Και αναστάντα τη δεύτερη ημέρα κατ’ εμάς;

 https://enromiosini.gr/arthrografia/kai-anastanta-ti-deyteri/

Του Σπύρου Συμεών

Πολλοί θα πουν ότι το να μην γιορτάσουμε καθόλου στις εκκλησίες μας την Ανάσταση αλλά και να μην βιώσουμε τα Άγια Πάθη Του και φέτος θα ήταν οδυνηρό.

Ναι πράγματι είναι οδυνηρό αλλά πολύ πιο οδυνηρό είναι η αλλοίωση της Παράδοσης, της Εκκλησιαστικής Τάξης, των Ιερών Κανόνων αλλά και του Ορθού του δόγματος.

Πέρυσι δεν γιορτάσαμε ούτε καν την Ανάσταση και ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας, φοβισμένοι, κρυμμένοι από έναν αόρατο επίγειο εχθρό.

Αυτό μου θυμίζει τους μαθητές του Χριστού όπου μετά την σύλληψη Του, την “δίκη” και την Σταύρωση Του λούφαξαν, κρύφτηκαν διότι ξέχασαν Αυτόν και την Δύναμη Του.

Αλλά αυτό ήταν πρόσκαιρο, ο Χριστός μετά την τριήμερη έγερση Του φανερώθηκε στους μαθητές Του και τους έδειξε ότι τους συγχωρεί αλλά και τους νουθέτησε για την συνέχιση του έργου Του και της Καινής διδασκαλιας-Διαθήκης του Θεού προς τους ανθρώπους ώστε να ανακαταλάβουν την παλιά τους αίγλη.

Εμείς ένα χρόνο μετά είμαστε ακόμη κρυμμένοι; Φοβισμένοι; Ναι, εντάξει καταλαβαίνω δεν μπορούμε να βγάλουμε τον φόβο από πάνω μας όπως έκαναν και οι μαθητές Του τόσο γρήγορα διότι δεν είμαστε στα μέτρα τους. Αλλά είμαστε μιμητές τους.

Ή έτσι λέγαμε έως τώρα. Κι έτσι μας προέτρεπαν οι από άμβωνος και Ωραίας Πύλης ιεράρχες, ιερείς και ιεροκήρυκες. Μπορεί βέβαια να θυμάμαι και λάθος…

Ο Χριστός Σταυρώθηκε και “πέθανε” ημέρα Παρασκευή. Ζητήθηκε ειδική άδεια και Τον “κατέβασαν” (Αποκαθήλωση) από τον Σταυρό που έως τότε ήταν σύμβολο θανάτου και βασανισμού αλλά και μίασμα μιας και εκεί πάνω του θανατώνονταν όλοι οι εγκληματίες.
Από εκεί και ύστερα όμως ο Σταυρός ποτίστηκε με Τίμιο Αίμα, με το Αίμα του Θεανθρώπου και έγινε σύμβολο της χριστιανοσύνης αλλά και φύλακας της.

Η ειδική άδεια ζητήθηκε προκειμένου να ενταφιαστεί το Σώμα του Θεανθρώπου την ίδια κιόλας ημέρα διότι η επόμενη ήταν το Σάββατο, μέρα ιερή για τους Εβραίους, μέρα πλήρους αργίας.

Και πράγματι η άδεια δόθηκε, το Σώμα Του εναποθετήθηκε σε σεπτό Τάφο, το Σάββατο πέρασε και οι μυροφόρες πήραν τον δρόμο για να πάνε να αρωματίσουν εξωτερικά τον Τάφο κάτι που δεν μπόρεσαν λόγο της αργίας του Σαββάτου και τον έκαναν την επόμενη.
Υπό άλλες συνθήκες θα ήξεραν πως θα εισέλθουν και εντός του Τάφου για να ραντίσουν και το Σώμα με αρώματα.

Οι Εβραίοι όμως εκκλησιαστικοί άρχοντες αντιλαμβανόμενοι από τα γεγονότα της σταύρωσης ότι αυτός που μέχρι πρότινος τους ήλεγχε ήταν ο πολυπόθητος Μεσσίας και οι ίδιοι τον Σταύρωσαν.

Φοβούμενοι για την εκπλήρωση και της γραφής περί της Αναστάσεως Του έπεισαν τον Πόντιο Πιλάτο να τοποθετήσει φρουρά έξωθεν του Τάφου ο οποίος είχε σφραγισθεί με μια πελώρια πέτρα για να αποφευχθεί η Ανάσταση.

Ανόητη πράξη θα λέγαμε αλλά ο φόβος της αποκάλυψης του λάθους τους, τους έκανε μωρούς…

…και την τρίτη ημέρα ήλθε το άγγελμα της Αναστάσεως πρώτα στις μυροφόρες κι έπειτα άρχισε να διαδίδεται παντού.

Το μαρτυρούμε και στο Σύμβολο της πίστεώς μας το οποίο θεσμοθετήθηκε από οικουμενικές συνόδους και γράφτηκε κατ’ απόλυτο κανόνα πάνω στην ζωή και την διδασκαλία του Χριστού.

Οξύμωρο δεν θα είναι φέτος κατά την αναστάσιμη θεία λειτουργία της Κυριακής του Πάσχα (με συγχωρείτε κατά την αναστάσιμη θεία λειτουργία του Μ. Σαββάτου όπως θεσμοθετήθηκε μόλις χτες) να ομολογούμε μέσα από το σύμβολο της πίστεως μας το “…και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς…” την δεύτερη ημέρα από την Σταύρωσή του;

Λίγο παράταιρο μου ακούγεται και φυσικά αλλοιώνει σε πολλά επίπεδα την πίστη μας.

Επι 2000 περίπου χρόνια τελούμε κατά τους ιερούς κανόνες οι οποίοι είναι βασισμένοι πάνω στον ίδιο τον Χριστό την Κυριακή του Πάσχα την λειτουργία της Αναστάσεως.

Μέχρι και πέρυσι με κλειστές τις εκκλησίες η λειτουργία αυτή πραγματοποιήθηκε την Κυριακή του Πάσχα. Όχι το Μ. Σάββατο!

Δηλαδή εφόσον αλλάξαμε φέτος αυτό γιατί να μην τελεσθεί την Μ. Πέμπτη εν συντομία η σταύρωση, η αποκαθήλωση, ο επιτάφιος θρήνος αλλά και η ανάσταση όλα μαζί; Παρατραβηγμένο; Ε σιγά η αρχή έγινε…

Ο Ιησούς κύρηξε επί γης για τρία ολόκληρα χρόνια τον Καινό Νόμο.

Μέσα σε 3 χρόνια από την “πρωτοβάθμια εκπαίδευση” μας πέρασε στην “δευτεροβάθμια” και κατά τον “Θάνατο Του” κατέβηκε για 3 ημέρες στον σκοτεινό Άδη όπου εκεί κύρηξε σε όλους όσους είχαν χαθεί από την επίγεια τούτη ζωή πριν την Σταύρωση Του και μετά ως Νικητής επί του θανάτου εγέρθηκε από το βασίλειο του Άδη παίρνοντας μαζί Του όσους ήθελαν να τον ακολουθήσουν ανοίγοντας ξανά την θύρα του Βασιλείου Του. Την τρίτη ημέρα, όχι την δεύτερη.

Τέλος σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες τους οποίους μέχρι πέρυσι προασπίζατε, ένας ιερέας δεν μπορεί να τελέσει μέσα σε μια ημέρα δύο αναίμακτες θυσίες του Κυρίου ημών, Ιησού Χριστού.

Για αυτό άλλωστε για ειδικές και έκτακτες περιπτώσεις φυλάσσεται πάντοτε Καθαγιασμένος Αμνός επί της Αγίας Τραπέζης.

Δεν τελούνταν ποτέ θείες λειτουργίες ούτε κατ’ οικονομίαν για κανέναν λόγο…έως φέτος.

Ή μας λέγατε ψέματα ή κάτι δεν στέκει σήμερα…

Πριν λίγες ημέρες το διαδίκτυο κατακλύστηκε από δημοσιεύματα περί της ενθρονίσεως ιεράρχη εκτός ελλαδικού χώρου όπου ο ναός κατακλύστηκε από άρχοντες και πιστούς με μόνο μέτρο προστασίας την μάσκα, ενώ τις ίδιες μέρες εδώ στην Ελλάδα βλέπαμε κενούς ναούς και με κάποιες εξαιρέσεις σε κάποιες γιορτές απειροελάχιστους πιστούς ή μάλλον εκλεκτούς διότι με το αριθμητικό όριο αυτό σίγουρα θα πρέπει να έχεις βύσμα για να συμμετέχεις στην κοινή λατρεία.

Τι συμβαίνει άραγε στον λαό που αγκάλιασε και αποτέλεσε φάρο για την ορθοδοξία και δέχεται κάθε αλλοίωση τα τελευταία χρόνια σε ιστορία και πίστη;

πηγή