https://emmadimitris.blogspot.com/2019/12/2019.html
Αγαπητοί, πολύς λόγος γίνεται σήμερα εντός της Αγίας Εκκλησίας ημών των ορθοδόξων Χριστιανών για το πρωτείο εξουσίας ενός και μόνο προσώπου, ο οποίος θεωρείται πως είναι ο πρώτος των Αρχιερέων ή ο πρώτος των Πατριαρχών, και που δεν είναι άλλος από τον νυν οικουμενικό μας Πατριάρχη. Αν η υπόθεση του πρωτείου εξουσίας σταματούσε εδώ, δηλαδή στη διεκδίκησή του από έναν μόνο άνθρωπο που βρίσκεται στην κορυφή της Εκκλησίας μας, τα πράματα θα ήταν απλά και θα έφτανε η απλή κατάθεση εκείνης της Πατερικής επιχειρηματολογίας που οικοδομήθηκε ως τείχος ασφαλές απέναντι στο παπικό πρωτείο των αιρετικών Λατίνων. Δυστυχώς η υπόθεση αυτή μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης του 2016 έχει λάβει μια ετέρα μορφή προτεσταντικής υφής, η οποία εμφανίζει τον κάθε ηγέτη και αρχηγό αίρεσης ως σημαίνον πρόσωπο, ως αρχηγό «εκκλησίας», δηλαδή ως πρόσωπο που δύναται να εκφράζει με μοναδικό τρόπο τη γνώμη όλων των μελών της ομάδας του και φυσικά να αποφασίζει και να ψηφίζει αποκλειστικά ο ίδιος ως έχων και κατέχων πάσα εξουσία επί της «εκκλησίας». Και αυτό είναι το μέγα πρόβλημά μας σήμερα,
μετά την εν λόγω ψευδοσύνοδο, λόγω του ότι κάθε ένας Αρχιερεύς με ποίμνιο θεωρεί εαυτόν ως πρώτο τιμής αλλά και εξουσίας ή καλύτερα μόνο εξουσίας διότι είναι αδύνατον ορθόδοξος άνθρωπος και μέλος της του Χριστού Εκκλησίας να αποδώσει τιμή σε έναν άνθρωπο, π.χ. Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και μάλιστα όταν λέγει ότι αυτός είναι η «κεφαλή» της Εκκλησίας, δηλαδή η «κεφαλή» όλων των Μητροπόλεων εν Ελλάδι και ότι αυτός μπορεί να αποφασίζει διαφορετικά απ’ ό,τι αποφαίνεται συνοδικά το σώμα των επισκόπων ή να υπερψηφίζει γνώμες άλλων, είτε προσώπων είτε εκκλησιών, όπως εις το Κολυμπάρι της Κρήτης. Ιδού λοιπόν οι δύο άρρωστες πλευρές της ζηζιούλιας δουλείας των κατά τα άλλα ίσων επισκόπων στο πάθος της εγωιστικής - εωσφορικής εξουσιομανίας που εξομοιώνει πολλούς απλούς ανθρώπους με τον Έναν της Τριάδος, τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού, με τον Υιό της Θεοτόκου Μαρίας, τον Ιησού Χριστό, Αυτόν δηλαδή που είπε τα εξής αποκαλυπτικά λόγια εις τον Ιωάννη τον Θεολόγο. Ιδού: «12 Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ΄εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού. 13 εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος» (Αποκ. κβ΄). Ο νοών νοείτω ή «Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε» (π. Σάββας Αχιλλέως)…
Όχι λοιπόν, στην πρωτειομανία του Ζηζιούλα και στο δήθεν πρωτείο εξουσίας του Πατέρα εις την Αγίαν Τριάδας (όντως βλάσφημη θεωρία). Όχι, και στην εσχατολογική θεώρηση του πρωτείου εξουσίας του άντρα/ επισκόπου έναντι της Γυναικός/Εκκλησίας. Ας θυμηθούμε εδώ ολίγους ακόμη στίχους.
Α) Ο απόστολος των Εθνών Παύλος γράφει προς τους Κορινθίους (Α Κορ. 11): «2 Ἐπαινῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὅτι πάντα μου μέμνησθε καὶ καθὼς παρέδωκα ὑμῖν τὰς παραδόσεις κατέχετε. 3 θέλω δὲ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστός ἐστι, κεφαλὴ δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήρ, κεφαλὴ δὲ Χριστοῦ ὁ Θεός. ». Δηλαδή, «2 Σας επαινώ δε, αδελφοί, διότι πράγματι εις όλα με ενθυμείσθε και κρατείτε στερεά τας διδασκαλίας, τας οποίας σας έχω παραδώσει προφορικώς. 3 Θέλω δε, ακόμη να γνωρίζετε ότι κάθε Χριστιανού ανδρός η κεφαλή, που τον διευθύνει και τον κυβερνά προς το καλόν, είναι ο Χριστός. Κεφαλή δε της γυναικός είναι ο σύζυγος της. Κεφαλή δε, του ενανθρωπήσαντος Χριστού είναι ο Θεός.»
Αδελφοί, όπως πολύ ορθά ερμηνεύει ο Ιωάννης Θ. Κολιτσάρας η «Κεφαλή δε του ενανθρωπήσαντος Χριστού είναι ο Θεός». Του ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΝΤΟΣ, και όχι ότι ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα έχουν μία κεφαλή κι αυτή είναι ο Πατέρας… Άπαγε της βλασφημίας! Και απομακρύνσου άμεσα – με Πατερικό τρόπο, ΚΑΝΟΝΙΚΟ - από τον βλάσφημο Πατριάρχη και τους συν αυτώ, των οποίων τα ονόματα είναι ήδη γνωστά, σε ανθρώπους και αγγέλους.
Β) Για την προσκύνηση των αγγέλων - αγγελιοφόρων, εννοείται αυτών που μας φανερώνουν τα Μυστήρια του Θεού, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος γράφει (Αποκ. 22): «8 Και εγώ, που ήκουσα και είδα όλα αυτά, είμαι ο Ιωάννης. Και όταν τα ήκουσα και τα είδα, γεμάτος ιερόν δέος και ευλάβειαν δι' αυτά, έπεσα να προσκυνήσω εμπρός εις τα πόδια του αγγέλου, που μου τα έδειχνε. 9 Και μου είπεν ο άγγελος· “πρόσεξε, μη κάμης κάτι τέτοιο· διότι εγώ είμαι σύνδουλος ιδικός σου και των προφητών και όλων εκείνων, οι οποίοι φυλάσσουν τα λόγια του βιβλίου τούτου. Τον Θεόν προσκύνησε”. 10 Και μου είπεν ο Χριστός· “μη σφραγίσης, μη κρατήσης κρυμμένους και μυστικούς τους λόγους των προφητειών, που περιέχονται στο βιβλίον τούτο, αλλά ανακοίνωσέ τους και διάδωσέ τους· διότι ο καιρός της πραγματοποιήσεώς των πλησιάζει”.
Χάρη Χριστουγέννων αδελφοί ας προσθέσουμε σε αυτούς τους στίχους της Αποκάλυψης του Ιωάννου κι έναν τελευταίο. Ιδού: «16 Εγώ Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίες. Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος Δαυΐδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός». Δηλαδή, «Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελό μου να κηρύξη και μαρτυρήση εις σας όλα αυτά, που περιέχονται εις το βιβλίον τούτο, διά να γίνουν γνωστά εις τας Εκκλησίας. Εγώ είμαι η ρίζα του Δαυΐδ, ο γνήσιος αυτού απόγονος και κληρονόμος των θείων επαγγελιών. Εγώ είμαι το λαμπρόν άστρον της αυγής, ο ανέσπερος ήλιος της δικαιοσύνης, που χαρίζω την ατελείωτον αιώνιαν ημέρα» (Αποκ. 22).
ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 23 Δεκεμβρίου 2019,
Εορτή των Άγιων Δέκα Μαρτύρων που μαρτύρησαν στην Κρήτη
Υ.Γ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ: «Οι άγιοι Δέκα μάρτυρες μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. … Οι γενναίοι μάρτυρες του Χριστού υπέμειναν ηρωικά τα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι τα λόγια του ψαλμωδού: «Ἀνδρίζεσθε καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν, πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ Κύριον» (Ψαλμός Λ' στ. 25). Δηλαδή, να έχετε γενναίο και ανδρείο φρόνημα, και η καρδιά σας ας γίνεται κραταιά και ατρόμητη, όλοι εσείς [οι την σήμερον ημέρα αποτειχισμένοι] που ελπίζετε στον Κύριο.».
Δηλαδή, ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ «ΟΧΙ» ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑ (10) ΠΡΩΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ ΕΙΧΑΝ (ΔΗΘΕΝ) ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ! ΚΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ «ΟΧΙ» ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΟΥ ΜΟΝΟΣ ΩΣ ΜΗ ΕΧΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ (ΔΗΘΕΝ) ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ-ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ ΩΣ 15η «ΕΚΚΛΗΣΙΑ»… «ΝΑΙ» ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ 15ου ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΑΒ΄ ΣΥΝΟΔΟΥ (ΕΠΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ)!
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΣΧΑΤΟΣ!
(ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2019)
«Κεφαλή δε του ενανθρωπήσαντος Χριστού είναι ο Θεός.» (Α΄ Κορ. 11,3)
μετά την εν λόγω ψευδοσύνοδο, λόγω του ότι κάθε ένας Αρχιερεύς με ποίμνιο θεωρεί εαυτόν ως πρώτο τιμής αλλά και εξουσίας ή καλύτερα μόνο εξουσίας διότι είναι αδύνατον ορθόδοξος άνθρωπος και μέλος της του Χριστού Εκκλησίας να αποδώσει τιμή σε έναν άνθρωπο, π.χ. Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και μάλιστα όταν λέγει ότι αυτός είναι η «κεφαλή» της Εκκλησίας, δηλαδή η «κεφαλή» όλων των Μητροπόλεων εν Ελλάδι και ότι αυτός μπορεί να αποφασίζει διαφορετικά απ’ ό,τι αποφαίνεται συνοδικά το σώμα των επισκόπων ή να υπερψηφίζει γνώμες άλλων, είτε προσώπων είτε εκκλησιών, όπως εις το Κολυμπάρι της Κρήτης. Ιδού λοιπόν οι δύο άρρωστες πλευρές της ζηζιούλιας δουλείας των κατά τα άλλα ίσων επισκόπων στο πάθος της εγωιστικής - εωσφορικής εξουσιομανίας που εξομοιώνει πολλούς απλούς ανθρώπους με τον Έναν της Τριάδος, τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού, με τον Υιό της Θεοτόκου Μαρίας, τον Ιησού Χριστό, Αυτόν δηλαδή που είπε τα εξής αποκαλυπτικά λόγια εις τον Ιωάννη τον Θεολόγο. Ιδού: «12 Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ΄εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού. 13 εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος» (Αποκ. κβ΄). Ο νοών νοείτω ή «Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε» (π. Σάββας Αχιλλέως)…
Όχι λοιπόν, στην πρωτειομανία του Ζηζιούλα και στο δήθεν πρωτείο εξουσίας του Πατέρα εις την Αγίαν Τριάδας (όντως βλάσφημη θεωρία). Όχι, και στην εσχατολογική θεώρηση του πρωτείου εξουσίας του άντρα/ επισκόπου έναντι της Γυναικός/Εκκλησίας. Ας θυμηθούμε εδώ ολίγους ακόμη στίχους.
Α) Ο απόστολος των Εθνών Παύλος γράφει προς τους Κορινθίους (Α Κορ. 11): «2 Ἐπαινῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὅτι πάντα μου μέμνησθε καὶ καθὼς παρέδωκα ὑμῖν τὰς παραδόσεις κατέχετε. 3 θέλω δὲ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστός ἐστι, κεφαλὴ δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήρ, κεφαλὴ δὲ Χριστοῦ ὁ Θεός. ». Δηλαδή, «2 Σας επαινώ δε, αδελφοί, διότι πράγματι εις όλα με ενθυμείσθε και κρατείτε στερεά τας διδασκαλίας, τας οποίας σας έχω παραδώσει προφορικώς. 3 Θέλω δε, ακόμη να γνωρίζετε ότι κάθε Χριστιανού ανδρός η κεφαλή, που τον διευθύνει και τον κυβερνά προς το καλόν, είναι ο Χριστός. Κεφαλή δε της γυναικός είναι ο σύζυγος της. Κεφαλή δε, του ενανθρωπήσαντος Χριστού είναι ο Θεός.»
Αδελφοί, όπως πολύ ορθά ερμηνεύει ο Ιωάννης Θ. Κολιτσάρας η «Κεφαλή δε του ενανθρωπήσαντος Χριστού είναι ο Θεός». Του ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΝΤΟΣ, και όχι ότι ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα έχουν μία κεφαλή κι αυτή είναι ο Πατέρας… Άπαγε της βλασφημίας! Και απομακρύνσου άμεσα – με Πατερικό τρόπο, ΚΑΝΟΝΙΚΟ - από τον βλάσφημο Πατριάρχη και τους συν αυτώ, των οποίων τα ονόματα είναι ήδη γνωστά, σε ανθρώπους και αγγέλους.
Β) Για την προσκύνηση των αγγέλων - αγγελιοφόρων, εννοείται αυτών που μας φανερώνουν τα Μυστήρια του Θεού, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος γράφει (Αποκ. 22): «8 Και εγώ, που ήκουσα και είδα όλα αυτά, είμαι ο Ιωάννης. Και όταν τα ήκουσα και τα είδα, γεμάτος ιερόν δέος και ευλάβειαν δι' αυτά, έπεσα να προσκυνήσω εμπρός εις τα πόδια του αγγέλου, που μου τα έδειχνε. 9 Και μου είπεν ο άγγελος· “πρόσεξε, μη κάμης κάτι τέτοιο· διότι εγώ είμαι σύνδουλος ιδικός σου και των προφητών και όλων εκείνων, οι οποίοι φυλάσσουν τα λόγια του βιβλίου τούτου. Τον Θεόν προσκύνησε”. 10 Και μου είπεν ο Χριστός· “μη σφραγίσης, μη κρατήσης κρυμμένους και μυστικούς τους λόγους των προφητειών, που περιέχονται στο βιβλίον τούτο, αλλά ανακοίνωσέ τους και διάδωσέ τους· διότι ο καιρός της πραγματοποιήσεώς των πλησιάζει”.
Χάρη Χριστουγέννων αδελφοί ας προσθέσουμε σε αυτούς τους στίχους της Αποκάλυψης του Ιωάννου κι έναν τελευταίο. Ιδού: «16 Εγώ Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίες. Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος Δαυΐδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός». Δηλαδή, «Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελό μου να κηρύξη και μαρτυρήση εις σας όλα αυτά, που περιέχονται εις το βιβλίον τούτο, διά να γίνουν γνωστά εις τας Εκκλησίας. Εγώ είμαι η ρίζα του Δαυΐδ, ο γνήσιος αυτού απόγονος και κληρονόμος των θείων επαγγελιών. Εγώ είμαι το λαμπρόν άστρον της αυγής, ο ανέσπερος ήλιος της δικαιοσύνης, που χαρίζω την ατελείωτον αιώνιαν ημέρα» (Αποκ. 22).
ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 23 Δεκεμβρίου 2019,
Εορτή των Άγιων Δέκα Μαρτύρων που μαρτύρησαν στην Κρήτη
Υ.Γ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ: «Οι άγιοι Δέκα μάρτυρες μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. … Οι γενναίοι μάρτυρες του Χριστού υπέμειναν ηρωικά τα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι τα λόγια του ψαλμωδού: «Ἀνδρίζεσθε καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν, πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ Κύριον» (Ψαλμός Λ' στ. 25). Δηλαδή, να έχετε γενναίο και ανδρείο φρόνημα, και η καρδιά σας ας γίνεται κραταιά και ατρόμητη, όλοι εσείς [οι την σήμερον ημέρα αποτειχισμένοι] που ελπίζετε στον Κύριο.».
Δηλαδή, ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ «ΟΧΙ» ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑ (10) ΠΡΩΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ ΕΙΧΑΝ (ΔΗΘΕΝ) ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ! ΚΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ «ΟΧΙ» ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΟΥ ΜΟΝΟΣ ΩΣ ΜΗ ΕΧΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ (ΔΗΘΕΝ) ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ-ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ ΩΣ 15η «ΕΚΚΛΗΣΙΑ»… «ΝΑΙ» ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ 15ου ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΑΒ΄ ΣΥΝΟΔΟΥ (ΕΠΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου