H Ρωμανία στον Σταυρό θρηνολογεί
Μονάχ’ ηλί-ηλί λαμά σαβαχθανί
Σύννεφα μαύρα σκοτεινά,θεριά κολάσεως φρικτά,
στην πατρίδα μ’έχουν πέσει.
Ξημερών’ανάσταση-Τέρμα η παράσταση.
Κι’η ρωμιοσύνη ως αετός , αδουλωτός και κραταιός,
στον ουρανό πετά αντρειωμένος.
Ψευτορωμαίϊκο το ψέμα δεν γερνά,
Η αλήθεια φως είναι που όμως δεν ξεχνά.
Φαρμάκι πότισες ψυχές, μας έκλεψες ανατολές,
κ’η δύση σου τώρα φθάνει.
Ξημερών’ανάσταση-Τέρμα η παράσταση.
Κι’η ρωμιοσύνη ως αετός , αδουλωτός και κραταιός,
στον ουρανό πετά αντρειωμένος.
Είσαι σκοτάδι πιο πυκνό πριν την αυγή,
σιμά’ναι ο ‘ηλιος και σε λίγο θα φανεί.
Θάρρος αδέλφια μου Ρωμιοί,σε κάθε χώρα,κάθε γη,
Η Πάναγιά μας δεν αργεί !
Ξημερών’ανάσταση-Τέρμα η παράσταση.
Κι’η ρωμιοσύνη ως αετός , αδουλωτός και κραταιός,
στον ουρανό πετά αντρειωμένος.
Στίχοι-Μουσική : π.Διονύσιος Ταμπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου