Η "Καθημερινή" της 26ης Μαρτίου 1821

Η ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ (ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ)

Το έλαβα μέσω e-mail και το δημοσιεύω:

Εχετε ακούσει για την ΑGENDA 21 εάν όχι ισως πρέπει να το κάνετε τώρα.

Ένας από τους πρώτους στόχους των βομβαρδισμών στην επίθεση τόσο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας όσο και εναντίον του Ιράκ ήταν οι Τράπεζες Σπόρων. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι η καταστροφή της Γεωργίας και της Αγροτικής Παραγωγής και η Διατροφική Ομηρία και εξάρτηση έναντι οποιουδήποτε ανθρώπινου κόστους είναι κεντρικός προμελετημένος στόχος των Νεοταξιτών της Παγκοσμιοποίησης.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ιράκ, επαρχία της Βαβέλ, έδρα του αρχαίου βασιλείου της Βαβυλώνος. Δέκα χιλιάδες χρόνια πριν, η γεωργία συστηματοποιήθηκε εδώ στις όχθες του Ευφράτη ποταμού. Όμως σήμερα, κάτω από την κατοχή των ΗΠΑ, και για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη Ιστορία, το Ιράκ δεν μπορεί να θρέψει τον εαυτό του.

“Ο πατέρας μου κι ο παππούς μου πριν από αυτόν ήταν γεωργοί και μου έμαθαν τη Γεωργία. Εκείνη την εποχή, η γεωργία ήταν επικερδής. Μετά την εισβολή, οι τιμές εκτοξεύθηκαν στα ύψη. Δεν ξέρω γιατί. Πάρα πολλοί αγρότες σταμάτησαν να καλλιεργούν, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν πιά από τη γεωργία.”

Όταν η Βαγδάτη κατελήφθη το 2003 οι ΗΠΑ ξαναγράψαν από την αρχή τον οικονομικό σχεδιασμό του Ιράκ, τερμάτισαν κάθε επιδότηση του κράτους προς τους γεωργούς, κατήργησαν όλες τις επιβαρύνσεις (ταρίφες) στις εισαγωγές ξένων αγαθών, επέβαλαν νέο νόμο που απαγόρευε στους Ιρακινούς αγρότες να χρησιμοποιούν τους δικούς τους αυτόχθονες σπόρους και τοποθέτησαν έναν Αμερικανό μάνατζερ διοικητή του τομέα Αγροτικής παραγωγής. Τα αποτελέσματα ήταν καταστρεπτικά. Οι αγρότες δεν ήταν ξαφνικά σε θέση να ανταγωνιστούν τα εισαγόμενα προϊόντα από τις βιομηχανικά οργανωμένες καλλιέργειες των ΗΠΑ και της Αυστραλίας ούτε να αγοράσουν τα απαραίτητα λιπάσματα και άλλα φάρμακα, ενώ το εθνικό σύστημα αρδεύσεως κατέρρευσε, μετατρέποντας τεράστιες εκτάσεις εύφορης γης σε άγονες αλμύρες που δε θα πράγουν σοδειές για πολλά χρόνια..

“Τώρα οι τιμές από τα λιπάσματα είναι ψηλές και οι σπόροι έγιναν πέντε φορές πιο ακριβοί. Με όλες τις εισαγωγές αγροτικών ειδών, η γεωργία δε βγάζει καθόλου κέρδος, άν δεν κάνει και ζημία.”

Στη Τζεντίγια, μια από τις μεγαλύτερες λαχαναγορές της Βαγδάτης, οι μαγαζάτορες λένε ότι τα Ιρακινά αγροτικά προϊόντα πρακτικά εξαφανίστηκαν από τους πάγκους μετά την κατοχή από τις ΗΠΑ.

“Δουλεύω εδώ 22 έτη. Πριν την εισβολή, τα περισσότερα προϊόντα ερχόταν από το ίδιο το Ιράκ. 100% Ιρακινά. Κάναμε εισαγωγή μόνο 2% από τα φρούτα και λαχανικά που καταναλώναμε. Εισάγαμε μόνο μπανάνες και μήλα, τίποτα άλλο. Τώρα υπάρχουν πολύ λίγα Ιρακινά προϊόντα στους πάγκους μας. Λιγότερο από 25% των προϊόντων είναι Ιρακινά. Οι αγρότες μας λένε ότι οι τιμές της αγοράς δεν καλύπτουν ούτε το κόστος.”

Η κατάρρευση της Ιρακινής αγροτικής οικονομίας έχει ως αποτέλεσμα τεράστια κέρδη για το διεθνές αγροτικό εμπόριο. Το Ιράκ είναι σήμερα η τέταρτη μεγαλύτερη αγορά διάθεσης αμερικάνικου ρυζιού και η πέμπτη αγορά διάθεσης αμερικάνικου σταριού και πουλερικών, εισάγει πάνω από 1 δισεκατομμύριο US$ σε αγροτικά προϊόντα κατ’ έτος.

Η καλλιέργεια του σίτου εφευρέθηκε για πρώτη φορά στη Βαβελ, αλλά οι αγρότες δεν καλλιεργούν πιά, ούτε σιτάρι, ούτε τίποτε άλλο.

“Το σιτάρι, το ρύζι, η σόγια και άλλες σοδειές δεν καλλιεργούνται πια εδώ, εξαιτίας των εισαγωγών. Με λίγα λόγια, η γεωργία δεν αποδίδει ούτε τα έξοδά της. Ακόμα κι αν μια καλλιέργεια έχει 100% επιτυχία, πάλι δεν καλύπτει τα έξοδά της.

“Ακόμα κι αν χάνω χρήματα καλλιεργώντας, θα ξοδεύω από τη σύνταξή μου για να κρατήσω τη φάρμα μου στη ζωή. Η γη μας είναι πολύτιμη-ακόμη κι αν χάνομε χρήματα, δεν θα τα παρατήσομε…”

Η γεωργία εξακολουθεί να είναι η πιο διαδεδομένη απασχόληση στο Ιράκ, αλλά παράγοντες του Υπουργείου Γεωργίας υπολογίζουν ότι η μισή καλλιεργήσιμη έκταση της επαρχίας της Βαβέλ έχει περιπέσει σε αχρηστία. Πολλοί αγρότες υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τη γη που οι προγονοί τους καλλιεργούσαν αδιάλλειπτα για χιλιαδες χρόνια και συνωστίζονται στα αστικά γκέττο του Ιράκ ψάχνοντας για ανύπαρκτες δουλειές..

Το Ιράκ, με την πλούσια παρακαταθήκη νερού και τη γόνιμη γη, κοιτίδα της αγροτικής καλλιέργειας, με τους τεράστιους φυσικούς του πόρους, αντιμετωπίζει τώρα το φάσμα του αφανισμού από πείνα και υποσιτισμό. Ενω η αμερικανική αγροτοβιομηχανία κερδοσκοπεί η πείνα έχει δείξει το πρόσωπό της στις εύφορες όχθες του Ευφράτη και το κοινωνικό κόστος της κατάρρευσης της Ιρακινής αγροτικής οικονομίας αρχίζει τώρα να γίνεται αισθητό.

Σ.Σ: Ένας από τους πρώτους στόχους των βομβαρδισμών στην επίθεση τόσο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας όσο και εναντίον του Ιράκ ήταν οι Τράπεζες Σπόρων. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι η καταστροφή της Γεωργίας και της Αγροτικής Παραγωγής και η Διατροφική Ομηρία και εξάρτηση έναντι οποιουδήποτε ανθρώπινου κόστους είναι κεντρικός προμελετημένος στόχος των Νεοταξιτών της Παγκοσμιοποίησης.

http://www.currentconcerns.ch/archive/2005/05/20050507.php

Γνωρίστε και υποστηρίξτε τους Έλληνες που αγωνίζονται για την αυτάρκεια, την αλληλεγγύη και την ανεξαρτησία.

Στηρίξτε και διαδώστε τα τοπικά, Ελληνικά προϊόντα και τις αυτόχθονες ποικιλίες.

Φυλάξτε και καλλιεργείστε τους σπόρους και τη γη σας.

Δείτε την προσπάθεια διαφύλαξης των γηγενών ποικιλιών σε ένα πνεύμα αφιλοκερδούς αλληλεγγύης στο http://www.peliti.gr/

H εσφαλμένη γερμανική ερμηνεία της κρίσης

πηγή:
http://www.stopcartel.info/2011/02/22/%CE%95%CE%A5%CE%A1.%CE%95%CE%9D%CE%A9%CE%A3%CE%97/H_%CE%B5%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7_%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7%CF%82/5294.html

Για να κατανοήσουμε τις επόμενες στρατηγικές κινήσεις της Μέρκελ, πρέπει καταρχήν να εξοικειωθούμε με τη γερμανική ερμηνεία της κρίσης της Ευρωζώνης. Κατά τη Γερμανία η κρίση έχει τις ρίζες της στη δημοσιονομική ανευθυνότητα και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Υπάρχει και τραπεζική κρίση, αλλά δεν παίζει αυτή το βασικό ρόλο. Αυτή την κρίση προσπαθεί να λύσει η Ευρώπη τώρα.

Για την προεδρία της ΕΚΤ θα αποφασίσουμε αργότερα. Και τότε θα δούμε τι χαρτιά έχουμε στο τραπέζι». Τάδε έφη η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ στο ραδιοσταθμό NDR Info.

Για να κατανοήσουμε τις επόμενες στρατηγικές κινήσεις της Μέρκελ, πρέπει καταρχήν να εξοικειωθούμε με τη γερμανική ερμηνεία της κρίσης της Ευρωζώνης. Κατά τη Γερμανία η κρίση έχει τις ρίζες της στη δημοσιονομική ανευθυνότητα και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Υπάρχει και τραπεζική κρίση, αλλά δεν παίζει αυτή το βασικό ρόλο. Αυτή την κρίση προσπαθεί να λύσει η Ευρώπη τώρα.

Με βάση μια διαστρεβλωμένη εκδοχή αυτής της ερμηνείας που είναι εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ των συντηρητικών ευρω-φοβικών κύκλων του Βερολίνου, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποτελεί το όχημα μέσω του οποίου η Γερμανία παραδίδει την εθνική της κυριαρχία. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung, η κύρια εφημερίδα των συντηρητικής Γερμανίας, συνέλαβε τους βαθύτερους φόβους της χώρας σε μια σκοτεινή και θολή εικόνα. Μια φωτογραφία που έδειχνε τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγγέλα Μέρκελ και τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί να περπατούν στην παραλία της Ντοβίλ, τόπο της μοιραίας γαλλογερμανικής συνάντηση κορυφής του περασμένου φθινοπώρου, όπου υποτίθεται ότι η Γερμανία υπέκυψε στη Γαλλία. Ο βασικός τίτλος της εφημερίδας έγραφε: «Η Ευρώπη κινείται προς την ένωση δημοσιονομικών μεταβιβάσεων».

Το χειρότερο είναι πως οι περισσότεροι Γερμανοί πιστεύουν ότι η ένωση δημοσιονομικών μεταβιβάσεων είναι ήδη γεγονός. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης περιγράφουν την κρίση ως η Γερμανία απλά να δίνει λεφτά στο εξωτερικό. Ελάχιστοι άνθρωποι, ελάχιστοι πολιτικοί ακόμη, γνωρίζουν ότι η διάσωση αποτελεί στην πραγματικότητα μια παροχή εγγυήσεων δανεισμού με πολύ καλές αποδόσεις.

Έτσι λοιπόν ενώ όλοι οι άλλοι συζητούν για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση και μάλιστα εκπλήσσονται από την έλλειψη προόδου, η κ. Μέρκελ επιλύει μια κρίση σε ένα παράλληλο σύμπαν. Η γερμανική ερμηνεία αποτελεί τη φυσική συνεπαγωγή ενός ψεύδους που το γερμανικό κατεστημένο διάχεε δεξιά και αριστερά από τότε που ξεκινούσε η συζήτηση για το ενιαίο νόμισμα, δηλαδή πριν 20 χρόνια: Ότι η νομισματική ένωση θα είναι βιώσιμη μέσα από ένα απλό σύνολο κανόνων για τη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική. Ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο του χρηματοπιστωτικού τομέα και οι ανισορροπίες του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών δεν θα είχαν καμία σημασία. Η κρίση της Ευρωζώνης απέδειξε ότι αυτά δεν ενίσχυαν. Αλλά οι συντηρητικοί παραμένουν προσκολλημένοι σε αυτό το παλιό βολικό ψέμα. Αν υπάρχει μια κρίση τότε θα πρέπει υποχρεωτικά να είναι δημοσιονομική. Επομένως η απάντηση είναι.. λιτότητα.

Η κ. Μέρκελ είναι επινοητική πολιτικός. Κουράστηκε να αποτελεί στόχο κατηγοριών αυταρέσκειας και θέλησε να πάρει την πρωτοβουλία. Έτσι πρόσφερε στους Ευρωπαίους ομολόγους της ένα φαουστικό σύμφωνο: Η Γερμανία μπορεί να αποδεχτεί την αύξηση των κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού υπό την προϋπόθεση ότι κάθε μέλος της Ευρωζώνης θα γίνει οικονομικά σαν τη Γερμανία. Για να γίνει αυτό οι πολιτικοί σύμβουλοι της σχεδίασαν ένα πρόγραμμα 6 σημείων που αποτελείται από εργαλεία οικονομικών βασανιστηρίων. Δεν είναι τυχαίο το ότι το πρόγραμμα οδήγησε σε εξέγερση στη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πριν 10 μέρες. Το σχέδιο στην πραγματικότητα έχει πεθάνει. Ο Χέρμαν Βαν Ρομπέι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του.

Από τη στιγμή που το γερμανικό σχέδιο των 6 σημείων καταποντίστηκε, η τελευταία ελπίδα ήταν ο ορισμός του Άξελ Βέμπερ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ένας Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης για την Ευρώπη θα ήταν επαρκές σύμβολο για την κυριαρχία της Γερμανίας επί του ευρωπαϊκού συστήματος. Συν ότι τα μέλη του Γερμανικού Κοινοβουλίου δεν θα έστρεφαν τα βέλη τους ενάντια σε έναν δικό τους.

Αλλά η αιφνίδια αποχώρηση του Βέμπερ από την κούρσα διαδοχής στην ηγεσία της ΕΚΤ έφερε σε δύσκολη θέση την κ. Μέρκελ. Τώρα χρειάζεται μια πραγματική συμφωνία επ’ αυτού που επιμένει να ονομάζει σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Δεν θα μπορέσει να γυρίσει στη Γερμανία μετά την εαρινή σύνοδο κορυφής του Μαρτίου με μια ‘ξεθυμασμένη’ συμφωνία και τον Μάριο Ντράγκι στη θέση του νέου προέδρου της ΕΚΤ. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι λένε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν έχουν τίποτα το προσωπικό εναντίον του διοικητή της Τράπεζας της Ιταλίας. Απλά δεν μπορούν να τον πλασάρουν στο λαό τους μέσα σε ένα πλαίσιο ξενοφοβικών ερμηνειών της κρίσης σύμφωνα με τις οποίες η ευθύνη για όλη τη ζημιά οφείλεται στους Ευρωπαίους του νότου.

Επομένως, τι θα γίνει τώρα; Στην ως άνω ραδιοφωνική δήλωσή της, η κ. Μέρκελ υπαινίχθηκε ότι η ευελιξία της ως προς τον διορισμό του κ. Ντράγκι θα συνδεθεί με τον τύπο συμφωνίας που θα επιτευχθεί το Μάρτιο. Τι θα αποτελεί καλή συμφωνία υπό την προοπτική της Γερμανίδας καγκελάριου; Με δεδομένη τη δική της ερμηνεία για την κρίση, το ελάχιστο που χρειάζεται είναι η σταθερή δέσμευση στην περιστολή του δημόσιου χρέους.

Η Γερμανία ζητά από τα κράτη μέλη να εισαγάγουν δεσμευτικές ρήτρες για τον περιορισμό των ελλειμμάτων στα συντάγματα τους. Αυτές οι συνταγματικές τροποποιήσεις αποτελούν όμως καθαρή τρέλα -ακόμα και για τη Γερμανία -γιατί είτε θα αποδειχθούν επιβλαβείς, είτε μη βιώσιμες. Αλλά είναι άλλο ζήτημα να αυτοκτονείς κι άλλο να σκοτώνεις τους άλλους. Άσε που το συνταγματικό φρένο χρέους, ακόμα κι αν είχε υιοθετηθεί από όλες τις χώρες, δεν θα είχε αποτρέψει την κρίση.

Και τι θα γίνει αν η κ. Μέρκελ δεν πετύχει μια αρκετά καλή για την ίδια συμφωνία; Θα θέσει βέτο στο διορισμό του Μάριο Ντράγκι; Είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα κάνει η ιταλική κυβέρνηση αν ο υποψήφιός της απορριφθεί καθαρά για ξενοφοβικούς λόγους, όπως αναπόφευκτα θα ερμηνευθεί τυχόν απόρριψή του.

Και να που μπορεί να καταλήξουμε:

- Ένα σύμφωνο που αντιμετωπίζει μια λάθος κρίση ακυρώνεται είτε με βέτο είτε με άλλους ‘δόλιους’ τρόπους.

- Χωρίς καμία αξιόπιστη στρατηγική αντιμετώπισης της τραπεζικής κρίσης της Ευρωζώνης.

- Με έναν κεντρικό τραπεζίτη τρίτης τάξης στην κεφαλή της ΕΚΤ

- Και με διαδικασίες πολιτικού συντονισμού όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από δύο ηγέτες που κάνουν βόλτα στην παραλία.

Δεν ισορροπεί έτσι η Ευρωζώνη.

πηγη sofokleous10.gr

“Τόση μπάλα και τόση … Τζούλια από τη χούντα είχαμε να δούμε”

πηγή: http://www.antinews.gr/2011/02/21/86831/

Η Ιστορία της Μεταπολίτευσης μέσα σε 90 λεπτά

Το ποδόσφαιρο, λένε, είναι το καλύτερο από τα δευτερεύοντα πράγματα στη ζωή μας. Μια θρησκεία χωρίς άπιστους, όπως είναι ο εύλογος τίτλος του βιβλίου του Ν. Μπογιόπουλου και του Δ. Μηλάκα.

Θα λέγαμε όμως πως το Σαββατιάτικο ντέρμπυ των δύο αιωνίων αποτελεί τη μικρογραφία της σύγχρονης ελληνικής καθημερινότητας.

Προσέξτε:

Καταγγέλλουμε παραβάσεις..μόνο όταν δεν αφορούν εμάς

Όταν ένα παιχνίδι παίζεται με σημαδεμένη τράπουλα εν γνώσει όλων όσοι παίρνουν μέρος σε αυτό, μπορεί να διαμαρτύρεται κάποιος επειδή χάνει; Επειδή, δηλαδή, κάποιοι άλλοι αποδεικνύονται πιο καπάτσοι στον χειρισμό των σημαδεμένων χαρτιών; Το παράλογο -ή το λογικό- είναι πως αυτός που χάνει δεν ενοχλείται για το παιχνίδι όταν δεν χάνει. Αναρωτιέμαι ακόμη για το τι είδους εποπτεία -το λένε και «δικαιοσύνη»- μπορεί να υπάρχει σ’ ένα τέτοιο παιχνίδι. Δηλαδή τι νόημα έχει να κρατάς κανόνες σε μία ιστορία παρανομίας και να επικαλείσαι -όταν αδικείσαι- τους κανόνες της νομιμότητας, την οποία έχεις γραμμένη στα παλιά σου τα παπούτσια;

Απουσία ελεγκτικών μηχανισμών

Οπαδοί μπουκάρουν στο γήπεδο, χωρίς κανένα εμπόδιο. Σε μια απέραντη ζούγκλα επιτίθενται σε ποδοσφαιριστές και ο διαιτητής, ο άρχων του αγώνος, καταγράφει στο φύλλο αγώνα πως “20 οπαδοί μπήκαν μέσα στο γήπεδο για να πάρουν φανέλες”. Η απόλυτη ανομία. Και μέσα σε όλα αυτά οι διάφοροι αρμόδιοι κράτος εν κράτει να νομιμοποιούν την ανομία και το νταβατζιλίκι. Από την άλλη η διοικούσα αρχή του πρωταθλήματος απούσα. Όπως ακριβώς η κυβέρνηση. Άβουλη, που αφήνει επιχειρηματίες και κοινωνικούς φορείς να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά …”βγάζοντας τα μάτια τους”.

Διακηρύξεις και Ευχολόγια

Μετά τον χαμό, όλοι βγαίνουν να καταδικάσουν τη βία. Γενικόλογα ευχολόγια και παρωχημένα κλισέ: “είμαστε εναντίον κάθε μορφής βίας (φαντάζομαι δεν εννοούν και τη βία των Ελλήνων έναντι των Τούρκων το 1821), τέτοια επεισόδια είναι καταδικαστέα” ακούγονται από τους ειδικούς των τηλεοράσεων. Για το πως θα καταπολεμηθούν τα αίτια της βίας ή ποια θα είναι η τιμωρία των υπευθύνων…τίποτα. Άσε γιατί μπορεί να είναι και κανένα δικό μας παιδί μέσα σε αυτούς. Θα σκέφτονται οι αρμόδιοι.

Ιδιοτέλεια και Φόβος

Και εδώ ο καθοριστικός ρόλος των media. Όπως και στη καθημερινότητα προβάλλουν τη “φάση” με τα δικά τους replay, την πλαισιώνουν με τους δικούς τους σχολιασμούς -χωρίς να υπάρχει το περιθώριο απάντησης- φτιάχνουν το δικό τους ιδιοτελές κλίμα. ΄Σαν ένα δελτίο ειδήσεων.

Κοινωνικός Αυτοματισμός

Κάθε κοινωνική ομάδα την ενδιαφέρει να ικανοποιήσει τα “δικά της συλλογικά συμφέροντα. Μέχρι εκεί σταματά και το πεδίο δράσης και κοινωνικού ενδιαφέροντός της. Φτάνει μάλιστα σε σημείο αντιπαράθεσης με τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, προκειμένου να θέσει τη δική της ατζέντα προτεραιοτήτων.

Έτσι και κάθε οπαδός. Η δική του ομάδα να κερδίζει και ας καίγεται ο κόσμος. Και ας εξαφανιστούν όλοι. Ας παίζουν μόνοι τους.

Αυτή ο πρόχειρος παραλληλισμός έχει μία στόχευση:

Να αποδείξει πως το παιχνίδι είναι στημένο. Το σύστημα επιδιώκει την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας στα γήπεδα.

Όπως λέει και σύνθημα “Τόση μπάλα και τόση τσόντα από τη χούντα είχαμε να δούμε”

Τι έλεγε ο σύμβουλος του ΓΑΠ Τζότζεφ Στίγκλιτς για το ΔΝΤ το 2002...

πηγή: http://olympia.gr/2011/02/21/%CF%84%CE%B9-%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B5-%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%B6%CF%8C%CF%84%CE%B6%CE%B5/

Νέα επίθεση του αμερικανού νομπελίστα με τα 7 μαθήματα που διδάσκει η κρίση

Στίγκλιτς: Υπεύθυνο το ΔΝΤ για Αργεντινή

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Δριμύ κατηγορώ κατά του ΔΝΤ, το οποίο θεωρεί βασικό υπαίτιο για την κρίση στην Αργεντινή, απευθύνει ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομικών Τζότζεφ Στίγκλιτς.

Στο υποκατάστημα της ισπανικής τράπεζας BBVA Banco Frances του Μπουένος Αϊρες ξέσπασε η οργή των Αργεντινών διαδηλωτών …

«Το ΔΝΤ ενθάρρυνε αυτό το σύστημα συναλλαγματικών ισοτιμιών (σ.σ. σύνδεση του πέσο με το δολάριο). Τώρα είναι λιγότερο ενθουσιώδες, αλλά η Αργεντινή είναι αυτή που πληρώνει το τίμημα», τονίζει ο γνωστός «αιρετικός» οικονομολόγος που τιμήθηκε πέρυσι με το Νόμπελ Οικονομικών, με άρθρο του που δημοσιεύεται στο προχθεσινό φύλλο της εφημερίδας της Σιγκαπούρης «Στρέιτς Τάιμς», κατηγορώντας ευθέως τους συνταγολόγους της Ουάσιγκτον για την κατάρρευση.

Το άρθρο, που φέρει τον τίτλο «Μαθήματα από την κατάρρευση της Αργεντινής», έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο γιατί προέρχεται από έναν Αμερικανό νομπελίστα οικονομολόγο, αλλά γιατί ο Στίγκλιτς ήταν κορυφαίο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας την εποχή της κρίσης στη ΝΑ Ασία το 1997, στην οποία ανάγονται οι ρίζες των σημερινών οικονομικών προβλημάτων της Αργεντινής.

Οι παρόμοιες μάλιστα «συνταγές» εξυγίανσης που ακολουθήθηκαν από το ΔΝΤ και στην περίπτωση της ασιατικής κρίσης, ήταν η αφορμή για να παραιτηθεί ο Στίγκλιτς και να αποτελεί σήμερα έναν από τους κυριότερους επικριτές των πολιτικών του ΔΝΤ.

Κατά τον Στίγκλιτς, η κρίση της Αργεντινής διδάσκει εφτά μαθήματα:

*Στο σημερινό κόσμο ευμετάβλητων συναλλαγματικών ισοτιμιών η πρόσδεση ενός νομίσματος με το αμερικανικό δολάριο, όπως έγινε με την περίπτωση της Αργεντινής, ενέχει υψηλούς κινδύνους.

*Η παγκοσμιοποίηση εκθέτει μια χώρα σε τεράστια σοκ και ως εκ τούτου η αναπροσαρμογή των συναλλαγματικών ισοτιμιών είναι απαραίτητη.

*Οταν κάποιος αγνοεί το κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο της πολιτικής που ακολουθεί θέτει εαυτόν σε κίνδυνο. Κάθε κυβέρνηση που ακολουθεί πολιτικές που οδηγούν τεράστιο μέρος του πληθυσμού στην ανεργία ή την υποαπασχόληση αποτυγχάνει στο βασικό στόχο της.

*Η δογματική μονομέρεια στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, χωρίς να ληφθεί υπόψη η ανεργία ή η ανάπτυξη, είναι επικίνδυνη.

*Η ανάπτυξη απαιτεί ενίσχυση των εγχώριων επιχειρήσεων. Κατά τον Στίγκλιτς, η πώληση των τραπεζών της Αργεντινής σε ξένους, χωρίς απαραίτητες εγγυήσεις, στέρησε από τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μία πηγή δανεισμού.

*Σπάνια υπάρχει ανάκτηση εμπιστοσύνης σε μια οικονομία που οδηγείται σε βαθιά ύφεση.

*Χρειάζονται νέοι και καλύτεροι τρόποι για να αντιμετωπιστούν κρίσεις σαν αυτήν της Αργεντινής.

Το ΔΝΤ, τονίζει ο Στίγκλιτς, «δίνει προτεραιότητα στην πολιτική αποζημίωσης των πιστωτών. Τώρα με καθυστέρηση αναγνωρίζει ότι πρέπει να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις».

Μετάθεση ευθυνών

«Θα προσπαθήσει, συνεχίζει, να επιρρίψει τις ευθύνες αλλού-θα υπάρξουν κατηγορίες για διαφθορά και ισχυρισμοί ότι η Αργεντινή δεν ακολούθησε τα απαραίτητα μέτρα».

«Ασφαλώς, χρειάζονταν μεταρρυθμίσεις-ακολουθώντας όμως τις συμβουλές του ΔΝΤ τα πράγματα χειροτέρεψαν…» καταλήγει ο δημοφιλής οικονομολόγος.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 12/01/2002

Ταπεινώνουν καθημερινά τον Παπουτσή οι γραφικοί ΜΑΤατζήδες της Κερατέας. Η εκδικητικότητα του επικεφαλής φωτογραφίζει την ηγετική ανεπάρκεια...

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=4854

Σε Βατερλώ εξελίσσεται η παραμονή των ΜΑΤ στην Κερατέα , καθώς οι καθημερινές επιθέσεις εναντίον τους από τους Ζαπατίστας κατοίκους, προκαλούν τεράστιες ζημιές στο υλικό όσο και των ηθικό των αστυνομικών .

Συγκεκριμένα χθές πριν τα μεσάνυχτα δέχθηκαν επίθεση με πέτρες και βόμβες μολότωφ σε λόφο που υποτίθεται ότι φυλούσαν .

Οι κάτοικοι τους πλησίασαν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί σε απόσταση 10 μέτρων και κυριολεκτικά τους έτρεψαν σε φυγή . Οι <<άριστα>> εκπαιδευμένοι ΜΑΤατζήδες πιάστηκαν για πολλοστή φορά στην Κερατέα , στον ύπνο. Είχε προηγηθεί το προηγούμενο βράδυ η επίθεση εναντίον ενός αστυνομικού οχήματος , με αποτέλεσμα την καταστροφή του, χωρίς οι αστυνομικοί να τραυματιστούν.

Ο επικεφαλής των ΜΑΤ χάνοντας προφανώς την ψυχραιμία του και επιδεικνύοντας την ανεπάρκεια κι εκδικητικότητα, διέταξε τα πράσινα ανθρωποειδή του, να επιτεθούν εναντίον των 1000 περίπου γυναικόπαιδων που βρίσκονταν ένα χιλιόμετρο μακριά , στο μπλόκο του ΒΙΟΠΑ.

Στον κόσμο που έτρεχε πανικόβλητος να σωθεί από την μανία τους ανάμεσα σε κινούμενα αυτοκίνητα, έριξαν σε ευθεία βολή δεκάδες χημικά και δακρυγόνα, με αποτέλεσμα πολλούς τραυματισμούς . Από θαύμα δεν υπήρξαν θύματα.

Κ. Παπουτσή , η Κερατέα έχει θρηνήσει ένα ήδη ένα αγέννητο μωρό , που δεν πρόλαβαν τα ματάκια του να δούν το φως της ζωής. Μαζέψτε τους θλιβερούς μπάτσους που έχετε εξαπολύσει στην πόλη , οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν μπράβοι της νύχτας . Νομίζουν θα κάμψουν το ηθικό των Ζαπατίστας κατοίκων κι αυτοί συνεχώς συσπειρώνονται .

Πάρτε τους από την πόλη αμέσως. ΄Ετσι όπως πάνε τα πράγματα , η στιγμή της τραγωδίας είναι κοντά .

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΒΟΜΒΑ Μέρκελ σε Παπανδρέου> Δώστε μας την Κρήτη!!!!

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=4853

Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις (τρόπος του λέγειν) της ελληνικής κυβέρνησης με την Άνγκελα Μέρκελ, για την εκχώρηση της Κρήτης στους Γερμανούς!

Στην ουσία πρόκειται για ειρηνική παράδοση του νησιού με άλλοθι τις γερμανικές επενδύσεις.

Οι Γερμανοί φιλοδοξούν αφ ενός μεν να εκμεταλλευτούν γεωστρατηγικά το νησί (βλέπε πετρέλαια, ΑΟΖ, Σούδα κλπ) και αφετέρου να το μετατρέψουν σ ένα οργανωμένο θέρετρο για τους εύπορους πολίτες τους.

Την αποκάλυψη βόμβα κάνει μικρής επισκεψιμότητας γερμανική ιστοσελίδα-είναι "ανοιχτή" μόνο στους συνδρομητές της-, επισημαίνοντας παράλληλα ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός βρίσκεται σε δεινή θέση και εξαιτίας του σκανδάλου της Siemens, μια και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν ενημερώσει την Καγκελαρία για τις μίζες που έλαβαν συγκεκριμένοι Έλληνες πολιτικοί και τα κόμματά τους.

"Η κα Μέρκελ ζήτησε πρόσφατα από τον Έλληνα πρωθυπουργό να δει την Κρήτη σαν το "ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" που βρίσκεται στα χέρια του γερμανικού κολοσσού, της HOCHTIEF...", σημειώνει η ιστοσελίδα.

Όπως αντιλαμβάνεστε δεν πρόκειται να μείνει τίποτε όρθιο εαν δεν αντιδράσουμε...

Μια ενδιαφέρουσα άποψη για τις περιβόητες "αγορές"....

Μια αποψη

Παναγιωτη Τριανου

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2010/07/blog-post_20.html

Γιατί τον έχουν ανάγκη (τον ΓΑΠ); Γιατί τα δισεκατομμύρια, τα οποία διεκδικούν από την Ελλάδα οι διεθνείς τοκογλύφοι ------------ δεν είναι πραγματικά χρέη … Είναι ομόλογα …και τα ομόλογα στην πραγματικότητα δεν είναι χρέη.

Τα ομόλογα είναι οφειλές, οι οποίες προκύπτουν από "υποσχέσεις". Τα ομόλογα είναι μια θεατρική "παράσταση" αγοραπωλησίας μεταξύ τοκογλύφων και πελατών. Ζητάς χρήματα από κάποιον που έχει, "πουλώντας" του ομόλογα, τα οποία στη συνέχεια του "υπόσχεσαι" ότι θα τα αγοράσεις πίσω πολύ ακριβότερα. Δεν εξοφλείς χρέη, όταν παίρνεις πίσω τα ομόλογα, γιατί δεν υπάρχουν τέτοια. Απλά εκπληρώνεις μια "ο μ ο λ ο γ ί α" που είχες κάνει, όταν διαβεβαίωνες κάποιους ότι θα ξαναγόραζες αυτά, τα οποία τους πούλησες. "Ενέχυρο" τους δίνεις τα δικά σου ομόλογα …με την "υπόσχεση" ότι σε ένα εκ των προτέρων προσδιορισμένο χρονικό διάστημα θα τα ξαναπάρεις πίσω. "Πουλάς" κάτι σχετικά φτηνά με την "υπόσχεση" ότι θα το "ξαναγοράσεις" πολύ ακριβότερα.

Μιλάμε δηλαδή για "αέρα" κοπανιστό. Μιλάμε για απλούς χ ρ η μ α τ ο λ ή π τ ε ς και όχι για δ α ν ε ι ο λ ή π τ ε ς. Μιλάμε για χρέη ανύπαρκτα, εφόσον δεν υπάρχουν οι δεσμεύσεις και οι κυρώσεις, οι οποίες συνήθως συνοδεύουν τα συμβατικά δάνεια και είναι οι υποθήκες. Συνήθως εκπληρώνονται οι "υποσχέσεις" απέναντι στους τοκογλύφους, όχι επειδή οι τοκογλύφοι έχουν τη δυνατότητα να απειλούν τα θύματά τους, αλλά επειδή τα θύματά τους εξακολουθούν να έχουν τις ίδιες ανάγκες. Στην πραγματικότητα γίνεται μια διαρκής ανακύκλωση των ίδιων χρημάτων πάντα εις βάρος των χρηματοληπτών. Σου δίνουν χρήματα, για να εκπληρώσεις την "υπόσχεση" της αγοράς του παλαιού ομολόγου, εκδίδοντας ένα νέο ομόλογο. Δεν έχεις χρήματα να την εκπληρώσεις και ξαναζητάς νέα, περισσότερα και ακόμα πιο "ακριβά" χρήματα, για να είσαι συνεπής. Μια κινούμενη "άμμος", όπου, όσο περνά ο χρόνος, τόσο πιο πολύ "βυθίζεται" το θύμα μέσα σ' αυτήν. Η χαρά του τοκογλύφου.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι οι "αγνοί" τοκογλύφοι δεν έπεφταν θύματα άγνοιας, όταν έδιναν χρήματα στην "πονηρή" Ελλάδα. Εν γνώση τους τα έκαναν όλα αυτά. Τους συνέφερε να είναι στον "αέρα", γιατί αυτό είχε μεγαλύτερη απόδοση. Δεν έδιναν δάνεια, αναγκάζοντας τους δανειολήπτες να βάζουν υποθήκες, γιατί δεν τους συνέφερε να δανείζουν. Δεν του συνέφεραν τα νόμιμα δάνεια, γιατί αυτά, πέρα από το γεγονός ότι υπήρχε πρόβλημα με τον καθορισμό των υψηλών τόκων, ελέγχονται ως τέτοια από πολλούς και για πολλούς λόγους. Δεν τους συνέφεραν τα νόμιμα δάνεια, γιατί δεν τους συνέφερε να συναγωνιστούν τις νόμιμες εμπορικές τράπεζες. Με λίγα λόγια τα δάνεια δεν τους άρεσαν, γιατί οι τοκογλύφοι ελέγχονται για τοκογλυφία και οι πολιτικές ηγεσίες ελέγχονται για προδοσίες.

Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν την Ελλάδα —και όχι μόνον αυτήν— στη περιπέτεια της έκδοσης των ομολόγων. Στην περιπέτεια να τους υποσχεθεί ότι θα "αγοράσει" πανάκριβα αυτά, τα οποία τους είχε πουλήσει φτηνά. Από ένα πρώτο ομόλογο φτάσαμε στη σημερινή κρίση. Το ένα ομόλογο γινόταν αιτία να χρηματοδοτηθεί με ένα άλλο και αυτό με ένα επόμενο και στο τέλος οι αποδώσεις των αποδόσεων έφτασαν να πνίξουν την Ελλάδα. Οι τοκογλύφοι έδιναν χρήματα με τον τόνο σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις απλά για να τα ξοδεύουν και να διαφθείρουν τους κρατικούς μηχανισμούς τους.

Η διαφθορά τους συνέφερε, γιατί βοηθούσε στη γρήγορη σπατάλη των χρημάτων και ταυτόχρονα δημιουργούσε μαζικά συνενόχους. Οι επίορκοι πολιτικοί, οι οποίοι έπαιρναν τα άχρηστα και επικίνδυνα χρήματα, μέσω της διαφθοράς εξασφάλιζαν συνενόχους μέσα από τον κρατικό μηχανισμό. Η διαφθορά παγκοσμίως, δηλαδή, δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο, το οποίο αφορά κάποιες λίγες χώρες, επειδή μια κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο της εξουσίας αυτών των λίγων χωρών. Η διαφθορά είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο ενθάρρυναν οι τοκογλύφοι, βάζοντας όλα τα κράτη στο παιχνίδι των ομολόγων. Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, γιατί οι πρωταγωνιστές είναι παντού οι ίδιοι και είναι οι διεθνείς τοκογλύφοι. Αυτοί, οι οποίοι κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται "αγορές".

Γι' αυτόν τον λόγο οι τοκογλύφοι έδιναν στα κράτη χρήματα χωρίς καμία προδιαγραφή ή δέσμευση —από αυτές που ζητούν οι τραπεζίτες για τη διασφάλισή τους, προκειμένου να δώσουν δάνεια— αλλά με τεράστιο "υποσχόμενο" τόκο. Τα ίδια γίνονταν παντού. Οι διεφθαρμένοι Έλληνες πολιτικοί, για παράδειγμα, έπαιρναν τις προμήθειές τους από τους τοκογλύφους και φόρτωναν διαρκώς το κράτος με νέα και ολοένα ακριβότερα ομόλογα. Οι συνένοχοί τους διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι πανηγύριζαν κάθε φορά που επαναλαμβανόταν η διαδικασία. Νέα ομόλογα σήμαιναν νέα δημόσια έργα και άρα νέες μίζες για μηχανικούς του δημοσίου, προμηθευτές και κατασκευαστές. Νέα ομόλογα σήμαιναν νέους εξοπλισμούς στα νοσοκομεία και άρα νέες μίζες για γιατρούς του δημοσίου, προμηθευτές και φαρμακοποιούς. Νέα ομόλογα σήμαιναν νέα οπλικά συστήματα και άρα νέες μίζες για στρατιωτικούς του δημοσίου, προμηθευτές και εμπόρους όπλων.

Μιλάμε για κανονική συμμορία ιδιωτών και δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι λυμαίνονταν τον δημόσιο πλούτο. Αυτό εννοούσαν κάποιοι, όταν μιλούσαν για "επιτυχή" σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Όλοι αυτοί οι νεόπλουτοι συμμορίτες των δανεικών του κράτους ήταν αυτοί, που έβγαζαν τη γνωστή "σαύρα" του Κολωνακίου σαν τον "καταλληλότερο" πρωθυπουργό. Από τους μεγαλο δημοσιο γράφους των εθνικών μας εκδοτών και κατασκευαστών μέχρι τον κακομοίρη τον νεαρό γιατρό, ο οποίος έκανε το "αγροτικό" του φάμπρικα, υπογράφοντας συνταγές με μπόνους από τις φαρμακευτικές. Οι πάντες έκλεβαν, γιατί ενθαρρύνονταν να κλέβουν. Μέχρι και τον νόμο άλλαξαν, μετατρέποντας την απιστία προς την υπηρεσία από κακούργημα σε πλημμέλημα, προκειμένου να μην φοβούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι να τα "παίρνουν".

Ενθαρρύνονταν οι υπάλληλοι να διαφθείρονται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις, εφόσον τα διεφθαρμένα στελέχη τους έπαιρναν προμήθειες από τους τοκογλύφους. Όσο πιο πολύ έκλεβαν, τόσο πιο πολύ συνέφερε τους τοκογλύφους, γιατί τόσο πιο γρήγορα θα ξοδεύονταν τα χρήματα και άρα θα τους ξαναζητούσαν νέα. Όλα στον "αέρα", γιατί με τον τρόπο αυτόν οι τοκογλύφοι παρουσίαζαν στα βιβλία τους τεράστιες αποδόσεις. Καμία εμπορική τράπεζα δεν μπορούσε να τους συναγωνιστεί σε αποδόσεις κερδών. Σιγά-σιγά μάζεψαν γύρω τους όλους τους τοκογλύφους επενδυτές του Πλανήτη, οι οποίοι βιάζονταν να πλουτίσουν και δεν τους ενδιέφερε τι έπρατταν οι διαχειριστές των χρημάτων τους. Τα περίφημα funds των τοκογλύφων θεωρητικά έβγαζαν τεράστια κέρδη και δεν κρίνονταν ποτέ γι' αυτά τα κέρδη, εφόσον υποτίθεται αυτά τα κέρδη ξανάμπαιναν στην αγορά, για να βγάλουν κι άλλα.

Τι φοβούνται όμως σήμερα οι τοκογλύφοι; Φοβούνται την οικονομική κρίση. Την κρίση, η οποία μπορεί να αναγκάσει την Ελλάδα να βαρέσει "κανόνι". Την κρίση, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην αδυναμία αυτού, ο οποίος "υποσχέθηκε" να φέρει εις πέρας την υπόσχεσή του …Στην αδυναμία αυτού, τον οποίο δεν έχουν "δέσει" με υποθήκες και υποχρεώσεις και μπορεί να τους "γράψει" στα παλιά του τα παπούτσια. Αυτό φοβούνται. Φοβούνται τα funds. Φοβούνται μήπως ελεγχθούν από τους πελάτες τους για τον ολέθριο χειρισμό των χρημάτων τους. Φοβούνται μήπως εκτεθούν στους πελάτες τους και τους οδηγήσουν στα δικαστήρια.

Φοβούνται μήπως η Ελλάδα αρνηθεί να πληρώσει τους "επενδυτές" των "πέτσινων" ομολόγων. Των ομολόγων, που εξέδιδε ο διεφθαρμένος Σημίτης με τον τόνο. Των ομολόγων, τα οποία έληγαν και επαναχρηματοδοτούνταν με νέα και ακόμα πιο ακριβά ομόλογα του ίδιου Σημίτη. Των ομολόγων, τα οποία έσπευδαν οι ίδιοι οι τοκογλύφοι ν' αγοράσουν, χωρίς να υπάρχει καμία προδιαγραφή ασφάλειας, μόνο και μόνο για να δείξουν τεράστια κέρδη και υψηλές αποδόσεις. Των ομολόγων, τα οποία σπαταλούσε το διεφθαρμένο κράτος του Σημίτη και δεν ήταν βέβαιο ότι θα μπορούσε κάποτε να τα ξεπληρώσει, ξαναγοράζοντάς τα. Τα ομόλογα του δικού τους Σημίτη. Αυτό φοβούνται.

Φοβούνται έναν Έλληνα πατριώτη Πρωθυπουργό, ο οποίος θα προσπαθήσει να προστατεύσει τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών και εργαζομένων και θα κλείσει την πόρτα στους τοκογλύφους. Φοβούνται τον πρώτο Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος θα κλείσει στη φυλακή τους διεφθαρμένους Σημίτηδες και Καρμανλήδες, οι οποίοι μας φόρτωσαν με τα ομόλογα. Φοβούνται τον πρώτο Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος θα τους φερόταν όπως φέρθηκε ο Σημίτης στους Έλληνες, που καταστράφηκαν στο χρηματιστήριο, όταν τους έλεγε …"ας πρόσεχαν". ---------------------------

Για να εισπράξουν λοιπόν αυτά τα επικίνδυνα κέρδη, μας επέβαλαν έναν πρωθυπουργό με τα ακριβώς αντίθετα χαρακτηριστικά. Μας επέβαλαν έναν άνθρωπο, ο οποίος ούτε πατριώτης είναι και ούτε έχει τον παραμικρό λόγο ν' αγωνιστεί για τους Έλληνες, γιατί ούτε καν Έλληνας είναι. Έναν πρωθυπουργό, ο οποίος αποτελεί τον απόλυτο ορισμό του παραλόγου …όπως τον έχει ορίσει ο ίδιος ο Παπανδρέου. Στην πιο δύσκολη ώρα για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας πρωθυπουργός της είναι ένας Εβραίος διεθνιστής, ο οποίος ονειρεύεται την παγκόσμια διακυβέρνηση.

Σε μια κατάσταση έκτακτης εθνικής ανάγκης, στην οποία οι συγκυρίες ευνοούν την Ελλάδα, ο πρωθυπουργός της απεμπολεί κάθε πλεονέκτημά της. Οι συνθήκες ευνοούν την Ελλάδα, γιατί στην πραγματικότητα όλα αυτά τα χρόνια δεν δανειζόταν. Στην πραγματικότητα απλά έπαιρνε τα χρήματα που της έδιναν οι τοκογλύφοι, επενδύοντας πάνω της τις τοκογλυφικές τους ελπίδες. Έπαιζε η Ελλάδα ένα παιχνίδι μαζί με συμπαίκτες. Παρίστανε το "άλογο" και αυτοί τζόγαραν πάνω της. Ας πρόσεχαν πού τα έδιναν. Το "άλογο" έχασε. Δεν μπορεί να κερδίσει αυτά, τα οποία τους υποσχέθηκε. Δικό τους πρόβλημα είναι και όχι της Ελλάδας.

Αυτή είναι η ουσία της κατάστασης. Αυτήν την ουσία αγνοεί ο πρωθυπουργός της, ο οποίος πέρα από κάθε λογική υπόσχεται σε όλους τους τοκογλύφους ότι θα τους πληρώσει στο ακέραιο όλες τις απάτες, κόβοντας ακόμα και τις συντάξεις των φτωχών. Αυτά δεν τα λέμε εμείς. Αυτά τα είπε ο ίδιος. Ο ίδιος δήλωσε οπαδός της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά παρ' όλα αυτά διεκδίκησε τη θέση της ελληνικής ηγεσίας. Ο ίδιος, ως πρόεδρος της "Σοσιαλιστικής Διεθνούς", δήλωσε ότι θα ξεπληρώσει τους τοκογλύφους πάση θυσία και ως γνήσιος "σοσιαλιστής" ξεκίνησε από τις συντάξεις των φτωχών.

ΚΕΡΑΤΕΑ: ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΑΧΗΣ ΑΠ’ ΤΟΝ 10ΧΡΟΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ… 

πηγή: http://www.aformi.gr/2011/02/%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%80-%CF%84%CE%BF%CE%BD-10%CF%87%CF%81/

Κάντε κλικ για να δείτε την ζωγραφιά σε πλήρες μέγεθος

Απο το http://antixyta.blogspot.com

Ήδη σύμφωνα με δασκάλους των δημοτικών σχολείων της Κερατέας, τα παιδιά παίζουν ένα νέο παιχνίδι που ονομάζουν: «ΚΕΡΑΤΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΤ…»

Εξάχρονα παιδιά γεμίζουν πλαστικά μπουκάλια με νερό, βάζουν χαρτομάντηλα αντί για πώμα και τα δίνουν στους γονείς τους να τα χρησιμοποιήσουν στο μπλόκο!!!

Χαρακτηριστική είναι η εμπειρία που είχαν συμπολίτες μας την περασμένη Τρίτη, όπου κυνηγημένοι από τα ΜΑΤ, βρήκαν καταφύγιο σε ένα σπίτι. Εκεί τα δυόμιση ετών δίδυμα της οικογένειας τους υποδέχθηκαν χαμογελώντας λέγοντας: ΜΑΤ ΜΠΟΥΜ!!!

Δεν ξέρουμε αν είναι καλό ή κακό, στο φτωχό μας μυαλό φαντάζει αρκετά λυπηρό και άσχημο, να διαμορφώνουν χαρακτήρα τα παιδιά μέσα από τέτοια βιώματα. Το μέλλον θα δείξει…

Η παρακάτω ζωγραφιά είναι μία αναπαράσταση των όσων συμβαίνουν, μέσα από τη ματιά του δεκάχρονου Δημήτρη…

Κλείνουν τη μοναδική ελληνική βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια...!

το έλαβα μέσω e-mail και το δημοσιεύω:

Η κυβέρνηση-μειοδότης ξαναχτύπησε, καταργώντας τη μοναδική ελληνική βιβλιοθήκη στα πομακοχώρια της Ξάνθης!
Ο λόγος για τη βιβλιοθήκη (με 7000 τίτλους) του χωριού Μύκη, την οποία οι πομακικές οικογένειες αγκάλιασαν με αγάπη από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της το 2004, παρά την προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Σημειωτέον ότι η εν λόγω βιβλιοθήκη, η οποία απασχολεί μόνο μια υπάλληλο και μια καθαρίστρια, αποτελεί πόλο έλξης για τα Πομακόπουλα, καθώς εκεί παραδίδονται μαθήματα ζωγραφικής, ενώ πραγματοποιούνται θεατρικές παραστάσεις και υπάρχει και κουκλοθέατρο.
Φαίνεται όμως, ότι το προξενείο της Κομοτηνής, δεν χρειάζεται να κοπιάσει πολύ, καθώς η κυβέρνηση εξυπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα. Οικονομικές περικοπές είπαν στο αρμόδιο υπουργείο (πρώην Εθνικής και τώρα αφελληνισμένης) Παιδείας και σκέπτονται να καταργήσουν τον Οργανισμό Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών, ένα μη κερδοσκοπικό ΝΠΙΔ, που χρηματοδοτείται και εποπτεύεται από το Υπουργείο, ενώ διατηρούν ένα σωρό άλλες "περίεργες" ΜΚΟ, οργανώσεις μέσω τών οποίων διοχετεύονται τά εκατομμύρια σέ δικούς τους άθλιους στόχους.
Ή αλλιώς, λένε, θα κλείσουν τις μισές βιβλιοθήκες. Δηλαδή, από 24 θα μείνουν 12... Και τι κάνουν οι Τούρκοι: αυξάνουν τις βιβλιοθήκες τους στην ίδια περιοχή. Αννοικοδόμησαν πρόσφαρτα στον Κένταυρο την τοπική τουρκόφωνη βιβλιοθήκη, προσλαμβάνοντας και άλλο προσωπικό. Φυσικά, η επίσης τουρκόφωνη βιβλιοθήκη του Εχίνου, λειτουργεί και αυτή, ενώ, αν και δημοτική, φέρει επιγραφή... στα τουρκικά (Belediye Kütüphanesi )! Είναι πλέον σαφές, ότι η πολιτική της Αθήνας, είναι να παραδώσει αμαχητί, τους Έλληνες Πομάκους στην Άγκυρα.?

Να ξαναβρούμε τη χαμένη ελληνική μας ταυτότητα!

Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=37394:2010-12-09-180000&catid=22:ellinides-fones&Itemid=200#ixzz1EI50HAMD

Η σημερινή πολυποίκιλη και βαθειά κρίση, στην οποία έχει εισέλθει η χώρα μας από αρκετές δεκαετίες, το αποκορύφωμα της οποίας βιώνουμε στις μέρες μας, έχει τις ρίζες της κυρίως στην ανεπαρκή, επιφανειακή, και στρεβλή παιδεία που προσφέρεται στη νέα γενιά, καθώς και στα αρνητικά πρότυπα που προβάλλονται κατά κόρον καθημερινά από τα διάφορα τηλεοπτικά «κανάλια». Ο πολίτης, από τη στιγμή που αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, «βομβαρδίζεται» με σκηνές βίας και ερωτισμού, αλλά συχνά και με ποταπές «ιδέες», όπως για παράδειγμα του εύκολου και του γρήγορου πλουτισμού, της αύξησης της προσωπικής έλξης μέσω της εξωτερικής εμφάνισης ως μέσου επιτυχίας στη ζωή, της επιδίωξης της ηδονής και της κοινωνικής ανέλιξης με κάθε μέσο κ.ά., που «πλασάρονται» επιτηδείως χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο.

Κάκιστα πρότυπα επίσης παρέχουν οι πολιτικοί άνδρες, τόσο με τη διαγωγή τους όσο και με τα προκλητικά προνόμια τα οποία απολαμβάνουν, την αναντιστοιχία λόγων και έργων, την προκλητική ατιμωρησία για οποιοδήποτε αδίκημά τους και την «αλληλεγγύη» που αναίσχυντα εκφράζεται από τη «συντεχνία» των βουλευτών και πολιτευτών, την ανευθυνότητα, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια.

Η επίδραση του κοινωνικού και του πολιτικού περιβάλλοντος είναι ως επί το πλείστον καθοριστική στη διαμόρφωση του ήθους και της συμπεριφοράς των πολιτών. Όπως σωστά επεσήμανε ο Πυθαγορικός φιλόσοφος Ξενόφιλος, η καλύτερη παιδεία για ένα νέο είναι μια ευνομούμενη πολιτεία.

Ο ηθικός αμοραλισμός, η επιδίωξη της ατομικής ηδονής με κάθε τρόπο, ο ατομισμός και η φιλοχρηματία, η έμφαση που δίνεται στην εξωτερική ομορφιά και η αδιαφορία για την εσωτερική καλλιέργεια, η αυθάδεια και η αισχρολογία ως ένδειξη δήθεν προοδευτισμού και κοινωνικής απελευθέρωσης, ο καταναλωτισμός και η επιδειξιομανία, είναι οι αξίες της σύγχρονης δυτικής «κουλτούρας», οι οποίες δυστυχώς έχουν αντικατα­- στήσει εν πολλοίς τις πατροπαράδοτες ελληνικές αξίες.

Αυτό συνιστά απώλεια της ταυτότητάς μας, κάτι που είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας. Όπως καίρια επισημαίνει ο διεθνούς κύρους Έλληνας εικαστικός Γιάννης Κουνέλλης, «η ταυτότητα είναι ένα κέντρο. Χωρίς αυτό χάνεις τη λογική που σου επιτρέπει να δεις τα πράγματα συγκριτικά. Χάνεις τον άξονα. Και είσαι από δω και από εκεί. Όπου φυσάει ο άνεμος. Χωρίς μέλλον…».

Την ταυτότητά μας την ελληνική την ορίζει το παρελθόν μας. Αυτό έχει μια μακρά πολυχιλιετή πραγμάτωση στο χρόνο και τον τόπο. Οι αξίες της ζωής μας έχουν διαμορφωθεί μέσα από τους αιώνες, αρχίζοντας από τα προϊστορικά χρόνια, την νεολιθική εποχή, τον Μινωικό και τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, τον Κυκλαδικό πολιτισμό, τον πολιτισμό της κλασσικής και της ελληνιστικής περιόδου, τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή περίοδο, καθώς και την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, ο πολιτισμός αυτός, ο αρχαιοελληνικός και ο χριστιανικός, που και οι δυο ως φορέα έκφρασης έχουν την ελληνική γλώσσα, είναι φορτίο που μεταφέρουμε ανά τους αιώνες. Ιδιαίτερα ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ένας πολυτιμότατος θησαυρός από τον οποίο άντλησαν και αντλούν όλοι οι λαοί του κόσμου, μια αέναη πηγή, η οποία αρδεύει με τα νάματά της τους σκοτεινούς αιώνες και συντελεί στις «αναγεννήσεις» και τις εξόδους από τις τοπικές ή παγκόσμιες κρίσεις. Ο άνθρωπος είναι φυσικό να επιδιώκει την ευδαιμονία, το εὖ ζῆν. Αυτό, ωστόσο, δεν βρίσκεται στις υλικές απολαύσεις, στον πλούτο και το χρυσό, αλλά στην «ορθοφροσύνη», το μέτρο και την αρετή.

Η κλασσική παιδεία, τόσο πολύ καταφρονημένη από τους πολιτικούς και κατ’ επέκταση από την κοινωνία, είναι αυτή που καλλιεργεί ελεύθερο, δημοκρατικό και κριτικό πνεύμα, αυτή που θέτει ερωτήματα και προβλήματα και δίνει πολλαπλές απαντήσεις σε αυτά, ώστε το άτομο να επιλέξει το δικό του δρόμο προς την αρετή και την ευδαιμονία. Για τον αρχαίο Έλληνα, αντίθετα με την Εβραϊκή παράδοση, δεν υπάρχει η εξ αποκαλύψεως αλήθεια. Αντίθετα, αυτή αποτελεί το ζητούμενο της θεωρητικής σκέψης.

Η ταυτότητά μας συνεπώς είναι η γλώσσα μας. Ιδιαίτερα η αρχαία ελληνική γλώσσα, μέσα από την οποία εκφέρονται για πρώτη φορά πανανθρώπινες αξίες μέσα από τα φιλοσοφικά, ιστορικά, επιστημονικά, δραματικά και γενικώτερα λογοτεχνικά έργα, χαρακτηρίζεται από τόσο μεγάλο πλούτο λεξιλογικό και εννοιολογικό, ώστε και μόνο αυτό ανοίγει καινούργιους ορίζοντες σε όσους την προσεγγίζουν με ενδιαφέρον και αγάπη. Η δε γραμματική και το συντακτικό της, που τόσο βάναυσες επιθέσεις δέχτηκε και δέχεται τις τελευταίες δεκαετίες από τους αυτο- ή ετερο-αποκαλούμενους προοδευτικούς, είναι καθαρή λογική που ακονίζει το μυαλό!

Η αρχαία σκέψη μέσω της αρχαίας ελληνικής γλώσσας είναι αυτή που έδωσε στον σύγχρονο κόσμο σχεδόν το σύνολο των πολιτιστικών αξιών. Αυτή διαμόρφωσε τα λογοτεχνικά είδη, αυτή την πολιτική και επιστημονική ορολογία, αυτή έθεσε τις στέρεες βάσεις των επιστημών. Φανταστείτε προς στιγμήν να αφαιρούσαμε από το λεξιλόγιό μας και εμείς, αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος, τις λέξεις δημοκρατία, πολιτική, θέατρο, τραγωδία, κωμωδία, ποίηση, μουσική, αρμονία, μαθηματικά, ιστορία, γεωγραφία, γεωμετρία, αστρονομία, φυσική, μεταφυσική, φιλοσοφία, ρητορική, ψυχολογία, μυθολογία, φιλολογία, και πολλές άλλες, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός! Κάθε λέξη έχει ένα βαρύ εννοιολογικό περιεχόμενο, η κατανόηση του οποίου απαιτεί ιστορικές, ανθρωπολογικές, κοινωνιολογικές και αρχαιογνωστικές εντρυφήσεις. Όλος ο κόσμος «ξέρει» ελληνικά, χωρίς να το γνωρίζει. Ένας μέσου μορφωτικού επιπέδο Ιταλός π.χ. γνωρίζει περί τις 12.000 ελληνικές λέξεις!

Ακόμα και ο σημερινός τεχνολογικός πολιτισμός έχει τις ρίζες του στον ελληνικό πολιτισμό. Ενδεικτικά και μόνο αναφερόμαστε στα άτομα του Λευκίππου και του Δημοκρίτου, στα αυτόματα του Ήρωνα του Αλεξανδρινού, στα αλεξανδρινά πειράματα με τη δύναμη του ατμού, και τον εκπληκτικό μηχανισμό των Αντικυθήρων (τον πρώτο υπολογιστή της ανθρωπότητας).

Οι μηχανές είναι γεγονός ότι έκαναν τη ζωή του ανθρώπου ευκολώτερη. Ωστόσο, η εξάρτησή μας από αυτές κινδυνεύει να γίνει σχεδόν δουλική. Μια βλάβη στο ηλεκτρονικό σύστημα μιας Τράπεζας π.χ. ακινητοποιεί τα πάντα! Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και το κινητό τηλέφωνο, όπως και η τηλεόραση, έχουν γίνει συστατικά της ζωής μας. Και ενώ έπρεπε να είχαμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας, για να μελετήσουμε και να εμβαθύνουμε στα κλασσικά κείμενα τόσο της αρχαίας ελληνικής όσο και της βυζαντινής και της νεώτερης, καθώς και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ώστε να διαμορφώσουμε ένα ανάλογο ήθος, βλέπουμε ότι οι πλείστοι κατασπαταλούν το χρόνο τους με φλυαρίες στα κινητά ή παρακολουθώντας παθητικά κακόγουστες τηλεοπτικές σειρές!

Η απομάκρυνση από τις ανθρωπιστικές αξίες και τα ανθρωπιστικά γράμματα, που κυρίως εμπεριέχονται στα αρχαία ελληνικά αλλά και τα λατινικά κείμενα, και ο υπερτονισμός του τεχνολογικού λεγόμενου πολιτισμού είναι αναπόφευκτο ότι οδηγεί σε σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές κρίσεις, όπως η σημερινή που βιώνουμε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Ο άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να έχει μια ισορροπημένη και όσο το δυνατόν ευτυχέστερη ζωή χωρίς μια ισόρροπη πνευματική καλλιέργεια. Το ίδιο και η κοινωνία και το κράτος! Το να βρούμε ξανά την ταυτότητά μας με το να δώσουμε την πρέπουσα σημασία στα κλασσικά γράμματα και να ενστερνιστούμε τις διαχρονικές αξίες της ελληνικής ιδιαιτερότητας, που συχγρόνως αποτελούν παγκόσμιες αξίες, δεν είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε την οποιαδήποτε κρίση, είτε οικονομική είτε άλλη. Κι αν μπορέσουμε να την ξεπεράσουμε, θα είναι προσωρινή!

Θέλουμε η κοινωνία μας να ευημερήσει; Ένας δρόμος υπάρχει: Να ξαναβρούμε τη χαμένη ελληνική ταυτότητά μας! Ελεύθερο, κριτικό και δημοκρατικό πνεύμα, επιδίωξη της αληθείας, νηφάλιος διάλογος για την εύρεση λύσεων στα οποιαδήποτε προβλήματα, φιλοπατρία, υπακοή στους νόμους, ισονομία και ισοπολιτεία, ατομική και συλλογική ευθύνη, διαφάνεια, δικαιοσύνη και υπευθυνότητα στο δημόσιο βίο, αλληλεγγύη, παρρησία και καλαισθησία.

Η εντρύφηση στα αρχαιοελληνικά κείμενα δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσει ο καθένας τις ατομικές και τις συλλογικές αρετές που μπορεί να οδηγήσουν στην προσωπική και την κοινωνική ευδαιμονία και ευημερία. Συγχρόνως όμως γνωρίζει κανείς τις ατομικές και τις συλλογικές εκείνες ιδιότητες που οδηγούν το άτομο και τις κοινωνίες στην καταστροφή και τη δυστυχία.

Το πιο αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα ενός ανθρώπου που τονίζεται και καταδικάζεται από την αρχαιοελληνική σκέψη και πολιτισμό είναι η «ύβρις», η αλαζονεία δηλαδή, η οποία οδηγεί τόσο το άτομο όσο και μια κοινωνία, ιδιαίτερα όταν ο άρχων χαρακτηρίζεται από αυτήν, στην καταστροφή. Όπως ο Αισχύλος λέει στην τραγωδία «Πέρσες» με το μεγαλόπρεπο και μοναδικό ύφος του, «ὡς οὐχ ὑπέρφευ θνητὸν ὄντα χρὴ φρονεῖν. ὕβρις γὰρ ἐξανθοῦσ’ ἐκάρπωσεν στάχυν ἄτης, ὅθεν πάγκλαυτον ἐξαμᾶι θέρος» (= ο άνθρωπος σα θνητός που είναι δεν πρέπει να έχει φρόνημα εξαιρετικά υψηλό. Γιατί η αλαζονεία, αφού ανθίσει, θα καρπίσει στάχυ διανοητικής τύφλωσης, η οποία θα τον οδηγήσει να θερίσει ένα πάγκλαυτο θερισμό»). Πολλά παραδείγματα ύβρεως με τις καταστροφικές συνέπειές της μας προσφέρει η αρχαία ελληνική τραγωδία.

Θα περατώσουμε τη συζήτησή μας με ένα τελευταίο παράδειγμα από τις «Ικέτιδες» του Ευριπίδη. Εκεί μιλώντας ο Άδραστος, ο ηγεμόνας του Άργους που εκστράτευσε εναντίον της Θήβας, για τους νεκρούς ήρωες, αναφέρεται στα θετικά γνωρίσματα του χαρακτήρα τους: Τη μετριοφροσύνη, την ολιγάρκεια, τη φιλία, την ειλικρίνεια, την ευπροσηγορία, την αφιλοκέρδεια, το ελεύθερο φρόνημα, τη φιλοπατρία, την ανδρεία, την αποφυγή επίδειξης. Έμμεσα καταδικάζονται: Η αλαζονεία των πλουσίων, η πολυτελής διαβίωση, η ανελεύθερη συμπεριφορά, η φιλαργυρία, το μίσος και η εχθρότητα προς την πόλη, η τρυφηλή ζωή, η ανάρμοστη συμπεριφορά, η εριστικότητα και η κακολογία, η χαιρεκακία για τις συμφορές που πλήττουν τη χώρα, η ακόλαστη σε σχέση με το ίδιο ή το άλλο φύλο συμπεριφορά και η πολυλογία που δεν συνοδεύεται από ανάλογα έργα.

Πηγή: ΕΛΛΑΣ

Σύνδεσμος στην Πηγή...

Μ(πίζνες) Κ(αλά) Ο(ργανωμένες) ......

το έλαβα μέσω e-mail και το προωθώ:

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά (ελληνική παροιμία)

(Σας το μεταφέρω αυτούσιο έτσι όπως μου το διηγήθηκε φίλος φίλου)

"Το Σάββατο το πρωΐ πηγαίνοντας να πάρω τον ηλεκτρικό, διαπίστωσα ότι υπήρχε απεργία. Αναζήτησα ΤΑΞΙ αλλά πριν προλάβω να επιβιβαστώ, άκουσα να με καλούν με το όνομά μου και γύρισα.

Είδα μία γνωστή μου κοπέλα που είχα να την δω περίπου τρία χρόνια. Οδηγούσε ένα αρκετά ακριβό αυτοκίνητο, με κάλεσε να μπω μέσα αφού με ρώτησε πού πηγαίνω και εφ όσον ήταν η διαδρομή που θα ακολουθούσε κι εκείνη.

Γνωρίζοντας το οξύ οικονομικό της πρόβλημα, με ξάφνιασε το αυτοκίνητό της .... και η άνεση της. Μου είπε ότι έχει πιάσει μια «πολύ καλή και εξαιρετικά καλοπληρωμένη δουλειά » και ότι άλλαξε και σπίτι. Μου είπε ότι μένει σε ένα ακριβό προάστιο, πράγμα το οποίο με ξάφνιασε επειδή ήξερα ότι έμενε σε ένα νοικιασμένο μικρό σπιτάκι σε υποβαθμισμένη περιοχή και τα έβγαζε πολύ δύσκολα πέρα, μεγαλώνοντας μόνη της ένα παιδί, μάλλον «αγνώστου πατρός» με τη βοήθεια των γονιών της από την επαρχία. Επιπλέον μην έχοντας τυπικά προσόντα, ήταν μακροχρόνια άνεργη. Έβρισκε κακοπληρωμένες δουλειές και για μικρό χρονικό διάστημα.

Το φάσμα της ανεργίας ήταν περισσότερο απειλητικό από ποτέ, όταν γνώρισε ανθρώπους που την σώσανε.
Τη ρώτησα που δουλεύει, δυσκολεύτηκε πολύ να μου απαντήσει, έκανε έναν πρόλογο σχετικό με κάποιες οικογένειες μεταναστών που είχαν βοηθήσει κάποτε κάποιοι κοινοί μας γνωστοί (κάποτε πριν πολλά χρόνια όταν η παράνομη μετανάστευση δεν είχε εξελιχθεί σε μάστιγα), λέγοντας μου ότι εκείνη αυτό το έκανε «επάγγελμα».

Η απάντηση ήταν αυτή που υποψιαζόμουνα: Μέσω κάποιου γνωστού, επειδή τα κυκλώματα είναι πολύ κλειστά, βρήκε δουλειά σε ΜΚΟ! Εκεί οφείλει και τη σημερινή οικονομική της άνεση! Της κολλάνε και ένσημα επίσης!

Την ρώτησα τι ακριβώς κάνει στη νέα της δουλειά και μου απάντησε ότι εργάζεται για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, υπερασπίζονται λαθρομετανάστες, ό,τι και να έχουν κάνει και σε συνεργασία με άλλη ΜΚΟ προσπαθούν να τους βγάλουν έγγραφα ασύλου ακόμα και σε αυτούς που δεν δικαιούνται άσυλο!!!!! Απίστευτο αλλά αληθινό!!!

Σκοπός τους είναι να μένουν όσο γίνεται περισσότεροι λαθραίοι μετανάστες στην Ελλάδα γι αυτό κινούν τα νήματα προς κάθε κατεύθυνση για να μην απευλάνονται!!! Γιατί έτσι η χρηματοδότηση μεγαλώνει όσο μεγαλώνει το κύρος της ΜΚΟ.!!! Την ρώτησα από πού βρίσκονται αυτοί οι οικονομικοί πόροι και μου απάντησε ότι δεν ξέρει αυτή, μόνο «τα μεγάλα κεφάλια» της κάθε ΜΚΟ.

Την ρώτησα πόσοι εργάζονται σε αυτή την επιχείρηση και μου απάντησε ότι δεν είναι πολλοί γιατί δεν συμφέρει να πληρώνει η ΜΚΟ πολλούς, έτσι θα μειωθούν και οι δικές τους απολαβές. Στην απορία μου «πώς συγκεντρώνουν κόσμο» για να προβάλλουν τις απαιτήσεις τους» απάντησε γελώντας:

«Ποιος κόσμος; Μόνο κάποιοι χαζοί έρχονται που πιστεύουν ότι πραγματικά καταπιέζονται οι παράνομοι μετανάστες. Έχουμε δημοσιογραφική κάλυψη κι έτσι μπορεί να ακουστούν τα αιτήματά μας.»!
Ρώτησα αν δουλεύουν για λογαρισμό τους και οικονομικοί μετανάστες που διαμένουν στην Ελλάδα και μου απάντησε καταφατικά, όχι μόνο εκεί αλλά και σε άλλες ΜΚΟ!

Μου είπε ότι εργάζεται για δυο - τρεις ώρες την ημέρα, αμοίβεται πάρα πολύ καλά, το μόνο το ότι έχει ένα μικρό μειονέκτημα η δουλειά αυτή: πρέπει να πηγαίνει σε επαρχίες, όπου της πούνε!!!
Με απορία ρώτησα που ακριβώς και τι κάνει και μου απάντησε ότι πηγαίνουν στη Μυτιλήνη, στον Έβρο, στα σύνορα με την Αλβανία και γενικά σε όσα μέρη συλλαμβάνουν παράνομους μετανάστες.

Την προηγούμενη εβδομάδα είχε πάει Πελοπόννησο για τις«ανάγκες» της δουλειάς της. Η δουλειά τους είναι να δημιουργούν κλίμα αρνητικό για την αστυνομία με σκοπό να μην μπορεί να κάνει την δουλειά της όπως ορίζει ο νόμος και ταυτόχρονα κλίμα συμπάθειας προς τους λαθραίους μετανάστες.

Μου είπε και κάτι συγκλονιστικό:

Όποτε είναι εφικτό έχουν μαζί τους και άτομα που μιλάνε αραβικά και αυτά τα άτομα συνεννοούνται με τους λαθρομετανάστες και τους καθοδηγούν τι ακριβώς να κάνουν προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι. Αυτοί τους καθοδηγούν να δηλώνουν Παλαιστίνιοι!! Για να αιτήσουν άσυλο!

Όταν τελείωσε η εξομολόγηση την ρώτησα αν έχει τύψεις απέναντι στηχώρα της και στο παιδί της το ίδιο, το οποίο όταν μεγαλώσει θα της καταλογίσει ευθύνες για την καταστροφή της Ελλάδας. Μου απάντησε ότι αν είχε κάποια άλλη σίγουρη δουλειά , δεν θα έμπλεκε με αυτούς. «Αλλά πρέπει κι εγώ κάπως να ζήσω».

Την ρώτησα γιατίδεν αγωνίζεται για να απαλλαγεί η Ελλάδα από αυτή την πληγή που ονομάζεται λαθρομετανάστευση, να δημιουργηθεί σωστή μεταναστευτική πολιτική, ώστε αυτοί που θα μείνουννα ζουν και να εργάζονται σαν άνθρωποι με χαρτιά εργασίας και όχι ελληνική ιθαγένεια δια γεννήσεως και να υπάρχει δουλειά και για όλους τους Έλληνες πρωτίστως. Μου απάντησε ότι έχω απόλυτο δίκιο, αλλά δεν υπάρχει ΜΚΟ για δικαιώματα των Ελλήνων κι εκείνη μου επανέλαβε ότι «πρέπει κάπως να ζήσει».

Μου τόνισε ότι χάρη στη νέα της δουλειά ζει σε ένα προάστιο απαλλαγμένο από κάθε λογής περιθωριακούς και λαθρομετανάστες κι έτσι δεν κινδυνεύει καθημερινά όπως στο παλιό της σπίτι καιτο παιδί της θα μεγαλώσει με Ελληνόπουλα!!!!

Αυτό είναι και το πιο εξοργιστικό από όλα!

Με άφησε στον προορισμό μου με την παράκληση να μην αναφέρω πουθενά ό,τι είπαμε, ιδιαίτερα το όνομά της, το οποίο της υποσχέθηκα και συνέχισε ενώ εγώ είχα μείνει κάγκελο μετά από όλα αυτά, τα οποία ήξερα βέβαια, μέσα από τα ιστολόγια, αλλά πραγματικά είναι συγκλονιστικά όταν ακούς να τα λένε άνθρωποι που είναι μέσα στα πράγματα.