Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Ο Habermas και η χαμένη ευκαιρία

http://justiceforgreece.wordpress.com/2013/08/10/%CE%BF-habermas-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1/

23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, Αθήνα 4 – 10 Αυγούστου 2013

File:JuergenHabermas.jpg
Την Τετάρτη 6/8 ο Γιούργκεν Χάμπερμας μίλησε σε ένα διεθνές, πολυπληθές ακροατήριο στη φιλοσοφική σχολή της Αθήνας για την κρίση στον κόσμο, για την ανάγκη ενός διεθνούς νομικού πλαισίου που να ισχύει απόλυτα και για αλληλεγγύη που οφείλει να δείξει η Ευρωπαική Ένωση προς τα χειμαζόμενα μέλη της εφόσον θέλει να ονομάζεται και Ευρώπη και Ενωμένη. Ο Χάμπερμας 84 ετών είναι ο μεγαλύτερος σήμερα εν ζωή φιλόσοφος στον πλανήτη και βέβαια ο διαπρεπέστερος εισηγητής μιας πολιτικής θεωρίας από τη σχολή της Φρανκφούρτης. 
Ο Χάμπερμας τίμησε την Ελλάδα και τους Έλληνες διοργανωτές του 23ου διεθνούς συνεδρίου φιλοσοφίας, ενός συνεδρίου το οποίο έχει συγκεντρώσει στην Ελλάδα, για μια εβδομάδα, περισσότερους από 3000 συνέδρους από όλα τα μέρη της γής. Ο γερο-Χάμπερμας πιστός στις αρχές για την φιλοσοφική του πορεία έκανε το καθήκον του προς την δοκιμαζόμενη Ελλάδα ασκώντας κριτική στην κοντόφθαλμη γερμανική πολιτική. Αντίθετα η ελληνική πολιτική ηγεσία, οι πνευματικοί ταγοί αυτού του τόπου δεν έκαναν, όπως συνήθως συμβαίνει το δικό τους καθήκον.
Ουδείς παρέστη όχι για να τιμήσει τον Χάμπερμας αλλά για να αξιοποιήσει τις δηλώσεις του και την έμπρακτη αλληλεγγύη του. Ούτε καν ο γερμανομαθής πρόεδρος τη δημοκρατίας δεν παρέστη, για να αποδείξει εν τοις πράγμασι ότι ο διακοσμητικός του ρόλος μπορεί να γίνει, υπό προϋποθέσεις, ουσιαστικός. Και βέβαια ούτε λόγος να γίνεται για την ηγεσία της αριστεράς. Ομφαλοσκοπώντας ανάμεσα στα αδιέξοδα των λαϊκίστικων καταφάσεών της και της υπαρξιακής της όσο και επαρχιώτικης, εσωστρέφειας, έχασε μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσει αυτό που της λείπει περισσότερο: τη δύναμη της θεωρίας. ¨όμως μεγάλη πολιτική δεν επιτυγχάνεται χωρίς ανάλογη θεωρία. Και ούτε αλλάζει ο κόσμος απλώς με τακτικισμούς, ποπουλισμούς και βολονταρισμούς. 
Και κάτι τελευταίο: οι σύνεδροι μαγεμένοι ανακάλυπταν μια μυθική Αθήνα που εκτίνεται από το αλσύλιο της ακαδημίας Πλάτωνος, εκεί στον υποβαθμισμένο Βοτανικό, 500 μέτρα από την Ομόνοια, ως την Πνύκα και τον λόφο των Μουσών ή την Καλλιρρόη και τη αρχέγονη κοίτη του Ιλισού εκεί στις αρχές της Βουλιαγμένης. Σαν να ταξιδεύεις στο χρόνο και να ακούς τον Σωκράτη ή να βλέπεις το Φαίδρο να κόβει μια μυρτιά από την ακροποταμιά. Πράγματα του χτές που όμως ακραγγίζουν το σήμερα αρκεί κανείς να έχει μάτια ώστε να δεί και δάχτυλα ώστε να αγγίξει.
Τι κρίμα που όλα αυτά δεν μπορούμε να τα προτείνουμε με κύρος και με πάθος στην παγκόσμια κοινότητα ως δικά μας πράγματα που όμως είναι και δικά τους. Που δεν μπορούμε σε πολιτικό και πνευματικό επίπεδο να «πουλήσουμε», όχι τουριστικά αλλά ουσιαστικά αυτό που δικαιούμαστε από την ιστορία να διαχειριζόμαστε. Μια παγκόσμια κληρονομιά που κατά σύμπτωση είναι δική μας. Εννοώ την κλασσική φιλολογία με σύγχρονους όρους, την κλασσική τέχνη με όρους του σήμερα, το αρχαίο δράμα με προσεγγίσεις του 21ου αιώνα. Φανταστείτε ο Πρωθυπουργός να παρουσιάσει ως παγκόσμιο γεγονός το Λύκειο του Αριστοτέλη, το πρώτο πανεπιστήμιο του Δυτικού πολιτισμού! Όχι μόνο η Ελλάδα της απαξίωσης αλλά και η Ελλάδα της Ιστορίας που αντιμετωπίζει το παρελθόν της με όρους του σήμερα. Με αξιοπρέπεια, σεμνότητα αλλά και αυτοσυνείδηση. Τόσο απλά, τόσο δύσκολα μέσα στη γενικότερη ημιμάθεια, απάθεια και άγνοια των κανόνων του παιχνιδιού…
ΥΓ.1  Υψηλό παράδειγμα πολιτιστικής δράσης αποτελεί η πρωτοβουλία του Σταύρου Μπένου σχετικά με την αποκάλυψη και αποκατάσταση των εκατοντάδων αρχαίων μας θεάτρων. Το θέατρο της  Μεσσήνης θα μπορούσε να γίνει παγκόσμια είδηση. Χρειάζεται απλώς η πολιτική βούληση.  
ΥΓ. 2. Συγκινητική η παρουσία του μακρονησιώτη Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου με τις αναφορές του στους δασκάλους του Παναγιώτη Καννελόπουλου και Κωνσταντίνου Τσάτσου. Δυστυχώς, ένα τέτοιο γεγονός πέρασε στα ψιλά. Κι αν πεις και για πολιτικές παρουσίες…
Επ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
ΣΧΕΤΙΚΑ: 

Ο Πλούσιος και ο Φτωχός (Ένα συγκλονιστικό βίντεο που πρέπει να το δουν όλοι!)

ο-πλούσιος και ο φτωχός
Ένα καταπληκτικό βίντεο που θα πρέπει όλοι να το δουν για να λάβουν ένα μήνυμα που δεν πρέπει να ξεχνάμε και να το εφαρμόζουμε..


πηγη

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/08/o-plousios-kai-o-ftohos.html#ixzz2bgvrUUEU

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΙΣ Η.Π.Α! ΙΕΡΕΑΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΡΟΧΑΙΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ, ΒΟΗΘΑ ΤΟ ΘΥΜΑ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ!!!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/08/blog-post_6463.html


Το κανάλι KHQA-TV αναφέρει μια ιστορία που φαίνεται σχεδόν απίστευτη. Όταν ο 26χρονος Aaron Smith, χτύπησε με την 19χρονη Katie Lentz, σε μια μετωπική σύγκρουση αυτοκινήτων το πρωί της Κυριακής, οι αρχές ισχυρίζονται ότι άρχισε μια μακρά διαδικασία διάσωσης. Μετά από 60 λεπτά προσπάθειας να βγάλουν την Lentz έξω από το όχημα (η οποία είχε σφηνώσει μεταξύ του τιμονιού και του καθίσματος), τα συνεργεία διάσωσης, κατόπιν αιτήματος της Lentz, άρχισαν να προσεύχονται δυνατά για την παγιδευμένη γυναίκα.
Και τότε είναι, που ένας ιερέας μυστήριο φέρεται να εμφανίστηκε. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ήρθε από το πουθενά και έφερε μια έντονη ηρεμία στην όλη κατάσταση.

"Ήρθε και πλησίασε την ασθενή, και έφερε μια προσευχή", δήλωσε στο KHQA-TV ο αρχηγός της πυροσβεστικής υπηρεσίας του New London, Raymond Reed.
«Ήταν ένας καθολικός ιερέας που είχε λάδι χρίσματος μαζί του. Μια αίσθηση ηρεμίας ήρθε από πάνω της, και σε εμάς επίσης. "

Λαμβάνοντας υπόψη πόσο πολλοί άνθρωποι ήταν στη σκηνή και συμμετείχαν ιδίοις όμμασι στην εμφάνιση του μυστηριώδη ιερέα, η ιστορία γίνεται συναρπαστική.

«Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πώς ειπώθηκε, αλλά εγώ και ένας άλλος πυροσβέστης, απλά ακούσαμε καλά ότι θα πρέπει να παραμείνουμε ήρεμοι, ότι τα εργαλεία μας τώρα θα λειτουργήσουν και ότι θα την βγάλουμε από το όχημα," πρόσθεσε ο πυροσβέστης.

Τώρα εδώ είναι όπου τα πράγματα γίνονται περίεργα. Μόλις εμφανίστηκε μια άλλη πυροσβεστική, η διάσωση προχώρησε εύκολα και τα εργαλεία δούλεψαν, όπως είχε υποσχεθεί. Αλλά όταν σχεδόν μια ντουζίνα πυροσβέστες γύρισαν να ευχαριστήσουν τον ιερέα, αυτός είχε φύγει. Ο δρόμος ήταν άδειος. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δρόμος είχε αποκλειστεί από το ένα τέταρτο του μιλίου κατά τη διάρκεια της διάσωσης και ότι δεν υπήρχε αυτοκίνητο γύρω από την σκηνή που έλαβε χώρα το ατύχημα, το σενάριο φαίνεται λίγο παράξενο.

Οι φίλοι και η οικογένειά της Lentz θέλουν να ευχαριστήσουν τον ιερέα, αλλά, μέχρι στιγμής, δεν έχει βρεθεί πουθενά.

"Από πού ήρθε αυτός ο τύπος;" ρωτάει ο Travis Wiseman. "Ψάχνουμε για τον ιερέα και μέχρι σήμερα, κανείς δεν τον έχει δει. Είτε ήταν ένας ιερέας σαν άγγελος είτε ένας πραγματικός άγγελος, ήταν ένας άγγελος για όλους εκείνους και την Katie. "

Ο Smith θεωρήθηκε από τις αρχές ο υπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος. Και η αναζήτηση για τον ιερέα συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ.

Πως θα εξασφαλίσετε την πιο ευνοϊκή συμφωνία με τις τράπεζες

Πάνω από 50 δισ. ευρώ υποχρεώσεων έχουν ρυθμίσει ήδη τα πιστωτικά ιδρύματα
Τα «κλειδιά» για να εξασφαλίσετε την πιο ευνοϊκή συμφωνία
Κατενάτσιο με τα «κόκκινα» δάνεια και… φουλ επίθεση με τις ρυθμίσεις παίζουν οι τράπεζες, προσπαθώντας να μετριάσουν την απειλή των επισφαλειών, η οποία έχει άμεσες επιπτώσεις στα κεφάλαιά τους.
Οι τράπεζες δέχονται να ρυθμίσουν ακόμη και δάνεια σε καθυστέρηση, ιδιαίτερα καταναλωτικά και πιστωτικές κάρτες, προκειμένου να ανακόψουν το «τσουνάμι» των επισφαλειών.
Επίσης, κατά περίπτωση μπορεί να «κουρέψουν» και μέρος του χρέους, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχει καταβληθεί το μεγαλύτερο μέρος των προβλεπόμενων τόκων», ενώ, πλέον, οι ρυθμίσεις είναι αλά καρτ, ανάλογα με το πιστοληπτικό προφίλ του δανειολήπτη, το ύψος της οφειλής και το είδος του δανείου.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εγγραφή προσημείωσης/υποθήκης σε ακίνητο, αφού έτσι μπορούν να «συμμαζευτούν» όλα τα χρέη σε ένα δάνειο, μειώνοντας σημαντικά το επιτόκιο, άρα και τη δόση.
Πάνω από 1,5 εκατ. στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια έχουν ρυθμιστεί τους τελευταίους 18 μήνες, σύμφωνα με εκτιμήσεις των τραπεζών, υπερβαίνοντας με συντηρητικούς υπολογισμούς σε αξία τα 50-55 δισ. ευρώ. Μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2013 σε επαναδιαπραγμάτευση και αναχρηματοδότηση μπήκε το 5,6% του συνολικού χαρτοφυλακίου χορηγήσεων, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 12,78 δισ. ευρώ. Ανάλογη ήταν η επίδοση και το τέταρτο τρίμηνο του 2012.
Εάν σε αυτά προσμετρηθούν και οι αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών δανείων, το ποσό φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, τρανή απόδειξη του οικονομικού αδιεξόδου που βιώνουν φυσικά και νομικά πρόσωπα λόγω της ύφεσης. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ασφυκτική, καθώς πλέον σχεδόν τρία στα δέκα δάνεια δεν εξυπηρετούνταν στο πρώτο τρίμηνο του 2013, ανεβάζοντας τις επισφάλειες στο 29% ή στα 66,2 δισ. ευρώ.
Το 60% των μη εξυπηρετούμενων δανείων αφορά σε επιχειρηματικές χορηγήσεις, ενώ ξεπερνούν τις 500.000 τα νοικοκυριά που δεν πληρώνουν τις δόσεις των στεγαστικών, καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών τους καρτών.
«Δεν έχει σημασία πόσο θα μειωθεί η δόση, αρκεί να αποπληρώνεται», ανέφερε στο «Εξυπνο Χρήμα» κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος, καθώς τον προηγούμενο χρόνο το 50% των ρυθμισμένων δανείων παρουσίασε εκ νέου καθυστέρηση μέσα σε διάστημα λιγότερο των τριών μηνών.
Αλλά και η τρόικα έχει στείλει σαφές μήνυμα στις διοικήσεις των τραπεζών να ρυθμίσουν όλα τα δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση ακόμα και 30 ημερών. Στόχος είναι με την έλευση του 2014 να έχει περιοριστεί το ποσοστό των καθυστερούμενων δανείων.
Τι προσφέρουν οι τράπεζες
Είτε πρόκειται για δάνεια σε καθυστέρηση είτε για «ενήμερους» πελάτες, τα πιστωτικά ιδρύματα «κόβουν και ράβουν» στα μέτρα του δανειολήπτη λύσεις για να μειωθεί η μηνιαία δόση, ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι οφειλές του θα συνεχίσουν να αποπληρώνονται ή θα αποκατασταθεί η εξόφληση. Στις περιπτώσεις, δε, πελατών που δεν έχουν μπει στην «κόκκινη ζώνη», η μεταχείριση είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με αυτούς οι οποίοι έχουν καθυστερήσει να καταβάλουν δύο ή και περισσότερες δόσεις.
Εάν κάποιος είναι άνεργος, τότε οι περισσότερες τράπεζες προτείνουν προγράμματα που απαλλάσσουν το δανειολήπτη από κάθε υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού για ένα χρονικό διάστημα, το οποίο όμως δεν θα υπερβαίνει τους 12-18 μήνες.
Το «Ε.Χ.» παρουσιάζει σήμερα κάποιες από τις επιλογές που προσφέρουν οι τράπεζες, ανάλογα με το ύψος των χρεών, το προφίλ του πελάτη και τις δυνατότητες που έχει να πληρώνει.
1. Καταναλωτικά και κάρτες ρυθμίζονται μόνο με προσημείωση.
Οι τράπεζες, όταν πρόκειται για καταναλωτικά δάνεια και οφειλές από πιστωτικές κάρτες, προτείνουν μία και μοναδική λύση: την προσημείωση ακινήτου.
Η εγγραφή υποθήκης είναι προαπαιτούμενο για να προχωρήσει η ρύθμιση, προκειμένου να έχουν οι ίδιες την «εγγύηση» της εμπράγματης εξασφάλισης και η δόση να μειωθεί αισθητά.
Σήμερα τα επιτόκια στα καταναλωτικά δάνεια είναι της τάξης του 14% με 15%, ενώ στις πιστωτικές κάρτες φτάνουν ακόμα και το 20%. Με την προσημείωση ακινήτου, ουσιαστικά τα καταναλωτικά δάνεια συγκεντρώνονται σε ένα… στεγαστικό με επιτόκιο της τάξης του 4%.
Σε ό,τι αφορά χρέη μόνο από πιστωτικές κάρτες, η λύση που προτείνεται είναι κατάργηση του… πλαστικού και μεταφορά της οφειλής σε καταναλωτικό δάνειο, με χαμηλό επιτόκιο και μεγάλη διάρκεια αποπληρωμής, με την προϋπόθεση της υποθήκης.
2. Επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής με μέγιστη διάρκεια τα 45 έτη και όριο ηλικίας τα 85 έτη.
Το πόσο θα επιμηκυνθεί το δάνειο εξαρτάται από την τρέχουσα ηλικία του δανειολήπτη. Αν για παράδειγμα είναι 40 ετών και το δάνειο που αποπληρώνει σήμερα έχει διάρκεια 20 ετών, τα 20 αυτά χρόνια μπορεί να αυξηθούν σε 45. Αν κάποιος είναι σήμερα 65 και το δάνειο έχει 15 χρόνια διάρκεια αποπληρωμής, μπορεί να επιμηκυνθεί το μέγιστο κατά 20 χρόνια (δηλαδή από 15 στα 35 χρόνια). Η τράπεζα δεν θα σας διευκολύνει περισσότερο, καθώς θα έχετε ήδη υπερβεί το 85ο έτος. Το ηλιακό όριο των 85 είναι «τραβηγμένο» που προσφέρεται από κάποιες τράπεζες, αλλά το συνηθέστερο όριο είναι τα 75 έτη.
3. Καταβολή μόνο τόκων για 18 μήνες με επιτόκιο κυμαινόμενο Euribor τριμήνου προσαυξημένο με περιθώριο 1,85%-2%.
Με το πρόγραμμα αυτό για ενάμιση χρόνο, οι τόκοι του δανείου σταματούν να υπολογίζονται με το επιτόκιο που προβλέπει η αρχική σύμβαση και «κλειδώνουν» με Euribor τριμήνου (σήμερα 0,227%) συν περιθώριο προσαύξησης 1,85%-2%. Αυτό το επιτόκιο σήμερα δεν ξεπερνά το 2,2%.
Αν ένα δάνειο 100.000 ευρώ με 20 χρόνια διάρκεια και επιτόκιο 3,25% έχει σήμερα δόση 573 ευρώ, την περίοδο 2007-2008 είχαν δοθεί και δάνεια με επιτόκιο 1,5%, οπότε η δόση είναι 488 ευρώ. Με τη ρύθμιση, θα πληρώνετε 193 ευρώ, όσα και οι τόκοι. Εννοείται ότι μόλις συμπληρωθεί το 18μηνο, η δόση θα είναι υψηλότερη από την αρχική.
Σε αυτή την περίπτωση, ο δανειολήπτης θα πρέπει να γνωρίζει εξαρχής αν η διάρκεια του συνολικού δανείου θα παραταθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου χάριτος (18 μήνες) και ποιο θα είναι το επιτόκιο μετά το 18μηνο.
Υπάρχουν τράπεζες που δέχονται να μην αλλάξουν το αρχικό επιτόκιο προς το δυσμενέστερο.
4. Καταβολή μόνο των τόκων για τρία χρόνια χωρίς αύξηση στη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου και χωρίς αλλαγή του επιτοκίου.
Από τα δημοφιλέστερα προγράμματα ρύθμισης δανείων που προσφέρουν οι τράπεζες. Στο δάνειο των 100.000 ευρώ, η καταβολή μόνο των τόκων για τρία χρόνια θα μειώσει τη δόση στα 135 ευρώ, αντί για τα 488. Και μετά την τριετία, θα μένουν άλλα 17 χρόνια για να αποπληρωθεί το κεφάλαιο των 100.000 ευρώ με δόση 561 ευρώ.
Αυτού του τύπου η ρύθμιση, χωρίς δηλαδή αύξηση της συνολικής διάρκειας αποπληρωμής, συμφέρει κυρίως αυτούς που έχουν ήδη μεγάλη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου (π.χ. 30-35 χρόνια), καθώς το ποσό του κεφαλαίου που δεν θα πληρωθεί στην τριετία θα επιμεριστεί σε πολλές δόσεις.
5. Καταβολή κλασματικής δόσης για τρία έτη σε ποσοστό 40% για το πρώτο έτος, 60% για το δεύτερο έτος και 80% για το τρίτο έτος.
Είναι μια πολύπλοκη πρόταση γι’ αυτό θα πρέπει η τράπεζα να δώσει στον ενδιαφερόμενο ένα αναλυτικό δοσολόγιο τόσο για τα τρία χρόνια της ρύθμισης όσο και για το χρονικό διάστημα μετά και μέχρι την οριστική αποπληρωμή του δανείου. Εστω ότι υπάρχει δάνειο 100.000 ευρώ με επιτόκιο 1,5% και 20ετή περίοδο αποπληρωμής. Αντί για 488 ευρώ, η δόση τον πρώτο χρόνο θα είναι 195,23 ευρώ, εκ των οποίων περίπου 135 ευρώ θα καλύπτουν τους τόκους, αλλά για την εξόφληση του κεφαλαίου θα διατίθενται μόλις 60-62 ευρώ.
Το δεύτερο χρόνο η δόση θα είναι 293 ευρώ το μήνα, εκ των οποίων τα 158 – 160 ευρώ θα μειώνουν το κεφάλαιο και τα υπόλοιπα θα καλύπτουν τους τόκους. Τον τρίτο χρόνο η μηνιαία καταβολή θα είναι 390 ευρώ, εκ των οποίων περίπου τα 260 ευρώ θα πηγαίνουν για το κεφάλαιο.
Μόλις τελειώσει η περίοδος της ρύθμισης, το χρέος θα έχει διαμορφωθεί στα 94.219 ευρώ (αντί των 100.000 ευρώ που ήταν αρχικά). Κομβικό σημείο είναι εάν στο τέλος της τριετίας η διάρκεια θα μετρήσει για 20 ή 17 χρόνια (δηλαδή την αρχική διάρκεια μείον τα τρία χρόνια της ρύθμισης). Στην πρώτη περίπτωση, η δόση θα διαμορφωθεί στα 459,87 ευρώ, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η δόση θα είναι 528,69 ευρώ.
6. Η νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης για καταβολή του 30% της δόσης.
Υπάρχει η δυνατότητα υπαγωγής στο πρόγραμμα ρύθμισης των δανείων που καθιέρωσε ο νόμος 4161/2013 του υπουργείου Ανάπτυξης και προβλέπει περίοδο χάριτος 48 μηνών με μηνιαία δόση στο 30% του μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος.
Οι δανειολήπτες που θέλουν να υπαχθούν στη ρύθμιση των τραπεζικών δανείων θα πρέπει να έχουν προηγουμένως ρυθμίσει τα χρέη τους προς την εφορία, καθώς απαιτείται στα δικαιολογητικά η προσκόμιση φορολογικής ενημερότητας.
Οι ρυθμίσεις δανείων
  • 50 δισ. ευρώ και πλέον υπολογίζονται τα υπό ρύθμιση δάνεια την περίοδο 2012-Ιούνιος 2013
  • 5,6% των χορηγήσεων αναδιαρθρώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2013, αντιστοιχώντας σε 12,788 δισ. ευρώ
  • 60% των «κόκκινων» δανείων είναι επιχειρηματικά
  • 1,5 εκατ. χορηγήσεις αναδιαρθρώθηκε τους τελευταίους 18 μήνες
  • 66,2 δισ. ευρώ δανείων βρέθηκαν σε καθυστέρηση στο πρώτο τρίμηνο εφέτος
  • 569.806 δάνεια ιδιωτών είχαν ρυθμιστεί στο τέλος του 2011, αξίας 17,87 δισ. ευρώ
ΡΟΗ ΧΑΪΚΟΥ
(Δημοσιεύεται στο ένθετο Έξυπνο Χρήμα του Τύπου της Κυριακής)

17 χρόνια από την δολοφονία των Ισαάκ και Σολωμού από τους Γκρίζους Λύκους

http://www.kourdistoportocali.com/articles/23087.htm



Ήταν 11 Αυγούστου του 1996, όταν οι «Γκρίζοι Λύκοι» μαζί με Τούρκους στρατιώτες και λεγόμενους «αστυνομικούς» του ψευδοκράτους διέλυαν τις αυταπάτες, όσων νόμιζαν ότι η τουρκική κατοχή στη Κύπρο, μπορούσε να έχει και άλλο πρόσωπο, πέραν αυτού της βαρβαρότητας.

Ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ,  άφησε τη τελευταία του πνοή μια δρασκελιά από την πόλη που στα σοκάκια της λαχταρούσε να περπατήσει ελεύθερος. Την Αμμόχωστο. Ξεψύχησε πεσμένος στο χώμα που αγάπησε, από τα χέρια αυτών που δεν ανεχόταν να συνεχίσουν να το πατούν. 


Καδρόνια, πέτρες γκλομπς και σιδερολοστοί τον συνέθλιψαν αλλά δεν τον νίκησαν. Η ηθική ανωτερότητα της ελληνικής ψυχής του έγινε σύμβολο, αντίστασης και αγώνα και έδειξε τον δρόμο της αθανασίας στον Σολωμού που τρεις μέρες αργότερα, στις 14 Αυγούστου, πήρε την ίδια ανηφοριά με ένα τσιγάρο στο στόμα.

Σήμερα, λίγα μέτρα μακριά από την Αμμόχωστο, στο Παραλίμνι της Κύπρου τελούνται τα μνημόσυνα τους.

Απών ο πατέρας του Τάσου, η καρδιά του οποίου δεν άντεξε. Πέρυσι έφυγε για το ταξίδι συνάντησης με τον γιο του. Παρούσα η Αναστασία. Η κόρη του Τάσου Ισαάκ που δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της. Είδε το φως της ζωής λίγους μήνες μετά τη θυσία του ανθρώπου που την έφερε στο κόσμο. Δεν ένιωσε το πατρικό χάδι, αλλά βίωσε την αγάπη ενός ολόκληρου έθνους και του ελληνικού κράτους που ανέλαβε την ανατροφή της.

Σε δύο ρόδες
Η πορεία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού προς τη θυσία άρχισε με την μεγάλη αντικατοχική εκδήλωση των μοτοσικλετιστών που ξεκίνησαν από το Βερολίνο με στόχο να καταλήξουν στη κατεχόμενη Κερύνεια τον Αύγουστο του 1996.
Σήμερα οι μοτοσικλετιστές τιμούν τον θάνατο των δύο ηρωο-μαρτύρων με την διαδρομή που ξεκίνησε από τη Πάφο και θα καταλήξει σε λίγη ώρα στο νεκροταφείο Παραλιμνίου όπου θα γίνει το τρισάγιο στη μνήμη των Ισαάκ και Σολωμού. Θα ολοκληρωθεί στο οδόφραγμα της Δερύνειας, στο σημείο που σκοτώθηκαν ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού το 1996.


Δεν θα υποκύψουμε
Αυτή την ώρα γίνεται το μνημόσυνο στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Παραλιμνίου. Τη κυπριακή κυβέρνηση εκπροσωπεί ο υπουργός άμυνας Φώτης Φωτίου, ο οποίος στην επιμνημόσυνη ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων ότι η Πολιτεία αποτίνει
φόρο τιμής στους ήρωες του Παραλιμνίου, που προασπίστηκαν την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου. «Στους ιερομάρτυρες, που δεν συμβιβάστηκαν με τα τετελεσμένα της εισβολής και διατράνωσαν με έργα, την πίστη τους για απαλλαγή από τα κατοχικά στρατεύματα και επιστροφή στις πατρογονικές εστίες. Στα θύματα του βάρβαρου Αττίλα που όρθωσαν το ανάστημά τους, μπροστά στον πάνοπλο και αλαζονικό κατακτητή, που θεωρεί ότι η γης, ‘μετριέται με το στρέμμα και όχι με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα’».

Όπως ανέφερε ο κ. Φωτίου «διαφαίνεται πλέον ξεκάθαρα, ότι αυτό που ενδιαφέρει την Τουρκία, δεν είναι το γνώριμο ψευδές σύνθημα της δήθεν προστασίας των τουρκοκυπρίων, αλλά η ενεργειακή της εξασφάλιση που θα της επιτρέψει να υλοποιήσει τους ηγεμονικούς στρατηγικούς της στόχους στην περιοχή».

«Μπροστά στην προκλητικότητα της Τουρκίας», τόνισε ο κύπριος υπουργός άμυνας «απαντούμε ότι, καμία απειλή, καμία κίνηση εντυπωσιασμού και εσωτερικής κατανάλωσης, δε θα αποδειχτεί τόσο ισχυρή, ώστε να κάμψει τις αντιστάσεις μας. Δεν θα απεμπολήσουμε οποιαδήποτε δικαιώματα του λαού μας που κερδήθηκαν και επισφραγίστηκαν με το αίμα των ηρώων μας, σε διαχρονικά θυσιαστήρια».

Εμπαιγμός    
Για τις δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού η Κυπριακή Γενική Εισαγγελία εξέδωσε 11 διεθνή εντάλματα σύλληψης. Οι δολοφόνοι αν και είναι καταζητούμενοι από την Interpol κυκλοφορούν ελεύθεροι καθώς η Τουρκία και κάποια κράτη δορυφόροι της, αρνούνται να εκτελέσουν τα εντάλματα. Ένας από τους δολοφόνους του Ισαάκ, ο Ερχάν Αρικλί συνελήφθη το 2012 στο Κιργιστάν και αντί να παραδοθεί στη Κυπριακή Δημοκρατία, μετά από παρέμβαση της Τουρκίας αφέθηκε ελεύθερος. 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ 'Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ; (2) - Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12976:takis-fokopoulos&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279
alt
Δεν είναι τυχαίο που Κεϋνσιανοί και «Μαρξιστές»καταφεύγουν σε δόγματα όταν προσπαθούν ν' αγνοήσουν την παγκοσμιοποίηση, εφόσον τόσο τα στατιστικά δεδομένα (που παρερμηνεύουν κατά βούληση), όσο και η ιστορική εμπειρία, τους διαψεύδουν οικτρά, όπως θα δούμε στα επόμενα άρθρα. Όμως, οι συνέπειες δεν είναι απλά θεωρητικές. Έχουν τραγικά αποτελέσματα σε λαούς ολόκληρους, όπως ο Ελληνικός, που αποπροσανατολίζονται συστηματικά, κυρίως από «προοδευτικούς» αναλυτές ―εξαιρουμένων βέβαια των κομουνιστών που απλά προσκολλώνται σε δόγματα του περασμένου αιώνα.

Έτσι, οι Κεϋνσιανοί για να «εξηγήσουν» τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση καταφεύγουν σε «δόγματα σοκ» ή σε κατάφωρη παρερμηνεία των στατιστικών στοιχείων ―όλα αυτά με Μαρξίζουσα σάλτσα για να φαίνονται και «προοδευτικά». Και αυτό, γιατί ξέρουν ότι αν δεχτούν την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση σαν αναπότρεπτο συστημικό φαινόμενο μέσα στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα της αγοράς, θα πρέπει να αλλάξουν... θεωρία, εφόσον σήμερα ο Κεϋνσιανισμός,που θεμελιώθηκε στην εποχή του κράτους-έθνους, είναι νεκρός και θαμμένος για πάντα. Όχι, βέβαια, από τους «κακούς» νεοφιλελεύθερους, αλλά από το γεγονός ότι, με ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές, (όπως επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση που δεν αμφισβητούν!), μόνο ένας παγκόσμιος Κεϋνσιανισμός θα ήταν πια δυνατός. Αλλά, ένας παγκόσμιος Κεϋνσιανισμός είναι απλά κακόγουστο ανέκδοτο! Ούτε οι χώρες της «Ομάδας των 7», όπου εδράζονται βασικά οι υπερεθνικές επιχειρήσεις (η ψυχή της παγκοσμιοποίησης) αλλά ούτε και τα οικονομικά «θαύματα» της «Ομάδας των 20» (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία κ.λπ.), θα δεχόντουσαν ποτέ αυστηρούς κοινωνικούς ελέγχους στις αγορές κεφαλαίου, εργασίας αλλά και εμπορευμάτων, όπως προέβλεπε ο Κεϋνσιανισμός. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος των υπερεθνικών επιχειρήσεων και, επομένως, το τέλος της «ανάπτυξης» των τελευταίων 30 περίπου χρόνων που θεμελιωνόταν στην διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς και, φυσικά, την κατάρρευση των οικονομικών «θαυμάτων» που αναδύθηκαν βασικά χάρη στις υπερεθνικές επιχειρήσεις που μετακόμισαν στο Νότο για να εκμεταλλευθούν τις εκεί άθλιες συνθήκες εργασίας!
Από την άλλη μεριά, οι «Μαρξιστές» που μιλούν για ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, «δεν βλέπουν» ότι ποτέ άλλοτε οι καπιταλιστικές ελίτ που είναι ενσωματωμένες στη Νέα Διεθνή Τάξη(η οποία οριζεται απο τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τις κοινοβουλευτικές Χούντες), δεν ήταν τόσο ενωμένες στο βασικό στόχο τους για τη συγκέντρωση οικονομικής και πολιτικής εξουσίας/δύναμης, παρά τις επί μέρους (μη ανταγωνιστικές) διαφορές τακτικής. Και αυτό, τη στιγμή που η αποδεκατισμένη (χάρη στην αποβιομηχάνιση της παγκοσμιοποίησης) δυτική εργατική τάξη δεν μπορεί να ενωθεί ούτε σε στοιχειώδη αμυντικό αγώνα ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της παγκοσμιοποίησης!
Το στοιχείο που ενώνει όλους αυτούς τους Μαρξιστές είναι η από μέρους τους μετατροπή σε δόγμα της αναχρονιστικής Λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού, ή της αντίστοιχης θεωρίας του υπέρ-ιμπεριαλισμού του Καούτσκι, που, όπως και η Κεϋνσιανή θεωρία, επίσης στηριζόντουσαν στο κράτος-έθνος. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι οι πολιτικές διαφορές μεταξύ τους, π.χ. για το θέμα της ΕΕ, είναι αγεφύρωτες. Έτσι, από τη μια μεριά, είναι η Ευρώδουλη «Αριστερά» που εξαπατά τα λαϊκά στρώματα ότι θα μπορούσε η ΕΕ να αλλάξει «από μέσα» και να ανοίξει το δρόμο για μια «καλή» παγκοσμιοποίηση, αν όχι για τον σοσιαλισμό και ...άλλα (ψηφοθηρικά) παραμύθια. Και, από την άλλη, είναι οι «επαναστάτες» Μαρξιστές που, πάλι με βάση το ίδιο δόγμα του ιμπεριαλισμού, αδυνατούν να κατανοήσουν την σημασία της σημερινής παγκόσμιας κοινωνικής σύγκρουσης. Δηλαδή, το γεγονός ότι η σύγκρουση αυτή δεν είναι απλά μια σύγκρουση κεφαλαίου και εργασίας για την ... σοσιαλιστική επανάσταση, αλλά μια πελώρια σύγκρουση μεταξύ θυμάτων και θυτών στην διαδικασία της παγκοσμιοποίησης που, εν δυνάμει, ενέχει, βέβαια, και το θέμα της συστημικής αλλαγής. Τα θύματα είναι οι εργαζόμενοι με μισθούς επιβίωσης ή με συμβόλαια «μηδέν ωρών», οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι, η Παιδεία, η Υγεία. Οι θύτες είναι τα στελέχη των υπερεθνικών επιχειρήσεων και οργανισμών και τα διαπλεκόμενα προνομιούχα στρώματα που ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση.
Με άλλα λόγια, ο αγώνας σήμερα είναι τόσο κοινωνικός όσο και εθνικός, εφόσον η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει την κατάργηση τόσο της οικονομικής αυτοδυναμίας των λαών, όσο και, συνακόλουθα, της εθνικής κυριαρχίας τους. Πράγμα που επιβάλλει Λαϊκά Μέτωπα, με πολύ ευρύτερους κοινωνικούς στόχους από αυτούς των ιστορικών Μετώπων σαν το ΕΑΜ, που θα επιδίωκαν την κοινωνική αλλά και την εθνική απελευθέρωση. Δηλαδή, την ταυτόχρονη μονομερή έξοδο από ΕΕ, Ευρώ, ΝΑΤΟ κ.λπ., ώστε να μπορούν να τεθούν οι βάσεις για την αυτοδυναμία και, εν δυνάμει, για συστημική αλλαγή. Αλλά θα επανέλθω.
Υ.Γ. Δεν συνηθίζω να παραποιώ, και μάλιστα σκόπιμα, τις θέσεις κανενός και επιστρέφω ως ασύστολη συκοφαντία τον σχετικό ατεκμηρίωτο ισχυρισμό του ΕΠΑΜ. Η θέση ότι «έξοδος από το Ευρώ σημαίνει ντε φάκτο και έξοδο από την Ε.Ε» δεν στηρίζεται πουθενά, (ούτε βέβαια στην καταστατική συνθήκη της ένταξής μας στην ΕΕ που προβλέπει ρητή αποχώρηση μέλους μόνο από την ΕΕ) και επομένως είναι απλή υπεκφυγή στο κρυστάλλινο ερώτημα: βάζει το ΕΠΑΜ θέμα ταυτόχρονης μονομερούς εξόδου από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, ναι ή όχι;
*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» την Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

"Πολιτικοί" και Ιστορία! (Από τον πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

"Νέος" γραμματέας της ΝΔ ονόματι Παπαμημήκος
Συνεντευξιάζεται στο ραδιόφωνο με τον κ. Χατζηνικολάου και τον Παπαδημούλη και λέει τούτο το… αμίμητο του Μιμίκου: "Οι Κυρυσχάδες ήταν εμφυλιοπολεμική ενέργεια"!
Όσο ξέρει ο γράφων από ατομική ενέργεια, άλλο τόσο γνωρίζει και ο "νέος ηγέτης" από Ιστορία!
Τι κρίμα, ένας νέος άνθρωπος να παπαγαλίζει και να αναμασά την ξύλινη γλώσσα, χρησιμοποιώντας τις γνωστές παπαρολογίες, αγνοώντας την πρόσφατη ιστορία της χώρας και μάλιστα την Εθνική Αντίσταση.
Με τέτοιους "νέους" πολιτικούς, πού να πάει η Ελλάδα; Θα έλεγα ότι και ο έτερος συνομιλητής δεν έδωσε τη δέουσα απάντηση περιοριζόμενος μόνο στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Προσθέτω για ενημέρωση, προεχόντως του στελέχους της ΝΔ ότι: Το Εθνικό Συμβούλιο -αντέχουν οι… αντιρατσιστές το "Εθνικό"- με το ψήφισμα Α΄ της 27/5/1944 και το άρθρο 2 όρισε ότι: "Η Αυτοδιοίκηση και η Λαϊκή Δικαιοσύνη είναι θεμελιώδεις θεσμοί του δημόσιου βίου των Ελλήνων".
Με βάση αυτή την Προγραμματική Απόφαση, ακολούθησε η υπ' αριθ. 55 Πράξη της ΠΕΕΑ, της 12 Αυγούστου 1944, με την οποία θεσπίστηκε ο "Κώδικας Τοπικής Αυτοδιοίκησης", με 83 άρθρα (για το ζήτημα αυτό βλ. "Δελτίο Πράξεων και Αποφάσεων της ΠΕΕΑ" εκδ. "ΟΛΚΟΣ", Αθήνα 1976, σελ. 51 και 61-86).
Περισσότερα στις εργασίες μου:
1.   "Η αλήθεια για την καταγωγή και εφαρμογή του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελεύθερη Ελλάδα της κατοχικής περιόδου", στο 4/1980 τεύχος του περιοδικού "Τοπική Αυτοδιοίκηση".
2.   "Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα της κατοχικής περιόδου, ο Κώδικας Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΠΕΕΑ", στο ίδιο, τεύχ. 5-6/1981.
3.   "Ο θεσμός των συνοικιακών συμβουλίων στα πλαίσια της αντιστασιακής νομοθεσίας της Ελεύθερης Ελλάδας", στο ίδιο, τεύχ. 2-3/1982.
4.   "Ο θεσμός των δημοτικών και κοινοτικών δημοψηφισμάτων και των δημοτικών συνελεύσεων στον Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΠΕΕΑ", στο ίδιο, τεύχ. 5-6/1983.
5.   "Η θεσμοθεσία της Εθνικής Αντίστασης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση", στην "Επιθεώρηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης", τεύχ. 40-42/1991).
Τα γράφω αυτά γνωρίζοντας πολύ καλά ότι κανένας πολιτικός δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί να μελετήσει. Μιλούν οι πάντες σχεδόν από ό,τι γνωρίζουν από τις εφημερίδες και από "ακούσματα"!
Όμως, αξιότιμε κύριε Παπαμημήκο, επειδή ενδέχεται να κυβερνήσεις -όπως τόσοι άλλοι άσχετοι- καλό θα είναι ως νέος άνθρωπος να μοχθήσεις να μάθεις.
Η γνώση, διδάσκει η Διαλεκτική Λογική, "έχει ιστορικό περιεχόμενο και δεν βγαίνει ξαφνικά, όπως η σφαίρα από την κάννη του όπλου" (βλ. Μ.Μ.Ρόζενταλ: "Αρχές Διαλεκτικής Λογικής" εκδ. "Γκαγκάριν", Αθήνα 1962, σελ. 67).
Η νεότητα και μόνον δεν είναι, δεν μπορεί να είναι, δεν πρέπει να είναι επαρκής τίτλος ανάδειξης σε θέσεις και κυβερνητικά πόστα που καθορίζουν τις τύχες του "κυρίαρχου" λαού και της πατρίδας.
Λίγη μελέτη δεν κάνει κακό.

Αθήνα, 11/08/2013
Ο αντιδημοφιλής πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Η Κυρία Θεοτόκος και οι Παρακλητικοί Κανόνες προς τιμήν της

http://www.diakonima.gr/2013/08/10/%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%BA-2/

5226Η Υπεραγία Θεοτόκος και Αειπάρθενος Μαρία είναι θαύμα και μυστήριο που ούτε οι άγγελοι δεν μπορούν να κατανοήσουν· «εξέστη επί τούτο ο ουρανός, και τη γης κατεπλάγη τα πέρατα, ότι Θεός, ώφθη τοις ανθρώποις σωματικώς, και η γαστήρ σου γέγονεν, ευρυχωροτέρα των ουρανών· διό σε Θεοτόκε Αγγέλων και ανθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν», γράφει ο ποιητής του Παρακλητικού Κανόνα. Είναι «η μετὰ Θεὸν Θεός», αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Βέβαια, αλλού οι Πατέρες εκφράζονται με σαφήνεια, ως προς τη θέση της Παναγίας. Ο Άγιος Επιφάνιος υπογραμμίζει: “Εν τιμή έστω Μαρία, ο δε Πατήρ και Υιός και Άγιον Πνεύμα προσκυνείσθω, την Μαρίαν μηδείς προσκυνείτω”.

Για το γενεαλογικό δέντρο της Κυρίας Θεοτόκου πληροφορούμαστε μέσα από το Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά πως ήταν «εξ οίκου Δαυίδ». Το λεγόμενο πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου του Αδελφοθέου αναφέρει ότι ο ιερέας Ματθάν νυμφεύθηκε τη Μαρία και γέννησαν τέσσερα παιδιά τον Ιακώβ, ο οποίος γέννησε τον Ιωσήφ, τον μνήστορα της Παναγίας, τη Μαρία, η οποία γέννησε τη Σαλώμη τη μαία, τη Σοβή, η οποία γέννησε την Ελισάβετ, τη μητέρα του Τιμίου Προδρόμου, την Άννα, η οποία γέννησε τη Μαριάμ, τη Μητέρα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Το όνομα Μαριάμ που της έδωσαν οι γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, παράγεται από το εβραϊκό «Αϊός», που σημαίνει Κύριος. Επομένως, το όνομα Μαριάμ διερμηνεύεται Κυρία. Το κατ’ εξοχήν, όμως, όνομά της, είναι Θεοτόκος, γιατί είναι η Μητέρα του Θεού. Τον όρο αυτό επικύρωσε η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος της Εκκλησίας το 431. Ωστόσο, η Εκκλησία, για να εκφράσει την περισσή της αγάπη και τον μεγάλο σεβασμό που τρέφει προς την Αειπάρθενο, τής έχει προσδώσει πλήθος τιμητικών ονομάτων και επιθέτων. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος αφιέρωσε προς τιμή της Παναγίας πέντε χιλιάδες ποιητικούς στίχους, που αποτέλεσαν το «Θεοτοκάριό» του.

Από τα Ευαγγέλια της Κ.Δ. πληροφορούμαστε ότι η Κόρη της Ναζαρέτ, δέχθηκε τον Ευαγγελισμό της από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, επισκέφθηκε την εξαδέλφη της Ελισάβετ, η οποία ήδη κυοφορούσε τον Τίμιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, Γέννησε τον Σωτήρα του Κόσμου στη Βηθλεέμ, κατέφυγε στην Αίγυπτο, για να προστατέψει το Παιδί της από τους επίδοξους δολοφόνους, αναζητούσε τον δωδεκαετή Υιό της στα Ιεροσόλυμα, ενώ Αυτός βρισκόταν μέσα στο Ναό και διαλεγόταν με τους διδακάλους, ήταν παρούσα στο Γάμο της Κανά, όπου και μεσίτευσε προς τον Υιό της, συμπορεύτηκε με τον Κύριο έως τον Γολγοθά, και έζησε τα θεία γεγονότα της Σταύρωσης, της θεοσώμου ταφής και της ένδοξης Ανάστασης του Κυρίου, και κατόπιν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος που έγινε στο Υπερώον κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.

Για τη ζωή της Παναγίας μας μαθαίνουμε και από την Πατερική Παράδοση, η οποία είναι τό ίδιο έγκυρη πηγή με την Αποστολική Παράδοση, της οποίας αποτελεί τη φυσική συνέχεια, βασιζόμενη στην αγιοπνευματική εμπειρία και καθοδήγηση. Το σύγγραμμα Περί Θείων Ονομάτων του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, τα Εγκώμια της Κοιμήσεως της Παναγίας που έγραψαν διάφοροι Άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός και ο Ανδρέας Κρήτης, η Υμνολογία και η Εικονογραφία της Εκκλησίας είναι οι βασικές πηγές. Πληροφορίες βρίσκουμε, επίσης, στην Απόκρυφη διήγηση του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου περί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μαρίας.

Η μακαρία Κοίμηση της Θεοτόκου, λοιπόν, έγινε το 47 μ.Χ. σε ηλικία 59 ετών ή σε ηλικία 70 περίπου ετών, δηλαδή 24 χρόνια μετά την Ανάληψη του Κυρίου. Όπως ο Αρχάγγελος Γαβριήλ τη διακόνησε καθ’ όλα τα προηγούμενα χρόνια, έτσι, και τότε, της έφερε το μήνυμα ότι σε τρεις ημέρες ο Υιός της πρόκειται να παραλάβει την πάναγνη ψυχή της. Μετά το θείο μήνυμα, η Κυρία Θεοτόκος, ανέβηκε στο Όρος των Ελαιών, όπου προσευχήθηκε προς τον Υιό και Θεό της. Κατόπιν κοινοποίησε στην Εκκλησία το αναμενόμενο γεγονός και άρχισε τις σχετικές προετοιμασίες. Την ημέρα της Κοιμήσεώς της η Χάρη του Κυρίου, υπό μορφή νεφέλης, μετέφερε τους Αποστόλους, που βρίσκονταν μακριά, στην οικία του Ευαγγελιστού Ιωάννου, στη Γεσθημανή, προκειμένου να λάβουν την ευλογία της και να ζήσουν την μακαρία Κοίμησή της. Ο Απόστολος Παύλος, ο Απόστολος Τιμόθεος, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, καθώς και άλλοι Άγιοι και Αγίες, ήσαν επίσης παρόντες. Η Παναγία παρηγορούσε και συμβούλευε τους Αποστόλους και προσευχόταν για την σωτηρία του σύμπαντος κόσμου, έως και το πρωὶ, οπότε ο ίδιος ο Υιός της παρέλαβε το πνεύμα της.

Τότε, «το θεοδόχον αυτής σώμα, μετά αγγελικής και αποστολικής υμνωδίας εκκομισθέν και κηδευθέν, εν σορώ τη εν Γεσθημανή κατετέθη», παρόλο που οι Ιουδαίοι παρεμπόδιζαν την αγία τελετή. Αναφέρεται δε ότι κάποιος Ιουδαίος, ο Ιεφονίας, προσπάθησε να ανακόψει τον ενταφιασμό της, με αποτέλεσμα να αποκοπούν τα χέρια του από αόρατη δύναμη. Ευτυχώς δε, ο Ιεφονίας μετανόησε και αμέσως θεραπεύτηκε. Παρόμοια τύχη είχαν όσοι προσέγγιζαν με ασέβεια την Παναγία· τυφλώνονταν, αλλά όταν μετανοούσαν ξαναέβρισκαν το φως τους.

Οι Άγιοι Απόστολοι ενταφίασαν, τελικά, το πανάγιο σκήνωμα της Θεοτόκου και παρέμειναν εκεί για τρεις μέρες, ενώ «η των αγγέλων χοροστασία και υμνωδία διέμεινεν άπαυστος». «Μετά δε την τρίτην ημέραν της αγγελικής υμνωδίας παυσαμένης, παρόντες οι απόστολοι, ενός αυτοίς απολειφθέντος και μετά την τρίτην ελθόντος και το θεοδόχον σώμα προσκυνήσαι βουληθέντος, ήνοιξαν την σορόν. Και το μεν σώμα αυτής το πανύμνητον ουδαμώς ευρείν ηδυνήθησαν, μόνα δε αυτής τα εντάφια κείμενα ευρόντες και της εξ αυτών αφάτου ευωδίας εμφορηθέντες», αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο Εγκώμιόν του εις την πάνσεπτη Κοίμηση της Θεομήτορος.

Ο Απόστολος που απουσίαζε ανήμερα της Κοιμήσεως ήταν, κατά την Παράδοση, ο Θωμάς. Έτσι, την τρίτη ημέρα απὸ την Κοίμησή της Θεοτόκου, κατά την οποία η Παναγία έμελλε να μεταστεί σωματικώς προς τον Υιό της, ο Απόστολος Θωμάς μεταφέρθηκε από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος στη Γεθσημανή, όπου είδε την Θεοτόκο να αναλαμβάνεται στους ουρανοὺς. Τότε, η Παναγία τού παρέδωσε την Αγία Ζώνη της, η οποία φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού στην Ιερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.



Οι παρακλητικοί Κανόνες της Θεοτόκου



Η ημέρα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι λαμπρότατη. Στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας το Απολυτίκιον της εορτής και το Κοντάκιον διερμηνεύουν το γιατί. «Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἓν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὗ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν». «Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».

Η εορτή αυτή της Παναγίας στην αρχή ήταν κινητή, αλλά στη συνέχεια, με εντολή του Αυτοκράτορα Μαυρίκιου καθιερώθηκε να τελείται στις 15 Αυγούστου.

Σήμερα, της εορτής προηγείται κατανυκτική περίοδος δύο εβδομάδων, κατά τις οποίες τα απογεύματα εμείς οι Χριστιανοί συναγόμαστε στις εκκλησίες, προκειμένου να ψάλλουμε τον Παρακλητικό Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Προστρέχουμε στην Παναγία, και ψάλλουμε τις Παρακλήσεις, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα, μαζί με τον ποιητή της Παρακλήσεως, ότι «ουδείς προστρέχων επι σοι κατησχημένος από σου εκπορεύεται Παρθένε Θεοτόκε, αλλά αιτείται τη χάριν και λαμβάνει το δώρημα προς το συμφέρον της αιτήσεως». Η εμπειρία μας από τις απειράριθμες ευεργεσίες που δεχτήκαμε από την Κυρία των Ουρανών δεν μας επιτρέπει να σιωπήσουμε «ου σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε, τα δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι ειμή γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών». «Ου κρύπτω σου τον βυθόν του ελέους και την βρύσιν των απείρων θαυμάτων…αλλά απάσιν ομολογώ και βοώ και κηρύττω και φθέγγομαι».

Ομολογούμε έμπροσθεν της Κυρίας Θεοτόκου την αμαρτωλότητά μας, εκφράζουμε προς Αυτήν την κραυγή αγωνίας, τον ψυχικό και σωματικό μας πόνο και τη θλίψη, που μας κάνουν να αισθανόμαστε πως «η ζωή μας τω Άδη προσήγγισε». Βεβαίως, όμως, δεν απελπιζόμαστε και δεν μοιρολογούμε, ως οι μη έχοντες ελπίδα, αλλά εκ βάθους καρδίας ψάλλουμε «χαράς μου την καρδίαν πλήρωσον Παρθένε… της αμαρτίας την λύπη εξαφανίσασα». Εναποθέτουμε όλες μας τις ελπίδες σε Αυτή, γιατί γνωρίζουμε, εκ πείρας, ότι πραγματικά είναι φιλεύσπλαχνη και ότι ως Μητέρα του Θεού είναι πηγή ελέους, το μόνο καταφύγιο του κόσμου και «μεσιτεία προς τον Ποιητή αμετάθετος». Επιπλέον, την παρακαλούμε να κυβερνήσει τη ζωή μας, και ως «άρρηκτον τείχος και προστασία» και «φρουρά ασφαλεστάτη» που είναι να μας διαφυλάξει από «των δαιμόνων τα τοξεύματα», που μας περικυκλώνουν, και τα οποία δεν μπορούμε από μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε. Έτσι εμείς οι Χριστιανοί ζούμε αληθινά το Πάσχα του καλοκαιριού.

Τις μέρες αυτές, λοιπόν, ψάλλονται εναλλάξ μέχρι και το απόγευμα της 13ης Αυγούστου, εκτός των Εσπερινών των Σαββάτων και της Εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, ο Μικρός Παρακλητικός Κανόνας, που είναι έργο-ποίημα ενός υμνογράφου με το όνομα Θεοστήρικτος Μοναχός, κατά κόσμο Θεοφάνης, και ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανόνας, που είναι ποίημα του Θεοδώρου Β΄ του Λασκάρεως, Αυτοκράτορα της Νικαίας, ο οποίος έζησε τον 13ο αιώνα.

Για τον υμνογράφο του Μικρού Παρακλητικού, μοναχό Θεοστήρικτο, δεν έχουμε άλλα στοιχεία ταυτότητας. Για τον ποιητή του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα, Θεόδωρο Β΄ γνωρίζουμε πως ήταν παιδί του Αγίου Ιωάννη Βατάτζη και της Ειρήνης Λάσκαρη. Αναφέρεται ότι ο Αυτοκράτορας Θεόδωρος είχε μία πάθηση, η οποία του προκαλούσε βαριά κατάθλιψη, και από την οποία προσευχόταν να απαλλαγεί. Μάλιστα, φαίνεται ότι κάποτε είχε παραμελήσει τον πνευματικό του αγώνα, γι’ αυτό και επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση «εγκατέλιπόν σε Χριστέ». Οι προσευχές του, λοιπόν, έλαβαν τη μορφή Παρακλήσεως προς την Παναγία όταν γνώρισε τη Βασίλισσα της Ηπείρου, Αγία Θεοδώρα, η οποία ευλαβείτο πολύ την Θεοτόκο. Απ’ αυτήν έμαθε στις δύσκολες στιγμές, και ιδίως όταν τον κατέβαλλε η θλίψη, να απευθύνεται προς την Παναγία και να την παρακαλεί να του καταπραϋνει το άλγος και να του μεταδώσει τη θεία χαρά και παρηγοριά. Στον Παρακλητικό αυτό Κανόνα «διεκτραγωδούνται τα παθήματα και τα βάσανα μιας ψυχής…, όπου εις βασιλεύς Έλλην, διωγμένος, πολεμημένος, στενοχωρημένος, από Λατίνους και Άραβας και τους ιδικούς του, διεκτραγωδεί προς την Παναγίαν τους ιδίους πόνους του, και τους διωγμούς, όσους υπέφερεν από τα στίφη των βαρβάρων, τα οποία ονομάζει ΄΄νέφη΄΄», σημειώνει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Η Παράκληση του Θεοδώρου Β’ διαδόθηκε στις Ιερές Μονές της περιοχής, όπου καταρτίστηκε ως ακολουθία, και από εκεί εξαπλώθηκε σε όλο το Βυζάντιο ως ο Μέγας Παρακλητικός Κανόνας.

Η εναλλακτική τέλεση των δύο ιερών Παρακλήσεων οφείλεται, μάλλον, στις ιστορικές συγκυρίες που σημάδεψαν το Βυζάντιο το έτος 1261. Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, επί Αυτοκρατορίας του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου, έγινε ανακατάληψη της Βασιλεύουσας χωρίς αιματοχυσίες και το γεγονός αυτό αποδόθηκε στην θαυματουργική παρέμβαση της Θεοτόκου. Τότε, ο Μιχαήλ θέλησε να εισέλθει στην Πόλη εν πομπή και να αναπέμψει ευχαριστίες προς την Παναγία. Ωστόσο, επειδή εκείνη την περίοδο ψαλλόταν στις εκκλησίες ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανόνας του Θεοδώρου Β΄, έπρεπε να εξεβρεθεί μία ενδιάμεση λύση. Τότε προτάθηκε να χρησιμοποιείται και ο αρχαιότερος Μικρός Παρακλητικός Κανόνας προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Από τότε, λοιπόν, η χρήση του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα γίνεται μόνο κατά την Νηστεία του Δεκαπενταυγούστου.

Η τέλεση, λοιπόν, των Παρακλητικών Κανόνων, που, σημειωτέον, εντάσσεται μεταξύ των δύο μεγάλων εορτών της Εκκλησίας, της Αναστάσεως και των Χριστουγέννων, γίνεται προκειμένου να αναπέμψουμε δεήσεις και ικεσίες προς την Παναγία, την μόνη μας μεσίτρια προς τον Φιλάνθρωπο Θεό, ώστε να μας δοθεί έλεος και δύναμη να ανεβούμε το Γολγοθά μας, όπου και βιώνεται η ανείπωτη Χαρά της Αναστάσεως. Γιατί η Ανάσταση δεν υπάρχει πέρα από τον Σταυρό, αλλά χαρίζεται εκεί πάνω, στον Σταυρό.

Ας αποδώσουμε τις πρέπουσες τιμές και ας παρακαλέσουμε, λοιπόν, και εμείς, όπως ο σπουδαιότατος κήρυκας Ηλίας Μηνιάτης (1669-1714) την Κυρία Θεοτόκο: «Κεχαριτωμένη, Δεδοξασμένη, Παντάνασσα, από την άφθονον εκείνην ηλιοβολίαν του θείου φωτός οπού χαίρεσαι, παρισταμένη εκ δεξιών του μονογενούς σου Υιού, πέμψον εδώ κάτω και εις ημάς τους ευλαβείς δούλους σου μίαν μακαρίαν ακτίνα, οπού να είναι και φως εις τον εσκοτισμένον μας νουν και φλόγα εις την ψυχραμένην μας θέλησιν, διά να βλέπωμεν να περιπατούμεν σπουδαίοι εις την οδόν των θείων δικαιωμάτων. Ημείς, μετά Θεόν, εις εσέ του Θεού την Μητέρα και Μητέρα ημών έχομεν την ελπίδα της σωτηρίας μας από σε ελπίζομεν τας νίκας της γαληνοτάτης Αυθεντίας, τα τρόπαια των Ευσεβών Βασιλέων την στερέωσιν της Εκκλησίας την αντίληψιν του Ορθοδόξου γένους την σκέπην της ευλαβούς του ταύτης πολιτείας, οπού είναι αφιερωμένη εις την άμαχόν σου βοήθειαν. Ναι, Παναγία Παρθένε, ναι, Μαρία, όνομα οπού είναι η χαρά, η παρηγορία, το καύχημα των Χριστιανών δέξου την νηστείαν και παράκλησιν των αγίων τούτων ημερών, οπού εκάμαμε εις τιμήν σου, ως θυμίαμα ευπρόσδεκτον και αξίωσόν μας, καθώς εδώ εις την Εκκλησίαν ευλαβώς ασπαζόμεθα την αγίαν και θαυματουργόν ταύτην εικόνα, έτζι και εκεί εις τον Παράδεισον να ιδούμεν αυτό το μακάριόν σου πρόσωπον, το οποίον να προσκυνούμεν συν τω Πατρί και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, εις τους απεράντους αιώνας. Αμήν».

Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΤΖΕΦΡΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ. ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΨΕΥΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ!!! (ΒΙΝΤΕΟ)

http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22945:2013-08-10-18-59-36&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2 

zisimidou1

Η πρώτη σύζυγος του πρωην πρωθυπουργού, η κ.Εύα Ζησιμίδου, (επίσημη μεταφράστρια του Στρος Καν), αποκάλυψε στο βιβλίο της τις άγνωστες πτυχές του Γιώργου Παπανδρέου, ρίχνοντας τότε "βόμβα" μεγατόνων...Επίκαιρο όσο ποτέ το ντοκουμέντο που δεν διαψεύστηκε ποτέ...
"Την πρώτη μέρα που έφαγε στο Καστρί, οι γονείς του Γιώργου Παπανδρέου δεν ήξεραν τίποτα. Η Εύα άρχιζε να πιέζει για θρησκευτικό γάμο και τότε ο πρώην πρωθυπουργός, της είπε ότι ειναι εκ πεποιθήσεως ΑΘΕΟΣ! Όταν του είπε πως θα είχε πρόβλημα με την αναγνώριση του παιδιού, της είπε πως όταν ο πατέρας του Ανδρέας Παπανδρέου ανέβει στην εξουσία, θα περνούσε νόμο για τον πολιτικό γάμο και θα λυνόταν το πρόβλημα...Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1985 ο Γιώργος αποφάσισε να φύγει για σκι, εκείνη την πρωτοχρονιά αφήνοντας πίσω γυναίκα και μικρό παιδί. Όταν η σύζυγος παραπονέθηκε ο Γιώργος της είπε: "Το παιδι είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει!!!" αναφέρει μεταξύ άλλων στο βιβλίο - ντοκουμέντο η πρώην σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού πριν από 20 χρόνια...
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: 

Η πραγματική ανεργία και η κοροϊδία των ποσοστών.

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/08/blog-post_2408.html

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφουν μόνο τους δηλωμένους ανέργους και όχι τους αδήλωτους. Καταγράφουν μόνο ένα μεγάλο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα και όχι τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους αλιείς.

Η ανεργία και η κοροϊδία

Ένα από τα πιο εμφαντικά χαρακτηριστικά της θέσης που βρίσκεται η χώρα είναι η διαπίστωση ότι η διαρκώς κλιμακούμενη αύξηση του αριθμού των ανέργων έχει πάψει πλέον να αποτελεί είδηση από αυτές που ξαφνιάζουν και εξεγείρουν.

Τα στοιχεία για την ανεργία, που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ, κάθε φορά είναι χειρότερα από τα προηγούμενα. Μέσα σε πέντε χρόνια, το ποσοστό της επίσημης ανεργίας έχει τετραπλασιαστεί. Από το 7,3% του Μαΐου του 2008, έφθασε στο θηριώδες 27,6% του ίδιου μήνα, φέτος.

Η αύξηση αυτή είναι μακράν η μεγαλύτερη στις χώρες της Ευρωζώνης, όπως άλλωστε και ο ποσοστιαίος αριθμός. Τα επιμέρους νούμερα είναι συνταρακτικά! Ο συνολικός αριθμός των ανέργων πλησιάζει το 1,5 εκατομμύριο, ενώ δύο στους τρεις νέους έως και 24 ετών είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας! Κι όμως, η εικόνα αυτή δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Διότι η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη!

Στη χώρα αυτή, οι φορείς της πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα τα τελευταία 15-20 χρόνια, συνηθίζουν να διαστρεβλώνουν το πραγματικό νόημα των λέξεων και των εννοιών, ή ακόμη και να εφευρίσκουν νέες. Το κωμικοτραγικό «0+0=14%» της εποχής Μητσοτάκη φαντάζει πταίσμα μπροστά στα όσα ακολούθησαν.

Επί κυβερνήσεων Σημίτη, η ελληνική κοινωνία έμαθε ότι «ενοικιάζονται εργαζόμενοι». Εμαθε ότι υπάρχει και «ελαστική εργασία». Εμαθε επίσης τη λέξη «απασχολησιμότητα». Ο εργαζόμενος έγινε «απασχολήσιμος». Δηλαδή, κάποιος που μπορεί να απασχολείται. Αλλά μπορεί και όχι.

Η ΕΛΣΤΑΤ δίνει στοιχεία με βάση τις ευρωπαϊκές νοοτροπίες για το τι είναι εργαζόμενος και τι άνεργος. Αυτό νομιμοποιείται να κάνει. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική.

Τα στοιχεία της καταγράφουν μόνο τους δηλωμένους ανέργους και όχι τους αδήλωτους. Καταγράφουν μόνο ένα μεγάλο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα και όχι τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους αλιείς.

Τα στοιχεία καταγράφουν τους απασχολουμένους έστω και μία μέρα τη βδομάδα ως εργαζομένους. Δεν περιλαμβάνουν τους στρατιώτες και τους φοιτητές. Και, επιτέλους, δεν νοούν την εργασία σαν αυτό που αυτονόητα εννοούν όλοι οι Ελληνες: τουλάχιστον πέντε μέρες τη βδομάδα, τουλάχιστον 25 ώρες.

Ανεργία είναι και να μην παίρνεις τα στοιχειώδη για να ζήσεις. Να υποαπασχολείσαι. Αυτή, όμως, η πραγματική ανεργία δεν υπάρχει στις έντεχνα μαστορεμένες νόρμες της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας, που κυβερνάει και εντέλλεται τις ελληνικές στατιστικές αρχές.

Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον ελληνικό λαό. Και πρέπει να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.

Πηγή:  enet.gr

ENAΣ ΕΝΑΣ ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΛΟΓΟΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΤΟΥΣ! EMEIΣ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ...

http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22944:-ena--------emei---&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2 seism11

Ο σεισμολόγος κ. Λέκκας τόνισε πως η Φθιώτιδα θα «κουνιέται» για δύο ακόμη εβδομάδες ενώ χαρακτήρισε πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να σημειωθούν νέες σεισμικές δονήσεις το επόμενο εξάμηνο.
Την ώρα που η γη συνεχίζει να «χορεύει» στη Φθιώτιδα (έχουν εκδηλωθεί περισσότεροι από 210 μετασεισμοί από την Τετάρτη), ο καθηγητής Γεωλογίας Ευθύμιος Λέκκας τονίζει πως αυτό είναι θετικό.
Μιλώντας στο newsbomb.gr, ξεκαθαρίζει αρχικά πως το επίκεντρο δεν σχετίζεται σε καμμία περίπτωση με την Αταλάντη. Όπως δηλώνει ο ίδιος «το επίκεντρο του σεισμού βρίσκεται στη νότια πλευρά του Καλλιδρόμου στην περιοχή του Μοδίου».
Ο κ. Ευθύμιος Λέκκας επισημαίνει πως η Ελάτεια, η Αμφίκλεια και οι γύρω περιοχές θα συνεχίσουν να κουνιούνται για δύο ακόμη εβδομάδες. Αυτό συμβαίνει γιατί όπως λέει ο ίδιος «ενεργοποιείται ένα ρήγμα και σιγά σιγά οδηγείται σε ύφεση η αρχική του ένταση».
Ο κ. Λέκκας μιλώντας στο newsbomb.gr προχώρησε και σε μία αποκάλυψη:
«Είναι πολύ πιθανόν η περιοχή να συνεχίσει να δονείται για το επόμενο εξάμηνο. Βέβαια όχι με την ίδια συχνότητα, ούτε και με την ίδια ένταση» ανέφερε ο γνωστός σεισμολόγος.
300 σπίτια έχουν υποστεί ζημιές στη Φθιώτιδα από τον σεισμό
Ένα ολόκληρο χωριό έχει χαρακτηριστεί «κόκκινο» από τον σεισμό της Τετάρτης στη Φθιώτιδα.
Οι σεισμοί συνεχίζονται και οι κάτοικοι παραμένουν ανάστατοι. 300 σπίτια έχουν υποστεί ζημίες στους δήμους Μώλου - Αγίου Κωνσταντίνου και Αμφίκλειας – Ελάτειας, με 87 από αυτά να έχουν χαρακτηριστεί επικίνδυνα.
Οι μεγαλύτερες ζημιές εστιάζονται στο δημοτικό διαμέρισμα Ρεγγίνι, όπου από τα κτήρια που έχουν ελεγχθεί, έχει χαρακτηριστεί «κόκκινο» σχεδόν το 80%!
Οι έλεγχοι των κλιμακίων μηχανικών συνεχίζονται και αναμένεται να ολοκληρωθούν την Δευτέρα.Θα κάνουν δέηση οι κάτοικοι της Τιθορέας
Ειδική δέηση θα τελεστεί αύριο Κυριακή από την Ιερά Μονή Παναγίας Οδηγήτριας Τιθορέας, στην Φθιώτιδα για την «κατάπαυση της απειλής του σεισμού».
Η ανακοίνωση της Μονής:
«Η Ιερά Μονή μας, ανακοινώνει στους ευσεβείς χριστιανούς της περιοχής μας, ότι την Κυριακή 11 Αυγούστου, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, θα τελεστεί ειδική δέηση δια την κατάπαυση της απειλής του σεισμού. Θα λιτανευθεί η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας μας. Ας ενώσουμε τις προσευχές μας, ώστε η Θεοτόκος να μεσιτεύσει προς τον Υιον Της, να σταματήσει την θεομηνία που πλήττει την περιοχή μας».
Υ.Γ: Σιγά σιγά οι σεισμολόγοι το ανοίγουν το στοματάκι τους απ ότι διαβάζετε...Για δείτε τι σας λέγαμε μέσα από το makeleio.gr  χθες...

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου