Το κοινωνικό πείραμα της πανδημίας, η επιβολή της μάσκας, τα μέτρα με τις σωρηδόν απαγορεύσεις, η πληρωμένη ενημέρωση μέσω των ΜΜΕ, οι κοινωνικές αποστάσεις, ο έλεγχος των ειδήσεων στο διαδίκτυο, η ποινικοποίηση στην διαφορετική άποψη, το νέο μοντέλο στην κοινωνία της πληροφορίας, το τηλεμάθημα, η εξ αποστάσεως εργασία, φέρνουν ένα νέο κοινωνικό μοντέλο. Την απομόνωση του ατόμου.
Η εργασία, τίθεται σε περιορισμό και προσφέρονται νέοι τρόποι, αναπτύσσοντας την τεχνολογία σε βάρος των θέσεων εργασίας. Στο όνομα της πανδημίας, κινεζοποιούν τα μεροκάματα και τις συντάξεις. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο σύνολό τους καταστρέφονται, για να πάρουν την θέση τους στο άμεσο μέλλον πολυεθνικές.
Η εκπαίδευση και η φυσική παρουσία αντικαθίσταται ανεπιστρεπτί και παίρνει την θέση ένας δάσκαλος σε μια οθόνη, έχοντας απέναντί του απομονωμένους μαθητές, αλλά και online έλεγχο.
Το σύνολο διασπάται σε μονάδες, ενώ ταυτόχρονα η κάθε αντίδραση – ακόμα και η λεκτική – ποινικοποιείται, στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας.
Επιστήμονες εκτός του συστήματος με διαφορετική άποψη από αυτούς που βρίσκονται εντός, φιμώνονται ή ακόμα περνούν πειθαρχικό.
Τα τηλεοπτικά δίκτυα αποτελούν την κορωνίδα της πληρωμένης ενημέρωσης, επικεντρώνοντας στην κινδυνολογία και σε κατασκευασμένες στατιστικές.
Για να γίνω σαφής σε αυτό, θα φέρω ένα παράδειγμα. Αν υποθέσουμε πως υπήρχε η δυνατότητα να γίνουν rapid tests σε μία ημέρα και σε όλο τον ελληνικό πληθυσμό για τον κορονοϊό, το αποτέλεσμα θα ήταν τρομακτικά διαφορετικό. Θα ανακοίνωναν εκατοντάδες χιλιάδες ή ακόμα και εκατομμύρια κρούσματα, αλλά τα θύματα θα παρέμεναν στα ίδια επίπεδα όσα αυτά αναφέρονται στις πειραγμένες στατιστικές. Ίσως να είχαν μια πολύ μικρή αύξηση λόγω της μη καταγραφής των θανάτων από την νόσο covid-19. Έτσι με το πόσο θέλουν να παίξουν με τον κίνδυνο, αυξομειώνουν τα τεστ και αναλόγως ενισχύουν την θέση τους στους τηλεοπτικούς δέκτες με στόχο την χειραγώγηση του πληθυσμού.
Η υποκρισία
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό, όλες οι κυβερνήσεις να κόπτονται για την δημόσια υγεία και την προστασία της ανθρωπότητας από την έλευση της πανδημίας.
Είναι οικονομικά συμφέροντα που εμπλέκονται σε όλη την αλυσίδα. Πολυεθνικές, φαρμακευτικές, ερευνητικά κέντρα, πολιτικοί, επιστήμονες, οργανισμοί και πολλοί άλλοι έχουν αναγάγει την πανδημία σε μία κερδοσκοπική φρενίτιδα. Αν κοιτάξουμε τις στατιστικές και τους θανάτους που προέρχονται από την covid-19 και τους θανάτους που προέρχονται από την έλλειψη τροφής και νερού θα καταλάβουμε τον ρόλο τους για την προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Από την αρχή του έτους και έως σήμερα, οι στατιστικές είναι σκληρές:
33,849,279 έχουν προσβληθεί από τον SARS COV-2 ενώ 1,012,741 άνθρωποι έχουν πεθάνει από τον ιό [1]
846.326.289 υποσιτισμένοι άνθρωποι στον κόσμο και 8,375,500 έχουν πεθάνει από την πείνα [2]
797,533,000 άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και 630,650 έχουν πεθάνει από έλλειψη νερού…[3]
Είδαμε να προβάλλονται τα «άλλα» στατιστικά ή μήπως πήραν μέτρα για να σώσουν τους ανθρώπους με απλά φάρμακα… νερό και φαγητό;
«Η απαρχαίωση του ανθρώπου»
«Η διαφημιστική ευφορία θα γίνει το μοντέλο της ανθρώπινης ευτυχίας…» [4]
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από το «Die Antiquiertheit des Menschen» («Η απαρχαίωση του ανθρώπου»), opus magnum του Γερμανού φιλοσόφου Γκύντερ Άντερς. Γραμμένο το 1956 περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια ένα μέλλον που ταυτίζεται με τις πιο ζοφερές στιγμές του δικού μας παρόντος:
«Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. Αρκεί να δημιουργηθούν εξαρτήσεις τόσο ισχυρές ώστε η ιδέα και μόνο της εξέγερσης να μην έρχεται στο μυαλό κανενός.
Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον δραστικό περιορισμό της παιδείας, προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς. […]
Θα χρησιμοποιείται η πειθώ και όχι η ωμή βία. Θα προβάλλονται μαζικά, μέσω της τηλεόρασης, «ψυχαγωγικά» προγράμματα που θα κολακεύουν πρωτίστως το συναίσθημα και τα ένστικτα. Το πνεύμα θα απασχολείται με ό,τι ελαφρύ, ασήμαντο, παιδαριώδες. Σε ένα περιβάλλον ακατάσχετης φλυαρίας με αδιάκοπη μουσική υπόκρουση η ανάπτυξη της σκέψης θα παρεμποδίζεται. Το σεξ θα τεθεί στην πρώτη γραμμή των ανθρωπίνων ενδιαφερόντων — δεν υπάρχει καλύτερο κοινωνικό ηρεμιστικό!
Γενικά, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποβάλουν τη σοβαρότητα από την ύπαρξη, να γελοιοποιήσουν τα υψηλά ιδανικά, να καλλιεργήσουν μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε η διαφημιστική ευφορία να γίνει το μοντέλο της ανθρώπινης ευτυχίας και υπόδειγμα της ελευθερίας. […]
Ό,τι αποκοιμίζει τη διαύγεια του μαζικού ανθρώπου είναι κοινωνικά ωφέλιμο, ό,τι απειλεί να τον αφυπνίσει πρέπει να διακωμωδηθεί, να καταπνιγεί, να καταπολεμηθεί. Κάθε θεωρία που θα αμφισβητεί το σύστημα πρέπει να καταδικάζεται ως ανατρεπτική και τρομοκρατική, το ίδιο κι εκείνοι που την υποστηρίζουν.»
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου