O σκοτεινος ρολος του ιδιωτικου OHE
Η Οργή του Ισραήλ για την Παθητική Σχέση της Ελληνικής Διπλωματίας με την κυβέρνηση των Σφαγέων της Συρίας
Καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η Μεγάλη Σφαγή Χριστιανών και Αλαουιτών από τα ανθρωπόμορφα της Jihad στη Συρία τα οποία οι ιδιωτικοί οργανισμοί του deep state που ακούνε στο όνομα ΟΗΕ, Ε.Ε., Ερυθρός Σταυρός, Γυναίκες του ΟΗΕ, κλπ, νομιμοποίησαν μια και οι elites τους χρησιμοποιούν ως εξολοθρευτές του κοστοβόρου δυτικού πληθυσμού, το εγχώριο ΥΠΕΞ εξέδωσε μια ανακοίνωση από τα έγκατα της Σ. των Αδελφών Μουσουλμάνων η οποία κάνει λόγο για συγκρούσεις!
By Pendulum
Η Γενοκτονία Χριστιανών και Αλαουιτών η οποία μεταδίδεται σε κάθε ακροτελεύταια καλύβα της γης με διαθέσιμο wi-fi αποκαλείται από το team του Γεραπετρίτη-ο οποίος στο μεταξύ προσέλαβε και τον Παναγιώτη Τερεζάκη στον ΟΣΕ ένα χρόνο πριν το Συμβάν των Τεμπών-σύγκρουση. Είμεθα βέβαιοι ότι τον ίδιο όρο θα χρησιμοποιούσαν και οι Δημήτρης Αβραμόπουλος και Tayyip Erdoğan εάν βρισκόντουσαν στη θέση του Γεραπετρίτη ως Έλληνες YΠΕΞ καθώς βιώνουμε πυρετώδη προετοιμασία του Γ΄Παγκοσμίου Πολέμου Ισλάμ- VS Δύσης (κοστοβόρας δυτικής οικογένειας).
Είναι κάτι εγχώρια βλαχαδερά τα οποία πιστεύουν πως εάν τους σφραγίσουν (σφράγισμα-σφραγίδα) το ένα μάτι ώστε να εισχωρήσουν στο Black Eye Club θα γίνουν αυτόματα Εκλεκτοί και ισάξιοι των Rockefellers από ξιπασμένοι ραγιάδες.
Όπως επίσης και κάτι αντίστοιχα μηντιακά και πολιτικά σκουπίδια τα οποία επειδή γίνονται δεκτά στις ετήσιες συνάξεις των διαταραγμένων πιστεύουν ότι είναι συνομιλητές των 5 οικογενειών που τους ανήκει ο κόσμος.
Aγνοούν το τέλος του εμβολιασθέντα Σημίτη ο οποίος δεν απετέλεσε εξαίρεση-ήτο ο μόνος που θα “μπορούσε” να εξαιρεθεί μια και προσέφερε ως δώρο την είσοδο της χώρας στη ζώνη του Ευρώ ενώ έδειξε το σεβασμό του στους Ιδιοκτήτες του Χρήματος και του Χρέους αποφεύγοντας τη διόγκωση του Δημοσίου Χρέους.
Εν προκειμένω είμεθα βέβαιοι πως η προ διετίας μονόφθαλμος εμφάνιση του εκλεκτού Βασιλέως Παύλου ουδεμία σχέση έχει με το Black Eye Club. Ως γνωστόν ούτε το Παλάτι του Μπάκιγχαμ απετέλεσε εξαίρεση καθότι κοστοβόρο για τις ημέτεραι δυνάμεις.
Έτσι τους εμβολίασαν σχεδόν όλους με ασφαλή και αποτελεσματικό καρκίνο με τα γνωστά αποτελέσματα.
Όσο για τον εκλεκτό Βασιλέα Παύλο επρόκειτο απλά για επέμβαση λόγω αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς.
«Σας ευχαριστώ πολύ για το ευγενικό ενδιαφέρον και τις ευχές σας! Πριν από μία εβδομάδα υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς στο Λονδίνο. Η χειρουργική επέμβαση ήταν επιτυχής αλλά δεν επιτρέπεται να ταξιδέψω για κάποιο διάστημα. Ευχές σε όλους, ευτυχισμένα Χριστούγεννα και καλές γιορτές».
Εν μέσω Σφαγής λοιπόν των Χριστιανών στη Συρία την οποία κάνει ακόμη πιο οδυνηρή η μαλθακότητα και η άγνοια των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών είναι άξια προσοχής η νέα παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά για τη Μεγάλη Σφαγή της Συρίας.
Δήλωση Αντώνη Σαμαρά για τις σφαγές στη Συρία
Η ανατροπή του Άσαντ καλωσορίστηκε από την Ευρώπη και τη Δύση, γιατί εκπροσωπούσε ένα αυταρχικό καθεστώς. Όμως, η Ε.Ε. και η Δύση όφειλε να γνωρίζει ότι όταν αντικαθιστάς το κακό με το χείρον, τον αυταρχικό ηγέτη με ένα ηγετικό στέλεχος της Αλ Κάιντα, ενεργούμενο της Τουρκίας του Ερντογάν και του Φιντάν, τότε νομοτελειακά οδηγούμαστε σε σφαγές χιλιάδων αμάχων και σκηνές βαρβαρότητας που δεν αντέχει η ανθρωπότητα τον 21ο αιώνα.
Ό,τι γίνεται στη Συρία, είναι νεοοθωμανικής εμπνεύσεως και υλοποιείται δια χειρός των τρομοκρατών του Αχμέτ αλ Σάρα, ο οποίος δεν άλλαξε επειδή φόρεσε γραβάτα. Άλλωστε, μια τουρκική παροιμία λέει “αν βάλεις πέταλα σε ένα γαϊδούρι, αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται άλογο”.
Η Ε.Ε. οφείλει να αντιληφθεί το ρόλο της Τουρκίας του Ερντογάν σε αυτό το εν εξελίξει έγκλημα και να αναρωτηθεί αν έχουμε δικαίωμα να παραδώσουμε τα κλειδιά της ευρωπαϊκής άμυνας στον ιθύνοντα νου των σφαγών που διαπράττονται στη Συρία.
Επίσης, η Ε.Ε. οφείλει καταδικάσει άμεσα το νέο καθεστώς της Δαμασκού, να επαναφέρει τις κυρώσεις και να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες για την άρση τους. Πρώτα οι μεταρρυθμίσεις και η τήρησή τους στην πράξη και μετά η άρση των κυρώσεων.
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ν αναλάβει σχετική πρωτοβουλία.
>
What is happening in #Syria is neo-Ottoman-inspired and implemented by the terrorists of Ahmed al-Sarah, who did not change only because he chose to wear a tie… After all, a Turkish proverb says, that “if you put horseshoes on a donkey, it does not mean it immediately becomes a horse”. Assad’s overthrow was welcomed by Europe and the West because it represented an authoritarian regime whose leader was a leading member of Al-Qaeda.
However, the #EU and the West ought to know that when you substitute evil with evil, then you inevitably lead to massacres of thousands of civilians and scenes of barbarism that humanity cannot bear in the 21st century. The EU must understand the role of Erdogan’s Turkey in this ongoing crime and ask itself whether we have the right to hand over the keys of our European defence to the mastermind of the atrocities taking place in Syria. The EU must also immediately condemn the new regime in Damascus, reinstate sanctions and put safeguards in place in order for them to be lifted. We must first see the reforms and their implantation and then the lifting of sanctions. In this regard, the Greek Government must take the initiative.
The Escalation of Fighting and Civilian Deaths in Syria
Press Statement
Marco Rubio, Secretary of State
March 9, 2025
The United States condemns the radical Islamist terrorists, including foreign jihadis, that murdered people in western Syria in recent days. The United States stands with Syria’s religious and ethnic minorities, including its Christian, Druze, Alawite, and Kurdish communities, and offers its condolences to the victims and their families. Syria’s interim authorities must hold the perpetrators of these massacres against Syria’s minority communities accountable.
>
Στη πραγματικότητα ο Αντώνης Σαμαράς αμφισβήτησε για μία ακόμη φορά το σύνολο της Ατζέντας 2030, της παγκοσμιοποίησης και της Great Reset στη διάρκεια της πρόσφατης ομιλίας του στη πρόταση δυσπιστίας.
Ο πρώην πρωθυπουργός υπήρξε συνεπής στη στάση που κρατάει όλα αυτά τα χρόνια απέναντι τόσο στις αρχές του όσο και στο παγκόσμιο αφήγημα μείωσης του πληθυσμού (με την δυτική οικογένεια να αποτελεί το κεντρικό στόχο) όπως αυτό ξεδιπλώνεται με πάσης φύσεως εργαλεία> Εισβολή ισλαμιστών μαχητών στην Ευρώπη, “Κλιματική Κρίση”, WOKE, DEI, planδημίες, εκτρώσεις, εμβόλια ευθανασίας, έλεγχος παιδείας, υγείας, τέχνης και φυσικά την σχετική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ ιδιοκτησίας της elite του deep state.
Αρκούν όμως οι σποραδικές εμφανίσεις του πρώην πρωθυπουργού ώστε να εμπνεύσουν το μήνυμα της ελπίδας, της αφύπνισης και της αντίστασης;
Aυτό πρωτίστως ενάποκειται στον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό. Τι εννοούμε;
Εξαρτάται από τον 73χρονο Αντώνη Σαμαρά εάν θα τολμήσει μία ακόμη επιστροφή από την εξορία. Κι αυτή τη φορά έχει μπροστά του ένα σπαρταριστό 78χρονο παράδειγμα. Toν Donald Trump.
O Τrump υπήρξε καθηλωτικός μετά την απόφασή του να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Η προεκλογική εκστρατεία που έκανε απαιτούσε αντοχές βιονικού ανθρώπου εάν συνυπολογίσουμε και τις απόπειρες δολοφονίας σε βάρος του. Και ο Trump τα κατάφερε.
Η αλήθεια είναι ότι ο Trump είχε στο πλευρό του μια χούφτα θηρία αποφασισμένους για όλα με πρώτον απ΄όλους τον Elon Musk. Υπάρχει αντίστοιχο ανθρώπινο δυναμικό στην Ελλάδα το οποίο θα μπορούσε να στηρίξει ένα κίνημα Σαμαρά προς την εξουσία; Ίσως…
Μόνο που αυτό δεν μπορεί να προέλθει από τα θανάσιμο μαυσωλείο των 300 της Βουλής αλλά από την κοινωνία. Μόνο που και η τελευταία απαιτεί έστω και τώρα-την ύστατη ώρα-να ακούσει αλήθειες. Να ακούσει αλήθειες για το άθλιο αφήγημα της planδημίας COVID-19, αυτή τη παγκόσμια Στρατιωτική Επιχείρηση καταστολής ελέγχου και μείωσης του πληθυσμού. Να ακούσει αλήθειες (στις ΗΠΑ τα στόματα ανοίγουν) τόσο για την προέλευση του ιού όσο και τις παρ-ενέργειες των εμβολίων ευθανασίας COVID-19.
Να ακούσει αλήθειες για το σε ποιους ανήκει ο έλεγχος του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου, η πλειονότητα του χρυσού, ο έλεγχος του χρέους και πάει λέγοντας. Να ακούσει αλήθειες για τον ρόλο του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ, του Ερυθρού Σταυρού, της Ε.Ε. αλλά και των αντισημιτικών κολλεγίων των ΗΠΑ κατ΄εξοχήν εργαλείων “ιδεολογικής” απαξίωσης και φυσικής εξόντωσης της κοστοβόρου δυτικής οικογένειας καθώς και αφανισμού Χριστιανών και Εβραίων οι οποίοι αποτελούν τους ισχυρούς πυλώνες του δυτικού κόσμου.
Ο Σαμαράς όλα αυτά τα χρόνια παρατηρώντας από απόσταση τις εξελίξεις έχει ήδη διαμορφώσει άποψη για το τι συμβαίνει. Καθώς περνάει ο καιρός η άποψη του πρώην πρωθυπουργού θα γίνεται όλο και πιο στέρεα μια και οι εξελίξεις (εάν τις παρακολουθείς με αφοσίωση, γνώση, πειθαρχία) βγάζουν μάτι τόσο για το στόχο (μείωση του πληθυσμού) όσο και τους εμπνευστές του.
Ο Σαμαράς είναι ίσως ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που δύναται να ερμηνεύει τα γεγονότα πέρα από το κάθε φορά επίσημο αφήγημα. Κι αυτό (η γνώση) στη προκειμένη περίπτωση έχει τεράστια σημασία και αξία.
-Είθισται η γνώση να μην είναι δωρεάν, τα δε θύματα ανεπίδεκτα μαθήσεως
Πάμε λοιπόν τώρα να δούμε γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέγραψε τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρη Κυριαζίδη.
Ο βουλευτής απευθυνόμενος στην αρχηγό της Πλεύσης Ελευθερίας της είπε>
-Κάνε κανένα παιδί!
Λίγο πριν κλείσει την ομιλία της από το βήμα της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Κυριαζίδης, ακούστηκε να της λέει «κάνε κανένα παιδί».
Ο βουλευτής της ΝΔ κλήθηκε πολλάκις να ζητήσει συγγνώμη για την φράση του.
Ο κ. Κυριαζίδης πήρε τον λόγο (τρις) και αφού προσπάθησε αρχικά να υποστηρίξει πως ό,τι είπε «εκλήφθηκε διαφορετικά και ότι «δεν προσέβαλε κανέναν», αναγκάστηκε στο τέλος να πει ένα «έκανα λάθος» αφού όμως και πάλι το απέδωσε σε απόπειρα εκμετάλλευσης.
Την φράση του καταδίκασαν οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι των κομμάτων.
Η επιμονή του βουλευτή να μην ζητάει συγγνώμη προκάλεσαν την αντίδραση της υπουργού Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Σοφίας Ζαχαράκη, η οποία υπερασπίστηκε την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μάλιστα τόνισε ότι «δεν κρινόμαστε για το αν έχουμε παιδιά».
Μάλιστα, ο πρωθυπουργός τον παρέπεμψε στην επιτροπή δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατίας με το ερώτημα της διαγραφής.
Παίρνοντας το λόγο η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Νέας Αριστεράς, Έφη Αχτσιόγλου (έτερο puppet της elite του αποπληθυσμού), τόνισε ότι «ο συνάδελφος που υποστήριξε αυτό που υποστήριξε δεν κατανοεί τι είναι αυτό που εκστόμισε. Η γυναίκα δεν προσδιορίζεται από το αν είναι μάνα, φίλη, αδελφή, ή σύζυγος. Η γυναίκα είναι ανεξάρτητο υποκείμενο. Δεν κατανοείται ότι εκφράσατε τη βαθύτερη ρίζα της πατριαρχίας».
Τα παραπάνω επιχειρήματα είναι κάτι σαν το βολικό ξυλόλιο, τις παρανομίες στο Μάτι ως δήθεν αιτία της απανθράκωσης εκατοτοντάδων “επιχειρησιακά εγκλωβισμένων”, κλπ.
Στη πραγματικότητα ο βουλευτής Κυριαζίδης εκστόμισε μία ύβρη εν μέσω Γενοκτονίας του πληθυσμού και ειδικότερα του κοστοβόρου δυτικού πληθυσμού για τις ανάγκες της Great Reset!
Kαθώς βιώνουμε την επιταγή του Ιδρύματος Rockefeller για μείωση του πληθυσμού η υλοποίηση της οποίας υποκρύπτεται σε κάθε δραστηριότητα των δυτικών κυβερνήσεων ο ταλαίπωρος Κυριαζίδης εξαπέλυσε την εν λόγω βλασφημία.
Εάν ο κ. Κυριαζίδης και οι λοιποί 299 Κυριαζίδηδες είχαν την οξυδέρκεια να παρατηρούν και να συνδέουν γεγονότα αφ΄ενός μεν δεν θα είχαν λάβει τα εμβόλια ευθανασίας COVID-19 και αφ΄ετέρου θα διαπίστωναν πως όσοι τολμούν δημοσίως να επιβραβεύσουν την απόκτηση παιδιών στο δυτικό κόσμο τιμωρούνται ποικιλοτρόπως, όπως για παράδειγμα με χτυπήματα των Houthis, ανεξήγητες ανατινάξεις βυτιοφόρων, ανεξήγητα ξεσπάσματα πυρκαγιών, πρόστιμα και λοιπές χρηματοοικονομικές συνέπειες.
Ζωή Κωνσταντοπούλου> Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης (Member of New York City Bar Association)
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου τώρα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Δεκεμβρίου 1976. Είναι Ελληνίδα πολιτικός, δικηγόρος μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης (Member of New York City Bar Association) καθώς και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
Είναι κόρη του πρώην προέδρου και βουλευτή του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου και της δημοσιογράφου και πρώην προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, Λίνας Αλεξίου.
Φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα του Δήμου Παλλήνης. Σπούδασε Νομικά, στο τμήμα Νομικής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου έλαβε το πτυχίο της. Κατά τα φοιτητικά της χρόνια υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής, του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φοιτητών Νομικής (ELSA).
To 1999-2000, έκανε το μεταπτυχιακό της (LLM) στη Νομική Σχολή της Σορβόννης, με αντικείμενο το Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο και την Αντεγκληματική Πολιτική στην Ευρώπη. Το 2001-2002, έλαβε δεύτερο μεταπτυχιακό (LLM) από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Columbia, στη Νέα Υόρκη, με ειδίκευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το Ποινικό Δίκαιο, εθνικό και διεθνές.
Από το 2003, ασκεί μάχιμη δικηγορία στον τομέα του ποινικού δικαίου και του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου, και έχει χειριστεί υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινωνία και την κοινή γνώμη. Υπήρξε μέλος επιτροπής του ΔΣΑ που το 2003, συνέταξε και υπέβαλε στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, μήνυση για διεθνή εγκλήματα που διαπράχθηκαν από Βρετανούς αξιωματούχους στο Ιράκ.
Την περίοδο 2007-2012, ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου (AIDP).
Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης (Member of New York City Bar Association) και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
>
Rockefeller Commission> No major benefits will result from more population growth
With three major international United Nations conferences being planned or proposed to update the 1992 Rio earth summit, the 1994 Cairo population conference and the 1995 Beijing global meeting on women’s rights, the topic of population growth and its effect on the environment, human development and nations’ progress needs serious discussion. That should start in the United States, where connecting these three links has gone out of fashion.
Opinion by Joseph Chamie
[April 12, 2012-passblue.com]
Forty years ago, the US Commission on Population Growth and the American Future – often called the Rockefeller Commission— submitted a report to the president and Congress. This was the only time the president and Congress ever created a commission to study population growth and its impact on America’s future.
“One of the most serious challenges to human destiny in the last third of this century will be the growth of the population,” President Richard Nixon said when he proposed the commission a few years earlier. “Whether man’s response to that challenge will be a cause for pride or for despair in the year 2000 will depend very much on what we do today.”
The report’s summary was unequivocal. John D. Rockefeller III, the commission’s chairman, wrote in a submission letter on March 27, 1972, that “after two years of concentrated effort, we have concluded that, in the long run, no substantial benefits will result from further growth of the nation’s population, rather that the gradual stabilization of our population through voluntary means would contribute significantly to the nation’s ability to solve its problems.”
But shortly after receiving the report, Nixon rejected it. Nixon, concerned about his re-election, according to Rockefeller, bowed to political pressures, in particular vocal religious and conservative groups, and disavowed the report’s key recommendations.
Rockefeller’s letter also noted that the commission had looked for but did not find any convincing economic argument for continued population growth. It called for an early end to further population increases, appealing to Americans to abandon their “ideological addiction to growth” and the outdated pro-natalist biases rooted in their social institutions. Even businesspeople on the commission supported the central, near heretical finding: “The health of our country does not depend on population growth, nor does the vitality of business, nor the welfare of the average person.”
The commission also said that population growth is a major factor affecting domestic demand for resources and the deterioration of the environment. Slower population growth would reduce pressures on the environment and the depletion of resources as well as gain time to find solutions to the nation’s problems.
The Case for investing in Vaccine Demand
The commission confronted other explosive issues. It recommended decriminalizing abortion, removing legal barriers to obtaining contraceptives, providing sex education in schools, freezing legal immigration to no more than 400,000 a year, stopping illegal immigration, approving the Equal Rights Amendment and ensuring freedom from discrimination based on sex.
The group dismissed charges that it would have the government tell citizens how many children they could have. Its aim was freedom of choice, under which “it would be equally honorable to marry or not, to be childless or not, to have one child or two, or more. Our goal is less regimentation of reproductive behavior, not more.”
US still lacks a population policy
Although the report and its recommendations were rejected, some of the suggestions came to fruition later. In 1973, Roe v. Wade decriminalized abortion. Most states dismantled laws restricting contraceptives and expanded sex education in schools. And much progress has been made on banning sex discrimination.
Notable demographic changes, of course, have occurred in the country since the 1972 report. America’s population has expanded by more than 100 million, to 313 million. Average fertility has declined close to the replacement level of about two children for each family, and teenage pregnancy is at its lowest level in 40 years. Legal immigration has increased nearly threefold, to about 1.1 million a year, and the number of people living illegally in the US is more than 11 million.
Yet the US still has no population policy. Given the November presidential election and the political climate in Washington, it seems doubtful that Congress will address population issues, especially immigration reform, soon.
When the government does begin to debate population policy again, it will be useful to consider demographic realities, future population projections and likely environmental costs. Even with replacement fertility, the US population is projected to exceed 400 million by midcentury. Most of the growth is a result of immigration by migrants and their descendants.
Embracing the traditional pro-growth ethic that “more is better” is as unacceptable now as it was decades ago.
Congress, the president and the public should give serious consideration to the Rockefeller Commission’s recommendation that no major benefits will result from more population growth and that gradual stabilizing of the US population through voluntary means would help significantly to solving American problems.
>
Joseph Chamie* recently retired as research director of the Center for Migration Studies in New York and as editor of the International Migration Review. He was formerly the director of the United Nations Population Division, having worked at the UN on population and development for more than a quarter century.
Chamie has written numerous population studies for the UN and, under his own name, written studies about population growth, fertility, estimates and projections, international migration and population and development policy. He is a member of the Council on Foreign Relations and a trustee of the Migration Policy Institute. He lives in the New York metro area.
A Rockefeller Got It Right on US Population Growth
>
September 14, 1994
United Nations_Annual Ambassadors’ Dinner
During the annual ambassadors’ dinner, held to honor the United Nations diplomats and secretariat officials, the U.N. Business Council awarded its annual medal to David Rockefeller.
Secretary General Boutros-Gali introduced a video describing the founding of the United Nations and the history of the Rockefeller family’s involvement in world affairs. A number of other awards were also presented.
Συνεχίζουμε ως εξής>
Η Οργή του Ισραήλ για την Παθητική Σχέση της Ελληνικής Διπλωματίας με την κυβέρνηση των Σφαγέων της Συρίας
Πολύ πρόσφατα ο Υπουργός Εξωτερικών Ισραήλ Gideon Saar μάλλον απορημένος από τις πληροφορίες οι οποίες φθάνουν από την Αθήνα στο Ισραήλ και οι οποίες θέλουν μια σχεδόν διαταραγμένη πολιτική-ερωτική στήριξη της ελληνικής διπλωματίας (Κυβέρνηση, ΥΠΕΞ, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Κυβερνητικά ΜΜΕ- βάλθηκαν να εξωραΐζουν τους σφαγείς τρομοκράτες της Συρίας οι οποίοι, άφησαν προς ώρας, τα γιαταγάνια και φόρεσαν γραβάτες) προς τους τζιχαντιστές της συριακής κυβέρνησης, συνομίλησε με τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ισραηλινού ΥΠΕΞ>
-Συζητήσαμε για την κατάσταση στη Συρία και υπογράμμισα την ανάγκη να προστατευθούν επειγόντως οι μειονότητες της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων, των Αλαουιτών και των Χριστιανών (για τους οποίους τα εγχώρια κυβερνητικά ΜΜΕ της Νέας Τάξης αδιαφορούν πλήρως). Πρόσθεσα ότι η νέα κυβέρνηση στη Δαμασκό δεν εξελέγη δημοκρατικά. Αλλά ακόμα πιο ανησυχητικό:
Διακηρύσσουν τώρα ότι εκλογές θα γίνουν μόνο μετά από 4 χρόνια… Τόνισα επίσης την πρόθεση του Ισραήλ να εξασφαλίσει μια συμφωνία για τους ομήρους στη Γάζα. Κάλεσα τον Έλληνα συνάδελφό μου να επισκεφθεί σύντομα το Ισραήλ και συμφωνήσαμε να παραμείνουμε σε στενή επαφή…
Η ανακοίνωση του Ισραηλινού ΥΠΕΞ είναι αποκαλυπτική της αγανάκτησης της Ισραηλινής Διπλωματίας εξαιτίας του εγχώριου ραγιαδισμού. Τον ίδιο ραγιαδισμό η ελληνική κυβέρνηση υποδεικνύει απέναντι και στον υποτιθέμενο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, δλδ μια εταιρία του deep state της οποίας η μεταπολεμική αποστολή είναι η μείωση του πληθυσμού.
H ανακοίνωση της τηλεφωνικής επικοινωνίας Saar-Γεραπετρίτη έρχεται λίγες ώρες αφότου οι συγκλονιστικές Αμυντικές Δυνάμεις του Ισραήλ (IDF) επιτέθηκαν στο Αεροδρόμιο της Υεμένης καθώς βρισκόταν εδώ ο παγκοσμιοποιητής και συνδιοργανωτής της planδημίας COVID-19, Tedros Adhanom Ghebreyesus o οποίος εξαπάτησε και παγίδευσε τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu στην διάρκεια της Στρατιωτιωτικής Επιχείρησης Μαύρος Κύκνος COVID-19 με αποτέλεσμα ο Bibi να είναι από τους πρώτους πολιτικούς που υπέστησαν έμφραγμα και στη συνέχεια ουρολοίμωξη η οποία τον εξανάγκασε σε αφαίρεση του προστάτη από τα εμβόλια που επέβαλαν οι Klaus Schwab και Bill Gates στους ανά το κόσμο ηγέτες-puppets του WEF.
Mάλιστα αυτός ο σπουδαίος λαός του Ισραήλ υπήρξε από τους πρώτους που απεκάλεσαν “Δολοφόνο…” τον επικεφαλής της Pfizer.
Πριν συνεχίσουμε πάμε να δούμε πως γλίτωσε αυτή τη φορά ο επικεφαλής του ΠΟΥ>
Ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και λοιπό προσωπικό του ΟΗΕ βρίσκονταν στο διεθνές αεροδρόμιο της Υεμένης στη Sanaa την Πέμπτη κατά τη διάρκεια ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών που σύμφωνα με πληροφορίες σκότωσαν τουλάχιστον έξι.
Ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ Tedros Adhanom Ghebreyesus είπε ότι επρόκειτο να επιβιβαστούν σε αεροπλάνο όταν άρχισαν οι επιθέσεις.
Το πρακτορείο ειδήσεων Saba που διοικείται από τους Houthis μετέδωσε ότι τρεις σκοτώθηκαν στο αεροδρόμιο και 30 τραυματίστηκαν. Ανέφερε ότι άλλοι τρεις σκοτώθηκαν και 10 τραυματίστηκαν στη δυτική επαρχία Hodeidah.
Ο ισραηλινός στρατός είπε ότι πραγματοποίησε «πλήγματα βάσει πληροφοριών σε στρατιωτικούς στόχους».
O Tedros Adhanom Ghebreyesus δήλωσε εκείνη την ώρα>
-Ο πύργος ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, η αίθουσα αναχωρήσεων -μόλις λίγα μέτρα από το σημείο που βρισκόμασταν- και ο διάδρομος προσγείωσης υπέστησαν ζημιές. Θα χρειαστεί να περιμένουμε να αποκατασταθεί η ζημιά στο αεροδρόμιο πριν μπορέσουμε να φύγουμε»
Ο έτερος παγκοσμιοποιητής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ António Guterres στελέχη του οποίου συμμετείχαν στους ακρωτηριασμούς και βιασμούς του Ισραηλινού λαού στην επίσης Επιχείρηση Μαύρος Κύκνος της 7ης Οκτωβρίου 2023 χαρακτήρισε τα χτυπήματα «ιδιαίτερα ανησυχητικά».
«Λυπάμαι για την πρόσφατη κλιμάκωση μεταξύ Υεμένης και Ισραήλ και εξακολουθώ να ανησυχώ βαθιά για τον κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης στην περιοχή» έγραψε στο Χ.
Σε ανακοίνωσή τους, οι σπουδαίες Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) ανέφεραν ότι «τα μαχητικά αεροσκάφη τους πραγματοποίησαν πλήγματα βάσει πληροφοριών σε στρατιωτικούς στόχους που ανήκουν στο τρομοκρατικό καθεστώς των Houthis στη δυτική ακτή και στην ενδοχώρα της Υεμένης».
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu (τα λόγια του οποίου έχουν σημασία γιατί τα κάνει πράξεις) είπε ότι «θα συνεχίσει να κόβει τον τρομοκρατικό βραχίονα του ιρανικού άξονα του κακού μέχρι να ολοκληρώσουμε τη δουλειά», προσθέτοντας ότι
– Μόλις αρχίζουμε με τους Houthis!
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε ότι η χώρα ετοιμάζεται να «χτυπήσει σκληρά» τους Houthis, προειδοποιώντας ότι θα «αποκεφαλίσει» την ηγεσία της ομάδας.
Οι Houthis είναι μια ένοπλη πολιτική και θρησκευτική ομάδα που υποστηρίζεται από το Ιράν. Η ομάδα κυβερνά μεγάλα τμήματα της δυτικής Υεμένης, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Sanaa, από τότε που ανέτρεψε τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση το 2015.
Nobody asking why the WHO director was at the Houthis of all places?
— Mossad Commentary (@MOSSADil) December 28, 2024
Δείτε στις αναρτήσεις που ακολουθούν τον ΟΗΕ χέρι χέρι με τους τρομοκράτες της Hamas>
OHE> Διαχρονικά Στρατευμένος στη Γενοκτονία μείωσης του πληθυσμού
Την αποστολή αρχικά της Κοινωνίας των Εθνών και μετέπειτα ΟΗΕ ως Οργανισμού επιβολής της Παγκόσμιας Πολιτικής Αποπληθυσμού είχε αναδείξει δέκα και πλέον έτη πριν ο Kevin Mugur Galalae, Καναδός ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συγγραφέας, δημοσιογράφος και ιστορικός.
Ο Kevin Mugur Galalae, γεννήθηκε στη Ρουμανία, μεγάλωσε στη Γερμανία και είναι πολιτογραφημένος Καναδός από το 1990.
Το πιο αξιοσημείωτο επίτευγμά του έλαβε χώρα το 2012, όταν εξέθεσε για πρώτη φορά στην 68χρονη ιστορία του τις χημικές και βιολογικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται από την κατ’ εξουσιοδότηση του ΟΗΕ Παγκόσμια Πολιτική Αποπληθυσμού-Global Depopulation Policy και έδειξε ότι οι δημογραφικοί στόχοι πραγματοποιούνται υπονομεύοντας κρυφά την ανθρώπινη γονιμότητα ως υποκατάστατο του πολέμου.
Το 2013, δημοσίευσε μέρος της έρευνάς του σχετικά με την ιστορία της Παγκόσμιας Πολιτικής Αποπληθυσμού, τις αιτίες και τις συνέπειές της- τον πρώτο απολογισμό του καλύτερα κρυμμένου μυστικού στον κόσμο και τον κεντρικό άξονα του διεθνούς πλαισίου για την ειρήνη και την ασφάλεια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 2014 παρουσίασε αδιαμφισβήτητα επιστημονικά στοιχεία ότι χώρες σε όλο τον κόσμο διαπράττουν γενοκτονία στο όνομα του ελέγχου του πληθυσμού και ανάγκασε τη διεθνή κοινότητα να ξεκινήσει διαδικασία ριζικής μεταρρύθμισης του χημικού ρυθμιστικού περιβάλλοντος προκειμένου να αφαιρεθούν περισσότερα από 200 δηλητήρια ερήμωσης από το διατροφικό μας σύστημα και καταναλωτικά προϊόντα.
Συνελήφθη και φυλακίστηκε επτά φορές μεταξύ 2011 και 2015 ώστε να τον εκφοβίσουν στη σιωπή και να τον αποτρέψουν από το να αποκαλύψει την αλήθεια σχετικά με τις μεθόδους και τα μέσα με τα οποία οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο και η διεθνής κοινότητα εξουδετέρωσαν την πληθυσμιακή βόμβα και κατά τη διαδικασία υπονόμευσαν το κράτος δικαίου και τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το βιβλίο του Killing Us Softly: Causes and Consequences of the Global Depopulation Policy η πρώτη έκοδη του οποίου έγινε το 2014-δέκα χρόνια πριν και αποδεικνύεται προφητικό καθώς θα ακολουθούσε μια κατασκευασμένη planδημία-όπως επέμεινε με την έναρξή της το Κουρδιστό Πορτοκάλι –και όπως μόλις λίγες ώρες πριν (17 Δεκεμβρίου 2024) έρχεται να επιβεβαιώσει με νέες αποκαλύψεις και σχετικό πρωτοσέλιδο η New York Post.
Η μετάβαση από τον στρατιωτικό στον πολιτικό έλεγχο της πολιτικής ερήμωσης του πληθυσμού συνέβη σταδιακά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 και ενώ σε εθνικό επίπεδο τώρα εποπτεύεται από την εκτελεστική εξουσία κάθε έθνους, διεθνώς ανατίθεται και συντονίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και τις υπηρεσίες τους. ιδιαίτερα το Ταμείο Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP), το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ, το World Health Organization (WHO), τον Όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας (WB), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF) και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO). Το πρωταρχικό μέλημα των Ηνωμένων Εθνών και το κομβικό ζήτημα για τη διεθνή κοινότητα είναι η Παγκόσμια Πολιτική Αποπληθυσμού, η οποία φαίνεται αόρατα πίσω από κάθε δάνειο διαρθρωτικής προσαρμογής και κάθε αναπτυξιακή επιχορήγηση.
Kevin Galalae
University of Victoria | UVIC · Population Research Group (PRG)
Killing Us Softly: Causes and Consequences of the Global Depopulation Policy [2014]
Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να σταματήσει τον άνθρωπο. Αυτό έγινε αντιληπτό από εκείνους που με διορατικότητα άρχισαν αθόρυβα να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα, χωρίς να εμποδίζονται από την αδιαφορία ή την άγνοια της συντριπτικής πλειοψηφίας που δεν ήταν σε θέση να προβλέψει και παραμένει απρόθυμη να δεχτεί τον αντίκτυπο που έχουμε ως είδος που έχει ξεπεράσει το φυσικό στοιχείο και έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τη φύση αποκλειστικά προς όφελός του και, ως εκ τούτου, ζει πλέον σε μια παρασιτική και ως εκ τούτου μη βιώσιμη σχέση με τη φύση. Μόλις αυτά τα “φωτισμένα μυαλά” συνειδητοποίησαν ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός πρέπει να σταθεροποιηθεί, έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να τον σταθεροποιήσουν.
Η απόφαση και η πολιτική βούληση να αντιμετωπιστεί ο έλεγχος του πληθυσμού προέκυψε στα Ηνωμένα Έθνη που ιδρύθηκαν αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για τη διατήρηση της ειρήνης μεταξύ των εθνών, ώστε να αποφευχθεί ο πόλεμος με κάθε κόστος. Όμως ο πόλεμος ήταν ο τελευταίος εναπομείνας φυσικός εχθρός της απεριόριστης αύξησης του πληθυσμού, αφού ο λιμός και η επιδημία εξαλείφθηκαν σε μεγάλο βαθμό στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.
Ως εκ τούτου, τα Ηνωμένα Έθνη αντιμετώπισαν το σιωπηλό καθήκον να βρουν ένα υποκατάστατο του πολέμου ως μέσο για να σταματήσουν την πληθυσμιακή έκρηξη. Όχι μόνο η ανθρωπότητα είχε χάσει τη γεύση του πολέμου μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους που συνέβησαν σε μία μόνο γενιά, αλλά η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων έκανε την ιδέα του πολέμου ασύλληπτη καθώς θα σήμαινε εξασφαλισμένη αμοιβαία εξόντωση. Τι νόημα έχει να διεξάγουμε πόλεμο εάν κανείς δεν μπορεί να τον κερδίσει, καθώς δεν θα έμενε τίποτα να πάρεις στο τέλος ενός πυρηνικού πολέμου;
Η μαχητικότητα του πολέμου, η τελευταία μάστιγα της ανθρωπότητας που απομένει, δεν μπορούσε πλέον να βασίζεται στη μείωση του αριθμού μας, έτσι ώστε τα έθνη να μπορούν να ζήσουν με τις δυνατότητές τους, τότε έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος για να αποτραπεί η γέννηση νέων ανθρώπων. Και έτσι ο λόγος ύπαρξης των Ηνωμένων Εθνών και η πρωταρχική προϋπόθεση για την ύπαρξη μιας διεθνούς κοινότητας έγινε ο έλεγχος του πληθυσμού.
Μόλις πάρθηκε η απόφαση να επιδιωχθεί η διεθνής ειρήνη και συνεργασία για να αποφευχθεί ο πόλεμος, η συνειδητοποίηση ότι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η ειρήνη είναι η διασφάλιση ότι τα έθνη ζουν με τις δυνατότητές τους ήταν αναπόφευκτη, όπως ήταν η συνειδητοποίηση ότι για να ζήσει κανείς με τα διαθέσιμα μέσα που είχε κάθε χώρα ήταν να περιορίσει την αύξηση του πληθυσμού της. Η κοινότητα των εθνών υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών δεν είχε παρά να βρει και να συμφωνήσει σε αποδεκτούς τρόπους για να αποτρέψει τη νέα ζωή, κάτι που αποδείχτηκε ευκολότερο να ειπωθεί παρά να γίνει.
Τεράστια εμπόδια στέκονταν εμπόδιο. Η βρεφοκτονία ασκήθηκε σε όλη την ιστορία ως στοιχειώδης μορφή ελέγχου του πληθυσμού, αλλά ποτέ πριν η ανθρωπότητα δεν είχε προσπαθήσει να ελέγξει τον πληθυσμό ολόκληρων εθνών και ολόκληρου του κόσμου χωρίς να διαπράξει φόνο.
Τα εμπόδια που αντιμετώπισαν ήταν απροσδόκητα και τρομερά.
Έλλειψη αντισύλληψης και ευαισθητοποίηση του κοινού
Πρώτον, η επιστήμη και η τεχνολογία του ελέγχου των γεννήσεων ήταν στα σπάργανα το 1945 και η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού δεν είχε ούτε τα μέσα ούτε τη γνώση για να αποτρέψει ανεπιθύμητους τοκετούς. Το πολύ το ένα τρίτο του πληθυσμού στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική εφάρμοζε τον έλεγχο των γεννήσεων και πολλοί από αυτούς βασίζονταν στις παραδοσιακές μεθόδους ρυθμού (ονομάζεται επίσης περιοδική αποχή), στέρησης («διακοπή συνουσίας»), πλύσης και παρατεταμένου θηλασμού, οι οποίες έχουν υψηλό ποσοστό αποτυχίας, αλλά ήταν οι μόνες μορφές ελέγχου των γεννήσεων που επιτρέπονταν για τα παντρεμένα ζευγάρια.
Διαφράγματα, αντισυλληπτικά σφουγγάρια, προφυλακτικά και σπερματοκτόνα ήταν διαθέσιμα στις πόλεις αλλά όχι σε ευρεία χρήση. Το χάπι και το σπιράλ δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί και τα νομικά εμπόδια στη χρήση προφυλακτικού δεν είχαν αφαιρεθεί μέχρι τη δεκαετία του 1960 και της δεκαετίας του ’70.
Ο Χριστιανισμός και το Δόγμα του Παπικού Αλάθητου
Δεύτερον, ούτε η αντισύλληψη ούτε η άμβλωση ήταν νόμιμες ή ηθικά αποδεκτές από το κυρίαρχο ρεύμα και και τα δύο συνάντησαν ένθερμη αντίθεση από συντηρητικά και θρησκευτικά στοιχεία της κοινωνίας. Η σεξουαλική ικανοποίηση χωρίς τον στόχο της αναπαραγωγής θεωρήθηκε ανήθικη και οι νομοθέτες αρνήθηκαν να νομιμοποιήσουν οποιαδήποτε μορφή ελέγχου των γεννήσεων ή ακόμη και να αφαιρέσουν τους νόμους περί αισχρότητας από τα καταστατικά τους.
Τα θέματα θα μπορούσαν να συζητηθούν ανοιχτά και το κοινό να εκπαιδευτεί. Η κοινωνική αποδοχή της αντισύλληψης ήταν ακόμη δεκαετίες μακριά, ενώ η άμβλωση είναι μέχρι σήμερα ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Ενώ η Αγγλικανική Εκκλησία ενέκρινε τη χρήση ελέγχου των γεννήσεων από παντρεμένα ζευγάρια το 1930 και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Εκκλησιών ακολούθησε το παράδειγμά της στις ΗΠΑ το 1931, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και οι περισσότερες άλλες χριστιανικές ομολογίες έλαβαν σταθερή στάση ενάντια σε όλες τις μορφές τεχνητής ελέγχου των γεννήσεων και δεν έχει αντιστρέψει τη θέση του. Εμποδιζόμενος από το αμετάβλητο του δόγματος του παπικού αλάθητου, με το οποίο το Βατικανό, από το 1870, ισχυρίστηκε ότι ο Πάπας είναι η υπέρτατη ηθική εξουσία στον χριστιανικό κόσμο και διαφυλάσσεται από την πιθανότητα λάθους, ο Παπισμός δεν μπόρεσε να αλλάξει πορεία όταν η Εκκλησία είχε δεσμευτεί κατά του ελέγχου των γεννήσεων. Και καθώς η Holy Sea είχε επιβάλλει τον σεβασμό ενός δισεκατομμυρίου Χριστιανών, το λόμπι ελέγχου του πληθυσμού είχε φτάσει σε αδιέξοδο.
Η Δημοκρατική Διαδικασία
Τρίτον, η δημοκρατική διαδικασία στάθηκε εμπόδιο στη νομιμοποίηση του ελέγχου των γεννήσεων πόσο μάλλον στη νομοθεσία για το μέγεθος της οικογένειας, καθώς κανένας πολιτικός δεν μπορούσε να ελπίζει ότι θα εκλεγεί σε μια πλατφόρμα κυβερνητικής παρέμβασης στην αναπαραγωγική ελευθερία των ανθρώπων. Η διαδικασία της αντισύλληψης ως ζήτημα δημόσιας υγείας και όχι ηθικής είχε ξεκινήσει μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν έφτασε σε κρίσιμη μάζα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950 λόγω των προσπαθειών που ξεκίνησαν τα Ηνωμένα Έθνη. Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι και οι πολιτικοί δεν μπορούσαν και δεν προσπάθησαν να πείσουν το κοινό ότι εάν δεν υιοθετηθούν άμεσα και καθολικά αυστηρά μέτρα ελέγχου του πληθυσμού, η κοινωνία θα αντιμετωπίσει πυρηνικό πόλεμο στο εγγύς μέλλον ή θα κατέρρεε σε δύο ή τρεις γενιές από την πείνα. Τους συγκρατούσαν ιδιοτελείς λόγους, καθώς θα σήμαινε το τέλος των πολιτικών τους φιλοδοξιών και σταδιοδρομιών, καθώς και από τις συντηρητικές αξίες που καθορίζουν την κυρίαρχη τάξη.
Θα ήταν μεγάλο σοκ για τους αρχιτέκτονες της Παγκόσμιας Πολιτικής Αποπληθυσμού ότι οι πιο πολύτιμες πτυχές της δυτικής κοινωνίας, η δημοκρατία και ο Χριστιανισμός, στάθηκαν εμπόδιο στα σχέδιά τους να διατηρήσουν την ειρήνη περιορίζοντας το μέγεθος της οικογένειας. Ωστόσο, η δημοκρατία και ο Χριστιανισμός αποδείχθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια στον ευγενέστερο και πιο πολιτισμένο τρόπο του ανθρώπου να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία για όλους. Παραδόξως, αν δεν υπήρχε η δυσκολία των εκκλησιαστικών ηγετών όλων των χριστιανικών δογμάτων, αλλά των Καθολικών ειδικότερα, και η μη εκλογή των πολιτικών σε ένα δημοκρατικό σύστημα, οι αρχιτέκτονες της Παγκόσμιας Πολιτικής Αποπληθυσμού δεν θα είχαν οδηγηθεί υπόγεια για να πραγματοποιηθούν με εξαπάτηση μέσω κρυφών χημικών και βιολογικών μέσων, αλλά θα μπορούσαν να έχουν προχωρήσει ανοιχτά και με ελεύθερη συναίνεση και επομένως να νομοθετηθούν.
Καθώς κατέστη σαφές ότι τα συστημικά εμπόδια δεν μπορούσαν να ξεπεραστούν σε εθνικό επίπεδο, η ευθύνη για την εισαγωγή αποτελεσματικών μέτρων ελέγχου του πληθυσμού μεταφέρθηκε στη διεθνή σκηνή και ανατέθηκε στα Ηνωμένα Έθνη. Για να παρακάμψουν αυτά τα τρομερά συστημικά εμπόδια, οι αρχιτέκτονες της Παγκόσμιας Πολιτικής Αποπληθυσμού συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να εξαπατήσουν τον κόσμο για να παρακινήσουν τις μάζες να κάνουν ό,τι χρειάζεται παρά τη θέλησή τους και εν αγνοία τους.
Και έτσι τέθηκε το σκηνικό για τη μεγαλύτερη εξαπάτηση της ιστορίας. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν πίσω από το πέπλο μυστικότητας που υψώθηκε για να προστατεύσει την Παγκόσμια Πολιτική Αποπληθυσμού από τον δημόσιο έλεγχο και τη λογοδοσία για περισσότερα από 60 χρόνια δεν έχουν παράλληλο στην ιστορία λόγω του τεράστιου μεγέθους τους. Ενώ αυτά τα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί όχι με κακόβουλη, αλλά με καλοπροαίρετη πρόθεση, για να σώσουν την ανθρωπότητα από τη δική της άγνοια και αδιαφορία, εντούτοις επαναπροσδιορίζουν την έννοια των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και ρίχνουν το είδος μας σε ένα εντελώς διαφορετικό και μη κολακευτικό φως.
Ιστορικές Περιστάσεις – Νικητές και Νικημένοι
Κάθε γενιά ζει και λειτουργεί εντός των ορίων της εποχής της και βρίσκεται στο έλεος της ιστορίας. Το πολιτικό κλίμα στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ασταθές και φορτισμένο με μίσος και πικρία. Η Ευρώπη και η Ιαπωνία έγιναν απόβλητα και οι οικονομικές συνθήκες ήταν παντού άθλιες. Δεν υπήρχε χρόνος για λεπτά μέτρα. Οι απελπισμένοι καιροί απαιτούσαν απεγνωσμένα μέτρα.
Σύμμαχοι εναντίον Δυνάμεων του Άξονα – Χωρίς όρους Παράδοση – Ινδικά χοιρίδια
Οι Σύμμαχοι κέρδισαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τα μέλη του, που αυτοαποκαλούνταν «Ηνωμένα Έθνη», υπέγραψαν τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών και μέλη του νεοσύστατου Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στον πόλεμο τέλος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Σοβιετική Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι λεγόμενοι «Μεγάλοι Τρεις», έλεγχαν την πολιτική των Συμμάχων κατά τη διάρκεια του πολέμου και υπαγόρευσαν την πολιτική των Ηνωμένων Εθνών μετά τον πόλεμο. Η άνευ όρων παράδοση τόσο της Γερμανίας όσο και της Ιαπωνίας το 1945 έδωσε στους Συμμάχους την ευκαιρία να θεσπίσουν αυστηρά μέτρα πληθυσμιακού ελέγχου στα κατακτημένα έθνη των Δυνάμεων του Άξονα χωρίς να ζητήσουν την άδεια κανενός. Η Ιαπωνία, ως ο πιο μισητός εχθρός των Ηνωμένων Πολιτειών, είχε ήδη τιμωρηθεί με δύο πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Για να διασφαλιστεί ότι αναδύθηκε από τις στάχτες αλλά θα παραμείνει ταπεινή, η ανοικοδόμηση περιελάμβανε ένα πανεθνικό σχέδιο ελέγχου του ιαπωνικού πληθυσμού. Ως νησιωτικό έθνος με περιορισμένους φυσικούς πόρους, ήδη μεγάλο πληθυσμό και μια σύγχρονη οικονομία της οποίας η βιομηχανία απαιτούσε τεράστιες εισαγωγές ξένων πόρων, η Ιαπωνία ήταν το ιδανικό έδαφος δοκιμής για επιθετική φθορίωση (!), η οποία ήταν ο μόνος δοκιμασμένος παράγοντας καταστολής της γονιμότητας που ήταν γνωστός φορά.
Οι Ναζί το είχαν χρησιμοποιήσει στους Εβραίους και οι Σοβιετικοί στους αιχμαλώτους τους στα γκουλάγκ και βρέθηκε ότι ήταν όχι μόνο εξαιρετικά αποτελεσματικό στη στείρωση τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, αλλά και στην πρόκληση μιας κατάστασης υπακοής και υποταγής στα βοοειδή. Στις πόλεις το φθόριο έμπαινε στο πόσιμο νερό σε κάθε μονάδα επεξεργασίας νερού ενώ στη χώρα μοιράζονταν χάπια φθόριο μαζί με τα τρόφιμα. Το έργο της δηλητηρίασης των Ιαπώνων ολοκληρώθηκε από Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου από τη Μονάδα 731, η οποία είχε πραγματοποιήσει θανατηφόρα πειράματα σε ανθρώπους από το 1937.
Τα μέλη αυτής της μονάδας, η οποία ήταν επίσημα γνωστή ως Τμήμα Πρόληψης Επιδημίας και Καθαρισμού Νερών, είχαν ασυλία από ποινική δίωξη στο τέλος του πολέμου από τον στρατηγό McArthur, τον Ανώτατο Διοικητή των Συμμαχικών Δυνάμεων, και αντί να εκτελεστούν επειδή είχαν δολοφόνησαν δεκάδες χιλιάδες αθώους πολίτες σε ειδεχθή πειράματα και βασανιστήρια τους έβαλαν να εργαστούν για τη στείρωση των συμπολιτών τους. Η εκστρατεία ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη και η Ιαπωνία έγινε το μόνο έθνος στον κόσμο που δεν είχε μια γενιά baby boom μετά τον πόλεμο, αποτέλεσμα του οποίου η Ιαπωνία έγινε επίσης η πρώτη χώρα στον κόσμο που είχε μεγαλύτερο αριθμό συνταξιούχων παρά παιδιά.
Ως ανταμοιβή για την υπηρεσία τους στην προσπάθεια ερήμωσης των Συμμάχων, πολλοί από τους επιστήμονες της Μονάδας 731 προήχθησαν σε εξέχουσες σταδιοδρομίες στην πολιτική, τον ακαδημαϊκό κόσμο, την ιατρική, τις επιχειρήσεις και ιδιαίτερα στη νοημοσύνη, βοηθώντας το πρόγραμμα ανάπτυξης βιολογικών όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών και σχηματίζοντας την επιστημονική πρωτοπορία -Γραμμή αυτού που επρόκειτο να γίνει η Παγκόσμια Πολιτική Αποπληθυσμού.
Η Γερμανία και η Ιταλία, οι άλλες δύο μεγάλες Δυνάμεις του Άξονα, υποβλήθηκαν σε παρόμοια μέτρα ελέγχου του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να καταλαμβάνουν πλέον την αζημίωτη δεύτερη και τρίτη θέση στη λίστα των εθνών με τους πιο γηρασμένους πληθυσμούς στον κόσμο.
Οι ηλικιωμένοι της Ιαπωνίας (που ορίζονται ως 65 ετών και άνω) αποτελούν το 24% του συνολικού πληθυσμού, ενώ στη Γερμανία και την Ιταλία οι ηλικιωμένοι αποτελούν σχεδόν το 22% και το 21% τωνπληθυσμό αντίστοιχα. Οι ηλικιωμένοι στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 17%, των ΗΠΑ στο 14% και στη Ρωσική Ομοσπονδία στο 13%.
Το ότι οι τρεις Δυνάμεις του Άξονα βρίσκονται σε αυτή τη δημογραφική θέση προφανώς δεν είναι τυχαίο αλλά το αποτέλεσμα των εσκεμμένων και επιθετικών μέτρων που επιβλήθηκαν στους νικημένους από τους νικητές μόλις παραδόθηκαν άνευ όρων. Οι Δυνάμεις του Άξονα υπηρέτησαν τους Συμμάχους ως πειραματόζωα και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τους πολίτες αυτών των εθνών εφαρμόστηκαν σύντομα και στους ίδιους τους πολίτες των Συμμαχικών Δυνάμεων. Ο παραπλανητικός και παράνομος χαρακτήρας της Παγκόσμιας Πολιτικής Αποπληθυσμού είναι η στρατιωτικοποίηση της πολιτικής και ειδικότερα γεωπολιτικό κλίμα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από την πλευρά των Συμμάχων ήταν εκεί για να μείνουν ενώ από την πλευρά του Άξονα οι ένοπλες δυνάμεις διαλύθηκαν μαζί με τη βιομηχανία που τις εξόπλισε. Τα κατακτημένα έθνη της Ευρώπης και της Ασίας τέθηκαν υπό στρατιωτικές διοικήσεις και εξαρτήθηκαν από δωρεές από τους πρώην εχθρούς τους για την ανοικοδόμηση. Ο στρατηγός Douglas MacArthur ανέλαβε την Ανώτατη Διοίκηση των Συμμαχικών Δυνάμεων (SCAP), η οποία κατέλαβε την Ιαπωνία από το 1945 έως το 1952, και βοηθήθηκε από το βρετανικό προσωπικό για να εφαρμόσει εκτεταμένες στρατιωτικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Η μεταπολεμική κατοχή της Ευρώπης, κατά την οποία οι Δυνάμεις του Άξονα αποστρατικοποιήθηκαν με τη βοήθεια των Άγγλων, των Γάλλων και των Σοβιετικών, και το Σχέδιο Μάρσαλ που ακολούθησε (1948-1952), όταν βοηθήθηκαν στην ανασυγκρότηση, ανατέθηκαν και οι δύο από τις Η.Π.Α. σε στρατιωτικούς.
Όπως στην Ιαπωνία, έτσι και στην Ευρώπη τέθηκε υπό τον έλεγχο ενός στρατιωτικού, του στρατηγού George Marshall. Μια στρατιωτική νοοτροπία ριζώθηκε στις ΗΠΑ, τη Σοβιετική Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο, και ισχυρές και διάχυτες υπηρεσίες πληροφοριών αναπτύχθηκαν στην καρδιά των δομών πολιτικής εξουσίας αυτών των τριών παγκόσμιων δυνάμεων, όπου εδραιώθηκαν σταθερά και αμετάκλητα.
Στη δεκαετία που ακολούθησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο έλεγχος του πληθυσμού σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε αποκλειστικά από το στρατιωτικό προσωπικό του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης των οποίων οι υπηρεσίες πληροφοριών καθόρισαν και διασφάλισαν τη μυστικότητα και τη σκοπιμότητα του προγράμματος και συνεργάζονταν μεταξύ τους για την επίλυση κρίσεων και να αποφευχθεί η πυρηνική σύγκρουση. Καθώς περισσότερα έθνη εντάχθηκαν στην πυρηνική λέσχη, η πιθανότητα και η επιθυμία ενός πολέμου μεταξύ εθνών με πυρηνικά όπλα έγιναν όλο και πιο απομακρυσμένες και η έμφαση μετατοπίστηκε στον σιωπηλό πόλεμο φθοράς που διεξάγεται κρυφά στους αμάχους από τους δικούς τους στρατούς και τις κυβερνήσεις που έκαναν την ανθρώπινη γονιμότητα πρωταρχικό εχθρό και στόχο τους.
Ηνωμένα Έθνη – Αντικατάσταση του Πολέμου – Διεθνής Ειρήνη
Σταδιακά, καθώς οι υποδομές του δημιουργήθηκαν, τα Ηνωμένα Έθνη ανέλαβαν την ευθύνη για τον έλεγχο του πληθυσμού από τον στρατό, αλλά οι μέθοδοι και τα μέσα είχαν ήδη καθοριστεί και συνέχισαν να χρησιμοποιούνται κρυφά ενώ η κοινωνία των πολιτών και τα θρησκευτικά σώματα προσπάθησαν να βρουν ηθική δικαιολογία για τις συμβατικές μεθόδους αντισύλληψης και προώθησαν και εκπαίδευσαν το κοινό σχετικά με την ανάγκη για μικρότερες οικογένειες.
Τα Ηνωμένα Έθνη αντικατέστησαν την Κοινωνία των Εθνών και, όπως και η εκλιπούσα ομόλογή τους, η κύρια αποστολή τους είναι να διατηρήσει την παγκόσμια ειρήνη προωθώντας τη συνεργασία για την επίλυση διεθνών οικονομικών, κοινωνικών και ανθρωπιστικών προβλημάτων. Για την επίτευξη του στόχου του, ο ΟΗΕ εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου και έχει αναπτυχθεί ώστε να περιλαμβάνει έξι κύρια όργανα και δεκαεπτά θυγατρικές υπηρεσίες. Τα στρατιωτικά-βιομηχανικά ιδρύματα των ΗΠΑ, Ρωσίας και του Ηνωμένου Βασιλείου συνεχίζουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της ανθρώπινης γονιμότητας και είναι επιφορτισμένα με το έργο της σύλληψης και της εφαρμογής νέων μεθόδων για τον έλεγχο του πληθυσμού που παραβιάζουν τους εθνικούς και διεθνείς νόμους- την πλήρη γνώση και συναίνεση των εκτελεστικών οργάνων των εθνών τους και της διεθνούς κοινότητας. Η μετάβαση από τον στρατιωτικό στον πολιτικό έλεγχο της πολιτικής ερήμωσης του πληθυσμού συνέβη σταδιακά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 και ενώ σε εθνικό επίπεδο τώρα εποπτεύεται από την εκτελεστική εξουσία κάθε έθνους, διεθνώς ανατίθεται και συντονίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και τις υπηρεσίες τους.
Ιδιαίτερα το Ταμείο Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP), το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ, το World Health Organization (WHO), τον Όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας (WB), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF) και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO). Το πρωταρχικό μέλημα των Ηνωμένων Εθνών και το κομβικό ζήτημα για τη διεθνή κοινότητα είναι η Παγκόσμια Πολιτική Αποπληθυσμού, η οποία φαίνεται αόρατα πίσω από κάθε δάνειο διαρθρωτικής προσαρμογής και κάθε αναπτυξιακή επιχορήγηση.
Και η ελληνική κυβέρνηση κατήργησε τα Χριστούγγενα!
Kάναμε βόλτα στο κέντρο της “χριστουγεννιάτικης” Αθήνας. Δεν υπήρχε πουθενά η ευχή Καλά Χριστούγεννα!
Για την ακρίβεια την πετύχαμε κρυμμένη στη Στοά Σπυρομήλιου_City Link. Ήταν το μοναδικό σημείο που συναντήσαμε την αυτονόητη ευχή σε μια πρωτεύουσα δειλά στολισμένη για να μην προσβάλλει τους υψηλούς “εισβολείς” της.
Προφανώς ο μέτριος Δούκας κοπιάροντας τον πρώην δήμαρχο επαρχίας (Δήμος Τρικκαίων) ο οποίος προήχθη λόγω της ικανότητός του να αποστηθίζει τα κελεύσματα των διαταραγμένων του Davos (πόλεις-στρατόπεδα των 15΄, etc) σε Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης εξαφάνισε σε τέτοιο βαθμό τα Καλά Χριστούγεννα που ακόμη και οι Πακιστανοί έμποροι της ενδόξου Χαριλάου Τρικούπη έχουν σαστίσει με αυτό που συμβαίνει.
Στο μεταξύ ο σύλλογος μεταναστών εισβολέων το “Αγαπησιάρικο Ισλάμ” θέλοντας να τρολάρει τον Δήμαρχο Αθηναίων, τον πρώην δήμαρχο Τρικάλων (Tρικκαίων συγνώμη) και τους Αθηναίους (!) προσφέρει 1 (ένα) εκατομμύριο δολάρια (της ιδιωτικής FED) σε όποιον πολίτη εντοπίσει την ευχή Καλά Χριστούγγενα στη “Χριστουγεννιάτικη” Αθήνα.
Στους δρόμους της Χριστουγεννιάτικης πρωτεύουσας και των λοιπών πόλεων της χώρας αντανακλάται η οξυδέρκεια με την οποία ο λαός μας επιλέγει τους δημοτικούς και πολιτικούς του άρχοντες.
Ένας από τους πλέον φημισμένους-λαμπερούς δρόμους του Κολωνακίου τώρα, η Οδός Τσακάλωφ, έχει μετατραπεί σε ένα τσαντίρι ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ-ΠΩΛΕΙΤΑΙ!
Σας καλούμε να διασχίσετε περπατώντας την Οδό Τσακάλωφ ώστε να πάρετε βαθιές ανάσες της ιλιγγιώδους ανάπτυξης στην οποία έχει παραδοθεί η χώρα.
Ξέρετε γιατί οι κυβερνήσεις με άλλοθι το μετρό κατήργησαν τις πλατείες Εξαρχείων και Κολωνακίου; Οι πλατείες αποτελούν χώρους κοινωνικής συνεύρεσης, αναψυχής, επικοινωνίας, ανάσες του κοινωνικού ιστού. Πνευματικές, σωματικές, ψυχικές. Σκοτώνοντας τις πλατείες σκοτώνεις τον πληθυσμό και αυτό είναι το ζητούμενο.
Η μείωση του κοστοβόρου πληθυσμού η οποία συντελείται οργανωμένα και μεθοδικά δεκαετίες τώρα. Θεωρίες συνωμοσίας; Δείτε τους αριθμούς της κρατικής ΕΛΣΤΑΤ. Δείτε τους συναγερμούς για τον ελληνικό πληθυσμό που έχει σημάνει κατ΄επανάληψη ο Elon Musk. Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν την “προφητεία” του Deagel 2025 Forecast by Country.
Δείτε την ΕΔΩ!
Βέβαια ο πολυ-αμήχανος Δούκας δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίτεση στην συνολικότερη παράδοση της Ευρώπης η οποία ακύρωσε τα Χριστούγεννα, όπως πολύ σωστά παρατηρεί και ο Iσπανός δημοσιογράφος Itxu Díaz στο κορυφαίο Εβραϊκό περιοδικό Tablet.
Ένα σχεδόν σπαρακτικά πραγματικό άρθρο υπογράφει στο κορυφαίο Εβραϊκό περιοδικό Tablet o Iσπανός δημοσιογράφος Itxu Díaz με τίτλο Η Ευρώπη ακυρώνει τα Χριστούγεννα.
Το άρθρο του διαβάζεται σχεδόν με κομμένη την ανάσα.
Δείτε γιατί>
Οι κινήσεις στη Γαλλία, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία αποτελούν ανησυχητικό σημάδι της παραίτησης της Δύσης από την Ιουδαιοχριστιανική της ταυτότητα
Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή ειρήνης και καλής θέλησης. Οι οικογένειες συγκεντρώνονται, οι θυμωμένοι φίλοι συγχωρούν ο ένας τον άλλον, όλοι γιορτάζουν με έναν συνδυασμό ευτυχίας, σαμπάνιας και μελαγχολίας και όλα αυτά που βλέπουμε στις ταινίες του Frank Capra. Είναι δύσκολο για κάποιον οποιασδήποτε θρησκείας, ή ακόμα και αγνωστικιστή, να προσβληθεί από αυτή τη γιορτή. Αλλά αυτό που βρίσκω μπερδεμένο είναι ότι ο εορτασμός των γιορτών με φώτα και χριστουγεννιάτικα μοτίβα γίνεται πλέον αποκρουστικός όχι, όπως θα περίμενε κανείς, στο Karachi ή στο Mogadishu, αλλά στην καρδιά της Παλιάς Ευρώπης.
Η σταδιακή ακύρωση των Χριστουγέννων σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο ή η Γερμανία είναι ίσως το πιο ανησυχητικό σύμπτωμα της παραίτησης της Δύσης από την Ιουδαιοχριστιανική πολιτιστική της ταυτότητα.
Συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα: από κυβερνήσεις και δημοτικά συμβούλια μέχρι σχολεία και συλλόγους. Όπως πάντα, είναι οι κοσμικοί της σοσιαλιστικής αριστεράς, πίσω από την πρόσοψη της «συμμετοχικότητας», που είναι οι πιο αποφασισμένοι να ακυρώσουν τα Χριστούγεννα, τα οποία για αιώνες γιορτάζονται με στυλ σε όλη την ήπειρο. Πράγματι, έχει γιορταστεί ως γιορτή της ένωσης, όχι του διαχωρισμού, μεταξύ διαφορετικών λαών. Αυτό που ο Ronald Reagan εξήγησε απλά και με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ότι «τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που γιορτάζουμε όχι ως άτομα ούτε ως έθνος, αλλά ως ανθρώπινη οικογένεια», τώρα φαίνεται εντελώς ακατανόητο.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα του τι συμβαίνει στην Ευρώπη.
Τον Νοέμβριο, ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου Wherwell, στο Andover της Αγγλίας, ενημέρωσε τους γονείς ότι δεν θα υπήρχε αναφορά στα Χριστούγεννα στην παραδοσιακή εορταστική παντομίμα του σχολείου, προκειμένου να είναι «περιεκτικά».
Δεδομένου ότι «περιλήφθηκαν χριστουγεννιάτικα τραγούδια στην παράσταση» και μερικοί γονείς συνήθως εμποδίζουν τα παιδιά τους να παρευρεθούν για θρησκευτικούς λόγους, ο διευθυντής έγραψε: «Ζητήσαμε η παράσταση να μην περιέχει καμία αναφορά στα Χριστούγεννα».
Σύμφωνα με την απογραφή του 2021, το 62,4% των τότε 50.887 κατοίκων του Andover αναγνωρίστηκαν ως χριστιανοί, σε σύγκριση με το 0,6% που ήταν μουσουλμάνοι.
Η τάση ακύρωσης των Χριστουγέννων στα ευρωπαϊκά σχολεία δεν ξεκίνησε φέτος, απλώς εξαπλώνεται από τον ένα Δεκέμβριο στον άλλο σαν πετρελαιοκηλίδα στη θάλασσα. Η πρώτη μεγάλη διαμάχη σημειώθηκε το 2011, όταν νηπιαγωγεία και σχολεία στη Δανία ακύρωσαν τις παραδοσιακές χριστουγεννιάτικες γιορτές τους για να μην προσβάλλουν τους μουσουλμάνους, που είναι ήδη η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία στη χώρα, και που είναι πυκνά συγκεντρωμένοι σε ghettos στις μεγάλες πόλεις.
Η Γαλλία, η ευρωπαϊκή χώρα με τους περισσότερους μετανάστες αραβικής καταγωγής, έχει επίσης αποχριστιανίσει τα Χριστούγεννα εδώ και χρόνια.
Μετά την επίθεση των τζιχαντιστών ενάντια σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά στο Στρασβούργο το 2018, αντί να διπλασιάσουν την υπεράσπιση της ελευθερίας και της υπερηφάνειας για τις χριστιανικές τους παραδόσεις, οι πολιτικοί ηγέτες ενέτειναν την κοσμική μετατόπιση και φέτος υπάρχει ήδη μια πλειοψηφία γαλλικών πόλεων των οποίων οι αρχές αποφάσισαν να εξαλείψουν τη χριστιανική αναφορά στους εορτασμούς των Χριστουγέννων, μερικές φορές φτάνοντας σε αστεία άκρα.
Η Nantes γιορτάζει τώρα το «Χειμωνιάτικο Ταξίδι» της (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), η Angers παρατηρεί τους «Ήλιους του Χειμώνα», το Bordeaux διαλαλεί « Bordeaux σε γιορτές» και το Saint Denis κάνει χριστουγεννιάτικες διακοπές που ονομάζονται «Προορισμός Όμορφος Χειμώνας» ενώ ο δήμαρχος του γιορτάζει τις διακοπές φωνάζοντας «Καλό χειμώνα!»
Η επίσημη εορταστική μπροσούρα αυτής της γαλλικής κοινότητας περιλαμβάνει μαριονέτες, πυροφάγους, εργαστήρια χειροτεχνίας για παιδιά και καμία εικονική Χριστιανική Χριστουγεννιάτικη εικόνα.
Το κύριο πρόβλημα της παρακμής του πολιτισμού και της ταυτότητας της Δύσης δεν έγκειται τόσο στους εξωτερικούς επιτιθέμενους όσο στις εσωτερικές προδοσίες και αποποιήσεις.
Στη Γαλλία, η τρέλα αποτυπώθηκε καλύτερα, κατά ειρωνικό τρόπο, από έναν Γάλλο μουσουλμάνο διανομέα σε ένα video που έγινε viral.
Σε αυτό, μετέδωσε πώς, σε μια από τις παραδόσεις του φέτος, παρατήρησε ότι ο χριστουγεννιάτικος στολισμός και οι σκηνές της φάτνης απουσίαζαν σε ένα δημαρχείο στην επαρχία. Ο δήμαρχος του είπε ότι το κράτος είχε στείλει οδηγίες να μην υπάρχουν στολισμοί στα δημαρχεία, κάτι που ο Μουσουλμάνος βρήκε «σκανδαλώδες»: «Οι φίλοι μας οι χριστιανοί, τα αδέρφια μας, είναι σε μια χριστιανική χώρα. Yes, laïcité, fine. Αλλά, όχι. Έχουν το δικαίωμα να διακοσμήσουν το δημαρχείο τους για τις διακοπές τους. Οι φάτνες δεν με ενοχλούν… Πολιτικοί, θα σκοτώσετε τη Γαλλία, θα σκοτώσετε χριστιανούς! Είναι τρελό!» αναφώνησε ο άντρας.
Στην Ισπανία τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα, ίσως γιατί, όπως λένε εκεί, τα ψάρια πάντα σαπίζουν από το κεφάλι. Ο πρωθυπουργός δέχθηκε πολλές επικρίσεις φέτος για τoν υποτιθέμενο Χριστουγεννιάτικο χαιρετισμό του («Εδώ είναι ένα νέο έτος γεμάτο υγεία, ελπίδα και ευημερία. Καλές γιορτές») στον οποίο απέφευγε ρητά να συγχαρεί τους Χριστιανούς για τα Χριστούγεννα, ενώ πριν από λίγους μήνες δεν είχε κανένα ενδοιασμό να συγχαρεί τους μουσουλμάνους αναφέροντας ρητά το «Ραμαζάνι-“Ramadan.».
Επίσης, αρκετοί δήμοι που διοικούνται από ακροαριστερούς δήμαρχους έχουν περιορίσει στο ελάχιστο τον χριστουγεννιάτικο στολισμό στους δρόμους και αφαίρεσαν από τα εορταστικά τους προγράμματα οτιδήποτε μπορεί να ακούγεται ελάχιστα χριστιανικό.
Παραδόξως, παρά τις προσπάθειες της ισπανικής σοσιαλιστικής κυβέρνησης να απενεργοποιήσει τα Χριστούγεννα, η ιδιωτική ζωή, όπως συμβαίνει συχνά, βαδίζει στο ρυθμό του δικού της τυμπάνου. Τα λεγόμενα εταιρικά χριστουγεννιάτικα δείπνα, συγκεντρώσεις όπου οι άνθρωποι γιορτάζουν μια τόσο σημαντική ημερομηνία με τους συναδέλφους τους, και που συχνά τελειώνουν τις πρώτες πρωινές ώρες, γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και μεγαλύτερα — αν και όχι χωρίς κίνδυνο, όπως παρατήρησε η Phyllis Diller. : «Αυτό που δεν μου αρέσει στα χριστουγεννιάτικα πάρτι γραφείου είναι να ψάχνω για δουλειά την επόμενη μέρα».
Αυτά τα παραδείγματα ακύρωσης Χριστουγέννων στην Ισπανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Δανία, μπορούν να βρεθούν παρομοίως στο Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Σουηδία και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τίποτα από αυτά δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς την ευρωπαϊκή αριστερά και τους σοσιαλδημοκράτες.
Τα ίδια κόμματα που προώθησαν τη μαζική μετανάστευση πρωτοστάτησαν τώρα σε ένα περίεργο παράδοξο: την προώθηση της ανεξιθρησκίας για την αποβολή του Χριστιανισμού από όλους τους θεσμούς, ξεκινώντας από τις τάξεις, και ταυτόχρονα, παρακολουθώντας τα συνεχή αιτήματα των μουσουλμανικών κοινοτήτων να προωθήσουν ξανά τις ισλαμικές διδασκαλίες και παραδόσεις, ειδικά στα σχολεία.
Το κύριο πρόβλημα με τη μαζική μουσουλμανική μετανάστευση στη Δύση είναι το πολύ χαμηλό ποσοστό αφομοίωσής τους στους πολιτισμούς υποδοχής. Αλλά αυτό που είναι πιο επικίνδυνο είναι ότι οι ιθαγενείς ηγέτες είναι τόσο αποφασισμένοι να αρνηθούν τη δική τους ταυτότητα και την ιουδαιοχριστιανική πολιτιστική τους κληρονομιά που θα έπρεπε να είναι μόνο πηγή υπερηφάνειας και όχι το βάρος που φαίνεται να τους βαραίνει τώρα.
Για χρόνια, πολλοί ιδιωτικοί οργανισμοί συμμετέχουν επίσης στην πολιτιστική αλλαγή. Παρά το γεγονός ότι η περίοδος των Χριστουγέννων είναι η πιο σημαντική της χρονιάς για τους μεγάλους λιανοπωλητές, πολλές κορυφαίες ευρωπαϊκές μάρκες έχουν αντικαταστήσει στα καταστήματά τους κάθε ελάχιστα χριστιανική αναφορά με ένα κράμα φώτων, τυχαίων μηνυμάτων—«ελπίδα», «αγάπη», «ευτυχία» — και βουνά από χιόνι στη διακόσμηση, αφού το κρύο και ο χειμώνας ήταν πάντα η αγαπημένη εναλλακτική για όσους θέλουν να απομακρυνθούν από κάθε θρησκευτικό σύλλογο, φοβούμενοι ενδεχόμενο μποϊκοτάζ από ριζοσπαστικές ομάδες.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το κύριο πρόβλημα της παρακμής του πολιτισμού και της ταυτότητας της Δύσης δεν έγκειται τόσο στους εξωτερικούς επιτιθέμενους όσο στις εσωτερικές προδοσίες και αποποιήσεις.
«Μέχρι το τέλος, θα παραμείνω παιδί της Ευρώπης, της ανησυχίας και της ντροπής. Δεν έχω κανένα μήνυμα ελπίδας να δώσω», έγραψε ο Michel Houellebecq στην Platform, «για τη Δύση, δεν νιώθω μίσος, το πολύ να νιώθω μεγάλη περιφρόνηση. Ξέρω μόνο ότι ο καθένας μας μυρίζει εγωισμό, μαζοχισμό και θάνατο. Έχουμε δημιουργήσει ένα σύστημα στο οποίο είναι απλά αδύνατο να ζεις και επιπλέον, συνεχίζουμε να το εξάγουμε».
Για να αποκαταστήσει την αυτοπεποίθηση και την αίσθηση του εαυτού της, η Δύση -κάθε ένα από τα κυρίαρχα έθνη της- θα πρέπει να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο οι Εβραίοι νοιάζονται, σέβονται και περηφανεύονται για το έθνος τους, την ιστορία τους, τη θρησκεία τους, τις παραδόσεις τους. Αντιπαραβάλετε τις πολιτιστικές συγκρούσεις της Ευρώπης με την ειρηνική, αμοιβαία εμπλουτιζόμενη πολιτιστική συνύπαρξη που προσφέρει η εβραϊκή εμπειρία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν είναι τυχαίο ότι μερικά από τα πιο όμορφα και μελαγχολικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια έχουν προέλθει από Εβραίους συνθέτες και στιχουργούς όπως ο Irving Berlin, ο Mel Tormé, ο Bob Wells, ο Felix Bernard, ο Jay Livingston, ο Ralph Blane και ο Johnny Marks.
Κανένας Χριστιανός δεν θα περίμενε αυτά τα τραγούδια να είναι ένα μεγάφωνο για θρησκευτικές πεποιθήσεις που δεν μοιράζονταν.
Ωστόσο, αυτοί οι τραγουδοποιοί, μετανάστες ή γιοι μεταναστών που ήθελαν απεγνωσμένα να αφομοιωθούν στην Αμερική και να εκφράσουν την αγάπη τους γι’ αυτήν και τα έθιμά της, μπόρεσαν να μας βοηθήσουν όλους να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και τις παραδόσεις που συνδέουμε με τον εορτασμό τους, συμπεριλαμβανομένης της σημασίας του να φέρουμε κοντά την οικογένεια, να δίνουμε περισσότερη προσοχή στους μειονεκτούντες, να προσπαθούμε να ανακτήσουμε χαμένες φιλίες ή να χάνουμε τους μεγαλύτερους μας, τους προγόνους που δεν μπορούν πλέον να καθίσουν στο τραπέζι μαζί μας την παραμονή των Χριστουγέννων και στους οποίους οφείλουμε όλα όσα είμαστε, συμπεριλαμβανομένου του πολιτιστικού μας χαρακτήρα.
Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι αναπόσπαστο στοιχείο του ποιοι είμαστε ως ανθρώπινα όντα.
Και σε μια υγιή κοινωνία, η αρμονική συνύπαρξη και ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών των αντίστοιχων εορτών τους, πρέπει να είναι ο κανόνας. Η συνθηκολόγηση στην οποία πρωτοστατούν τόσοι πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες θα ενθαρρύνει μόνο τους ριζοσπάστες και θα αποτρέψει την αφομοίωση των μεταναστών. Και όταν έρθουν να απαιτήσουν περισσότερα, η διαλυμένη ταυτότητα του λαού μας δεν θα έχει πλέον τη δύναμη να σηκωθεί και να διεκδικήσει έναν χώρο ελευθερίας για να γιορτάσει τις παραδόσεις της δικής μας Ιουδαιοχριστιανικής κληρονομιάς. Τότε θα είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου