Του Βασίλη Βέργη
Η Ιστορία, πόσο μάλλον στην πολιτική, δεν είναι «φρέσκα κουλούρια». Ούτε οι πρωταγωνιστές απευθύνονται σε ανθρώπους που η πλειονότητά τους υποφέρει από αμνησία.
Αντίθετα, οι πολιτικές πράξεις ακολουθούν κάθε εκφραστή και πολλάκις τις βρίσκει μπροστά του.
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι «ουρανοκατέβατος» για να κριθεί τώρα, από την τοποθέτησή του στη Βουλή πριν από την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι εκ των «πρωταγωνιστών» της σκηνής εδώ και δεκαετίες: Από τότε που «έριξε» την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έως και σήμερα, που τον έκανε «κομπάρσο» ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα εξηγήσω τι εννοώ…
Καταρχάς, οι δήθεν «επαναστατικές», απέναντι στην κυβέρνηση, τοποθετήσεις Σαμαρά «τρακάρουν» πάνω στο ίδιο το παρελθόν του. Ο ακραιφνής «αντιμνημονιακός» που ως πρωθυπουργός έγινε πιο μνημονιακός από τον συχωρεμένο τον Σόιμπλε. Και παρέα με τον Βαγγέλη Βενιζέλο έστρωσαν το χαλί στη λαίλαπα των Βρυξελλών. Για να μην ξεχνιόμαστε…
Πάμε παρακάτω. Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν εκείνος που «παρέδωσε» τη Νέα Δημοκρατία το 2015 με κάτι λιγότερο από 28% στην πρώτη μεγάλη ήττα της εκείνη τη χρονιά από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Ήταν η σφραγίδα τέλους που έβαλε ο κόσμος στην πολιτική του.
Συμπεριφέρεται, όμως, σαν να το έχει ξεχάσει. Και μάλιστα κουνάει το δάχτυλο σε εκείνον που -αρέσει, δεν αρέσει- παρέλαβε τη Ν.Δ. δεύτερο κόμμα στα κακά της τα χάλια, την οδήγησε ξανά στην εξουσία δύο φορές, την έφτασε σε ποσοστό 41% και ουσιαστικά κονιορτοποίησε την αντιπολίτευση. Διότι -αρέσει, δεν αρέσει- αυτά έχει πετύχει ως τώρα ο Μητσοτάκης. Η αφεντιά μου που τον περνάει διαρκώς -με επιχειρήματα- πριονοκορδέλα δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει τα προφανή.
Αντίθετα με τον «επαναστάτη Σαμαρά», που… έσπευσε να «προειδοποιήσει» λησμονώντας τα δικά του. «Η Συμφωνία των Πρεσπών πέρασε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία βρίσκονται σήμερα εδώ μόνο 17 βουλευτές» είπε, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δείξει στον Μητσοτάκη ότι η ψήφιση του νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια «θα τον ρίξει» από την εξουσία. Σε 3,5 χρόνια, που ούτε θα το θυμάται κανείς!
Γιατί, παρακαλώ, χρησιμοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι το δικό του παράδειγμα ο κύριος Σαμαράς; Γιατί δεν είπε «κοιτάξτε εμένα που από αντιμνημονιακός έγινα μερκελικός και ο λαός με απέσυρε με συνοπτικές διαδικασίες»; Έτσι μπορεί να γινόταν πιστευτός.
Το χειρότερο, όμως, ξέρετε ποιο είναι με τον Αντώνη Σαμαρά; Ότι δεν έχει αντιδράσει απέναντι στην κυβέρνηση σε ΚΑΝΕΝΑ από τα τεράστια προβλήματα της κοινωνίας. Για τις «ληστείες» σε ρεύματα και τρόφιμα, για παράδειγμα. Δεν έχει αντιδράσει ούτε για το ΕΓΚΛΗΜΑ των Τεμπών και την ξεκάθαρη προσπάθεια «μπαζώματός» του. Δεν πήγε στη Βουλή να κάνει «φέτες» τον Μητσοτάκη όταν έγιναν γνωστά το σκάνδαλο Predator και η παρακολούθηση της μισής Ελλάδας.
Μόνο τώρα ένιωσε την ανάγκη να γίνει «επαναστάτης» ο κ. Σαμαράς και να… προειδοποιήσει τον κ. Μητσοτάκη ότι θα πέσει από την εξουσία. Αν και σε αυτήν την υπόθεση είχε ξεκινήσει σωστά με την ατάκα του ότι «δεν γίνεται να ζητάς από τον λαό να μην απέχει από τις εκλογές αλλά να προτρέπεις βουλευτές να απέχουν από την ψηφοφορία».
Η αλήθεια είναι σκληρή για τον Αντώνη Σαμαρά, τα πεπραγμένα του οποίου τον ακολουθούν, δεν μπαζώθηκαν στη λήθη της Ιστορίας. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον μετέτρεψε σε «κομπάρσο»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου