπα που διακρατούσαν όσοι απείχαν από το PSI.
Ήταν μια απόφαση που αφορούσε ομόλογα ονομαστικής αξίας 5,6 δισ. ευρώ,
τα οποία έληγαν το 2012 και τα επόμενα χρόνια .Κανείς δεν θυμάται πλέον
ότι η απόφαση αυτή έκανε την Ελλάδα να μην συμπεριφέρεται με τον ίδιο
τρόπο σε όλους τους ομολογιούχους !
Τα αρπακτικά όμως funds στην περίπτωση μας είχαν ήδη λάβει θέσεις σε
ελληνικά ομόλογα που υπάγονταν σε διεθνές δίκαιο, αποκτώντας ισχυρές
μειοψηφίες που απέτρεπαν την ενεργοποίηση της ρήτρας συλλογικής ευθύνης
(CACs)!
Το θέμα με τις ρήτρες και το δίκαιο των ομολόγων είναι διαφορετικό απο
το αν έχει την ικανότητα η Αργεντινή να πληρώσει. Το θέμα είναι αν
είναι σωστή η θέληση της να μην πληρώσει. (αντιθέτως, η ελληνική
χρεοκοπία ήταν καθαρά θέμα αδυναμίας πληρωμής και όχι θέμα θέλησης )
Μήπως νομίζει κανείς ότι ακόμα και αν πλήρωνε χθες η Αργεντινή, ξαφνικά
θα ξαναδάνειζαν οι αγορές την χώρα ; Η ικανότητα δανεισμού δεν εξαρτάται
από το αν έχεις κάνει στάση πληρωμών στο παρελθόν (βλέπε Ελλάδα), αλλά
από την ικανότητα να πληρώσεις στο μέλλον !
Η εσκεμμένη άγνοια και η σκόπιμη ημιμάθεια είναι ο χειρότερος
συνδυασμός όταν ενωθούν.Αυτός ο συνδυασμός που κυκλοφορεί σε πολλά
”ορθολογικά” ελληνικά μυαλά είναι πολύ χειρότερος απο τον ”λαικισμό”
του Τσίπρα.
Η στρατηγική του Βλαντίμιρ Πούτιν και η αδυναμία του Ομπάμα
Οι αντιδράσεις του Ρώσου προέδρου
Βλαντίμιρ Πούτιν στις δυτικές βλέψεις για την Ουκρανία, όπως και στην
ισραηλινή πολιτική εξουδετέρωσης του καθεστώτος της Συρίας, έχουν ευρέως
χαρακτηρισθεί ως η αρχή ενός νέου Ψυχρού Πολέμου. Στην πραγματικότητα,
όμως, η Ρωσία δεν έχει την πρόθεση ούτε την δυνατότητα να αμφισβητήσει
το σύνολο της ευρωπαϊκής τάξης, ούτε βέβαια να πυροδοτήσει ένα παγκόσμιο
επαναστατικό κίνημα.
Οι υποστηρικτές του σιωνιστικού
μιλιταρισμού στις ΗΠΑ, μασκαρεμένοι σε Αμερικανούς θεωρητικούς,
προώθησαν και στήριξαν για χρόνια την επιθετικότητα της εξωτερικής
πολιτικής των αμερικανικών κυβερνήσεων, ιδίως των νεοσυντηρητικών του
Μπους.
Σήμερα ανησυχούν για
τις «στρατηγικές αυταπάτες» του Ομπάμα και το πιο ανησυχητικό είναι ότι
ενισχύουν τις ισραηλινές αυταπάτες για πρώτο χτύπημα κατά του Ιράν, που
μπορεί να αποτολμήσει μόνο του το Τελ Αβίβ.
Η παρακάτω ανάλυση του Michael Doran,
συνεργάτη του Κέντρου Saban για την Πολιτική στην Μέση Ανατολή
(Brookings Institution) και πρώην διευθυντή του Συμβουλίου Εθνικής
Ασφαλείας στην κυβέρνηση του Τζωρτζ Μπους, αντικατοπτρίζει αυτές τις
διαθέσεις των neocons και του φιλο-ισραηλινού λόμπυ στις ΗΠΑ απέναντι
στις «ρεβανσιστικές φιλοδοξίες», όπως τις χαρακτηρίζουν, της Ρωσίας:
Δεν είναι μόνο η Ουκρανία. Τι μας λένε
οι κινήσεις του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ανατολική Ευρώπη για το πώς βλέπει
την Μέση Ανατολή.
Η προεξάρχουσα προσπάθεια του Ομπάμα να
αποκαταστήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία, είχε τις ρίζες της στην πεποίθηση
ότι η κύρια αιτία του ρωσο-αμερικανικού ανταγωνισμού στη Μέση Ανατολή
πηγάζει από τον πόλεμο της προηγούμενης κυβέρνησης Μπους κατά της
τρομοκρατίας, ο οποίος θεωρήθηκε από τον Ρώσο ηγέτη ως πρόσχημα για τον
έλεγχο της παγκόσμιας εξουσίας.
Ο Λευκός Οίκος του Ομπάμα θεώρησε την
αποξένωση του Πούτιν ως στρατηγικό σφάλμα, που στερούσε τις Ηνωμένες
Πολιτείες από έναν δυνητικά πολύτιμο συνεργάτη. Ο Πούτιν, ανεξάρτητα από
τα ελαττώματά του, είναι ρεαλιστής: κάποιος με τον οποίον μπορείς να
κάνεις συμφωνία σε διάφορες καταστάσεις, όπως στην Μέση Ανατολή, όπου η
Ρωσία και η Αμερική έχουν πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Μόλις ο Πούτιν
κατανοήσει πλήρως τους Αμερικανούς, με τον τερματισμό των πολέμων στο
Ιράκ και το Αφγανιστάν, ο ρωσικός φόβος περί αμερικανικής επιθετικότητας
θα διαλυθεί και θα ανθίσει η ρωσο- αμερικανική συνεργασία.
Δυστυχώς, η πρόσβαση στον Πούτιν
αποδείχθηκε δυσκολότερη και καθυστέρησε περισσότερο από το αναμενόμενο,
παρ’ όλο που έγιναν προσπάθειες. Είναι γνωστό ότι, κατά τη διάρκεια της
προεκλογικής προεδρικής εκστρατείας του 2012, ένα ανοικτό μικρόφωνο
έπιασε μια συνομιλία του Ομπάμα. «Αυτή είναι η τελευταία εκλογή μου.
Μετά την εκλογή μου θα έχω περισσότερη ευελιξία», είπε στον τότε Ρώσο
Πρόεδρο Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. «Καταλαβαίνω», του απάντησε ο Μεντβέντεφ.
«Θα το διαβιβάσω στον Βλαντίμιρ».
Τελικά, ο Πούτιν φάνηκε ότι έπιασε το
νόημα. Όταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έκανε τον
περασμένο Σεπτέμβριο την προσφορά για την καταστροφή των χημικών όπλων
της Συρίας, ο Ομπάμα θεώρησε την κίνηση αυτή σημαντική, ακριβώς το είδος
της αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας που προοριζόταν να δημιουργήσει η
αποκατάσταση των σχέσεων με την Ρωσία. Σύντομα, η από κοινού συνεργασία
στο πρόβλημα των χημικών όπλων, των υπουργών Εξωτερικών Κέρι και Λαβρόφ
οδήγησε επίσης στην Γενεύη II, μια συνδιάσκεψη ειρήνης που αποσκοπούσε
στην εξεύρεση διπλωματικής λύσης στον συριακό εμφύλιο πόλεμο.
Στη νέα εποχή που ανατέλλει, η Συρία
θεωρήθηκε από τον Λευκό Οίκο ως πρότυπο για τη σταθεροποίηση της Μέσης
Ανατολής, που, αν επιτύχει, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε άλλα
προβλήματα της περιοχής, όπως το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, που είναι η
μεγαλύτερη πρόκληση απ’ όλες. Στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση τον
περασμένο Σεπτέμβριο, ο Ομπάμα ήταν πρόθυμος να υπερασπιστεί τη φιλία
του με τον Πούτιν με αυτούς ακριβώς τους όρους. «Ας θυμηθούμε ότι αυτή
δεν είναι μια προσπάθεια μηδενικού αθροίσματος», υπενθύμισε τους
επικριτές του. «Δεν βρισκόμαστε πια στον ψυχρό πόλεμο».
Σήμερα, μόλις μερικούς μήνες αργότερα,
το νέο μοντέλο καταρρέει μπροστά στα μάτια μας. Η γενεσιουργός αιτία
είναι η κρίση της Ουκρανίας. Στις 19 Μαρτίου, ο Υφυπουργός Εξωτερικών
της Ρωσίας Σεργκέι Ρυάμπκοφ προειδοποίησε ότι αν η Δύση επιβάλει
κυρώσεις για την προσάρτηση της Κριμαίας, η Ρωσία θα ανταποδώσει με πολύ
μεγαλύτερο τίμημα: θα στηρίξει το Ιράν στις πυρηνικές συνομιλίες.
Ακόμη και πριν διατυπώσει αυτή την
απειλή ο Ρυάμπκοφ, υπήρχαν σαφείς ενδείξεις ότι το Κρεμλίνο ποτέ δεν
υποστήριξε πραγματικά το νέο μοντέλο συνεργασίας στην Μέση Ανατολή. Οι
Κέρι και Λαβρόφ πράγματι συγκαλέσαν την Γενεύη II τον Ιανουάριο, αλλά η
συνδιάσκεψη κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία χάρη στην αδιαλλαξία του
Άσαντ, ο οποίος εν τέλει είναι πελάτης της Ρωσίας. Λίγο αργότερα, ο Κέρι
κατηγόρησε ανοιχτά τη Ρωσία για τη συριακή καταστροφή. «Η Ρωσία πρέπει
να αποτελέσει μέρος της λύσης», παραπονέθηκε, «μη συνεισφέροντας τόσο
πολλά όπλα και τόσο μεγάλη βοήθεια που πραγματικά επιτρέπουν στον Άσαντ
να παραμένει αμετανόητος».
Στη Μέση Ανατολή, όπως και στην
Ανατολική Ευρώπη, συνεπώς, η επαναφορά των σχέσεων μοιάζει όλο και πιο
χρεωκοπημένη. Δεδομένου ότι βασιζόταν σε δύο σημαντικά λάθη, αυτό ήταν
αναμενόμενο.
Το πρώτο σφάλμα της αμερικανικής
κυβέρνησης ήταν η αδυναμία να εκτιμήσει την αντίληψη «είτε-είτε» του
Πούτιν για την πολιτική, μια άποψη που εκφράστηκε επιγραμματικά στην
περίφημη διατύπωση του Λένιν: «ποιος-ποιον»; Ποιος θα κυριαρχήσει σε
ποιον; Κατά την άποψη του Πούτιν, όλοι οι συμβιβασμοί με τις Ηνωμένες
Πολιτείες είναι τακτικοί ελιγμοί σε μια προσπάθεια - άλλοτε εμφανή,
άλλοτε συγκαλυμμένη - για να έχει το «πάνω χέρι».
Στις παλιές κακές ημέρες του ψυχρού
πολέμου, οι απροκάλυπτα εχθρικές προθέσεις του Κρεμλίνου ήταν δύσκολο να
παρερμηνευθούν (αν και, ακόμη και τότε, ορισμένοι Αμερικανοί ηγέτες
προσπαθούσαν να τους παρερμηνεύσουν). Σήμερα, τα κίνητρα της Ρωσίας
είναι πιο περίπλοκα: είναι ένα μοναδικό μείγμα μεγάλου ρωσικού
εθνικισμού, νεόπλουτου καπιταλισμού και αυταρχικής ιδιοτροπίας. Έτσι
είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς την συμπεριφορά του Κρεμλίνου. Τις 364
ημέρες του έτους, μια συμφωνία μεταξύ ενός Δυτικού πελάτη και της
Gazprom, του μεγαλύτερου προμηθευτή φυσικού αερίου της Ρωσίας,
λειτουργεί σαν μια συνηθισμένη εμπορική συναλλαγή. Την 365η ημέρα, για
να δώσει στον παραλήπτη ένα μάθημα για το ποιος έχει πραγματικά τον
έλεγχο, ο Πούτιν μπορεί να μειώσει την ροή του αερίου.
Στο απρόβλεπτο έρχεται να προστεθεί και η
ευμετάβλητη προσωπικότητα του Πούτιν. Ως πρώην πράκτορας της KGB και
κάτοχος μαύρης ζώνης στο Σάμπο, το ρωσικό τζούντο, ο Πούτιν είναι
αναμφισβήτητα έμπειρος στην παραπλανητική κίνηση που μετατρέπει μια
συνηθισμένη χειραψία σε επικίνδυνη λαβή και ίσως και κεφαλοκλείδωμα του
αντιπάλου.
Οι Δυτικοί πολιτικοί υπέθεσαν ότι
εμπλέκοντας τον Πούτιν σε έναν ιστό διπλωματικών και οικονομικών
συμφωνιών, θα καλλιεργούσαν στη Μόσχα την αίσθηση ενός κοινού
πεπρωμένου, που θα μπορούσε να κάνει πιο μετριοπαθή την ρωσική
συμπεριφορά. Όπως αποδεικνύει η κρίση στην Ουκρανία, ο ιστός δημιούργησε
πράγματι αμοιβαίες εξαρτήσεις. Όμως η κρίση αυτή αποκαλύπτει επίσης ότι
οι δύο πλευρές δεν προσεγγίζουν την αλληλεξάρτηση μέσα σε πνεύμα
αμοιβαιότητας. Όταν δίνει τα χέρια για μια συμφωνία, ο Πούτιν πάντα
μπορεί και εκτιμά αν βρίσκεται σε θέση να «ρίξει» γρήγορα τον συνεταίρο
του.
Η προσέγγιση «Σάμπο» στη διπλωματία
είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για την Μέση Ανατολή, όπου οι διεθνείς
σχέσεις, τις περισσότερες φορές είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος
όπου κυριαρχούν βίαιοι άνθρωποι με όπλα. Αυτό είναι το συνήθειο του
Πούτιν· ως πρωθυπουργός το 1999, υποστήριξε τη στρατιωτική χρήση των
ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων εναντίον αμάχων στο Γκρόζνι.
Η έλλειψη προσοχής στο απόλυτο ταίριασμα
της νοοτροπίας του Πούτιν και της πραγματικότητας της Μέσης Ανατολής
αποτελεί το δεύτερο σφάλμα της αμερικανικής κυβέρνησης στην επαναφορά
των ρωσικών σχέσεων.
Όσον αφορά τις πολιτικές τάσεις, το πιο
σημαντικό γεγονός στην σημερινή Μέση Ανατολή είναι ο συριακός εμφύλιος
πόλεμος. Το ότι η σύγκρουση είναι βάρβαρη το καταλαβαίνει αμέσως κανείς
από ένα σύνθημα των φιλο-Άσαντ δυνάμεων, γραμμένο σε κτίρια σε όλες τις
μεγάλες πόλεις: «Άσαντ, ή καμμένη γη». Αυτή η απαίτηση έχει χωρίσει
ολόκληρη την περιοχή σε δύο ομάδες. Από τη μια πλευρά βρίσκονται οι
σύμμαχοι της Αμερικής: οι Σαουδάραβες, οι Τούρκοι και άλλες σουνιτικές
χώρες, που συμφωνούν ότι, όπως και νάχει, ο Άσαντ πρέπει να φύγει. Από
την άλλη πλευρά, οι Ιρανοί, μαζί με την Χεζμπολάχ, έχουν παραταχθεί στο
πλευρό του Άσαντ, τον συνεργάτη τους στην λεγόμενη Συμμαχία της
Αντίστασης (Resistance Alliance).
Για τον Πούτιν, η Συρία έθεσε δύο βασικά
ερωτήματα, καθένα τους μια παραλλαγή του «ποιος-ποιον»: (1), ποιος θα
κυριαρχήσει στο εσωτερικό της Συρίας; (2), ποιος θα κυριαρχήσει στην
περιοχή ευρύτερα. Ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ ήταν αυτός που πριν από
δύο χρόνια, σε ένα σπάνιο ολίσθημα της γλώσσας, εξήγησε με τον καλύτερο
τρόπο πώς ο Πούτιν είδε αυτά τα ερωτήματα: «εάν το σημερινό συριακό
καθεστώς καταρρεύσει, ορισμένες χώρες στην περιοχή θα θέλουν να
επιβάλουν τον σουνιτικό νόμο στη Συρία». Δηλαδή, το Κρεμλίνο βλέπει τον
εαυτό του ως την μεγάλη δύναμη-προστάτη όχι μόνο του καθεστώτος Άσαντ,
αλλά και του Ιράν και της Χεζμπολάχ -του συνόλου της Resistance
Alliance. Η απροκάλυπτη προτίμηση της Μόσχας υπέρ των σιιτών δεν έτυχε
της ανάλογης προσοχής από τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρ’ όλο που προκάλεσε
οργή στον σουνιτικό αραβικό κόσμο, με αποτέλεσμα ένας εξέχων
Σαουδάραβας σχολιαστής να αποκαλέσει τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών «μουλά
Λαβρόφ».
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η θέση του
Πούτιν ήταν απολύτως συμβατή με έναν από τους πιο θεμελιώδεις κανόνες
της στρατηγικής, που εξέφρασε καλύτερα ο Μακιαβέλι: «Ένας πρίγκιπας
χαίρει… εκτίμησης όταν είναι αληθινός φίλος και αληθινός εχθρός, δηλαδή,
όταν χωρίς κανένα δισταγμό αποκαλύπτει τον εαυτό του για να στηρίξει
κάποιον έναντι κάποιου άλλου». Στην Μέση Ανατολή, είναι αναπόφευκτη η
λογική του Μακιαβέλι και αυτό ο Πούτιν το καταλαβαίνει διαισθητικά. Όχι
τόσο ο Ομπάμα, ο οποίος έπεισε τον εαυτό του ότι μπορεί να βλέπει από
πάνω το αποφασιστικό παιχνίδι που παίζεται στο έδαφος, ενώ εξακολουθεί
να παραμένει ένας ισχυρός παίκτης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επικρίνουν σκληρά
τον Άσαντ και λένε ότι συμφωνούν με την αντιπολίτευση, ενώ ταυτόχρονα
παίζουν διπλωματικά σε όλα τα ταμπλώ. Η συστηματική διάβρωση των
σουνιτών τζιχαντιστών που πολεμούν το καθεστώς του Άσαντ βολεύει τους
Ρώσους και Ιρανούς προστάτες του Άσαντ. Όταν οι σουνίτες σύμμαχοι των
Ηνωμένων Πολιτειών συγκρίνουν τη σύγχυση της αμερικανικής πολιτικής με
τη σαφήνεια της ρωσικής στρατηγικής, δεν είναι ν’ απορεί κανείς που
απελπίζονται.
Το σίγουρο είναι ότι ο Πούτιν θα
προσυπογράψει ευχαρίστως πρωτοβουλίες όπως η Γενεύη II. Αλλά θα
επιμείνει να τις κατευθύνει έτσι ώστε, ανεξάρτητα από τις δεδηλωμένες
προθέσεις τους, να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πελατών του. Το αν η
κυβέρνηση Ομπάμα δεν έχει ακόμη δεχθεί ή προσαρμοσθεί σε αυτή την
πραγματικότητα, οφείλεται εν μέρει στο ότι οι Ρώσοι δεν «φωνάζουν» ότι
είναι η μεγάλη δύναμη-προστάτης του Ιράν, της Συρίας της Χεζμπολάχ.
Ούτε ο Πούτιν στηρίζει την Τεχεράνη και την Δαμασκό χωρίς όρους, όπως η
Σοβιετική Ένωση υποστήριζε τους πελάτες της κατά τον ψυχρό πόλεμο .
Είναι συνεπώς πιο σωστό να πούμε ότι η
Ρωσία βρίσκεται σε ευθυγράμμιση και όχι σε συμμαχία με το Ιράν και την
Συρία. Ανάλογα με τις πιεστικές προτεραιότητες και τις αντιξοότητες της
παγκόσμιας πολιτικής, ο Πούτιν θα ακολουθήσει αυτή την τακτική σήμερα
και την άλλη αύριο. Τελικά, όμως, οι Ρώσοι δεν θα ξεπουλήσουν ποτέ την
Τεχεράνη και την Δαμασκό, προκειμένου να κερδίσουν φιλοφρονήσεις από την
Ουάσιγκτον· αν αναγκαστούν να επιλέξουν, θα στρατευθούν πάντα με τους
πρώτους απέναντι στην τελευταία και δεν θα τους αφήσουν καμμία αμφιβολία
ότι η Ρωσία είναι η πιο αξιόπιστη φίλη τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας των
Ηνωμένων Εθνών.
Αυτό το γεγονός είναι που καθιστά την
Ρωσία μια ρεβανσιστική δύναμη στην Μέση Ανατολή και μόνιμη αντίπαλο των
Ηνωμένων Πολιτειών.
Τι γίνεται, λοιπόν, με το ιρανικό
πυρηνικό ζήτημα; Δεν έχει ζητήσει επανειλημμένως η Ρωσία από το Ιράν να
σταματήσει την διαδικασία απόκτησης πυρηνικών όπλων; Δεν έχει ψηφίσει
υπέρ έξι ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας κατά της Τεχεράνης; Δεν
έχει υπογράψει για τις οικονομικές κυρώσεις; Σίγουρα όλες αυτές οι
πράξεις της στηρίζουν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης Ομπάμα ότι η Ρωσία,
σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι ένας πολύτιμος συνεργάτης.
Πράγματι , ο Πούτιν έχει σταθερά
στηρίξει ορισμένες δράσεις με σκοπό να αποφευχθεί η ιρανική βόμβα. Σε
έναν ιδανικό κόσμο, σίγουρα θα προτιμούσε ένα Ιράν χωρίς τέτοια όπλα.
Αλλά έχει κι ένα ιστορικό κατασκευής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος
και παροχής βοηθείας για ασφάλεια προς τον ιρανικό στρατό.
Όποιες και αν είναι οι προτιμήσεις του
σε έναν ιδανικό κόσμο, στο εδώ και τώρα δεν τον απασχολεί τόσο το να
σταματήσει το Ιράν από του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, όσο να
συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερη δύναμη και επιρροή για τη Ρωσία.
Το πώς λειτουργεί αυτό το κυνικό
παιχνίδι αποκαλύφθηκε με την απειλή του υφυπουργού Εξωτερικών Ρυάμπκοφ,
που αναφέρθηκε παραπάνω. Ο Ομπάμα αντιμετωπίζει ένα σοβαρό δίλημμα. Εάν,
από τη μία πλευρά, ο Αμερικανός πρόεδρος συναινέσει απλώς στο παιχνίδι
εξουσίας του Πούτιν στην Ουκρανία, θα ενθαρρύνει όχι μόνο τη Ρωσία, αλλά
και το Ιράν, τη Συρία και την Χεζμπολάχ, αποδεικνύοντας ότι, ακριβώς
όπως στη Συρία, υποχωρεί όταν αμφισβητηθεί. Εάν, από την άλλη πλευρά, ο
ίδιος ηγηθεί μιας ισχυρής Δυτικής απάντησης, θα μπορούσε να προκαλέσει
τα απειλούμενα ρωσικά αντίμετρα για την αυξημένη στήριξη στο Ιράν.
Όποια πορεία και να ακολουθήσει ο
Ομπάμα, η ουκρανική κρίση έχει πλήξει το κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών
στη Μέση Ανατολή. Οι Άραβες φίλοι της Αμερικής στην περιοχή, οι οποίοι
βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κατά του Ιράν, της Συρίας και της
Χεζμπολάχ, ήδη αισθάνονται ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το πώς πρέπει
να αντιδράσουν. Σε αντίθεση με την Resistance Alliance, δεν είναι
συνηθισμένοι να δημιουργούν συνεργασίες από μόνοι τους. Σύμφωνα με την
περιβόητη φράση του Καρλ Μαρξ για τους αγρότες, οι Άραβες σύμμαχοι της
Αμερικής είναι σαν τις πατάτες. Όταν η ηγεσία των ΗΠΑ παρέχει το
πλαίσιο, παίρνουν μια ενιαία μορφή και αποκτούν μεγάλο βάρος. Όταν το
πλαίσιο δεν υπάρχει, γίνονται ένα σκόρπιο συνονθύλευμα μικρών,
απομονωμένων μονάδων.
Ο σύμμαχος που αισθάνεται πιο άμεσα
αυτές τις επιπτώσεις είναι το Ισραήλ. Στις 17 Μαρτίου, ο Υπουργός Άμυνας
Moshe Yaalon περιέγραψε, με ασυνήθιστη ευθύτητα, τις συνέπειες αυτού
που αποκάλεσε «διστακτιτότητα» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Η
αδυναμία της κυβέρνησης Ομπάμα, υποστήριξε, υπονομεύει τη θέση όχι μόνο
του Ισραήλ αλλά και των σουνιτών συμμάχων της Αμερικής. «Το στρατόπεδο
των μετριοπαθών Σουνιτών στην περιοχή περίμενε τις Ηνωμένες Πολιτείες να
το υποστηρίξει και να είναι σταθερά δίπλα του, όπως η υποστήριξη της
Ρωσίας στον σιιτικό άξονα», κατέληξε με ανησυχία ο Yaalon.
Ο Yaalon μίλησε εξίσου απελπισμένα για
την ικανότητα του Ομπάμα να τηρήσει την υπόσχεσή του, ότι θα εμποδίσει
το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. «Σε κάποια φάση», παρατήρησε, «οι
Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν διαπραγματεύσεις με αυτούς και, δυστυχώς,
όταν διαπραγματεύεσαι σε περσικό παζάρι, οι Ιρανοί είναι καλύτεροι».
Σχετικά με το θέμα του Ιράν, ο Yaalon κατέληξε στο αναπόφευκτο
συμπέρασμα, «πρέπει να φερθούμε σαν να μην έχουμε κανέναν άλλον να μας
προσέξει παρά μόνο τον εαυτό μας».
Το αν το Ισραήλ έχει πράγματι την
πολιτική βούληση και την στρατιωτική ικανότητα να ξεκινήσει μόνο του
επίθεση κατά του Ιράν είναι προς το παρόν εικασία. Αλλά δύο γεγονότα
είναι αναμφισβήτητα. Πρώτον, η ισχυρή εξωτερική πολιτική του Πούτιν και η
άτολμη αντίδραση της Ουάσιγκτον έχουν αυξήσει την πίεση στο Ισραήλ για
να επιτεθεί μόνο του. Δεύτερον, ο Ομπάμα έχει χάσει την επιρροή του
στους Ισραηλινούς - ακριβώς όπως έχασε την επιρροή του στους Άραβες
συμμάχους του, όταν αρνήθηκε να τους στηρίξει στην Συρία.
Ακυβέρνητη στη γη του κανενός του
Μακιαβέλι, χωρίς ούτε έναν πραγματικό φίλο, ούτε έναν πραγματικό εχθρό, η
Ουάσιγκτον έχει μείνει με τα χειρότερα και των δύο κόσμων,
αντιμετωπιζόμενη από τους αντιπάλους της με περιφρόνηση, κατηγορούμενη
από τους φίλους της για εγκατάλειψη και προδοσία. Ο Ομπάμα μπορεί νάχει
δίκιο όταν δεν μιλάει για έναν νέο ψυχρό πόλεμο, αλλά είναι στρατηγική
αυταπάτη να υποθέτει ότι η χειραψία με τον Πούτιν ήταν προσφορά
συνεργασίας. Αντίθετα, ήταν η πρώτη κίνηση για ένα νέο τρόπο παγκόσμιου
ανταγωνισμού, με τον οποίον, στην Μέση Ανατολή, η Ρωσία και οι «πελάτες»
της κερδίζουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τα τεράστια φυσικά
πλεονεκτήματά τους, χάνουν.
ΥΠΟΠΤΟΣ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΟΣΩΝ ΔΙΑΚΙΝΟΥΝ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΦΗΜΕΣ - ΠΑΡΑΦΙΛΟΛΟΓΙΕΣ
Εδώ
και δυο μέρες, δεχόμαστε συνεχώς μηνύματα αγωνίας από αναγνώστες που
"ενημερώθηκαν" από το απαράδεκτο δημοσίευμα του "Ορθόδοξου Τύπου" περί
δήθεν κατάργησης του Αβάτου του Αγίου Όρους, "όπως αποφάσισε το
Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών"! Κατανοούμε την αγωνία όλων, αλλά πρέπει
να διευκρινίσουμε ότι:
- Το Π.Σ.Ε δεν
έχει καμία απολύτως αρμοδιότητα για το αν θα καταργηθεί ή όχι το Άβατον
του Άθω. Άλλο τι θέλει, άλλο ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να κάνει.
- Για να καταργηθεί
το Άβατον, πρέπει ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ο Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους,
κάτι που δεν είναι καθόλου απλό να γίνει αφού πρέπει να συμφωνήσουν το
Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Ελληνικό Κράτος και η Ιερά Κοινότητα της
Αθωνικής Πολιτείας.
- Δεν υπάρχει
καμία περίπτωση οι Αγιορείτες μοναχοί να δεχθούν κατάργηση του Αβάτου:
Ακόμα και να το σκέφτονταν, θα είναι τέτοιες οι αντιδράσεις του πιστού
λαού που θα αναγκαστούν σε άτακτη υποχώρηση.
- ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:
Η εν λόγω "είδηση" εκπορεύεται από μοναχό της Μονής Εσφιγμένου, ο
οποίος "έμαθε" (από ποιον άραγε;;;) τι...αποφάσισε το Π.Σ.Ε και κατόπιν
το δημοσίευσε στο περιοδικό τους "Άγιος Αγαθάγγελος ο Εσφιγμενίτης"! Για
τέτοια...αξιοπιστία μιλάμε!
-
Και καλά αυτός, όπως και ολόκληρη η Αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου,
μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες φαντασιοπληξίες - φαιδρότητες: Πέρυσι, τέτοια εποχή, διέδιδαν πως "τον Οκτώβριο έρχεται ο Πάπας στο Άγιον Όρος"!!!
Αλλά η πάλαι ποτέ έγκυρη και μαχητική εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος",
γιατί αναδημοσίευσε ελαφρά τη καρδία αυτές τις γελοίες φήμες,
αναστατώνοντας όλους τους Ορθοδόξους; ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ; Να
αναπαράγει ψέματα που στοχεύουν στη διάλυση του Αγίου Όρους; Μήπως τελικά αντί για "Ορθόδοξος" είναι...αντίχριστος τύπος;;;
Καλούμε όλους τους
πιστούς να μην δίνουν βάση σε τέτοια ψευδή δημοσιεύματα. Δεν πρέπει να
ξεχνάμε πως παρά τις οικουμενιστικές ατασθαλίες του Πατριαρχείου, την
εκκοσμίκευση πολλών Μητροπόλεων και τις "μεταπατερικές" α-θεολογίες, το
Άγιον Όρος παραμένει βράχος ακλόνητης της Ορθόδοξης Πίστης που κανένα
Π.Σ.Ε δεν μπορεί να μετακινήσει!
Ιδιαίτερη
δε προσοχή απαιτείται στους προβοκάτορες ("εκκλησιαστικές" εφημερίδες
και ιστοσελίδες) που διασπείρουν τέτοιες ανυπόστατες φήμες: Είναι οι χειρότεροι πολέμιοι της Εκκλησίας μας!Με τον "μη κατ' επίγνωσιν" ζήλο τους, ουσιαστικά στρώνουν το χαλί στους αντίχριστους και τους οικουμενιστές! Και
όχι μόνο αυτό, αλλά κατασκανδαλίζουν τους πιστούς με ψέματα, ενώ δίνουν
αφορμές στους χριστιανομάχους να βγάζουν τη χολή τους και να υβρίζουν
για πολλοστή φορά την Πίστη μας! Ελπίζουμε
να μετανοήσουν και να μην σπέρνουν ζιζάνια μη σεβόμενοι τίποτα, ούτε το
Περιβόλι της Παναγίας, λίγες μέρες πριν την μεγάλη Εορτή της Υπεραγίας
Θεοτόκου...!
