Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Η βιωσιμότητα του ιστολογίου εξαρτάται από την ελάχιστη οικονομική στήριξη των αναγνωστών, η οποία ανέρχεται σε 5 € μηνιαίως ή 50 € ετησίως.
Ευχαριστώ θερμά για την αλληλεγγύη σας!
Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:
kvathiotis.substack.com/subscribe
Repetitio est mater studiorum, δηλ. επανάληψη μήτηρ μαθήσεως.
Σε αυτόν τον διαχρονικό και αλάθητο κανόνα στηρίζεται η τέχνη της προπαγάνδας, προκειμένου να καταστεί δυνατός ο «εμβολιασμός» του μυαλού των μαζανθρώπων με μια συγκεκριμένη ιδέα που θέλει να προωθήσει η δράκα των μισανθρώπων, η οποία ορίζει τις τύχες της ανθρωπότητας.
Στην εποχή του 21ου (απατ)αιώνα ο «εμβολιασμός» της προωθούμενης ιδέας επιχειρείται μαζικώ τω τρόπω μέσω της επαναλαμβανόμενης προβολής των μηνυμάτων ή εικόνων σε κάποια από τις πολλές οθόνες που διαθέτoυν οι σημερινοί λαοί.
Την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ο παγκόσμιος «εμβολιασμός» των μαζανθρώπων με τον βελούδινο διεμβολισμό των Δίδυμων Πύργων από δύο αεροπλάνα παρουσιαζόμενα ως κατειλημμένα από τρομοκράτες της Αλ Κάιντα πραγματοποιήθηκε μέσω της τηλεόρασης, αφού τότε δεν υπήρχαν οι μικρές οθόνες των «έξυπνων συσκευών» (ιδίως κινητών και τάμπλετ).
Από το πρωί εκείνης της «μαύρης Τρίτης» δεν χορταίναμε να βλέπουμε ξανά και ξανά το χτύπημα των αεροπλάνων στους δύο ουρανοξύστες και, λίγο μετά, την κατάρρευσή τους.
Σαν να παρακολουθούσαμε ταινία του Χόλιγουντ ή ορθότερα σαν να παρακολουθούμε ακόμη και σήμερα, 24 χρόνια μετά, μια ταινία του Χόλιγουντ, που παίζεται κάθε χρόνο την ίδια ημέρα, λες και πρόκειται για αναμνηστική δόση εμβολίου, που, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι απαραίτητο να γίνει, ώστε ο εμβολιασμένος να διατηρήσει την ανοσία του – στην περίπτωση της 11ης Σεπτεμβρίου: για να διατηρήσει την ανοησία του!
Πρόκειται για ανοησία, διότι είναι δεκάδες οι μαύρες τρύπες του σεναρίου εκείνης της «μαύρης Τρίτης».
Επί παραδείγματι:
Πρώτον, πώς είναι δυνατόν να ανοίγει τρύπα στο ρύγχος του αεροσκάφους, όταν αυτό συγκρούεται με ένα πουλί, αλλά όταν προσκρούει σε έναν ουρανοξύστη να καταφέρνει να εισχωρεί ολόκληρο μέσα στο κτήριο και ως διά μαγείας να εξαφανίζεται κάθε κομμάτι του;
Δεύτερον, στους Δίδυμους Πύργους δεν προσέκρουσαν αεροπλάνα. Η μόνη αληθής πρόσκρουση ήταν εκείνη του συγκεκριμένου ισχυρισμού στην λογική, αφού τα αεροπλάνα διείσδυσαν βελούδινα μέσα στα κτήρια και δεν προσέκρουσαν σε αυτά, αλλιώς θα έπρεπε να έχει γίνει σμπαράλια το ρύγχος τους και, βεβαίως, να έχουν εντοπισθεί έστω κάποια από τα συντρίμμια τους.
Τρίτον, πώς εξηγείται η κατάρρευση του κτηρίου 7 που βρισκόταν στην νότια πλευρά του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το οποίο κατέρρευσε με τον ίδιο τρόπο όπως και οι Δίδυμοι Πύργοι, χωρίς όμως τα ΜΜΕ να δείξουν ή έστω να ισχυρισθούν ότι προσέκρουσε πάνω του ένα άλλο αεροσκάφος;
Τέταρτον, πώς βρέθηκαν κάμερες στον ευρύτερο τόπο του εγκλήματος ώστε να μεταδώσουν σε ζωντανή σύνδεση την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους;
Τέταρτον, υπήρξε ικανός αριθμός αυτοπτών μαρτύρων που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια τα αεροπλάνα να διεμβολίζουν τους δίδυμους Πύργους;
Πέμπτον, το ατσάλι λιώνει στους 1500 βαθμούς Κελσίου, ενώ η κηροζίνη αναφλέγεται στους 980-1000 βαθμούς. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να έλιωσε ο ατσάλινος οπλισμός των ουρανοξυστών από την ανάφλεξη της κηροζίνης και, ακολούθως, να κατέρρευσαν οι Δίδυμοι Πύργοι σαν «χάρτινοι πύργοι»; Λείπουν 500 βαθμοί Κελσίου για να γίνει πιστευτό το αφήγημα της πρόσκρουσης των αεροπλάνων στα δύο κτήρια και της κατάρρευσής τους.
Μάλιστα, η κατάρρευση αυτή έλαβε χώρα μέσα σε αδικαιολόγητα σύντομο χρόνο!
Έκτον, εξαιρετικά ύποπτο είναι το γεγονός ότι ο βασικός συντάκτης του πορίσματος της επιτροπής για τα αίτια της καταστροφής, ο Philip Zellikov, ήταν στενός συνεργάτης της Condolise Rice, ενώ ουσιώδεις μάρτυρες, όπως οι George Bush Jr. και Dick Cheney, εξετάσθηκαν με μυστικότητα χωρίς να τηρηθούν πρακτικά!
Όποιος εργάζεται με τέτοιον τρόπο είναι βέβαιον ότι θέλει να συσκοτίσει την αλήθεια, για να θωρακίσει το αφήγημά του (πρβλ. όσα συμβαίνουν στην υπόθεση των Τεμπών).
Τέτοια ερωτήματα ετέθησαν προσφάτως και στην Τεχνητή Νοημοσύνη από τον Γερμανό πολιτικό ακτιβιστή Ken Jebsen (Kayvan Soufi Siavash), ο οποίος έλαβε απαντήσεις που επαληθεύουν την εύλογη υπόνοια ότι οι Δίδυμοι Πύργοι δεν κατέρρευσαν από πρόσκρουση αεροπλάνων σε αυτούς. Πρόκειται πρωτίστως για αφήγημα που δεν μπορεί να εξηγηθεί με βάση τους νόμους της Φυσικής.
Ως εκ τούτου, καθίσταται εύλογη η εξής απορία:
Μήπως τελικώς παρακολουθήσαμε πράγματι μια χολιγουντιανή σκηνή με την διαφορά ότι το σενάριο το είχαν γράψει κάποιοι φωστήρες του βαθέως κράτους των ΗΠΑ ή κάποιοι διακρατικοί ολετήρες της ανθρωπότητας, οι οποίοι οργάνωσαν ένα ακόμη λουτρό αίματος, με άλλα λόγια μία ακόμη σατανοκίνητη ανθρωποθυσία εκ των έσω; (Φυσικά και ο Jebsen έχει στιγματισθεί ως συνωμοσιολόγος για τις παγιωμένες απόψεις του).
Κάθε άλλο παρά σπάνιο είναι το λεγόμενο “inside job”, το οποίο πολλές φορές έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί την εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για μια επόμενη τολμηρή κίνηση που δεν θα μπορούσε αλλιώς να δικαιολογηθεί. Εξ ου και η φράση «εκείνος που προκαλεί το πρόβλημα φέρνει και την προσχεδιασμένη λύση που τον συμφέρει».
Άλλωστε η 11η Σεπτεμβρίου δεν ονομάστηκε τυχαία «νέο» ή «δεύτερο Περλ Χάρμπορ»:1 Όπως η επίθεση της 7ης Δεκεμβρίου 1942 ήταν αναγκαίο προστάδιο για να εμπλακούν οι ΗΠΑ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και, βεβαίως, να προβάρουν την ατομική τους βόμβα, έτσι και η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν αναγκαίο προστάδιο για να εισβάλουν οι ΗΠΑ στο Ιράκ, προκειμένου να καταστρέψουν τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποτίθεται ότι είχε στην διάθεσή του το Ιράκ.
Αν, μάλιστα, αληθεύει ο ισχυρισμός ότι η πτώση των Δίδυμων Πύργων προκλήθηκε εκ των έσω με χρήση πυρηνικών, τότε η ομοιότητα ανάμεσα στην 11η Σεπτεμβρίου και την 7η Δεκεμβρίου είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Πάντως, σε ό,τι αφορά τον παραλληλισμό με το Χόλιγουντ, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι, ήδη από την 12η Σεπτεμβρίου 2001, ο Τύπος άρχισε να μιλά για χολιγουντιανές εικόνες.
Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του άρθρου του Παντελή Μπουκάλα «Το αδιανόητο επί οθόνης…», το οποίο είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 12ης Σεπτεμβρίου 2001 (σελ. 13).
Στην εισαγωγή του άρθρου ήταν γραμμένα τα εξής:
«Τα άνω-κάτω όλα ξαφνικά: σκέψεις, αισθήματα, αξίες, συστήματα, υποθέσεις, πεποιθήσεις, βεβαιότητες. Το οικουμενικό κοινό, καθηλωμένο στους δέκτες του, εμβρόντητο, συγκλονισμένο, παρακολουθεί –σε απευθείας σύνδεση με την Ιστορία– μιαν ασύλληπτη τραγωδία, την “υλοποίηση” ενός φρικτού σεναρίου που δεν θα μπορούσε να το εκπονήσει ούτε η εφιαλτικότερη φαντασία».
Ακόμη πιο χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Θάνου Οικονομόπουλου στον «Ανεμοδείκτη» της ίδιας εφημερίδας (και της ίδιας σελίδας):
«το ευφάνταστο αμερικανικό Χόλιγουντ μάς έχει προσφέρει υπερπαραγωγές με σενάρια πρωτοφανών καταστροφών, απειλών εναντίον των θεσμών και της ισχύος των ΗΠΑ, οργανωμένων τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον της “καρδιάς” αυτής της υπερδύναμης – αλλά η χθεσινή πραγματικότητα που παρακολουθούσε σε “ζωντανή σύνδεση” ολόκληρος ο πλανήτης ξεπέρασε τη φαντασία των ανθρώπων της 7ης Τέχνης και ο “ρεαλισμός” της άφησε πολύ πίσω τις ψηφιακές τεχνολογίες του κινηματογράφου, ενώ ακόμη είναι αδιευκρίνιστο από το εν εξελίξει “σενάριο” ποιοι είναι οι “κακοί” και ποιοι οι “καλοί”, που πάντως, αντίθετα με τις υπερπαραγωγές, δεν κατόρθωσαν τελικά να αποσοβήσουν το “μοιραίο”».
Παραλληλίζοντας οι δημοσιογράφοι ό,τι είδαμε στις οθόνες μας την 11η Σεπτεμβρίου με αυτά που μας δείχνει μαζικά το Χόλιγουντ, εύλογα θα αναρωτιόταν κάποιος μήπως εδώ εφαρμόζεται το κλασικό (αλλά και δαιμονικό) τέχνασμα εξαπάτησης των ανυποψίαστων πολιτών, το οποίο συνίσταται στην πρόκληση πλάνης με παράσταση αληθών ισχυρισμών, που ο απατεώνας-προπαγανδιστής πιθανολογεί βασίμως ότι ο αποδέκτης τους δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει ότι είναι απολύτως αληθείς.
Άρα εδώ ισχύει ο εξής κανόνας:
Δεν μας εξαπατούν μόνο με γνήσια ψέματα αλλά και με την ίδια την αλήθεια, όταν αυτή φαίνεται απίστευτη στον μέσο συνετό άνθρωπο!
Ο Βλαντιμίρ Τοπεντσάροφ, στο βιβλίο του «Ιδού ο άνθρωπος Δημητρόφ» (γ΄ έκδ., Σύγχρονη εποχή, Αθήνα 1976, σελ. 33) σημείωνε κάτι που ισχύει για ολόκληρη την ανθρωπότητα, η οποία την 11η Σεπτεμβρίου έπεσε στην φρικτή παγίδα ενός αδιανόητου ψέματος, μιας χολιγουντιανών διαστάσεων οφθαλμαπάτης:
«Όσο πιο χοντρό είναι το ψέμα και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να γίνει πιστευτό».
Στην ίδια παγίδα πέφτουν επί 24 χρόνια και όσοι εμπιστεύονται τυφλά την οθόνη τους, κλείνοντας τα μάτια τους μπροστά στα διδάγματα της κοινής λογικής, αρνούμενοι να αμφισβητήσουν έναν μύθο που έχει δεκάδες λογικά κενά.
Αν ζούσε σήμερα ο Τοπεντσάροφ, θα τροποποιούσε ενδεχομένως την αποφθεγματική του ρήση ως εξής:
Όσο πιο χοντρό είναι το ψέμα και όσο πιο συχνά προβάλλεται στις οθόνες των μαζανθρώπων του 21ου (απατ)αιώνα, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να γίνει πιστευτό και έτσι να ξεκινήσουν οι πανηγυρισμοί των μισανθρώπων.
Η φετινή «μαύρη επέτειος» της 11ης Σεπτεμβρίου «εορτάσθηκε» με την προβληθείσα ανθρωποθυσία του Τσάρλι Κερκ, συντηρητικού ακτιβιστή και λοιδορούμενου ως συνωμοσιολόγου (επειδή, μεταξύ άλλων, είχε καταδικάσει τις υποχρεωτικές μάσκες χαρακτηρίζοντας τον υποχρεωτικό εμβολιασμό «ιατρικό απαρτχάιντ», ήταν αρνητής της κλιματικής κρίσης, υποστήριζε τα ορυκτά καύσιμα και ήταν αντίθετος με τα προγράμματα DEI [ποικιλομορφία, ισότητα, ένταξη]2).
Κατεγράφη και αυτή σε «ζωντανή μετάδοση».
Παίχτηκε και αυτή στα κανάλια από το πρωί μέχρι το βράδυ και θα παίζεται για πολλές ημέρες ακόμη.
Σε ζωντανή μετάδοση είχε προβληθεί και ο πυροβολισμός κατά του Τραμπ, πάλι από ελεύθερο σκοπευτή, ο οποίος είχε ομοίως καταφέρει να περάσει απαρατήρητος και να ξαπλώσει ανενόχλητος, προκειμένου να πατήσει, άνετος και κύριος, την σκανδάλη, που έμελλε να μας σκανδαλίσει σχετικά με το αν το τσιρότο στο αφτί του ήταν επίπλαστο ή γνήσιο παράσημο ενός ηγέτη που έπρεπε να φαίνεται ως «εκλεκτός του Θεού»3.
Ζούμε ίσως στην πιο περίεργη εποχή της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Βία δυσθεώρητων διαστάσεων αλλά και τρομερά ψέματα.
Ζητείται επειγόντως καθαρό μυαλό και, ακόμη πιο πολύ, καθαρή καρδιά.
Τους ελεύθερους σκοπευτές, που κάποιοι τους αποκαλούν αόρατους μαχητές, τους έχουμε δει να δραστηριοποιούνται κατά κόρον στις χολιγουντιανές ταινίες, αλλά τώρα μας τους δείχνουν να σκοτώνουν εκτός οθόνης, την ώρα που μπροστά στον στόχο είναι συγκεντρωμένο ένα μεγάλο πλήθος.
Η κάμερα, όμως, είναι πάντοτε εκεί, και έτσι όσοι δεν ήσαν παρόντες στο περιστατικό, μπορούν να παρακολουθήσουν από την οθόνη τους την νέα δολοφονία ή την απόπειρα της.
Εν τέλει τίθενται αμείλικτα τα εξής δύο ερωτήματα:
1. Αντιγράφει ο κινηματογράφος την ζωή ή η ζωή τον κινηματογράφο;
2. Στην δεύτερη περίπτωση ποιος είναι ο αόρατος σεναριογράφος;4
Ιδού το εμετικό, νεοταξίτικο άρθρο της εφημερίδας «Καθημερινής» για τον Τσάρλι Κερκ: https://www.kathimerini.gr/world/563807236/tsarli-kerk-poios-itan-o-syntiritikos-aktivistis-poy-dolofonithike-sti-gioyta/
Συμπληρωματικά προς το ανωτέρω άρθρο βλ. και:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου