Ισλαμοφιλία και Ορθοδοξοφοβία

 https://thesecretrealtruth.blogspot.com/2021/07/blog-post_908.html

Γράφει ο Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η εκκωφαντική απουσία της επισήμου Εκκλησίας, εις τις κρίσιμες στιγμές της πατρίδα μας συνιστά ανυπερθέτως ένα καταληφθέν ψυχικό τραύμα δια τον κόσμο της Εκκλησίας, ο οποίος εμπνέεται από τους θυσιασθέντες Αγίους αλλά και από τον Κλήρο, ο οποίος σύσσωμος θυσιάστηκε ανυπερθέτως, κατά τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα του 1821.

Δύο έτη η αδιαμαρτύρητη επιβολή της υγειονομικής δικτατορίας ήτοι :, η αναστολή των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών, η περιθωριοποίηση της Εκκλησίας και το πρόδηλο προβάδισμα προς έτερα θρησκεύματα, αλλά και εν γένει η καταφρόνηση του πνευματικού χαρακτήρα αυτής αλλά και της δομικής συνιστώσας εις την διαμόρφωση του σύγχρονου έθνους, εξ αυτού του λόγου τουλάχιστον το γε νυν έχον, παραμένει αναλλοίωτη και άθικτη η προμετωπίδα του Συντάγματος «Εις το Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» με κανονιστικό περιεχόμενο.

Η βίαιη διάρρηξη της Εκκλησίας του λαού με τον θεσμικό ρόλο της Εκκλησίας, κατέστη προδήλως ψηλαφητή, ιδίως την κρίσιμη αυτή περίοδο της αμφιλεγόμενης και υπόπτου περιόδου της πανδημίας όπου εργαλειοποιήθηκε η δημόσια υγεία προς εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων.

Η χαίνουσα πυορροούσα πληγή εις το Εκκλησιαστικό σώμα, ανεφύη ήδη από πέρυσι, ιδίως διαρκουσών των Αγίων Ημερών του Πάσχα, το αυτό και εφέτος, εξ αφορμής της πανδημίας όπου χάριν Οικονομίας, ισοπεδώθηκαν όλα, ακόμη και το Αναστάσιμο μήνυμα της πραγματικής οντολογικής επανάστασης του Θεανθρώπου έμοιαζε, με στερεότυπη συνθηματολογία κομματικού γραφείου, παλαιοκομματικών συνδικαλιστών της  πάλαι ποτέ θεσμικής παρακμιακής αποσύνθεσης η οποία έκπαλαι ταλανίζει την Ελλαδική κοινωνία.

Όλα ευθυγραμμισμένα με τα στερεότυπα από-πνευματικοποιημένα κελεύσματα των δοτών κοινοβουλευτικών κομμάτων, τα οποία ανταγωνίζονται σε εθνική μειοδοσία, σε ανθελληνισμό και εις αντιορθόδοξο πνεύμα.

Η αριστερά της προόδου, καταδικάζει την Ορθόδοξη παράδοση ως σκοταδισμό την ίδια στιγμή την οποία αποδέχεται ασμένως το Ισλάμ, με ό,τι τούτο αυτοδικαίως συνεπάγεται, για ποιο λόγο άραγε, να ανακινείται ζήτημα εις τους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας περί της Ιεροσύνης των γυναικών, ενώ την ίδια ώρα και στιγμή να παρασιωπάται ανεπαίσχυντα ο ρόλος της γυναίκας εις το Ισλάμ, δύο μέτρα και δύο σταθμά, εντός της Ελλάδας, εις βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και υπέρ των έτερων θρησκευμάτων αλλά ιδίως αυτών, εν ονόματι του τυραννικού ζυγού των οποίων ήμασταν σκλαβωμένοι.

Οι έμμισθοι δούρειοι ίπποι, απροκάλυπτοι προδότες, επονείδιστοι έκγονοι του Ιούδα, Οθωμανόπληκτοι, τελούν εν διατεταγμένη υπηρεσία ούτως ώστε να καλλιεργείται προς πάσα κατεύθυνση ανθελληνικό ρεύμα αλλά και να νιώθει μειονεκτικά ως ανίκανος ο Έλλην.

Φρονώ ότι εις την κρίσιμον μέχρι στιγμή περίοδο, όπου οι βέβηλοι και ανόσιοι ετόλμησαν να αμφισβητήσουν το Ιερό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, παρά ταύτα όμως προφανώς ο εσμός των παρασκηνιακών συμφερόντων και ο ομφάλιος λώρος των υπόγειων ενδεχομένως διαδρομών, δεν επέτρεψαν  την οριστική ρήξη και σύγκρουση με το φθαρμένο κατεστημένο.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, δεν τίθεται ζήτημα μόνον, πλειοδοσίας σε Χριστιανισμό, αλλά ζήτημα αξιοπρέπειας, ανδρισμού ως αρετή, συνέπειας προς θεμελιώδες αρχές και αξίες, γνήσιο εφαλτήριο και γόνιμο νάμα, κύησης πραγματικών εκκλησιαστικών ανδρών και ταγών, με πραγματικά Ορθόδοξο θυσιαστικό φρόνημα και όχι με νοοτροπία πολιτικού ο οποίος ποιείται την νύσσαν, προσβλέποντας το άμεσο αντίκρισμα-αντάλλαγμα της εν λόγω σιωπής του ή εν πάσει περιπτώσει της επιληψίμου πράξεως ή «αμαρτωλής» παραλείψεώς του..

Επί τη πράξει απεδείχθη ότι οι Θεσμοί καθίστανται καθημαγμένοι με αποτέλεσμα το βάρος της ανάνηψις και της συλλογικής αντίδρασης διέγερσης των πολιτών προς «νομιμόφρονα ανυπακοή» ανάγεται εις τον απλό πολίτη, οποίος αντλεί εξουσία από την άρθρο 120 του Συντάγματος το οποίο τον καθιστά αυτοδικαίως με δικλείδα ασφαλείας και εχέγγυο Συνταγματικής νομιμοφροσύνης τον πατριωτισμό, εξ αυτού του λόγου καθίσταται αυτόχρημα θεματοφύλακας του Συνταγματικού Πατριωτισμού. Μάχου Υπέρ Πίστεως και Πατρίδας.

ΠΗΓΗ