«Φοβήθηκε το μάτι μου. Υποφέραμε», αναφέρει η 107 ετών μάρτυρας της Γενοκτονίας των Ποντίων
«Πως δεν θυμάμαι; Όλα τα θυμάμαι. Θυμάμαι, το ένα, θυμάμαι το άλλο και στεναχωριέμαι… Άκουγα φωνές και νόμιζα ότι ακόμη για μένα φώναζαν οι Τούρκοι, για να ‘ρθουν να με πάρουν. Φοβήθηκε το μάτι μου.
Υποφέραμε», δήλωσε στο ethnos.gr η 107 ετών Μαγδαληνή Παυλίδου (γενν. 1915), μία από τις τελευταίες μάρτυρες της Γενοκτονίας των Ποντίων, που σήμερα ζει στο χωριό Χαριτωμένη της Δράμας.Μία περίοδος για την οποία δεν είχε μιλήσει, καθώς τη στεναχωρούσε. Μέχρι τα 7 της χρόνια που έζησε στα Ούζαλα του Πόντου, αλλά και μετά, που έφτασε στην παλιά Ελλάδα, βίωσε δεινά με την οικογένειά της, τον φόβο και τον ξεριζωμό.
Έχασε τη γιαγιά και τον πατέρα της την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εκείνη σώθηκε αναλαμβάνοντας χρέη νταντάς στο σπίτι ενός Τούρκου.
Ξεριζώθηκε από τον Πόντο το 1922, διαφεύγοντας με βαπόρι από την Σαμψούντα, μαζί με άλλα γυναικόπαιδα, και με προορισμό την παλιά Ελλάδα. Την Ελλάδα δηλώνει πατρίδα της, καθότι, εδώ μεγάλωσε, όπως τονίζει.
«Όχι δεν θέλω να πάω στα Ούζαλα του Πόντου. Που να πάω… Γέρασα… Δεν θυμάμαι πως ήταν το χωριό μας. Η πατρίδα μου είναι η Ελλάδα. Εδώ μεγάλωσα».
Ακολουθεί ρεπορτάζ του OPEN:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου