Πνεύμα Θεατρικό ( Scratch+Γέρμα+Πνιγμονή+Γράμματα αγάπης προς τον Στάλιν) - Το Bob festival καλεί νέους καλλιτέχνες στο Scratch night - Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Φεστιβάλ κωμωδίας - επιθεώρησης  τον Μάιο 2014 στο θέατρο Eliart. Αιτήσεις μέχρι 30 Απριλίου στο: eliart@hotmail.gr 

Όχι στον επανασχεδιασμό του λογότυπου του Εθνικού Θεάτρου

			Όχι στον επανασχεδιασμό του λογότυπου του Εθνικού Θε... O κ. Χατζάκης πετάει στα σκουπίδια την προηγούμενη εξαιρετική δουλειά του δημιουργικού γραφείοu MNP
			Προβολή στη διεύθυνση www.fac...	Προεπισκόπηση από Yahoo

Το Bob festival καλεί νέους καλλιτέχνες στο Scratch night

 

Από την Ηρώ Μητρούτσικου                                                                                                  2.4.2014

 

 

http://www.attikipress.gr/86036/to-bob-festival-kalei-neoys-kallitexnes-sto-scratch-night

 

 

To Bob festival (www.bobfestival.gr ) είναι πια ένα θεατρικό γεγονός, που αναμένουν κάθε Μάιο οι θεατρόφιλοι. Δημιουργήθηκε πριν επτά χρόνια από την θεατρική ομάδα AbOvo με σκοπό να περιλαμβάνει και να παρουσιάζει τις καλύτερες νεανικές παραστάσεις που παίχτηκαν τη θεατρική σεζόν που μας πέρασε. Τότε, οι νεανικές παραστάσεις και ειδικά αυτές που απευθύνονταν σε πιο νεανικό κοινό ήταν πολύ λιγότερες από ότι σήμερα. Ωστόσο, από την πρώτη του, κιόλας, χρονιά, το bob φέστιβαλ εξελίχθηκε σε μία δυναμική θεατρική γιορτή!

Εκτός από τις καλύτερες παραστάσεις, συχνά παρουσιάζονται προπαραστάσεις (δηλαδή work in progress που  θα δουλευτούνε κι άλλο και θα παρουσιαστούνε ξανά στο κοινό, την νέα χρονιά, πιο ολοκληρωμένες), stand up, παραστάσεις αυτοσχεδιασμού, συναυλίες κ.α.

Το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα, και φέτος, στο Bios (Πειραιώς 84), από τις 5 ως τις 11 Μαΐου, με πολλές παραστάσεις καθημερινά!

 

Κατά τον τρίτο χρόνο του φεστιβάλ, δημιουργήθηκε και ο διαγωνισμός Scratch night, αρωγός για θεατρικά φιντανάκια…

Νέες ομάδες, ακόμα και παιδιά που μόλις αποφοίτησαν από δραματικές σχολές, μπορούν να κάνουν την δικιά τους μικρή θεατρική πρόταση (η οποία δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί), είτε είναι devised, είτε όχι, να διαγωνιστούν με άλλες νεανικές ομάδες και ενδεχομένως να κερδίσουν όχι μόνο ένα χρηματικό ποσό (500€), αλλά και την παραχώρηση του θεάτρου για 10 παραστάσεις τον Σεπτέμβριο, σεμινάριο δραματουργίας-παραγωγής από τους ίδιους τους  AbΟvo, καθώς και την “επικοινωνία” της παράστασης.

Πιο αναλυτικά: κάθε ομάδα συμπληρώνει την αίτηση μέχρι την Παρασκευή 11 Απρίλη

http://bobfestival.gr/Bob_Theatre_Festival_2014/Scratch_2014.html

και φτιάχνει ένα μικρό βιντεάκι. Σε αυτό η ομάδα, απλά, παρουσιάζεται και μιλά για την ιδέα τους.

Οι AbΟvo επιλέγουν κάποιες από τις ομάδες, οι οποίες θα πρέπει και να ετοιμάσουν μια 15λεπτη παράσταση, ένα σκράτς, που θα παρουσιάσουν κατά την διάρκεια του φεστιβάλ. Οι καλύτερες ομάδες ανακηρύσσονται φιναλίστ και λαμβάνουν μέρος στον τελικό γύρο που θα αναδείξει τον τελικό νικητή με ψηφοφορία. Η νικήτρια ομάδα θα κερδίσει το διπλό έπαθλο με την υποχρέωση να εξελίξει αυτό το 15λεπτο σε μια ωριαία παράσταση!

https://www.facebook.com/BobTheatreFestival.

Όσοι, λοιπόν, είστε νέοι ηθοποιοί, φερέλπιδες σκηνοθέτες και προπάντων ορεξάτοι καλλιτέχνες, σπεύσατε. Δεν έχετε τίποτα να χάσετε… Και που ξέρετε, μπορεί να κερδίσετε!

  

Πνεύμα Θεατρικό

 

Από την Ηρώ Μητρούτσικου                                                                               29.3.2014

http://www.attikipress.gr/85414/eksairetikos-kai-monternos-lorka-se-dyo-parastaseis-sto-vault

 

 

Εξαιρετικός και μοντέρνος Λόρκα σε δυο παραστάσεις στο Vault

 

Η “Γέρμα”, “Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα” και ο “Ματωμένος γάμος” είναι τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της «Ισπανικής υπαίθρου» του Λόρκα. Και τα τρία έργα υπογραμμίζουν τον εγκλωβισμό και την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα. Και τα τρία τελειώνουν με θάνατο!

Σήμερα θα ασχοληθούμε με τα δύο πρώτα, που ανεβαίνουν και τα δύο στο θέατρο Vault σε λίγο πιο σύγχρονες εκδοχές. Δύο έργα καθαρά γυναικεία, με πολλούς χαρακτηριστικούς τύπους της επαρχίας, στα οποία οι άντρες είτε παίζουν μικρό ρόλο (Γέρμα), είτε δεν εμφανίζονται ποτέ και μόνο ακούμε γι αυτούς (Μπερνάντα Άλμπα), αλλά πάντα εξουσιάζουν τα πάντα! Και στα δυο είναι έντονη η αίσθηση της απελπισίας και της καταπίεσης της γυναίκας, αλλά και μιας ιστορίας που θυμίζει έντονα αρχαία τραγωδία σε μια σύγχρονη εκδοχή, όπου τα θεία έχουν αντικατασταθεί από τις αυστηρές κοινωνικές επιταγές…

Γέρμα 

Γράφτηκε το 1934, ενώ στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 1961 από το Εθνικό Θέατρο (σκηνοθεσία Αλ.Σολωμού, Γέρμα: Αν.Συνοδινού). Στα Ισπανικά, Yerma σημαίνει στείρα, άγονη, έρημη. Η Γέρμα είναι μια νέα κοπέλα που παντρεύεται με τον διακαή πόθο να γίνει μητέρα, αλλά τελικά οδηγείται σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Το έργο, τελικά, ασκεί κριτική στις κοινωνικές νόρμες και τα ήθη και στην κατάπνιξη της γυναικείας επιθυμίας και του έρωτα.

Η Λιλή Μελεμέ έστησε μια υπέροχη, νεανική παράσταση, γεμάτη δύναμη και ένταση, με 10 ηθοποιούς συνέχεια επί σκηνής. Στην μικρή σκηνή του θεάτρου Vault οι νεαροί ηθοποιοί παίζουν, τραγουδούν, χορεύουν, κάνουν μάγια, φονεύουν και όλα αυτά σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές! Άχρονα ή σύγχρονα κουστούμια και μια πολύ ιδιαίτερη λύση για το σκηνικό (Αριάδνη Βοζάνη)!

Πολύ καλή επιμέλεια κίνησης (Πάρης Μαντόπουλος) και μία ιδιαιτερότητα: ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Γέρμας έχει διδαχτεί σε διπλή διανομή: Μυρτώ Γκόνη και Ειρήνη Κουμπαρούλη. Όλες οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές και η παράσταση -αν και έχει σύγχρονη μορφή- δεν έχει πειραχτεί καθόλου το κείμενο. Ένα έργο γεμάτο πάθος και μια παράσταση φρέσκια και μοντέρνα που θα συνιστούσα να μην χάσετε!

Μετά από συνεχείς παρατάσεις παίζεται για δυο Τετάρτες και Πέμπτες ακόμα (μέχρι το Πάσχα), στις 7.00.

  

Πνιγμονή

Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα το έγραψε ο Ισπανός συγγραφέας και ποιητής δυο χρόνια μετά (1936) και ήταν το τελευταίο έργο που έγραψε. Ο Δημήτρης Καρατζάς (ιδιοκτήτης του θεάτρου Vault) αποφάσισε να μεταφέρει το έργο στην σύγχρονη εποχή. Για να είναι, όμως, πιστευτός όλος αυτός ο τυφλός πουριτανισμός, η απάνθρωπη καταπίεση και οι ασφυκτικοί κανόνες μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας, έπρεπε να το μεταφέρει σε άλλη χώρα.

Έτσι από την Ισπανία του 1936, μεταφερόμαστε στην Ανατολική Τουρκία του 2013. Πάλι ύπαιθρος, πάλι αυστηροί κανόνες, σε ένα τόπο " που το χειρότερο που μπορείς να πάθεις είναι να γεννηθείς γυναίκα”.

 Το κείμενο δεν αλλάζει πολύ. Άλλαξαν τα ονόματα (μετατρέπονται σε μουσουλμανικά), η δομή κρατήθηκε και πολλές σκηνές κρατήθηκαν αυτούσιες, ενώ προστέθηκαν ακόμα τέσσερις σκηνές.

Η ιστορία: Η Χαντισέ 'Αλντα (Μπερνάντα Άλμπα), σκληρή και πέτρινη, έχει χάσει δυο αδερφές παλιά, από λιθοβολισμό και τώρα, μόλις, κήδεψε τον άνδρα της. Ωστόσο, αυτή είναι που θα επιβάλει πένθος οχτώ χρόνων στις πέντε ανύπαντρες κόρες της. Μόνον η μεγαλύτερη κόρη, η πιο πλούσια και πιο άσχημη, μπορεί να μιλά στον αρραβωνιαστικό της πίσω από το καγκελόφραχτο παράθυρό της. Όμως, ο αρραβωνιαστικός διατηρεί μυστικό δεσμό με την μικρότερη και ομορφότερη κόρη (ο Πέπε Ρομάνο, το αντικείμενο του πόθου για τις κόρες, δεν εμφανίζεται ποτέ!). Οι κόρες αλληλοφαγώνονται, ενώ η υπηρέτρια προσπαθεί να προλάβει το κακό, όπως μπορεί…

Πνιγμός είναι μια μορφή ασφυξίας που οφείλεται σε μηχανική απόφραξη της αναπνευστικής οδού.

Το έργο εδώ τελειώνει με ένα έγκλημα τιμής, το οποίο προκαλεί άλλα εγκλήματα, απόρροια της σκληρής καταπιεστικής ζωής και της βουβής απελπισίας όλων των γυναικών! Βαρύ έργο με εξαιρετικές ερμηνείες και από τις νεαρές: Κική Μαυρίδου, Αλεξάνδρα Ούστα, Νίκη Αναστασίου, Ειρήνη Σταματίου, Μελισάνθη Μαχούτ και από τις μεγαλύτερες και πιο γνωστές: Αθηνά Τσιλύρα (Μπερνάρντα Άλμπα), Γιάννα Σταυράκη (μητέρα της), Θεοδώρα Σιάρκου (υπηρέτρια). Λιτό σκηνικό που θυμίζει επαρχιακό σαλόνι, απλά μαύρα ρούχα (Σίμος Παπαναστασόπουλος).

Η παράσταση βρίσκεται υπό την αιγίδα  της Unesco Πειραιώς και Νήσων και στις 20 Μαρτίου παρουσιάστηκε στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την ψυχαγωγία των έγκλειστων γυναικών.

Κάθε ΠΣΚ.

 

Πολυχώρος VAULT

Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

(8’ από μετρό Κεραμεικός)

213 0356472 / 6945 993870

http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1

Πνεύμα Θεατρικό

Από την Ηρώ Μητρούτσικου                                                                             4.4.2014

Μπουλγκάκοφ: ένας παραγκωνισμένος συγγραφέας

Δύο έργα του Μπουλγκάγκοφ παίζονται αυτή την στιγμή στην Αθήνα. Το “Διαβολιάδα” από την νεανική ομάδα Ubuntu, με την φρέσκια ματιά της σκηνοθέτιδος Ελεάννας Τσίχλη, στο bios, και λίγο πιο μακριά, στο Studio Μαυρομιχάλη, μια μυθιστορηματική βιογραφία αυτού του διάσημου Ρώσου συγγραφέα.

Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ 

Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1891-1940) θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς σατιρικούς της Ρώσικης λογοτεχνίας. Υπηρετεί και τραυματίζεται κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πράγμα που επηρεάζει τις δημιουργίες του. Το πιο σημαντικό έργο του, το οποίο γράφει από το 1924 μέχρι τον θάνατό του, είναι «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα». Πρόκειται για μια σατιρική εκδοχή του "Φάουστ", όπου ο Σατανάς επισκέπτεται τη Μόσχα της δεκαετίας τού '30 και κάνει άνω κάτω την τοπική κοινωνία. Ορισμένοι κριτικοί θεωρούν αυτό το βιβλίο ως το καλύτερο Ρώσικο μυθιστόρημα τού 20^ου  αιώνα.

Από το 1927 η καριέρα του είχε αρχίζει να δέχεται τριγμούς, καθώς οι κριτικοί τον θεωρούν πολύ αντισοβιετικό. Το 1930 η καριέρα του σταματά τελείως από τη λογοκρισία: έργα του δεν δημοσιεύονται πλέον και τα θεατρικά του εξαφανίζονται από το πρόγραμμα των θεάτρων. Ο Μπουλγκάκοφ παρουσίαζε γελοιοποιημένες παραστάσεις της καθημερινότητας με φανταστικά ή παράλογα χαρακτηριστικά – ένας τυπικός τρόπος άσκησης κοινωνικής κριτικής από την εποχή του Γκόγκολ. Για αυτό και "Η καρδιά ενός σκύλου" (1925) και πολλά από τα έργα του, θεατρικά και μη, δημοσιεύτηκαν στην Ρωσία πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα.

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ

Το έργο του Ισπανού δραματουργού Χουάν Μαγιόργκα «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» είναι μια φανταστική ιστορία βασισμένη στην τρομερή εμπειρία του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, τον οποίο ο Σταλινισμός καταδίκασε σε σιωπή. Η υπόθεση διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’30, όταν ο Μπουλγκάκοφ, απεγνωσμένος από την απόλυτη λογοκρισία που επιβάλλεται στα έργα του, μετατρέπεται σε «συγγραφέα για έναν μόνο αναγνώστη»: γράφει το ένα γράμμα μετά το άλλο στον Στάλιν, απαιτώντας ή να ζήσει ελεύθερος ως καλλιτέχνης στη Σοβιετική Ένωση ή να του δοθεί η άδεια να φύγει από τη χώρα. Περιθωριοποιημένος σε μια κοινωνία της οποίας φέρεται ως προδότης, με την υποστήριξη και τη θαλπωρή μόνο της συζύγου του, ο Μπουλγκάκοφ περιμένει εις μάτην μια απάντηση από τον μεγάλο σύντροφο. Ώσπου μια μέρα δέχεται ένα τηλεφώνημα από κάποιον που του συστήνεται ως Στάλιν. Ο Μπουλγκάκοφ δεν έχει καμιά αμφιβολία επ’ αυτού. Δυστυχώς, το τηλεφώνημα διακόπτεται τη στιγμή που ο Στάλιν είναι έτοιμος να ορίσει μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο. Το αποτέλεσμα; Ο συγγραφέας απομονώνεται από τον κόσμο περιμένοντας το επόμενο τηλεφώνημα ή την απάντηση στα γράμματά του.

Το έργο του Μαγιόργκα, τελικά είναι πολιτικό και αποτελεί έναν στοχασμό πάνω στη σχέση εξουσίας και καλλιτέχνη, εξουσίας και ατόμου. Ποιά είναι τα όρια που θέτει ο δημιουργός σε αυτή τη σχέση προκειμένου να κρατήσει ακέραιο το έργο του, τα ιδανικά του και τις αρχές του; Πώς μπορεί να γίνει κανείς αποδεκτός από την εξουσία και ταυτόχρονα να παραμείνει συνεπής ως προς το δημιούργημά του;
Ο Ισπανός δραματουργός, κινούμενος με αριστοτεχνικό τρόπο ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, χρησιμοποιεί τρία υπαρκτά πρόσωπα μιας άλλης εποχής, προκειμένου να αγγίξει ερωτήματα που είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, για μια κοινωνία που οδεύει ακάθεκτη προς τον ολοκληρωτισμό.

Η ομάδα  «Εν Δράσει» επέλεξε αυτό το έργο για να το παρουσιάσει στο θέατρο “Studio Μαυρομιχάλη”, θεωρώντας ότι αφορά την εποχή μας με την επιβολή των μνημονίων, τον αυταρχικό τρόπο επιβολής μέτρων, καθώς και το κόψιμο επιχορηγήσεων και κάθε είδους κονδυλίων...

 Το καστ της παράστασης έχει τις καλύτερες συστάσεις: ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μυλωνάς είναι ηθοποιός τού Στάθη Λιβαθινού και αυτή είναι η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά, ο πρωταγωνιστής Μελέτης Ηλίας είναι ηθοποιός του Θ.Τερζόπουλου, η Άννα Ελεφάντη ηθοποιός του Γ.Καλαβριανού, ενώ ο Στάθης Σταμουλακάτος ηθοποιός της Ελένης Σκότη! Οι τέσσερίς τους ενώθηκαν και έφτιαξαν μια πολύ προσεγμένη παράσταση. Παρακολουθούμε τον πάντα εξαιρετικό Μ.Ηλία, σε ένα συνεχές παραλήρημα, τόσο κλονισμένο ψυχικά ώστε να φτάνει στο σημείο να βλέπει οράματα. Υποτελής και, συγχρόνως, ματαιόδοξος, γεμίζει τους τοίχους του θεάτρου αποκόμματα εφημερίδων, γράφει μανιωδώς γράμματα και αδιαφορεί για γυναίκα, φίλους και οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο και ζει στον πυρετό της επικοινωνίας με τον Στάλιν, ο οποίος τον αγνοεί!

Έντονη κινησιολογία (Θάλεια Δήτσα) σε λιτή σκηνοθεσία και λιτό σκηνικό (Κωνσταντίνος Ζαμάνης), αρκετά, όμως, για να ξεχειλίσει η σκηνή με την ερμηνεία του  Μ.Ηλία, σε ένα όχι και τόσο εύκολο κείμενο!

Κι ενώ το έργο αναφέρεται σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Μπορεί να μην έχουμε άμεση λογοκρισία, ούτε ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά η Τρόικα είναι συνεχώς πάνω από το κεφάλι μας… Η κρίση είναι αξιακή, κοινωνική, πολιτική. Δεν είναι μακριά ο νευρικός κλονισμός (που υποθέτει ο συγγραφέας ότι παθαίνει ο Μπουλγκάκοφ), από τις αυτοκτονίες που συμβαίνουν γύρω μας και την έλλειψη ελπίδας για ανάκαμψη που κυριαρχεί….

video trailer:  http://www.youtube.com/watch?v=SHmPDCp8Hbs

STUDIO ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ
Μαυρομιχάλη 134

Τετάρτη 8:00,  Πέμπτη και Παρασκευή  9:15,

Τελευταία εβδομάδα, ή να αναμένουμε και δεύτερη παράταση;

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑΝΑ ΚΤΗΝΗ. Έσφαξαν βρέφη και έγκυες γυναίκες. Ούνοι – σελτζούκοι, δολοφόνοι.

http://olympia.gr/2014/04/05/%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%89%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%81/

ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ.

ΔΕΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΙΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΕ ΓΕΡΜΑΝΟΔΟΥΛΟΥΣ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΟΥΣ.

ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ.

ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΩ.

05/04/1944: Γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτελούν 270 κατοίκους της κοινότητας Κλεισούρας της Καστοριάς, σε αντίποινα για το φόνο δύο Γερμανών στρατιωτών.

Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίστηκαν, έγκυες γυναίκες ξεκοιλιάστηκαν, βρεφοκρατούσες μητέρες έπεσαν νεκρές με

τα τέκνα τους στην αγκαλιά, αφρόπλαστες παρθένες σφαγιάστηκαν πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, σεβάσμιοι γέροντες που σ’ όλη τους τη ζωή υπερασπίστηκαν τα ιδανικά της πατρίδας έγιναν παρανάλωμα του πυρός μέσα στις οικίες τους. Ούτε και τον σεβάσμιο ιερέα που με τον Τίμιο Σταυρό στο χέρι εκλιπαρούσε για έλεος και προσπαθούσε να καταπραΰνει το μένος των αιμοσταγών οργάνων του Χίτλερ υπερασπιζόμενος το ποίμνιό του, δε σεβάστηκαν τα απάνθρωπα κτήνη των Ες-Ες και τον κατακρεούργησαν.

Η ηρωική Κλεισούρα όμως δέχτηκε το πρώτο καταστροφικό πλήγμα στα 1878 από τα αιμοχαρή τουρκικά στίφη των Γκέγκηδων του Ισμαήλ αγά, τα οποία όμως κατατροπώθηκαν από τα αρματολικά σώματα που λημέριαζαν στο Μουρίκι. Ακολούθως, στις 22 Ιουλίου 1903 κατά την ψευδεπανάσταση του Ίλιντεν και στη συνέχεια στις 2 Νοέμβρη 1912 που λεηλατήθηκε από τους Τούρκους, όταν αυτοί οπισθοχωρούσαν από τη Μακεδονία. Η τριήμερη εκείνη λεηλασία, κατά την οποία καταστράφηκαν 400 από τις 700 οικίες της, σήμανε το τέλος μιας ένδοξης για την ιστορική Κλεισούρα εποχής, κατά την οποία ο ρόλος της κωμοπόλεως ήταν σημαντικότατος για τα γράμματα, τις τέχνες, τον πολιτισμό, το εμπόριο, αλλά και για τον ελληνισμό της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας. Η Κλεισούρα, η Κοσμόπολη όπως την είχε αποκαλέσει ο Γάλλος περιηγητής Pouqueville, απέκτησε λαμπρή πνευματική και εμπορική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και πλούτισε με τις οικονομικές συνδρομές των αποδήμων Κλεισουριέων, οι οποίοι είχαν δημιουργήσει σπουδαίες και ανθηρές παροικίες στις ευρωπαϊκές και βαλκανικές χώρες και ενίσχυαν τα αξιόλογα εκπαιδευτικά ιδρύματα της ιδιαίτερης πατρίδας τους, που απέφεραν και την πνευματική ακμή της κοινότητας, την καλλιέργεια των γραμμάτων με τους λόγιους και επιστήμονες και την μετεξέλιξη του οικισμού σε μια δραστήρια μικροαστική κοινωνία. Η Κλεισούρα υπήρξε η κοιτίδα μεγάλων προσωπικοτήτων, παιδαγωγών και ανθρώπων των Γραμμάτων και του Πνεύματος. Είναι η γενέτειρα των λογίων Δαρβάρεων και Παρτζούλα, του κωμωδιογράφου Νούσια, του μητροπολίτη Μολδαβίας Δοσοφτέι, του συγγραφέα και ποιητή Μπέζα, του Κόκου, του Τσιαγάνη, του Σίνα, του Νικολίδη Πίνδου, του Μανδρίνου, του ιατροφιλοσόφου Δήμητσα, των αρχιάτρων Νάτση, Χερτούρα και Αργυρόπουλου, αλλά και των μελών της Φιλικής Εταιρείας και αρχόντων της Μολδαβίας Μάσιου και Μάτσα. Η Κλεισούρα, η αγέρωχη πατρίδα των μεγάλων εμπορικών οικογενειών και ευεργετών Τζημούρτου, Παρτάλη, Παπάνα, Ουρμάνη, Σαΐτου, Κίκη, Ανθούλα, Μάνου, Κάρζια, Σιόντου, Μπάσια, Βούτσιου, Λέκου, Σπίρτα, Νάσλα, Κανάρα, Όκα, Τάρτσα, Βαρβέρη, Βαραβάκη, Τσιούλη, Σιμώτα, Παγγέλα, Μπουκουβάλα, Κώτσιου και Κιάντου. Η Κλεισούρα της ευημερίας και της ανάπτυξης, η αρχόντισσα της Δυτικής Μακεδονίας, συνέχισε να αποτελεί σημαντική κωμόπολη της περιοχής μέχρι τη μοιραία ημέρα της 5ης Απριλίου 1944, ημέρα που ο θάνατος σαβάνωσε την μαρτυρική και πολύπαθη κωμόπολη.

Το πρωινό εκείνο κανείς δε μπορούσε να φανταστεί το κακό που επρόκειτο να συμβεί. Αντιστασιακές ομάδες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, που δρούσαν στην περιοχή με επικεφαλή το Σιατιστινό Αλέξη Ρόσιο, γνωστό ως καπετάν Υψηλάντη, είχαν πληροφορηθεί ότι μια γερμανική φάλαγγα από φορτηγά αυτοκίνητα επρόκειτο να περάσει την ημέρα εκείνη μεταφέροντας τα λάφυρα που οι αγκυλόσταυροι είχαν αποκομίσει από τη λεηλασία των εβραϊκών εμπορικών καταστημάτων της Καστοριάς με κατεύθυνση το Αμύνταιο˙ έτσι επέλεξαν το στενό στη θέση Νταούλι, θέση στρατηγική με πολλά φυσικά πλεονεκτήματα, και έστησαν ενέδρα. Όταν η εμπροσθοφυλακή της φάλαγγας έφτασε στην τοξωτή γέφυρα του Νταουλιού άρχισε μάχη που είχε σαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις (3) προπομποί Γερμανοί μοτοσικλετιστές. Σε λίγη ώρα κινήθηκε προς το σημείο αυτό ισχυρή κατοχική δύναμη κι έτσι η αντιστασιακή ομάδα αναγκάστηκε να υποχωρήσει, αφού πρώτα οι αντάρτες ακρωτηρίασαν οικτρά τους τρεις μοτοσικλετιστές και τους εγκατέλειψαν αιμόφυρτους παραταγμένους σε στάση προσοχής στη γέφυρα και αφού μετέφεραν τις μηχανές τους μέσα στην Κλεισούρα. Οι επικεφαλείς αξιωματικοί των Ναζί αντικρίζοντας το αποκρουστικό θέαμα των κατακρεουργημένων βέβηλα συντρόφων τους, οργίστηκαν αφάνταστα επιζητώντας άμεση εκδίκηση και σκληρά αντίποινα. Η στρατηγική του «προληπτικού» πυρός και σιδήρου, δηλαδή η εξόντωση κάθε δυνάμει εχθρού, για να μη διακυβευθεί «πολύτιμο γερμανικό αίμα», ακολουθείται και πάλι.

Στόχος τους φυσικά το πιο κοντινό χωριό˙ η Κλεισούρα. Ειδοποιούν τα φρουραρχεία της Καστοριάς και της Κοζάνης, καθώς και το τάγμα των Ες-Ες της Πτολεμαΐδας και δίνουν εντολή να προβούν σε πράξεις αντιποίνων κατά του ανυποψίαστου άμαχου πληθυσμού, που εκείνη τη μέρα αποτελούνταν μόνο από γυναικόπαιδα και γέροντες, μια και οι άνδρες είχαν φροντίσει να απομακρυνθούν για ασφάλεια στα γύρω βουνά και στο Μοναστήρι της Παναγίας με την ελπίδα ότι η γερμανική δολοφονική μανία θα άφηνε άθικτους τους γέροντες και τα γυναικόπαιδα, όπως τους είχε καθησυχάσει γι’ αυτό ο αρχηγός των ανταρτών, ο οποίος προτίμησε να απομακρυνθεί στο απέραντο δάσος και να παρακολουθήσει από εκεί ό,τι επρόκειτο να συμβεί. Όλα αυτά επιτρέπουν να εξάγουμε επιχειρήματα υπέρ ή κατά της αποτελεσματικότητας, της σκοπιμότητας και κατά συνέπεια του θεμιτού της Αντίστασης.

Οι αρχιτέκτονες όμως του εγκλήματος έστειλαν πρώτα μέσα στην αρχοντική κωμόπολη ανιχνευτές για να τους καθησυχάσουν ότι δεν θα τους πειράξουν ώστε να μην τραπούν σε φυγή. Οι κατακτητές δεν διστάζουν να δίνουν ακόμα και απατηλές «εγγυήσεις» για να τις αθετήσουν τη δεδομένη στιγμή. Πίσω τους ακολουθούσαν πάνοπλοι οι εκτελεστές και οι εμπρηστές των Ναζί. Τα Ες-Ες και οι γερμανοφορεμένοι Βούλγαροι κομιτατζήδες υπό την αρχηγία των Γερμανών διοικητών της Καστοριάς Ράισελ και Χίλντεμπραντ και την καθοδήγηση του βουλγαρίζοντα αρχικομιτατζή Κάλτσεφ, αφού πήραν το σύνθημα με φωτοβολίδα από το Νταούλι στις 3 μ.μ., άρχισαν να φονεύουν τους κατοίκους με αυτόματα, αμφίστομους πελέκεις και ξιφολόγχες και να πυρπολούν τα αρχοντικά με ειδική εμπρηστική σκόνη. Σπέρνουν το θάνατο χωρίς διάκριση. Ξεκοιλιάζανε έγκυες, λογχίζανε βρέφη αβάπτιστα και νήπια, κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά έπεφταν νεκρές στο νωπό χορτάρι των αυλόγυρων από το καυτό μολύβι των πολυβόλων˙ μαζί με τις αρχόντισσες νοικοκυρές, έπεφταν νεκροί και οι σεβάσμιοι γέροντες κι οι γερόντισσες μέσα στα περίφημα αρχοντικά τους. Κανείς δεν μπόρεσε να σταματήσει τους αιμοδιψείς επιδρομείς από το φρικιαστικό έργο της ομαδικής σφαγής και πυρπολήσεως, ούτε και ο παπα-Γιώργης Μήτρας που με το σταυρό στο χέρι εκτελείται ως νεομάρτυρας και κατακρεουργείται. Μέσα στο δίωρο διάστημα που όριζε η διαταγή μετατρέπουν τα πάντα σε κόλαση σπέρνοντας το αίμα, τη φρίκη και το θάνατο και αφήνοντας πίσω τους διακόσια ογδόντα (280) αθώα θύματα, που κλείνουν τον ευρύ κατάλογο των νεκρών της Επιχείρησης Maigewitter (Μαγιάτικη καταιγίδα) τον Απρίλη του 1944.

Στο μεταίχμιο της δίωρης προθεσμίας είχαν στήσει στον τοίχο επτά (7) γυναίκες και τη στιγμή που το αυτόματο ετοιμαζόταν να κροταλίσει εκείνη ακριβώς τη στιγμή, γύρω στις 5 μ.μ., είχε ανάψει πάνω από την άμοιρη Κλεισούρα η φωτοβολίδα που σήμανε τη λήξη της ανείπωτης ανθρωποθυσίας και στάθηκε η σωτηρία των επτά γυναικών, που από τη μνήμη και την ψυχή τους δεν θα σβήσει ποτέ η εικόνα του Γερμανού των Ες-Ες με το κόκκινο απ’ το αίμα αδιάβροχο, αλλά και της νεκρής μάνας με το παιδί της στην αγκαλιά. Ο σφαγέας της Κλεισούρας συνταγματάρχης Karl Schümers (Καρλ Σύμερς), διοικητής του 7ου Συντάγματος της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των Ες Ες, χαρακτηρίζεται ως άτεγκτος και άκαμπτος χαρακτήρας και η ωμότητα στη συμπεριφορά του οφείλεται στην πεποίθησή του ότι ο ελληνικός πληθυσμός περιέθαλπε και υποστήριζε τους αντάρτες και ως εκ τούτου γι’ αυτόν ήταν όλοι συνένοχοι στην αντίστασή τους κατά του Άξονα. Οι αντιανταρτικές επιχειρήσεις έπρεπε να προσφέρουν «τρόμον αντί τρόμου», έτσι ώστε ο άμαχος πληθυσμός να φοβηθεί τελικά περισσότερο τις γερμανικές δυνάμεις παρά τις συμμορίες. Η απάνθρωπη συμπεριφορά του Karl Schümers (Καρλ Σύμερς) είχε σαν αποτέλεσμα ο πολιτικός εντεταλμένος του Γ΄ Ράιχ στα Βαλκάνια Herman Neubacher (Χέρμαν Νοϋμπάχερ) να ονομάσει την επιχείρηση στην Κλεισούρα «λουτρό αίματος» και να επισημάνει με οργή πως οι φρικαλεότητες που διεπράχθησαν παρέβαιναν τις πάγιες διαταγές περί αντιποίνων. Όσα όμως υποστήριξε ο Νοϋμπάχερ τα απέρριψε ως αβάσιμα ο Στρατιωτικός Διοικητής Θεσσαλονίκης – Αιγαίου, ενθαρρύνοντας έτσι τον Karl Schümers (Καρλ Σύμερς) να επαναλάβει με τους αιμοσταγείς άνδρες του λίγο αργότερα και στο Δίστομο παρόμοιες σφαγές αμάχων.

Η μοίρα όμως του επιφύλασσε οικτρό τέλος, όταν το αυτοκίνητό του πάτησε νάρκη λίγο έξω από την Άρτα στις 18 Αυγούστου 1944. Τις επόμενες μέρες οι κάτοικοι των γύρω περιοχών με τρόμο θα βλέπουν την πανέμορφη Κλεισούρα να καίγεται, τη φωτιά να συμπληρώνει το έργο της καταστροφής και να φωτίζει τις νύχτες της σκλαβιάς. Όσοι είχαν καταφύγει στα δάση επιστρέφοντας το επόμενο πρωί δεν βρίσκουν τίποτε άλλο παρά μόνο ερείπια και νεκρούς. Άλλοι αγκάλιαζαν τα πτώματα των οικείων τους και άλλοι μάταια αναζητούσαν τους καμένους. Η Κλεισούρα είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο νεκροταφείο αφού το κοιμητήριο του χωριού δεν επαρκούσε για να ταφούν τα διακόσια ογδόντα (280) θύματα, που θάβονταν στις αυλές των εκκλησιών και των σπιτιών και στις πλαγιές του βουνού. Ο φοβερός ναζιστικός Ηρώδης είχε χορτάσει εκείνη τη μέρα από ελληνικό αίμα και ερείπια, μεταξύ των οποίων και το ημιγυμνάσιο, η αστική σχολή, το νέο δημοτικό σχολείο (που είχε ιδρυθεί το 1919) και η μεγάλη βιβλιοθήκη τους. Ήταν παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας και η πολύπαθη Κλεισούρα σήκωσε μαζί με τον Εσταυρωμένο τον σταυρό της και ανήλθε στον Εθνικό Γολγοθά του μαρτυρίου της για να διδάξει και να δείξει στους ελεύθερους λαούς τον δρόμο της αυτοθυσίας, της αρετής και της ελευθερίας. Τις επόμενες ημέρες οι θρήνοι και οι κοπετοί της Θεοτόκου για το Μονογενή της συνοδεύονται από το κλάμα και τις κραυγές απόγνωσης των κατοίκων, που αντηχούν στα γύρω φαράγγια και στα δάση επαναλαμβάνοντας το μακρόσυρτο μοιρολόγι για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ο λαός θέλοντας να χαρακτηρίσει το ολοκαύτωμα αυτό δίκαια το ονόμασε σφαγή, γιατί έτσι μόνο μπορεί να χαρακτηριστεί ο τρόπος με τον οποίο διαπράχθηκε. Το γεγονός αυτό δεν πέρασε στην ιστορία, είναι ακόμη ζωντανό στη μνήμη των πιο ηλικιωμένων, στη μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τόσο άδικα τις οικογένειές τους και φέρουν έκτοτε αιώνιο το πένθος. Η πολιτεία αναγνωρίζοντας το μέγεθος της προσφοράς της Κλεισούρας, της απένειμε τον Πολεμικό Σταυρό Α΄ τάξης και πριν λίγα χρόνια μετονόμασε την Κοινότητα σε Δήμο για ιστορικούς λόγους, ενώ ο Σύλλογος των Απανταχού Κλεισουριέων «Ο Άγιος Μάρκος» τιμώντας τη μνήμη των θυμάτων εκείνων ανήγειρε μνημείο, πάνω στο οποίο ο γλύπτης απαθανάτισε τη στιγμή της δολοφονίας των γυναικόπαιδων και στις τρεις πλευρές χαράχτηκαν τα ονόματά τους.

Το μνημείο αυτό στεφανώνουν κάθε χρόνο με άνθη οι Κλεισουριώτες στην επέτειο εκείνου του ολοκαυτώματος. Οι ζωές που χάθηκαν όμως δεν πήγαν χαμένες˙ η θυσία τους, θυσία απλών ανθρώπων, δεν ήταν μάταιη. Βοήθησαν τον αγώνα για τη λευτεριά, αφού όπλισαν με θάρρος και αυταπάρνηση τους πατριώτες αγωνιστές στις τάξεις της αντίστασης και συνετέλεσαν στην γρήγορη ήττα του φασισμού. Είναι αλήθεια πολύ βαρύ το τίμημα της Λευτεριάς και η πατρίδα μας τον καιρό εκείνο το πλήρωσε με εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται και οι διακόσιες ογδόντα (280) αθώες ψυχές που θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας στην αρχόντισσα της Δυτικής Μακεδονίας, την Κλεισούρα. Από τα βάθη της ψυχής μας ανεβαίνει στα χείλη η υπόσχεση προς τους οικτρά σφαγιασθέντες Κλεισουριώτες ότι δεν θα λησμονήσουμε ποτέ τη θυσία τους και ότι θα δώσουμε νέα ζωή από την τέφρα των οστών τους. Αθάνατοι νεκροί αιωνία σας η μνήμη.

Άρθρο στην εφημερίδα Καστοριανός Πολίτης, έτος 2ο, φ. 74,23 Μαΐου 2003
Σιώκης Δημ. Νικόλαος Θεολόγος – Υποψ. Διδάκτορας

Βαρυποινίτες και ΣΙΑ: μπάτσοι ετοιμαστείτε να σφαχτείτε...και κανείς δεν θα’ ναι εκεί για σας...χαχαχα (γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/04/blog-post_1149.html#more





Συγχαρητήρια...
Το «Σύστημα δούλεψε»...

Για μια ακόμη φορά, μια τιτάνια Πολιτειακή ανεπάρκεια (στο φλέγον πεδίο της Εθνικής/δημόσιας Ασφάλειας) σκάει στην πλάτη κάποιων «ολίγων»...που έκαναν το λάθος ν’ αγανακτήσουν...να φοβηθούν (αδίκως άραγε;) για τη ζωή τους και ν’ «αντιδράσουν έντονα»...

Τι υπέροχο Σύστημα...
Και όλοι «στρίβουν» άλλος απο δω κι άλλος από κει...μπας και «λερωθούν»...απ’ την «αποκοτιά των άμυαλων»...
...ας λερωθεί το λοιπόν – για μιαν ακόμη φορά - η «χάρη μας η αθυρόστομη»...μιας και συνηθίσαμε πια...


Η φράση που «φοριέται» πολύ τελευταίες ημέρες (όπως και σε κάθε «ανάλογη περίσταση») είναι:

«Εμείς θ’ απολογούμαστε για μαλακίες αλλονών;»...
...και «τους εγκαταλείπουν»...οι «λογικοί»...οι «νηφάλιοι»...οι «νομοταγείς»...
...συγχαρητήρια...σε όλους τους «πέριξ εμπλεκόμενους»...με τέτοιους «φίλους» τι τους θέλεις τους εχθρούς;

Εδώ, μάλλον σηκώνει και χειροκρότημα...ίσως...απ’ αυτά που συνοδεύονται όμως με θλιβερό σκύψιμο της κεφαλής και δάκρυα...χρωματίστε τα εσείς αυτά...και σκεφτείτε πόσοι λόγοι μπορούν να γεννήσουν δάκρυα...

Άραγε τι σκέφτονται αυτήν τη στιγμή οι βαρυποινίτες φονιάδες και το οργανωμένο έγκλημα των φυλακών όλης της χώρας (και όχι μόνον) ως προς αυτήν την εξέλιξη;



Ο Βαρυποινίτης το γλεντάει με την «εμπλοκή»


«Μ0<*&%πανα φύλακες, γ@&*όληδες μπάτσοι, ΟΛΟΙ ΣΑΣ τώρα θα καλοπεράσετε (500 προς 1 στον Κορυδαλλό, όχι αστεία!) ...αν τολμάτε ξαναγγίξτε κανέναν από εμάς...και θα σας σκίζουμε, θα σας γ@#$%^ε, θα σας σφάζουμε κι εσάς και τις οικογένειές σας και δεν θα τολμάτε να μας κάνετε το παραμικρό...

Αν θέλετε να πάψουμε να σας σκοτώνουμε, θα το πληρώσετε πολύ ακριβά...το αντίτιμο θα είναι πολύ πολύ βαρύ...θα γίνετε «δούλοι» μας και «κουβαλητές» μας...

Γιατί τώρα καταλάβατε καλά, πως ακόμη κι αν αποφασίσετε «αυθορμήτως» να «αντιδράσετε έντονα» σε κάποια ακραία δική μας ενέργεια, η Υπηρεσία σας και η Πολιτεία σας πολύ απλά θα σας «κρεμάσουν»...για να μην πούμε ακόμη και οι συνάδελφοί σας σε όλη την Ελλάδα...

Ξέρετε ρε πόσες φορές θ’ ακούσετε από «δικούς σας» την φράση: «εμείς θ’ απολογούμαστε για μαλακίες αλλονών;»
Φάγατε έναν δικό μας ρε; Για να δούμε τώρα πόσους απο σας θα φάνε οι ίδιοι οι δικοί σας...χαχαχα....»

Αυτό που συνέβη ήταν ένα «ανέλπιστο» (;) τεστ (αντίδρασης των Αρχών) που όπως φαίνεται το κερδίζουν οι του «οργανωμένου Εγκλήματος των Φυλακών».


Η Πολιτεία στάθηκε ανίκανη να χειριστεί μια τόσο βαριά ποινική περίπτωση. Ούτε καν να τηρήσει την ασφάλεια μέσα στις φυλακές.

Και το χειρότερο.
Ένας έγκλειστος βαρυποινίτης σφάζει έναν Φύλακα. Αν δεν είχε πεθάνει ο «καθ’ έξιν φονιάς» (προτιμάτε αυτό ή το «απόβρασμα»;) η Πολιτεία πολύ απλά θα τον διατηρούσε «εντός της φυλακής» να συνεχίσει να εκτίει την ποινή του. Άντε να του έβαζε στην πλάτη και λίγα χρόνια ακόμη. Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι για τον τύπο.
Οι υπόλοιποι βαρυποινίτες «πως θα το έπαιρναν» άραγε;

Κατά βάση, θα έπεφτε πολύ γέλιο...
«Ρε σείς τι χουνέρι έφτιαξε ο τρελοαλβανός του φύλακα ρε; Του έκοψε το καρύδι; Και τι του έκαναν; Χαχαχα...5 χρόνια φυλακή...χαχαχα...αφού έτσι κι αλλιώς μέσα είναι...του έκλασαν μια μάντρα @$%Ι&ια...μα τι μαλάκες είναι αυτοί ρε; Με τίποτα δεν τσαντίζονται; Τι πρέπει να τους κάνεις δηλαδή; Τους πηδάς τα ίδια τους τα παιδιά, τα σφάζεις, μαζί με τους γέρους τους, τους γαμείς τη γυναίκα κι αυτοί απλά σου κουνάνε το δάχτυλο και σου λένε: άτιμο παιδί θα σε τιμωρήσω, κάτσε ήσυχα....χαχαχα...ε, μα τα θέλει ο κώλος τους των μπάτσων...σφάξτους λοιπόν...»
Έτσι...τόσο απλά...



Ποιά γλώσσα καταλαβαίνει ο επαγγελματίας φονιάς;


Η ζωή των Φυλάκων (αλλά και των υπολοίπων αστυνομικών) θα έμπαινε ή όχι σε απόλυτο και άμεσο κίνδυνο, όντας έρμαιο του κάθε τρελαμένου βαρυποινίτη εάν δεν δίνονταν μια «ισόρροπη απάντηση στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν αυτοί οι φονιάδες»;

Και δεν λέω πως ήταν προσχεδιασμένο...
Λέω πως η ανεπάρκεια της Πολιτείας θέτει σε λειτουργία κάτι σαν – ας πούμε – μια «ομαδική/κοινωνική ανακλαστική ψυχολογία του βάθους»...μια ψυχολογία αυτοσυντήρησης...

Αυτές οι δικαιολογημένες βαθιές ανησυχίες (για την ίδια τους την ζωή και την ζωή των οικογενειών τους) τι «ψυχολογικό υπόστρωμα» είχαν χτίσει άραγε στον ψυχισμό φυλάκων και αστυνομικών;

Πόσες και πόσες φορές τάχα αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι την απειλή του «κτήνους»:
«ρε, ξέρεις ποιός είμαι γω; Θα σου φάω γυναίκα και παιδιά ρε, να με θυμάσαι»....
και είναι πλέον 500 προς 1...όλες οι φυλές του κόσμου, η αφρόκρεμα του σκληρού εγκλήματος συγκεντρωμένη πια στις Ελληνικές φυλακές, στους ελληνικούς δρόμους.

Μιλάμε για την ασφάλεια αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους. Των ενστόλων που επιφορτίστηκαν με τον έλεγχό τους.

Δεν είναι μόνον θυμικό το θέμα. Τα κτήνη αυτά, οι βαρυποινίτες σφαγείς ανθρώπων δεν καταλαβαίνουν από δυό μέρες κρατητήριο ή 3 χρόνια ακόμη φυλακή...τι είναι αυτό μπροστά στα δις ισόβια που ούτως ή άλλως πολλοί απ’ αυτούς έχουν;

Θα «χαμπαριάσουν» ΜΟΝΟΝ εάν ξέρουν πως αν αφαιρέσουν ζωή του Φύλακά τους (ή του αστυνομικού διώκτη τους) θα κινδυνεύσει ΑΜΕΣΑ και η δική τους ζωή...

Είναι το ΜΟΝΟ που θα μπορούσε να συγκρατήσει ένα αναμενόμενο τεράστιο κύμα φονικής εξέγερσης σε όλες τις φυλακές της χώρας...

Και όχι μόνον...μην ξεχνάμε πως οι περισσότεροι "συνεργοί" τους είναι εκτός φυλακών...

Να θυμηθούμε αυτούς που έστησαν τα πολυβόλα έξω από τις φυλακές Τρικάλων και στήριξαν με χιλιάδες σφαίρες, χειροβομβίδες και οχήματα την μαζική δραπέτευση που κατόπιν στοίχισε ζωές Ελλήνων ΕΞ’ ΑΙΤΙΑΣ της ανεπάρκειας του συστήματος ασφάλειας της Πολιτείας;

Ο φόβος και δη ο δικαιολογημένος φόβος έχει τεράστιες δυνάμεις...κάνει εύκολα όλα τα υπόλοιπα...αρκεί που έχει ανεβάσει την αδρεναλίνη και την πίεση στο κεφάλι...

Μετά την θανάσιμη ενέργεια του αλβανού φονιά τον παρέλαβαν «δικαιολογημένα τεντωμένοι κι ανήσυχοι» κάποιοι ένστολοι. Αλλά είχε υποστεί προφανώς και τα «αντίστοιχα» κι από άλλους προηγούμενους «ένστολους». Τι στο διάολο;

Καρωτίδα ενός οικογενειάρχη φύλακα έκοψε...όχι κανενός κοτόπουλου...
Δεν θα υπάρχει Οργή;

Και για να έχουμε καλό ερώτημα: δηλαδή, τι περίμενε η Πολιτεία έτσι που τα είχε κάνει θάλασσα;
Κάποια στιγμή δεν θα ξέφευγε το πράγμα;

Γιατί παίζει έτσι με την ανθρώπινη ψυχολογία, τα ένστικτα αυτοσυντήρησης και ασφάλειας του Έλληνα Πολίτη; Ένστολου και μη.

Ιδού τα «κατορθώματα» αυτού του «κυρίου».



Η άγνωστη ζωή και δράση του Ιλία Καρέλι


Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικαστικού φακέλου του, ο 42χρονος Αλβανός βαρυποινίτης που εμφανιζόταν με το όνομα «Βαλεντίνο Πεπέσκου του Πάπα», υποτίθεται ρουμανικής καταγωγής, είχε την περίοδο 1997-2001 έντεκα καταδίκες, οι περισσότερες ερήμην, για κλοπές. Οταν συνελήφθη καταδικάσθηκε (με συγχώνευση ποινών) σε 14χρόνια κάθειρξη.
Αποφυλακίσθηκε τον Μάιο του 2006 και έναν χρόνο αργότερα συνελήφθη για την επιδρομή στο σπίτι της οδού Καλύμνου στο Νέο Ηράκλειο. Για εκείνη την επίθεση ένας αυτόπτης μάρτυρας περιγράφει στο Βήμα:
«Ηταν φανερό ότι ήθελε να σκοτώσει. Είχε βάλει το σπασμένο γυαλί από μια κορνίζα στο λαιμό της γυναίκας και είχε προσπαθήσει να πνίξει με την αλυσίδα τον 47χρονο σύζυγό της. Μάλιστα ο άντρας είχε μείνει για 20 δευτερόλεπτα αναίσθητος και όλοι πίστεψαν ότι ίσως είχε χάσει την ζωή του. Κι αυτό για ν' αρπάξει λιγότερα από 100 ευρώ από ένα πορτοφόλι. Αν δεν έτρεχε ένας γείτονας, συγγενής της οικογένειας, ώστε να τον ακινητοποιήσει κι αν δεν γλιστρούσε, είναι βέβαιο ότι θα σκότωνε''.
newsit.gr

Για να καταλάβουμε.
Ένας τόσο βίαιος εγκληματίας και με τόσο πλούσιο ιστορικό παραβατικότητας και δη βίαιης, και μόλις 14 χρόνια ποινή. Εκ των οποίων έκανε μέσα μόλις τα – πόσα; - 5;
Τι λέτε ωρε παιδιά; Τόσο πολύ;;;;;;;

Μόλις βγήκε βεβαίως, έκανε τα ίδια...και χειρότερα... Απόπειρα δολοφονίας δύο ανθρώπων, εισβολή στο σπίτι ΤΟΥΣ...ότι χειρότερο...


Πόσοι φονιάδες λες σε παραφυλάνε;


Και μην ξεχνάμε ότι εκεί μέσα στις φυλακές αλλά κι εκεί έξω στους δρόμους περιμένουν την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης χιλιάδες περισσότεροι και χειρότεροι απ’ αυτόν...

Για προσπαθείστε όλοι εσείς οι «προοδευτικοί» εκεί έξω να φανταστείτε πως είναι να είσαι με τα παιδιά και την οικογένειά σου μέσα στην ασφάλεια (υποθέτεις, όλοι λέμε και καμιά μαλακία που και που) του σπιτιού σου – πχ να κοιμάσαι - και ξαφνικά να ξυπνήσεις απότομα με ένα παγωμένο κοφτερό μαχαίρι στο λαιμό σου. Το παιδί σου άραγε ζει ακόμη στο διπλανό δωμάτιο; Πάντως, το 18άχρονο παιδί κάποιου συμπολίτη μας σε ανάλογο περιστατικό πριν δυό χρόνια δεν έζησε. Με το που μπούκαραν, του κάρφωσαν στην πλάτη το μαχαίρι.
Πως σας φαίνεται η εικόνα;

Ε, λοιπόν αυτό είναι το «προφίλ» αυτού του ανθρωποειδούς, του Αλβανού σφαγέα, του Ιλιρ Καρέλι. Έτσι, για να έχετε ακόμη πιο πλήρη την εικόνα του στο μυαλό σας.

Όχι τίποτε άλλο, αλλά να νοιώσετε και πιο οικεία μαζί του την επόμενη φορά που θα πάτε στο Σύνταγμα να διαδηλώσετε την «πίκρα» σας που σκοτώθηκε ο καϋμένος ο φονιάς.

Και για να είναι και πιο παραστατικός ακόμη ο επικήδειος που θα του αναπέμψετε θα μπορούσατε ας πούμε να κάνετε και μια αναφορά και στον κομμένο λαιμό του (πως τον αποκαλέσατε αυτόν τον άνθρωπο;) «ανθρωποφύλακα» (!) καθώς και στο γυαλί που κρατούσε στο χέρι αυτό το απόβρασμα όπως και στον παρ’ ολίγον κομμένο λαιμό εκείνης της γυναίκας – θύματός του...

Ε, λοιπόν, πρέπει να παραδεχτώ πάντως ότι σας ζηλεύω μάλλον ρε γκαρντάσια.
Μα τόσο ανώτερη αισθητική πολιτισμού!

Να κοιμάσαι νυχτιάτικα, να σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό, να σε ξυπνάνε βάρβαρα κι εσύ να έχεις εκείνη την ώρα την ανωτερότητα να πεις με γλυκύτητα στο Μπουκαδόρο Σφαγέα:

«κύριε κλέφτη μου, δεν θα αντιδράσουμε, μην ανησυχείτε. Καταννοώ πως κάνετε ότι κάνετε από ανάγκη. Ορίστε, πάρτε και την γυναίκα μου για να χαλαρώσετε λίγο, χρησιμοποιείστε και τα παιδιά μου αν θέλετε στο διπλανό δωμάτιο, αν πάλι θέλετε να ξεβρακωθώ κι εγώ για χάρη σας να το κάνω, τα χρήματα θα τα βρείτε στο παντελόνι μου και στην τσάντα της γυναίκας μου αλλά τα πολλά είναι σε κείνο εκεί το συρτάρι. Στο φουρνάκι έχει ψητές μπριζόλες, στο ψυγείο κρασί και μπύρα, τα laptop είναι πάνω στο τραπέζι και τα κλειδιά του αυτοκινήτου επίσης...Αν ξέχασα κάτι, παρακαλώ μην διστάσετε να μου το πείτε...ευχαριστώ»

Τι έγινε ορέ προοδευτικό γκαρντάσι; Τα’ πα όλα; Ξέχασα μήπως τίποτα;
Λοιπόν, επειδή ότι βλακείες κι αν νομίζεις ότι πιστεύεις, όλα αυτά αλλάζουν ΑΜΕΣΩΣ μετά την «πιο πάνω τραγική σου εμπειρία» (δεν ξέρω βεβαίως τι απ’ όλα τα παραπάνω θεωρείς τραγικότερη εμπειρία), άκου τώρα και τη φωνή της αυτοσυντήρησης και της ασφάλειας που σε κάποια φτωχαδάκια ανυπεράσπιστα έχει ξυπνήσει νωρίτερα από σένα τον προνομιούχο:





Μπούκαρες; Θες «φύτεμα»...


Παραβίαση οικιακού ασύλου θα έπρεπε αυτοδίκαια να σημαίνει «θάνατο»...αφού έτσι κι αλλιώς, συμβαίνει που συμβαίνει (στο θύμα), ε, καιρός είναι ν’ αντιστραφούν οι όροι...να συμβαίνει στο τομάρι τον μπουκαδόρο φονιά...

Και μάλιστα από τον ίδιο τον Πολίτη ένοικο του σπιτιού....ναι, εννοώ, υπό όρους (ελεγχόμενη) ελεύθερη οπλοφορία των Πολιτών....και πιο ελεύθερη οπλοχρησία εννοείται...ιδίως, εντός του σπιτιού του... «οικιακό άσυλο» δεν το λένε;

Κι αν όχι απ’ αυτόν, τουλάχιστον κατόπιν από τις Δυνάμεις της Τάξεως.

Έτσι, θα ζούσε σήμερα ο αδικοχαμένος υπαρχιφύλακας Γιώργος Τσιρώνης. Και ούτε θα είχαν συμβεί όλα αυτά τα «σοκαριστικά επεισόδια αυτοδικίας».

Προφανώς, για να έχουμε αυτοδικία και δη «φλέγουσα» σαν κι αυτήν που συζητάμε τόσες μέρες και όλοι ψάχνουν σε ποιόν ένστολο τελευταίο τροχό της αμάξης θα τα φορτώσουν ΟΛΑ, μάλλον κάποιο κενό θεσμικό πρέπει να υπάρχει...

Και από που κι ως που γίνεται ανεκτό αυτό που συνέβη στο Σύνταγμα;

Βγήκαν οι αντιεξουσιαστές τσαντισμένοι και εξεγερμένοι και εκθείαζαν τον αλβανό σφαγέα; Έναν εγκληματία που μπούκαρε σε σπίτια και τρομοκρατούσε και σκότωνε;
Εκθειάζουν Έλληνες Πολίτες αυτό το κτήνος;
Αδιαφορώντας για την ζωή του υπαρχιφύλακα που αφαίρεσε; Αντιθέτως, βρίζοντας αυτόν τον άνθρωπο.

Εκθείασαν δηλαδή την «εγκληματικότητα» στην Ελλάδα θεωρώντας την επαναστατική ενέργεια;
Ρε θα τρελαθούμε τελείως;

Και η Ελληνική Πολιτεία, απλά αδιαφορεί...αφήνοντας έδαφος γι’ ακόμη μεγαλύτερες και πιο εκτεταμένες αυτοδικίες εντός της Ελληνικής κοινωνίας πια...
Και όχι μόνον...διαφόρων ειδών «ξεκαθαρίσματα»...

Ξαφνικά, όλοι παθαίνουν ένα σύγκρυο και σοκάρονται από την ένταση της αυτοδικίας προς τον Αλβανό φονιά...

Και γυρνάνε οι πάντες την πλάτη στους «κατηγορούμενους ένστολους», μοιράζουν δεξιά αριστερά κατηγορίες σπιλώνοντας συνειδήσεις και τσακίζοντας ψυχολογίες και οικογένειες, ξεσκίζουν ανθρώπους που προφανώς νοιώθουν παρατημένοι απ’ τους πάντες...όπως συνήθως γίνεται σε σοβαρά περιστατικά «αυτοδικίας»...(πόσο απίθανο το θεωρείς να σου συμβεί εσένα όμως αύριο;)


Θα ξανατονιστεί έστω κι αν πέσει χάμω (κι ας θεωρηθεί «αυθαίρετο συμπέρασμα» κάποιου που είναι έξω απ’ το χορό):


Μήπως κάποιοι (από τους "εμπλεκόμενους ένστολους") νοιώθουν πως για να κάνει κάτι τέτοιο ένας βαρυποινίτης σημαίνει πως τα πράγματα είναι απολύτως κρίσιμα; Πως έχει ξεφύγει το πράγμα. Πως η Πολιτεία αδυνατεί και αρνείται να το «χειριστεί». Αρνείται να αντιληφθεί την κρισιμότητα και το ακραίο της κατάστασης.


Συνειδητοποιούν ότι αν «δεν γίνει κάτι τώρα για να φρεναριστεί ΑΚΑΡΙΑΙΑ και ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ η κατάσταση», αύριο ο ένας ένοπλος, αδίστακτος, βαρυποινίτης θα γίνει 100, 1000...





Πολεμικές ασύμβατες Συνθήκες


Και πως αύριο θα κινδυνεύουν – πρώτα – ΟΛΟΙ οι ένστολοι (φύλακες και λοιποί αστυνομικοί) να βρεθούν μαχαιρωμένοι και με κομμένο λαιμό...

...και μετά οι απλοί πολίτες...όταν αυτοί οι φονιάδες βρεθούν έξω...κι όταν «δοθεί θάρρος» στους ήδη «στρατιωτικά ανεπτυγμένους του οργανωμένου εγκλήματος» εκεί έξω στους σκοτεινούς δρόμους της χώρας...


...άλλωστε, αν συνδυάσεις την prova generale της μαζικής «στρατιωτικοποιημένης απόδρασης» στα Τρίκαλα πέρυσι και το τωρινό «μαζικό προεξεγερτικό κλίμα» συν το «οιονεί ατιμώρητο δοκιμαστικό φόνο φύλακα» που έκανε ο Αλβανός Ιλίρ Καρέλι, τότε με βεβαιότητα πρέπει να πούμε ότι αυτοί που «έδρασαν με αυτοδικία» ναι μεν δεν φέρθηκαν με την «υπηρεσιακή ψυχρή λογική» που θα απαιτούσε η Πολιτεία πλην όμως έκαναν ίσως αυτό που προστάζουν οι έκτακτες Πολεμικές συνθήκες που βίωναν.

Γιατί αυτό ακριβώς βίωναν αυτές τις ημέρες (και όλον τον τελευταίο καιρό) ΟΛΟΙ οι «εμπλεκόμενοι» (ένστολοι) κι ας μην έχει αναδειχτεί ακόμη γιατί το θέμα βρωμάει και κανείς δεν θέλει να το πιάσει και να λερωθεί υπερασπίζοντάς τους.

Οι άνθρωποι αυτοί – ΟΛΟΙ όσοι ενεπλάκησαν αλλά και οι «μη» – βίωσαν και βιώνουν «Πολεμικές Συνθήκες»...μια κατάσταση που απειλεί από ώρα σε ώρα – αν βρεθούν οι «κατάλληλοι καταλύτες», όπως πχ η (παρ’ ολίγον ατιμώρητη) σφαγή του Φύλακα – να εξελιχθεί σε αιματηρή πανελλαδική ΕΝΟΠΛΗ εξέγερση στις φυλακές...(πόσο γρήγορα λέτε – την κατάλληλη ώρα - θα εμφανιστούν πυροβόλα όπλα και εκρηκτικά στις φυλακές; Αυτοσχέδια και μη)...

Μην ξεχνάμε επίσης πως αφορμή ψάχνουν οι βαρυποινίτες για να πιέσουν με εξεγέρσεις την Πολιτεία να στείλει στις καλένδες τις προαναγγελθείσες νέες φυλακές ασφαλείας...

Φερόμενοι λοιπόν έτσι – αυτοί που το έκαναν – μάλλον έσωσαν την Εθνική/δημόσια Ασφάλεια μιας ολόκληρης χώρας....με αντίτιμο βαρύτατο την ίδια τους την προσωπική ελευθερία, την ψυχική τους ακεραιότητα και το μέλλον τους...

Γιατί πέρασαν το μήνυμα σε ΟΛΟΥΣ τους βαρυποινίτες (και τους παρασκηνιακούς συνεργούς τους που ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ότι καραδοκούν) πως οποιαδήποτε ανάλογη ενέργεια θα αντιμετωπιστεί ΑΚΑΡΙΑΙΑ και θανάσιμα....

Έστω κι αν έχει βαρύτατες συνέπειες από την Πολιτεία για τους ένστολους, Φύλακες και μη...αρκεί ν’ αντέξουν οι (ευρύτερα) «εμπλεκόμενοι» και να σταματήσουν να «δίνουν ο ένας τον άλλον»...

Κι ακόμη δεν έχει λήξει το θέμα...
Ακόμη ο συναγερμός από την έκρυθμη κατάσταση των φυλακών (και όχι μόνον αλλά ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ, στους κύκλους των ενορχηστρωτών και συνεργών τους) δεν έχει λήξει...




Πόσο μακριά είναι τα «χειρότερα»;


Αν αυτοί οι άνθρωποι - όποιοι ένστολοι το έκαναν - χτυπηθούν αμείλικτα από την Ελληνική Πολιτεία, ΑΥΤΟ ακριβώς θα είναι το «σύνθημα» για να γίνουν «τα χειρότερα»...εντός κι εκτός των φυλακών...

Γιατί θα ξέρουν τότε – έγκλειστοι και μη φονιάδες - πως όλοι μα ΟΛΟΙ πλέον οι Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι αλλά και οι υπόλοιποι εκτός φυλακών συνάδελφοί τους - θα έχουν «μουδιάσει»...απ’ το φόβο των εξοντωτικών ποινικών συνεπειών...

Οι βαρυποινίτες και το (εισαγόμενο αδίστακτο) οργανωμένο έγκλημα θα έχουν κερδίσει μια ανυπολόγιστα σημαντική μάχη...

(και ποιός μας λέει ότι αυτή η «εξέγερση του οργανωμένου εγκλήματος εντός κι εκτός φυλακών δεν θα είναι «σύνθημα ή/και αφορμή» για πιθανές ευρύτερες «εσωτερικές εντάσεις» άλλων οργανωμένων εξωεθνικών δυνάμεων;)

Θα πρέπει όλη η Ελληνική κοινωνία να συνειδητοποιήσει πως ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ πλέον, στις Ελληνικές Φυλακές κατοικοεδρεύει ένας ολόκληρος στρατός ετοιμοπόλεμων βαρυποινιτών...(κι ακόμη περισσότεροι εκτός φυλακών)...
Κι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μπαλαρίνες...

Δοκίμασαν επανειλημμένα τις αντοχές και την ετοιμότητα του Ελληνικού Μηχανισμού Ασφαλείας...

Έχουν και δεδομένα πλέον, και σχέδιο, και στρατηγική και τακτικές και πόρους και εξοπλισμό και υποστήριξη....

Το μόνο που απομένει είναι να ελέγξουν την «αποφασιστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας» σε τέτοια περιστατικά...
Καραδοκούν και παρακολουθούν...

Οι ένστολοι αυτοί (οι όποιοι) «που το έκαναν» θυμίζουν κάτι αποστολές αυτοκτονίας του τύπου
«φέρτε το εις πέρας αλλά έτσι και πιαστείτε δεν σας ξέρουμε. Θα χαθείτε, θα θαφτείτε με όλη την ευθύνη και την κατακραυγή πάνω σας»...
τόσο απλά...κανείς δεν θα τους έδωσε βεβαίως την οποιαδήποτε εντολή...

Πολλοί όμως – για την ακρίβεια μια ολόκληρη χώρα – πάνε να κρυφτούν πίσω τους...

Η Ελληνική Πολιτεία του δήθεν καθωσπρεπισμού πρέπει να μάθει επιτέλους την «βρώμικη γλώσσα και φιλοσοφία του υποκόσμου περί ανθρώπινης ζωής»...

Ένας άνθρωπος που σφάζει έτσι για πλάκα, που μπουκάρει στο σπίτι του Πολίτη και τον σκοτώνει γιατί έτσι γουστάρει, για να τον ληστέψει, δεν αξίζει κανέναν σεβασμό...την ώρα που ξεκινάει να σκοτώσει, αυτομάτως δεν του αξίζει να ζει... (αντιθέτως απ’ αυτόν που κινδύνευσε να τον συλλάβει κι αυτόν που κινδυνεύει καθημερινά να τον εποπτεύει)...

Κι όσο πιο γρήγορα και αποφασιστικά «του ανταποδώσει τα ισοδύναμα» (ΟΚ; Το είπα αρκετά «ευσχήμως» για τ’ αυτιά σας;) η Ελληνική Πολιτεία, τόσο περισσότεροι Έλληνες Πολίτες, ένστολοι και μη, θα ζήσουν και θα ζήσουν πιο ειρηνικά κατόπιν...

Άλλωστε, γιατί κύριοι Πολιτικοί σας σοκάρει η φράση «δεν του αξίζει να ζει»;
Το κάνετε καθημερινά...




Μην υποκρίνεστε. Το δικό σας μαχαίρι λέγεται «ΜΝΗΜΟΝΙΟ»...


Για θυμηθείτε σε πόσες εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Πολίτες κόψατε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη στέγη, την θέρμανση, την τροφή (και όχι μόνον) οδηγώντας τους στον θάνατο...

Τα ΜΜΕ σας και η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία πότε αλήθεια θα κάνουν καμιά έρευνα και για το πόσες χιλιάδες Έλληνες Πολίτες πέθαναν εξ’ αιτίας αυτού και της μιζέριας που τους έριξαν τα φονικά χαράτσια σας;

Αφήστε λοιπόν την υποκρισία περί σοκαριστικών σκέψεων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποτροπιασμού...

Όσο για τον Αλβανό σφαγέα, τον Καρέλι, ξέρετε καλά πως η κηδεία του στην Αλβανία ήταν γεμάτη από Αλβανικές σημαίες και συνθήματα κατά της Ελλάδας.
Όπως και για κάθε άλλον εγκληματία Αλβανό που «έφυγε» από Ελληνικές σφαίρες.

Ε, λοιπόν, για να τελειώνουμε με τους Τουρκαλβανούς, που σηκώνουν παντιέρα επανάστασης κάθε φορά που κάποιος δικός τους σφαγέας εγκληματίας αφού κάνει τα αίσχη του στη χώρα μας "πέφτει" εντέλει σε Ελληνικό έδαφος, μήπως θα έπρεπε να φέρουμε Αλβανούς Αστυνομικούς εκπαιδευτές της Ελληνικής Αστυνομίας για να μεταφέρουν στο δικό μας σύστημα τον "δικό τους Αλβανικό σκληρό τρόπο αντιμετώπισης του εγκλήματος";

Και να θεσμοθετήσουμε ότι οι Ελληνικές Αρχές θα είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιούν ΝΟΜΙΜΑ πλέον ΑΥΤΑ που θα τους "διδάξουν" οι Αλβανοί εκπαιδευτές τους...τουτέστιν, έπιασες διαρρήκτη επί το έργον; βάρα στο ψαχνό...καταδίωξη; βάρα στο ψαχνό..κλπ κλπ...έτσι, οι Τουρκαλβανοί πολίτες θα βγάλουν τον σκασμό... και θα λυθούν επιτέλους και τα χέρια της Ελληνικής αστυνομίας με το "εισαγόμενο ακραίο έγκλημα"....λοιπόν;

Θα την κάνετε την πρόταση στις Αλβανικές Υπηρεσίες Ασφαλείας;
Ταυτόχρονα θα μπορούσατε να δώσετε και την «αποκλειστικότητα πρώτης μετάδοσης» στα Αλβανικά κανάλια...ας είναι «από κοντά διαρκώς στις καταδιώξεις»...οπότε αντί να κατακρίνουν την εκτέλεση του «κάθε Καρέλι» και να παράγουν ψεύδη περί αφαίρεσης νυχιών με τανάλιες, θα βιάζονται κιόλας για την εκτέλεσή του για να πάρουν τα «πρώτα πλάνα»...

Νομίζω πως ΟΛΟΙ ΣΑΣ εκεί ψηλά είστε επαρκώς αδίστακτοι ώστε να «χωνέψετε» εύκολα τα παραπάνω...
Τι στο καλό...

Τόση εκπαίδευση είχατε τον καιρό της Κρίσης στο πως να στέλνετε δεκάδες χιλιάδες κόσμου στο θάνατο...
Ε, καιρός είναι να αξιοποιήσετε αυτά τα μαθήματα και στην αντιμετώπιση της εισαγόμενης ακραίας εγκληματικότητας χωρίς να τα φορτώνετε πάντα στους εύκολους στόχους...


Ο συνήθης αθυρόστομος




Γιώργος Ανεστόπουλος

σχετικό:


Άσε τους ξενόφερτους φονιάδες να σφάζουν ανενόχλητα τ’ αδέρφια μας. Παιδιά του Θεού είναι κι αυτοί. Ας είμαστε πολιτισμένοι.Σωστά;
http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/03/blog-post_6390.html 

Προσκύνημα στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λιγοβιτσίου Αιτωλοακαρνανίας (φωτογραφικό αφιέρωμα)

Παρασκευή 4 Απριλίου 

Φωτογραφίες: Χρήστος Αλεξόπουλος