ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ
(1601-1651)
Ο Όσιος Νείλος ομιλεί περί της ομοφυλοφιλίας/αρσενοκοιτείας
«περὶ παθῶν, Ϗ` περὶ νέων.»
«(.........) Οὐαὶ καὶ ἀλοίμονον εἰς τοὺς γέροντας ὁποῦ ἔχουν νέους
-[σ.σ. εκτός κειμένου: εδώ ο Άγιος Νείλος αναφέρεται στους Αγιορείτες
μοναχούς που έχουν νεαρούς υποτακτικούς]- καὶ συγκυλίζονται ἀνάμεσόν
τους, καὶ δὲν τοὺς μέλλει περὶ τούτου νὰ κάμουν διόρθωσιν, ἀλλ’
ἐξάπτονται εἰς τὴν ἄσβεστον φλόγα τοῦ πυρὸς, τὴν ὁποίαν φλόγα καὶ αὐτοὶ
οἱ δαίμονες τρέμουν νὰ τὴν ἰδοῦν· διότι οἱ δαίμονες τοιαύτην συνήθειαν
ἔχουν καὶ πειράζουν τὴν ἀνθρώπινον φύσιν εἰς αὐτὸ τὸ πάθος τῆς
ἀρσενοκοιτείας, ἕως νὰ φέρουν τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὴν βδελυρὰν πρᾶξιν,
ἀλλὰ νὰ σταθοῦν ἐκεῖ νὰ τελειώσουν οἱ ἄνθρωποι ἀλλήλους των τὴν πρᾶξιν
δὲν δύνανται· διότι ὁ δαίμων σπείρει τὰ ζιζάνια, καὶ ἀνάπτει τὸν ἔρωτα
τῶν σαρκικῶν ὀρέξεων τῆς ἀρσενοκοιτείας, καὶ ὅταν κάμουν τὴν
συγκατάθεσιν καὶ ἔλθουν εἰς τὸ ἔργον, τότε ὁ δαίμων φεύγει ἀπ’ ἐμπρὸς
ἀπὸ τοὺς ἀρσενοκοίτας, διότι καλλήτερα (ὅρα καλῶς ὦδε) ἔχει νὰ χαθῇ ἀπὸ
τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, καὶ νὰ χωνευθῇ εἰς τὰ βάσανα τοῦ ᾅδου, παρὰ νὰ
εὑρεθῇ ἐμπρὸς εἰς τὴν πρᾶξιν τῆς ἀνομίας τῶν ἀρσενοκοιτῶν· διότι τόσον ὁ
δαίμων ἀπὸ τὴν ἀρσενοκοιτείαν, ὁποῦ ἄλλον φόβον τόσον δὲν ἔχει, παρὰ
μόνον τὴν τιμωρίαν τῶν ἀρσενοκοιτῶν φοβεῖται· ἄλλην δειλίαν δὲν ἔχουν οἱ
δαίμονες, παρὰ μόνον τῆς αὐτῆς πράξεως δειλιάζουν, διότι κανένας δὲν
ἠξεύρει ἐκείνην τὴν φλόγα τῆς τυραννίας, ἀλλὰ μόνον οἱ δαίμονες τὴν
βλέπουν καὶ τρομάσσουν τὴν τιμωρίαν της· βλέποντες οἱ δαίμονες τὴν φλόγα
ὁποῦ κατακαίονται οἱ αρσενοκοῖται ὁποῦ ὑπερβαίνει πᾶσαν ἄλλην φλόγα τοῦ
αἰωνίου πυρὸς, τρομάσουν καὶ φρίτουσσι, καὶ διὰ τοῦτο φεύγουν μακρὰν ἀπὸ
τὴν πρᾶξιν τῆς ἀρσενοκοιτείας, φοβούμενοι νὰ μὴν καταδικασθοῦν ἐκεῖ πρὸ
τῆς ὥρας των· διότι τρία πράγματα φοβοῦνται οἱ δαίμονες, τὸ μὲν πρῶτον
ἀπὸ τὴν αἰσχρὰν πρᾶξιν τῶν ἀρσενοκοιτῶν, τὸ δεύτερον ἀπὸ τὴν ἐργασίαν
εἰς τὰ ὀπίσθια τῶν γυναικῶν εἰς τὸ παρὰ φύσιν, καὶ τὸ τρίτον ἀπὸ τὴν
μαλακίαν τοῦ συγκυλισμοῦ τῆς ἀρρενομανίας, ὁποῦ κάμνουν συγκυλισμὸν
ἄρρεν μετὰ ἄρρενος, διότι δι’ αὐτὰ τὰ τρία παρὰ φύσιν ἀνομήματα τῆς
φθορᾶς, ἐκτίσθη ἡ φλόγα αὕτη τῆς κολάσεως ξεχωριστά· καὶ δίδει ὁ εχθρὸς
πόλεμον χαλεπὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον διὰ νὰ ἐργάζονται αὐταὶ αἱ τρεῖς
ἐργασίαι δόλωμα τῆς ἀρσενοκοιτείας· ὅμως δὲν δύναται νὰ στέκεται ὁ
δαίμων ἐπάνω εἰς τὴν ἐργασίαν ταύτην τῆς ἀνομίας, ἀλλὰ φεύγει φεύγων,
καὶ ποῦ φεύγει; φεύγει ὅταν ἐργάζονται οἱ ἄνθρωποι τὴν ἀνομίαν ταύτην,
ἀπὸ μίαν ἄκραν τῆς οἰκουμένης ἕως ἄλλην, θεωρῶντας τὴν φλόγα τοῦ πυρὸς,
καὶ φοβεῖται αὐτὴν διὰ νὰ μὴν καταδικασθῆ εἰς αὐτὴν τὴν χαλεπὴν φλόγα
τοῦ πυρός· καὶ ἔχοντας ὁ δαίμων τοιοῦτον χαλεπὸν φόβον, φεύγει μακράν
ἀπὸ τοὺς αρσενοκοίτας, καὶ μακραίνει ἀπ’ ἐμπρὸς τῆς παρὰ φύσιν ἐργασίας
τῶν ὀπισθίων τῆς γυναικὸς μίξεως, καὶ μακραίνει ἀπὸ τὸν συγκυλισμὸν τῆς
φθοράς τῆς μαλακίας τῶν ἀρρένων ἔχοντας τὸν φόβον ἐκεῖνον τῆς
διαφερούσης φλογὸς τοῦ πυρός· ὅθεν ὦ σεβασμιώτατοι πατέρες ἅπαντες ὁποῦ
εὑρίσκεσθε ἐδῶ εἰς τὸ Ὄρος τοῦτο τὸ ἅγιον, διατί δὲν κρατεῖτε τὴν
καθαρότητα τῆς σωφροσύνης, ἀλλ’ ἐργάζεσθε τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς
ἀρσενοκοιτείας; οἱ δαίμονες φρίττουν εἰς αὐτὸ τὸ πάθος, ἔχοντες ἐκεῖνον
τὸν φόβον καὶ τὴν φρίκην τῆς φλογὸς τοῦ πυρός· ἡ γῆ τρέμει θεωροῦσα τὴν
ἐργασίαν τῶν αρσενοκοιτῶν, καὶ ἐσεῖς πῶς τολμᾶτε καὶ ἐργάζεσθε τοιοῦτον
φοβερὸν ἀνόμημα, μὲ τὴν ἀναισθησίαν σκοτιζόμενοι μὴ γινώσκοντες τὸ τί
μέλλουν νὰ πάθουν οἱ ἐργάται ταύτης τῆς ἀνομίας· τώρα εἶναι καιρὸς νὰ
φυλαχθῆτε ἀπὸ ἐκείνην τὴν ὑστερινὴν τοῦ πυρὸς φλόγα, καθὼς τὴν τρέμουν
οἱ δαίμονες, Ϗ` φυλάττονται, ἀλλ’ ὅμως δὲν θὰ γλυττώσουν ἀπὸ αὐτήν· τὴν
σήμερον σφυρίζει ὁ δαίμων κατὰ τὴν συνήθειαν του, καὶ ἀκούοντες οἱ
ἄνθρωποι τὸν τοιοῦτον συριγμὸν, πίπτουν κατ’ἐπάνω τοῦ σφυρίγματος τῶν
δαιμόνων· ἤγουν πίπτουν οἱ ἄνθρωποι μὲ ὅλην τους τὴν διάνοιαν εἰς τὸν
συριγμὸν τῆς πορνείας, φιληδονίας, φθόνου, ἀχαριστίας, ἀδικίας,
πλεονεξίας, μαλακίας, ἀρσενοκοιτείας, καὶ εἰς ἄλλα δριμύτατα πάθη οἱ
ἄνθρωποι κλίνουν τὴν σήμερον·
(.........)
διὰ τοῦτο οἱ πρώην πατέρες θεωροῦντες μὲ τὴν χάριν τοῦ παναγίου
Πνεύματος ἐκείνην τὴν φλόγα τοῦ πυρὸς, ἔφευγον ἀπὸ τὸ τοιοῦτον ἀνόμημα
εἰς ὄρη καὶ σπήλαια, διὰ νὰ μὴν ἔχουν συναναστροφὴν καὶ ὁμιλίαν μὲ τοὺς
νέους, Ϗ` ἔλθη ἐκείνη ἡ φλόγα καὶ τοὺς τραβίξῃ ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς τῆς
φλογὸς ὁποῦ ἐκτίσθη διὰ τοῦτο τὸ παρὰ φύσιν ἀνόμημα· αὐτὴ ἡ κατηραμένη
παρὰ φύσιν ἀνομία τῆς ἀρσενοκοιτείας, ἔκαμε τὸ ἄνθρωπον καὶ ἐμακρύνθη
ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ· αὐτὴ ἡ κατηραμένη παρὰ φύσιν τῶν γυναικῶν ἀνομία
ἔκαμε τὸν ἄνθρωπον καὶ ἐμακρύνθη ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ ἁγίου βαπτίσματος·
αὐτὸς ὁ κατηραμένος ἔρωτας τῶν ἀρρενομανῶν καὶ ἀρσενικῶν νέων, καὶ τοῦ
συγκυλισμοῦ τῆς μαλακίας τῶν αρρενοφθόρων, ἔκαμε τὸν ἄνθρωπον καὶ
ἐμακρύνθη ἀπὸ τὰ χαρίσματα τῆς παρθενίας, καὶ ἐφθάρη τὸ ἔλαιον τῆς
σωφροσύνης, καὶ σβένει τὴν λαμπάδαν τῆς στερεᾶς προσευχῆς, καὶ κλείει
τὴν θύραν τῆς μετανοίας μὲ τὴν ἀπόγνωσιν τῆς ἐργαζομένης ἀνομίας, καὶ
τὸν παρασταίνει ἐκεῖ εἰς τὴν δριμυτάτην φλόγα τοῦ πυρὸς, καὶ μετανοεῖ
ἐκεῖ ἀνωφελῶς, καὶ οὐδὲις ὁ εἰσακούων. (.........)».
(ΠΗΓΗ: Ανέκδοτο Χειρόγραφο του 1815 μ.Χ. Αγίου Όρους, απόσπασμα
Κεφαλαίου με τον τίτλο: «Θρήνοι καὶ ὀδυρμοὶ διὰ τὴν καταστροφὴν τοῦ
Ὄρους μὲ τὸ νὰ ἀνεχώρησεν ἡ βασίλισσα τῆς σωτηρίας, καὶ περὶ παθῶν, Ϗ`
περὶ νέων.», σελίδες αποσπάσματος εκ του γνησίου Χειρογράφου: 318-323 |
Σελίδες ολοκλήρου του εν λόγω Κεφαλαίου εκ του γνησίου Χειρογράφου:
315-328.).
❖ ❖ ❖
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ:
«Σχετικά με τα πάθη, και σχετικά με τους νέους.»
«(.........) Ουαί και αλίμονο στους μοναχούς που έχουν νεαρούς
υποτακτικούς και έρχονται σε σεξουαλικές περιπτύξεις αναμεταξύ τους και
δεν τους νοιάζει για αυτό ώστε να διορθωθούν, αλλά διεγείρονται στην
άσβεστη φλόγα της φωτιάς, την οποία φλόγα και αυτοί οι δαίμονες τρέμουν
να την δουν, διότι οι δαίμονες αυτή τη συνήθεια έχουν και βάζουν σε
πειρασμό την ανθρώπινη φύση (τον άνθρωπο) στο πάθος της ομοφυλοφιλίας,
ώσπου να καταφέρουν τους ανθρώπους να τους ρίξουν σε ατιμωτικές και
ανήθικες σεξουαλικές ομοφυλοφιλικές πράξεις, αλλά δεν μπορούν να
βρίσκονται παρόντες κατά την τέλεση και την ολοκλήρωση τέτοιων σιχαμερών
σεξουαλικών ομοφυλοφιλικών πράξεων, διότι ο δαίμονας βάζει τον πειρασμό
και διεγείρει τη σεξουαλική επιθυμία της ομοφυλοφιλίας, και όταν οι
ομοφυλόφιλοι συναινέσουν για ομοφυλοφιλική σεξουαλική συνεύρεση και το
επιτελέσουν την πράξη, τότε ο δαίμονας φεύγει από μπροστά από τους
ομοφυλόφιλους, διότι καλύτερα (θα το διαπιστώσεις καλά εδώ) είναι να
χαθεί από προσώπου γης, και να πάει στα βασανιστήρια του Άδη, παρά να
βρίσκεται παρών κατά την αμαρτωλή πράξη που διαπράττουν συνευρισκόμενοι
σεξουαλικά οι ομοφυλόφιλοι, διότι ο δαίμονας φοβάται πολύ την τιμωρία
των ομοφυλόφιλων· οι δαίμονες δεν φοβούνται απολύτως τίποτε άλλο, παρά
μόνο φοβούνται την ομοφυλοφιλική σεξουαλική πράξη, διότι κανένας δεν
ξέρει εκείνη την φωτιά του βασανισμού, αλλά μόνο οι δαίμονες τη βλέπουν
και τρομάζουν την τιμωρία της. Βλέποντας οι δαίμονες τη φωτιά που
κατακαίγονται οι ομοφυλόφιλοι η οποία ξεπερνάει κάθε άλλη φλόγα της
αιώνιας [δηλαδή παντοτινής] φωτιάς, τρομάζουν και φρίττουν, και για
αυτόν τον λόγο φεύγουν μακριά από την ομοφυλοφιλική σεξουαλική
συνεύρεση, φοβούμενοι να μην καταδικαστούν [από τον Χριστό] εκεί πριν
την ώρα τους [πριν την Τελική Κρίση κατά την Δευτέρα του Χριστού-Κριτού
Παρουσία], διότι τρία πράγματα φοβούνται οι δαίμονες: Πρώτο και
κυριότερο είναι η αισχρή σεξουαλική πράξη των ομοφυλόφιλων, το δεύτερο
είναι ο παρά φύσιν σοδομισμός που κάνουν οι γυναίκες, και το τρίτο είναι
ο αυνανισμός μεταξύ δύο [ή ίσως και περισσοτέρων] ανδρών
[αλληλοαυνανισμός], διότι για αυτά τα τρία παρά φύσιν [αφύσικα]
αμαρτήματα που φθείρουν το ανθρώπινο σώμα [και κατά συνέπεια ολόκληρο
τον άνθρωπο πνεύμα, ψυχή τε και σώματι], δημιουργήθηκε αυτή η φωτιά της
Κολάσεως ξεχωριστά, και κάνει ο εχθρός [ο διάβολος με τους δαίμονές του]
ισχυρό πόλεμο στον άνθρωπο για να πράττει αυτά τα τρία πάθη ως δόλωμα
της ομοφυλοφιλίας, όμως δεν μπορεί να κάτσει ο δαίμονας και να είναι
παρών κατά την τέλεση της αμαρτωλής σεξουαλικής ομοφυλοφιλικής πράξης,
αλλά όπου φύγει, φύγει, και που πάει; Φεύγει όταν πράττουν οι άνθρωποι
την αμαρτωλή αυτή πράξη και πάει από τη μία άκρη της υφηλίου ως την
άλλη, βλέποντας τη φλόγα της φωτιάς και την φοβάται μήπως και
καταδικαστεί σε αυτή την ισχυρή φλόγα της φωτιάς, και έχοντας ο δαίμονας
τέτοιον δυνατό φόβο, φεύγει μακριά από τους ομοφυλόφιλους, και μένει
μακριά κατά την παρά φύσιν σοδομική πράξη των γυναικών, και μένει μακριά
από τον φθοροποιό αυνανισμό μεταξύ ανδρών έχοντας τον φόβο εκείνο της
φλόγας της φωτιάς που διαφέρει από τις άλλες.
Έτσι και εσείς, σεβασμιώτατοι πατέρες, όλοι που βρίσκεστε εδώ στο Άγιο
Όρος, γιατί δεν διατηρείτε την καθαρότητα της σωφροσύνης, αλλά πράττετε
ακάθαρτες ομοφυλοφιλικές σχέσεις; Οι δαίμονες φρίττουν μπροστά σε αυτό
το πάθος έχοντας εκείνο τον φόβο και την φρίκη της φλόγας της φωτιάς, η
γη τρέμει βλέπουσα την σεξουαλική πράξη των ομοφυλόφιλων, και εσείς πώς
τολμάτε και διαπράττετε τέτοιο φοβερό αμάρτημα, σκοτισμένοι από την
αναισθησία μη γνωρίζοντες τι πρόκειται να πάθουν οι πράττοντες τέτοιου
αμαρτήματος. Τώρα είναι καιρός να φυλαχτείτε από εκείνη την μελλοντική
φλόγα της φωτιάς, καθώς την τρέμουν οι δαίμονες, και φυλάγονται, αλλά
όμως δεν θα γλυτώσουν από αυτήν.
Σήμερα σφυρίζει ο δαίμονας όπως έχει συνήθεια να κάνει, και ακούγοντας
οι άνθρωποι αυτό το σφύριγμα, πέφτουν κατ’ επάνω του σφυρίγματος των
δαιμόνων, δηλαδή πέφτουν οι άνθρωποι με όλη τους την διάνοια στο
σφύριγμα [δηλαδή στα πάθη] της πορνείας, της φιληδονίας, του φθόνου, της
αχαριστίας, της αδικίας, της πλεονεξίας, της μαλακίας, της
ομοφυλοφιλίας, και σε άλλα σφοδρά πάθη κλίνουν οι άνθρωποι σήμερα·
(.........)
για αυτό οι προηγούμενοι πατέρες βλέποντας με την χάρη του Παναγίου
Πνεύματος εκείνη τη φλόγα της φωτιάς, έφευγαν από τέτοιο αμάρτημα στα
βουνά και στις σπηλιές, για να μην συναναστρέφονται και συνομιλούν με
τους νεαρούς, και έρθει εκείνη η φλόγα και τους τραβήξει μέσα στη φωτιά
όπου δημιουργήθηκε για αυτό το παρά φύσιν [αφύσικο] αμάρτημα της
ομοφυλοφιλίας.
Αυτή η καταραμένη παρά φύσιν [αφύσικη] αμαρτία της ομοφυλοφιλίας, έκανε
τον άνθρωπο να απομακρυνθεί από την χάρη του Θεού, αυτό το καταραμένο
αμάρτημα του παρά φύσιν σοδομισμού των γυναικών απομάκρυνε τον άνθρωπο
από τα χαρίσματα του αγίου Βαπτίσματος, αυτός ο καταραμένος έρωτας
μεταξύ ανδρών, αλλά και των νεαρών αγοριών, και του φθοροποιού
αυνανισμού μεταξύ ανδρών, απομάκρυνε τον άνθρωπο από τα χαρίσματα της
παρθενίας, και αλλοιώθηκε το λάδι της σωφροσύνης και σβήνει την λαμπάδα
της στερεάς προσευχής, και κλείνει την πόρτα της μετάνοιας με την
απόγνωση της διαπραττόμενης αμαρτίας, και τον βάζει εκεί στην ισχυρή
φλόγα της φωτιάς, και μετανοεί εκεί ανώφελα, και κανείς δεν τον
εισακούει. (.........)».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου