Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΟΠΟΙΗΣΗ
Επειδή η παρούσα κυβέρνηση σε συντονισμό με τα περισσότερα κόμματα της προσχηματικής αντιπολιτεύσεως και, προπάντων, με τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, προσπαθεί προπαγανδιστικά να φρενοβλαβοποιήσει τον ελληνικό λαό, σβήνοντας την ιστορική μνήμη του σε σχέση με κρίσιμα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια του κοινοβουλευτικού βίου, στο σημερινό μάθημα εφαρμοσμένης προπαγάνδας επιχειρώ να εισφέρω ακράδαντα τεκμήρια της ασύλληπτης συνωμοσίας που έχει εξυφανθεί εις βάρος του ελληνικού λαού σε ό,τι αφορά τον μοναδικό «Προσωπικό Αριθμό» που μαγειρεύεται στην νεοταξίτικη κατσαρόλα του Δημήτρη Παπαστεργίου.
Έναν αριθμό, που οι προσκυνημένοι στην Νέα Τάξη Πραγμάτων υπουργοί της αυταρχικής κυβέρνησης Μητσοτάκη προσπαθούν να τον σερβίρουν στα μάτια των ευκολόπιστων πολιτών ως ένα εκπληκτικό τεχνολογικό επίτευγμα που δήθεν θα καταπολεμήσει την γραφειοκρατία και θα διευκολύνει την ζωή τους, αποκρύπτοντας τους φοβερούς κινδύνους που εγκυμονεί η δυνατότητα διασύνδεσης και επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων μας από έναν υπερυπολογιστή.
Είναι βέβαιον ότι το «ηλεκτρονικό φακέλωμά» μας από μια κυβέρνηση που αποδεδειγμένα κατασκοπεύει τους πολίτες της, όπως πράττει κάθε ολοκληρωτικού τύπου καθεστώς, θα αποτελεί το καθημερινό ψωμοτύρι της και, αντιστοίχως, τον δικό μας ζοφερό εφιάλτη.
ΚΟΥΤΣΟΓΙΟΡΓΟΥΕΛ
Όταν, λοιπόν, τον Μάιο του 1986 συζητείτο με την διαδικασία του επείγοντος το νομοσχέδιο για την θέσπιση του τότε Προσωπικού Αριθμού, δηλ. του ΕΚΑΜ (Ενιαίος Κωδικός Αριθμός Μητρώου), σύσσωμη η αντιπολίτευση είχε ξεσηκωθεί κατά της συγκεκαλυμμένης επιχείρησης «ηλεκτρονικού φακελώματος» των πολιτών, και το όνομα του Όργουελ αντηχούσε στην αίθουσα της Βουλής επί τρεις ημέρες.
Μάλιστα, ο Δ. Παπαπαναγιώτου της «Καθημερινής» είχε γράψει ένα άρθρο με τον ευφάνταστο τίτλο «Κουτσογιόργουελ 1986», σατιρίζοντας τον Μένιο Κουτσόγιωργα, εμπνευστή του ΕΚΑΜ.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΠΛΕΤΣΑΣ
Ο τότε εισηγητής της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως Στυλιανός Μπλέτσας, ο οποίος είχε δηλώσει ρητώς και κατηγορηματικώς ότι τον Ε.Κ.Α.Μ. «η Νέα Δημοκρατία αρνείται και να τον συζητήσει», ανέγνωσε χαρακτηριστικούς τίτλους από άρθρα δημοσιευμένα κυρίως στον ελληνικό Τύπο που δικαίωναν την ανησυχία του για τους ύποπτους σκοπούς τού υπό συζήτησιν νομοσχεδίου.
Τέτοια περίπτωση αποτελούσε το άρθρο του Αλέξη Τσουκιά από την «Αυγή» της 20ής Απριλίου 1986, ο οποίος κατέληγε στην ακόλουθη θέση:
«αρνούμαι να με ελέγχουν χωρίς να ελέγχω ο ίδιος τον έλεγχο, αρνούμαι να υπάρχει ένας οποιοσδήποτε ηλεκτρονικός φάκελος στα χέρια ενός οργανισμού ανεξέλεγκτου, ίσως και εχθρικού. Και αυτό μέχρι τελευταίων συνεπειών. (Θα μου αναιρέσουν άραγε ιθαγένεια, υπηκοότητα και πολιτικά δικαιώματα, αν αρνηθώ να δώσω τα στοιχεία μου;). Κάποτε θα γίνει κατανοητό ότι η ελευθερία είναι αναλλοίωτο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης προσωπικότητας».
Επίσης, το ρεπορτάζ του Κώστα Τσαρούχα από την «Ελευθεροτυπία» της 10ης Ιανουαρίου 1986, όπου είχε παρουσιασθεί η ακόλουθη άποψη του Τάσου Μαρίνου, δικαστή του ΣτΕ και συγγραφέα του καταπληκτικού βιβλίου «Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το Δίκαιο» (εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1980, 2η έκδ. 1991):
«Τα ηλεκτρονικά αρχεία έχουν την ικανότητα να συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να μεταδοθούν ταχύτατα και να αποκαλύψουν και πλευρές από την προσωπική μας ζωή. Παρ’ όλα αυτά, εμείς έχουμε το δικαίωμα να μένουμε μόνοι μας με τις σκέψεις και τις αμαρτίες μας».
ΜIΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Εκτός της ομιλίας του Μπλέτσα, οργουελικές αναφορές περιέχονταν και σε άλλες ομιλίες, όπως εκείνη του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, ο οποίος είχε πει:
«Δεν χρειάζεται να σας πω για το βιβλίο του Όργουελ, το “1984”, τρομακτικό πραγματικά, που δείχνει πού μπορεί να φθάσει η πληροφορική».
Θίγοντας το μείζον ζήτημα της αριθμοποίησης του πολίτη, ο Παπακωνσταντίνου, απευθυνόμενος προς τον Άκη Τσοχατζόπουλο, συμπλήρωσε:
«Ξέρετε, κ. Υπουργέ, τι σημαίνει μεταβολή του προσώπου σε αριθμό; Κύριε υπουργέ, δεν θα λέγεσθε κ. Τσοχατζόπουλος. Θα λέγεσθε 255677892. Το ίδιο θα είμαστε όλοι μας και αντιλαμβάνεσθε ότι αυτό το σπάσιμο της προσωπικότητας δεν μπορεί να συμβιβάζεται [με] τη δημοκρατική μας ευαισθησία».
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΞΑΡΧΑΣ
Άφθονο Όργουελ περιείχε και η τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ Αθανασίου Ξαρχά, ο οποίος είχε εκφράσει την αγωνία του λέγοντας:
«Ο καθένας από μας γίνεται πια ένας κωδικός αριθμός, που αντιστοιχεί σε μια θυρίδα μέσα σε ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή, μια μικρή αποθήκη πληροφοριών, η οποία εμπλουτίζεται, ερήμην μας, με στοιχεία που μας αφορούν, αυτεπάγγελτα και αυτόματα από τις κρατικές υπηρεσίες. Έτσι πια είναι πολύ εύκολο στον “Μεγάλο Αδελφό”, που πολύ προφητικά έχει προβλέψει ο Όργουελ, να μας παρακολουθεί κάθε στιγμή, οπουδήποτε και να βρισκόμαστε».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ
Καταπέλτης ήταν και ο βουλευτής ΝΔ Νικόλαος Κατσαρός, ο οποίος είχε κλείσει την ομιλία του με την εξής προτροπή:
«Σκεφτείτε, κύριε Υπουργέ, αν υπήρχε ο ΕΚΑΜ στα χέρια του Χίτλερ, από τα στρατόπεδά του δεν θα είχε γλυτώσει ούτε ένας Εβραίος, γιατί θα είχαν τη δυνατότητα, προσθέτοντας κάποια στοιχεία στον κωδικό αριθμό του κάθε Εβραίου, να ξέρουν ποιος είναι Εβραίος και πού κατοικεί».
ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ / ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ
Από τους λοιπούς βουλευτές, ιδιαίτερη αίσθηση είχαν προκαλέσει οι ομιλίες της Βιργινίας Τσουδερού και του Μανώλη Γλέζου.
Η μεν Τσουδερού έκανε λόγο για ελευθεροκτόνο νομοσχέδιο που «περιέχει όλες τις δυνατότητες να σκοτώσει κάθε ίχνος ατομικής ελευθερίας»:
«Ο πολίτης γίνεται αριθμός, η κάθε πληροφορία θα είναι στα χέρια του “Μεγαλιναδέρφου” κατά Όργουελ, δηλαδή το κράτος που σήμερα είναι ΠΑΣΟΚ, αύριο ένας κάποιος Παπαδόπουλος ή ενδεχομένως ξένος κατακτητής».
Ο δε Γλέζος επιδόθηκε σε ένα σπάνιο ρητορικό ρεσιτάλ, λέγοντας, μεταξύ άλλων:
«Ο άνθρωπος προσδιορίζεται με το όνομά του. Δεν θα μιλήσω για την ιεροτελεστία την θρησκευτική που έχει έναν συμβολισμό καταπληκτικό. Θα μιλήσω για τη συνειδησιακή αξία του ονόματος. Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα όνομα. Άμα το χάσει αυτό το όνομα, χάνει την προσωπικότητά του. Κακώς υπάρχει η φράση “επώνυμοι και ανώνυμοι”. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα όνομα».
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΚΙΚΑΣ
Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη το 1986, την θεσμοθέτηση του Προσωπικού Αριθμού ύμνησαν στην αντίστοιχη συνεδρίαση του 2020 πολλοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (πλέον: Νέας Δικτατορίας) ως πρωτοποριακή υλοποίηση ενός αιτήματος πολλών ετών!
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η τοποθέτηση του Στέφανου Γκίκα, ο οποίος δεν είχε τον παραμικρό δισταγμό να αναφερθεί τρεις φορές στην «Νέα Εποχή» που εγκαινιάζει το υπό ψήφισιν νομοσχέδιο, μολονότι ο όρος αυτός είναι γνωστό ότι αποτελεί κωδικό των σκοτεινών δυνάμεων, οι οποίες αγωνίζονται εδώ και πολύ καιρό για την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας δικτατορίας του Αντιχρίστου, που θα στηριχθεί στην αριθμοποίηση του ανθρώπου, ώστε να είναι διαρκώς και αδιαλείπτως επιτηρούμενος με την χρήση της σατανοκίνητης τεχνολογίας.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Σε ό,τι αφορά την αντιπολίτευση, δεν διατυπώθηκαν σοβαρές και θεμελιωμένες ανησυχίες για τον Προσωπικό Αριθμό, ούτε καν από εκείνους που είχαν εκφράσει γραπτώς την αγωνία τους από το 2001 για την οργουελοποίηση της κοινωνίας και την αριθμοποίηση του πολίτη, εκδίδοντας πολυσέλιδο βιβλίο με αντικείμενο τον όλεθρο της παγκοσμιοποίησης (Βελόπουλος, Παγκοσμιοποίηση. Ο Μεγάλος Όλεθρος της ανθρωπότητας, της Ελλάδας, της Ορθοδοξίας, εκδ. Κάδμος, 2001, σελ. 168, 2311).
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΙΕΡΡΑΚΑΦΚΑ
Όποιος θέλει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της νεοεποχίτικης συνωμοσίας, θα πρέπει να διαβάσει τι είχε εκστομίσει από του βήματος της Βουλής του 2020 ο τότε υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος, σε κλίμα υποκριτικού αντι-Όργουελ, υποδύθηκε τον «αρνητή του Όργουελ» και, ταυτοχρόνως, τον «διαφημιστή του Κάφκα», χρησιμοποιώντας το ίδιο δοκιμασμένο προπαγανδιστικό δόλωμα που είχαν επιλέξει και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το 1986, προκειμένου να πείσουν τον απλό κόσμο ότι ο ένας και μοναδικός Προσωπικός Αριθμός είναι «για το καλό τους», εφόσον λειτουργεί (τάχα) ως «αντίδοτο κατά της γραφειοκρατίας».
Ιδού το φρενοβλαβοποιητικό ψέμα ολκής του Πιερρακάκη προς ευλογίαν του σατανικού Προσωπικού Αριθμού (κατ’ αντιστοιχία προς το ειρωνικό παρατσούκλι «Κουτσογιόργουελ» που είχε δοθεί στον Μένιο Κουτσόγιωργα το 1986, στον Κυριάκο Πιερρακάκη θα ταίριαζε το δηκτικό παρατσούκλι «Πιερρακάφκα»):
«Δεν είμαστε στον κόσμο του Όργουελ. Δεν αφορά την Ελλάδα ο κόσμος του Όργουελ, ίσως τον αφορά ο κόσμος του Κάφκα. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει αυτή τη δυσβάσταχτη γραφειοκρατία που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας όλοι μαζί να πάμε και να τη λύσουμε, γιατί αυτό δεν έχει πολιτικό χρώμα».
Σημειωτέον ότι την ίδια περίπου φράση εκστόμισε ο Πιερρακάκης, μετά από περίπου ενάμιση μήνα, και στην τηλεοπτική εκπομπή της δημοσιογράφου Βίκυς Φλέσσα «Στα άκρα» (4.11.2020), όταν προσπάθησε να εμφανίσει το μέτρο της αποστoλής SMS ως ένα «εξαιρετικά πετυχημένο πείραμα», για το οποίο η Ελλάδα έλαβε τα εύσημα της Μαργκρέτε Βεστάγκερ (Margrethe Vestager), Επιτρόπου Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, είχε δηλώσει τα εξής:
«Εμείς ακολουθήσαμε μια άλλη πορεία στη χώρα μας, κατά τη διάρκεια του κορωνοϊού, από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα. Η στρατηγική δεν είχε σχέση με την επιτήρηση. Η λέξη κλειδί ήταν η λέξη ενδυνάμωση, στα αγγλικά empowerment. Το 13033 είχε επακριβώς αυτόν τον χαρακτήρα· ήταν η χρήση της τεχνολογίας, αλλά το κράτος δεν κοίταγε ποτέ τα δεδομένα, τα πετούσε την ίδια μέρα. Ήταν ένα εργαλείο για να μη χρησιμοποιείς χαρτί, κι αν θέλετε ήταν κι ένα εργαλείο που είχε πολλή σχέση με έναν κλάδο των οικονομικών, με τα οικονομικά της συμπεριφοράς, γιατί εμείς στην πραγματικότητα δεν ήμασταν σε θέση να ελέγξουμε αν ένας πολίτης έστελνε δέκα ή δεκαπέντε μηνύματα την ημέρα για να βγει. Ήταν στην ουσία μια αυτορρύθμιση: γνωρίζοντας ότι έπρεπε να στέλνεις μήνυμα για να βγεις, εσύ ο ίδιος πειθαρχούσες στον εαυτό σου. Και σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής κ. Βεστάγκερ, αυτό το πείραμα, το πείραμα του 13033, ήταν μια από τις πιο πετυχημένες παρεμβάσεις του covid. Και τη χώρα μας δεν την αφορά ο κόσμος του Χάξλεϋ, ο κόσμος του Όργουελ· την αφορά ο κόσμος του Κάφκα»2.
Κι όμως, εφόσον μας αφορούσε ο κόσμος του Όργουελ ήδη το 1986, εποχή κυκλοφορίας του 16μπιτου προσωπικού υπολογιστή με μόλις 1 ΜΒ μνήμης, κατά μείζονα λόγο ο κόσμος του Όργουελ μάς αφορά εν έτει 2024 περισσότερο από ποτέ άλλοτε, αφού οι δυνατότητες των υπολογιστών έχουν πλέον απογειωθεί σε δυσθεώρητα ύψη.
Μετά τις ανωτέρω επισημάνσεις, υπάρχει, άραγε, ακόμη κάποιος που τολμά να απαξιώνει τους αρνητές του Προσωπικού Αριθμού ως συνωμοσιολόγους ή/και ψεκασμένους;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί εμπλουτισμένη εκδοχή του ομότιτλου άρθρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 5/9/2024, σελ. 57.
Επ’ αυτού βλ. Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατιρκές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού, Τρίτη επικαιροποιημένη έκδοση, Αλφειός 2023, σελ. 37/38.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου