Γράφει ο Παναγιώτης Ι. Καραφωτιάς, μέλος του ΙΗΑ
Ένα σπουδαίο αξιακό κεφάλαιο που, δυστυχώς, μετά τον Β’ΠΠ έχει σε ένα βαθμό απαξιωθεί και παρακμάσει σε παγκόσμιο επίπεδο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σχετικά ερωτηματικά, είναι και ο πατριωτισμός, ο οποίος, ιδιαίτερα για τους Ελληνες, αποτελούσε και αποτελεί θεμέλιο λίθο του πολυσχιδούς οικοδομήματος της επιβίωσης του, βιολογικής, πνευματικής, πολιτικής, πολιτισμικής κ.λπ.
Ας επικεντρωθούμε στην Ελλάδα.Είναι παγκοσμίως γνωστή η ιστορία των ηρωικών αγώνων και θυσιών των Ελλήνων για την απελευθέρωσή τους από την Οθωμανική δουλεία, αλλά και στη σύγχρονη εποχή στους δυο ΠΠ και την πολύτιμη προσφορά τους για την ήττα του ‘Αξονα» και την εδραίωση της ειρήνης και της δημοκρατίας.
Ωστόσο, ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί σήμερα παρατηρείται μια χαλάρωση, αδιαφορία, παθητικότητα, ατομικισμός, καιροσκοπισμός όσον αφορά τον πατριωτισμό; Ποια είναι τα αίτια του παραπάνω φαινομένου;
Κατά τη γνώμη μου τα αίτια είναι τα εξής:
1. Το σύστημα στυγνού ανταγωνισμού που, πρακτικά, έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις να σημαίνει αναξιοκρατία, επιτηδειότητα, καιροσκοπισμό, ασυδοσία, αντικοινωνικότητα, μισανθρωπισμό, εξόντωση του αντιπάλου, Δαρβινισμό! Και το σύστημα αυτό έχει διαχυθεί και επιβληθεί από διεθνή εξουσιαστικά, κερδοσκοπικά κυκλώματα, ιδιαίτερα σε μικρές και αδύναμες χώρες, στην ουσία «προτεκτοράτα» ή «αποικίες», με τους τοποτηρητές που διαθέτουν και μεριμνούν για το «διαίρει και βασίλευε», διαίρει και εκμεταλλεύσου.
Σημειωτέον, στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ανταγωνισμός αλλά συναγωνισμός και άμιλλα με αξιοκρατικά κριτήρια. Γιαυτό σημειώθηκε πρόοδος. Όμως, με τον ανταγωνισμό εδραιώθηκε ένα στυγνό σύστημα εκμετάλλευσης και εξουδετέρωσης ανθρώπων στα πλαίσια του περιβόητου «κολούειν τα υπερέχοντα» του Τύραννου Περίανδρου.
Το σαθρό αυτό σύστημα επιβλήθηκε αμέσως μετά την θεωρητικά σε μεγάλο βαθμό «απελευθέρωσή» μας από τον Οθωμανικό ζυγό, που είχε αφήσει ανεξίτηλα τραύματα στους Ελληνες. Και το πέτυχαν ξένες Δυνάμεις με το διχασμό και τη διάβρωση παραδοσιακών αξιών και ιδανικών με αποτέλεσμα τα δράματα και τις τραγωδίες που ακολούθησαν : Δολοφονία του Μεγάλου Καποδίστρια, που αν συνέχιζε την ανασυγκρότηση της χώρας, η Ελλάδα θα είχε ξεπεράσει και την Ελβετία, την κατάφωρα άδικη καταδίκη και φυλάκιση του πρωτο-Ηρωα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που δίχως τις ανεπανάληπτες θυσίες της οικογένειάς του ίσως να μην είχε απελευθερωθεί η Ελλάδα, καθώς και τον διωγμό άλλων ηρώων του 21. Αναρωτήθηκε ποτέ κάποιος γιατί δεν ακούμε για απογόνους των ηρώων του 21 εκτός ελαχίστων;
Και τα ξένα ανθελληνικά κυκλώματα, που μεριμνούσαν για τα αποκλειστικά στους συμφέροντα, συνέχισαν τη διάβρωση και το διχασμό στα πλαίσια της τραγικής για τη χώρα αντιπαράθεσης Βασιλικών και Βενιζελικών, τραυματίζοντας σοβαρά την Ελλάδα, και αυτό αποδείχθηκε, μεταξύ άλλων, με την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στη Ρωσία εναντίον της επανάστασης των Μπολσεβίκων, και αργότερα στη Μικρά Ασία με την τραγωδία της απώλειας περίπου 80 χιλιάδων νέων Ελλήνων κ.λπ. Και τα διχαστικά κυκλώματα, αντί να συνειδητοποιήσουν τον τραγικό κατήφορο της Πατρίδας, συνέχισαν ακάθεκτα το αποτρόπαιο έργο τους με την εκτέλεση των Εξι, δολοφονίες, εξορίες, φυλακίσεις κ.λπ., προθερμαίνοντας τη μεγάλη τραγωδία, το μέγιστο εθνικό έγκλημα, του εμφύλιου σπαραγμού με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, αγνοώντας, παραβλέποντας και απαξιώνοντας τις απροσμέτρητες θυσίες του ελληνικού λαού στο Β΄ΠΠ με την ανεπανάληπτη Εθνική Αντίσταση, που δίχως Αυτήν ο φρενοβλαβής Χίτλερ θα είχε, ενδεχομένως, υποδουλώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ακρον άωτον αχαριστίας ορισμένων «συμμάχων», που έπλεξαν το εγκώμιο της Ελλάδας, αλλά στην πράξη την πρόδωσαν και συνέργησαν στον καταστροφικό εμφύλιο σπαραγμό, αρχικά με το Μυστικό Σύμφωνο της Μόσχας, την αποχή του ΚΚΕ από τις εκλογές, το Σύμφωνο της Βάρκιζας, τον παράνομο ένοπλο αγώνα του ΕΛΑΣ, καθώς και τη διχαστική πολιτική των άλλων ακροδεξιών παρα-στρατιωτικών οργανώσεων κ.λπ.
Και η εμφύλια τραγωδία συνεχίστηκε με εκτελέσεις, εξορίες, δολοφονίες, κοινωνικό αποκλεισμό με τα περιβόητα διχαστικά Πιστοποιητικά Κοινωνικών Φρονημάτων και τις καταστροφικές συνέπειες για εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες, που είχαν σαν επιλογή είτε να συμβιβασθούν, ή/και να υποκριθούν και υποκύψουν στο αντι-δημοκρατικό κατεστημένο, είτε να υποστούν τις συνέπειες της απαξίωσης, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης ή της μετ’ εμποδίων μετανάστευσης. Παράλληλα, το θλιβερό κατεστημένο οργίαζε στην αναξιοκρατική εξέλιξη των «ημετέρων», κατά κανόνα άσχετων, ημιμαθών και παρασίτων, που με την κολακεία και τη δουλοπρέπεια οργάνωσαν ένα παρα-κράτος γραφειοκρατικού κυκεώνα, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσε στη γενικότερη υπανάπτυξη. Και ο κολοφώνας του αναξιοκρατικού κατεστημένου η ρουσφετοκρατία!
Το αποτέλεσμα: στυγνή κομματοκρατία και συντεχνιοκρατία, αναξιοκρατία, δημογραφική συρρίκνωση, εγκατάλειψη της επαρχίας, υποβάθμιση του πρωτογενούς τομέα, αστυφιλία, άναρχη μετανάστευση, κυριαρχία παρασιτικών εργασιών, γενικευμένη διαφθορά θεσμών κ.λπ. Και η τραγωδία συνεχίστηκε με τους εθελόδουλους τοποτηρητές ξένων, ανθελληνικών συμφερόντων, με αποτέλεσμα : Απώλεια Βορείου Ηπείρου, Κυπριακή Τραγωδία, Ιμια, Οτσαλάν, απεμπόληση του ιστορικού και ένδοξου ελληνικότατου ονόματος Μακεδονία σε ένα τεχνητό κρατίδιο, συνονθύλευμα συγκρουόμενων εθνικοτήτων, που σκοπό έχει το διχασμό και την υπονόμευση της ειρήνης στην περιοχή, οικονομική κατάρρευση, μνημόνια, ανοχή και συνέργεια στον Οθωμανικό νέο-ιμπεριαλισμό, στις γενοκτονίες εναντίον Αρμενίων, Κούρδων κ.λπ.
Πέραν, όμως, των παραπάνω αιτίων, συνέργησε και η παγκοσμιοποίηση, στην αρνητική της πλευρά, που σημαίνει την πολύπλευρη, πολύπτυχη και με κάθε μέσο και τρόπο διάχυση, διείσδυση και επιβολή της εξουσίας και των συμφερόντων των ισχυρών. Αυτή αποτελεί επίσης σοβαρή αιτία γιατί έχει καλλιεργήσει και αναπτύξει ένα σύστημα υλιστικής παραφροσύνης που απαξιώνει αξίες και ιδανικά όπως ο πατριωτισμός ώστε οι άνθρωποι να μαζοποιούνται, να διεθνοποιούνται, και να είναι ευάλωτοι και καταναλώσιμοι είτε σε πολέμους είτε σε εμφύλιες καταναλωτικές κ.λπ. αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις ή/και να κλείνονται στα καβούκια τους λόγω ανασφάλειας και φόβου, να γίνονται ιδιώτες. Επίσης, έχει επινοήσει και επιβάλλει το δόγμα του «απαραίτητου εχθρού»!
Και παρατηρούμε με θλίψη και αγανάκτηση να απαξιώνονται λειτουργήματα όπως των εκπαιδευτικών, γιατρών, δικαστικών, στρατιωτικών και σωμάτων ασφαλείας, ενώ υπεραξιώνονται κερδοσκοπικά και παρασιτικά επαγγέλματα που προβάλλονται σκανδαλωδώς από ΜΜΕ.
Δεν είναι, συνεπώς, εύλογο, υπό τις δραματικές αυτές εξελίξεις, και αφού συνεχίζεται το κομματικό και συντεχνιακό προκρουστικό σύστημα σε βάρος της αξιοκρατίας, πολλοί να αμφιβάλουν για το γνήσιο πατριωτισμό και να επιδιώκουν με κάθε μέσο την όποια επιβίωσή τους, εξαγοράζοντας τη στρατιωτική τους θητεία ή την απαλλαγή τους κ.λπ.;
Οπωσδήποτε, ο εξωτερικός εχθρός είναι ορατός και αντιμετωπίζεται με τη συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και με όποιο κόστος (εξαιρούνται, βέβαια, οι λίγοι γραικύλοι, μαυραγορίτες, «Εφιάλτες», εξαγορασμένοι πράκτορες, λιποτάκτες κ.λπ.) επιδεικνύοντας το δέοντα πατριωτισμό.
Όμως, ο εσωτερικός και αόρατος εχθρός δύσκολα επισημαίνεται γιατί μεταμορφώνεται με μάσκες και κουκούλες, κατορθώνοντας να αποπροσανατολίσει, συγχύσει και διχάσει, τραυματίζοντας το συναίσθημα του πατριωτισμού ορισμένων.
Και στο «Δια Ταύτα»: Τι πρέπει να γίνει προληπτικά και κατασταλτικά:
1. Αξιοκρατική ολιστική παιδεία, που να γαλουχίζει τους νέους και να διαμορφώνει άξιους και υπεύθυνους πολίτες και όχι ιδιώτες! Ο κατάλληλος στην κατάλληλη θέση και όχι κομματικός και συντεχνιακός αχταρμάς άσχετων και ζηλόφθονων που υπονομεύουν την ιεραρχία, διαγωνισμούς, καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά σωματεία και αδικούν τους καλύτερους (Περίανδρος!).
2. Απόλυτος σεβασμός στη διάκριση των εξουσιών και όχι αναξιοκρατικές κομματικές και συντεχνιακές παρεμβάσεις στην Παιδεία, στη Δικαιοσύνη, στις Ενοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας. Τέρμα στον παρασιτικό ημετερισμό. Τέρμα στην ρουσφετοκρατία, στον κομματικό ναρκισσισμό!
3. Αποτροπή της αφαίμαξης εγκεφάλων και εργατικού δυναμικού στη διασπορά χωρίς δυνατότητα παλιννόστησης. Εφαρμογή του Προγράμματος του ΟΗΕ «ΤΟΚΤΕΝ» (Μεταφορά Τεχνογνωσίας Μέσω Εθνικών Εκπατρισθέντων). Κίνητρα για να παλιννοστήσουν, οι περίπου εξακόσιες χιλιάδες νέοι Ελληνες επιστήμονες, που διαπρέπουν στο εξωτερικό για να συμβάλουν στην πρόοδο της Πατρίδας !
4. Τέρμα στη διχαστική, καταστροφική αδιαφάνεια, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει και προκαλεί στη χώρα και το λαό. Ελεγχος των παρασιτικών ΜΚΟς που απομυζούν τον κρατικό προϋπολογισμό.
5. Ιδιαίτερη έμφαση στην ισχύ της διπλωματίας και των Ενόπλων Δυνάμεων μας, σήμερα μάλιστα λόγω του Οθωμανικού νέο-ιμπεριαλισμού και των συνεπειών του, γιατί όπως έλεγαν οι σοφοί Λατίνοι «Διπλωματία χωρίς όπλα είναι σαν ορχήστρα δίχως όργανα», και «Οταν η διπλωματία σιγεί, μιλάνε τα όπλα».
6. Αγαστή και εποικοδομητική συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα με στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη, πρόοδο και ευημερία της Πατρίδας.
5. Συστηματική ολιστική αποκέντρωση, δημιουργία αγροτοπόλεων (Σπουδαία πρόταση του διεθνούς κύρους αείμνηστου Καθηγητή Κυριάκου Βαρβαρέσου τη δεκαετία του 50, που αν είχε εφαρμοσθεί θα υπήρχε πραγματική ανάπτυξη χωρίς μνημόνια και μνημόσυνα δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων από τις συνθήκες της αστυφιλίας), αγροτουρισμός, θρησκευτικός τουρισμός, έργα υποδομής, κ.λπ.
6. Ενίσχυση πολυμελών οικογενειών και κίνητρα για παιδογονία ώστε να αντιμετωπισθεί η τραγική δημογραφική συρρίκνωση της χώρας.
7. Πάταξη του καταστροφικού και γενικευμένου καρκινώματος της διαφθοράς και ασυδοσίας. Αυστηροί νόμοι και όχι μασκοφόροι και κουκουλοφόροι να επιβάλλουν «νέα τάξη πραγμάτων», τον ολοκληρωτισμό της αναρχίας υπονομεύοντας δημοκρατικούς θεσμούς και την ασφάλεια και ευημερία του λαού. Τερματισμός στην άλογη, σκόπιμη επιείκεια που ανακυκλώνει την εγκληματικότητα και υπονομεύει την ασφάλεια και ευημερία.
8. Αυστηρός έλεγχος της ασυδοσίας και υποκουλτούρας ύποπτων ΜΜΕ, που με τα πρότυπα βίας, σεξ, και εικονικής πραγματικότητας διαφθείρουν το λαό, ιδιαίτερα τους νέους, και υπονομεύουν την ευημερία του. Σημειωτέον, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο στην οποίαν κυκλοφορούν τόσα πολλά ημερήσια έντυπα και είναι απορίας άξιο το πως επιβιώνουν. Αραγε, χάθηκε το περίφημο και σημαντικότατο Μέτρον Αριστον;
9. Εστίαση στη θρησκευτική, εκκλησιαστική ουσία και όχι στην κοσμική εξουσία, την τυπολατρία, που απαξιώνει το γνήσιο Χριστιανισμό και οδηγεί στην εμπορικοποίηση και αλλοτρίωση του θρησκευτικού θεσμού. Και όχι επιβολή δογμάτων, αλλά αγνή, ειλικρινή πίστη εναρμονισμένη με την επιστήμη. Ο διαπρεπής Αμερικανός Καθηγητής William Sumner έγραψε : “If you want war, nourish a doctrine” (Αν θέλετε πόλεμο, γαλουχείστε ένα δόγμα). Το διαπιστώνουμε αυτό τραγικά με τους φανατισμένους Μουσουλμάνους, Τζιχαντιστές κ.ά.
10. Αγαστή συνεργασία με την Ομογένεια και στρατηγική κινητοποίησή της για την αποτελεσματική της συμβολή στην επίλυση εθνικών ζητημάτων.
Και μη ξεχνάμε το σοφό αρχαίο μας ρητό: «ΑΤΗ ΟΥΚ ΕΠ’ ΟΥΔΕΟΣ ΠΕΛΝΑΤΑΙ ΑΛΛ’ Η ΓΕ ΚΑΤ’ ΑΝΔΡΩΝ ΚΡΑΑΝΑ BAINEI”( H κακοτυχία δεν περπατάει στους δρόμους αλλά στα κρανία των ανθρώπων).
Τελικά, το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει μια κάποια υποχώρηση του πατριωτισμού εξαιτίας των παραπάνω αιτίων σε ορισμένους-ελάχιστους- ευάλωτους, δειλούς, ριψάσπιδες, όμως, όπως αποδεικνύεται καθημερινά με τις μεγάλες θυσίες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στην κορωναϊκή τραγωδία, των σωμάτων ασφαλείας, αλλά και με τις θυσίες του Στρατού μας στον Εβρο, αλλά και στο Αιγαίο και τον αέρα με τις θυσίες του Ναυτικού και της Αεροπορίας μας, καθώς και του Λιμενικού με τους πρόσφυγες (δυστυχώς όλοι οι παραπάνω δεν αμείβονται ικανοποιητικά) με τις τεράστιες, μαζικές διαδηλώσεις για τη Μακεδονία κ.λπ., καθώς με την προσφορά της Ομογένειας, ο πατριωτισμός λειτουργεί δυναμικά και ευεργετικά!
Συνεπώς, ο γνήσιος πατριωτισμός -όχι η πατριδοκαπηλία- υπάρχει δυνατός, συνεπής, υπεύθυνος, σε εγρήγορση. Όμως, προς Θεού, δεν χρειάζεται εφησυχασμός και αδιαφορία, γιατί ο «εχθρός» είτε λέγεται Οθωμανικός νέο-ιμπεριαλισμός με τα δεκανίκια του στα Βαλκάνια, είτε εσωτερικός, όπως τον περιγράψαμε νωρίτερα, καιροφυλακτεί, λουφάζει, παραλλάσσεται, αποπροσανατολίζει, εξαργυρώνει, διχάζει, προβοκάρει. Και δυστυχώς, μολονότι αποτελεί οπισθοδρόμηση μετά τη δημιουργία του ΟΗΕ, που οι λαοί προσδοκούσαν να εδραιώσει την ειρήνη, ο οποίος, όμως, απαξιώνεται και υπονομεύεται από εξουσιαστικά, πολεμοκάπηλα κυκλώματα, αποτελεί, σκληρή, θλιβερή, αλλά απαρέγκλιτη πραγματικότητα το περίφημο: “SI VIS PACEM PARA BELLUM”(αν θέλεις ειρήνη προετοίμαζε πόλεμο»- το αντέστρεψα όταν υπηρετούσα στον ΟΗΕ σε Si VIS PACEM PARA PACEM και υιοθετήθηκε από το Ειρηνιστικό Κίνημα, αλλά, αποσιωπητικά). Οπόταν, ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ με ενότητα, ομοψυχία, πίστη, ελπίδα, ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, υψηλό φρόνημα και αγώνα. Αυτός είναι και ο ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ!
Π.Ι.Καραφωτιάς
τ. Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου ΟΗΕ για Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, συγγραφέας.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου