Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Ο Ορυκτός πλούτος της Ελλάδας: Νέες αποκαλύψεις σε πρακτικά της Βουλής


http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2012/08/blog-post_2563.html

Πρακτικά στα οποία σε κάθε παράγραφο υπάρχει και μία αποκάλυψη!!! 

Γράφει ο  Γιώργος Αδαλής, 

Στις 29 Ιουλίου 2012, ο συνεργάτης μας Λάζαρος Ελευθεριάδης, δημοσίευσε μια άκρως αποκαλυπτική ομιλία στη βουλή, ενός ... ξεχασμένου υπουργού του ΠΑΣΟΚ! Μια ομιλία, που ανακάλυψε σε πρακτικά της Βουλής, και είχε πραγματοποιηθεί στις 6 Απριλίου του 1987!

Η αναγνωσιμότητα του άρθρου αυτού [εδώ], ήταν κυριολεκτικά σαρωτική, διότι εκτός του ότι απεκάλυπτε πολύ σοβαρά γεγονότα, αποτελεί πλέον, μια ισχυρότατη απόδειξη, ότι ΟΛΟΙ οι Ελληνες Πρωθυπουργοί και οι αρμόδιοι υπουργοί, γνώριζαν από πολύ παλιά για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στο Αιγαίο!

Είχαν προηγηθεί πρόσφατα, έξι τμήματα της έρευνας για τα πετρέλαια και της σύμβασης Cooper, από τον Γιώργο Αδαλή και τον Λάζαρο Ελευθεριάδη!

Θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό, να εκφράσω δημόσια τις ευχαριστίες μου στον Λάζαρο, διότι η έρευνά του αυτή, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο αναγνωσιμότητας σε τέτοιου είδους θέματα!Πρόκειται για έναν ακούραστο ερευνητή, που φέρει εις πέρας δύσκολα θέματα και κυρίως, δεν κουράζεται να ψάχνει σε αρκετά μεγάλο βάθος!

Ειδικά για το πιο πρόσφατο τμήμα της έρευνας, με τίτλο «6 Απριλίου 1987: H προφητεία», παρότι δεν είχε απολύτως καμία δική μας κρίση ή σχολιασμό, έκανε ρεκόρ επισκεψιμότητας, πολύ απλά, διότι κατέρριψε τον μύθο που οι πολιτικές ηγεσίες σερβίρουν στο λαό! Έναν μύθο που εδώ και τρία χρόνια στηρίζεται στο πολιτικό μότο «εμείς δεν γνωρίζαμε τίποτα για τα πετρέλαια»! έναν μύθο, που παλιότερα στηριζόταν στο περίφημο … «Δεν υπάρχουν πετρέλαια στο Αιγαίο»!

Ο τότε υπουργός του ΠΑΣΟΚ λοιπόν, αποκάλυπτε ότι τα ήξεραν και τα παραήξεραν! Από τα πρακτικά της συζήτησης όμως αυτής, αποκαλύπτεται επίσης και ο λόγος που δεν έλαβε γνώση κανείς για την αποκαλυπτικότατη ομιλία του τότε υπουργού κ. Κουτσογιάννη! Μια ομιλία στην οποία ο άνθρωπος αυτός διαχώρισε την θέση του από την επίσημη θέση του κόμματος του ΠΑΣΟΚ!

Η συζήτηση αυτή, διεξαγόταν σε μια περασμένη ώρα, και η ομιλία του κ.Κουτσογιάννη, έγινε μετά τις μία τα μεσάνυχτα, παρόντων πέντε με έξι βουλευτών!!!

Παρόμοιες ομιλίες, αναζητάμε στο σύνολο των πρακτικών της Βουλής, τα οποία πρέπει να γνωρίζετε, ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να αποκτήσει πρόσβαση πλέον κάποιος πολίτης!!! Ειδικά μετά τις «αλλαγές» που προώθησε προσφάτως η Προεδρεία της Βουλής!!!

Παρά ταύτα, σήμερα παρουσιάζουμε άλλη μια σειρά νέων αποκαλυπτικότατων πρακτικών της Βουλής! Η ανακάλυψή τους, έγινε και πάλι από τον Λάζαρο Ελευθεριάδη, μετά από αρκετή...
ταλαιπωρία μπορώ να πω!

Δεν θα σχολιάσω σήμερα τουλάχιστον, τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται πλέον η Βουλή των Ελλήνων, τα πρακτικά των συνεδριάσεών της, καθώς αποτελεί από μόνο του ένα ξεχωριστό θέμα έρευνας!

Θα χρειαστεί να διαθέσετε αρκετό από τον ελεύθερο σας, μιας και τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά που επιλέξαμε και παρουσιάζουμε, είναι οκτώ σελίδες!

Πρόκειται για την συνεδρίαση της 10ης Ιανουαρίου 2011, οπότε συζητήθηκε η ερώτηση 15 βουλευτών του ΛΑΟΣ, προς τρεις αρμόδιους υπουργούς, σχετικά με τον ορυκτό πλούτο της χώρας!

Όπως θα διαπιστώσετε, σε κάθε παράγραφο, οι Ελληνες βουλευτές που μιλούν, προχωρούν και σε μια αποκάλυψη ή καταθέτουν στοιχεία από δημοσιογραικές έρευνες, μεταξύ των οποίων και έρευνες των AegeanTimes!


Οι Βουλευτές αναφέρονται σε αποκλειστικά δημοσιεύματα των ΑegeanTimes, της περιόδου 2001-2003, για την νήσο Ζουράφα και γενικά για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, που είχαμε αποκαλύψει στην πρώτη μας έρευνα το 2001 !!!

Ολοι οι ομιλητές, αναφέρουν συνταρακτικά γεγονότα!

Παρά ταύτα, η συγκεκριμένη συνεδρίαση, δεν αναφέρθηκε ούτε για ένα δευτερόλεπτο σε –έστω- ένα δελτίο ειδήσεων!

Δεν γράφτηκε ούτε ως … δείγμα σε καμία στήλη Ελληνικής εφημερίδας, παρά του ότι αναφέρονται εκρηκτικές αποκαλύψεις αλλά και δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων που σοκάρουν
 για την κυνικότητά τους!


Με την πρώτη παράγραφο κιόλας, θα καταλάβετε καλά τι εννοούμε!

Ακολουθούν αποσπάσματα της ομιλίας της μέρας αυτής, καθώς και η απάντηση του αρμόδιου υπουργού!!!



Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Α Β Ο Υ Λ Η Σ
ΙΓ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ν’
Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ N’ - 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 3381
ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Φίλλιπος Πετσάλνικος


ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συ-
νάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 15/9/9-12-2010 επίκαιρη επερώ-
τηση δεκαπέντε Βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού,
των κ.κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη, Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη, Γε-
ωργίου Ανατολάκη, Βαΐτση Αποστολάτου, Κυριάκου Βελόπου-
λου, Μαυρουδή Βορίδη, Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη, Άγγελου
Κολοκοτρώνη, Ιωάννη Κοραντή, Παύλου Μαρκάκη, Ουρανίας Πα-
πανδρέου-Παπαδάκη, Αθανασίου Πλεύρη, Ηλία Πολατίδη, Αστέ-
ριου Ροντούλη και Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς τους
Υπουργούς Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και
Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με
τον ορυκτό και γεωθερμικό πλούτο της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας γνωστοποιώ ότι κατά τη συ-
ζήτηση αυτής της επερώτησης ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσω-
πος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδων
Χαλβατζής ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή
κ. Ιωάννη Ζιώγα.
Επίσης, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συ-
νασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξης Τσίπρας ορίζει
ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο τη Βουλευτή κ. Ευαγγελία Αμ-
μανατίδου-Πασχαλίδου.
Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών κ. Κυριάκος Βελόπουλος.
Κύριε Βελόπουλε, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να καλωσορίσω τους καινούργιους συ-
ναδέλφους. Θα έλεγα ότι μπήκατε στην περιπέτεια. Εύχομαι τα
καλύτερα για όλους. Και βεβαίως, εύχομαι καλή χρονιά σε όλους
τους συναδέλφους.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα ξεκι-
νώντας τη σημερινή μου ομιλία να πω το αυτονόητο: Αν αντιλη-
φθούμε τι σημαίνει γεωστρατηγική, γεωπολιτική γεωοικονομία
που είναι τρεις παράμετροι πολύ σημαντικοί για την εξωτερική
πολιτική και για την οικονομία, θα δούμε ότι η χώρα μας διαθέ-
τει αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Θεωρώ όμως, κύριε Υπουργέ, ότι εδώ και σαράντα ολόκληρα
χρόνια δεν μπορέσαμε ποτέ να αντιληφθούμε το μέγεθος της
χρησιμότητας που έχει η άσκηση σοβαρής πολιτικής σε επίπεδο
πλουτοπαραγωγικών πηγών. Το λέω αυτό γιατί από αρχαιοτάτων
χρόνων, από την εποχή των σπηλαίων, κύριε Υπουργέ–τα ξέρετε
καλύτερα από εμένα, φαντάζομαι- όλες οι διενέξεις γίνονταν για
τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Ποτέ δεν έγινε ο Τρωικός πόλε-
μος για τα μάτια της ωραίας Ελένης, αλλά για τον έλεγχο των
Δαρδανελίων. Είναι η απλή λογική. Όλες οι διενέξεις γίνονται για
συγκεκριμένα πράγματα.
Ψάχνοντας λοιπόν, ως δημοσιογράφος, κύριε Υπουργέ, να κα-
ταλάβω την επιθετικότητα της Τουρκίας, αναρωτιόμουν και εγώ
για ποιο λόγο η Τουρκία να διεκδικεί βραχονησίδες, για ποιο
λόγο να διεκδικεί και να προκαλεί συνεχώς. Είδα λοιπόν, κάτι
πολύ απλό: Έτσι ή αλλιώς, η χώρα μας διαθέτει πλουτοπαρα-
γωγικές πηγές και δη πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ορυκτό πλούτο,
ουράνιο, χρυσό και ένα σωρό άλλα στρατηγικής σημασίας ορυ-
κτά, τα οποία ουδέποτε, καμμία, μα καμμία κυβέρνηση δεν τα
πήρε σοβαρά.
Δεν θα εξετάσω για ποιο λόγο συνέβη αυτό, θα πω όμως το
εξής: Σας είπα πριν από λίγα λεπτά, κύριε Υπουργέ, ότι σήμερα
το Κονγκό διασπάται σε δυο μέρη. Γιατί; Γιατί στο νότιο μέρος
του Κονγκό είναι τα πετρέλαια, η πλουτοπαραγωγός περιοχή.
Άρα, λοιπόν, κάποιοι, επειδή θέλουν να νέμονται και να μοιρά-
σουν τα πετρέλαια του Κονγκό, χώρισαν το κράτος στα δυο.
Ξεκίνησα έτσι, γιατί θέλω να δείτε ότι όλες αυτές οι συγκρού-
σεις και οι διενέξεις στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Σουδάν, στην
Αιθιοπία γίνονται για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Εάν δεν βγά-
λουμε, κύριε Υπουργέ, συμπεράσματα και δεν μας δώσετε σή-
μερα ημερομηνίες, φοβούμαι ότι θα πάμε στις καλένδες το θέμα
των πετρελαίων, του φυσικού αερίου και του ορυκτού πλούτου.
Αυτό θα συμβεί, εάν δεν μας δώσετε συγκεκριμένες ημερομη-
νίες για το πότε θα γίνει ο φορέας διαχείρισης. Είμαστε η μονα-
δική χώρα στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη –γελώ μεν, αλλά είναι
τραγικό- που δεν έχει φορέα διαχειρίσεως του ορυκτού πλού-
του. Ξαναλέω, είμαστε η μοναδική χώρα! Η Βουλγαρία, η Αλβα-
νία, η Τουρκία, όλες οι όμορες χώρες έχουν φορέα διαχειρίσεως.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε’ Αντι-
πρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία και εσείς επί σαράντα χρόνια
δεν κάνατε τίποτα. Τώρα έρχεστε με βήμα σημειωτόν -γιατί εδώ
και οκτώ μήνες συζητάμε αυτό το θέμα- να μας πείτε ότι κάτι
ετοιμάζετε. Περιμένουμε, λοιπόν, να μας πείτε νεώτερα.
Εγώ θα σας διαβάσω, κύριοι συνάδελφοι, κάτι που έγραφαν
οι «FINANCIAL TIMES». Είναι από τη «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩ-
ΡΗΣΗ» τον Απρίλιο του 1978, σελίδα διακόσια πενήντα επτά.
Προσπαθώ να προσκομίσω στοιχεία, αν και είμαι βέβαιος ότι τα
ξέρει ο κύριος Υπουργός. Λέει, λοιπόν, η έγκριτη εφημερίδα, η
«ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ»: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο
μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ο εκτεταμένος
ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μια
μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών που θα συμβάλουν» –ακούστε, κύ-
ριοι συνάδελφοι- «στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της
Κοινότητας ως προς τον ορυκτό πλούτο».
Όταν, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, η μικρή Ελλάδα έμπαινε στην
ΕΟΚ, έλεγαν όλοι της ΕΟΚ ότι η Ελλάδα θα δώσει ορυκτό
πλούτο, για να κάνει αυτάρκη την Ευρώπη. Δεν τα λέω εγώ. Και
ερωτώ: Ποιος είναι ο ορυκτός πλούτος; Από το 1978 μέχρι σή-
μερα ουδέν πράξαμε. Από το «υπάρχουν λεφτά» αντιληφθήκατε
σήμερα ότι δεν υπάρχουν και από το «δεν υπάρχει πετρέλαιο»,
που μας είπε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησής σας, ο κ. Πάγκα-
λος, εδώ πριν από οκτώ μήνες, τώρα λέτε ότι υπάρχει κάτι.
Άρα, λοιπόν, υπάρχει πρόβλημα, κύριε Υπουργέ. Και το πρό-
βλημα εστιάζεται στο ότι κόβουμε μισθούς, συντάξεις, κόβουμε
200 ευρώ από εδώ, 300 ευρώ από εκεί, 400 από αλλού. Πένονται
οι Έλληνες και διαμαρτύρονται δικαίως, δεν λέω αδίκως. Αφού,
λοιπόν, έχουμε ορυκτό πλούτο πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ,
εγώ δεν θα μιλήσω για Ελντοράντο ή για Κατάρ που είπε σήμερα
ο κ. Δρούτσας στον κ. Χατζηνικολάου, θα πω όμως ότι μια κυ-
βέρνηση -και αυτή η Κυβέρνηση και οι προηγούμενες- που δεν
έκανε σοβαρή έρευνα και μελέτη του θέματος, δεν μπορεί να
λέει ότι «δεν είμαστε Κατάρ». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν
είμαστε Κατάρ ή ότι δεν έχουμε, εάν κάναμε έρευνα, κύριε
Υπουργέ. Άρα, λοιπόν, να προσέχετε τι δηλώνετε, διότι, όπως
σας είπα, από το «υπάρχουν λεφτά ή δεν υπάρχουν λεφτά», φθά-
σαμε στο «δεν έχει πετρέλαιο ή έχει πετρέλαιο η Ελλάδα». Απο-
φασίστε, επιτέλους.
Πάμε τώρα στην ουσία. Μου προκαλεί κατάπληξη, κύριε
Υπουργέ, το εξής: Θα ξέρετε ότι από τις 23 έως τις 25 Φεβρου-
αρίου γίνεται ένα παγκόσμιο συνέδριο στο Λονδίνο. Κουνάτε το
κεφάλι σας. Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι –και χαίρομαι που είναι
εδώ φίλοι για να ακούσουν- το εξής: Η μοναδική χώρα που απου-
σιάζει από το συνέδριο για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο των
περιοχών από την Ιταλία προς το Ισραήλ, δηλαδή όλη αυτή η λε-
κάνη που έχει φυσικό αέριο, είναι η Ελλάδα. Όλες οι άλλες
χώρες είναι εκεί.
Οι εταιρείες πετρελαίων, η «SHELL», η «BP», κάνουν αυτή την
ιστορία. Αν δεν κάνω λάθος, η «SHELL» κάνει το συνέδριο στις
23-25 Φεβρουαρίου. Έχω εδώ το διαφημιστικό της εταιρείας και
αναρωτιέμαι: Δεν έχουμε ένα άτομο να στείλουμε ως χώρα; Δεν
μπορούσε η Κυβέρνηση να στείλει κάποιον να πιέσει την εται-
ρεία; Για ποιο λόγο απουσιάζει η χώρα μας; Και κάνουν συνέδριο
με αφορμή το Λεβιάθαν και το Ταμάρ, κύριε Υπουργέ, αλλά και
τη συνέχεια από το Ιόνιο, όπου υπάρχει φυσικό αέριο.
Οι καλοί συνάδελφοι του ΛΑΟΣ θα σας πουν πού υπάρχει πε-
τρέλαιο, εγώ απλώς θα καταθέσω στα Πρακτικά αυτούς τους
χάρτες μήπως και ενημερωθεί κανείς από την ελληνική Κυβέρ-
νηση πού υπάρχει πετρέλαιο και πού φυσικό αέριο. Είναι χάρτες
του Γεωλογικού Ινστιτούτου του Χιούστον που λένε, κύριε
Υπουργέ, ότι μπορεί η Ελλάδα για εκατό περίπου χρόνια να δίνει
φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Δεν τα λέω εγώ. Τα παραδίδω στα
Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες χάρτες, οι οποίοι
βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυν-
σης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και το κάνω για έναν και μόνο λόγο, γιατί δεν είναι τυχαίο ότι
δηλώνει ο Υπουργός Εθνικής Επιτροπής Ενέργειας της Τουρ-
κίας, ο Νεστέντ Παμίρ, το εξής: «Πετρέλαιο δεν θα βγάλετε από
το Αιγαίο, ούτε φυσικό αέριο από το θαλάσσιο βυθό της Κρήτης,
αν δεν συνεργαστείτε και δεν το μοιραστείτε μαζί μας». Μιλάμε
για δισεκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που η Ελλάδα χρεοκόπησε
από τις κακές επιλογές σας. Μιλάμε για χρήμα του ελληνικού
λαού, που μπορούμε να το δώσουμε και έρχεται ο Τούρκος και
σας το απαγορεύει. Το λέει ρητά.
Ξέρω τι θα μου πείτε: «Εμείς δεν δεχόμαστε, δεν διαπραγμα-
τευόμαστε, το Αιγαίο είναι δική μας θάλασσα.» Αυτά λέτε εσείς.
Μπορεί εσείς να τα λέτε, οι Τούρκοι τι κάνουν έχει σημασία. Και
από το λέω μέχρι το κάνω έχει διαφορά.
Κάντε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Θα σας εξηγήσουν
και άλλοι συνάδελφοι, γιατί έχω πάρα πολλά να πω σήμερα.
Κάντε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ξεκινήστε από το Ιόνιο,
κύριε Υπουργέ, αν φοβάστε τους Τούρκους. Ξεκινήστε από το
Ιόνιο. Για εμένα δεν υπάρχει φοβισμένη Κυβέρνηση, ούτε φοβι-
σμένοι Υπουργοί. Χρειάζεται πολιτική βούληση και συναίνεση
όλων των κομμάτων για να δώσουμε χρήματα στον ελληνικό λαό.
Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι, το τρελό και το παλαβό: Ινστι-
τούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών, ο υπεύθυνος φο-
ρέας για να δει τα μεταλλεύματα και τα ορυκτά στην Ελλάδα. Το
ΙΓΜΕ, το συγκεκριμένο, δεν μπορεί να κάνει έρευνες πετρελαίου.
Από το καταστατικό του απαγορεύεται. Και ποιος κάνει έρευνες,
κύριε Υπουργέ; Ούτε το ΙΓΜΕ που υπάρχει εδώ και πενήντα χρό-
νια δεν μπορεί να κάνει έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου
από το καταστατικό του. Είμαστε μια χώρα που ούτε φορέα
έχουμε, όταν, κύριε Υπουργέ, τώρα που μιλάμε σε δημοσίευμα
της «HURRIYET», πριν μια εβδομάδα λέει ότι οι Τούρκοι εκπαι-
δεύουν πράκτορες της ΜΙΤ -ακούστε, κύριοι συνάδελφοι- για θέ-
ματα ενεργείας και οικονομίας. Εκπαιδεύουν πράκτορες οι
άνθρωποι για ενέργεια και οικονομία. Και εμείς ούτε φορέα δια-
χειρίσεως δεν έχουμε. Ήδη, η Αλβανία κάνει εξόρυξη. Το παρα-
δεχτήκατε και εσείς. Η Αλβανία δυτικά, λίγο πιο πάνω από την
Ελλάδα, κάνει εξόρυξη πετρελαίου και στο χερσαίο έδαφος,
αλλά και στη θάλασσα ήδη κάνει έρευνες και εξόρυξη πετρε-
λαίου. Μόνο η Ελλάδα δεν έχει πετρέλαιο ή αν έχει, δεν έκανε
ποτέ πράξη το αυτονόητο. Να βγάλουμε το φυσικό αέριο.
Δεν είναι μόνο αυτό. Αισθάνθηκα ντροπή, κύριοι συνάδελφοι.
Ντρέπομαι που είμαι Βουλευτής και το λέω δημοσίως. Κύριε
Υπουργέ, σας το είχα πει κατ’ ιδίαν και θέλω να το παραδεχτείτε
εδώ μέσα. Υπάρχει επιστολή σε προηγούμενο Υπουργό της Νέας
Δημοκρατίας, αλληλογραφία από Νορβηγική εταιρεία -θα την κα-
ταθέσω στα Πρακτικά σήμερα εγώ- που ακούστε τι του λέει:
«Δώστε μας τη δυνατότητα να κάνουμε έρευνα δωρεάν.»
Εδώ σας θέλω, κύριε Υπουργέ. Γιατί ξέρετε ότι έτσι είναι τα
πράγματα. Υπάρχει επιστολή σε Υπουργό της Νέας Δημοκρα-
τίας, χωρίς να ενημερωθεί ο Πρωθυπουργός, δυστυχώς! Και ο
Υπουργός δεν το είπε στον Πρωθυπουργό, τον κ. Καραμανλή!
«Δώστε μας την άδεια να κάνουμε έρευνες δωρεάν, να σας
πούμε που έχει πετρέλαιο». Αρνείται η ελληνική Κυβέρνηση, δεν
απαντάει. Η ίδια εταιρεία πηγαίνει και συνεργάζεται με τους
Τούρκους στο Καστελόριζο. Για να δείτε ότι είναι διαχρονικό το
έγκλημα, κύριοι συνάδελφοι. Επαναλαμβάνω, χωρίς να ενημε-
ρωθεί ο Πρωθυπουργός ο Κώστας ο Καραμανλής. Καταθέτω στα
Πρακτικά την αλληλογραφία για να την πάρει όποιος ενδιαφε-
ρόμενος για να ξέρουμε ποιοι είναι οι Υπουργοί.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα αλληλογραφία, η
οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Δι-
εύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και ένα έγκλημα διαρκείας -θα έχουμε και άλλο χρόνο να τα
πούμε σε λίγο- είναι το εξής: Αυτό, κύριε Υπουργέ, το ξέρετε; Το
ξέρετε. Γελάει ο Υπουργός. Είναι τα τέσσερα πλοία που κατα-
σκευάζουν Έλληνες εφοπλιστές, ship drills λέγονται, γνωστοί
εφοπλιστές της Ελλάδος, τα οποία το 2012-2013 θα μας έρθουν
στο Αιγαίο. Δεν ξέρω πως θα μας έρθουν. Το καταθέτω στα Πρα-
κτικά και αυτό. Ship drills είναι σκάφη, πλοία που πηγαίνουν από
πάνω, κάνουν την εξόρυξη και φεύγουν. Δεν μένουν εκεί στις εξέ-
δρες.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα φωτογραφία, η
οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Δι-
εύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ένα, επίσης, έγκλημα ακόμα είναι η εκτροπή του Αχελώου,
γιατί μιλάμε για πλουτοπαραγωγικές πηγές. Κύριε Ροντούλη, ξέ-
ρετε ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να κάνει την εκτροπή; Υπάρχει σύμ-
βαση Cooper, κύριε Υπουργέ! Λέγατε ψέματα επί πενήντα χρόνια
στους Έλληνες ότι θα κάνετε την εκτροπή, όταν υπάρχει σύμ-
βαση μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2010 ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να
κάνει εκτροπή στον Αχελώο, ούτε να χρησιμοποιήσει το νερό,
γιατί είναι συμβεβλημένη με αμερικανική κυβέρνηση. Το κατα-
λάβαμε αυτό; Και ο Αντρέας Παπανδρέου και όλοι έλεγαν ψέ-
ματα. Έλεγαν ψέματα στους κατοίκους της Θεσσαλίας ότι
μπορούμε να κάνουμε την εκτροπή, κύριε Υπουργέ. Το καταθέτω
στα Πρακτικά και αυτό. Ένα μεγάλο παραμύθι, δυστυχώς, της
ελληνικής πολιτικής σκηνής.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία
βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυν-
σης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κλείνοντας, θέλω να μου απαντήσετε, κύριε Υπουργέ -και δεν
θέλω άλλο χρόνο εγώ- στο εξής: Πόσο χρυσό βγάλαμε από τη
Χαλκιδική, κύριε Υπουργέ; Πόσο χρυσό βγάλαμε από τη Χαλκι-
δική; Περιμένω να σας ακούσω. Διότι δεν μπορεί, κύριοι, να πω-
λείται εταιρεία 9,5 εκατομμύρια ευρώ από τον κ. Ροκόφυλλο επί
ΠΑΣΟΚ και σήμερα να κάνει 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Πωλήθηκε
πριν επτά χρόνια η εταιρεία «ΧΡΥΣΟΣ» της Χαλκιδικής -ας με δια-
ψεύσει ο Υπουργός- 9,5 εκατομμύρια ευρώ και σήμερα κάνει 9,5
δισεκατομμύρια χρηματιστηριακή αξία. Αυτό δεν είναι έγκλημα;
Δεν είναι προδοσία; Τι είναι; Πέστε μου εσείς, θα τιμωρηθεί κα-
νείς από αυτούς; Σε επτά χρόνια 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ από
9,5 εκατομμύρια ευρώ που την πούλησαν. Αν αυτό λέγεται απο-
κρατικοποίηση -γιατί έτσι το λέγατε κάποτε- εγώ το λέω ξεπού-
λημα. Και ξέρετε ποιος το έκανε, κύριε Υπουργέ; Ο Σόρος είναι
από πίσω. Και θα σας πω και άλλα σε λίγο.
Κλείνοντας καταθέτω ένα ψηφιακό δίσκο, γιατί ο Πρωθυ-
πουργός αρέσκεται στην τεχνολογία την καινούργια. Αυτός ο ψη-
φιακός δίσκος είναι ομιλία του Κώστα Καραμανλή στη Καβάλα
το 1975. Ξέρετε τι λέει, κύριε Υπουργέ, ο Κωνσταντίνος Καρα-
μανλής; Λέει ότι υπάρχει ουράνιο στο Νομό Σερρών για να δημι-
ουργήσουμε μια πυρηνική μονάδα ανεξάρτητη, δηλαδή να
παράγει πυρηνική ενέργεια, για να δώσει σε όλη την Ελλάδα
ρεύμα, δωρεάν. Το ’75. Βγάλαμε ουράνιο, Υπουργέ μου, από το
‘75; Το παραδίδω στα Πρακτικά και αυτό, να το δείτε οι συνά-
δελφοι Βουλευτές ή όσοι ενδιαφέρονται.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέντα ψηφιακό δίσκο, ο
οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Δι-
εύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Άρα, το ότι δεν υπάρχει ορυκτός πλούτος είναι ένα μεγάλο πα-
ραμύθι. Ας το σταματήσουμε εδώ και συναινετικά, όλα τα κόμ-
ματα μαζί, ας παλέψουμε να βγει ο ορυκτός πλούτος, να πάρει ο
Έλληνας ψωμί, κύριε Υπουργέ.
Δεν είναι 320 δισεκατομμύρια που χρωστάει η Ελλάδα. Είναι
πολλαπλάσια η αξία του ορυκτού πλούτου, κύριε Υπουργέ. Δεν
τολμούμε να το πούμε και ευτυχώς υπάρχει ο Λαϊκός Ορθόδοξος
Συναγερμός, ευτυχώς υπάρχουμε εμείς –έχω κάνει δεκαπέντε
χρόνια ως δημοσιογράφος, δεν ξέρω αν έχουν σημασία- και προ-
σπαθούμε να ανοίξουμε τα μάτια όλων υμών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομι-
λίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνοντας, θα καταθέσω και πάλι στα Πρακτικά της Βουλής
σχετικό έγγραφο για τον φίλο μου τον Kίσινγκερ που το ‘75 με
τον κ. Esso-Pappas -τα διυλιστήρια, κύριε Υπουργέ μου και δεν
είναι τυχαίο που λέγεται Esso-Pappas, είναι η «STANDARD OIL»,
για να μην κρυβόμαστε- στο Λευκό Οίκο συζητάει για το γεγονός
ότι δεν πρέπει να βγάλει η Ελλάδα πετρέλαια. Εδώ είναι τα Πρα-
κτικά: Λευκός Οίκος, Kίσινγκερ κ.λπ..
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο
βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυν-
σης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Καλή χρονιά σε όλους.
Δέκα τρισεκατομμύρια ευρώ, αυτή είναι η αξία των πετρελαϊ-
κών κοιτασμάτων και του φυσικού αερίου στο Αιγαίο. Έτσι απο-
φάνθηκαν οι Αμερικανοί ειδικοί μετά από μελέτη που έκαναν.
Καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής το δημοσίευμα του περιο-
δικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», όπου φαίνεται η μελέτη των Αμερικανών ειδι-
κών.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο
βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυν-
σης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δηλαδή, ξοφλάμε μια φορά το δημόσιο χρέος μας και έχουμε
άλλες είκοσι εννέα φορές για να γίνουμε μία από τις πέντε πλου-
σιότερες χώρες του κόσμου. Δέκα τρισεκατομμύρια ευρώ, λένε
οι Αμερικανοί ειδικοί.
Κάποιοι σ’ αυτήν την Αίθουσα ήταν Ευρωβουλευτές το ’94,
όταν εγώ ήμουν ένας ταπεινός κοινοβουλευτικός συνεργάτης
του, επίσης, τότε Ευρωβουλευτή Νικήτα Κακλαμάνη. Είχαμε
διοργανώσει σε ένα ξενοδοχείο κοντά στην Κομισιόν ανοιχτή συ-
ζήτηση για τα πετρελαϊκά αποθέματα του Αιγαίου και επανελή-
φθη αυτό που είπε ο κ. Βελόπουλος πιο πριν: η ρήση του
Γκαστόν Τορν, ο οποίος ήταν Πρόεδρος της Κομισιόν και είχε μι-
λήσει για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας.
Αυτά τα δεκατέσσερα χρόνια συνεργάστηκα με προσωπικό-
τητες, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Γιάννης Μαρίνος, ο Σταύ-
ρος Ξαρχάκος και φυσικά ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Όταν ήταν
Ευρωβουλευτές βοήθησαν την πατρίδα τους και προσπάθησαν
όλοι αυτοί που ανέφερα να αναδείξουν το ζήτημα των πετρε-
λαίων και του φυσικού αερίου. Είχαμε πλήρη σιωπή από τα μέσα
ενημέρωσης, πλήρη σιωπή από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Ο κ. Κακλαμάνης έκανε την πρώτη κοινοβουλευτική του ερώ-
τηση ως Ευρωβουλευτής για τα πετρέλαια του Αιγαίου πριν δε-
καέξι χρόνια και αυτή θάφτηκε τελείως από όλα τα μέσα
ενημέρωσης, όπως θάφτηκε και η απάντηση του Προέδρου της
Κομισιόν ο οποίος είπε ότι πράγματι η Ελλάδα είναι γεμάτη από
πετρέλαια και έριξε το μπαλάκι τότε στον Ανδρέα Παπανδρέου,
τον Πρωθυπουργό, ο οποίος δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Μάλιστα να θυμίσουμε και το mea culpa, να θυμίσουμε και τη
συμφωνία του Νταβός, που δεν μπορούσαμε να κάνουμε γεώ-
τρηση πέρα από τα έξι μίλια. Αυτό συνομολογήσαμε με τους
Τούρκους. Ήταν άλλη μια εγκληματική απόφαση, η οποία χρεώ-
νεται δυστυχώς στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ.
Ακολούθησαν άλλες τέσσερις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
του Κακλαμάνη για το πετρέλαιο και το αέριο στα όργανα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, πέντε ερωτήσεις του Γιάννη Μαρίνου για
το ίδιο θέμα, εννέα ερωτήσεις του Σταύρου Ξαρχάκου, έντεκα
παρεμβάσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη την περίοδο 2004-2007,
ο οποίος διοργάνωσε -και είναι ο μόνος Ευρωβουλευτής που το
έκανε- σχετική συζήτηση στην Ευρωβουλή αναφορικά με το θέμα
του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Άρα, οι τέσσερις κορυφαίοι Ευρωβουλευτές, με τους οποίους
είχα την τιμή να συνεργαστώ, παρενέβησαν τριάντα φορές συ-
νολικά σε μια εποχή που υπήρχε πλήρης σιγή στην Ελλάδα. Κα-
νένας δεν μιλούσε για το πετρέλαιο και το αέριο. Παρενέβησαν
τριάντα φορές αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι που βοήθησαν την
πατρίδα τους από τη θέση που τους έταξε ο ελληνικός λαός, πα-
ρεμβαίνοντας στην Κομισιόν και στο Συμβούλιο Υπουργών.
Επειδή, λοιπόν, τα ντοκουμέντα πρέπει να δίνονται στη δημο-
σιότητα, θα σας καταθέσω την ιστορική ερώτηση του Γιώργου
Καρατζαφέρη και την απάντηση του Επιτρόπου κ. Πίμπαλγκς για
τα χωρικά μας ύδατα και το πετρέλαιο στο Αιγαίο.
Επίσης, έχουμε την ερώτηση του Σταύρου Ξαρχάκου για τη
«Λαδόξερα». Τα έχει γράψει ο κ. Βελόπουλος στο βιβλίο του.
Αναβλύζει το πετρέλαιο και οι μόνοι που δεν έπαιρναν χαμπάρι
είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις. Καταθέτω την ερώτηση του Σταύ-
ρου Ξαρχάκου στα Πρακτικά της Βουλής. Αυτά όλα είναι στην
Ευρωβουλή.
Ακόμα είναι η ερώτηση του Γιάννη Μαρίνου για τα πετρελαϊκά
κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης, στη Γαύδο με ημερομηνία 22 Ιου-
λίου 2002, σχεδόν εννέα χρόνια από σήμερα. Άλλη μια ερώτηση
του Γιάννη Μαρίνου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία
βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυν-
σης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επί δεκαπέντε, λοιπόν, χρόνια παλεύαμε να αναδείξουμε αυτό
το ζήτημα το οποίο έκπληκτοι ανακαλύπτουν κάποιοι σήμερα.
Έκαναν ότι δεν έβλεπαν αυτά τα χρόνια ό,τι γινόταν στην Ευρω-
βουλή και μάλιστα πολλοί από αυτούς έθαβαν και τις πρωτο-
βουλίες μας εντός και εκτός Ελλάδας.
Ήμουν το 2003 μπροστά σε ένα εκπληκτικό τηλεφώνημα.
Ήμουν μάρτυρας ενός εκπληκτικού τηλεφωνήματος από τα κε-
ντρικά της Νέας Δημοκρατίας και συγκεκριμένα από το γραφείο
του εκπροσώπου τότε της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Ρουσό-
πουλου προς τον τότε Ευρωβουλευτή και κορυφαία μορφή του
πολιτισμού, τον Σταύρο Ξαρχάκο. Ήταν στις Βρυξέλλες και του
μεταφέρθηκε από το γραφείο του εκπροσώπου της Νέας Δημο-
κρατίας, του κ. Ρουσόπουλου, η ενόχληση του Άγγλου Επιτρό-
που κ. Πάτεν για τη συνεχή πίεση που υφίστατο η Comission από
τον Ξαρχάκο για τα πετρέλαια του Αιγαίου, μια ενόχληση που ο
Πάτεν εκμυστηρεύτηκε στον Καραμανλή με την υπόδειξη να συμ-
μαζευτεί ο Ξαρχάκος και να σταματήσει τις ερωτήσεις για τα πε-
τρέλαια και παράλληλα, να συμμαζέψει και τον ενοχλητικό
συνεργάτη του, τον Αϊβαλιώτη. Ήταν φυσική η απάντηση του
Σταύρου Ξαρχάκου, ενός ανθρώπου που τίμησε και την ιστορία
του και την πολιτική του προσφορά και το εκτόπισμά του, αλλά
στην επόμενη ευρωλίστα της Νέας Δημοκρατίας δεν συμπεριε-
λήφθη. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Η πρώτη ομιλία που έκαναν στη Βουλή στα τέλη Σεπτεμβρίου
2007 ήταν για τα πετρέλαια και το Αιγαίο. Στα δελτία των οκτώ
δύο τηλεοπτικών σταθμών εμένα, έναν Βουλευτή άγνωστο ενός
μικρού κόμματος, με λούσανε με ψευτιές, χαρακτηρισμούς και
λάσπη. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Και φυσικά όλα αυτά τα χρόνια μιλούσαμε για την υφαλοκρη-
πίδα, την ΑΟΖ. Την ΑΟΖ είχε το θάρρος να την οριοθετήσει η Κύ-
προς με το Ισραήλ. Εμείς το κάναμε;
Και από την άλλη είναι οι Αλβανοί που παίζουν το παιχνίδι των
Τούρκων στο Ιόνιο. Γιατί δεν πατάτε πόδι στην Αλβανία στο πλαί-
σιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να τους ρίξετε veto, να μη συνεχι-
στεί η σύσφιξη των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την
Αλβανία, αφού παίζουν το παιχνίδι των Τούρκων και δεν οριοθε-
τούν ούτε την υφαλοκρηπίδα, ούτε την ΑΟΖ με την Ελλάδα;
Δεν θα επεκταθώ. Οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο με το κοίτασμα
των Ιωαννίνων ξενοιάζει ενεργειακά η Ελλάδα για πέντε χρόνια.
Έχουν βρεθεί τα κοιτάσματα «Αχιλλέας» και «Πύρρος» στην Κέρ-
κυρα, όπως ξέρετε. Η «ΒΡ» εντόπισε νοτιοδυτικά της Κρήτης ένα
τρισεκατομμύριο κυβικά μέτρα πετρέλαιο. Στην Κρήτη έχουμε
τρεις φορές το κοίτασμα της Αλάσκας. Σας παραπέμπω στη νορ-
βηγική εταιρεία TGF-MOR.
Απαντήστε μας όμως, πότε θα εκμεταλλευτούμε όλα αυτά που
έχουμε και τι γίνεται με τον χρυσό στον Έβρο και στη Χαλκιδική.
Είναι τετρακόσιοι πενήντα τόνοι χρυσού αξίας 16 δισεκατομμυ-
ρίων ευρώ. Καταθέτω αυτό το χάρτη στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης κα-
ταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα χάρτη, ο οποίος
βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυν-
σης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι έχουν από τρία χρυσωρυχεία και
εμείς είμαστε ακόμα στα χαρτιά. Για ποιον λόγο εσείς που είστε
ένας σοβαρός Υπουργός, ένας σοβαρός πολιτικός με συγκεκρι-
μένο αποτύπωμα στο δημόσιο βίο δεν προχωράτε την εξόρυξη
χρυσού τριάντα χιλιόμετρα έξω από την Αλεξανδρούπολη στην
περιοχή Πέραμα και στην περιοχή Στρατώνι; Σας παρακαλώ,
απαντήστε μας για να έχει και νόημα ο διάλογος στη Βουλή.
Σας ευχαριστώ.
Ορίστε, κύριε Κολοκοτρώνη Βουλευτή του
ΛΑΟΣ, στην Α’ Θεσσαλονίκης, έχετε το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποτελεί κοινό τόπο στον πολι-
τικό και επιστημονικό κόσμο το γεγονός της ύπαρξης αξιοποιή-
σιμων ορυκτών και γεωθερμικών κοιτασμάτων διάσπαρτων σε
πολλές περιοχές της χώρας. Θα σταθώ δι’ ολίγων μόνο στις εκτι-
μήσεις επιστημόνων, ότι μπορεί να καταστεί άμεσα εκμεταλλεύ-
σιμο το φυσικό αέριο. Μάλιστα, από τις λεγόμενες ¹sγκρίζες
ζώνες¹t θα μπορούσε μέσα σε δύο χρόνια, κύριε Υπουργέ, να εξο-
φληθεί το διεθνές χρέος της χώρας.
Θα σταθώ, επίσης, στις εκτιμήσεις ειδικών επιστημόνων ότι
μόνο στη βόρεια Ελλάδα η αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων
νικελίου, μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού, χρυσού και αργύ-
ρου ξεπερνά τα 20 δισεκατομμύρια καθιστώντας την μια από τις
πλουσιότερες κοιτασματολογικές περιφέρειες της Ευρώπης, γε-
γονός που μπορεί να χαρακτηριστεί επιεικώς κωμικοτραγικό τη
στιγμή που η βόρεια Ελλάδα έχει τα υψηλότερα ποσοστά ανερ-
γίας, τα οποία κατά τόπους φτάνουν το 50%, όπως στη Βέροια
και στη Νάουσα.
Την ίδια ώρα η βόρεια Ελλάδα χάνει επενδύσεις ύψους του-
λάχιστον 2 δισεκατομμυρίων μόνο από την ελλειπή εκμετάλ-
λευση των σημαντικών αποθεμάτων χρυσού που διαθέτει στο
υπέδαφός της.
Οι διαπιστώσεις είναι πολλές και οι εκτιμήσεις ακόμη περισ-
σότερες. Το θέμα είναι, αν η Κυβέρνηση -από την οποία και μόνο
από αυτήν εξαρτάται η υλοποίηση της αξιοποίησης του εθνικού
ορυκτού πλούτου- θα δείξει την αποφασιστικότητα και την πυγμή
που επιβάλλεται -και επιβάλλεται από την κρισιμότητα των στιγ-
μών που περνάει η χώρα- ώστε να επιλύσει άμεσα τα χρόνια προ-
βλήματα που ταλαιπωρούν τον εξορυκτικό κλάδο, ο οποίος
κλάδος μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της οικονομίας,
ικανός να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση.
Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ο μέσος χρόνος για την εξασφά-
λιση μιας άδειας στην Ελλάδα να είναι περίπου έξι με επτά χρό-
νια, τη στιγμή που στις άλλες χώρες της Ευρώπης ο απαιτού-
μενος χρόνος δεν ξεπερνά τους έξι ή επτά μήνες.
Δεν μπορεί, επίσης, να μην έχει ολοκληρωθεί ο χωροταξικός
σχεδιασμός και να συνεχίζουν να υπάρχουν δυσκολίες πρόσβα-
σης στους φυσικούς πόρους. Ούτε μπορεί το νομοθετικό πλαίσιο
να εξακολουθεί να περιέχει τόσες ασάφειες και τόσες αντικρου-
όμενες και πολυδαίδαλες διαδικασίες που ουσιαστικά ακυρώ-
νουν την όποια επενδυτική προσπάθεια.
Επίσης, δεν μπορεί να συνεχίζεται η παρεμπόδιση αυτής της
εθνικής σημασίας προσπάθειας από αντιδράσεις ορισμένων το-
πικών κοινωνιών που είτε από ελλιπή ενημέρωση είτε από περι-
βαλλοντικές υπερευαισθησίες δυναμιτίζουν τις όποιες επενδυ-
τικές πρωτοβουλίες, παρ’ όλο που οι τεχνολογικές εξελίξεις αλλά
και η διεθνής εμπειρία επιτρέπουν το συνδυασμό της εκμετάλ-
λευσης των φυσικών πόρων και της περιβαλλοντικής προστασίας
ταυτόχρονα.
Σ’ αυτά τα σημεία πρέπει να εστιάσει το ενδιαφέρον της η Κυ-
βέρνηση και να δώσει άμεσα λύσεις και γι’ αυτά θα την κρίνει η
ιστορία. Είμαστε στο σημείο μηδέν και αυτά που μπορούν να γί-
νουν σήμερα επ’ ουδενί λόγω δεν πρέπει να μετατεθούν για
αύριο, διότι λόγω της ρευστότητας που επικρατεί δεν είναι προ-
βλέψιμο το αύριο και για να μην επαληθευτούν οι Κασσάνδρες
που ισχυρίζονται ότι υπάρχει σχέδιο παράδοσης των πλουτοπα-
ραγωγικών πηγών της χώρας σε ξένα συμφέροντα, που με πρό-
σχημα το υψηλό χρέος θα οικειοποιηθούν τον εθνικό πλούτο για
ένα κομμάτι ψωμί.
Δεν μπορώ να καταλάβω αν η Κυβέρνηση ασπάζεται πράγματι
τη θέση ότι ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας μπορεί να λύσει το
οικονομικό μας πρόβλημα. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι υπάρχει
ένας κρυμμένος θησαυρός –το αποδεικνύουν όλες οι επιστημο-
νικές έρευνες- που παραμένει αναξιοποίητος και που η εκμετάλ-
λευσή του θα μπορούσε να αποφέρει δισεκατομμύρια ευρώ στην
Ελλάδα.
Γιατί δεν το κάνετε; Γιατί τόση αβελτηρία; Γιατί τόση ατολμία;
Δεν μπορεί να έχουμε ένα σεντούκι με θησαυρό και επειδή δεν
έχουμε το κλειδί να το ανοίξουμε, δεν μπαίνουμε στον κόπο να
φτιάξουμε ένα κλειδί και γυρίζουμε δεξιά και αριστερά ζητια-
νεύοντας δανεικά, προκειμένου να επιβιώσουμε!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
Επιτέλους, πρέπει να συναισθανθείτε την ιστορική ευθύνη που
έχετε! Και βέβαια ο παριστάμενος Υφυπουργός σηκώνει το
σταυρό αμαρτημάτων άλλων και το γνωρίζουμε αυτό, αλλά ση-
κώνει κι έναν άλλον, μικρότερο σταυρό, σε ό,τι αφορά τις δικές
του ευθύνες ή, αν θέλετε, του Υπουργείου του.
Τέλος, δεν έχω να καταθέσω κάποιο έγγραφο, κυρία Πρόεδρε,
στα Πρακτικά. Καταθέτω, όμως, την οργή μου για όσα δεν έγιναν
τόσα χρόνια.
Σας ευχαριστώ θερμά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.!!!
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέρ-
γειας και Κλιματικής Αλλαγής): Θέλω να ευχηθώ καλή χρονιά
και υγεία σε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες και
να ευχηθώ η χρονιά αυτή να είναι πιο δημιουργική, πιο όμορφη,
πιο χαρούμενη από την προηγούμενη.
Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω τους συναδέλφους του ΛΑΟΣ,
που κατέθεσαν τη συγκεκριμένη επερώτηση. Το λέω αυτό, διότι
προετοιμαζόμενος για να απαντήσω στην επερώτηση, προσπά-
θησα να βρω τι έχει συζητηθεί κατά το παρελθόν στην Αίθουσα
της Ολομέλειας. Διαπίστωσα με δυσάρεστη έκπληξη ότι είναι
ελαχιστότατες οι φορές που κατά τα τελευταία χρόνια το θέμα
που ορυκτού πλούτου της πατρίδας μας έχει συζητηθεί στο ναό
της δημοκρατίας, στη Βουλή των Ελλήνων.
Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο θα μου επιτρέψετε, κυρίες και κύ-
ριοι συνάδελφοι, να μην πω τίποτε στην πρωτολογία μου για πε-
τρέλαια, για υδρογονάνθρακες, για φυσικό αέριο –θα το πράξω
στη δευτερολογία και στην τριτολογία μου- διότι θεωρώ ότι έχω
χρέος ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης να αναδείξω τον άλλο,
εκτός υδρογονανθράκων, ορυκτό πλούτο της πατρίδας μας που
σε αρκετό βαθμό και εσείς αναδείξατε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πορεία μιας χώρας υπάρ-
χουν στιγμές που καθορίζουν το μέλλον της. Είναι στιγμές ιστο-
ρικές και κρίσιμες, γιατί απαιτούν, όπως αυτήν τη στιγμή, να
κάνουμε πολύ σύντομα ό,τι δεν κάναμε για πολλές δεκαετίες.
Οφείλω εξαρχής να πω ευθέως και χωρίς περιστροφές πως
ενέργεια και ορυκτός πλούτος μπορούν να μας ξανακάνουν πρω-
ταγωνιστές. Με όραμα, με σχέδιο, με αποφασιστικότητα και κα-
θημερινή επιμονή μπορούν να δώσουν απαντήσεις στο ζητού-
μενο μιας σύγχρονης, βιώσιμης και ανταγωνιστικής οικονομίας.
Υπάρχουν, όμως, δύο βασικές προϋποθέσεις: Πρώτον, ξεκά-
θαρη πολιτική αξιοποίησης του εθνικού πλούτου και αξιόπιστη
υλοποίηση αυτής της πολιτικής και, δεύτερον, να προτάξουμε το
«εμείς» έναντι του «εγώ», να αναδείξουμε την αξία του ορθού
έναντι του βολικού.
Ο στόχος της δημιουργίας αξιόπιστων και σταθερών θεσμικών
ρυθμιστικών και ελεγκτικών πλαισίων, καθώς και της θέσπισης
αποτελεσματικών κανόνων και της ορθολογικής αξιοποίησης των
πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας απαιτεί διαρκή
προσπάθεια. Οι μεγάλοι εθνικοί στόχοι απαιτούν συλλογική
εθνική προσπάθεια από όλους και σε όλα τα επίπεδα. Όλοι μπο-
ρούμε και πρέπει να είμαστε μέρος της λύσης και όχι μέρος του
προβλήματος.
Θέλω, λοιπόν, στην πρωτολογία μου να αναδείξω τη σημασία
του «άλλου» εθνικού ορυκτού πλούτου, ο οποίος μπορεί και πρέ-
πει να αποτελέσει βάση πραγματικής και διατηρήσιμης ανάπτυ-
ξης. Αυτή η προοπτική έχει ιδιαίτερο, ξεχωριστό βάρος σήμερα
που η διεθνής κρίση έχει δυστυχώς επαναφέρει επιτακτικά την
απαίτηση για στροφή από την εικονική οικονομία της χρηματο-
πιστωτικής κερδοσκοπίας, του λογιστικού πλούτου, της αεριτζί-
δικης αρπαχτής, σε μια άλλη οικονομία υπέρ των δημιουργών
του πραγματικού κοινωνικού πλούτου, υπέρ της πραγματικής οι-
κονομίας της εργασίας, υπέρ της παραγωγής και του δημιουρ-
γικού μόχθου. Ο ορυκτός μας πλούτος είναι μια πραγματική
ελπίδα σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Πάντα, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να έχουμε
το σωστό μέτρο. Δεν χρειάζεται πια η πατρίδα μας νέους μύ-
θους. Δεν θα γίνουμε ξαφνικά ούτε Ελντοράντο ούτε Σαουδική
Αραβία. Σίγουρα, όμως, από πλευράς ορυκτού πλούτου δεν εί-
μαστε «Ψωροκώσταινα». Έχουμε δυνατότητες και προοπτικές
που πρέπει να τις μετασχηματίσουμε σε υπαρκτά αποτελέσματα.
Γι’ αυτό και η πολιτική που ακολουθούμε δεν εστιάζει στους εφή-
μερους εντυπωσιασμούς, αλλά στα διαρκή και σταθερά αποτε-
λέσματα.
Λέμε πολλές φορές στην πατρίδα μας ότι ζούμε σε ευλογη-
μένο τόπο, ωστόσο, δεν ξέρω πόσοι από εμάς το πιστεύουμε. Ε,
λοιπόν, πρέπει να το πιστέψουμε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον
ορυκτό πλούτο. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες της Ευρωπαϊ-
κής Ένωσης που διαθέτει σημαντικό ορυκτό πλούτο και σε πο-
σότητα και σε ποιότητα. Αν, μάλιστα, λάβει κανείς υπ’όψιν του
την έκταση της χώρας, ίσως να είμαστε αναλογικά στην κορυφή
των πλέον προικισμένων από τη φύση χωρών. Αρκεί να αναλογι-
στεί κανείς ότι σήμερα απασχολούνται στα θέματα αξιοποίησης
του ορυκτού πλούτου περίπου είκοσι τρεις χιλιάδες εργαζόμε-
νοι και υπάρχουν ακόμη περισσότερες από εκατό χιλιάδες θέ-
σεις εξαρτημένης εργασίας.
Η Ελλάδα κατέχει σημαντική θέση στην ευρωπαϊκή και παγκό-
σμια αγορά των ορυκτών πρώτων υλών. Τα τελευταία είκοσι χρό-
νια στις πρώτες θέσεις παραγωγικής δραστηριότητας βρίσκονται
τα αδρανή υλικά και τα μάρμαρα, καθώς και μια σειρά ορυκτών
πρώτων υλών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ελλάδα σε παγκόσμια
κλίμακα είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη
χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης
και μπεντονίτη, τέταρτη παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή
Ένωση σε αλουμίνα και πρώτη σε εξαγωγή προϊόντων λευκόλι-
θου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το παραγόμενο σιδηρονικέλιο εξά-
γεται στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα και
καλύπτει το 7% των αναγκών της ευρωπαϊκής αγοράς.
Οι πωλήσεις μεταλλευμάτων βιομηχανικών ορυκτών, μαρμά-
ρων και κατεργασμένων μεταλλουργικών προϊόντων το 2008 ξε-
πέρασαν το 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία πάνω από
800 εκατομμύρια, δηλαδή, πάνω από 72% ήταν εξαγωγές. Προ-
σθέστε σε αυτά πάνω από 400 εκατομμύρια από αδρανή υλικά.
Και, ασφαλώς, γνωρίζετε όλοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
ότι το 2010 υπήρχε μια κάμψη. Το 2009, επίσης, υπήρχε κάμψη.
Όμως, ήδη τους τελευταίους μήνες αρχίζουμε να βλέπουμε μια
άλλη πορεία, μια πορεία που αρχίζει να δίνει ελπίδες ανάκαμψης.
Με βάση τις κοιτασματολογικές έρευνες του ΙΓΜΕ, τα μετρημένα
μεταλλευτικά αποθέματα της χώρας -για να αρχίσω να απαντώ
πια στα σχόλια και τις παρατηρήσεις των συναδέλφων- είναι συ-
νολικής οικονομικής αξίας περίπου 38 δισεκατομμυρίων ευρώ,
με βάση τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων.
Ασφαλώς, όμως, η αξία αυτή αναφέρεται σε βάθος τριακο-
νταετίας, χρονικό διάστημα που αποτελεί και το χρονικό όριο εκ-
μετάλλευσης των αντίστοιχων αποθεμάτων.
Τα ελληνικά λατομικά ορυκτά, τα διακοσμητικά πετρώματα και
οι δομικοί λίθοι, το μάρμαρο αποτελούν παραδοσιακές πρώτες
ύλες με έντονη παγκόσμια παραγωγή. Σήμερα στην πατρίδα μας
-και το αναφέρω αυτό διότι μπορεί να μην είναι βαρύγδουπο,
εντυπωσιακό και ελκυστικό για το δημόσιο διάλογο, είναι, όμως,
εξόχως χρήσιμο για την τρέχουσα καθημερινότητα της πραγμα-
τικής οικονομίας- λειτουργούν περίπου διακόσια τριάντα λατο-
μεία αδρανών υλικών, το 99% των οποίων εξορύσσουν αδρανή
υλικά χρήσιμα στην καθημερινή οικονομική δραστηριότητα. Πριν
την κρίση είχαμε ένα συνολικό όγκο παραγωγής πάνω από εκατό
εκατομμύρια τόνους που την προηγούμενη χρονικά έπεσε στα
εβδομήντα εκατομμύρια τόνους.
Πρέπει να σας πω ότι πριν λίγο καιρό, πριν δύο μήνες περί-
που, ολοκληρώσαμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια που ξεκινή-
σαμε στο Υπουργείο. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε -και
το καταφέραμε- ένα επικαιροποιημένο Μητρώο Λατομείων της
χώρας σε πλήρη συνεργασία με τις πενήντα δύο τέως νομαρχίες
της χώρας και τις δεκατρείς περιφέρειες. Έχουμε, λοιπόν, σή-
μερα στη διάθεσή μας ένα επικαιροποιημένο, δυναμικά ενημε-
ρούμενο μητρώο για τα δημοτικά, κοινοτικά, δημόσια και ιδιωτικά
λατομεία αδρανών υλικών που μπορούν να μας δώσουν τα πλήρη
ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά τους.
Στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, το ΙΓΜΕ προχωρά σε συστηματική
έρευνα δώδεκα κοιτασματολογικών στόχων, που βρίσκονται στο
επίκεντρο του μεταλλευτικού και λατομικού ενδιαφέροντος. Στην
αιχμή του δόρατος βρίσκεται ο εντοπισμός κοιτασμάτων που πε-
ριέχουν σαράντα και είκοσι τόνους χρυσού αντίστοιχα σε περιο-
χές του Κιλκίς και των Σερρών.
Το αποθεματικά βεβαιωμένο δυναμικό περίπου τετρακοσίων
είκοσι τόνων χρυσού στη Μακεδονία και Θράκη αποτελεί οικο-
νομικό στόχο υψηλής προτεραιότητας. Στην κατεύθυνση αυτή η
παραγωγική αξιοποίηση τριών κοιτασματολογικών περιοχών χρυ-
σού αποτελούν σημαντικές μεταλλευτικές επενδύσεις.
Πιο συγκεκριμένα, η εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» προβλέ-
πει την εκμετάλλευση των διακοσίων σαράντα τόνων χρυσού και
άλλων μετάλλων από τα κοιτάσματα της Ολυμπιάδας, του Στρα-
τωνίου-Στρατονίκης και των Σκουριών στη Χαλκιδική με άμεση
επένδυση της τάξεως του 1 έως 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ, τη
δημιουργία χιλίων διακοσίων άμεσων θέσεων εργασίας και περί-
που έξι χιλιάδων έμμεσων θέσεων απασχόλησης. Το ετήσιο λει-
τουργικό κόστος επένδυσης είναι 2 δισεκατομμύρια ευρώ,
εφόσον εγκριθεί η περιβαλλοντική μελέτη που ήδη έχει αρχίσει
να συζητείται και βρίσκεται και σε δημόσια διαβούλευση.
Η Χαλκιδική αποτελεί πραγματικά μια βιώσιμη και πλουτοπα-
ραγωγική δεξαμενή μετάλλων με πάνω από 12 δισεκατομμύρια
ευρώ τρέχουσα αξία σε περιεχόμενα μέταλλα των κοιτασμάτων
που απαντώνται στο υπέδαφος της συγκεκριμένης περιοχής.
Επίσης, πρέπει να σας πω ότι στο Υπουργείο Περιβάλλοντος,
Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής έχουν κατατεθεί σχετικοί φά-
κελοι για αξιοποίηση των περίπου ενενήντα τόνων χρυσού που
υπάρχουν στις περιοχές Περάματος Έβρου και Σαπών Ροδόπης.
Εργαζόμαστε συστηματικά για την ενίσχυση των ελεγκτικών
μηχανισμών, ώστε να πραγματοποιούνται περισσότεροι έλεγχοι
και να επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από το νόμο ποινές. Το
2010 οι δύο Επιθεωρήσεις Μεταλλείων - η Επιθεώρηση Μεταλ-
λείων Νοτίου Ελλάδας και η Επιθεώρηση Μεταλλείων Βορείου
Ελλάδας- εξέδωσαν ογδόντα επτά αποφάσεις και επέβαλαν συ-
νολικά πρόστιμα στις αντίστοιχες επιχειρήσεις ύψους 3,5 εκα-
τομμύριων ευρώ.
Ο εξορυκτικός κλάδος, όμως, γνωρίζετε πολύ καλά, ότι ταλαι-
πωρείται για χρόνια από την έλλειψη ολοκληρωμένου χωροταξι-
κού σχεδιασμού, καθώς επίσης και από σύνθετες, περίπλοκες
και ορισμένες φορές απρόβλεπτες διαδικασίες αδειοδότησης.
Είναι σημαντικό και ο πολιτικός και ο νομοθέτης και κυρίως ο
απλός πολίτης να γνωρίζουν πώς ο ένας κλάδος επηρεάζει την
ποιότητα ζωής τους πριν κρίνει την απόρριψή του.
Θέλω να σημειώσω σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι για να κατα-
σκευαστεί μία μέση κατοικία, απαιτούνται εξήντα τόνοι αδρανών
και διακόσιοι τόνοι βιομηχανικών ορυκτών. Για να καλύψει τις
ανάγκες της μία τετραμελής οικογένεια σε ηλεκτρική ενέργεια,
χρειάζεται δέκα τόνους λιγνίτη το έτος ή τέσσερις χιλιάδες βα-
ρέλια πετρέλαιο το έτος.
Αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αριθμοί που δείχνουν
τη σπουδαιότητα, την αναγκαιότητα της συνύπαρξης προηγμέ-
νων κοινωνιών με δράσεις εξόρυξης ορυκτού πλούτου. Τα τε-
λευταία δεκαπέντε χρόνια δρομολογήθηκαν στη Σουηδία
περισσότερες από εξήντα μεταλλευτικές εξορυκτικές δραστη-
ριότητες και άλλες τόσες περίπου στη Φινλανδία, την Ισπανία και
την Πορτογαλία.
Στην Ελλάδα, την ίδια περίοδο, από τις περίπου δέκα που προ-
τάθηκαν, δεν υλοποιήθηκε καμμία. Οι τοπικές κοινωνίες των πα-
ραπάνω ευρωπαϊκών χωρών – Σουηδία, Φινλανδία και άλλες-
αξιολόγησαν, έκριναν, έθεσαν όρους, αποφάσισαν και συναίνε-
σαν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Στη δική τους αντίληψη,
τόπος είναι η χώρα τους, όχι η αυλή και το χωριό τους ή το γει-
τονικό χωριό και η ευρύτερη περιοχή. Βασικό ζητούμενο είναι το
κοινό καλό, η απασχόληση όλων των πολιτών, χωρίς διαχωριστι-
κές γραμμές και τεχνητά όρια.
Οφείλω να υπενθυμίσω κάτι, για να είμαστε δίκαιοι απέναντι
στον εαυτό μας, απέναντι στην ιστορία και απέναντι στους υπό-
λοιπους συνανθρώπους μας που κατοικούμε όλοι μαζί στον ίδιο
πλανήτη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο προνομιούχος σημερινός
πολίτης του αναπτυγμένου δυτικού κόσμου στη διάρκεια της
ζωής του θα καταναλώσει περίπου χίλιους πεντακόσιους τόνους
ορυκτά μεταλλεύματα και καύσιμα, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος διεκ-
δικεί να ζει σε ένα προστατευμένο και καθαρό περιβάλλον, προ-
νόμια που τα αντλεί και τα ασκεί σχεδόν αποκλειστικά στην πλάτη
και σε βάρος του τρίτου, του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Προκειμένου να περάσουμε τώρα στην άλλη πλευρά του
λόφου, στον επιχειρηματικό κόσμο, θα πρέπει να πούμε ότι και ο
επιχειρηματικός κόσμος σε όλες τις χώρες και πολύ περισσό-
τερο στην Ελλάδα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι έχει περάσει
ανεπιστρεπτί η περίοδος της περιβαλλοντικής ασυλίας, των ευ-
καιριακών και ανορθόδοξων πολιτικών που στιγμάτισαν την εξο-
ρυκτική δραστηριότητα και ασφαλώς την έφεραν απέναντι σε
ολόκληρες κοινωνίες.
Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινή-
σει εδώ και αρκετούς μήνες και συζητά την επονομαζόμενη
«πρωτοβουλία Φερχόιγκεν». Είναι μία πρωτοβουλία που προ-
σπαθεί να δώσει νέες αειφόρες δράσεις, πρωτοβουλίες και επεν-
δύσεις στα ζητήματα της αυτοδυναμίας, της ανεξαρτησίας της
Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα χρήσης ορυκτού πλούτου.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, ξεκίνησε μία σειρά πολύ σο-
βαρών προσπαθειών, προκειμένου να αντιμετωπίσει το συγκε-
κριμένο ζήτημα, έχοντας ως δεδομένο το προφανές, ότι δηλαδή
τα κοιτάσματα και ο ορυκτός πλούτος δεν είναι εκεί που εμείς
θα θέλαμε να είναι, αλλά εκεί που η ίδια η φύση τα τοποθέτησε.
Ταυτόχρονα, πρέπει να σας πω ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη
πρωτοβουλία και μία οδηγία η οποία δημοσιοποιήθηκε τον Ιούλιο
του 2010, η οποία προσεγγίζει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο κάτι
που σε πρώτη προσέγγιση φαίνεται απολύτως αντιφατικό, δη-
λαδή την εξορυκτική δραστηριότητα με την προστασία του δι-
κτύου «NATURA», διότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αντιμε-
τωπίζουν τα θέματα που αντιμετωπίζουμε και εμείς στην πατρίδα
μας, τη συνύπαρξης, δηλαδή, της προστασίας του περιβάλλο-
ντος και ιδιαίτερα των περιοχών «NATURA 2000» και της ύπαρξης
εξορυκτικών δραστηριοτήτων.
Οφείλω, επίσης, να ενημερώσω το Σώμα ότι εδώ και αρκετούς
μήνες βρισκόμαστε ως Υπουργείο στο πλαίσιο μίας εθνικής
στρατηγικής για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας
μας, το οποίο θέλουμε να πάρει σάρκα και οστά τους αμέσως
επόμενους μήνες και ασφαλώς θα το φέρουμε για συζήτηση και
στη Βουλή. Βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία με το Ινστιτούτο
Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, το γνωστό ΙΟΒΕ, από
το οποίο έχουμε ζητήσει εκτός των άλλων –και έχει αρχίσει να
μας παραδίδει- πορίσματα για τις βέλτιστες πρακτικές σε χαρα-
κτηριστικά προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες αναφορικά με την
αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου των συγκεκριμένων χωρών.
Σήμερα στον τομέα των εξορυκτικών και μεταλλουργικών δρα-
στηριοτήτων ο μέσος χρόνος που χρειάζεται για την περιβαλλο-
ντική αδειοδότηση ξεπερνάει τους τριάντα ένα μήνες, όταν ο
αντίστοιχος μέσος χρόνος στις περισσότερες χώρες της Ευρω-
παϊκής Ένωσης είναι μόνο εννέα μήνες.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος επεξεργάζεται ένα νέο θεσμικό
πλαίσιο. Ήδη έγινε μία πρώτη συζήτηση στο Υπουργικό Συμ-
βούλιο και σύντομα πιστεύω, θα φέρουμε για συζήτηση αυτήν τη
νέα προσέγγιση της αποτελεσματικής και γρήγορης περιβαλλο-
ντικής αδειοδότησης.
Στην Ελλάδα παράγονται κατ’ αναλογία οι περισσότερες πε-
ριβαλλοντικές άδειες σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και, δυστυχώς, στην πατρίδα μας έχουμε
ένα χαρακτηριστικό, υπεραδειοδοτούμε και υποελέγχουμε. Απαι-
τούμε την εκπόνηση άπειρων μελετών κι όταν έρχεται η ώρα να
ρωτήσεις τον αρμόδιο φορέα: «Πόσες φορές έλεγξες αν εφαρ-
μόζεται η συγκεκριμένη περιβαλλοντική αδειοδότηση που έδω-
σες πριν λίγα χρόνια;» διαπιστώνει κανείς, ιδιαίτερα σε
περιφερειακό επίπεδο, ότι ελάχιστες φορές έχουν υπάρξει αυτοί
οι έλεγχοι.
Εμείς μέσα στον Ιανουάριο έχουμε ξεκινήσει και έχουμε ήδη
δρομολογήσει και ορισμένες άλλες δράσεις, τις οποίες θέλω να
γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Πρώτα απ’ όλα, εδώ και τρεις μήνες με επιστολή που έχουμε
στείλει στους θεσμικούς συμβούλους της πολιτείας και αναφέ-
ρομαι στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, στο Γεωτεχνικό Επι-
μελητήριο Ελλάδας και στο ΙΓΜΕ μαζί με το Σύνδεσμο Μεταλ-
λευτικών Επιχειρήσεων, μαζί με την αγορά, πρόκειται να κάνουμε
μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2011 μία πολύ μεγάλη συζήτηση για
το πώς θα προσαρμόσουμε την πρωτοβουλία Φερχόιγκεν περί
αειφορίας στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Ευρωπαϊ-
κής Ένωσης, στις ιδιαίτερες συνθήκες της πατρίδας μας. Και
πρέπει να σας πω ότι προσμένουμε μέσα από αυτήν την πρωτο-
βουλία, για πρώτη φορά στη χώρα μας να έχουμε συγκεκριμένη
εθνική μεταλλευτική πολιτική.
Το δεύτερο που επίσης έχει σημασία για τις τοπικές μας κοι-
νωνίες είναι ότι έχουμε συγκροτήσει μία ειδική επιτροπή με στε-
λέχη του Υπουργείου και του ΙΓΜΕ, ώστε να αξιολογήσουμε τα
δημόσια μεταλλεία που στο παρελθόν μισθώθηκαν σε ιδιώτες και
σήμερα έχουν επιστρέψει στο δημόσιο. Εάν διαπιστώσουμε ότι
αυτά έχουν οικονομικό ενδιαφέρον θα τα ξαναδώσουμε σε πα-
ραχώρηση.
Εάν διαπιστωθεί ότι δεν έχουν ενδιαφέρον τότε πρέπει να τα
αποδώσουμε στις τοπικές κοινωνίες. Δεν μπορούμε πια να τα
κρατάμε επ’ αόριστον. Και σ’ αυτή τη λογική πρέπει να σας πω ότι
εντάσσονται οι περίπου εβδομήντα εξηρημένες υπέρ του δημο-
σίου περιοχές τις οποίες το ΙΓΜΕ έχει ερευνήσει για την ύπαρξη
βιομηχανικών ορυκτών.
Τέλος, μία πολύ σημαντική κατά την άποψή μας πρωτοβουλία
που έχουμε αναλάβει και είναι στο στάδιο της ολοκλήρωσης,
είναι μετά από το 1984, για πρώτη φορά μετά από είκοσι έξι χρό-
νια, να αποκτήσει η χώρα μας ένα καινούργιο Κώδικα Μεταλ-
λευτικών και Λατομικών Εργασιών. Παρά το γεγονός ότι έχουν
περάσει είκοσι πέντε χρόνια αφότου δημοσιοποιήθηκε και υιο-
θετήθηκε ο κώδικας μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών και
παρά το γεγονός ότι έχουν υπάρξει πάρα πολλές βελτιώσεις σε
ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας εργαζομένων και πάρα πολλές
απαιτήσεις σε ζητήματα περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ποτέ
αυτή η χώρα δεν φρόντισε να εκσυγχρονίσει τον κώδικά της.
Εμείς ήδη καταθέσαμε σε δημόσια διαβούλευση το συγκεκρι-
μένο κώδικα, ολοκληρώθηκε η διαβούλευση, είμαστε στο στάδιο
της επεξεργασίας των πορισμάτων της διαβούλευσης και πι-
στεύω ότι πολύ σύντομα θα τον υιοθετήσουμε με τη μορφή της
κοινής υπουργικής απόφασης.
Και, τέλος, πρέπει να σας πω ότι είμαστε στο στάδιο της ολο-
κλήρωσης του κτηματολογίου, των μεταλλείων της χώρας μας.
Μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σε ένα καλό στάδιο για
να δημιουργήσουμε ένα εθνικό περιουσιολόγιο. Να ξέρουμε επι-
τέλους πού, πόσο, ποιος εκμεταλλεύεται, τι έχει εγγυηθεί, τι πλη-
ρώνει και για πόσο καιρό έχει τα δικαιώματα αξιοποίησης του
ορυκτού πλούτου της χώρας.
Τέλος, και μ’ αυτό θα τελειώσω την πρωτολογία μου -και επι-
φυλάσσομαι στη δευτερολογία μου να πω αυτά για τα οποία
είμαι βέβαιος ότι ενδιαφέρεστε περισσότερο, το πετρέλαιο και
το φυσικό αέριο- πρέπει να σας πω ότι ολοκληρώθηκε πρόσφατα
στο Υπουργείο μία πολύ σημαντική προσπάθεια στο πλαίσιο της
ηλεκτρονικής διακυβέρνησης τόσο του εκσυγχρονισμού του τρό-
που διοίκησης του Υπουργείου εσωτερικά όσο και της πληρο-
φόρησης των πολιτών με τη δημιουργία ενός μεγάλου
πληροφοριακού συστήματος για τα λατομεία της πατρίδας μας.
Έχουμε μια διαδικτυακή εφαρμογή, μέσω της οποίας μπορεί
ο πολίτης να δει πού υπάρχει λατομικός πλούτος και μία εσωτε-
ρική εφαρμογή που τη χειρίζεται μόνο η υπηρεσία, προκειμένου
να μπορούμε να ενημερώνουμε, να επικαιροποιούμε, να ελέγ-
χουμε και να αποφασίζουμε πού πρέπει να παρέμβουμε.
Με τις φράσεις αυτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να
σας διαβεβαιώσω ότι εξαντλούμε τις δυνατότητες που έχουμε
στη σημερινή συγκυρία, προκειμένου να αξιοποιήσουμε με αει-
φόρο τρόπο και με σεβασμό στο περιβάλλον τον ορυκτό πλούτο
της πατρίδας μας.
Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω ότι είναι βαθιά πεποίθηση
αυτής της Κυβέρνησης πως η ενέργεια -παραδοσιακή και πρά-
σινη- και ο ορυκτός πλούτος, αποτελούν βασικές πηγές διεξό-
δου αυτής της χώρας από την κρίση.
Ευχαριστώ πολύ.


Μια επίκαιρη επιστολή προς τράπεζα: “Με ποιο δικαίωμα ζητάτε το σπίτι μου;”


http://logia-starata.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5013.html

Για την ιστορία, η τράπεζα ουδέποτε απάντησε επί της ουσίας, στέλνοντας δύο απαντήσεις του τύπου: “Το θέμα σας μελετάται”.
Η τράπεζα γνώριζε πως , με τις οδηγίες της Παγκόσμιας Τραπεζικής Διακυβέρνησης, θα ‘ρχόταν η ώρα που “το φύλλο συκής”, η ανά εξάμηνο ανανέωση της απαγόρευσης κατασχέσεων, θα τέλειωνε. (Το ξέραμε κι εμείς).
Τα ερωτήματα και οι αιτιάσεις μένουν και αφορούν ΟΛΟ το υποταγμένο στους “χρεοκοπημένους” τραπεζίτες κομματικό σύστημα.
Επίσης, τα επιχειρήματα στην επιστολή μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κάθε δανειολήπτη, που εξ αιτίας της πολιτικοτραπεζικής απάτης, δεν μπορεί να αποπληρώσει ένα δάνειο, που έλαβε σε αλλοτινές εποχές. Δείτε την επιστολή…

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK – Γιάννης Κων. Κρούσος
Προς την Τράπεζα Eurobank, υποκ. Αργοστολίου, Φαρακλάτα 16/5/2011
Θέμα: Διαταγή πληρωμής ../2011 για σύμβαση πίστωσης xxxxxxxx
Εκδώσατε την πιο πάνω διαταγή πληρωμής σε βάρος μου, επειδή ήμουν εγγυητής στη σύμβαση αυτή. Μετά από προφορική συνομιλία με τον διευθυντή του υποκαταστήματος Αργοστολίου, σας αποστέλλω την παρούσα επιστολή.

Δεν σας χρωστώ. Και δεν έχετε να λάβετε, από κάποιον που εξ αιτίας των χρηματοπιστωτικών σας παιχνιδιών, υποχρεώθηκε σε κλείσιμο της τελευταίας του απασχόλησης. Είμαι άνεργος, ανασφάλιστος, χωρίς εισόδημα, με ένα αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες και ένα σπίτι, που προστατεύεται, ακόμα, από κατασχέσεις.

Δεν μπορώ, όμως, να ζω με το άγχος του πότε οι υπηρετικές σε σας κυβερνήσεις θα άρουν την εξάμηνη «προστασία» και γι’ αυτό με την παρούσα επιστολή, ζητώ να με βγάλετε από εγγυητή και να αποσύρετε τη διαταγή πληρωμής, διότι στην πράξη δεν υπάρχει οικονομικό αντικείμενο, αλλά και για μια σειρά άλλους λόγους, που παραθέτω:

1. Ο δανειολήπτης αποπλήρωνε κανονικά τις υποχρεώσεις του, ως τη στιγμή που, χάρις στις χρηματοπιστωτικές σας απάτες και με τη βοήθεια των κυβερνήσεων που σας υπηρετούν, αποσύρατε το χρήμα από την αγορά. Και όπως όλοι πια ξέρουν είστε οι ιδιοκτήτες του χρήματος, ενός μέσου, που θα έπρεπε να είναι δημόσιο αγαθό. Το ότι δεν μπορεί να πληρώσει, αυτός και εκατομμύρια άλλοι, είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη. Εξ αιτίας σας, δεν υπάρχει χρήμα στην αγορά.

2. Με τα δάνεια, μας βάζατε να παίξουμε σε ένα παιχνίδι που δεν ξέραμε πως παίζεται, χάρις στη συστηματική απόκρυψη των κανόνων του και της ιστορίας του. Οι πολίτες της Ελλάδας και όλης της γης, ως την απάτη, που χαϊδευτικά ονομάζετε «κρίση» δεν γνώριζαν ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του χρήματος, δεν γνώριζαν πως η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες όλου του κόσμου είναι ιδιωτικές και δεν γνώριζαν πως οι κυβερνήσεις είχαν υπογράψει σύμβαση, με την οποία τα κράτη απαγορεύονταν να λάβουν ευρώ από την ΕΚΤ. Οι περισσότεροι πολίτες, χάρις στη συστηματική απόκρυψη από τα ΜΜΕ, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις, ακόμα δεν ξέρουν πως το χρήμα είναι μονοπωλιακή ιδιοκτησία και εμπόρευμα στα χέρια μιας χούφτας τραπεζιτών, από συστάσεως του ελληνικού κράτους και της ευρωζώνης. Τέλος, δεν γνώριζαν πως, διαχρονικά και ιστορικά, η πολιτική των πιστωτικών επεκτάσεων ακολουθείται από πολιτικές απόσυρσης του χρήματος, με σκοπό την ανακατανομή του πλούτου.

3. Ηθικά, δεν νομιμοποιείστε να ζητάτε χρήματα, όντας μία πτωχευμένη επιχείρηση, η οποία υπάρχει, όπως όλες οι τράπεζες, χάρις στη «γενναιοδωρία» των κυβερνήσεων του κόσμου και της ΕΚΤ. Υπάρχετε, γιατί ο φορολογούμενος πολίτης, χωρίς να έχει δώσει άδεια, χρηματοδοτεί , με εγγυήσεις του δημοσίου και ρευστό, την επιβίωση σας. Λίγος σεβασμός, πριν εκδώσετε διαταγές πληρωμής δεν βλάπτει. (Μήπως, ζητάω πολλά;)

4. Εάν δεν θέλετε, να με βγάλετε από εγγυητή, μπορείτε να μου χορηγήσετε δάνειο, με τους όρους που εσείς λαμβάνετε πίστωση, είτε από την κυβέρνηση είτε από την ΕΚΤ: «Με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου». Σε μια κοινωνία ισονομίας και ισοπολιτείας, όλοι δικαιούνται ίσες ευκαιρίες. Νοικοκυριά και επιχειρήσεις, σε μια δημοκρατία , θα δικαιούνταν ίση μεταχείριση, γι΄ αυτό, αν δεν με απαλλάξετε από εγγυητή, ζητώ δάνειο , με τους όρους που εσείς λάβατε «πακέτα διάσωσης». Όλοι έχουν δικαίωμα στη διάσωση, αν είχαμε δημοκρατία και όχι τραπεζοκρατία.

5. Δεν υπάρχει νομικός τρόπος αμφισβήτησης της διαταγής πληρωμής, διότι όλοι οι νόμοι φτιάχνονται καθ’ υπαγόρευση σας. Χάρις στην προνομιακή σας θέση στην αγορά και την οικονομία, αυθαίρετα και καταχρηστικά, απαιτούσατε και απαιτείτε σε κάθε πίστωση να υπάρχει ένας «εγγυητής» , που σε τίποτα δεν φταίει και τίποτα δεν έλαβε, ώστε να χρωστά. Μπορεί η ενέργεια σας να είναι νόμιμη, αλλά ηθικά είναι τραγική. Υπεισέρχεται σε διαπροσωπικές και ανθρώπινες σχέσεις και λειτουργεί σαν ηθικός εκβιασμός, όχι μόνο προς τον αιτούντα το δάνειο, αλλά και προς τους φίλους και τον κοινωνικό του περίγυρο. Ενώ η κυρίαρχη οικονομική και τραπεζική αντίληψη είναι ότι «ελεύθερα» ο εγγυητής συνυπογράφει, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα είδος «ηθικού εκβιασμού». Όταν ο αιτών την πίστωση έχει υπογράψει για μένα σε ανάλογη περίπτωση δανεισμού, όταν με έχει βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή, όταν μας συνδέει μακρόχρονη φιλία ή συγγένεια, η δική μου υπογραφή καθίσταται υποχρεωτική. Θα ήταν ανήθικο εκ μέρους μου, να μην είχα υπογράψει.

6. Πριν τη χρηματοπιστωτική απάτη με τις φούσκες των χρηματοπιστωτικών «προϊόντων» και την ανεξέλεγκτη δημιουργία πυραμίδων και πριν οι κυβερνήσεις αφαιρέσουν, μαζί σας, το χρήμα από την αγορά, για να σωθείτε, ο δανειολήπτης και η τράπεζα συμφωνούσαν σε υπογραφή σύμβασης, με βάση έναν ιστορικό κύκλο εργασιών και έχοντας κάμει ορθές προβλέψεις. Ο κύκλος εργασιών και οι προβλέψεις κατέρρευσαν με δική σας υπαιτιότητα και σήμερα, εσείς που δεν θα έπρεπε να υπάρχετε, καλείτε τα θύματα, πάνω στα οποία μετακυλήσατε τη δική σας «κρίση» να πληρώσουν τα σπασμένα, αλλιώς θα χάσουν τις περιουσίες τους.

7. Δεν είναι δυνατόν να με δεσμεύει μια υπογραφή, που μπήκε κάτω από άλλες συνθήκες α) διότι εσείς «αλλάξατε» τις συνθήκες προς το χειρότερο για όλη την αγορά («εσείς», γιατί το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ένας ενιαίος παγκόσμιος οργανισμός συγκοινωνούντων δοχείων και αλληλόχρεων διατραπεζικών λογαριασμών) β) τα προσωπικά μου οικονομικά δεδομένα άλλαξαν, επίσης, εξ αιτίας σας και γ) ο δανειολήπτης έχει την επάρκεια των περιουσιακών στοιχείων που χρειάζεστε και είναι ακόμα λειτουργούσα επιχείρηση. Καλείστε να προχωρήσετε σε ρυθμίσεις που να ανταποκρίνονται στη νέα δεινή πραγματικότητα και που να είναι στα πλαίσια των δυνατοτήτων του.

8. Ζητάτε, μετά από σεισμό, να πληρώσουν οι σεισμόπληκτοι; Όχι, βέβαια. Πόσο μάλλον, όταν τον «σεισμό» και την καταστροφή, την προκαλέσατε εσείς, είτε από κερδοσκοπική απληστία είτε συνειδητά, γνωρίζοντας, πως δεν θα πάθετε τίποτα και θα μπορείτε, με τη βοήθεια του κράτους, να μετακυλήσετε τις ευθύνες και τα κόστη σας. Τελικά, από το «σεισμό», που προκαλέσατε, μόνο εσείς προστατευτήκατε.

9. Για όλους τους παραπάνω λόγους και πολλούς άλλους ακόμα, παρακαλώ να με βγάλετε από εγγυητή. Πρόκειται για μια πράξη άνευ οικονομικού κόστους για σας, διότι ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Και αν εποφθαλμιάτε το μοναδικό μου περιουσιακό στοιχείο, σας δηλώνω πως δεν έχω να αφήσω τίποτα άλλο στο γιο μου και θα το υπερασπιστώ με την ίδια μου τη ζωή.

Έχετε στη διάθεση σας λίγες μέρες να μου απαντήσετε και να κάνετε δεκτό το λογικό αίτημα μου, γιατί δεν αντέχω να ζω εσαεί με το άγχος μιας επερχόμενης καταστροφής, για την οποία ουδεμία ευθύνη φέρω. Εκτός κι αν συμφωνήσουμε, για μια ακόμα φορά πως η λειτουργία των τραπεζών δεν έχει σχέση με τη λογική.

Από εκεί και πέρα, θα υπάρχει κόστος για όλους μας και είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει. Το χρονικό περιθώριο, που έχετε για να ικανοποιήσετε το λογικό και ηθικό αίτημα μου, είναι δικό μου θέμα. Δεν θα με τρελάνετε.

Γιάννης Κων. Κρούσος

ΥΓ. Δεν ασχολήθηκα καθόλου με το πού βρήκατε τα λεφτά που δανείσατε, τα οποία συνήθως είναι λογιστική κατασκευή του «ελάχιστου κλασματικού αποθέματος», δηλ. δανείζετε χρήμα που δεν έχετε. ΟΛΑ έχουν γίνει για να σας υπηρετούν και αυτό πρέπει να αλλάξει.
Παρακαλώ να μου χορηγήσετε α) αντίγραφο της σύμβασης (συμβάσεων) β) αναλυτική κίνηση του λογαριασμού και γ) τη σύμβαση εκχώρησης των δικαιωμάτων σας στην Anaptyxi Apc Limited, καθώς και καταστατικό της τελευταίας.

pikri-sokolata.blogspot.gr/

Εξιχνιάστηκε και ο ρατσιστικός ξυλοδαρμός Πακιστανού! Τον σάπισαν 4 νεοναζί... πακιστανοί


http://dexiextrem.blogspot.gr/2012/08/4_15.html

Ιδού οι «ρατσιστικές» επιθέσεις: Μεταξύ τους σφάζονται οι αλλοδαποί

4 Πακιστανοί εισέβαλαν μέσα στο σπίτι ομοεθνούς τους και τον έσπασαν στο ξύλο! 

Προχθές το βράδυ, γύρω στις 22:00, τέσσερα άτομα εισέβαλαν σε ισόγειο διαμέρισμα επί της Λεωφόρου Καβάλας, στο Αιγάλεω, και χτύπησαν βάναυσα στο κεφάλι έναν Πακιστανό που διέμενε εκεί.


Αμέσως μετά, ο άτυχος Πακιστανός διεκομίσθη στο νοσοκομείο.

 Κι ενώ η χορωδία των αντιρατσιστών μας, είχε έτοιμη την καταγγελία για τη νέα «ρατσιστική» επίθεση, μια συμπληρωματική είδηση τους έκανε να δαγκώσουν τα μολύβια τους: αυτή τη φορά οι δράστες συνελήφθησαν από την αστυνομία και διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για τέσσερις… Πακιστανούς.

«Αντιρατσιστές», αυτή τη φορά την πατήσατε, αλλά μην πτοήστε! Κρατηθείτε μέχρι την επόμενη επίθεση. Εκτός κι αν πιάσει πάλι τους δράστες η αστυνομία… 

Ο φετινός Ιούλιος ήταν ο πιο ζεστός όλων των εποχών


http://olympia.gr/2012/08/16/%CE%BF-%CF%86%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B6%CE%B5%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82-%CF%8C%CE%BB%CF%89/

Νέο ιστορικό μηνιαίο ρεκόρ θερμοκρασίας καταγράφηκε φέτος, καθώς όπως ανακοίνωσε η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ, ο Ιούλιος του 2012 υπήρξε ο τέταρτος θερμότερος στην ξηρά και στους ωκεανούς του πλανήτη μας από το 1880.
Ο φετινός Ιούλιος ήταν ο πιο ζεστός όλων των εποχών

Ιδίως στην ξηρά ο περασμένος μήνας ήταν ο πιο ζεστός όλων των εποχών και ειδικότερα στη στεριά του Βορείου Ημισφαιρίου, στο οποίο ανήκει και η Ελλάδα.
Και οι τρεις προηγούμενοι μήνες του 2012 (Απρίλιος, Μάιος και Ιούνιος) επίσης ανήκαν ο καθένας στους πέντε πιο ζεστούς μήνες μετά το 1880. Ο Ιούλιος του 2012 είναι ο 36ος συνεχόμενος Ιούλιος με τη θερμοκρασία του πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα.
Η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στη στεριά και τη θάλασσα διαμορφώθηκε στους 16,42 βαθμούς Κελσίου και ήταν κατά 0,62 βαθμούς μεγαλύτερη από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα (15,8 βαθμοί). Η μέση θερμοκρασία της ξηράς ήταν κατά 0,92 βαθμούς υψηλότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα και ειδικά στο Βόρειο Ημισφαίριο ήταν 1,19 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα.
newsbomb.gr

ΦΟΒΕΡΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ... ΒΙΚΥ ΠΡΟΣ ΑΚΗ: "ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΒΓΑΛΕΙΣ, ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ!"


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3893:-------q------q-&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2akis-viky-fylakh

Μια μέρα πριν καταναλώσει την... υπερβολική ποσότητα των πέντε χαπιών για να "αυτοκτονήσει", η "Lady Hermes", στο καθιερωμένο επισκεπτήριο της Κυριακής στον σύζυγό της Άκη Τσοχατζόπουλο, μόνο που δεν τον πλάκωσε στο ξύλο!
Σύμφωνα με πληροφοφίες, η Βίκυ Σταμάτη κάποια στιγμή έχασε τον έλεγχο και άρχισε να ουρλιάζει: «Θα σε χωρίσω ρε, τι φταίω εγώ; Γιατί είμαι φυλακή;Βγάλε με από εδώ μέσα, γιατί θα σε σκοτώσω!».
Στο έντονο αυτό φραστικό επεισόδιο παρενέβησαν οι φύλακες και με αυστηρό τόνο τους είπαν: « Σταματήστε να φωνάζετε, αλλιώς θα σας κόψουμε το επισκεπτήριο». Μετά από αυτό, η κυρία η ηρέμησε, αλλά οι φύλακες δεν παρέλειψαν να κάνουν το σχόλιό τους: «Η μαντάμ είναι μεγάλη θεατρίνα»...

Η συγκλονιστική ιστορία του Φαμπρίς Μουάμπα (ΕΙΚΟΝΕΣ)


http://www.kourdistoportocali.com/articles/13324.htm 



Την απόφαση να «κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του» πήρε ο Φαμπρίς Μουάμπα μετά από συμβουλή των γιατρών, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Μπόλτον. Ο 24χρονος άσος συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη όταν τον περασμένο Μάρτιο υπέστη ανακοπή στη διάρκεια του αγώνα Κυπέλλου των Γουόντερερς με την Τότεναμ στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» και κατέρρευσε.Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει για αρκετά λεπτά, ωστόσο οι υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών να τον κρατήσουν στη ζωή είχαν αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα η υγεία του να σημειώσει θεαματική βελτίωση, αφού πέρασε τέσσερις εβδομάδες σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Την προηγούμενη εβδομάδα ο -γεννημένος στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό- άσος επισκέφθηκε κορυφαίο καρδιολόγο στο Βέλγιο, ωστόσο αυτός έβαλε τέλος στις ελπίδες του Μουάμπα να επιστρέψει στα γήπεδα.


«Τα νέα που έλαβα δεν ήταν προφανώς αυτά που ήλπιζα και αυτό σημαίνει ότι τώρα ανακοινώνω την αποχώρησή μου από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο» δήλωσε στην ιστοσελίδα της Μπόλτον και συμπλήρωσε: «Από τότε που έπαθα την ανακοπή και βγήκα από το νοσοκομείο, παρέμενα θετικός στην πεποίθηση ότι θα μπορούσα μια ημέρα να αρχίσω εκ νέου την ποδοσφαιρική καριέρα μου και να παίξω ξανά για την Μπόλτον. Το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή μου από τότε που ήμουν μικρό παιδί και μου έχει δώσει τόσες πολλές ευκαιρίες».


Ο Μουάμπα πήγε στο Λονδίνο από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό σε ηλικία 11 ετών και αγωνίστηκε σε όλες τις εθνικές ομάδες της Αγγλίας από την ηλικία των 16 έως τα 21 χρόνια του. Επίσης, φόρεσε τις φανέλες της Άρσεναλ και της Μπέρμιγχαμ.
Τον θαυμασμό του για τον Μουάμπα εξέφρασε, με δηλώσεις του, ο προπονητής της Μπόλτον, Όουεν Κόιλ, ο οποίος τόνισε: «Όλοι έχουν δει τι μαχητής και δυνατό άτομο είναι σε μυαλό και σώμα. Ξέρουμε ότι θα συνεχίσει για να πετύχει σπουδαία πράγματα και, μέσα σ' όλη αυτή την απογοήτευση, το πιο σημαντικό είναι ότι είναι εδώ, ζωντανός, σήμερα».

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Απίστευτο! Ιερόσυλοι έκοψαν το Έλλη και το πούλησαν για παλιοσίδερα (βίντεο)

http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.gr/2012/08/blog-post_1617.html


Είναι τόσο απίστευτο όσο και συγκλονιστικό. Το ναυάγιο του ΕΛΛΗ “κόπηκε” από ελληνικά ιερόσυλα χέρια και πουλήθηκε για παλιοσίδερα!

Δείτε το απόσπασμα από την εκπομπή ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ, του ΣΚΑΪ, για τον τορπιλισμό του εύδρομου καταδρομικού μας "ΕΛΛΗ" στις 15 Αυγούστου 1940 στο λιμάνι της Τήνου. 
Σε αυτή την συνέντευξη, ο Αλέξης Παπαδόπουλος περιγράφει ότι κατέγραψε με την υποβρύχια κάμερα σχετικά με τον διαμελισμό του "ΕΛΛΗ" από ιερόσυλα ''ελληνικά'' χέρια και την πώλησή του για παλιοσίδερα (σκραπ)!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Η «ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ» ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ



ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
   Τη γιορτή της «Κοιμήσεως της Θεο­τόκου» λίαν ευφυώς την ονόμασαν «Πάσχα του καλοκαιριού», αφού μέσα στην καρδιά τού θέρους, στο «κατακαλόκαι­ρο», ακόμη και στο τελευταίο χωριό, ξέρει η Ορθοδοξία μας επάξια να τιμά με τόση λα­μπρότητα και τόσον παλμόν λαού τη Μητέρα του Κυρίου μας, που είναι και «Μάννα» όλων ημών, των Χριστιανών.
Παίρνοντας αφορμήν απ τη γιορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», θα ασχοληθούμε με μίαν αρκετά εντυπωσιακήν παραδοξότητα, σχετικήν μ' αυτήν την γιορτή και με το εννοιολογικό περιεχόμενόν της. Ίσως όμως πει κάποιος: -«Μα, δεν είναι αυτονόητη η σημασία της γιορτής; Δεν γιορτάζουμε μ’ αυτήν εμείς οι Ορθόδοξοι τον θάνατον της Παναγίας μας;». Βέβαια, αυτή η ευθεία, απλή και εύκολη απάντηση είναι και η ορθή. Μ’ αυτήν όμως εμπλέκονται και μερικά ακανθώδη προβλή­ματα, που συνήθως μάλλον δεν έχουν μερικοί υπ' όψη τους. Τέτοια ερωτήματα απασχόλη­σαν, σε δεκάδες βαθυστόχαστων βιβλίων, πραγματειών και άρθρων, ισάριθμους σοφούς και διεθνώς αναγνωρισμένους ειδικούς επι­στήμονες και από διάφορες χώρες και από διαφορετικούς επιστημονικούς χώρους, όπως της φιλολογίας, της θεολογίας, της ιστορίας, της αρχαιολογίας και άλλων συναφών βοηθη­τικών επιστημών, και οι οποίοι σοφοί προ­σπαθούν, χωρίς βέβαια να το πετυχαίνουν πάντα, να δώσουν υπεύθυνες απαντήσεις. Εμείς πάντως θα επιχειρήσουμε να τους πα­ρουσιάσουμε επί τροχάδην, συνοπτικά και κάπως διαγραμματικά, στο μικρό φυλλάδιο, που κρατάς στα χέρια σου, αγαπητέ αναγνώστα.

- «Και ποιο το παράδοξον, που θα διαβάσου­με σ' αυτές τις γραμμές;» Ίσως, λοιπόν, μας ξαφνιάσει το εξής αξιοπερίεργον, ότι δηλαδή το εννοιολογικόν περιεχόμενον της γιορτής της «Κοιμήσεως», που είναι ο θάνατος της Θεο­τόκου, ούτε ήταν πάντοτε και παντού, ούτε και σήμερα φαίνεται να είναι από όλους αποδεκτόν. Μερικοί στο μακρυνό παρελθόν αμφι­σβήτησαν και κάποιοι σήμερα αμφισβητούν, το ότι η Αειπάρθενος κόρη Μαρία πέθανε κάποτε σωματικώς. Ακριβώς δε η μελέτη του ιστορικού παρελθόντος της Εκκλησίας μας οδηγεί σε ανακάλυψη τέτοιων παραβό­λων ιδεών και παραδόξων αντιλήψεων για το πρόσωπον της Αειπαρθένου.
Αρχαίες αιρετικές αντιλήψεις για την «Κοίμησιν της Θεοτόκου»
Έτσι, ανιχνεύοντας την Ιστορία διαπιστώνουμε την ύπαρξη μιας τέτοιας τάσης ήδη από τον 4ον μ.Χ. αιώνα, πληροφορούμενοι, σχετικά, από ένα εκκλησιαστικόν Πατέρα και συγγραφέα, που ζούσε εκείνην την εποχήν, τον άγιον Επιφάνιον, επίσκοπον Κωνστάντιας (Σαλαμίνας) Κύπρου. Στο σύγγραμμά του, λοιπόν, με τίτλον «Κατά αιρέσεων...», άλλως γνωστόν και ως «Πανάριον» (Migne, Patrologia Graeca, τόμος 41, κεφ. 78 § 11), υπεραμυ­νόμενος της Αειπαρθενίας της Παναγίας μας κατά των τότε αιρετικών που ονομάζονταν Αντιδικομαριανίτες, λέγει επίσης και κάτι που σήμερα μάλλον μας ξαφνιάζει: ότι, δηλα­δή, «η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει διόλου εάν η Παναγία μας πέθανε, ή, όχι, εάν ετά­φη, ή, όχι. Αυτό κάνει τον άγιον να διστάζει να υποστηρίξει, εάν η Θεοτόκος ζούσε ακόμη, στην εποχήν του, δηλαδή τον 4ον αιώνα, ή, αν είχε ήδη πεθάνει. Σημειώνει δε ο άγιος επίσκοπος, ότι «αυτή η σιωπή της Αγίας Γραφής αποτελεί ένα βαθύ μυστήριον»! Ολίγον κατωτέρω, στο ίδιο έργον του (κεφ. 78 § 24) ο ιερός Επιφάνιος απαριθμεί τρεις, διαφορετικές μεταξύ τους, δυνατότητες-εκδοχές, σχετικές με τον θάνατον της Αειπαρθένου, που μας απασχολεί: α) Ίσως, λέγει, η Παναγία απέθανεν και ετάφη, β) Ή, πιθα­νόν, υπέστη βίαιον θάνατον, γ) Είτε, τέλος, συνεχίζει να ζει ακόμη πάνω σ' αυτή τη γη, όπως πριν, σ' ένα όμως τόπον που δεν είναι γνωστός σε κανένα.
Τέτοιες πληροφορίες, όπως αυτή του 4ου αιώνα μ.Χ., που μάλλον μας εκπλήσσουν, αποτελούν ενδείξεις, ότι από τότε κι' όλας, αλλά ίσως και ακόμη πολύ πρότερον, υπήρξαν μερικοί, μάλλον εκτός Εκκλησίας, δηλαδή κάποιοι από αιρετικούς κύκλους, οι οποίοι επινοούσαν, προωθούσαν και διέδιδαν απόψεις παράξενες και διδασκαλίες αλλόκο­τες, όπως αυτή, σχετικά με το τέλος της επίγειας ζωής της Θεοτόκου. Ισχυρίζονταν ότι η Παναγία μητέρα του Κυρίου μας δεν «εκοιμήθη», όπως ψάλλει και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Διετείνοντο, δηλαδή, ότι δεν απέθανε, ότι δεν εχωρίσθη η μακαρία και παναγία ψυχή της από το πανάχραντον και άσπιλον σώμα της. Σαν απλούστατον δε λόγον γι' αυτήν την γνώμην πρόβαλλαν το ότι δεν άρμοζε τάχα στην Παναγία μας να ακολουθήσει την κοινήν μοίραν των ανθρώπων, είτε αυτοί ήσαν απόστολοι, ή μάρτυρες, ή άγιοι της Εκκλησίας. Φαίνεται δε, ότι οι διάφοροι αιρετικοί, που πολεμούσαν λυσσωδώς το πρόσωπον της Θεοτόκου, χωρίζονταν σε δύο παρατάξεις: στους αριστερούς, που μείωναν εμφανώς το πρόσωπον και τον ρόλον της, και στους δεξι­ούς, σ' αυτούς που δήθεν εκόπτοντο να εξυ­ψώσουν την προσωπικότητά της και πλειο­δοτούσαν σ' αυτό. Ο στόχος των εχθρών της Εκκλησίας ήταν ένας: είτε δια των δεξιών, είτε δια των αριστερών όπλων, είτε δηλαδή υπερτιμώντας, είτε υποτιμώντας το πρόσω­πον της Παναγίας, τους αρκούσε να εισαγά­γουν πλάνες και αιρέσεις στην Εκκλησίαν.
Έτσι, η δεξιά αιρετική παράταξη, που μας ενδιαφέρει για το θέμα μας, είχε σαν αφετηρίαν της σκέψης της, ότι: η Παναγία μας αποτελούσε μοναδικήν περίπτωση, αποκλειστικήν εξαίρεση και στο σημείο αυτό, το σχετικό με το τέλος της επίγειας ζωής της. Αλήθεια!... Ποιος δεν θα συμφωνούσε με μια τέτοια αντίληψη για την Παναγία μας, εάν δεν είχε διάκριση και δεν ήταν αυστηρά προσκολλημένος στο βράχο της Εκκλησιαστικής πίστης, αφού εκ πρώ­της όψεως φαίνεται, ότι μια τέτοια διδασκα­λία εξαιρέτως τιμά και αναφανδόν εξυψώνει την Αειπάρθενον Μητέρα μας; Δεν είναι ιδιαίτερα γαργαλιστική η εξής ερώ­τηση, που φαίνεται ότι έκαναν οι αιρετικοί στους Ορθοδόξους; - Πως θα ήταν δυνατόν να την αφήσει να πεθάνει, αφού μπορούσε ο Κύριος και υιός της να εμποδίσει τον θάνα­τόν της; Φαίνεται δε, ότι τέτοιοι λογικοφανείς συλλογισμοί, που γίνονταν εκτός Εκκλη­σίας, σε κύκλους αιρετικών, απέβαιναν στη συνέχεια και διαλογισμοί, που μπέρδεψαν ακόμη και μεμονωμένους εκκλησιαστικούς άνδρες, οχι όμως, βέβαια, και την Εκκλησίαν. Ποτέ η επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας δεν ισχυρίστηκε ότι η Παναγία δεν πέθανε.
Οι οπαδοί τέτοιων αντιλήψεων δεν έ­λεγαν απλώς ότι ο θάνατος της Αειπαρθένου δεν είχε τίποτε από τη δριμύτητα, την αγωνίαν, την απόγνωση, την λύπην που έχει ο θάνατος των κοινών ανθρώ­πων και μάλιστα ενδεδυμένων την αμαρτίαν ώσπερ ιμάτιον. Δεν ισχυρίζονταν απλώς, ότι ο θάνατός της ήταν γαλήνιος, μακάριος, πα­νευτυχής, γλυκύτατος σαν ηδύς ύπνος, αφού η ψυχή της θα συναντούσε τον πεφιλημένον της Υιόν. Ούτε, ακόμη, διετείνοντο μόνον, ότι αυτή απέθανε μεν, άλλ' ότι ο γυιός της δεν την άφησε να γνωρίσει την αποσύνθεση του νεκρού της σώματος. Ούτε, πάλιν, εννο­ούσαν, ότι ο γυιός της δεν την εγκατέλειψε στην κυριαρχίαν του θανάτου, αλλά μετ' ολί­γον την ανέστησεν, ή, ότι αφού αυτή πρώτα πέθανε, ακολούθως το σώμα της μετέστη στους ουρανούς. Αυτά τα «λίγα» για τους αιρετικούς και ετεροδοξούντες του απωτέρου παρελθόντος.
Σύγχρονες αιρετικές γνώμες για την «Κοίμηση της Θεοτόκου»:
Όμως αγαπητέ αναγνώστα, αν το  φυλλάδιον αυτό το αφιερώνουμε ειδικά στο θέμα του θανάτου της Παναγίας μας, με αφορμήν την αυγουστιάτικη γιορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», είναι επειδή, όχι μόνο στο μακρινόν παρελθόν, αλλά και στην εποχή μας μερικοί ανασύρουν απ' τα βάθη των αιώνων και εκσυγχρονίζουν αυτήν την αιρετικήν αντίληψη, ότι η Παναγία δεν «εκοιμήθη», δεν πέθανε πραγματικά και αληθινά. Και ποιοί είναι αυτοί που ανασκάπτουν το πα­ρελθόν, για να εισκομίσουν στη σημερινή ανθρωπότητα μιαν τόσο δεινήν αίρεση; Οι τυμβωρύχοι αυτοί που σαν ύαινες ανασκά­πτουν το παρελθόν και το αναδιφούν, ακούνε στο όνομα «Παπικοί». Αυτοί, λανθανόντως ή ιεροκρυφίως φαίνεται, ότι συμμερίζονται την άποψη, ότι η Παναγία δεν πέθανε σωματικώς, και εργάζονται σκοτεινώς για την εν ευθέτω καιρώ ανακήρυξη της γνώμης τους αυτής σε νέον δόγμα! Να, γιατί το ζή­τημα που μας απασχολεί και θρησκευτικόν ενδιαφέρον αποκτά και εκκλησιαστικήν επι­καιρότητα έχει, ιδιαίτερα τώρα στην περίοδο του δεκαπεντΑυγουστου, το οποίον μας προ­ετοιμάζει ακριβώς για τη γιορτή της «Κοι­μήσεως της Θεοτόκου». Φαντασθείτε τι θα εσήμαινε να γιορτάζουμε την «Κοίμηση» και η Παναγία να μην είχεν «κοιμηθεί».
Πράγματι, είναι εύκολον να παρατη­ρήσουμε το εξής χαρακτηριστικό των Παπικών για το θέμα μας: Αυτοί, κατά κανόνα, μιλούν μόνο για «Μετά­σταση της Αειπαρθένου», και αποφεύγουν να μιλήσουν για «Κοίμηση», δηλαδή για σωμα­τικό θάνατό της. Κάθε δε φοράν, πράγμα σπάνιον, που κατ' εξαίρεση κάνουν λόγο για την «Κοίμηση» (που τη λένε Dormitio), δι­ευκρινίζουν αμέσως, ότι πρόκειται για μιαν βυζαντινήν, δηλαδή ανατολικήν, ορθόδοξον εορτήν. Το αξιοπρόσεκτον είναι, ότι όταν αναφέρουν τη φράση: «ο θάνατος της (αει­παρθένου) Μαρίας», σπεύδουν να εξηγήσουν, ότι πρόκειται για κάτι, το οποίον οι άλλοι, π.χ. οι ορθόδοξοι, δέχονται, ενώ οι ίδιοι, οι παπικοί, αυτόν τον «θάνατον» της Θεοτόκου τον εννοούν με άλλην σημασίαν, του δίδουν άλλο νόημα, μοναδικό, θεωρώντας τον «θάνα­τόν» της μη πραγματικόν, μη σωματικόν θά­νατον. Τον θεωρούν μόνον «κατ' αναλογίαν» προς τον πραγματικόν θάνατον των λοιπών ανθρώπων, που σημαίνει ότι εννοούν τον «θά­νατον» της Θεοτόκου ως... «μη θάνατον»!!! Και για να μη θεωρηθούμε «φιλοκατήγοροι», θα τεκμηριώσουμε τους ισχυρισμούς μας ανα­φερόμενοι σε επίσημα κείμενα του πάπα, κα­θώς και σε εκείνα σημαινόντων παπικών.
Την 1ην Νοεμβρίου του 1950, ο Πά­πας Πίος ο 12ος εξέδωσε Εγκύκλιον-Βούλλαν παπικήν, η οποία, -όπως συνηθίζεται να ονομάζονται οι παπι­κές Βούλλες απ' τις δύο-τρεις αρχικές λέξεις τους-, είναι γνωστή με την ονομασίαν: «Munificentissimus Deus» (=Ο Μεγαλοδωρότατος Θεός), με την οποίαν ο ρωμαίος Ποντίφηκαςανακήρυσσε σε δόγμα της ρω­μαιοκαθολικής Εκκλησίας την διδασκαλίαν περί της «Μεταστάσεως» της Παναγίας μας στον Ουρανό, με τα εξής ακριβώς λόγια, μεταφρασθέντα από τα λατινικά: «Η άσπιλος και αειπάρθενος Θεομήτωρ Μαρία, μετά την ολοκλήρωση της επίγειας διαδρομής της ζωής της, ανελήφθη μετά του σώματος και της ψυχής της εις την ουρανίαν μεγαλειότητα. Συνεπώς, εάν κάποιος, πράγμα που απευχόμεθα να το επιτρέψει ο Θεός, τολμήσει είτε να αρνηθεί είτε συνειδητά να αμφισβητήσει αυτήν την αλήθεια, η οποία καθορίστηκε από εμάς, να ξέρει ότι είναι παντελώς έκπτωτος από την θεϊκήν και καθολικήν Πίστη». (Ρ. Cattin Ο.Ρ. και Η. Th. Conus Ο.Ρ., Heilslehre der Kirche. Documente von Pius IX bis Pius XII, γερμανική έκδοση Α. Rohrbasser, 1953).
Από το λατινικό κείμενο της παπικής Εγκυκλίου, το ύποπτον όσον και επίμαχον για το θέμα μας σημείον είναι ακριβώς η παπική φράση: «expleto terrestris vitae cursu» (=ολοκληρωθείσης της διαδρομής της επίγειας ζωής» (της Παναγίας).
Ισχυριζόμαστε, λοιπόν, ότι εδώ, συνειδητά και σκόπιμα αποφεύγει ο Πάπας να κάνει λόγο για τον θάνατο της Παναγίας μας. Είναι σαν να λέει: «Αφού η Παναγία συμπλήρωσε τον κύκλο του βίου της και έφτασε στο τέρμα της επίγειας ζωής της (δεν απέθανεν, αλλ' ακριβώς πριν πεθάνει, δηλαδή χωρίς καν να πεθάνει), ανελήφθη με το σώμα και την ψυχήν της στον ουρανό. Ότι δε, στο σημείο αυτό, ο πάπας ενεργεί όχι τυχαία και συμπτωματικά, αλλά συνειδη­τά και σκόπιμα αποφεύγει να μιλήσει για «Κοίμηση», δηλαδή για θάνατον σωματικόν της Παναγίας, κι ότι δεν είμαστε εμείς οι φιλύποπτοι και ευφάνταστοι και επινοητές και αποδίδοντες στον πάπα προθέσεις, που αυτός δήθεν δεν έχει, θα φανεί στη συνέχεια, απ' τα σχόλια και τις ερμηνείες που παραθέ­τουμε, παρμένες από συγγράμματα των ιδίων των παπικών και μάλιστα των διαση­μότερων απ' αυτούς, του Γερμανού MichaelSchmaus, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μονάχου, που εθεωρείτο ο μεγαλύτερος σύγχρονος μας παπικός δογματολόγος, και του Γάλλου Gervais Dumeige, του εκ των τα πρώτα κατεχόντων, μεταξύ των σημε­ρινών θεολόγων του γαλατικού παπισμού.
Ο Schmaus, λοιπόν, γράφει σχετικά με την ένοχη αποσιώπηση του πά­πα Πίου του 12ου: «Η Εγκύκλιος της δογματοποίησης λέγει μόνον, ότι η Μαρία μετά την ολοκληρωση της επίγειας πορείας της ζωής της... σωματικώς ανελήφθη στον Ουρανό». (Katholische Dogmatik, Band V, Mariologie, S. 246, Max Hueber Verlag, Munchen 19612). Τι όμως εννοεί ο Schmaus, όταν γράφει αυτό το: «λέγει μό­νον»; Κατωτέρω, ο ίδιος, γίνεται σαφέστερος, όταν σχολιάζει ως εξής: «Η Βούλλα της δογματοποίησης δεν παίρνει καμιάν θέση απέναντι σ' αυτό το θέμα», δηλαδή του θα­νάτου της Παρθένου, (αυτόθι σελ. 242).
Ο δε Γάλλος ομόλογός του, G. Dumeige, είναι εκφραστικότερος, γιατί γράφει γι' αυτήν την παπικήν Εγκύκλιον: «Η Αποστολική Διάταξη, η ο­ποία αφήνει ανοικτό το θέμα, εάν η Μαρία απέθανεν ή όχι, δίνει μιαν γενική άποψη της ιστορίας αυτής της δοξασίας». (G. Du­meige, La Foi Catholique, p. 234, ed. de l' Orante, Paris 1996). Άρα, συνειδητά και σκόπιμα παραλείπεται από τον Πάπα η ανα­φορά στον θάνατον της Αειπαρθένου, διότι, απλούστατα, οι παπικοί δεν πιστεύουν ότι έλαβε χώραν αυτός. Επί πλέον, ο θάνατος της Παναγίας μας χαρακτηρίζεται από τον Dumeige ως μία «δοξασία» (croyance). Ξέρουμε, βέβαια, τι θέλει να πει ο Γάλλος παπικός. Οπωσδήποτε, ότι ο θάνατος της Παρθένου δεν είναι πραγματικόν γεγονός, αλλά μια αστήρικτη κι αδέσποτη γνώμη κι όχι μια αλήθεια της χριστιανικής πίστης. Δεν είμαστε, λοιπόν, εμείς οι φιλύποπτοι, ούτε και επινοούμε επινοήσεις, άλλ' ούτε και αποδίδουμε στο παπικόν κείμενον ανύ­παρκτες σκοπιμότητες και προθέσεις, που αυτό δεν έχει. Άρα διαπιστώνουμε, πως οι αριστείς του Παπισμού ομολογούν, ότι στο σημείο αυτό της δογματικής διάτα­ξης, ο Πάπας Πίος ο 12ος, συνειδητά και σκόπιμα, κι όχι τυχαία, συμπτωματικά και άδολα παραλείπει να αναφερθεί στην «Κοίμη­ση της Θεοτόκου», και ότι η «Κοίμηση» θε­ωρείται μια απλή «δοξασία» κι όχι αλήθεια της πίστης, κρίνεται δε σαν κάτι το θεολογικώς, τουλάχιστον, «αμφισβητούμενον», ή, μάλλον, κάτι το εμφανώς αθεμελίωτον και παντελώς αστήρικτον. Στο σημείο αυτό, χωρίς να διεκδικούμε προφητική ικανότητα, αφού τα ίδια τα παπικά κείμενα και οι δια­θέσεις, η νοοτροπία και αι παπικές μέθοδοι το δακτυλοδεικτούν, δεν θα κινδυνεύαμε να πέσουμε έξω, εάν προειδοποιούσαμεν, ότι εν ευθέτω χρόνω ένα νέον παπικό δόγμα-έκπληξη θα διατυπωθεί, ότι δηλαδή η Παναγία δεν απέθανε και μάλιστα ότι δεν μπορούσε, και δεν ήταν δυνατόν και δεν έπρεπε να αποθά­νει και γι' αυτό δεν πέθανε.
Όχι ότι ο Πάπας δεν το έχει ήδη φα­νερώσει το δόγμα αυτό. Εννοούμε βέβαια ότι το διετύπωσεν δια της μεθόδου της αποσιώπησης. Σκοπός του Πά­πα την 1ην Νοεμβρίου του 1950 δεν ήταν τόσο να διατυπώσει το νέον δόγμα της «Μεταστάσεως της Θεοτόκου». Ήθελε περισσότερον να ρίψει σκιάν στον θάνατον της Παρ­θένου. Αυτόν ήθελε να αρνηθεί ουσιαστικά. Είναι πλατειά γνωστόν ότι το δόγμα του 1950 το προετοίμαζαν ήδη από την Α' Σύνοδον του Βατικανού, από το 1870. Όμως λίγα χρόνια πριν το 1950, τα πρωτοπαλλήκαρα του παπισμού προλείαναν το έδαφος με την κυκλοφορίαν ειδικών συγγραμμάτων. Εννοούμεν και άλλα, αλλά κυρίως δύο βασι­κά: Την εργασίαν του Martin Jugie («La mort et l'assomption de la Sainte Vierge», Citta del Vaticano 1944) και του Ο. Faller («De priorum saeculorum silentio circa Assumptionem Beatae Mariae Virginis» Roma 1946). Ο πρώτος απ' τους δύο, ειδικευμένος σε θέματα σχετικά με τη διδασκαλία, τη ζωή, τα συγγράμματα, την ιστορία της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλη­σίας, -έγραψε μάλιστα και πεντάτομον έργον ειδικά για την δογματικήν διδασκαλίαν των ανατολικών Χριστιανών-, στο μνημονευθέν ανωτέρω έργον του, εξετάζει τα περί του θα­νάτου της Θεοτόκου και καταλήγει στην άρνησή του, προετοιμάζοντας έτσι, εξ χρόνια πριν, την κήρυξη του δόγματος του 1950.
Ο δε δεύτερος, ο Faller, κι αυτός, τέσσερα χρόνια πριν την διατύπωση του νέου παπικού δόγματος, συμπληρώνει και ενισχύει το έργον του Jugie απελευθε­ρώνονται τον δρόμο για την εμφάνιση του δόγματος αυτού, δεδομένου ότι στον ρωμαιο­καθολικό κόσμο υπήρχαν ενιαχού και αντι­δράσεις κατά της προετοιμασίας του καινούρ­γιου θεσφάτου. Στο προμνημονευθέν βιβλίον του, ο Faller, μεταξύ άλλων κειμένων, πα­ραθέτει κι ένα απόσπασμα ομιλίας κάποιου άγνωστου άπ' άλλου πρεσβύτερου Τιμόθεου Ιεροσολυμίτου. Το κείμενο αυτό το χρονολό­γησε ο Faller ως του 4ου αιώνα και το χρη­σιμοποίησε προκειμένου να αποδείξει, ότι απ' τον 4οαιώνα η Εκκλησία εδίδασκεν επίσημα, ότι η Παναγία δεν πέθανε. Το απόσπασμα της Ομιλίας του Ιεροσολυμίτη Τιμόθεου αυτό έγραφε. Με την δημοσίευση όμως απ' τον Faller αυτού του αποσπάσμα­τος και την χρονολόγησή του, ξέσπασεν η θύελλα μεταξύ των επιστημόνων του παπι­σμού. Δεν συμφώνησαν όλοι ότι το απόσπα­σμα είναι του 4ου αιώνα. Μεγάλοι θεολόγοι, φιλόλογοι, ιστορικοί του Πάπα το θεώρησαν πολύ μεταγενέστερον, κατά δύο αιώνες. Πρώτος διαφωνήσας ήταν ο πολύς Β. Altaner («Zur Frage der Definibilitat der Assumptio Beatae Mariae Virginis», εν Theologische Revue 44 [1948], 129-140). Με τον Altaner συμφώνησαν και άλλοι κο­ρυφαίοι επιστήμονες όπως ο Α. Mai και ο Bardenhewer. Όλοι τους συμφωνούν ότι το κείμενο είναι μόλις του 6ου αιώνα. Αλλά αφού είναι του 6ου αιώνα, δεν έχει και τη σπουδαιότητα που του αποδίδει ο Faller, για τον λόγον, ότι τον 6ο αιώνα έχομεν πλέον άφθονες μαρτυρίες κειμένων που λύνουν τις τυχόν απορίες μας σχετικά με τη θέση της Εκκλησίας στο ζήτημα του θανά­του της Παναγίας. Και κάτι ακόμη: κι αν το απόσπασμα ήταν του 4ου αιώνα, λέγει ο Al­taner, δεν θα εσήμαινεν ότι η επίσημη Εκ­κλησία απεδέχετο και εκήρυττε τέτοιαν διδα­σκαλίαν, διότι, εκτός των άλλων, ο συγγρα­φέας του είναι και άλλως άγνωστος αλλά και ασήμαντος, για να πούμε ότι εκφράζει την επίσημον Εκκλησίαν, οι δε πηγές που άντλη­σε το περιεχόμενό του είναι και γνωστές και προπαντός ύποπτες. Κατά τον Altaner, μέχρι τον 5ο αιώνα έχομεν σιωπήν των κειμένων για τον θάνατο ή μη της Θεοτόκου. Τέ­λος, γενικώτερα, είναι σίγουρο ότι σωματικόν θάνατον της Παναγίας, δηλαδή χωρισμόν ψυχής εκ του σώματος δεν δέχονται οι παπι­κοί. Περιοριζόμαστε γι' αυτό να παραπέμ­ψουμε στο κεφάλαιον που αφιερώνει ο Schmaus με τον τίτλον: Ο θάνατος της Μα­ρίας (Schmaus, μνημ. έργον, σελ. 241-242).
Πάντως, δεν θα αναπτύξουμε τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι παπικοί για να αποδείξουν το γιατί η Παναγία δεν μπορούσε να πεθάνει και το γιατί δεν πρέπει να πέθανε. Ούτε θα αντι­παρατάξουμε ορθόδοξα επιχειρήματα για να αποδείξουμε το γιατί έχουν άδικον οι παπι­κοί. Αυτά είναι ξεχωριστά ζητήματα, που θα μας έδινε μεν χαρά να τα αναπτύξουμε, εάν βέβαια μας το επέτρεπεν η στενοχωρία του φυλλαδίου μας, που και για μας αποτελεί εξ ίσου μεγάλην, προς το παρόν, στενοχωρίαν. Ο κίνδυνος, όμως, απ' τον Παπισμό, δεν είναι μόνον το ότι εισάγει νέα, ανήκουστα, αστήρικτα, καινοφανή και αιρετίζοντα δόγμα­τα στην Εκκλησίαν του. Γιατί, με γειά του, με χαρά του!, όπως στις περιπτώσεις αυτές λέμε. Του Πάπα είναι η παπική Εκκλησία κι ό,τι θέλει την κάνει. Εμάς δεν μας πέ­φτει λόγος. Έχει δικαίωμα να είναι νοικοκύ­ρης στο σπίτι του! Ίσως όμως πει κάποιος: -«Αλλά τότε, τι κάθεσθε και ασχολείσθε με τέτοια θέματα, που δεν αφορούν εμάς τους Ορθοδόξους και είναι εσωτερικά ζητήματα του παπισμού;» Απαντώμεν: Αν ασχολούμε­θα μ' αυτά τα θέματα και τους δίνουμε αυτές τις προεκτάσεις, είναι γιατί και στο παρελθόν, και σήμερα δυστυχώς, αλλά και στο μέλλον, -αλλοίμονον!...-, ο παπισμός ήξερε, ξέρει, και θα ξέρει, απ' την αιωνόβια πείρα του, την μεγάλη τέχνη του «Εξαγωγι­κού Εμπορίου» του. Εννοούμεν, δηλαδή, ότι ο Παπισμός δεν περιορίζεται σε εσωτερική κατανάλωση, αλλά εξάγει τις διδασκαλίες του και τις διαδίδει διεθνώς.
Γι' αυτό ασχολούμεθα με το θέμα αυτό, και το θίγουμε σε δύο μάλιστα φάσεις: Πρώτον, θέλαμε να αποδεί­ξουμε -και πιστεύομεν ότι ευκρινώς και ικανοποιητικά το πραγματευθήκαμε-, ότι ο πα­πισμός δεν δέχεται σωματικόν θάνατον της Θεοτόκου. Δεύτερον. Θα αποδείξουμε κατω­τέρω, ότι όντως η Ορθόδοξος Εκκλησία δέ­χεται και κηρύττει και εορτάζει και πανηγυ­ρίζει την «Κοίμησιν», διδάσκουσα ότι η Πα­ναγία πρώτον απέθανεν σωματικώς και εν συνεχεία μετέστη εν σώματι στον Ουρανόν, Αυτό το δεύτερον θα αποδειχθεί στη συνέ­χεια.
Γιατί όμως είναι αναγκαίον και χρησιμότατον να αποδειχθούν οι δύο αυτές προτάσεις; Απλούστατα, γιατί οι πα­πικοί στην μανιώδη προσηλυτιστική τους προσπάθεια χρησιμοποιούν αυτές τις δύο φά­σεις: Πρώτον: στην αρχή ισχυρίζονται ότι δεν αρνούνται τον θάνατον της Παναγίας ή, ότι τον εννοούν με άλλην έννοιαν, και ότι, άρα, τους αδικούμε αποδίδοντάς τους ανακριβώς αντιλήψεις που και οι ίδιοι δήθεν απορρί­πτουν. Δεύτερον: στη δεύτερη φάση, όταν δηλαδή, δεν πείσουν με την πρώτη, λέγουν το εξής: - «Ναι, όντως δεν δεχόμεθα ότι η Παναγία πέθανε, άλλ' ούτε η Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τον σωματικόν θάνατο της Παναγίας. Να, γιατί, αγαπητέ αναγνώστα, χρειάζεται να συμπληρώσουμε την έρευνά μας και να δούμε, εάν όντως η Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται ή όχι τον σωματικόν της Παναγίας θάνατον πριν από την Μετάστασή της στους Ουρανούς.
Δέχεται η Ορθόδοξος Εκκλησία τον πραγματικόν και αληθινόν σωματικόν θάνατον της Θεοτόκου, δηλαδή τον χωρισμόν της αγίας ψυχής της από το πανάχραντο σώμα της, πριν απ' την Μετάσταση στους Ουρανούς;
Επειδή είναι γενικά αναγνωρισμένον και αποδεκτόν, ότι η διδασκαλία και το δόγμα εμπεριέχονται στην Λα­τρεία και, επομένως, στην Υμνογραφίαν της Εκκλησίας μας, θα παραθέσουμε όσον το δυ­νατόν συστηματικώς κατανεμημένα αποσπά­σματα από την Υμνολογίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, για να δούμε ποια είναι η επίσημη θέση της στο επίμαχο ζήτημα: Οι παραθέσεις γίνονται από το Μηναίον Αυγού­στου (Έκδ. Αποστολ. Διακονίας, 1989). Οι σελίδες είναι αυτές του Μηναίου. Πρώτον.
Η ορθόδοξος Υμνολογία, για να δηλώ­σει την αποδημίαν της Θεοτόκου, χρησιμοποιεί τους όρους: Κοίμησις, Θάνατος, Νέκρωσις: π.χ. Κοίμησις
- «Και ύμνησε θεοπρεπώς, σου την θείαν Πανάμωμε Κοίμησιν» (Προεόρτ. Κανών, Ωδή στ', σελ. 78).
- «τους υμνητάς της φαιδράς σου Κοιμήσεως» (Προεόρτ. Κανών, Ωδή θ', σελ. 80).
- «οι Δίκαιοι, εν τη Κοιμήσει σου, Κόρη, υμνολογούντες σε» (Προεόρτ. Κανών, Ωδή θ', σελ. 80).
- «Εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε» (Απολυτίκιον ιε' Αυγ., σελ. 84).
Επομένως, η γιορτή της ιε' Αυγούστου δεν είναι μόνον η Μετάσταση, αλλά και η Κοί­μηση. Το Συναξάριον της ιε' Αυγούστου λέ­γει μεν: «Τη ΙΕ' του αυτού μηνός, Μνήμη της σεβάσμιας Μεταστάσεως...», αλλά αμέ­σως κατόπιν οι στίχοι λέγουν: «Ου θαύμα θνήσκειν κοσμοσώτειραν Κόρην, Του κοσμοπλάστου σαρκικώς τεθνηκότος Ζη αεί Θεομήτωρ, καν δεκάτη θάνε πέ­μπτη».
Το δε περιεχόμενον της Κοιμήσεως αναλυ­τικώς έχει ως εξής: «Την ζωήν η κυήσασα, προς ζωήν μεταβέβηκας, τη σεπτή Κοιμήσει σου την αθάνατον, δορυφορούντων Αγγέλων σοι, Αρχών και Δυνάμεων, Αποστόλων, Προ­φητών, και απάσης της κτίσεως, δεχόμενου τε, ακηράτοις παλάμαις του Υιού σου, την αμώμητον ψυχήν σου, Παρθενομήτορ Θεόνυμφε» (Στιχηρόν προσόμοιον Αίνων ιε' Αυγ. σελ. 89).
Νέκρωσις:
«Εν τη Κοιμήσει σου, νέκρωσις άφθορος» (Κάθισμα ιε' Αυγ., σελ. 84) «τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν» (Κοντάκιον ιε' Αυγ., σελ. 87), αυτό σημαίνει ότι ετάφη, και ενεκρώθη, μεν, αλλά, τελικά, διεξέφυγεν αυτών των καταστάσεων.
- «Νέκρωσιν πως υπέστης, η τον νεκρωτήν του Άδου κυήσασα;» (Προεόρτ. Κανών, Ωδή α', σελ. 76).
- «Ω θαύματος καινού! ω τεραστίου ξένου! πως νέκρωσιν υπέστη, η ζωηφόρος κόρη» (Στιχηρόν προσόμοιον εσπερ. ιδ' Αυγ. σελ. 75).
Θάνατος - η Παναγία θνητή: «Γυναίκα σε θνητήν, άλλ' υπερφυές και Μητέρα Θεού είδότες...» (Κανών Ίωάν. Δαμασκ. Ωδή γ', σελ. 85).
- «Δια θανάτου γαρ προς την ζωήν μεταβέ­βηκας» (Κανών Ίωάν. Δαμ. Ωδή ζ', σελ. 86).
- «Πως ουν το άχραντον, ζωαρχικόν τε σου σκήνωμα, της του θανάτου πείρας, γέγονεν μέτοχον,» (Κανών Ίωάν. Δαμασκ. Ωδή ζ', σελ. 86).
- «όμως μιμούμενη δε, τον ποιητήν σου και Υίόν, υπέρ φύσιν υποκύπτεις, τοις της φύσε­ως νόμοις» (Κανών Α', Ωδή α', ιε' Αυγ. σελ. 85).
- «Νόμους της φύσεως λαθούσα, τη κυήσει σου, τω ανθρωπίνω νόμω θνήσκεις μόνη Αγνή» (Προεόρτ. Κανών, Ωδή ζ', σελ. 79). Δεύτερον:
Στην ορθόδοξη Υμνολογία υπογραμμί­ζεται, ότι η ψυχή της Θεοτόκου εχωρίσθη του νεκρού σώματός της. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο ορθόδοξος ορι­σμός του θανάτου. Αναφέρεται, λοιπόν, ότι η Παναγία παρέδωσεν την ψυχήν της εις χείρας του Κυρίου και Υιού της. Ψυχή χωρίζεται σώματος - παραδίδεται:
- «Εν ταίς του Υιού χερσί, σήμερον την Παναγίαν παρατίθεται ψυχήν» (Δοξαστικόν αποστίχων Εσπερινού ιδ' Αυγ., σελ. 76). -«Εξίσταντο Αγγέλων αι δυνάμεις, εν τη Σιών σκοπούμεναι, τον οικείον Δεσπότην, γυναικείαν ψυχήν χειριζόμενον» (Κανών Ιω­άν. Δαμ., σελ. 88).
Προηγήθη ο θάνατός της ως αρραβών, δηλα­δή, προϋπόσχεση ζωής. Άρα πέρασε απ' την φάση του θανάτου: «Νενίκηνται της φύσεως οι όροι, εν σοί, Παρθένε άχραντε..., και ζωήν προμνηστεύεται θάνατος... και μετά θάνατον ζώσα» (Κανών Ιωάν. Δαμασκ., σελ. 88).
- «Και συ, Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το Πνεύμα» (Εξαποστειλάριον, σελ. 89). Σώμα άψυχον - λείψανον Παναγίας:
- «Ηλάλαζεν Αποστόλων ο δήμος, και δα­κρύων επληρώθη ηνίκα, σου την ψυχήν την αγίαν λιπούσαν, το θεοδόχον τεθέαται σκη νωμα) (Ωδή στ', σελ. 78).
- «Όθεν ανταπέδωκεν, τοις ανόμοις ο Κύ­ριος, δόλον γαρ ειργάσαντο τω τιμίω Λειψάνω σου» (κάθισμα Θεοτόκου του Όρθρου της ιδ' Αυγ., σελ. 76).
- «Οι θεοφόροι Απόστολοι..., καταλαβόντες το πανάχραντον και ζωαρχικόν σου σκήνος, εξόχως ησπάζοντο» (Δοξαστικόν Μεγ. Ε­σπερινού ιε' Αυγ., σελ. 82).
Τρίτον.
Τελείται η κηδεία της Παναγίας: - «Ήθροισται ο χορός, Μαθητών πα­ραδόξως... κηδεύσαι σου το σώμα, το θείον» (Απόστ. μικρ. Εσπερ. ιε' Αυγ., σελ. 81).
- «Εκ περάτων συνέδραμον, Αποστόλων οι πρόκριτοι, θεαρχίω νεύματι του κηδεύσαι σε» (Στιχηρόν προσόμοιον των Αίνων ιε' Αυγ., σελ. 89).
- «Δήμος των μαθητών αθροίζεται κηδεύσαι, Μητέρα Θεοτόκον» (Απόστιχον μικρού Εσπερ. ιε' Αυγ., σελ. 81).
- «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε κηδεύσατέ μου το σώμα» (Εξαποστ., σελ. 81).
- «νεφέλαι τους Αποστόλους, αιθέριους διήρπαζον και κοσμικώς διεσπαρμένους, ομοχώρους παρέστησαν, τω αχράντω σου σώματι, οι και κηδεύσαντες σεπτώς...» (Δοξαστ. Αίνων ιε' Αυγ., σελ. 89).
Ακολουθεί ταφή. Γίνεται λόγος για «τάφον» της Παναγίας: - «Ο τάφος σου κηρύττει, Πανάμωμε, την ταφήν σου» (Προεόρτ. Καν. Ωδή ε' σελ. 77). Ενδιαφέρον τούτο. Φαίνεται ότι την εποχήν του υμνογράφου κάποιοι ηρνούντο ότι η Παναγία απέθανεν και ετάφη. Γι' αυτό ο ποιητής επιχειρηματολογεί, ότι: η ύπαρξη του τάφου σου, ω Παρθένε, μαρτυρεί ότι έγινε και ο ενταφιασμός σου σ' αυτόν. Απάντησις σε αρνητές της ταφής της Πα­ναγίας.
- «Ω του παραδόξου θαύματος! η πηγή της ζωής, εν μνημείω τίθεται» (Στιχηρά Προσόμοια μεγ. Εσπερ. ιε' Αυγ., σελ. 82). Και εδώ ύυποδηλούται μάλλον άρνηση εκ μέρους τινών του γεγονότος του ενταφιασμού της Θεοτόκου. Ο ποιητής απορρίπτει κάθε τέ­τοια άρνηση, ακόμη και εκ μέρους της ιδίας της Θεοτόκου!
- «Ει ο ακατάληπτος ταύτης καρπός, δι' ον ουρανός εχρημάτισεν, ταφήν υπέστη, εκου­σίως ως θνητός, πως την ταφήν αρνήσεται, η απειρογάμως κυήσασα;» (Κανών Ιωάν. Δα­μασκ., Ωδή δ', σελ. 86).
- «Ω των υπέρ έννοιαν θαυμάτων, της αειπαρθένου τε και θεομήτορος! τάφον γαρ οικήσασα, έδειξε Παράδεισον» (Κανών Ιωάν. Δαμ. Ωδή θ', σελ. 88).
- «Ήρθη το σώμα μεν του τάφου» (Ωδή ζ', σελ. 79).
- «Μένει κενός ο θείος τάφος, σου του σώ­ματος, της χάριτος δε πλήρης» (Προεόρτ. Κανών, Ωδή ζ' σελ. 79).
- «Πως... η ζωηφόρος κόρη,... τάφω νυν κα­λύπτεται;» (Στιχ. προσόμ. Εσπερ. ιδ' Αυγ., σελ. 75).
Είναι ποτέ δυνατόν, αγαπητέ αναγνώστα, μετά την ανίχνευση και διακρίβωση αυτή να υποστηρίξει κά­ποιος, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Υμνογραφίαν της, και, επομένως, στην διδασκαλίαν της δεν ομολογεί την θεοτόκον ως: «και θανούσαν και ταφείσαν»; Περιοριζόμεθα σ' αυτό το σημείο και μόνον. Αυτό αρκεί στον σκοπό που θέσαμε για τη φετεινή γιορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», διότι πιστεύομεν ότι αληθεύει εις τας πλείστας των περιπτώσεων, αλλά και στην πα­ρούσα, το «των φρονίμων ολίγα».
πηγή


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/08/blog-post_2209.html#ixzz23dXMOok1

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου