Δίψα Θεού! Ερχόντουσαν από την Ανατολή να βαπτίσουν τα παιδιά τους

 https://romioitispolis.gr/dipsa-theoy-erchontoysan-apo-tin-anatoli-na-vaptisoyn-ta-paidia-toys/

Η Πίστη και η υπομονή σώζουν
πηγή

Μεγάλο εφόδιο η υπομονή, παιδιά μου, σπουδαία αρετή! Ήταν πριν από είκοσι-εικοσιπέντε χρόνια σε μία πόλη, εδώ στα βόρεια, ένα ανδρόγυνο νέων Μουσουλμάνων. Ο άντρας κάποια στιγμή έδωσε ο Κύριος να φωτιστή και να γίνει Χριστιανός. Η γυναίκα του απελπίστηκε… Πήγε στον ιερέα της και ρώταγε να δη τί θα κάνη.
Και εκείνος της είπε:
-Θα σταματήσεις να του φτιάχνεις φαγητό- και κάθε βράδυ, την ώρα πού θα τον βλέπεις να προσεύχεται, θα πηγαίνεις να γεμίζεις έναν κουβά με κρύο νερό και θα τον πετάς πάνω του!
Έτσι και έκανε. Δεν ξαναμαγείρεψε ποτέ για τον άντρα της, και κάθε βράδυ τον έκανε μούσκεμα με τον κουβά, την ώρα πού τον έβλεπε να γονατίζει. Εκείνος ατάραχος! Δεν την μίλησε ποτέ, δεν της παραπονέθηκε καθόλου! Ούτε έφυγε άπ’ το σπίτι! Συνέχιζε να προσεύχεται– καί μόλις τελείωνε, πήγαινε καί έβγαζε τα μουσκεμένα του ρούχα καί φόραγε αμίλητος τα στεγνά πού είχε έτοιμα ήδη!

Ξέρετε πόσο κράτησε αυτό το μαρτύριό του; Δύο χρόνια ολάκερα!
Και ένα βράδυ, την ώρα της προσευχής, πάει η γυναίκα του και γονατίζει κλαίγοντας δίπλα του και τού λέει :
–Θέλω και εγώ να γίνω Χριστιανή. Ό,τι και να ’ναι αυτό πού πιστεύεις, γιά να σου δίνη τόση υπομονή και τόση Αγάπη, θέλω να το ασπαστώ και εγώ!
Και έγινε και εκείνη Χριστιανή και έπειτα κάνανε και τρία αγόρια. Το πρώτο μάλιστα το είπανε Αρσένιο, αφού το βάφτισε ο Γέροντας Παΐσιος. Και έρχονταν ο πατέρας μαζί με τους γιούς στην Παναγούδα πού ακόμα ήτανε ο Άγιος, και θαύμαζε ο Παππούς την αγνότητα των παιδιών. Κάποτε πού είχαν έρθει τους λέει:
-Πάρτε λουκουμάκι, ευλογημένα!
Και του απαντά το μεγάλο παιδί:
– Πρώτα προσκύνημα και ύστερα λουκούμι, Γέροντα.
Κανένας δεν μου είχε απαντήσει έτσι! έλεγε ύστερα ο ‘Άγιος!

***Ερχόντουσαν από την Ανατολή να βαπτίσουν τα παιδιά τους….«Δεκαετία του ’50. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου , νεωκόρος τότε στην εκκλησία των Δώδεκα Αποστόλων στο Φερίκιοϊ της Πόλης. Κι εγω παιδί… όμως θυμάμαι που ‘ρχονταν αργά τη νύχτα και χτυπούσαν την πόρτα χανούμισσες με φερετζέδες και μικρά παιδιά στην αγκαλιά. Ερχόντουσαν από την Ανατολή και ζητούσαν να βαπτίσουν τα παιδιά τους. Κρυφά τους βάζαμε στην εκκλησία, κλειδώναμε την πόρτα κι άρχιζε το μυστήριο της βάπτισης. Σιωπηλά . Χαμηλόφωνα. Κι αυτό γινόταν σχεδόν κάθε βράδυ. Για πολλά χρόνια.

Κάθε μάνα είχε μαζί της από δυο μέχρι πέντε παιδιά. Κορίτσια ήταν τα περισσότερα. Φοβισμένα. Όπως κι οι μανάδες τους. Κι αυτές με τον φόβο στα μάτια μιλούσαν στον παπά και σε κανέναν άλλο.
Όλοι αυτοί ‘φερναν τα παιδιά τους και τα βαπτίζανε κρυφά, ήταν χριστιανοί. Χριστιανοί που εξισλαμίστηκαν δια της βίας κατά τους διωγμούς του 1918 έως το 1922.
Στη συνείδησή τους, όμως, βαθιά μες στην ψυχή τους, παρέμειναν χριστιανοί. Και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να μεταδώσουν την πίστη τους και στα παιδιά τους. Πίστη ικανή να τους οδηγεί να αψηφούν τους κινδύνους από τους φανατικούς ισλαμιστές αλλά και από την επίσημη Τουρκία, πίστη βαθιά ριζωμένη, ικανή να τους οδηγεί στην Πόλη για να βαφτίζουν τα παιδιά στο σπίτι του Θεού. Και τούτο συνεχιζόταν ακόμη μέχρι το 1959. Με μόνη μια μικρή διακοπή μετά τους βανδαλισμούς του 1955.
Τι να ‘χουν απογίνει άραγε όλοι αυτοί; Ποιά τύχη απάντησαν στο διάβα του χρόνου; Ψυχές που πρέπει να μετριούνται σήμερα σε δεκάδες χιλιάδες, τι να ‘χουν άραγε απογίνει; Ύστερα μάλιστα από την συρρίκνωση του Ελληνισμού στην Πόλη, τι να ‘χουν απογίνει;»
Κώστας Παπαπέτρου, Εφημερίδα «Δικαίωμα»
Santeos, 9 Μάρτη ’09
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Πολύ σύντομα, οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στην γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω… Θα τα δείς παιδί μου, θα τα δείς.Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα χαρούν πολλοί. Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε πιά ο καιρός.». Μαρτυρία Λάμαρης Δημήτριος, Πάφος Κύπρου
«Πάντως, οι κρυπτοχριστιανοί θα ξεφυτρώσουν σαν τα μανιτάρια…»

***

Η μεταστροφή ενός μουσουλμάνου….

Οι γιατροί στην Ελλάδα διαπίστωσαν μεταστατικό καρκίνο. Οι ελπίδες της Φ. ήταν ελάχιστες.
Ταξίδεψε στην Αγγλία για να κάνει μία σειρά χημειοθεραπειών.
Οι θεραπείες ήταν πολύ δυνατές. Σε μία από αυτές η Φ. δεν άντεξε.
Η ιατρική επιστήμη υποστηρίζει ότι εάν η καρδιά ενός ανθρώπου πάψει να λειτουργεί για 3 λεπτά (το πολύ), ο άνθρωπος θεωρείται νεκρός.
Η καρδιά της σταμάτησε για 6 λεπτά. Όλοι οι γιατροί είχαν σταματήσει κάθε προσπάθεια επαναφοράς της. Ο πιο έμπειρος γιατρός και επικεφαλής -ο οποίος ήταν παρόν και παρακολουθούσε την ασθενή ήταν μουσουλμάνος. Ήταν έτοιμος να δώσει εντολή να αρχίσουν την διαδικασία αποσύνδεσης της ασθενούς από τα καλώδια και τα μηχανήματα.
Το μόνιτορ εδώ και 6 λεπτά έδειχνε μία ευθεία γραμμή.
Και εκεί που όλα έδειχναν ότι η Φ. πέθανε, εκείνη άνοιξε τα μάτια.
Ο μουσουλμάνος γιατρός τα έχασε, όπως και οι υπόλοιποι. Για μερικά δευτερόλεπτα κανείς δεν κουνήθηκε. Όλοι βλέπανε την Φ. να είναι ζωντανή.
Μετά από μερικές ανάσες η Φ. άνοιξε το στόμα της και είπε (στα αγγλικά) : Με επισκέφθηκε ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός… τον ξέρω, αλλά δεν τον επικαλέστηκα. Ο Άγιος Λουκάς… ο Άγιος Λουκάς με επισκέφθηκε… ο Άγιος Λουκάς.
Το θαύμα είχε γίνει. Ο Άγιος Λουκάς την ώρα που σταμάτησε η καρδιά της Φ. θαυματούργησε.
Η ώρα πέρασε και η Φ. συνήλθε πλήρως. Ο μουσουλμάνος γιατρός όμως δεν μπορούσε να συνέλθει. Ήταν συγκλονισμένος από το θαύμα που είχε ζήσει. Ρώτησε την Φ. ποιος ήταν αυτός ο Λουκάς και ποια ήταν ακριβώς η πίστη της.
Μετά από λίγες ημέρες ζήτησε ο ίδιος να πάει σε κάποιον Ορθόδοξο Ναό στο Λονδίνο. Πήγε. Ζήτησε να βαπτιστεί.
Επέλεξε ο ίδιος το όνομά του. Θεόδωρος, μιας και θεώρησε ότι το θαύμα που έζησε και δι’αυτού γνώρισε την αληθινή πίστη ήταν δώρο Θεού.
Η Φ. είναι καλά στην υγεία της και διαπρέπει σε κλάδο της ιατρικής.
Ο Θεόδωρος ζει πλέον μέσα στην Αλήθεια και το Φως.

Είναι κάπου μέσα στην Αγία Σοφία. Ένα παράξενο φως αποκάλυψε πως υπάρχει κάτι στη νοτιοδυτική άκρη του ναού, που, ενώ βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, δεν μπορούμε να το δούμε. Τι είναι; Πέρασμα; Μυστικό δωμάτιο; Είσοδος σε τούνελ ή κάτι άλλο;
Το Μύρο της Φαράν=>ΕΔΩ