Επιστροφή στη δραχμή ακόμα και τώρα!

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/03/blog-post_3344.html

Από την Άνοιξη του 2010 γράφουμε συνεχώς για την ανάγκη επιστροφής στο Εθνικό μας Νόμισμα. Τότε ήταν πιο εύκολο, τώρα θα είναι πιο δύσκολο, αργότερα θα είναι αδύνατο. Θα έχουμε ξεπουληθεί εντελώς, θα έχουμε απολέσει τις περιουσίες μας και θα είμαστε...

τα φαντάσματα της Ευρώπης.

Ναι είναι αλήθεια, ότι σε περίπτωση επιστροφής στο Εθνικό Νόμισμα θα πρέπει να καταρρεύσει το ισχύον πολιτικοοικονομικό καθεστώς στη χώρα μας, διαφορετικά θα είναι "δώρον άδωρον".  Ναι είναι αλήθεια ότι θα ζοριστούμε άσχημα για κάποιο χρονικό διάστημα. Πολύ χειρότερα από τους Ισλανδούς. Ναι είναι αλήθεια ότι θα χαθεί για αρκετό διάστημα ο «καταναλωτικός παράδεισος» των εισαγόμενων από τη Γερμανία και τις υπόλοιπες χώρες προϊόντων. Όμως μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μείνουμε ελεύθεροι, να δημιουργήσουμε και να εκμεταλλευτούμε τον δικό μας πλούτο, τα δικά μας προϊόντα, να γίνουμε ανταγωνιστικοί.

Αυτό που έπρεπε να είχε κάνει το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα στη χώρα μας, τουλάχιστον μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (για να μην μιλήσουμε για νωρίτερα) ή έστω μετά την μεταπολίτευση και δεν το έκανε γιατί φοβήθηκε την κοινωνία, δηλαδή ανάπτυξη εθνικής παραγωγικής μηχανής, θα πρέπει να γίνει επιτέλους κάποια στιγμή, Διαφορετικά θα είμαστε πάντα εξαρτημένοι από άλλους.

Μετά από αυτό που συνέβη στην Κύπρο, με τις ευλογίες του σάπιου ελληνικού πολιτικού συστήματος (ανοίγοντας έτσι άνοιξε την Πύλη της Κολάσεως) και φυσικά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα συμβεί και σε μας, εκτός φυσικά από όσα μας έχουν συμβεί και θα μας συμβούν, τίθεται πλέον επιτακτικό το θέμα της απαγκίστρωσης από τα συμφέροντα και την κυριαρχία της Γερμανίας και των λοιπών Βορείων πάνω στην Ελλάδα.

Ελεύθερος είναι ένας λαός μόνο με δικό του νόμισμα. 

Τελευταία πληροφόρηση από Κύπρο! Το σενάριο που «παίζει» αυτή την ώρα (olympia.gr)

http://olympia.gr/2013/03/19/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BA%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B5/

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥΤΙΝ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.

Το σενάριο που είναι στο τραπέζι της Κύπρου αυτή την ώρα, περιλαμβάνει αντί για κούρεμα 15,6% (ή όποιο άλλο ποσοστό έχει ακουστεί), δάνειο σχεδόν 22-23% από τους Ρώσους καταθέτες στα κυπριακά χρηματοπιστωτικά συστήματα, με επιτόκιο το οποίο θα οριστεί στη συνέχεια.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν την αποτροπή της εκροής καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, θα διατηρηθούν οι σχέσεις με τη Μόσχα, ενώ θα ανοίξει ο δρόμος με τις διεθνείς αγορές.

Παράλληλα, πηγές του Ολυμπία αναφέρουν ότι τα ΔΣ των τραπεζών θα περάσουν στα χέρια των καταθετών που θα δώσουν το δάνειο στην Κύπρο. Δεύτερο αντάλλαγμα φέρεται να είναι και ομόλογα φυσικού αερίου, όπως υποσχέθηκε στο διάγγελμά του προς τους Κύπριους καταθέτες ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ως μελλοντική εξασφάλιση.

Το σενάριο αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ο Κύπριος Πρόεδρος θα έχει σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να μεταβεί και ο ίδιος στη Μόσχα μαζί με τον Υπουργό Οικονομικών του.

Κύπρος: το παιχνίδι είναι στημένο με στόχο τους Ρώσους;

http://www.antinews.gr/2013/03/19/208789/#comment-1141800

Και ξαφνικά, οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ, οι ίδιοι που πήραν την απόφαση – λαιμητόμο κατά της Κύπρου, αλλάζουν γνώμη. Σύμφωνα με τα όσα διαρρέονται για την τηλεδιάσκεψη, ξαφνικά το Γιούρογκρουπ έκανε στροφή και λέει τώρα ότι πρέπει να διασφαλιστούν οι καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ και η κυπριακή κυβέρνηση να βρει άλλους τρόπους για να εξοικονομήσει τα 5,8 δις που απαιτούνται. Θα αυξήσει τους συντελεστές φορολόγησης των υψηλών καταθέσεων; Θα πάρει κανένα μέτρο μείωσης μισθών και συντάξεων;

Ότι κι αν κάνει οι ευρωπαίοι υπουργοί εμφανίζονται τώρα ως οι «θεματοφύλακες» του τραπεζικού συστήματος και της εγγύησης των ποσών μέχρι 100.000 ευρώ. Θα τρελαθούμε τελείως δηλαδή; Δύο τινά συμβαίνουν στην προκειμένη περίπτωση.

Είτε είχε δίκιο ο Σόιμπλε όταν έλεγε ότι η κυπριακή κυβέρνηση πρότεινε το χαράτσι και για τις μικρές καταθέσεις.

Είτε το παιχνίδι είναι στημένο πέρα για πέρα. Και τα καρντάσια οι Κύπριοι έπεσαν στην παγίδα που τους έστησε η Μέρκελ.

Αν ισχύει η απόφαση του Γιούρογκρουπ για προστασία των μικροκαταθετών αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων και Ελλήνων με καταθέσεις έως 100.000 ευρώ, δε θα υποστούν κούρεμα. Επομένως, η κυπριακή Βουλή δε θα δυσκολευτεί να ψηφίσει και ο Αναστασιάδης θα πλασαριστεί ως ο προστάτης των φτωχών και των αδυνάτων.

Ποιοι θα πληρώσουν το μάρμαρο; Κυρίως οι Ρώσοι που διαθέτουν πάνω από 31 δις δολάρια σε κυπριακές τράπεζες. Το κούρεμα θα γίνει με μεγαλύτερους συντελεστές, οπότε, θα «τσουρουφλιστούν» για τα καλά. Κι εδώ πάει το ερώτημα αν το παιχνίδι είναι στημένο, Πέταξε η Μέρκελ το σχέδιο για κούρεμα από το πρώτο ευρώ, τσίμπησαν όλοι και έγινε παρ’ ολίγον επανάσταση και τελικά επανήλθε η Μέρκελ και τώρα δέχεται να μην κουρευτούν οι μικρές καταθέσεις. Έτσι, πετυχαίνουν μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια.

Αφενός η Μέρκελ και η εταίροι τσακίζουν το «πλυντήριο» της Κύπρου και διώχνουν κακήν κακώς τους Ρώσους από το νησί. Αυτό το ήθελαν πάρα πολύ, τους έμπαινε στο μάτι το ρωσικό χρώμα που είχε η Κύπρος και τώρα βρήκαν ευκαιρία να το συρρικνώσουν. Για να δούμε τώρα που τα χρήματα ήδη συγκεντρώνονται σε Λετονία και Εσθονία θα έχουν την ίδια ευαισθησία όπως αυτή που επέδειξαν και με την Κύπρο;

Αφετέρου οι Ευρωπαίοι, οι Αμερικανοί (που τώρα κάνουν την πάπια) και ίσως και μερικοί Ρώσοι, βάζουν πόδι στην Μεγαλόνησο. Ειδικά οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί μπορούν να παίξουν μπάλα δυνατά με τα κυπριακά οικόπεδα που μέχρι σήμερα ήταν προνομιακό πεδίο των Ρώσων.

Η Μέρκελ πέτυχε και τους δύο στόχους. Και θα έχει τον κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή, μέσω του προγράμματος βοήθειας στην Κύπρο (μαζί με το ΔΝΤ που πάει με όλα βεβαίως) και ξεφορτώνεται το ρωσικό κεφάλαιο.

Επιμένουμε λοιπόν. Μήπως ήταν από πριν στημένο το παιχνίδι;

Βόμβα μεγατόνων: Ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με 1 δις ευρώ σε κυπριακές τράπεζες!

http://www.kourdistoportocali.com/articles/19478.htm

Συναγερμός έχει σημάνει στο περιβάλλον ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, το οποίο ως τώρα παραμένειανέγγιχτο από την Δικαιοσύνη. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το κούρεμα των καταθέσεων στις τράπεζες της Κύπρου και κυρίως η πιθανότητα διαρροής ονομάτων. Το συγκεκριμένο στέλεχος, σύμφωνα με καταγγελίες που έφθασαν στον ΣΔΟΕ,  “κρύβεται” πίσω από υπεράκτια εταιρεία με καταθέσεις που αγγίζουν το 1 δις ευρώ, σπασμένες σε τρεις λογαριασμούς.

Στην Κύπρο έχουν την έδρα τους και πολλές άλλες εταιρείες Ελλήνων επιχειρηματιών, εκδοτών κλπ, οι οποίοι εμπλέκονται σε εμπόριο όπλων και όχι μόνο.

Ε, ρε τι έχουμε να δούμε...

Το κυπριακό γρανάζι μπλοκάρει την τευτονική μηχανή - Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

http://www.antinews.gr/2013/03/19/208804/

Η απόφαση του Eurogroup, ήτοι των Γερμανών, για το πρωτοφανές δημευτικό μέτρο σε βάρος των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, δεν είναι παρά μια πράξη πολέμου.

Στόχος η Μικρή Ελλάδα του Νότου, το φυσικό αέριο και τα ρωσικά συμφέροντα και κεφάλαια.

Μπορεί ο Σόϊμπλε με κυνικό τσαμπουκά να αποκάλεσε ασήμαντη απειλή μια κυπριακή άτακτη χρεωκοπία κι έξοδο από το Ευρώ, φαίνεται όμως κι από την αντίδραση των χρηματιστηρίων ακόμη και στην μακρινή Ιαπωνία, πως δεν είναι έτσι. Κι όσο θα μένουν οι κυπριακές τράπεζες κλειστές κι η αβεβαιότητα θα πλανιέται για το τι μέλλει γενέσθαι, θα σφίγγουν τα γάλατα, ακόμη και στις παχιές τευτονικές αγελάδες στο Σβάρτσβαλντ.

Η Γερμανία είχε πάντα άχτι των πακτωλό ρωσικών και άλλων κεφαλαίων που συγκέντρωσε το κυπριακό τραπεζικό σύστημα, με την χαμηλή φορολογία, τις υπεράκτιες εταιρείες κι ένα μικρό αλλά σοβαρό ευρωπαϊκό κρατικό μηχανισμό, με καλές τηλεπικοινωνίες και στρατηγική γεωγραφική θέση.

Και μην ακούτε τους μύθους και την ηθικολογία του Βερολίνου. Πρωταθλητές στην απάτη αλλά όχι με ψιλολόγια, τεμπέληδες σε σχέση με τους Έλληνες, το λένε οι στατιστικές, έκαναν επιστήμη την διαφορά. Τους καθόταν λοιπόν στο μάτι τόσο χρήμα να συγκεντρώνεται στην μικρή χώρα, που είχε το θράσος να τρίψει στα μούτρα των ξένων το επαίσχυντο Σχέδιο Ανάν και που τώρα βρήκε και τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου, έχοντας θεμελιώσει και μια εξαιρετική σχέση με το Ισραήλ.

Κι επειδή τυχαίνει να έχω ιδία γνώση και αντίληψη για τον μέσο Έλληνα της Κύπρου, σας διαβεβαιώ πως τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα για τους σχεδιασμούς του Βερολίνου, των συμμάχων του και των εγχωρίων βολικών και πειθήνιων.

Ο άλλος στόχος των Γερμανών είναι τα ρωσικά συμφέροντα, η αποπομπή τους από την Κύπρο.

Πλην όμως η Μόσχα συνειδητοποίησε άμεσα το μέγεθος της ενδεχόμενης ζημιάς. Δεν είναι απλά τα 5 με 6 δισεκατομμύρια που θα χάσουν Ρώσοι καταθέτες αν υλοποιηθεί το κούρεμα. Υπάρχει κίνδυνος, αν υλοποιηθεί το πρωτοφανές μέτρο σε βάρος των καταθετών, να κλατάρει όλο το τραπεζικό σύστημα, γιατί ποιος θα έχει εμπιστοσύνη για το τι θα συμβεί παρακάτω και να χάσουν πολύ περισσότερα!

Η Ρωσία όμως κατάλαβε κυρίως και τον πολιτικό στόχο. Ότι έχουν να κάνουν με μια εχθρική πράξη εναντίον της γεωπολιτικής παρουσίας της.

Οι πληροφορίες λοιπόν λένε πως ήδη οι Ρώσοι παρενέβησαν και πρότειναν στην κυπριακή κυβέρνηση την χρηματοδότηση με ένα ποσό μαμούθ, για τα κυπριακά μέτρα, 25 δισεκατομμυρίων Ευρώ της Ρωσικής Εμπορικής Τράπεζας στην Κύπρο, ώστε μέσω αυτής να σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα ή να αγοράσουν τις δυο μεγαλύτερες κυπριακές τράπεζες, την Κύπρου και την Λαϊκή, ζητώντας παράλληλα και δύο οικόπεδα για έρευνα και συνεκμετάλλευση.  Ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος διέψευσε τις πληροφορίες, όμως στην πολιτική συνήθως διαψεύδονται τα αληθή. Αύριο πάντως το πρωί ο Κύπριος Υπουργός Οικονομικών αναχωρεί εκτάκτως για την Μόσχα, όπου την Τετάρτη θα συναντηθεί με τον Ρώσο ομόλογο του. Για το ποια είναι η αλήθεια, κοντός ψαλμός…

Εφόσον αληθεύει, αν ο Αναστασιάδης πει όχι, ευθυγραμμιζόμενος με τις θέσεις του Βερολίνου κι άλλων που θέλουν την αποκοπή από την Μόσχα, τότε οι Ρώσοι έχουν ένα απλό «πυρηνικό όπλο»: να διατυπώσουν την πρόταση επισήμως και δημόσια. Τότε ο Κύπριος Πρόεδρος θα βρεθεί σε δεινή θέση.

Ήδη άλλωστε η κύρωση της τραγικής εφάπαξ φορολόγησης των καταθέσεων από την Βουλή αναβλήθηκε και φαίνεται πως ο λόγος είναι απλός: δεν περνάει, δεν περνάει.

Οι κυπριακές τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές μέχρι την Τετάρτη, πολιορκούμενες από πολίτες και δεχόμενες βροχή ηλεκτρονικών εντολών για μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, που θα μένουν ανεκτέλεστες μέχρι ν’ ανοίξουν και να σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Κι όσο αυτό συμβαίνει, θα ανεβαίνει και η θερμοκρασία για τους πάντες, για την Κύπρο, τους Ευρωπαίους εταίρους της και τους Ρώσους.

Κι όσοι γνωρίζουν τον χαρακτήρα των Ελλήνων της Κύπρου, καταλαβαίνουν πως τα πράγματα για τον Νίκο Αναστασιάδη είναι ήδη πολύ δύσκολα. Το κύρος της προεδρίας του πλήττεται πριν καλά – καλά ξημερώσει.

Κι οι Κύπριοι, ο απλός λαός, είναι επιβιωτικά όντα. Πείσμονες. Έχουν ελαττώματα όπως όλοι οι Έλληνες, όπως όλοι οι άνθρωποι, δεν πέρασαν όμως δια πυρός και σιδήρου από τα πεδία της Ιστορίας, χωρίς να σφυρηλατήσουν κι ανεκτίμητες αρετές. Και τώρα αισθάνονται για πολλοστή φορά πολιορκούμενοι αλλά κι εξαπατημένοι. Η αντίδραση τους δεν θα είναι με το γάντι…

Βιβλιάριο για τις καταθέσεις του άλλου: Εσύ τα βάζεις, κάποιοι άλλοι τα τραβάνε...

από e-mail

Γερμανικό casus belli στη Ρωσία και πλήγμα στον Ελληνισμό

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/03/casus-belli.html

Όσο περνούν οι ώρες και η εικόνα ξεκαθαρίζει, τόσο πιο πολύ πειθόμαστε ότι η απόφαση για το «κούρεμα» των καταθέσεων στους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Κύπρο έχει πολιτικά κίνητρα και όχι οικονομική λογική. Επί της ουσίας όμως, αυτό συνεπάγεται ένα επίσημο «casus belli» της Γερμανίας προς τη Ρωσία, κάτι που δεν μπορεί να περάσει έτσι…

Οι αντιδράσεις στις χρηματαγορές ανά τον κόσμο είναι βίαιες καθώς σπάει ένα «ταμπού» που ίσχυε μέχρι σήμερα και τηρούσαν όλοι απαρέγκλιτα, μέχρις ότου έρχεται η Γερμανία της Μέρκελ που είναι πλέον καταφανές ότι έχει υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις της και τη γεωπολιτική της βαρύτητακαι κάνει το απονενοημένο… Δεν μιλήσαμε τυχαία στη βασική μας παρέμβαση στο θέμα μέχρι τώρα, για «νταβατζήδες του γεωπολιτικού τίποτα»…

Πρόκειται για μια κίνηση που θα έχει συνέπειες και δυστυχώς όχι μόνο για τους υπερφίαλους Γερμανούς, αλλά και για τον Ελληνισμό στην Ελλάδα και την Κύπρο, αφού η εμπλοκή των σχέσεων Γερμανίας και Ρωσίας είναι πολύ ευρύτερη, ενώ η πρωινή σύσκεψη κορυφής στο Κρεμλίνο αντικατοπτρίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης για όσους θέλουν να τη δουν: Η Ρωσία, ξεκάθαρα πλέον, αντιμετωπίζει τη γερμανική (με το πρόσχημα της Ευρώπης και του Eurogroup) απόφαση, ως «μη φιλική ενέργεια».

Τι ρίσκαραν οι Γερμανοί λοιπόν; Χτυπώντας «κάτω από τη μέση», με ύπουλο τρόπο τους Ρώσουςτινάζεται στον αέρα πιθανότατα η συνεργασία Ρωσίας – Γερμανίας για τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream, μια συνεργασία που είχε χτιστεί από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ ώστε η Γερμανία και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι να παρακάμψουν τον σκόπελο της Ουκρανίας που τους προκάλεσε σοβαρές ενεργειακές ελλείψεις στη μέση του χειμώνα. Η αμοιβαία αντιπάθεια της Μέρκελ με τον Πούτιν δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν.

Μέχρι σήμερα η Γερμανία διαχειριζόταν με σύνεση το πρόβλημα, όμως φαίνεται ότι θεώρησαν ότι βάζοντας στο χέρι τα πλούσια κοιτάσματα της Μεσογείου θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εξ ολοκλήρου την εξάρτηση από τη Ρωσία και να εξασφαλιστούν για τις επερχόμενες δεκαετίες. Προφανώς ποντάρουν στην υποστήριξη που πιστεύουν ότι θα έχουν από την Ουάσιγκτον, ωστόσο, η κατάσταση είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ότι φαντάζονται, ενώ οι προσβολές στον πρώην υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εντυπώσεις που άφησαν στο Κογκρέσο, εξαιρετικά νωπές…

Κι όλα αυτά, ποντάροντας στην αμερικανική υποστήριξη, ενώ συμπεριφερόμενοι με τρόπο που θα ζήλευαν και οι Ναζί πρόγονοί τους, δε δίστασαν αφενός να επιχειρήσουν να «γονατίσουν» συνολικά τον Ελληνισμό στην περιοχή για να ληστέψουν τον ορυκτό του πλούτο, αλλά και με απευθείας συνεννόηση της Μέρκελ με τον Ερντογάν, να βάλουν στο «παιχνίδι» από την πίσω πόρτα και τους νεοθωμανούς της Άγκυρας!

Την ίδια στιγμή Αθήνα και Λευκωσία διαθέτουν ηγεσίες κατώτερες των περιστάσεων, γενικότερα μια πολιτική ελίτ κάθε απόχρωσης η οποία αποτελεί παράγωγο της ομαδικής αυτοκαταστροφικής ηλιθιότητας πρόσδεσης άνευ όρων στο καράβι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων στην Ελλάδα και την Κύπρο ήταν έτοιμοι να καταργήσουν – οι φελλοί – ακόμα και τις Ένοπλες Δυνάμεις – αφού οι Ευρωπαίοι θα μας έλυναν όλα τα προβλήματα.

Οι ώρες που ακολουθούν είναι κρίσιμες και πολύ αμφιβάλουμε εάν οι ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία μπορούν να ξεπεράσουν το βολικό στερεότυπο που τους εξέθρεψε όλα αυτά τα χρόνια καιδεν τολμούν να αρθρώσουν κουβέντα, λέγοντας ότι τα «κόλπα» που γίνονται στο Λονδίνο και στη Φραγκφούρτη ωχριούν μπροστά σε αυτά που γίνονται στη Λευκωσία. Γι’ αυτό η πανάθλια γερμανική ηγεσία σπεύδει να καθησυχάσει ότι αυτό το μέτρο αφορά αποκλειστικά και μόνοτην Κύπρο.

Ευτυχώς όμως τελικά, που οι διεθνείς αγορές γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις διακηρύξεις των ηλιθίων στο Βερολίνο και τραβούν τον δικό τους δρόμο, αφού αντιλαμβάνονται διαφορετικά την κατάσταση, με αμιγώς οικονομικούς όρους. Εμείς θα επανέλθουμε σύντομα με άλλες δύο παρεμβάσεις για το θέμα, καθώς γνωρίζουμε ποιοι και γιατί παρακολουθούν το «defence-point.gr». Τουλάχιστον θα έχουμε την ικανοποίηση ότι τα είπαμε εγκαίρως, όχι κατόπιν εορτής…

Πηγή

Οι κοινωνικές επιστήμες την εποχή της κοινωνικής κρίσης - ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ Ν. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ(*)

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=17/03/2013&id=350727

Σε μια εποχή καθολικής κοινωνικής κρίσης, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, οι κοινωνικές επιστήμες, η Κοινωνιολογία ειδικότερα βρίσκεται ενώπιον πιεστικών προκλήσεων, καθώς καλείται να ανιχνεύσει διεξόδους σε επείγοντα και καταλυτικά προβλήματα.

Αντιμετωπίζει μείζονα θεωρητικά και ερευνητικά διλήμματα, καθώς οι νέες συνθήκες και οι πραγματικότητες που επιβάλλονται όχι μόνον σε τοπικό, αλλά σε «παγκόσμιο» πλέον επίπεδο φαίνεται να υπερβαίνουν τους παραδεδομένους τρόπους ρύθμισης των κοινωνικών και πολιτικών πραγμάτων και, συνεπώς, τους μέχρι προσφάτως εδραιωμένους τρόπους σκέψης. Τα μέχρι τούδε κυρίαρχα υποδείγματα σκέψης έχουν ήδη αμφισβητηθεί και υποχωρήσει. Η κρίση, με άλλα λόγια, είναι όχι μόνον κοινωνική, πολιτική, οικονομική και ιδεολογική. Είναι κρίση και της κοινωνικής θεωρίας.

Η κρίση, λοιπόν, σηματοδοτεί την εξάντληση και την απορρύθμιση του κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνικής ζωής, την απορρύθμιση αξιών και προτύπων συμπεριφοράς και δράσης, σηματοδοτεί επίσης τις οδύνες και την επίπονη διαδικασία μετάβασης σε νέα μορφή οργάνωσης της κοινωνίας.

Η κριτική Κοινωνιολογία

Πρώτιστη λειτουργία, ο κύριος στόχος, της κριτικής κοινωνιολογικής θεώρησης είναι η αμφισβήτηση των εκάστοτε κοινωνικών δεδομένων: Η ιστορικο-κριτική ανάδειξη των συνθηκών που μορφοποιούν τις κοινωνικές σχέσεις, η πραγμάτευση των τρόπων της κοινωνικής ζωής και δράσης των ανθρώπων. Η κριτική κοινωνική θεωρία και έρευνα επιχειρεί περαιτέρω να εντοπίζει τις προϋποθέσεις της διαμόρφωσης συλλογικών και ατομικών προσανατολισμών, του αναπροσανατολισμού της κοινωνικής πρακτικής, που καθιστά δυνατή την υπέρβαση των όρων και των ορίων που περιορίζουν τη δράση και τη ζωή των ανθρώπων. Σε ένα συνεχή διάλογο με την κοινωνία, με άλλα λόγια, συμβάλλει στην ανασυγκρότηση των κοινωνικών υποκειμένων που μπορούν να αναλάβουν το έργο της αναδιάρθρωσης των κοινωνικών σχέσεων και της επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων.

Και για να έλθουμε στην κρίση που διέρχεται σήμερα η ελληνική κοινωνία: Καθήκον του κριτικού κοινωνιολόγου δεν μπορεί παρά να είναι η κατάδειξη της σημασίας των πολιτικών, ιδεολογικών και οικονομικών επιλογών που επιβλήθηκαν επί της ελληνικής κοινωνίας και έχουν οδηγήσει στη διάρρηξη των κοινωνικών δεσμών, έχουν ανατρέψει τον τρόπο και το επίπεδο ζωής της πλειονότητας του ελληνικού λαού. Να διαγνώσει όχι μόνον τις μεσοπρόθεσμες, αλλά και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πολιτικών που υιοθετούνται στο όνομα της υπέρβασης της κρίσης. Να επισημάνει τον παραλογισμό της επιβολής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που αντιστρατεύονται τις ιστορικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες της ελληνικής κοινωνίας και παραβιάζουν έτσι, όχι μόνον τις ισορροπίες που επέτυχε στη μακρά διάρκεια της μεταπολεμικής επώδυνης προσπάθειας ανόρθωσής της, αλλά και την αυτοσυνειδησία της. Ο κριτικός κοινωνιολόγος δεν έχει παρά να σταθεί στο πλευρό της κοινωνίας και να αντιταχθεί στην επιχειρούμενη αυτή βίαιη προσαρμογή στις νεοφιλελεύθερες επιταγές.

(*) Καθηγήτρια τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου

ΠΑΝΤΕΙΟ - Η έλευση της Κοινωνιολογίας στην Ελλάδα

enet.gr
ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ (*)

ΑΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟ 1931, ΑΝΩΤΑΤΗ ΤΟ 1938

Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες εκπαιδευτικές απόπειρες στην Ελλάδα υπήρξε η δημιουργία μιας σχολής κοινωνικών επιστημών, μέσω της οποίας διαδόθηκαν οι κοινωνιολογικές σπουδές στην Ελλάδα.

Η ίδρυση εξειδικευμένης σχολής υπήρξε το επιστέγασμα μιας μακράς διαδικασίας που ξεκίνησε από την εποχή που εμφανίστηκε για πρώτη φορά (1907) η κοινωνιολογική ανάλυση με το βιβλίο «Το κοινωνικόν μας ζήτημα», του Τραπεζούντιου Γεωργίου Σκληρού. Σταθμός στην επιστήμη της Κοινωνιολογίας κατά τη μεταπολεμική περίοδο υπήρξε το έργο του Νίκου Πουλαντζά, με το οποίο αποδομήθηκε η κυρίαρχη έως τότε απλοϊκή ταξική ανάλυση, υπέρ μιας ευρύτερης δομικής αντίληψης.

Στην ελλαδική ακαδημαϊκή ζωή, η Κοινωνιολογία θα εισαχθεί ως αυτοτελής επιστήμη κυρίως μέσω του Παντείου Πανεπιστημίου. Θα αποτελέσει έτσι έναν ιδιαίτερο πανεπιστημιακό κλάδο που θα μελετά την κοινωνία, την κοινωνική συμπεριφορά και την ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Η ιστορία του Παντείου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τόσο για τις μορφές που έλαβε η προσπάθεια καθιέρωσης των κοινωνικών επιστημών στην Ελλάδα όσο και των ιδεολογικών φάσεων και μεταμορφώσεων -θετικών και αρνητικών- που χαρακτήρισαν την ελλαδική ακαδημαϊκή ζωή κατά τον 20ό αιώνα.

Η σχολή του Φραγκούδη

Από τον Νοέμβριο του 1930 λειτουργούσε η σχολή του Γεωργίου Φραγκούδη που προηγήθηκε της Παντείου. Η σχολή αυτή λειτουργούσε ως ανώτατη σχολή ιδιωτικού δικαίου, έχοντας ως αρχικό στόχο «την μόρφωσιν των ιθυνουσών τάξεων και ιδιαιτέρως την προπαρασκευήν υπαλλήλων διά το Κράτος, διά τας Τράπεζας και άλλα ανώτερα ιδρύματα, έτι δε την πολιτικήν του λαού ανατροφήν». Για το εγχείρημα αυτό χρησιμοποιήθηκε ως υπόδειγμα η Ecole Libre des Sciences Politiques (Ελεύθερη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, του Παρισιού). Η Πάντειος θα δημιουργηθεί το 1931, μέσα από μια διαδικασία αλλαγών και συγχωνεύσεων. Από τον Οκτώβριο του 1938 η Πάντειος μετετράπη σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και αναγνωρίστηκε ως ανώτατη σχολή. Το 1939 μετονομάστηκε σε «Πάντειος Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και Δημοσίων Υπαλλήλων», για να απαλειφθεί η φράση «και δημοσίων υπαλλήλων» το 1943. Νομοθετικά διαιρέθηκε σε δύο τμήματα: το Πολιτικό και το Δημοσιογραφικό. Το δεύτερο τμήμα παρέμεινε για δεκαετίες ανενεργό, έως τη δημιουργία του τμήματος των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας.

Από το 1963 εξισώνεται απολύτως η Πάντειος προς τα υπόλοιπα πανεπιστήμια και αναγνωρίζεται το πτυχίο της σχολής ως ισότιμο του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών των Νομικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, καθώς και με αυτό της ΑΣΟΕΕ. Το 1983 δημιουργούνται τρία τμήματα: Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών, Δημόσιας Διοίκησης και Κοινωνιολογίας. Το 1989 θα πάρει και τη σημερινή του ονομασία: «Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών».

Ο Αλέξανδρος Πάντος

Ο Αλέξανδρος Πάντος (1880-1930) προερχόταν από ευκατάστατη οικογένεια της θεσσαλικής Μαγνησίας. Γεννήθηκε λίγο πριν το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας στην περιοχή. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες στη Γαλλία, στην Ελεύθερη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, του Παρισιού, όπου είχε ήδη αναπτυχθεί η νέα επιστήμη της κοινωνιολογίας. Οι κοσμογονικές αλλαγές που είχαν προηγηθεί και οδήγησαν στη «νεοτερική» κοινωνία, επηρέασαν και τους κοινωνικούς επιστήμονες, οι οποίοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις αλλαγές. Ηδη από τις αρχές του 19ου αιώνα ο Αύγουστος Κοντ είχε θεμελιώσει την κοινωνιολογική επιστήμη και την είχε αναδείξει σε ακαδημαϊκό κλάδο. Οι μεγάλες κοινωνικές ανατροπές που επέφερε η αλλαγή των παραδοσιακών κοινωνιών, η αστικοποίηση, η εκβιομηχάνιση, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, η προσφυγοποίηση και η μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων άλλαξε δραματικά την κοινωνική συμπεριφορά. Οι κοινωνιολόγοι προσπάθησαν να δώσουν ορθολογικές απαντήσεις στα νέα ερωτήματα που προέκυπταν.

Διαθήκη «ιδρύσεως»

Οι αναζητήσεις στο χώρο των νέων κοινωνικών επιστημών γοήτευσαν τον Αλέξανδρο Πάντο. Επηρεασμένος από το κλίμα αυτό και από το πνεύμα της σχολής, εμπνεύστηκε την ιδέα δημιουργίας αντίστοιχης σχολής στην Αθήνα. Οπως αναφέρεται σε επετηρίδα της σχολής, στη διαθήκη του, που συνέταξε το 1915 στον Βόλο, διέθετε όλη του την περιουσία που είχε αποκτήσει στην Αίγυπτο «υπέρ της ιδρύσεως αντιστοίχου προς την γαλλικήν Ecole Libre des Sciences Politiques Ελληνικής Σχολής Πολιτικών Επιστημών».

Ηδη, όμως, το 1924 στην Αθήνα είχε δημιουργηθεί από τον Κύπριο Γεώργιο Φραγκούδη το εκπαιδευτικό σωματείο «Εκπαιδευτική Αναγέννησις», που είχε σκοπό τη δημιουργία «Ελευθέρας Σχολής Πολιτικών, Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών». Τον Ιανουάριο του 1927 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος για το κτήριο «εν οικοπέδω παρά τη ερημική Λεωφόρω Α. Συγγρού», το οποίο μετά την περάτωσή του εγκαινιάστηκε επισήμως. Στην επετηρίδα που εκδόθηκε για τα τριάντα χρόνια του ιδρύματος αναφέρεται ότι στις 18 Νοεμβρίου του 1930 έγιναν «τα επίσημα εγκαίνια του νέου ιδρύματος (σ.σ. σωματείου Φραγκούδη) παρουσία του Προέδρου της Κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου».

Με υπογραφή Βενιζέλου

Η Πάντειος που γνωρίζουμε δημιουργήθηκε το 1931, όταν υπογράφηκε το συμβόλαιο μεταξύ του Ελευθερίου Βενιζέλου, ως εκτελεστή της διαθήκης του Πάντου και του Γ. Φραγκούδη ως προέδρου του σωματείου της «Εκπαιδευτικής Αναγεννήσεως». Με το συμβόλαιο αυτό, το σωματείο δώρισε στο Πάντειον Κληροδότημα το νεόδμητο κτήριο για τη δημιουργία του νέου ιδρύματος, που ονομάστηκε «Πάντειος Σχολή Πολιτικών Επιστημών». Πρόεδρος ορίστηκε ο Γεώργιος Φραγκούδης έως και το 1937, που παύτηκε με αναγκαστικό νόμο από τη δικτατορία Μεταξά. Ο Φραγκούδης στην αυτοβιογραφία του αναφέρει ότι με το Κληροδότημα Πάντου: «Κατωρθώσαμε να περατώσωμε το κτίριον της Σχολής και μέσα κι έξω, να προσθέσωμεν ένα όροφο, να αγοράσωμεν όλα τα πέριξ οικόπεδα για μελλοντική ανάπτυξι και να τελέσωμε μεγαλοπρεπή εγκαίνια της Σχολής που προς τιμήν του μεγαλύτερου αυτής δωρητού ωνομάστηκε "Πάντειος"».

Στις 17 Μαρτίου του 1934 έγιναν τα επίσημα εγκαίνια της Παντείου Σχολής Πολιτικών Επιστημών, όπως αυτή διαμορφώθηκε ως σύνθεση της διαθήκης του Αλ. Πάντου με το σωματείο του Γ. Φραγκούδη. Βέβαια, στην επίσημη ιστορία της Παντείου αναφέρονται ως «επίσημα εγκαίνια» μόνο τα εγκαίνια της «Εκπαιδευτικής Αναγεννήσεως» του 1930. Αυτή η παραδοχή είναι, προφανώς, μερική, εφ' όσον η σημερινή δομή του Ιδρύματος, αλλά και η δημιουργία του, είναι αποτέλεσμα της συγχώνευσης που έγινε τον Ιούνιο του 1931.

(*) Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας-μαθηματικός

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/03/blog-post_7639.html

Αυτό το κείμενο μοιάζει να έχει γραφτεί ΕΙΔΙΚΑ για τον καθένα μας προσωπικά! Ας το διαβάσουμε για να βρούμε πόσες φορές αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε κάποιον από τους (αρνητικούς) πρωταγωνιστές του:

ΠΡΩΙΝΟ ΡΟΦΗΜΑ

Πρωί στο κελί του Τιμίου Σταυρού του γέροντα Παΐσιου, κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα. Τρίτη μέρα της Σαρακοστής. Είμαστε έξω στο σκεπαστό κι ο γέροντας βράζει γάλα στο καμινέτο, πάνω σ’ ένα κούτσουρο.

Παραδίπλα είναι, πλαγιασμένα στα χόρτα, τα δύο παιδιά του Γιάννη, που ανεβήκαμε μαζί στο Αγιονόρος – ο Γιάννης κάθεται μόνος του, απέναντι στο βράχο.

Πιο εδώ είναι δυο επισκέπτες, κι αυτοί από τη Θεσσαλονίκη. Στέκονται όρθιοι, ακουμπώντας στην καστανιά. Πενηντάρηδες κι οι δυο, χλωμοί, στρυφνοί. Φαίνονται να είναι από κάποια παρεκκλησιαστική οργάνωση, γιατί κοιτάζουνε αυστηρά, κάπως επιτιμητικά τον γέροντα και σχολιάζουνε μεταξύ τους χαμηλόφωνα.

Τα παιδιά παίζουνε, κάνουνε φασαρία –οπότε γυρίζει ο Παΐσιος και τα λέει ήρεμα:

«Μην κάνετε θόρυβο, γιατί εδώ δίπλα, κάτω απ’ το χώμα, είναι κρυμμένοι Αμερικανοί και θα ξυπνήσουν και θα ‘ρθουν να μας χαλάσουν την ησυχία μας».

Τα παιδιά σταματούνε, σωπαίνουνε παραξενεμένα.

Ο Γιάννης, απέναντι, γέρνει πλάγια στο βράχο, πάνω στο σάκο του. Ανάβει τσιγάρο.

Οι δυο επισκέπτες, που φαίνονται σκληροί ευσεβιστές, συνεχίζουν να βλέπουν με αποδοκιμασία τον γέροντα που προσέχει να μη φουσκώσει και χυθεί το γάλα. Ώσπου ο ένας δεν αντέχει και λέει στον καλόγερο:

«Γέροντα Παΐσιε, είμαστε στις πρώτες μέρες της Σαρακοστής, έχουμε αυστηρή νηστεία, κι εσύ βράζεις να πιεις γάλα;»

Ο γέροντας σωπαίνει. Δεν απαντάει. Πιάνει και κατεβάζει το κατσαρόλι, γιατί το γάλα έβρασε. Μετά πάει στο κελί, φέρνει έξι μικρά, παλιά, πορσελάνινα φλιτζανάκια, τα βάζει μερακλίδικα στη σειρά κι αδειάζει με προσοχή το γάλα μέσα σ’ αυτά. Περιμένει λίγο να κρυώσει, ενώ όλοι τον κοιτάζουνε με απορία, σιωπηλοί.

Οι δυο ευσεβιστές τα βλέπουνε όλα αυτά με αποστροφή, γιατί σκέφτονται ότι αφού είμαστε όλοι εδώ οι επισκέπτες, έξι και τα φλιτζανάκια, άρα και σ’ αυτούς θα τολμήσει ο καλόγερος να προσφέρει γάλα, τέτοιες μέρες σκληρής νηστείας.

Ο γέροντας Παΐσιος παίρνει τα γεμάτα φλιτζανάκια ένα-ένα, τα βάζει σ’ ένα ξύλινο δίσκο, τα κουβαλάει και τ’ αφήνει σε απόσταση εφτά μέτρων, στο χώμα, στην άκρη ενός θάμνου.

Τ’ ακουμπάει όλα εκεί, στη σειρά, έπειτα έρχεται, κάθεται δίπλα μας και αρχίζει να κάνει με το στόμα του κάτι σιγανά, παράξενα σφυρίγματα, κοιτάζοντας προς τους θάμνους.

Δεν περνούνε λίγα λεπτά, και πιο εκεί, μέσα από τα τσαλιά, βγαίνει πολύ προσεκτικά μια οχιά και ύστερα πέντε μικρά φιδάκια –τα παιδιά της.

Κρατάω την αναπνοή μου.

Τα φίδια έρχονται, πλησιάζουν όλα, ένα-ένα, σέρνοντας, περνούνε δίπλα μας, πάνε σιγά-σιγά στα φλιτζανάκια, κι αρχίζουν ήρεμα να πίνουν, να ρουφούνε το πρωινό γάλα τους…

Πηγή: ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ, Επί ψύλλου κρεμάμενος (Κέδρος 2003) - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΔΩ.

ΚΥΠΡΟΣ: Η ΑΙΧΜΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ; - του Θύμιου Παπανικολάου

http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5054.html

Γράφει ο Θύμιος Παπανικολάου

"Ρεσάλτο" 

 Αν υλοποιηθεί η απόφαση του Eurogroup για τα χαράτσια στις τραπεζικές καταθέσεις στην Κύπρο, ανοίγει ένας νέος κύκλος τριγμών, στο ήδη ασταθές, τραπεζικό σύστημα: Ίσως να βρισκόμαστε προ των πυλών της κατάρρευσής του… Καταρχάς οι τράπεζες στην Κύπρο θα καταρρεύσουν διότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στη μαζική «επίθεση» των καταθετών οι οποίοι θα θέλουν να αποσύρουν άμεσα τις καταθέσεις τους. 
Αυτό θα προκαλέσει κλιμακωτές αντιδράσεις στο διεθνές τραπεζικό οικοδόμημα και ιδιαίτερα της ΕΕ. 

Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι η αντίδραση των Ρώσων οι οποίοι μόνο σε μια μέρα έχασαν γύρω στα 3,5 δισ. Ευρώ. 

Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ, ΕΔΩ: 
http://logiakaiskepseis.blogspot.gr/2013/03/35.html 

Η απόφαση του Eurogroup είναι ένα δικτατορικό διάταγμα του γερμανικού ιμπεριαλισμού, σε βάρος, κυρίως των Ρώσων: Καταλήστευση των καταθετών (οι ρώσοι έχουν καταθέσει τεράστια ποσά στις κυπριακές τράπεζες) για τις τσέπες των ευρω-τοκογλύφων και της Γερμανίας… 

Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρώσοι αντέδρασαν εντονότατα. Λέγεται, μάλιστα ότι ο Πούτιν μίλησε οργισμένα στο νέο ανδρείκελο της Κύπρου, τον Αναστασιάδη: 
«Καλύτερα να βάλεις την γερμανική σημαία στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν έχεις καταλάβει πως με αυτή την απόφαση καταστρέφεις τη χώρα σου; 
Πώς θα υπάρξουν τράπεζες την Τρίτη; Ποιος θα τις εμπιστεύεται; Εάν προχωρήσετε σ΄αυτή την ενέργεια ξεχάστε μας...». 
Διαβάστε το ρεπορτάζ, ΕΔΩ: 
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5762.html 
Ο άγριος νομισματικός πόλεμος οξύνεται…

Απίστευτο: Ήθελαν να δημεύσουν τις καταθέσεις πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ‏!!!

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/03/100.html

Ακόμη και σενάριο ουσιαστικής δήμευσης των καταθέσεων πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ, στις κυπριακές τράπεζες, έπεσε χθες στο τραπέζι από τους δανειστές (Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ).

Όταν άκουσε ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών την πρόταση για...

 πετσόκομα 40% των καταθέσεων πάνω από 100 χιλιάδες, απάντησε ότι είναι αδύνατο να δεχθεί κάτι τέτοιο, βγήκε από την αίθουσα του Eupogroup και μίλησε με τον πρόεδρο Αναστασιάδη.

Τελικά, αποδέχθηκε το «κούρεμα» 6,7% για καταθέσεις μέχρι και 100 χιλιάδες και από εκεί και πάνω 9,9%.

Κορυφαίος παράγοντας του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι δεν θα «κουρευτούν» καταθέσεις που υπάρχουν σε υποκαταστήματα κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα.

Τι θα γίνει, όμως, με τις καταθέσεις σε υποκαταστήματα ελληνικών τραπεζών στην Κύπρο;

Αντιμετωπίζουν κίνδυνο «κουρέματος»;

Ο ίδιος παράγοντας δεν ήταν σε θέση να διαβεβαιώσει ότι δεν υφίσταται τέτοιος κίνδυνος.

Πηγή:  aixmi.gr

ΠΟΣΟ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΕΥΡΩ; - Του ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11358:poso-tha-kratisei-to-euro&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168

Η ΟΝΕ είναι από τις πλέον φιλόδοξες νομισματικές ενώσεις στην ιστορία, αλλά σταδιακά αποδεικνύεται από τις πλέον αποτυχημένες. Οι χώρες-μέλη της έχουν ακολουθήσει διαφορετικές πορείες δημιουργώντας τεράστιες οικονομικές εντάσεις μεταξύ τους. Η συνταγή που εφαρμόστηκε από το 2010 και μετά για να αντιμετωπιστούν αυτές οι εντάσεις έχει κάνει την ΟΝΕ ακόμη ασταθέστερη.

Η ΟΝΕ όμως αποδεικνύεται και από τις πλέον ανεύθυνες νομισματικές ενώσεις. Οι ιθύνοντες της ΕΕγνώριζαν ότι οι νομισματικές ενώσεις ιστορικά έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής. Για το λόγο αυτό φρόντισαν να κάνουν τη ρήξη με την ΟΝΕ εξαιρετικά δύσκολη, μεγιστοποιώντας το κόστος. Δεν φρόντισαν όμως να πάρουν μέτρα που θα απέτρεπαν τη συσσώρευση των εντάσεων. Κατά συνέπεια το πιθανότερο αποτέλεσμα θα είναι να μην αποτραπεί η ρήξη, έστω κι αν το κόστος είναι πολύ μεγάλο.

Όταν ξέσπασε η κρίση το 2010 η Γερμανία θα μπορούσε να πάρει φιλόδοξα και ριζοσπαστικά μέτρα που θα αντέστρεφαν την αποκλίνουσα πορεία των χωρών-μελών σε βάθος χρόνου. Ένα Σχέδιο Μάρσαλ θα βελτίωνε την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της περιφέρειας. Η συναινετική αντιμετώπιση του χρέους θα απάλυνε την πίεση στις χώρες με δυσκολίες. Αυξήσεις μισθών και στροφή προς την εγχώρια ζήτηση στην ίδια τη Γερμανία θα δημιουργούσαν μεγαλύτερη ισορροπία εντός της ΟΝΕ.

Αντί γι’ αυτό, επέβαλε πολιτική συντριβής των μισθών, σκληρής λιτότητας, ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης των αγορών. Πίστευε ότι έτσι θα προστάτευε καλύτερα τα συμφέροντα των τραπεζών και του μεγάλου εξαγωγικού κεφαλαίου της. Κατέδειξε με το τρόπο αυτό τη βασική αιτία της αστάθειας της ΟΝΕ: η εγχώρια γερμανική οικονομία παραμένει αδύναμη και η ανάπτυξη προέρχεται κατεξοχήν από τις εξαγωγές. Η ΟΝΕ εξυπηρετεί την γερμανική εξαγωγική πολιτική γιατί μετατρέπει μεγάλο μέρος της Ευρώπης σε εγχώρια αγορά.

Δυστυχώς για την ίδια, η πολιτική της Γερμανίας όχι μόνο δεν προστατεύει την ΟΝΕ μεσοπρόθεσμα, αλλά την υποσκάπτει. Παρά τη φαινομενική ηρεμία των χρηματοπιστωτικών αγορών, το ευρώ είναι αυτή τη στιγμή εξαιρετικά εύθραυστο. Η συντριβή των μισθών και η λιτότητα δημιουργούν εκρηκτικές κοινωνικές εντάσεις που ήδη άρχισαν να εμφανίζονται εκτός από τις χώρες της περιφέρειας και σε χώρες του κέντρου, όπως η Γαλλία. Τα τραπεζικά συστήματα των χωρών-μελώνεπανεθνικοποιούνται με ταχείς ρυθμούς διαβρώνοντας το κοινό νόμισμα, ενώ οι τράπεζες παραμένουν εξαιρετικά ασταθείς και ευάλωτες. Πάνω απ΄ όλα, έχει χαθεί η νομιμοποίηση της ΟΝΕ στα μάτια των ευρωπαϊκών λαών και μόνο οι καλοταϊσμένοι κύκλοι των Βρυξελλών δεν το καταλαβαίνουν.

Η επιλογή της Γερμανίας το 2010 ήταν να σκληρύνει την ΟΝΕ ακόμη περισσότερο. Η λύση για το πρόβλημα της απόκλισης ανάμεσα στις χώρες-μέλη ήταν να μπουν οι άλλες χώρες σε κοινή πορεία φτώχειας, ενώ η Γερμανία θα διατηρούσε την κυριαρχική της θέση. Στην ουσία απαιτεί από τις κοινωνίες των χωρών-μελών να ζήσουν σε κατάσταση μόνιμης ανεργίας, στενότητας και ανασφάλειας, ώστε να διατηρηθεί το κοινό νόμισμα. Το αποτέλεσμα είναι να απειλείται η Ευρώπη με ολική ανάφλεξη.

Και η Ελλάδα; Η πολιτική και κοινωνική ελίτ της χώρας μας είχε την επιλογή της συντεταγμένης εξόδου με άρνηση πληρωμών στο χρέος το 2010-11. Διάλεξε όμως την παραμονή, έστω και με γιγαντιαίο κόστος. Τώρα παρακολουθεί δειλή και τρομαγμένη τα τεκταινόμενα ελπίζοντας ότι θα πρυτανεύσει η ‘λογική’, δηλαδή ότι κάποιος θα της ρίξει ένα σωσίβιο.

Δεν υπήρχαν ποτέ σωσίβια μέσα στην ΟΝΕ. Αν η Γερμανία καταφέρει να διατηρήσει τη νομισματική ένωση για ένα διάστημα και η Ελλάδα παραμείνει μέλος της, η χώρα θα συνεχίσει να παρακμάζει.Αν η ένωση σπάσει, θα προκύψει τόσο μεγάλη αναταραχή που κανείς δεν θα δίνει σημασία στην Ελλάδα. Οι επιλογές έχουν γίνει πλέον πάρα πολύ δύσκολες.

*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» το Σάββατο 16 Μαρτίου 2013