Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Το σύστημα της παγκόσμιας κυριαρχίας των Σιωνιστών. Υλικό που πρέπει να διαβάσει ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος




Την αξιοσημείωτη ομιλία ενός σημαίνοντα εβραίου επιχειρηματία και πολιτικού το 1961 θά έπρεπε, πρώτα, να διαβάσουν όλοι οι Αμερικανικοί πολίτες και δεύτερο, όλοι εμείς, γιατί ανατρέπει τον ισχυρισμό, ότι η Γερμανία είναι υπεύθυνη για τον 1ο και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι θα πρέπει να υποστηρίζουμε τους Εβραίους.

Η Γερμανία και οι “Εβραίοι”
Ο ρόλος των “Εβραίων” στο 1ο και 2ο Παγκόσμιο πόλεμο

Μια ομιλία του Benjamin Η. Freedman sen. – που έγινε το 1961 στο ξενοδοχείο Willard της Washington, D.C. κατ’ εντολήν της τότε πατριωτικής εφημερίδας του Conde McGinley ”Common Sense”

Σημείωση

Η μετάφραση απο το γερμανικό κείμενο έγινε απο τον Εμμανουήλ Σαρίδη. Που επιμένει, ότι άν δεν μάθουμε ποιός πραγματικά κυβερνάει την Ελλάδα – και βέβαια όλο τον κόσμο – θα μπερδευόμαστε πάντα με τις σαχλαμάρες του ΚΚΕ και της κυρίας Παπαρήγα για το μέγαλο κεφάλαιο που βλέπουν στην Ελλάδα, κρύβοντας στην πραγματικότητα τους εβραίους τοκογλύφους και κεφαλαιοκράτες που βρίσκονται απο πίσω του. Μπορούν το ΚΚΕ και οι πολέμιοι του κεφαλαίου να μας κατονομάσουν τις εταιρίες με το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα, με το οποίο μας πρίζουν κάθε ώρα και στιγμή;

Ασφαλώς και όχι, δίοτι απλά δεν υπάρχουν. Και επειδή και εγω συγκαταλέγομαι στους πολέμιους του μεγάλου κεφαλαίου, έψαξα και βρήκα, ότι πίσω απ’ αυτό το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο βρίσκονται, δυστυχώς, μόνο οι μεγάλοι εβραίοι τραπεζίτες και τοκογλύφοι της Wall Street και της City of London.
Εμμανουήλ Σαρίδης

Πρόλογος

Ο Benjamin H. Freedman γεννήθηκε το 1890 απο εβραίους γονείς. Έγινε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στην Νέα Υόρκη και ήταν ο κυρίως ιδιοκτήτης της Woodbury Soap Company. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο διέκοψε τις σχέσεις και τις διασυνδέσεις του με τον οργανωμένο Εβραϊσμό. Με μια οικονομική δαπάνη 2,5 εκατ. δολαρίων πέρασε την υπόλοιπη ζωή του με δημοσιεύσεις για την επιρροή των Εβραίων στην Οικονομία και την Πολιτική των ΗΠΑ. Ήταν ένας Insider υψηλοτάτου βαθμού για τις εβραϊκές οργανώσεις και προσωπικός φίλος του Bernard Baruch, Samuel Untermyer, Woodrow Wilson, Franklin Roosevelt, Joseph Kennedy, John F. Kennedy και πολλών άλλων, που την εποχή εκείνη βρισκόντουσαν σε κάποιο αξίωμα και είχαν κάτι να πούνε.

Παρά το γεγονός, ότι η ομιλία του Freedman έγινε το 1961, δεν έχει χάσει μέχρι σήμερα την επικαιρότητά της, το αντίθετο: Η πολιτική των ΗΠΑ για την Μέση Ανατολή βρίσκεται σήμερα όσο ποτέ στον βρόγχο εβραϊκών και προισραηλινών δυνάμεων που δρούν απο το παρασκήνιο. Αυτό άλλωστε πιστοποιείται τώρα και απο μια εντελώς ανύποπτη πλευρά, από δύο περίφημους επιστήμονες του Πανεπιστημιόυ του Χάρβαρντ. Τον John Mearsheimer και τον Stephen Walt, οι οποίοι στη μελέτη τους “The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy” (1) αποδεικνύουν, ότι η πολιτική για την Μέση Ανατολή που ασκούν οι ΗΠΑ δεν αντιπροσωπεύει τόσο τα αμερικανικά συμφέροντα, όσο αυτά του Ισραήλ.

Αυτή την παράλειψη εκτελέσεως καθήκοντος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία όχι μόνο συμπάθειες της αποφέρει, αλλά αυξάνει τους εχθρούς τους, την εξηγούν οι συγγραφείς με το ότι εβραϊκές ομάδες πίεσης έχουν κατορθώσει αριστοτεχνικά να πείσουν τους Αμερικανούς, ότι οι εχθροί του Ισραήλ στην περιοχή (ιδίως το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία (2) αποτελούν μια απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτά τα θρασύτατα ψέματα,
που έκαναν το 2003 δυνατή την δεύτερη εισβολή στο Ιράκ, που ακόμη δεν έχουν σχεδόν ξεχαστεί, σερβίρονται απο τους Εβραίους σχεδόν κατα λέξη και πάλι – αυτή τη φορά για μια επίθεση εναντίον του Ιράν. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, το αίτημα “Όχι πια άλλος πόλεμος για το Ισραήλ” (www.abbc.net/boycott-israel/flugblatt.pdf) (www.abbc.net / μποϊκοτάζ του Ισραήλ / flugblatt.pdf) είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ.

Για την καλύτερη καταννόηση του θέματος, η γερμανική μετάφραση της ομιλίας του Freedman συνοδεύθηκε απο μια σειρά επεξηγηματικών υποσημειώσεων.
Τέλος στο Google και κάτω απο τον όρο: “Benjamin Freedman Willard Hotel 1961″ μπορείτε να βρείτε την ακουστική εγγραφή και το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο της ομιλίας.

Ποιός ήταν ο Benjamin Freedman;
Benjamin Freedman, a millionaire insider in international Zionist organizations, friend to 4 U.S. presidents, and also part of the 117-man strong Zionist delegation at the signing of the Treaty of Versailles. His speech at the Willard Hotel in 1961 can be considered as the most import speech from the 20th century. Here is a 40-minute fragment

(Μου φαίνεται όμως, οτι οι γνώστοι άγνωστοι το έχουν βγάλει. Ψαξτε, ίσως στο http://www.warez-files.com/show-Benjami ... peech.html ή στο http://de.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Freedman Ε.Σ.)

Η ομιλία

Και τώρα η ομιλία του Benjamin H. Freedman sen. που έγινε το 1961 στο ξενοδοχείο Willard, στην Washington D.C.:

Εδώ στις ΗΠΑ οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι ασκούν τον πλήρη έλεγχο πάνω στην κυβέρνησή μας. Θα ήταν πολύ δύσκολο να μπούμε τώρα σε λεπτομέρειες. Όμως οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί σύμμαχοι τους διοικούν τις ΗΠΑ, σαν να ήσαν οι απόλυτοι μονάρχες αυτής της χώρας. Προφανώς θα νομίζετε, ότι αυτό είναι μια πολύ εύκολη και απλή γνώση, αλλά επιτρέψτε μου να πω και να δείξω τι συνέβη, όταν εμείς “κοιμώμασταν”.

Τι είχε συμβεί;

Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε το καλοκαίρι του 1914. Μερικοί της ηλικίας μου θα τον θυμούνται ακόμα. Αυτός ο πόλεμος λοιπόν έγινε από τη μία πλευρά απο την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία και απο την άλλη από τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Τουρκία. Μέσα σε 2 χρόνια η Γερμανία κέρδισε τον πόλεμο, όχι επίσημα, αλλά στο πεδίο της μάχης. Τα γερμανικά υποβρύχια, που απετέλεσαν μια έκπληξη για τον κόσμο, σάρωσαν όλα τα πλοία αποστολής εφοδίων από τον Ατλαντικό. Τα πυρομαχικά και οι εφεδρείες της Βρετανίας εξαντλήθηκαν. Μετά ήρθε η πείνα. Ταυτόχρονα, ο γαλλικός στρατός είχε στασιάσει, η Γαλλία είχε χάσει 600.000 νέους ανθρώπους, το άνθος της γαλλικής νεολαίας, στη μάχη του Βερντέν στο Σόμμε.

Οι Ρώσοι είχαν διαλυθεί, είχαν πάρει τα (πολεμικά) παιχνίδια τους και πήγαν σπίτι, δεν ήθελαν να συνεχίσουν το παιχνίδι, ούτε και τους άρεσε ιδιαίτερα ο τσάρος. Ο ιταλικός στρατός είχε καταρρεύσει.
Στο γερμανικό έδαφος δεν είχε πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Κανένας εχθρός δεν είχε περάσει τα γερμανικά σύνορα, και όμως η Γερμανία πρότεινε στην Αγγλία ειρήνη. Μια ειρήνη επί τη βάσει των πραγμάτων της προηγούμενης κατάστασης, του “Status quo ante”, θα λέγανε οι νομικοί. Αυτό σημαίνει, ότι η Αγγλία το καλοκαίρι του 1916 σκεφτόταν στα σοβαρά. Δεν είχε καμμία άλλη επιλογή, είτε θα αποδεχόταν αυτή την προσφορά ειρήνης, ή θα συνέχιζε να πολεμά μέχρι την αυτοκαταστροφή της.

Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης οι γερμανοί Σιωνιστές, σαν εκπρόσωποι των Σιωνιστών της Ανατολικής Ευρώπης, αποτάνθηκαν στο βρετανικό πολεμικό Συμβουλιο, και για να συντομεύσω το όλο θέμα εδώ, εγώ έχω όλα τα έγγραφα εδω για να το αποδείξω, είπαν:
“Κοιτάξτε εδώ, εσείς μπορείτε να κερδίσετε ακόμη αυτό τον πόλεμο, δεν χρειάζεται να παραδοθείτε. Δεν χρειάζεται να αποδεχθείτε αυτήν την ειρήνη που σας προσφέρουν οι Γερμανοί. Με τις ΗΠΑ σαν σύμμαχοι, μπορείτε ακόμη να κερδίσετε αυτό τον πόλεμο”.

Οι ΗΠΑ δεν είχαν ακόμη καμμία σχέση με αυτό τον πόλεμο. Έιμασταν ακόμη φρέσκοι, είμασταν νέοι, είμασταν πλούσιοι και είμασταν ισχυροί. Οι Σιωνιστές είπαν στην Αγγλία: “Θα σας φέρουμε τις ΗΠΑ στον πόλεμο σαν σύμμαχο, αφού όμως εσείς κερδίσετε τον πόλεμο και νικήσατε την Γερμανία, την Αυστρία-Ουγγαρία και την Τουρκία, θέλουμε ως αντάλλαγμα την Παλαιστίνη, αυτό είναι η τιμή της προσφοράς”.

Λοιπόν, η Αγγλία είχε το ίδιο δικαίωμα να υποσχεθεί την Παλαιστίνη σε κάποιον, όπως και εμείς, αν είχαμε υποσχεθεί στους Ιρλανδούς την Ιαπωνία, για έναν οποιονδήποτε λόγο. Ήταν απολύτως παράλογο, η Μεγάλη Βρετανία, η οποία δεν είχε κανένα συμφέρον, ούτε κανέναν δεσμό με την Παλαιστίνη, να την χρησιμοποιήσει σαν μέσο πληρωμής την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Όπως και νάχουν τα πράγματα, έδωσαν αυτή την υπόσχεσή τον Οκτώβριο του 1916. Και λίγο μετά, δεν ξέρω πόσοι θα μπορούσαν να το ενθυμούνται, εισήλθαν οι ΗΠΑ, που ήσαν πάντα και είναι απόλυτα υπέρ της Γερμανίας, ως σύμμαχοι της Μεγάλης Βρετανίας στον πόλεμο.

Το λέω πάλι: Οι ΗΠΑ ήταν πάντοτε υπέρ της Γερμανίας, επειδή οι εφημερίδες ήταν υπό εβραϊκό έλεγχο, οι τραπεζίτες ήταν Εβραίοι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη χώρα αυτή ήταν υπό εβραϊκό έλεγχο και οι Εβραίοι οι ίδιοι ήσαν φιλογερμανοί, επειδή πολλοί από αυτούς είχαν έρθει από τη Γερμανία.

Ήθελαν η Γερμανία να νικήσει τον Τσάρο. Οι Εβραίοι μισούσαν τον Τσάρο, δεν ήθελαν να κερδίσει η Ρωσία τον πόλεμο. Αυτοί οι εβραίοι τραπεζίτες, ο Kuhn Loeb και άλλες μεγάλες τράπεζες, είχαν αρνηθεί να υποστηρίξουν την Αγγλία και τη Γαλλία, ούτε με ένα δολάριο. Έλεγαν: «Όσο η Αγγλία και η Γαλλία είναι σύμμαχοι της Ρωσίας, δεν παίρνουν ούτε ένα σεντ!” Δίνανε όμως χρήματα στη Γερμανία, πολεμούσαν με τη Γερμανία εναντίον του Τσάρου, για να διαλύσουν το τσαρικό καθεστώς.
Και οι ίδιοι οι Εβραίοι εκλεισαν την συμφωνία με την Αγγλία, όταν είδαν την δυνατότητα να πάρουν την Παλαιστίνη. Ξαφνικά άλλαξαν όλα, όπως ένα φανάρι, που αλλάζει χρώμα από το κόκκινο στο πράσινο.

Όλες εκείνες οι εφημερίδες, που έλεγαν στον κόσμο το τι δυσκολίες έχουν οι Γερμανοί στον αγώνα κατά των Βρετανών, άλλαξαν ξαφνικά τη γνώμη τους. Τώρα έλεγαν, ότι οι Γερμανοί είναι κακός λαος, όπως οι Ούννοι, οι βάρβαροι. Αυτοί οι Γερμανοί εκτελούσαν τώρα αδελφές του Ερυθρού Σταυρού και έκοβαν τα χέρια μικρών παιδιών. Ήταν κακοί. Λίγο αργότερα κήρυξε ο Πρόεδρος Wilson τον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας. Οι Σιωνιστές του Λονδίνου τηλεγραφούσαν στον δικαστή Brandeis στις ΗΠΑ, με την προτροπή: «Επεξεργασθείτε τον Πρόεδρο Wilson και εμείς θα έχουμε από την Αγγλία ότι θέλουμε. Κάντε τον Πρόεδρο Wilson να μπεί στον πόλεμο”.
Με αυτό τον τρόπο μπήκαν οι ΗΠΑ στον πόλεμο. Εμείς δεν είχαμε κανένα συμφέρον να μπούμε.

Είχαμε το ίδιο δικαίωμα να μπούμε σ’ αυτόν τον πόλεμο, σαν να είμασταν απόψε στο φεγγάρι και όχι σ’ αυτή την αίθουσα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνουμε αυτό τον πόλεμο και δικό μας. Οδηγηθήκαμε στον πόλεμο, μόνο και μόνο για να παρουν οι Σιωνιστές την Παλαιστίνη. Αυτό είναι κάτι, που ακόμη κανείς δεν εξήγησε στους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν ξέρουν, γιατί μπήκαμε στον
1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αφού είχαμε μπεί στον πόλεμο, πήγαν οι Σιωνιστές στο Λονδίνο και είπαν: “Έμείς έχουμε εκπληρώσει το μέρος της συμφωνίας μας, τώρα είναι η σειρά σας, δώστε μας ένα έγγραφο που να δείχνει, ότι θα πάρουμε την Παλαιστίνη αφού εσείς κερδίσετε τον πόλεμο”. Δεν ήξεραν ακόμη, πόσο καιρό θα κρατήσει ο πόλεμος, 1, 2 ή 10 χρόνια, αλλά το έκαναν.

Το έγγραφο συντάχθηκε με τη μορφή μιας επιστολής, με μία περίεργη διατύπωση, για να μην γνωρίζει ο κόσμος ακριβώς περι τινος πρόκειται. Το έγγραφο αυτό ονομάζεται ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ BALFOUR (3). Και η διακήρυξη Balfour δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την υπόσχεση της Αγγλίας γι’ αυτή την “εκδούλευση”. Αυτή η “μεγάλη” διακήρυξη Balfour είναι τόσο πολύτιμη, όσο και ένα χαρτονόμισμα 3 δολλαρίων. Νομίζω, ότι δεν μπορώ να εκφρασθώ αλλιώς.

Έτσι ξεκίνησε όλο το πρόβλημα. Οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο. Οι ΗΠΑ κατέστρεψαν την Γερμανία. Τό τί έγινε μετά, το ξέρετε. Όταν τελείωσε ο πόλεμος και οι Γερμανοί πήγαν για να λάβουν μέρος στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1919, ήταν παρόντες εκεί και 117 Εβραίοι. Μια εβραϊκή αντιπροσωπεία, η οποία αντιπροσώπευε τους Εβραίους της Ανατολικής Ευρώπης, με επικεφαλής τον Bernard Baruch.

Ήμουν και εγω εκεί, έπρεπε να ξέρω. Τι συνέβη; Οι Εβραίοι σ’ αυτή τη διάσκεψη, όταν ακριβώς επρόκειτο να τεμαχισθεί η Γερμανία για να διανεμηθεί στους Ευρωπαίους, είπαν: “Τι θα λέγατε να μας δώσετε την Παλαιστίνη;” Και ανέφεραν, επι παρουσία των Γερμανών, την διακήρυξη Balfour. Οι Γερμανοί κατάλαβαν τι παίζεται. “A, έτσι έγινε το παιχνίδι, γι ‘αυτό οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο”. Οι Γερμανοί κατάλαβαν για πρώτη φορά, ότι είχαν ηττηθεί, γιατί οι Σιωνιστές ήθελαν την Παλαιστίνη. Οι Γερμανοί έπρεπε να υπομείνουν αυτό το αίσχος και τις εξωφρενικές επανορθώσεις μόνο γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο.

Αυτό μας οδηγεί σ’ ένα άλλο ενδιαφέρον πράγμα. Όταν οι Γερμανοί το συνειδητοποίησαν, θύμωσαν πολύ με τους Εβραίους, είναι κατανοητό. Μέχρι τότε οι Εβραίοι δεν ζούσαν πουθενά, σε καμμιά άλλη χώρα του κόσμου, καλύτερα από τη Γερμανία.

Υπήρξε ο κύριος Rathenau, που ήταν για τη βιομηχανία και τη χρηματοδότηση τόσο σημαντικός, όπως και ο Bernard Baruch σε αυτή τη χώρα. Ήταν ο κύριος Balin, κάτοχος των μεγάλων ατμοπλοικών γραμμών, των Norddeutsche Lloyds και της Hamburg-Amerika Linie. Ήταν ο κύριος Bleichroden, ο τραπεζίτης της οικογένειας Hohenzollern. Ήταν η Warburg στο Αμβούργο, μια απο τίς μεγαλύτερες οικογένειες εμπόρων και τραπεζιτών του κόσμου. Οι Εβραίοι περνούσαν πολύ καλά στη Γερμανία. Αλλά οι Γερμανοί σκέφτονταν: “Αυτό είναι σχεδόν ένα ξεπούλημα”.

Ήταν ένα ξεπούλημα, που ισοδυναμεί με αυτή την υποθετική κατάσταση:
Ας υποθέσουμε, ότι εμείς, οι ΗΠΑ, βρισκόμαστε σε πόλεμο με την ΕΣΣΔ και τον κερδίζουμε, ξαφνικά όμως προτείνουμε στην ΕΣΣΔ την άμεση διακοπή του. Τους προσφέρουμε ειρήνη. Ξαφνικά μπαίνει στον πόλεμο η κόκκινη Κίνα σαν σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης. Και γι’ αυτό ηττώμαστε κατα κράτος.

Αμέσως μετά έρχονται τέτοιες αποζημιώσεις, που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Φανταστείτε τώρα, ότι αμέσως μετά τον πόλεμο ανακαλύπτουμε, ότι οι Κινέζοι των ΗΠΑ, οι συμπολίτες μας, που εμείς πάντα πιστεύαμε ότι είναι τίμιοι και αξιόπιστοι πολίτες της χώρας μας, φανταστείτε το, ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή μας. Φανταστείτε, ότι οι Κινέζοι των ΗΠΑ μας πούλησαν στην ΕΣΣΔ. Πώς θα αισθανόμασταν; Πιστεύω, ότι κανείς απ’ αυτούς δεν θα μπορούσε να δείξει το πρόσωπό του ποτέ ξανά στους δρόμους. Δεν θα υπήρχαν τόσα φαναράκια για να τους προστατεύουν τη νύχτα. Πώς θα νιώθουμε …;

Λοιπόν, έτσι αισθάνονται και οι Γερμανοί για τους Εβραίους. Οι Γερμανοί ήσαν πάντα πολύ έντιμοι απέναντι στους Εβραίους. Όταν το 1905 απέτυχε η κομμουνιστική επανάσταση στη Ρωσία και οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από τη Ρωσία, πήγαν όλοι στη Γερμανία, και η Γερμανία τους πρόσφερε καταφύγιο. Τους φέρθηκαν πολύ καλά. Τώρα όμως προδώσανε και πουλήσανε τη Γερμανία, για ένα και μόνο λόγο, μόνο για να αποκτήσουν την Παλαιστίνη. Την “Εβραϊκή Κοινοπολιτεία” τους”.

Ο Nahum Sokolow και όλοι οι μεγάλοι ηγέτες και τα μεγάλα ονόματα που αναφέρονται σήμερα σε σχέση με τον Σιωνισμό, έγραφαν από το 1919 μέχρι το 1923 στις εφημερίδες τους, γεμάτες με δηλώσεις, ότι οι Γερμανοί, παρα το ότι αντελήφθησαν, ότι έχασαν τον πόλεμο ύστερα απο την ανάμειξη των Εβραίων, τρέφουν ακόμη απέναντι των Εβραίων αποδεκτά συναισθήματα. Δεν υπήρξαν θρησκευτικά συναισθήματα, δεν υπήρξαν εχθρότητες, μόνο και μόνο επειδή οι Εβραίοι έχουν μια διαφορετική πίστη.

Ήταν καθαρά οικονομικού και όχι θρησκευτικού χαρακτήρα. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε στην Γερμανία, αν ένας Εβραίος πάει το βράδυ στο σπίτι του, κλείνει τα παραθυρόφυλλα και λέει “Shema Yisroel» ή “Πάτερ ημών”. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τέτοια πράγματα, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο από ότι εδώ στις ΗΠΑ. Τα συναισθήματα που αναπτύχθηκαν αργότερα, οφείλονταν μόνο στο γεγονός, ότι οι Γερμανοί θεώρησαν τους Εβραίους υπεύθυνους για την ήττα τους.

Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε χωρίς ευθύνη των Γερμανών. Δεν είχαν καμία ευθύνη, μόνο την ευθύνη, ότι ήσαν επιτυχείς. Δημιούργησαν ένα μεγάλο στόλο. Ανέπτυξαν συναλλαγές με όλο τον κόσμο. Πρέπει να αντιληφθείτε, ότι η Γερμανία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης απετελείτο από πάνω από 300 πόλεις-κράτη, Κομητείες, Ηγεμονίες, κλπ. Στο μεταξύ χρονικό διάστημα, την εποχή του Ναπολέοντα και του Μπίσμαρκ, είχαν μετουσιωθεί σε μια χώρα. Μέσα σε 50 χρόνια η Γερμανία έγινε μια παγκόσμια δύναμη. Ο στόλος της συναγωνιζόταν με τον βρετανικό στόλο και έκανε εμπόριο με όλο τον κόσμο. Παρήγε καλύτερα προϊόντα που μπορούσαν να ανταγωνιστούν με κάθε άλλο προϊόν. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

Η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία συνωμότησαν εναντίον της Γερμανίας. Ήθελαν να την καθηλώσουν. Δεν υπάρχει σήμερα κανείς ιστορικός, που θα μπορούσε να βρει κάποιον άλλο λόγο, γιατί η Γερμανία έπρεπε να εξαφανιστεί από τον χάρτη.

Όταν οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν, ποιός ήταν υπεύθυνος για την ήττα τους, ήταν φυσικά πολύ θυμωμένοι. Όμως δεν αγγιξαν ούτε μια εβραίικη τρίχα, ούτε μία. Ο καθηγητής Tansill απο το Georgetown University, που έχει πρόσβαση σε όλα τα απόρρητα έγγραφα του υπουργείου Εξωτερικών, τσιτάρει στο βιβλίο του ένα έγγραφο που γράφτηκε από τον Hugo Schoenfelt, έναν Εβραίο, που έστειλε ο Cordell Hull το 1933 στην Ευρώπη για να διερευνήσει τα λεγόμενα στρατόπεδα των πολιτικών κρατουμένων, ότι όλοι οι κρατούμενοι βρίσκονταν σε καλή κατάσταση.

Ήσαν όλοι τους καλά και τους συμπεριφέρονταν καλά. Τα στρατόπεδα ήταν γεμάτα με κομμουνιστές. Πολλοί από τους κρατουμένους ήταν Εβραίοι, διότι το 98% των κομμουνιστών στην Ευρώπη ήταν Εβραίοι. Μεταξύ των κρατουμένων ήσαν και μερικοί ιερείς, ηγέτες συνδικάτων και άλλοι με διεθνείς διασυνδέσεις.

Η αιτία είναι:

Κατά τα έτη 1918-1919 οι κομμουνιστές κατέλαβαν για λίγες μέρες τη Βαυαρία . Η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ καθώς και μια ομάδα άλλων Εβραίων, ανέλαβαν την κυβέρνηση για τρεις ημέρες. Μετά τον πόλεμο ο Kaiser Wilhelm κατέφυγε στην Ολλανδία, γιατί φοβήθηκε, ότι θα έχει την ίδια τύχη με τον Τσάρο της Ρωσίας. Ύστερα από την κομμουνιστική απειλή στη Γερμανία, οι Εβραίοι προσπαθούσαν να πάρουν πίσω τις θέσεις που είχαν πρίν. Οι Γερμανοί, όμως αντετίθεντο όσο πιο καλά μπορούσαν.

Καταπολεμούσαν τους Εβραίους, όπως την εποχή της ποτοαπαγορεύσεως καταπολεμούσαμε εμείς το αλκοόλ και τους υποστηρικτές του. Δεν καταπολεμήθηκαν όμως με όπλα. Αυτός ήταν ο τρόπος που καταπολεμήθηκαν οι Εβραίοι στη Γερμανία. Την εποχή εκείνη υπήρχαν στην Γερμανία περίπου 80 με 90 εκατομμύρια Γερμανοί και μόνο 460.000 Εβραίοι. Περίπου το 0,5% του πληθυσμού ήταν Εβραίοι, και όμως ήλεγχαν όλο τον Τύπο και το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας, διότι όταν υποτιμήθηκε το γερμανικό μάρκο είχαν αγοράσει με τα πολύτιμα δολάρια ΗΠΑ που είχαν τα πάντα (4).

Οι Εβραίοι προσπάθησαν όλα αυτά να τα συγκαλύψουν, δεν ήθελαν να καταλάβει και να συνειδητοποιήσει ο κόσμος, ότι έχαν προδώσει και πουλήσει τη Γερμανία και οι Γερμανοί δεν τους το συγχώρησαν αυτό. Οι Γερμανοί τους καταπολεμούσαν με κατάλληλες ενέργειες. Κάναν διακρίσεις εις βάρος τους, όπου και όποτε μπορούσαν. Τους απέφευγαν όπως και εμείς θα αποφεύγαμε τους μαύρους, τους Κινέζους ή τους Καθολικούς, εάν ήταν υπεύθυνοι για την ήττα μας, και μας είχαν πουλήσει στον εχθρό. Μετά από λίγο καιρό, οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν σε μια παγκόσμια διάσκεψη στο Άμστερνταμ.

Στη συνάντηση, που έγινε το 1933, συμμετείχαν Εβραίοι από κάθε χώρα. Και είπαν για την Γερμανία: “Διώξτε τον Χίτλερ και δώστε μας πίσω τις παλιές θέσεις που είχαμε, ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι κομμουνιστής ή οτιδήποτε άλλο. Δεν μπορείτε να μας αντιμετωπίζετε έτσι. Εμείς, οι Εβραίοι του κόσμου, σας εκδίδουμε ένα τελεσίγραφο“. Μπορείτε να φανταστείτε τι είπαν οι Γερμανοί στούς Εβραίους. Τι συνέβη τότε;
Το 1933, όταν η Γερμανία αρνήθηκε να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Συνέδριο, η Διάσκεψη διακόπηκε .
Ο κύριος Samuel Untermyer, ο επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας της Διάσκεψης, επέστρεψε στις ΗΠΑ. Πήγε κατευθείαν από το ατμόπλοιο στο στούντιο της Columbia Broadcasting System – CBS, και εξέδωσε μια γνωμοδότηση, που μεταδόθηκε από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς των ΗΠΑ, στην οποία έλεγε:

“Εμείς βρισκόμαστε τώρα σε μια ιερή σύγκρουση με τη Γερμανία, και θα την πεινάσουμε ώσπου να παραδοθεί. Εμείς θα μποϊκοτάρομε τα γερμανικά προιόντα σε όλο τον κόσμο”.
Γεγονός είναι, ότι τα δύο τρίτα των τροφίμων στην Γερμανία εισάγονται. Και οι εισαγωγές μπορεί να γίνονται, όταν ταυτόχρονα γίνονται και εξαγωγές. Έτσι εάν η Γερμανία δεν μπορεί να εξάγει, θα πρέπει να λιμοκτονήσουν τα δύο τρίτα του γερμανικού λαού. Αρκετά τρόφιμα υπήρχαν μόνο για το ένα τρίτο.

Σ’ αυτή την δήλωση που έχω εδώ και δημοσιεύθηκε στους New York Times της 7. Αυγούστου 1933, ο κύριος Samuel Untermyer ανακοίνωνε, ότι αυτός είναι ο “δικός μας τρόπος αυτοάμυνας”. Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ κοινοποίησε αυτή τη διαταγή στο National Recovery Administrationτη, ότι όποιος δεν υπακούει σ’ αυτό το “New Deal” θα μποϋκοτάρεται κατ’ αυτό τον τρόπο. Θα θυμάστε, κυρίες και κύριοι, ότι την αποδέχθηκε ακόμη και το Ανώτατο Δικαστήριο.

Τελικά οι Εβραίοι κήρυξαν πόλεμο κατά της Γερμανίας, και αυτός ο πόλεμος ήταν τόσο αποτελεσματικός, που σε κανένα κατάστημα πλέον δεν έβρισκες ένα προιόν με την ετικέττα “Made in Germany”.

Ένας υπάλληλος της εταιρείας Woolworth μου είπε, ότι επιτραπέζια είδη αξίας πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων έπρεπε να πεταχτούν στο ποτάμι, επειδή οι πελάτες τα έβρισκαν στο μαγαζί αποκαλούσαν τους ιδιοκτήτες “Χιτλερικούς, δολοφόνους κλπ.” Υπήρχαν πολλές πορείες και διαμαρτυρίες.

Σε ένα κατάστημα που ανήκε στην αλυσίδα R.H. Macy και διευθύνετο από την οικογένεια Strauss, που ήταν επίσης Εβραίοι, μια γυναίκα βρήκε ένα καλσόν με το σήμα Made in Germany. Καλσόν από το Chemnitz, που το μαγαζί πουλούσε εδώ και 20 χρόνια, μποϋκοταριστηκαν. Οι ιδιοκτήτες τους αποκλήθηκαν “Χιτλερικοί”. Εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν πάνω κάτω και διαμαρτύρονταν …. Μέχρι τότε κανείς στην Γερμανία δεν είχε πειράξει έναν Εβραίο. Οι Εβραίοι δεν υπέφεραν, δεν πεινούσαν, δεν τους επιτίθεντο, δεν τους δολοφονούσαν.

Φυσικά, οι Γερμανοί είπαν: “Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μποϊκοτάρουν τη χώρα μας, που κάνουν τον λαό μας άνεργο και οδηγούν την βιομηχανία μας σε στασιμότητα; Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν κάτι τέτοιο;”

Οι Γερμανοί θύμωσαν πολύ με τους Εβραίους. Ξαφνικά βαφτηκαν εβραϊκα μαγαζιά στην Γερμανία με συνθήματα και σύμβολα. Γιατί άλλωστε θα έπρεπε ένας γερμανός να δώσει τα λεφτά του σε μια επιχείρηση, ο ιδιοκτήτης της οποίας συνμποικοτάρει τη Γερμανία, ο οποίος φροντίζει να πεινά ο γερμανικός λαός που θα έπρεπε να υποχρεωθεί σε παράδοση, να παραδοθεί στον παγκόσμιο Εβραισμό; Ένα μποϊκοτάζ από ανθρώπους που ήθελαν να αναγκάσουν τους Γερμανούς να αποδεχθούν τον Πρωθυπουργό ή τον Καγκελάριο τους, ήταν γελοίο. Το μποϋκοτάζ πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, αλλά όταν το 1938 ένας νεαρός Εβραίος απο την Πολωνια διείσδυσε στην γερμανική πρεσβεία στο Παρίσι και δολοφόνησε έναν υπάλληλο, η ζωή των Εβραίων στη Γερμανία σκλήρυνε. Τα παράθυρα στα σπίτια τους σπάζανε και άρχισαν οδομαχίες.

Δεν χρησιμοποιώ ευχαρίστως τη λέξη “αντισημιτισμός”, γιατί δεν έχει κανένα νόημα, την χρησιμοποιώ όμως, γιατί δεν την ξέρουμε διαφορετικά. Ο μόνος λόγος, για τον οποίο οι Γερμανοί είχαν αντι-εβραϊκά αισθήματα, ήταν διότι γνώριζαν, ότι οι Εβραίοι είχαν την ευθύνη για την ήττα τους στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και για το μποϊκοτάζ. Έτσι οι Εβραίοι ήταν υπεύθυνοι και για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, διότι, όταν η όλη υπόθεση ξέφυγε από τα χέρια, ήταν σημαντικό να δούμε, ποιος θα επιζήσει απο τον αγώνα και ποιός θα βγεί νικητής.

Έχω ζήσει στη Γερμανία και ξέρω ότι οι Γερμανοί είχαν να επιλέξουν μεταξύ του κομμουνισμού και του χριστιανισμού. Ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο δεν υπήρχε τίποτα. Οι Γερμανοί επέλεξαν τον Χριστιανισμό. Άρχισαν να επανεξοπλίζονται. Τον Νοέμβριο του 1933 η Σοβιετική Ένωση είχε αναγνωριστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Σοβιετική Ένωση έγινε πολύ ισχυρή. Οι Γερμανοί που το αντελήφθησαν αυτό αποφάσισαν να φύγουν και να ξανάρθουν, όταν θάτανε ισχυροί. Το ίδιο κάνουμε άλλωστε κι΄εμείς εδώ, φεύγουμε και εμφανιζόμαστε ξανά στο προσκήνιο όταν είμαστε δυνατοί. Η κυβέρνησή μας ξοδεύει το χρόνο 83 ή 84 δισεκατομμύρια για την άμυνα. Άμυνα εναντίον τίνος; Άμυνα εναντίον των 40.000 Εβραίων στη Μόσχα (5), που έχουν πάρει τη Ρωσία έχουν και με τον ανέντιμό τρόπο τους ελέγχουν επίσης και άλλες χώρες του κόσμου;

Σήμερα, ζούμε στα πρόθυρα του 3ου Παγκοσμίου Πολέμου, απο τον οποίο κανείς δεν θα βγεί νικητής.
Αυτό ξεπερνά την φαντασία μου. Γνωρίζω ότι οι πυρηνικές βόμβες μετρούνται στην περιοχή των μεγατόνων. Ένας μεγατόνος είναι ο όρος για ένα εκατομμύριο τόνους TNT. Οι πυρηνικές μας βόμβες είχαν μια ικανότητα 10 μεγατόνων, 10 εκατομμύρια τόνων ΤΝΤ, όταν αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά. Σήμερα έχουμε πυρηνικές βόμβες στην περιοχή των 200-μεγατόνων, και μόνο ο Θεός ξέρει πόσες έχουν οι Ρώσοι. Με τι έχουμε να κάνουμε σήμερα; Αν σήμερα ξεκινήσουμε έναν πόλεμο, αυτός θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Ναι, θα συμβεί, αν ανοίξει η κουρτίνα για την τρίτη πράξη.

Η πρώτη πράξη ήταν ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η δεύτερη ο 2ος και η τρίτη θα είναι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Εβραίοι του κόσμου, οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι, είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν τις ΗΠΑ σαν βάση για το σχέδιό τους, να κάνουν τη γη της Παλαιστίνης πρωτεύουσα της παγκόσμιας κυβέρνησής που επιδιώκουν. Αυτό είναι τόσο αληθινό, όσο εγώ που στέκομαι εδώ. Δεν είμαι μόνο εγώ που το ξέρω αυτό και το έχω διαβάσει, το κάνανε και άλλοι πολλοί εδώ και είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Τι μπορούμε και τι πρέπει να κάνουμε; Η ζωή που θα μπορούσατε να σώσετε εσείς, θα μπορούσε να είναι ο γιος σας. Τα παιδιά σας θα μπορούσαν να είναι αυτή τη νύχτα καθ’ οδόν για τον πόλεμο, και εσείς ξέρετε γι’ αυτό τόσο πολύ λίγο, όσο γνωρίζαν και το 1916, όταν η βρετανική κυβέρνηση και οι Σιωνιστές συνήψαν την συμφωνία τους. Το γνωρίζατε αυτό; Κανείς στίς ΗΠΑ δεν το ήξερε. Δεν του επιτρέπανε να το γνωρίζει.

Ποιος το ήξερε; Το ήξερε ο Πρόεδρος Wilson. Το ήξερε ο συνταγματάρχης House. Το ήξεραν επίσης και άλλοι μεμυημένοι. Εγώ το ήξερα; Ναι, είχα μια αρκετά καλή ιδέα για το τι συνέβαινε. Ήμουν σε στενή επαφή με τον Henry Morgenthau sen. κατα την προεκλογική εκστρατεία του 1912, όταν εξελέγη ο Πρόεδρος Ουίλσον. Έγινε συζήτηση γύρω από το γραφείο του. Εγώ ήμουν ανθρωπος της εμπιστοσύνης του Henry Morgenthau sen. που ήταν πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών, και ήμουν σε στενή επαφή με τον Rollo Wells που ήταν ταμίας.

Ήμουν σ’ αυτό τον κύκλο. Ο Πρόεδρος Wilson στο τέλος του τραπεζιού και όλοι οι άλλοι. Άκουσα πώς τον σφυροκοπούσαν με τον φόρο εισοδήματος, μέσω του οποίου δημιουργήθηκε η Federal Reserve, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, και άκουσα, πώς του κάνανε κατήχηση για το σιωνιστικό Κίνημα. Ο Δικαστής Brandeis και ο Πρόεδρος Wilson ήταν τόσο κοντά, όσο αυτά τα δύο δάχτυλα στο χέρι μου. Ο Πρόεδρος Wilson ήταν απόλυτα παραλυμένος οταν αποφασίστηκε αυτό το νεογέννητο μωρό (η Federal Reserve). Έτσι μπήκαμε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ όλοι μας “κοιμώμασταν”. Έστειλαν τα παιδιά μας στη σφαγή. Για ποιο πράγμα; Μόνο και μόνο για να πάρουν οι Εβραίοι την “Παλαιστίνη” σαν την “Κοινοπολιτεία” τους.”

Σας έχουν κάνει τόσο ηλίθιους, που δεν ξέρετε πια τι είναι αριστερά και τι δεξιά.

Τι γνωρίζουμε για τους Εβραίους; Τους αποκαλώ εδω Εβραίους, γιατί έτσι τους ξέρουμε. Εγώ προσωπικά τους αποκαλώ “οι λεγόμενοι Εβραίοι”, γιατί εγώ ξέρω ποιοι είναι. Οι Εβραίοι της Ανατολικής Ευρώπης, απο τούς οποίους κατάγεται το 92% του εβραϊκού πληθυσμού της γης, στην πραγματικότητα δεν είναι Εβραίοι. Στην πραγματικότητα είναι Χαζάροι (6).

Οι Χαζάροι ήταν μια πολεμική φυλή που ζούσε στην καρδιά της Ασίας. Ήταν τέτοιοι πολεμιστές, που οι ίδιοι οι Ασιάτες τους εδιωξαν από την Ασία στέλνοντάς τους στην Ευρώπη. Οι Χαζάροι ίδρυσαν ένα μεγάλο βασίλειο με μια επιφάνεια 800.000 τετραγωνικά μίλια. Εκείνη την εποχή η Ρωσία δεν υπήρχε ακόμη, το ίδιο και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το βασίλειο των Χαζάρων ήταν το μεγαλύτερο σε ολόκληρη την Ευρώπη, τόσο μεγάλο και τόσο ισχυρό, που αν άλλοι μονάρχες τους ζητούσαν στρατιωτική βοήθεια, θα μπορούσαν να τους στείλουν μέχρι 40.000 στρατιώτες. Τόσο μεγάλο και ισχυρό ήταν.

Οι Χαζάροι ήσαν θαυμαστές – λάτρευαν τον φαλλό, κάτι που είναι ανήθικο και δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Αυτός ήταν η “θρησκεία” τους, όπως ήταν και η θρησκεία πολλών άλλων ειδωλολατρών και βαρβάρων του πλανήτη. Ο βασιλίας των Χαζάρων ήταν τόσο αηδιασμένος από αυτο τον εκφυλισμένο τρόπο ζωής, που αποφάσισε να υιοθετήσει μια άλλη “πίστη”, τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ ‘η τον Ιουδαϊσμό, που στην πραγματικότητα είναι ο Ταλμουδισμός. Επέλεξε τους Εβραίους, και ότι έγινε η θρησκεία του κράτους. Ίδρυσε τις σχολές του Ταλμούδ Pumbedita και Sura, οι οποίες εκπαίδευσαν χιλιάδες ραβίνους. Άνοιξε συναγωγές και σχολεία και οι υπήκοοι του έγιναν αυτό που σήμερα αποκαλούμε “Εβραίοι”.

Κανείς απ’ αυτούς δεν είχε ποτέ πατήσει το πόδι του στους Αγίους Τόπους, ούτε την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε από τοτε που αυτή ξεκίνησε. Κανείς τους.
Και όμως έρχονται στους χριστιανούς ζητώντας στρατιωτική βοήθεια για την Παλαιστίνη. Λένε: “Δεν θέλετε να βοηθήσετε τον εκλεκτό λαό, να πάρει πίσω τη γη της επαγγελίας του, την πατρίδα των προγόνων του; Είναι χριστιανικό καθήκον σας. Εμείς σας δώσαμε έναν από τους γιους μας σαν Κύριο και Λυτρωτή. Εσείς πηγαίνετε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, γονατίζετε και προσεύχεστε σε έναν Εβραίο, και εμείς είμαστε Εβραίοι”.

Στην πραγματικότητα όμως είναι ειδωλολάτρες Χαζάροι, που ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό όπως τον ασπάσθηκαν και οι Ιρλανδοί. Είναι γελοίο να τους λέμε “λαο των Αγίων Τόπων”, όπως θα ήταν γελοίο να ονομάσουμε 54 εκατομμύρια Κινέζους “Άραβες”. Θα έπρεπε να αναρωτηθούμε, αν τα μυαλά μας λειτουργούνε καλά, αν ονομάζαμε τους Κινέζους “Άραβες”. Όποιος πίστευε ότι αυτοί οι Κινέζοι είναι Άραβες, δεν θα ήταν στα καλά του. Το μόνο που έκαναν, ήταν να ασπασθούν την εβραική πίστη, προέλευση του οποίου είναι η Μέκκα της Αραβίας. Ακριβώς όπως το έκαναν και οι Ιρλανδοί.
Οι Ιρλανδοί δεν έγιναν άλλοι άνθρωποι. Είναι πάντα οι ίδιοι, μόνο που έχουν αποδεχθεί τον Χριστιανισμό, και όμως εξακολουθούν να είναι Ιρλανδοί.

Αυτοί οι Χαζάροι, αυτοί οι ειδωλολάτρες, αυτοί οι Ασιάτες, ήταν μια μογγολική φυλή, η οποία εκδιώχθηκε από την Ασία και ήρθε στην Ευρώπη. Επειδή ο βασιλιάς τους είχε αποδεχθεί αυτήν την πίστη, το έκανε και ο λαός του που δεν είχε μια άλλη επιλογή. Ακριβώς όπως και στην Ισπανία. Ο βασιλιάς ήταν καθολικός, άρα καθολικός ήταν και ο λαός του. Όποιος το αρνήθηκε, έπρεπε να εγκαταλείψει τη χώρα. Έτσι έγιναν οι Χαζάροι αυτό που σήμερα λέμε “Εβραίοι”.
Τώρα μπορείτε να δείτε, πόσο ανόητο ήταν εκ μέρους των χριστιανικών κυβερνήσεων να πουν: “Θα βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις και το κύρος μας τον εκλεκτό λαό του Θεού να πάρει πίσω τη γη των προγόνων του”. Υπάρχει κανένα μεγαλύτερο ψέμα από αυτό;

Οι Εβραίοι ελέγχουν τις εφημερίδες, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους βιβλίων, και επειδή οι πολιτικοί μας μιλούν “τη γλώσσα τους», δεν είναι περίεργο που εσείς πιστεύετε αυτά τα ψέματα. Θα πιστεύατε, ότι το μαύρο είναι άσπρο, αν σας το λέγανε αρκετά συχνά. Δεν θα λέγατε πια το μαύρο μαύρο. Θα λέγατε το μαύρο άσπρο, και κανείς δεν θα σας κατηγορούσε γι’ αυτό. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ψέματα στην ιστορία μας. Είναι το θεμέλιο της μιζέριας που μας έχει πλήξει.

Ξέρετε τι κάνουν οι Εβραίοι την Ημέρα της Εξιλέωσης, την ημέρα που εσείς νομίζετε ότι είναι “ιερή” για τους Εβραίους; Εγώ ήμουν ένας από αυτούς. Αυτό δεν είναι φήμες. Εγω δεν είμαι εδώ για να σας διηγηθώ σαχλαμάρες. Σας δίνω στοιχεία!

Την ημέρα της Εξιλέωσης πηγαίνουν σε μια συναγωγή. Για την πρώτη στέκονται όρθιοι άνθρωποι. Είναι η μόνη προσευχή που στέκονται όρθιοι. Επαναλαμβάνουν τρεις φορές μια σύντομη προσευχή που λέγεται “Koλ Νίντρε”. Σ’ αυτή την προσευχή κάνουν μια συμφωνία με τον Θεό, που λέει, ότι κάθε όρκος, κάθε υπόσχεση, τάξιμο που θα κάνουν τους επόμενους δώδεκα μήνες σε μη Εβραίους, είναι άκυρο.

Ο όρκος δεν είναι όρκος, η υπόσχεση δεν είναι μια υπόσχεση και το τάξιμο δεν είναι τάξιμο. Αυτά όλα δεν έχουν για τους Εβραίους καμία ηθική αξία. Και το Ταλμούδ διδάσκει, ότι αν κάποιος κάνει έναν όρκο, δώσει μια υπόσχεση ή κάνει ένα τάμα, να θυμάμαι πάντα την ημέρα του Εξιλασμού, επειδή σαν Εβραίος δεν πρέπει να τα τηρήσει, σαν Εβραίος εξαιρείται απο την τήρησή τους…(7).
Πόσο λοιπόν μπορείτε να βασιστείτε στην εντιμότητα ενός Εβραίου; Να υπολογίζετε τότε ακριβώς όπως πίστευαν οι Γερμανοί το 1916 τις εβραίικες υποσχέσεις. Θα έχουμε κι’ εμείς την ίδια τύχη με τη Γερμανία, και για τους ίδιους λόγους.

Για το κείμενο
Τίτλος στα αγγλικά: “Benjamin Freedman the 1961 Willard Hotel speech”. Μετάφραση στα γερμανικά απο τον Τ. Steinemann με τον τίτλο “Das Weltmachtsprinzip der Zionisten – Deutschland und die “Juden”.
Μετάφραση στα ελληνικά (απο το γερμανικό κείμενο) απο τον Εμμανουήλ Σαρίδη

Οι υπογραμμίσεις είναι απο τον Τ. Steinemann, που γράφει στο τέλος:
Αναρωτιέμαι, παρεμπιπτόντως, γιατί στο 9/11 ΔΕΝ υπήρξαν Εβραίοι μεταξύ των θυμάτων; Μήπως τη μέρα εκείνοι είχαν όλοι οι Εβραίοι διακοπές…

Υποσημειώσεις

[1] Mearsheimer, John και Stephen Walt, H Lobby του Ισραήλ και η Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ, Harvard University, Kennedy School of Government, Τμήμα Ερευνών, Κείμενα Εργασίας Σειρά RWP06-011, Μάρτιος 2006, http://www.lrb.co.uk/v28/n06/mear01_.html

[2] Το κατονόμασμα των χωρών αυτών ως “άξονας του κακού” απο τον Τζορτζ Μπους οφείλεται στον “νεοσυντηρητικό” Εβραίο David Frum που έγραφε τίς ομιλίες του.

[3] Η αναφορά στην δήλωση Balfour απορρίπτεται συχνά σαν μέρος μιας “δεξιάς θεωρίας συνωμοσίας”. Θα πρέπει γι’ αυτό να σημειωθεί εδώ, ότι στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Κράτους του Ισραήλ στις 14. Μαίου 1948 γίνεται ρητά αναφορά στην δήλωση Balfour. Ο Nahum Goldmann, πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου από την ίδρυσή του το 1938 μέχρι το 1977, δήλωσε περι αυτού τα εξής: “Για την ίδρυση του Ισραήλ έπρεπε να γίνουν δύο πόλεμοι. Ο πρώτος για να εξαναγκασθεί η Αγγλία στην διακήρυξη του Balfour, ο δεύτερος να να υποχρεώσουμε τα Ηνωμένα Έθνη να αποφασίσουν την δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους σε ένα τμήμα της Παλαιστίνης”. Βλέπε και: Nahum Goldmann, Israel muß umdenken, σελίδα 15

[4] Να αναφερθεί εδώ συμπληρωματικά, ότι γύρω στο 1933 το ποσοστό των Εβραίων ήταν και στα εξής επαγγέλματα δυσανάλογα υψηλό: Γιατροί 52%, δικηγόροι 48%, Συμβολαιογράφοι 56%. Και αυτό, έχοντας υπ’ όψιν, με έναν εβραϊκό πληθυσμό μικρότερο του 1%! (Βλέπε και Gregor Schwarz-Bostunitsch, Jüdischer Imperialismus

[5] Το ότι ο Μπολσεβικισμός στις πρώτες ημέρες του ήταν ένα σχεδόν αποκλειστικά εβραϊκό κίνημα, είναι σήμερα απόλυτα τεκμηριωμένο. Δείτε επίσης: Johannes Rogalla von Bieberstein, Jüdischer Bolschewismus καθώς και Alexander Solschenizyn, Die Juden in der Sowjetunion

[6] Βλέπε επίσης: Arthur Koestler, Der dreizehnte Stamm – Das Reich der Khasaren und sein Erbe (Η δέκατη τρίτη φυλή – Η αυτοκρατορία των Χαζάρων και η κληρονομιά της

[7] Περισσότερες πληροφορίες για τις λιγότερο γνωστές πτυχές του Ιουδαϊσμού, βλέπε μεταξύ άλλων και εδώ: www.abbc.net/talmud/ger/talmud.htm




ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/08/blog-post_1208.html#ixzz22soXb4g4

L' Echo: Πού θα είναι η Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια...


http://hassapis-peter.blogspot.gr/2012/08/l-echo.html

Τετρασέλιδο αφιέρωμα στην κρίση της Ευρωζώνης, υπό τον τίτλο «Πέντε χρόνια μετά: που πάει το ευρώ;» δημοσιεύει η βελγική εφημερίδα L' Echo, με πλήθος αναφορών στην Ελλάδα.

Αναλυτικότερα, στο πρώτο τμήμα του αφιερώματος γίνεται μια ιστορική αναδρομή στην κρίση από το 2007 μέχρι σήμερα, σημειώνοντας πως εν μέσω....
της παγκόσμιας ύφεσης του 2009, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα αβυσσαλέο χρέος της τάξης του 120%.

Περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατούσε αναφέρει τα εξής:

«Έτσι όπως βυθίζεται η οικονομία, η Ελλάδα τρέχει με φόρα προς έναν τοίχο. Είναι η αρχή της ελληνικής κρίσης. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ευρώ, το χρέος μιας χώρας δεν αποτελεί σταθερή αξία. Από σύνοδο σε σύνοδο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να πείσουν τους επενδυτές για το αντίθετο. Χωρίς αποτέλεσμα. Οι τόκοι που απαιτούν οι αγορές παίρνουν φωτιά, η Ελλάδα έχει de facto αποκλειστεί από τις αγορές…».

Το χειρότερο, όμως, σχολιάζει η Echo, ήταν ο φόβος του τι θα γινόταν με τους άλλους αδύναμους κρίκους (τις ιρλανδικές τράπεζες, την πορτογαλική παραγωγικότητα και την ισπανική αγορά ακινήτων) αν έδιωχναν την Ελλάδα από το «κοπάδι» και τίποτα δεν μπορούσε να τη σώσει.

Σε άλλο τμήμα του αφιερώματος, όπου τρεις οικονομολόγοι απαντούν σε ερωτήσεις για το μέλλον της ευρωζώνης σε πέντε χρόνια από σήμερα, οι De Grauwe (London School of Economics), Geert Noels (Econopolis) και Etienne de Callatay (Τράπεζα Degroof), εκφράζουν την άποψη πως η Ευρώπη θα βρίσκεται ακόμα σε ύφεση, τα προβλήματα των τραπεζών θα επιμένουν κι η Ελλάδα δεν θα είναι πλέον μέλος της ευρωζώνης.

Συγκεκριμένα, απαντώντας σε ερώτηση αν η ευρωζώνη θα παραμείνει η ίδια, ο οικονομολόγος Paul De Grauwe εκτιμά πως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία ενδέχεται να εγκαταλείψουν το ευρώ, αλλά και πως είναι εξίσου πιθανό να κάνει το ίδιο και η Γερμανία ακολουθούμενη από μια ομάδα χωρών που θα γίνουν οι δορυφόροι του γερμανικού μάρκου.

Στην ίδια ερώτηση, ο Geert Noels απαντά πως κατά τη δική του εκτίμηση μόνον η Ελλάδα θα χρειαστεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη σχολιάζοντας: «Οι προσπάθειες που απαιτούνται από αυτήν τη χώρα είναι τέτοιες, που κάποια στιγμή δεν θα αντέξει ένα ακόμα πρόγραμμα λιτότητας. Θα πρέπει, λοιπόν, να κάνει κάτι άλλο. Κάτι που θα είναι εφικτό, μέσω της εξόδου της από την ευρωζώνη. Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να έχουν κάνει αρκετές προσπάθειες ώστε να διασφαλίσουν πως καμία χώρα δεν θα ακολουθήσει την Ελλάδα όταν εκείνη εγκαταλείψει την ευρωζώνη».

Πηγή: ΑΠΕ, L' Echo
Από:  epikaira.gr

ΕΛΕΕΙΝΑ ΜΙΖΕΡΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ..


http://exomatiakaivlepo.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5683.html

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Στο Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου, πραγματοποιούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου οι Βρετανοί διοργανωτές καυχιόντουσαν πως θα διεξάγουν τους ασφαλέστερους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όμως, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, άρχισαν τα τεράστια προβλήματα που ανάγκασαν πολλούς να πιστέψουν πως τελικά οι ασφαλέστεροι Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν στην Αθήνα το 2004 και ας προσπαθούσαν τότε, ανεπιτυχώς, οι Βρετανοί να βρουν μια ευκαιρία για να μας λοιδορήσουν.
Έτσι, τις τελευταίες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, η ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι που είχε αναλάβει την ασφάλεια των Αγώνων, δήλωσε αδυναμία να εκπληρώσει στο 100% τις συμβατικές της υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα μετά την αναταραχή που δημιουργήθηκε, να επιλυθεί το ζήτημα με τη συμμετοχή επιπλέον Αστυνομικών δυνάμεων αλλά και δυνάμεων του στρατού.
Πέραν των παραπάνω, επιστρατεύτηκαν ηλεκτροφόροι φράκτες, κάμερες ασφαλείας, δορυφορικά συστήματα, στρατιωτικά ελικόπτερα και μαχητικά αεροπλάνα. Μάλιστα, στα κτίρια κοντά στο Ολυμπιακό Πάρκο, τοποθετήθηκε από το βρετανικό στρατό συστοιχία πυραύλων. Είναι η πρώτη φορά άλλωστε, που τέτοιου είδους αντιαεροπορικά οπλικά συστήματα αναπτύσσονται στην αγγλική πρωτεύουσα μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Όμως, παρά τα παραπάνω μέτρα ασφαλείας, οι διοργανωτές δεν απέφυγαν τον διασυρμό με τα τραγελαφικά λάθη που έγιναν, όπως, το ότι χάθηκαν τα κλειδιά του Γουέμπλεϊ, γεγονός που ανακοίνωσε η Αστυνομία του Λονδίνου ή η εισβολή και η παρέλαση της Ινδής φοιτήτριας με την Ινδική αποστολή, δίπλα στον σημαιοφόρο. 
Τις ελλείψεις των διοργανωτών και τα προβλήματα με τα μέτρα ασφαλείας, όμως, ήρθαν να επισκιάσουν γεγονότα που σκοπό είχαν να μειώσουν και εν πολλοίς να εξευτελίσουν τους Έλληνες αθλητές, οι οποίοι στους Αγώνες ήταν εκπρόσωποι του Ελληνικού Έθνους. Έτσι, καταρχήν, σε κάποιο σημείο της ομιλίας του, ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ζακ Ρόγκ, στην τελετή έναρξης των Αγώνων, δήλωσε ξεδιάντροπα: «Κατά μία έννοια, οι Ολυμπιακοί Αγώνες επιστρέφουν σπίτι τους απόψε». Αυτή η «άστοχη» αποστροφή του λόγου ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην πατρίδα μας, με πιο αιχμηρή τη δήλωση των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» που χαρακτήρισαν τον Ρόγκ ως απαράδεκτο, ανιστόρητο και προκλητικό και τον κάλεσαν να ζητήσει δημόσια συγγνώμη. Τη σκυτάλη αυτού του γεγονότος πήρε η σημαιοφόρος της αθλητικής αποστολής της Γερμανίας, Νατάσσα Κέλερ, η οποία έγραψε στον λογαριασμό του twitter της: «Το Ολυμπιακό χωριό έχει γεμίσει με ξυπόλητους Ελληνες αθλητές. Μόλις τους βλέπουμε κάνουμε τους μαλάκες, γιατί φοβόμαστε ότι θα μας ζητήσουν δανεικά». Ακολούθως, μια Αγγλίδα αθλήτρια έγραψε: «Ελπίζω οι πεινασμένοι Έλληνες να μην φάνε όλο το φαγητό στο Ολυμπιακό χωριό»!!!
Γι΄αυτές τις άκρως εξευτελιστικές και προσβλητικές για τη χώρα μας δηλώσεις, τι έπραξαν η Ελληνική Κυβέρνηση και ο αρχηγός της Ελληνικής αποστολής στο Λονδίνο, κ. Ισίδωρος Κούβελος; Ο κ. Κούβελος, αντί, με το αξίωμα του αρχηγού της Ελληνικής αποστολής, να διαμαρτυρηθεί έντονα στους αντίστοιχους αρχηγούς αποστολών της Γερμανίας και της Αγγλίας γι΄αυτές τις δηλώσεις των αθλητριών τους, οι οποίες αποτελούν αναμφισβήτητα, ύβρεις κατά ενός ολόκληρου λαού, αυτός αποκεφάλισε την αθλήτριά μας, Βούλα Παπαχρήστου, αποκλείοντας τη συμμετοχή της στους αγώνες, για ένα αφελές αστείο που αναπαρήγαγε μέσω του twitter της και το οποίο δεν είχε καμιά σχέση με το περιεχόμενο των δυο ξένων αθλητριών. Έτσι, τάχατες, για να προστατέψει την Ελληνική αποστολή από ρατσιστικά φαινόμενα που δεν συνάδουν με το Ολυμπιακό πνεύμα, σμπαράλιασε τα όνειρα μιας αθλήτριας, όπως και όλων των Ελλήνων, για μια παγκόσμια διάκριση. Αντίθετα, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι είχαν τηνπρόνοια να προστατέψουν τις αθλήτριές τους και το λαό τους, διαγράφοντας από το λογαριασμό τουtwitter τα συγκεκριμένα προσβλητικά σχόλια.

Σαν να μην έφταναν όμως όλα τα παραπάνω, ακολούθησαν οι απίστευτοι και απαράδεκτοι ισχυρισμοί που διατύπωσε από το Λονδίνο ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Ζαγκ Ρογκ. Πιο συγκεκριμένα, υποστήριξε πως στην Τουρκία είναι η ρίζα της Ολυμπιακής Φλόγας γι΄αυτό έχει και το δικαίωμα να τη φέρει πίσω στις ρίζες της που είναι η Αττάλεια και το βουνό Όλυμπος, στην περιοχή της αρχαίας Λυκίας.

Δυστυχώς, κανένας ανεύθυνο-υπεύθυνος δεν απάντησε από την Ε.Ο.Ε., ή από την Ελληνική πολιτεία προκειμένου να βάλει στη θέση τους, τους ανιστόρητους και προκλητικούς Τούρκους. Διαχρονικά, καμιά δήλωση Τούρκου αξιωματούχου, πολύ δε περισσότερο Τούρκου Πρωθυπουργού, δεν γίνεται για πλάκα. Τέτοιας υφής δηλώσεις υποδηλώνουν μελλοντικές κινήσεις που έχουν σκιαγραφηθεί επί χάρτου από τη γείτονα χώρα και την κατάλληλη στιγμή μετατρέπονται σε στρατηγικής σημασίας κινήσεις. Έτσι, κάθε 25-35 χρόνια βιώνουμε και θρηνούμε ως χώρα μια Εθνική καταστροφή.

Επιπλέον, αυτοί οι άθλιοι και ελεεινοί τύποι, οι οποίοι είναι ανήμποροι να υπερασπισθούν την Ελλάδα, λόγω της δουλικότητας και της οσφυοκαμψίας τους, έδειξαν το πόσο μικροπρεπείς είναι, όταν αποφάσισαν να ζητήσουν από τους αθλητές που αποκλείστηκαν και επέστρεψαν στην Ελλάδα, τα μισά χρήματα (150 €) των οδοιπορικών τους πίσω, με το πρόσχημα της σωστής διαχείρισης του κρατικού χρήματος. Ελεεινά, μίζερα και μικρόψυχα ανθρωπάκια, είναι δυνατόν εσείς να είστε απόγονοι τόσων και τόσων Μεγάλων Ελλήνων;

Στο προηγούμενο άρθρο μου «Κούβελε, Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης», σε κάποιο σημείο ανέφερα: «Αυτοί οι αθλητές και οι αθλήτριες, κοπιάζουν αθλούμενοι επί πολλά χρόνια για να μπορούν να συμμετάσχουν σε μια Ολυμπιάδα. Ασχολούνται με την αμέριστη συμπαράσταση των γονιών τους από την παιδική τους ηλικία με τον αθλητισμό. Κάνουν πράξη δηλαδή, το «νους υγιής εν σώματι υγιεί», με αποτέλεσμα τη φυσική υγεία τους σε συνάρτηση με τις μαθητικές και ακολούθως φοιτητικές τους επιδόσεις. Έτσι, εκεί που άλλοι συνομήλικοί τους απολαμβάνουν τον ελεύθερο χρόνο τους, αυτοί «χύνουν» ποτάμια ιδρώτα για την μελλοντική διάκριση και προσπαθούν να σταθούν πάλι στα πόδια τους, κυρίως ψυχολογικά, μετά από κάποιους τραυματισμούς που πολλές φορές είναι επώδυνοι. Όλα αυτά τα παιδιά, ότι κατάφεραν, το κατάφεραν από μόνα τους, με μόνη βοήθεια τους γονείς και τους προπονητές τους. Δυστυχώς, η πολιτεία ήταν πάντα απούσα και περίμενε την όποια διάκριση αυτών των παιδιών για να βγάλει αναμνηστικές φωτογραφίες και να υφαρπάξει μέρος της επιτυχίας τους».

Πριν, λοιπόν, στεγνώσει το μελάνι των λόγων μου, ήρθε αυτά τα λόγια να τα επιβεβαιώσει η αθλήτριά μας στο άλμα επί κοντώ, Στέλλα Ηρώ Λεδάκη, που έφερε ξανά στο προσκήνιο την απουσία της Πολιτείας στην προετοιμασία των αθλητών του στίβου. Η αθλήτριά μας είπε συγκεκριμένα: «Ξέρω πως ότι έκανα, το έκανα ουσιαστικά μόνη μου, γιατί αγωνίστηκα χωρίς την παρουσία του προπονητή μου που θα ήθελα να βρίσκεται στις κερκίδες. Δυστυχώς κανείς δεν συνέβαλε για να βρίσκεται στο Λονδίνο και αισθανόμουν ότι πάλευα μόνη μου και αυτό σε κάποιο βαθμό με επηρέασε. Θέλω ακόμη να πω ότι παλεύω μόνη με τη βοήθεια της οικογένειάς μου και μάλιστα οι γονείς μου ήρθαν με δικά τους έξοδα στο Λονδίνο για να με υποστηρίξουν, αλλά δεν κατάφεραν να μπουν στο στάδιο, αφού δεν υπήρχαν εισιτήρια….Θέλω να τονίσω ότι δεν έχω κανενός είδους οικονομική υποστήριξη από κανέναν ούτε από ιδιώτες, ούτε από την Πολιτεία. Δεν ξέρω αν θα μου δώσουν μεγαλύτερη σημασία μετά την εμφάνισή μου εδώ, ελπίζω να γίνει κάτι τέτοιο, γιατί ότι κάνουμε είναι με μόχθο και με κατάθεση ψυχής».

Κύριοι, της Ελληνικής πολιτείας, αυτή είναι η απάντηση προς εσάς, από όλους τους Έλληνες αθλητές που μοχθούν νυχθημερόν μόνοι τους, με αντίξοες συνθήκες για μια διάκριση και για να δώσουν σε σας τους καλοβολεμένους την ευχαρίστηση μιας φωτογράφισης μαζί τους. Κε Πρωθυπουργέ, να τους χαίρεστε τους εγκάθετους ακαμάτηδες, μίζερους και χλιμίτζουρες κατσαπλιάδες της κομματικής εξουσίας. Ευτυχώς, που έχουμε και αυτά τα παιδιά να μας δίνουν δροσιά ευτυχίας και περηφάνιας, με την προσπάθειά τους και την μεγάλη τους αγάπη στα γαλανόλευκα χρώματα. Χρώματα που ποτέ εσείς οι πολιτικοί όχι μόνο δεν τιμήσατε, αλλά με τις αποφάσεις σας, αποφάσεις αυτού του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος που και εσείς είστε μέλος, οδηγήσατε την Ελλάδα μας στην οικονομική και κοινωνική κατάρρευση, επιτρέποντας σε κάθε ανιστόρητο και κακεντρεχή ξένο πολιτικό, δημοσιογράφο ή αθλητή να μας χλευάζει.

Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος

Πανταλάκης – Γενική Αποθηκών. Το σύστημα Σημίτη συνεχίζει να ξεπουλά την Ελλάδα.


http://olympia.gr/2012/08/07/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC/

Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του Σημίτη για τα οποία ουδείς οδηγήθηκε στην δικαιοσύνη. Από κοντά και ο Παπαδήμος που “δεν είδε”, ο Προβόπουλος “που δεν άκουσε”, ο Σάλλας που σίγουρα ήταν από τους λίγους που κέρδισαν και συνεχίζουν να κερδίζουν. Και να κυβερνούν. Το ποιός πληρώνει, το ξέρετε.

Εκπληκτική η έρευνα, από το http://www.marketzone.gr/

ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ - γράφει ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2664.aspx#.UCFNqPbN-BY 

ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ: Οι εθνικιστικές εξάρσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, τρεφόμενες δυστυχώς από τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του ευρώ, σε συνδυασμό με την κρίση χρέους της Ευρωζώνης και τη λαθρομετανάστευση, δεν μας προϊδεάζουν για ένα ευχάριστο μέλλον

Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, “Κατά τον Αϊνστάιν, ο ορισμός της ηλιθιότητας είναι το να επιχειρείς για δεύτερη φορά το ίδιο πείραμα, αναμένοντας να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Στην περίπτωση της Ελλάδας λοιπόν, να ελπίζεις ανόητα ότι, με την ίδια συνταγή, θα καταφέρεις να διορθώσεις τα σφάλματα της χώρας σου.

Απλούστερα ότι, με τα ίδια «διεφθαρμένα, σάπια υλικά», θα επανέλθει ως εκ θαύματος η χώρα σε πρωτογενή πλεονάσματα, θα μειωθεί η ανεργία, θα αναβιώσουν οι επιχειρήσεις, θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, θα υπάρξουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και θα ακολουθήσει ανάπτυξη”.

Ακολουθεί μία σειρά από διάφορα μεταξύ τους κείμενα, μερικά επαναλήψεις προηγουμένων, τα οποία αναλύουν ή/και περιγράφουν την κρίση (ορισμένες από τις προτάσεις μας, ειδικά για την επίλυση της ελληνικής κρίσης χρέους, ευρίσκονται στο άρθρο «λιτότητα, δραχμή ή αναδιάρθρωση»), από διαφορετικές μεταξύ τους οπτικές γωνίες:

Τα T-Bills και η ανάγκη αναβολής εξόφλησης των ομολόγων

Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως χρήματα, εντός του Αυγούστου - για να εξοφλήσει το ληξιπρόθεσμο ομόλογο που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ, καθώς επίσης για να πληρώσει τις υπόλοιπες οφειλές της. Για να τα καταφέρει, θα εκδώσει T-Bills: δηλαδή, βραχυπρόθεσμα ομόλογα συγκεκριμένου σκοπού.

Για να μπορέσει τώρα να πουλήσει αυτά τα ομόλογα, θα δοθεί ένα επί πλέον κίνητρο στους επενδυτές: η τοποθέτηση τωνT-Bills (Treasury Bills) ως εγγύηση στην Τράπεζα της Ελλάδος, για τη λήψη δανείων εκ μέρους τους (προφανώς με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο).

Αυτό σημαίνει ότι, εξασφαλίζεται μία ακόμη δυνατότητα χρηματοδότησης του ελληνικού δημοσίου από τις εμπορικέςκυρίως τράπεζες, με κερδοσκοπικά χαρακτηριστικά, μέσω της κεντρικής – ένα είδος πανάκριβης τεχνητής αναπνοής, για τον ετοιμοθάνατο ασθενή.

Στο μηχανισμό όμως αυτό έχουν τοποθετηθεί όρια. Ειδικότερα, η Τράπεζα της Ελλάδος επιτρέπεται να παρέχει δάνεια, με την εξασφάλιση των T-Bills, έως συνολικά τρία δις € - ένα ποσόν που προφανώς δεν καλύπτει τις ανάγκες του ελληνικού δημοσίου.

Για το λόγο αυτό η κεντρική τράπεζα ζήτησε την αύξηση του ορίου στα 7 δις € - κάτι με το οποίο συμφώνησε τελικά η ΕΚΤ, κατά τη γερμανική Welt, με στόχο να αποφευχθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας εντός του Αυγούστου (αναβολή για αργότερα).

Η χώρα μας λοιπόν συνεχίζει να δανείζεται και να υπερχρεώνεται, με άγνωστους σε πολλούς από εμάς όρους δανεισμού(κόστος, επιτόκιο κλπ.), παρά το ότι οι δυνατότητες επιστροφής των δανεικών είναι εξαιρετικά περιορισμένες – με αποτέλεσμα νααυξάνονται συνεχώς οι πιθανότητες χρεοκοπίας ή/και επιστροφής στη δραχμή, εν μέσω καταστροφικών υφεσιακών μέτρων 11,5 δις €, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, καθώς επίσης λεηλασίας της ιδιωτικής (υπερφορολόγηση).

Δυστυχώς η κυβέρνηση συνεχίζει να αδυνατεί να καταλάβει ότι (κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει στις επιχειρήσεις, όταν χαθούν τα κεφάλαια τους), η περαιτέρω καθυστέρηση της «ελεγχόμενης αναβολής εξόφλησης των ομολόγων» είναιπαράλογη, εάν όχι παράνομη – ενώ οδηγεί στην εξαθλίωση του πληθυσμού, όταν παράλληλα η πατρίδα του καταδικάζεται στην «τύχη» της στυμμένης λεμονόκουπας.

Όπως πάντοτε, ελπίζουμε και ευχόμαστε να κάνουμε λάθος στις εκτιμήσεις μας, επειδή ίσως τοποθετούμαστε υπερβολικά απαισιόδοξα – γεγονός που σημαίνει ότι, είναι ίσως καλύτερα να διαβάζονται «επιφυλακτικά» τα κείμενα μας.


Εθνικιστική εικόνα της καγκελαρίου σε ιταλική εφημερίδα
Υπενθυμίζουμε εδώ το άρθρο μας «Το 4ο Ράιχ, οι Η.Π.Α. και η Ελλάδα»



Όλα αυτά όμως που συμβαίνουν στην πατρίδα μας (η οποία δεν ανήκει ούτε στη Δύση, ούτε στην Ανατολή, αλλά στον ίδιο τον εαυτό της, ως «κοιτίδα» του πολιτισμού), καθώς επίσης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οδηγούν μεταξύ άλλων σε «εθνικιστικές εξάρσεις» (πρόσφατο «παράδειγμα προς αποφυγή» οι Βρετανοί στην Ολυμπιάδα) - οι οποίες, τρεφόμενες δυστυχώς από την ελεύθερη πτώση της «δημοτικότητας» του ευρώ, δεν μας προϊδεάζουν για ένα ευχάριστο μέλλον.

Ευρώ - λίγο πριν την κατάρρευση
Είναι πλέον εμφανές ότι, η ΕΚΤ δεν έχει καμία αυτόνομη δυνατότητα χειρισμού της κρίσης, εάν δεν προϋπάρχει η συμφωνία της γερμανικής κεντρικής τράπεζας - επειδή είναι ο κύριος «τρόπον τινά» δανειστής της, με απαιτήσεις που ξεπερνούν τα 700 δις €, από το ευρωπαϊκό κεντρικό σύστημα διακανονισμού πληρωμών (Target II).
Η ΕΚΤ τώρα, για να καταφέρει να ελέγξει την κρίση της Ευρωζώνης, είναι υποχρεωμένη να κάνει τρία βήματα μαζί:
(α) Να προβεί στη μαζική αγορά ομολόγων δημοσίου των χωρών του Νότου, έτσι ώστε να διατηρήσει το επιτόκιο δανεισμού τους κάτω από το 5%,
(β) Να ανακοινώσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής και δημοσιονομικής ένωσης της Ευρωζώνης, με στόχο τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης και
(γ) Να αποφασίσει μία ρεαλιστική αναθεώρηση των υφεσιακών προγραμμάτων λιτότητας, με την προσθήκη αναπτυξιακών μέτρων.
Μόνο εάν τα παραπάνω λειτουργήσουν όλα μαζί, σαν ένα πακέτο, θα μειωθούν τα ποσά, τα οποία θα απαιτηθούν για την αγορά ομολόγων του δημοσίου - επειδή θα αποκαθίσταντο η αξιοπιστία της ΕΚΤ, η οποία πλησιάζει επικίνδυνα στο ναδίρ.
Εκτός αυτού, με βάση την ιστορία, τυχόν προσπάθειες διατήρησης (χειραγώγησης) των επιτοκίων δανεισμού κάτω του 5%, χωρίς τα άλλα δύο βήματα, δεν θα είχαν καμία επιτυχία - όπως ακριβώς δεν είχαν επιτυχία στο παρελθόν οι προσπάθειες επηρεασμού των συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Σε κάθε περίπτωση, εάν η ΕΚΤ αποφάσιζε να εφαρμόσει το πρόγραμμα των τριών μέτρων σταθεροποίησης, η Ευρωζώνη θα μπορούσε να βγει από το τούνελ μέσα στον Αύγουστο - ακόμη και αν συνεχίζονταν οι κακές ειδήσεις από τα κράτη-μέλη της, την Κίνα και τις Η.Π.Α.
Κάτι τέτοιο όμως θα απαιτούσε τη συμφωνία του βασικού δανειστή της, της Γερμανίας δηλαδή, η οποία δυστυχώς φαίνεται να έχει άλλες βλέψεις - πιθανότατα μερκαντιλιστικές.
Κλείνοντας, εάν τελικά δεν ακολουθηθούν τα συγκεκριμένα βήματα, άμεσα και όλα μαζί, το ευρωπαϊκό οχυρό δεν θα είναι πλέον σε θέση να κρατηθεί - με τεράστιες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις για ολόκληρο τον πλανήτη, ακόμη μία φορά με ένοχο τη Γερμανία.

Οι ιδιαιτερότητες του ΔΝΤ

“Σήμερα παραιτούμαι από το προσωπικό του ΔΝΤ, ύστερα από δώδεκα χρόνια στο εξωτερικό, ως αξιωματούχος του «Ταμείου» - κατά τη διάρκεια των οποίων, με όπλα τα φάρμακα σας και τα τεχνάσματα σας, εφορμούσα σαν αρπακτικό γεράκι εναντίον των κυβερνήσεων και των λοιπών λαών της Λατινικής Αμερικής.

Για μένα, η παραίτηση μου είναι μία ανεκτίμητη απελευθέρωση – επειδή με αυτόν τον τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω ότι, θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου από αυτό που στα μάτια μου είναι το αίμα εκατομμυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων….Ξέρετε, το αίμα είναι τόσο πολύ που κυλάει σε ποτάμια ενώ, όταν στεγνώνει, σχηματίζει επάνω μου κρούστα. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο, για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα στο όνομα σας” (Badu).

Τα παραπάνω λόγια προέρχονται από έναν πρώην οικονομολόγο του ΔΝΤ ο οποίος, μεταξύ άλλων, ισχυρίσθηκε ότι το «Ταμείο» χρησιμοποιούσε τις στατιστικές ως «φονικά όπλα», για τη αποσταθεροποίηση πολλών χωρών - προφανώς σε «συνεργασία» με τα υπόλοιπα «μαχητικά» της υπερδύναμης, όπως τη Fed, τις εταιρείες αξιολόγησης, τις επενδυτικές τράπεζες, τα hedge funds, τους οικονομολόγους, τα ΜΜΕ κλπ. (προφανώς με τη βοήθεια της ανελλιπούς, στοχευμένης «τροφοδότησης» της κοινής γνώμης, η συμμετοχή της οποίας «απαιτείται» - με σκάνδαλα πολιτικών, με σκοτεινές διαπλοκές υπαλλήλων, με διαφθορά συνδικαλιστών, με «ατασθαλίες» στρατιωτικών ή αστυνομικών, με φοροδιαφυγή πολιτών κοκ).

Επίσης, ο οικονομολόγος επιβεβαίωσε ότι το «Ταμείο» είχε «παραποιήσει» τόσο το χρέος, όσο και τα ελλείμματα, ενώ είχε «διογκώσει» τα στοιχεία για το εργατικό κόστος μίας συγκεκριμένης χώρας, έτσι ώστε η παραγωγικότητα της να φαίνεται πολύ χαμηλή – με στόχο τη χρεοκοπία και τη λεηλασία της, από τις αχόρταγες πολυεθνικές-εντολείς του.

Όλα αυτά μάλλον με την ανοχή, εάν όχι με τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας της χώρας του, αφού είναι γνωστό ότι στις σημερινές, επεκτατικές και «αποκρατικοποιημένες» Η.Π.Α., μεταξύ Πολιτικής και Πολυεθνικών υπάρχει μόνο μία «περιστρεφόμενη» πόρτα - η οποία επιτρέπει τα πάντα σε όσους διέρχονται καθημερινά από αυτήν, παραμένοντας ουσιαστικά υπεράνω των νόμων και των θεσμών.

Εθνική κυριαρχία

Πόσο αλήθεια αποτιμάμε συλλογικά την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας; Ποια είναι η τιμή που θα είμαστε πρόθυμοι να πουλήσουμε την ελευθερία και την εθνική μας κυριαρχία; Όλα έχουν προφανώς την τιμή τους, όπως και η ίδια η τιμή - ειδικά σε μία χώρα που επιτρέπει ανερυθρίαστα το σχεδόν καθημερινό εξευτελισμό της από άλλους λαούς, για να αποφύγει (δήθεν) τα χειρότερα.

Εάν απλά μας ζητηθεί, ως αντάλλαγμα για τα δάνεια και τις μνημονιακές δόσεις, να υπηρετούμε πιστά τους πάσης φύσεως κατακτητές στη χώρα μας, χωρίς να ενδιαφερόμαστε για όλα όσα συμβαίνουν στους διπλανούς μας (ανεργία, αυτοκτονίες, εξαθλίωση, αφελληνισμός κοκ.) και παραμένοντας απαθείς, θα είχαμε καμία αντίρρηση;

Κρίνοντας «εκ των πραγμάτων» όχι, αφού ψηφίστηκαν, για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, (σε κάποιο βαθμό υπό το καθεστώς του φόβου της εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ) εκείνα τα κόμματα, τα οποία εγγυόταν την πιστή εφαρμογή του μνημονίου της ντροπής και της εξαθλίωσης.

Επομένως, δεν μπορεί να έχουμε παράπονα - τουλάχιστον όχι όσοι έδωσαν την ψήφο τους στα συγκεκριμένα κόμματα. Ας πάψουμε λοιπόν να παριστάνουμε τους προσβεβλημένους, τους υπερήφανους, τους κοινωνικά ευαίσθητους ή τους πατριώτες για τα μάτια του κόσμου και ας αποδεχθούμε τις απίστευτα φοβικές και δειλές επιλογές μας - αφού δυστυχώς αυτές μας αξίζουν.

Η Ευρώπη και η Ελλάδα

Η προοπτική μιας καταστροφής, όσο προφανής και αν είναι, δεν αποτελεί εγγύηση ότι τα έθνη θα κάνουν ότι χρειάζεται για να αποφύγουν αυτή την καταστροφή. Πολύ περισσότερο μάλιστα εάν ο δογματισμός, η προκατάληψη και η ψηφοθηρία στερούν από τους ηγέτες την ικανότητα να δουν το προφανές.

Δεν υπήρξε όμως κάποια πρόοδος στην τελευταία σύνοδο κορυφής; Πράγματι, υπήρξε. Η Γερμανία υποχώρησε ελαφρά, συμφωνώντας

(α) σε χαλαρότερους όρους δανεισμού για την Ιταλία και την Ισπανία, ενδεχομένως και σε κάποιες απευθείας αγορές ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς επίσης σε

(β) ένα σχέδιο διάσωσης για τις ιδιωτικές τράπεζες, που ίσως να έχει κάποια λογική - αν και ακόμη δεν μπορεί κανείς να το πει με σιγουριά, λόγω της ασάφειας γύρω από τον μηχανισμό ESM (ο οποίος δεν «προικίσθηκε» με τραπεζική άδεια, δεν αυξήθηκαν τα κεφάλαια του ως όφειλαν και θα αργήσει πολύ να λειτουργήσει αποτελεσματικά).

Όμως, αυτές οι παραχωρήσεις είναι μάλλον αμελητέες, σε σχέση με την κλίμακα των προβλημάτων. Εάν δεν υπάρξει πρόθεση ενεργοποίησης της ΕΚΤ ως ύστατου δανειστή, εάν δεν γίνει αποδεκτός ένας ελεγχόμενος πληθωρισμός της τάξης του 4-6%, έτσι ώστε να μειωθούν πληθωριστικά τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη (financial repression), καθώς επίσης εάν δεν υιοθετηθούν άμεσα τα ευρωομόλογα, σηματοδοτώντας την πρόθεση δημοσιονομικής και πολιτικής ενοποίησης της Ευρωζώνης, η κρίση θα επιστρέψει κατά πολύ δριμύτερη.

Όσο αφορά την Ελλάδα, ο κίνδυνος αποβολής της από το κοινό νόμισμα, είναι πλέον μεγαλύτερος από ποτέ – ειδικά επειδή η Γερμανία δεν έπαψε ούτε μία στιγμή να τη θεωρεί ως το ιδανικό υποψήφιο θύμα, για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης (γνωρίζοντας επί πλέον το ρόλο της, ως κερκόπορτα και Δούρειου Ίππου για την εισβολή του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη).

Είναι δυνατόν να καταφέρει αλήθεια να αποφύγει τελικά το μοιραίο; Ίσως, εάν μπορέσει να λειτουργήσει για πρώτη φορά στην Ιστορία της συλλογικά, σε όλα τα επίπεδα (πολιτική, κοινωνία, επιχειρήσεις κλπ.), χωρίς να περιμένει βοήθεια από κανέναν.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, η Ελλάδα θα έπρεπε να διαπραγματευθεί σωστά με την Ευρώπη, καθώς επίσης με τους συνδίκους της «εν λειτουργία πτώχευσης» - με την Τρόικα δηλαδή. Όμως, τι θα μπορούσε να διαπραγματευθεί κανείς στη σύνοδο κορυφής, όταν ο πρωθυπουργός τόνιζε στην επιστολή του ότι «η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας αποδέχεται την ιδιοκτησία τουπρογράμματος σταθεροποίησης και είναι πλήρως δεσμευμένη στους στόχους, στους αντικειμενικούς σκοπούς και σε όλες τις βασικές πολιτικές του προγράμματος»;
Κυβέρνηση, «πλήρως δεσμευμένη» σε όλες τις βασικές πολιτικές, είναι προφανές ότι ούτε θέλει, ούτε μπορεί να διεκδικήσει οποιαδήποτε βελτίωση των όρων του Μνημονίου.

Ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας λοιπόν, δυστυχώς μετά τη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας της (αποκρατικοποιήσεις κοινωφελών, κερδοφόρων μονοπωλιακών επιχειρήσεων κλπ.), καθώς επίσης μετά την εξαθλίωση των πολιτών της, είναι μεγαλύτερος από ποτέ – ειδικά εάν συνεχίσει να επιμένει στην ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης (!) και στην πιστή εφαρμογή των εντολών των εισβολέων.

Επενδύσεις

Όσον αφορά τις επενδύσεις, μέχρι πρόσφατα (δηλώσεις μετά τα αποτελέσματα των εκλογών και επιστολή Πρωθυπουργού στην πρόσφατη σύνοδο Κορυφής), ως επιτυχία για την Κυβέρνηση φαίνεται πως ορίζεται η απόλυτη προσήλωση στην επίτευξη των στόχων και των δεσμεύσεων του Προγράμματος (Μνημονίου) - με κάποιες τροποποιήσεις, που ακόμη μένει να τις δούμε ποιες θα είναι, κατά πόσο και πότε μπορούν να υλοποιηθούν, λαμβανομένου υπόψη ότι απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη της Τρόικα.

Ποιος θα έρθει όμως να βάλει τα χρήματά του σε μια χώρα που αυτοκαταστρέφεται; Ποιος θα κάνει συνέταιρό του το κράτος με μια φορολογία κεφαλαίου, άμεση και έμμεση, στο 60 % - πόσο μάλλον εντός μιας χώρας που βαίνει ολοταχώς προς μία ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη; Για να επενδύσει κάποιος, χρειάζεται μακρόπνοη στρατηγική, κοινωνική ασφάλεια, σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό και νομικό περιβάλλον.

Υπάρχει; Θα υπάρξει; Ή μήπως θα «βαφτίσουμε» επένδυση το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της χώρας σε διάφορα hedge funds, τα οποία θα δώσουν κάποια λίγα χρήματα, θα πάρουν μονοπώλια και υποδομές πρώτης γραμμής και εν συνεχεία, αφού εφαρμόσουν ακραίες «πολιτικές εξυγίανσης» (έτσι θα το πουν), θα τις πουλήσουν πάλι σε ξένους, ή άλλους επενδυτές;

Από πού θα αντλεί έσοδα ένα κράτος, όταν οι υποδομές του θα ανήκουν σε ξένους, ενώ οι πολίτες του θα έχουν εξαθλιωθεί οικονομικά και, κυρίως, ψυχικά; Ποιος μπορεί να χαράξει οικονομική πολιτική με ένα κράτος διαλυμένο, με τις υπηρεσίες του να υπολειτουργούν, με τις υποδομές του ξεπουλημένες, με τους πολίτες του ανέργους (ή, στην καλύτερη περίπτωση, μετανάστες) και με μειωμένα κατά 30 % τα εισοδήματά τους;

Σε ποιο σχέδιο δράσης της Τρόικα τα γράφει αυτά; Ποιο μνημόνιο μπορεί να εγγυηθεί την επίτευξή τους; Σε τελική ανάλυση, ποιον εξυπηρετεί η σύγκρουση του πολίτη με τη χώρα του; Ποιοι θέλουν να μας κάνουν να μισήσουμε το κράτος μας, την περιουσία του, τις υποδομές του, τους υπαλλήλους του, τις παροχές του;

Η πολιτική της υποτέλειας

Η πολιτική των υποκλίσεων (άρθρο μας) και της υποτέλειας δεν οδηγεί πουθενά, όπως τεκμηριώνεται από το συνεχιζόμενο εξευτελισμό της πατρίδας μας στο εξωτερικό, από την διαρκή απόρριψη των ισοδυνάμων μέτρων που προτείνει ανόητα και για τα μάτια του κόσμου η κυβέρνηση (ανόητα επειδή δεν πρέπει να προτείνεις κάτι, όταν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό), καθώς επίσης από την αδυναμία εξόδου της πατρίδας μας από τον καθοδικό σπειροειδή κύκλο, στον οποίο έχει καταδικαστεί τόσο από τη Γερμανία, όσο και από το ΔΝΤ.

Εν τούτοις, αν και «ενώπιοι ενωπίω», παραμένουμε απαθείς και αμέτοχοι - γεγονός που σημαίνει πως όλοι εμείς οι Έλληνες έχουμε συμβιβαστεί πια, αποδεχόμενοι αδιαμαρτύρητα την πορεία της χώρας μας προς την καταστροφή η οποία, κατά σειρά προτεραιότητας, είναι η εξής:

εξαντλητικές πολιτικές λιτότητας, άνοδος των ελλειμμάτων και των χρεών, λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, εκμηδενισμός των εισοδημάτων, εξαθλίωση του πληθυσμού, χρεοκοπία και δραχμή.

Δυστυχώς όλοι εμείς δεν έχουμε καταλάβει ότι, η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα, την οποία όμως οφείλουμε κάθε στιγμή να φροντίζουμε σωστά και να υπερασπίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις – ενώ αυτό που «διακυβεύεται» σήμερα δεν είναι το μέλλον των παιδιών μας, αλλά τα ίδια μας τα παιδιά.

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι θα το καταλάβουμε έγκαιρα, παύοντας να κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο - ευχόμενοι ανόητα να λυθούν τα προβλήματα μας είτε από μόνα τους, είτε από την «σκιώδη» διακυβέρνηση των δανειστών μας που κινεί τα νήματα, από τα οποία «κρέμεται» σύσσωμη σχεδόν η πολιτική.


ΥΓ: Η ξαφνική άνοδος των δυτικών χρηματιστηρίων πάντως, εάν την δει κανείς από μία άλλη, μη συμβατική οπτική γωνία, ίσως να σημαίνει μαζική έξοδο από τις αγορές ευρωπαϊκών ομολόγων (κάπου πρέπει να τοποθετούνται τα χρήματα που «απελευθερώνονται») και όχι ανάκτηση της αξιοπιστίας της ΕΚΤ – ένα όχι και τόσο ευχάριστο γεγονός για το μέλλον του ευρώ, το οποίο μάλλον ευρίσκεται στα τελευταία του στάδια, εάν βέβαια θεωρήσει κανείς αδύνατη τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.

Καλό καλοκαίρι σε όλους,

Βασίλης ΒιλιάρδοςΑθήνα, 05. Αυγούστου 2012
viliardos@kbanalysis.com
Facebook Twitter YouTube

Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος και συγγραφέας. Έχουν εκδοθεί τρία βιβλία της σειράς «Η κρίση των κρίσεων», τα έσοδα των οποίων ενισχύουν την ιστοσελίδα www.casss.gr. Παραγγελίες στο e-mail: kb@kbanalysis.com ή τηλεφωνικά στο 210 – 66 27 711 (φαξ 210 - 66 20 397). Τελευταία τηλεοπτική εκπομπή εδώ.

ΑΝΕΤΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΦΡΟΥΡΑ ΚΑΙ ΚΟΜΠΛΕΞ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ. ΑΨΟΓΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3728:2012-08-07-11-55-05&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2tsipras1

Χαλαρός, με την προσοχή του όλη στα δυο παιδιά του, προσιτός και καταδεκτικός με όλους όσους τον αναγνωρίζουν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, περνά τις διακοπές του στο ξενοδοχείο «Πολύριζος» του Ροδάκινου από το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής. Εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι πως ο κ. Τσίπρας δεν συνοδεύεται και δεν περιστοιχίζεται από αστυνομική φρουρά. Σύμφωνα με πληροφορίες, για την άφιξή του στο Ροδάκινο, δεν είχαν καν ενημερωθεί οι τοπικές αστυνομικές αρχές όπως είθισται με τους πολιτικούς.
Με τη σύντροφό του Μπέτυ (Περιστέρα), τα δυο αγοράκια του (τον δυο ετών Παύλο και το μόλις 40 ημερών νεογέννητο αγοράκι του), την μητέρα της Μπέτυς και ένα ακόμα φιλικό τους ζευγάρι που επίσης έχει δυο παιδάκια, ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταλύσει σε ένα ξενοδοχείο μέσου κόστους, χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες.
Όλη την ημέρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να την περνά σε μια κοντινή στο ξενοδοχείο παραλία, στον Περιστερέ, όπου φτάνει στις 12:00 περίπου κάθε μεσημέρι με το αυτοκίνητό του, ένα τζιπ Wolkswagen, που οδηγά ο ίδιος, όπως και ο ίδιος μεταφέρει τα πράγματα της οικογένειάς του στην αμμουδιά.
tsipras2
Πολύ τρυφερός μπαμπάς, όπως διαπιστώσαμε, κάνει βουτιές με τον 2χρονο Παύλο, παίζουν στην παραλία φτιάχνοντας σπιτάκια και πύργους, τον παίρνει αγκαλιά όταν γκρινιάζει. Ο Παύλος, παίζει με τα παιδιά των υπόλοιπων λουομένων χωρίς ο πατέρας του να ενοχλείται καθόλου, αντίθετα τον παροτρύνει να τα κάνει παρέα. Ο ίδιος εξάλλου ο Αλέξης Τσίπρας χαμογελαστός αντιμετωπίζει όλους όσους τον χαιρετούν και ανταλλάσει μεταξύ τους λίγες κουβέντες.
Ο κ. Τσίπρας με την παρέα του, έχει σαν στέκι του την καντίνα του Μανώλη που βρίσκεται στην παραλία, ο ιδιοκτήτης της οποίας τον γνωρίζει και τον έχει πελάτη όλα τα χρόνια που έρχεται διακοπές στο Ροδάκινο. Στον ίσκιο της ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκουράζεται, εκεί ανοίγει και τον φορητό υπολογιστή του (τύπου tablet) και μπαίνει στο ίντερνετ, ώστε να ενημερωθεί για τις εξελίξεις, συζητά με τους φίλους του αλλά και γευματίζει τρώγοντας τα φαγητά της καντίνας.
Την νότια Κρήτη επιλέγει για τις σχετικά λιτές διακοπές του ο Αλέξης Τσίπρας, σταθερά επί χρόνια. Ως βουλευτής και πρόεδρος του κόμματος και φέτος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την αγάπη του για το Ρέθυμνο, την κληρονόμησε από τον πατέρα του, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στο νομό πριν κάποιες δεκαετίες.
rethnea.gr

Γιούνκερ: «Διαχειρίσιμη» η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ


Συνεχίζονται τα φραστικά «σκοτσέζικα ντους» για την Ελλάδα από κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες της Ευρώπης. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ένας μετριοπαθής πολιτικός που συνηθίζει να εκφράζει τη «φωνή της λογικής» στα διεθνή fora σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή κρίση χρέους εν γένει, μιλώντας την Τρίτη στη γερμανική τηλεόραση υποστήριξε το λαϊκιστή πολιτικό σύμμαχο της Ανγκελα Μέρκελ, αντικαγκελάριο και ηγέτη του Φιλελεύθερου Κόμματος της Γερμανίας  Φίλιπ Ρέσλερ.
Σε συνέντευξή του στο γερμανικό κανάλι WDR για τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και κυρίως για τη δήλωση που είχε κάνει τον περασμένο μήνα ο Ρέσλερ ότι «η προοπτική μιας ελληνικής εξόδου έχει χάσει πλέον τον τρομακτικό χαρακτήρα που είχε», ο Γιούνκερ είπε ότι «με τις σημερινές προοπτικές ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν όντως μια διαχειρίσιμη διαδικασία».
Ο λουξεμβούργιος πολιτικός πρόσθεσε αμέσως μετά ότι η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη «δεν είναι μια επιθυμητή διαδικασία» και ότι «θα ήγειρε τεράστιους κινδύνους, κυρίως για τον ελληνικό λαό».
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αναμένεται να επισκεφθεί την Ελλάδα στα τέλη Αυγούστου για επαφές με την ελληνική κυβέρνηση. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της περασμένης εβδομάδας, η Αθήνα υπολογίζει σε μια στήριξη των θέσεών της και σε αναγνώριση από τον πρόεδρο του Eurogroup της προσπάθειας που καταβάλλει η κυβέρνηση για την τήρηση των συμβεβλημένων υποχρεώσεων με τους εταίρους και δανειστές της.

ΚΥΡΙΕ ΠΕΠΟΝΗ ΙΔΟΥ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ εις βάρος της χώρας: 120 δισεκατομμύρια Ευρώ Ελληνικών ομολόγων* ξεφορτώθηκαν οι ξένοι τραπεζίτες με την συνενοχή ΓΑΠ – Παπακωνσταντίνου.


http://olympia.gr/2012/08/07/greek-crisis-scandal/

*Τα στοιχεία που “ήταν αδύνατον να βρει” ο κύριος Σαχινίδης μετά την ερώτηση Παυλόπουλου, τα έβγαλε το “έγκριτο” Βήμα όταν ξεκατινιαζόταν με τον Γιώργο Παπανδρέου. Ελπίζουμε ο κύριος Στουρνάρας να μην δυσκολευτεί τόσο να τα βρει, ώστε επιτέλους οι καταστροφείς της Ελλάδας να πάνε ΑΜΕΣΑ στο ειδικό δικαστήριο.

Αυτή είναι η αλήθεια για το πλιάτσικο που τελέστηκε εις βάρος της Εθνικής περιουσίας, των ασφαλιστικών ταμείων, των κρατικών τραπεζών, των πανεπιστημίων, των νοσοκομειακών ιδρυμάτων και των λοιπών ΝΠΔΔ, όπως αυτή απορρέει από την λεπτομερή αναφορά Παυλόπουλου στις 2/11/2011. Από την τότε επερώτηση προκύπτει πως οι περισσότερες αγορές Ελληνικών ομολόγων έγιναν χωρίς αποφάσεις των ΔΣ των διοικήσεων, αλλά υπό την επιστασία της ΤτΕ! Δηλαδή του κυρίου Προβόπουλου! Επί δύο χρόνια, το δημόσιο φορτωνόταν ανηλεώς “τοξικά” ομόλογα με την ηθική αυτουργία Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, που τα κούρεψε ως φυσικός αυτουργός ο Παπαδήμος.

Έτσι, όταν ήλθε η ώρα να κουρευτούν τα ομόλογα, αυτά βρίσκονταν πλέον σε Ελληνικά χέρια. Σε χέρια του δημοσίου, αφού τα ξεφορτώθηκαν οι ξένοι τραπεζίτες χωρίς να χάσουν δεκάρα!

Και εδώ αρχίζει το μέγα σκάνδαλο. Κάθε νοήμων άνθρωπος θα ρωτούσε “και γιατί δεν κουρεύαμε τα ομόλογα, να κάνουμε αναδιάρθρωση του χρέους δηλαδή, από το 2010″; Ποιός ο λόγος γι’ αυτό το έγκλημα εις βάρος της πατρίδας; Κοιτάξτε λοιπόν τους ενόχους με ονοματεπώνυμο (τον Παπανδρέου τον αφήνουμε στην άκρη, αρκούν αυτά που αποκαλύπτει ο Ρουμελιώτης):

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Από το 2010 χαρακτήριζε “εχθρό της Ελλάδας” όποιον μιλούσε για αναδιάρθρωση του χρέους. Το 2012, αφού χρέωσε την Ελλάδα με 120 δις, δεν είχε κανένα πρόβλημα. Η αναδιάρθρωση ήταν η μόνη λύση. Η δολιότητα είναι εμφανής, ο εισαγγελέας ας δει τις δηλώσεις του. Δείτε στο 11,58”:

Και βέβαια την δολιότητα του Παπακωνσταντίνου την είχε αποκαλύψει σε ένα εκπληκτικό άρθρο του ο Πέτρος Χασάπης που πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσετε, αφού το Νοέμβρη του 2010, αποκάλυπτε όλα αυτά που έγιναν 18 μήνες αργότερα: Περίεργος «χρησμός» Παπακωνσταντίνου για αναδιάρθρωση και haircut;;;

Διαβάστε το οπωσδήποτε, είναι αποκαλυπτικό. Ο κύριος Παπακωνσταντίνου λοιπόν με δεκάδες δηλώσεις του ξόρκιζε την αναδιάρθρωση του χρέους, την ίδια στιγμή που οι ξένοι ξεφόρτωναν “τοξικά” ομόλογα, στις πλάτες του Ελληνικού δημοσίου, του Έλληνα πολίτη. Γράφαμε τον Δεκέμβρη του 2010: Οταν ο Παπακωνσταντίνου λέει οχι στην αναδιάρθρωση, τότε αυτή αποτελεί πλέον τον όρο εθνικής επιβίωσης.

Διότι ήταν ξεκάθαρο τι ακριβώς συνέβαινε και το κάλυπταν δολίως τα ΜΜ”Ε”. Τα ίδια που σήμερα ξορκίζουν το μνημόνιο αλλά αποθεώνουν το ξεπούλημα της Αγροτικής.

Ο άλλος μεγάλος υπεύθυνος, δεν είναι παρά ο κύριος Παπαδήμος. Αυτός που ολοκλήρωσε το έγκλημα. Ο άνθρωπος που ενώ η ΝΔ τον ήθελε στην δικαιοσύνη για τα Swaps της Goldman Sachs το 2010, το 2011 τον αποδέχθηκε ως πρωθυπουργό! ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ:ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ–ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΥΡΙΟ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ!!!

Στις 5 Νοεμβρίου του 2011, αποκαλύπταμε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία, μέσα σε δύο χρόνια πρωθυπουργίας του Γιώργου Παπανδρέου είχαν προβεί σε αγορές “τοξικών” πλέον ομολόγων ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ τις θέσεις τους! Αυτό με αφορμή την πρώτη ερώτηση που είχε καταθέσει τότε ο Προκόπης Παυλόπουλος: ΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΝΑΖΗΤΑ ΕΝΟΧΟΥΣ. ΞΕΦΟΡΤΩΣΑΝ ΤΑ ΕΠΙΣΦΑΛΗ ΟΜΟΛΟΓΑ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ!

Τότε παραθέσαμε και την λίστα με τα Ελληνικά ομόλογα που κατείχαν οι ξένες τράπεζες. Ήταν εμφανές ότι τα 143 δις είχαν γίνει 23 δις, όπως αποκάλυψε το ΒΗΜΑ λίγες ημέρες μετά. Οι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμος είχαν βοηθήσει με τις πολιτικές τους και τις ψευδείς δηλώσεις τους, ώστε οι ξένοι τραπεζίτες να μην έχουν καμμία απώλεια από το κούρεμα. Τότε ακριβώς έγινε η αναδιάρθρωση.

Αυτά ακριβώς είχε αποκαλύψει μιλώντας στον Ρ/Σ «Antenna FM», και στο δημοσιογράφο κ. Κ. Λασκαράτο, ο Προκόπης Παυλόπουλος που όμως έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου:

«Το φθινόπωρο του 2011, και ενόψει της επερχόμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους (PSI) και του συνακόλουθου «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων, υπήρχαν αδιάψευστα στοιχεία ότι, ιδίως μετά τον Μάρτιο του 2010 –δηλαδή όταν κορυφωνόταν πια η κρίση δανεισμού της Ελλάδας-  οι αλλοδαπές Τράπεζες «ξεφόρτωναν» ελληνικά ομόλογα όπως μπορούσαν.  Έτσι ώστε, όταν έλθει η ώρα του –αναπόφευκτου με την πορεία των πραγμάτων- μεγάλου «κουρέματος» τους, να έχουν όσο το δυνατό μικρότερο κόστος, αφού θα το είχαν μετακυλήσει πια στους ευρωπαίους και, κυρίως, στους Έλληνες φορολογούμενους.

  1.       I.      Γι’ αυτό το λόγο στις 2 Νοεμβρίου του 2011 υπέβαλα, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων προς το Υπουργείο Οικονομικών.  Με την αίτηση αυτή ζητούσα, μεταξύ άλλων, να κατατεθεί και αναλυτικός πίνακας από τον οποίο να προκύπτει πόσα ελληνικά ομόλογα κατείχαν οι τράπεζες της αλλοδαπής κατά τη περίοδο μεταξύ 31/12/2008 ως και 30/9/2011.

  2.    II.      Στις 7 Δεκεμβρίου 2011 (με αρ. πρωτ. 2/75546/0023) το Υπουργείο Οικονομικών, δια του κ. Φ. Σαχνίδη, ουσιαστικά αρνήθηκε να καταθέσει τα στοιχεία που ζητούσα.  Και όχι μόνον αυτό, αλλά ειδικά ως προς το πόσα ομόλογα κατείχαν σ’ αυτή τη χρονική περίοδο οι αλλοδαπές Τράπεζες ο κ. Σαχινίδης τόνιζε: «Από τα στοιχεία που προκύπτουν από το προαναφερόμενο «Σύστημα», η ομαδοποίηση για τις τράπεζες της αλλοδαπής με βάση τη χώρα της προέλευσής τους δεν είναι εφικτή.  Οι ξένες τράπεζες που είναι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, διατηρούν λογαριασμούς Άυλων Τίτλων, κυρίως μέσω λογαριασμών πελατείας ελληνικών τραπεζών τις οποίες χρησιμοποιούν ως θεματοφύλακες.  Ως εκ τούτο στο «Σύστημα Άυλων Τίτλων» της Τράπεζας της Ελλάδος, τα ομόλογα του ΕΔ των οποίων κάτοχοι είναι ξένες τράπεζες, εμφανίζονται συνολικά στα χαρτοφυλάκια πελατείας Ελληνικών τραπεζών ως «Πελατεία Εξωτερικού» και όχι ξεχωριστά ανά ξένη τράπεζα».

  3. III.      Στο σημερινό (18/3/2012) «ΒΗΜΑ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ» (σελ. 6), δημοσιεύονται όμως τα στοιχεία που ο κ. Σαχινίδης διατεινόταν ότι δεν ήταν δυνατό να υπάρξουν!  Συγκεκριμένα τα στοιχεία αυτά τα έδωσε στη δημοσιότητα η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), ανά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες έχουν την έδρα τους οι τράπεζες – κάτοχοι ελληνικών ομολόγων.

Από τα στοιχεία λοιπόν αυτά προκύπτει ότι πριν τη κρίση δανεισμού της Ελλάδας οι αλλοδαπές τράπεζες κατείχαν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικά ομόλογα αξίας 143 δισ. ευρώ. Και πριν το «κούρεμά» τους οι ως άνω τράπεζες κατείχαν πια μόλις 23 δισ. ευρώ! Δηλαδή «πρόλαβαν» και «ξεφορτώθηκαν» ελληνικά ομόλογα ύψους 120 δισ. ευρώ, ώστε το «κούρεμά» τους να γίνει σε βάρος όχι φυσικά των τραπεζών αλλά των ευρωπαίων –και κυρίως ελλήνων- φορολογουμένων.

     Με απλά λόγια:  Αυτό που προσπάθησε να κρύψει το Υπουργείο Οικονομικών βλέπει σήμερα επισήμως το φως της δημοσιότητας, δίνοντας τις πραγματικές διαστάσεις και διαλύοντας τους μύθους γύρω από το τι συνέβη με το P.S.I. Άρα και γύρω από το τι περιμένει στο άμεσο μέλλον τον Έλληνα φορολογούμενο για να υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση του ελληνικού δημόσιου χρέους.  Μια ελάφρυνση η οποία συνιστά και το βασικό πλεονέκτημα του Μνημονίου ΙΙ σε σχέση με το καταστροφικό, από κάθε άποψη, Μνημόνιο  Ι, στο οποίο μας οδήγησε –δρομολογημένα, όπως σήμερα προκύπτει- η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.»

Το δημοσίευμα του Βήματος μπορεί να πέρασε στα ψιλά, δεν διαψεύσθηκε όμως από κανέναν. Ήταν οι εποχές αλήστου μνήμης που ο κύριος Ψυχάρης έβγαζε τα άπλυτα του κυρίου Παπανδρέου στην φόρα.

Κύριε Πεπόνη, η συνέχεια σε εσάς. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Λουκάς Παπαδήμος δεν έχουν ασυλία.


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου