Tις ξέρετε τις Femen. Είναι κάτι ζουρλοπαντιέρες, μειοψηφικά δέκατα του πυρετού, με μια ατζέντα που ζέχνει αριστερίλα και Σόρος, αλλά σε βαθμό που η αρμοδιότητα επ’ αυτών ανήκει στο Δρομοκαΐτειο ή στην Κλινική Σινούρη.
Ήταν ζήτημα χρόνου να τις μαϊμουδίσουν κάποια ιδεοληπτικά παρτάλια, από αυτά που εκτρέφει ο ΣΥΡΙΖΑ στο μουχλιασμένο υπόγειο του μηδενισμού του. Βγήκαν λοιπόν κάτι μεγαλοκοπέλες να υποδυθούν τις μαθήτριες, παριστάνοντας το άγημα της Σημαίας, μόνο που η Σημαία διακωμωδήθηκε από τις «παραστάτριες», που θέλησαν να σκανδαλίσουν μιμούμενες ατέχνως το silly walk των θρυλικών Monty Python. Βέβαια ο Τζον Κλιζ, αν ήξερε πως μια μέρα θα επεκαλούντο το όνομά του τα ατάλαντα εκτοπλάσματα των αποστόλων του μαρασμού της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, θα είχε εξαρχής παρατήσει την κωμωδία και θα πήγαινε να βόσκει γελάδες στα παχιά λιβάδια της βροχερής χώρας των προγναθικών μας συμμάχων. Σίγουρα πάντως αυτή η ιστορική ταλαντούχα βρετανική ομάδα της κωμωδίας έχει σατιρίσει τα πάντα, αλλά ουδέποτε διανοήθηκε να διακωμωδήσει σε οποιαδήποτε δημόσια γιορτή μνήμης τις βαριές θυσίες του βρετανικού λαού κατά τον Β’ Π.Π. Το χιούμορ απαιτεί ευφυΐα. Η χυδαιότητα απαιτεί απλά βλακεία και θράσος.
Τα ίδια τα γεγονότα έχουν βέβαια και κωμική διάσταση. Η αντιαισθητική και ιδεοληπτική ομάδα των ασεβών βγήκε μέσα από το πλήθος και παρήλασε με τον φαιδρό της τρόπο για μικρή απόσταση προ των επισήμων. Τόσο οι επίσημοι όσο και ο κόσμος για μερικά δευτερόλεπτα χειροκρότησαν, νομίζοντας πως επρόκειτο για κάποιο σχολείο ΑμεΑ. Γρήγορα έγινε αντιληπτό πως επρόκειτο για άλλη μια αλήτικη και χυδαία παρέμβαση κάποιας κομμουνισμένης ή αναρχικής παραφυάδας. Αντί να δείξουν τον κώλο τους, όπως έκαναν έξω από τη Μητρόπολη της Αθήνας παλιότερα, αποφάσισαν να δείξουν τον βλακώδη ανθελληνισμό τους, με το περίχυμα του «αντιμιλιταρισμού» και του… αντιπατριωτισμού, όπως έγραψαν. Μόλις συνειδητοποίησε ο κόσμος τον σκοπό τους και επομένως με τι ελεεινά υποκείμενα είχε να κάνει, πήγε να αρχίσει η γιούχα, αλλά οι μεγαλοκοπέλες ψευτομαθήτριες διέκοψαν την «παράσταση» και έγιναν Λούης, διότι αλλιώς θα τρώγανε τόσο ξύλο, που θα παρακαλούσαν την Αστυνομία να τις γλιτώσει από το πλήθος, μέσα στο οποίο πολλοί θα είχαν νεκρούς και τραυματίες παππούδες, στη μνήμη των οποίων ήρθαν να κοπρίσουν τις θολές ιδέες τους οι λεγάμενες.
Ποιοι ενθαρρύνουν πολιτικά τέτοιες αθλιότητες, έναν ακτιβισμό που βρομίζει τη μνήμη των νεκρών ηρώων μας, φάνηκε αμέσως από το ποιοι υπερασπίστηκαν την πράξη αυτής της ανθελληνικής και φασιστοειδούς ομάδας, που θέλησε να επιβάλει τις βρομιές της στην τεράστια πλειοψηφία. Μα φυσικά τα στελέχη, οι δημοσιογράφοι και τα διαδικτυακά τρολ του ΣΥΡΙΖΑ. Έσκασε μύτη στο τουρκοκάναλο του Σκάι, π.χ., σεινάμενος, κουνάμενος και θρασύς ο Πετρόπουλος της «Αυγής» κι έβγαλε δυο πήχες γλώσσα και μπέρδεψε τα πάντα, μέχρι και τον Κατσίφα, που το έχουν σπορ να ασελγούν στη μνήμη του με πολιτικούς αφορισμούς οι σύντροφοι, σαν αντηχεία της Αστυνομίας του ναρκέμπορα Ράμα. Δεν μας είπε βέβαια αν έχουν κρατήσει στην εφημερίδα καθόλου χαρτί από εκείνο που τους έστελνε ο Τσαουσέσκου.
Μετά έβγαλαν και ανυπόγραφο μανιφέστο, διότι καλός ο ακτιβισμός, αλλά κι ο φόβος του αστυφύλακος υπάρχει, αν και θα βγουν μία μία οι μάπες τους στη μόστρα, θα σπεύσουν και οι πιο αχόρταγες να δρέψουν δάφνες μηδενιστικής σαπίλας. Και πού βγήκε το μανιφέστο; Στην «Εφημερίδα των Συντακτών», η οποία βρίσκεται σταθερά απέναντι από το εθνικό συμφέρον, παραδόξως, αλλά όχι ανεξηγήτως για τους γνώστες, στην ίδια όχθη με κάτι νεοφιλελέδες εθνοαποδομητές, από αυτούς τους όψιμους και παράξενους νεοδημοκράτες, που μας θεωρούν τέκνα των Οθωμανών, που ευαγγελίζονται με πάθος την ασυνέχεια του Ελληνικού Έθνους και πως το σημερινό το μαστόρεψε ο Κοραής μέσα στο κεφάλι του και στα γραπτά του και το νεοελληνικό κράτος διά του χωροφύλακος και της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Είναι δυο παρακλάδια του αριστερού μηδενισμού, απλά καμώνονται πως δεν γνωρίζονται και πως διαφωνούν στην οικονομία. Είναι απλά τα δυο πρόσωπα του εσωτερικού εχθρού του λαού μας και της ταυτότητάς του.
Δεν θα ασχοληθώ με το εν γένει γλυκανάλατο και σε πλήρη σύγχυση ανιστόρητο περιεχόμενο του γελοίου μανιφέστου. Θα σταθώ μόνο σε δυο φράσεις. Έγραψαν: «Τι κοινό μπορεί να ‘χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να ‘χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού». Θα το πω με παραδείγματα της δικής τους γλώσσας. Ο Τσε, ο Φιντέλ, ο Μάο, ο Χο Τσι Μινχ, ο Γκιαπ, ο Σαντίνο, ο Κάρλος Φονσέκα, ο Βελουχιώτης, ο Στάλιν, επικαλέστηκαν τον πατριωτισμό, χωρίς αυτόν δεν θα τους ακολουθούσε κανείς.
Απέναντι σε ένοπλο εχθρό και δυνάστη, η στρατιωτική οργάνωση, η στρατιωτικοποίηση και πειθαρχία είναι ο μόνος τρόπος. Την παθητική αντίσταση και τα ματσάκια με άνηθο, όταν ο εχθρός έχει πολυβόλα, ντουφέκια και κανόνια, τα δοκιμάσαν κι άλλοι αλλά ψωνίσανε από σβέρκο. Χωρίς τον Ελληνικό Στρατό οι Ιταλοί όντως θα τον πίνανε εκείνο τον καφέ στο Σύνταγμα. Τον ήπιαν τελικά μετά από πολλούς μήνες πικρό, ταπεινωμένοι και εξευτελισμένοι με τις πλάτες των Γερμανών, αφού πρώτα έσπειραν πτώματα όλα τα βουνά και μαυροφόρεσαν οι μανάδες τους από τη Σικελία ως τα σύνορα με την Αυστρία, κοντέψαμε να τους πετάξουμε στη θάλασσα, με την πολιτική ηγεσία του Μεταξά και τη στρατιωτική του Παπάγου.
Παρακάτω λένε: «Επιλέξαμε να πάμε στον δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα». Μα πώς θα μπορούσε να λείπει το κερασάκι με τους «πρόσφυγες»; Μόνο για την κλιματική αλλαγή δεν είπαν. Συνταγή για λαχανοντολμάδες γράφουν και σου μοστράρουν και προσφυγάκια. Τι ώρα είναι τους ρωτάς στην Αριστερά, πάλι για «πρόσφυγες» θα σου ρίξουν έναν δεκάρικο. Είναι μεγάλο το πρόβλημα; Όχι. Μια παρέα ιδεοληπτικά βλήματα κάνανε το κομμάτι τους. Ευτυχώς δεν τις πήραν γραμμή γρήγορα, διότι θα τις δέρνανε οι πολίτες σαν μουλάρια στο όργωμα. Το πρόβλημα δεν είναι αυτές. Μπορεί να πήξει λίγο μια μέρα το μυαλό τους και να θυμούνται ντροπιασμένες τις μαλακίες που έκαναν και τα φίδια που πίστευαν στα νιάτα τους. Όπως παλιός μαοϊκός γνωστός μου, καθοδήγηση στο Παρίσι, που διέγραψε έναν τύπο για να του φάει την γκόμενα. Τον συνάντησε στον δρόμο και του ζήτησε συγγνώμη έπειτα από 30 χρόνια.
Να παρακαλάνε μόνο αυτά τα ζαβά να μπλέξει ο Ερντογάν άσχημα με τους Κούρδους για καιρό, να μην του βγει και να μείνει απασχολημένος. Γιατί, αν έρθει κατά δω το βάρβαρο ασκέρι του, θα μάθουν κι αυτές κι ο κάθε Πετρόπουλος τι χρειάζεται ο πατριωτισμός, κι ο Στρατός, και το Ναυτικό και η Αεροπορία και το εν δυο.
Επειδή όμως και αυτές είναι προϊόν της ξεχαρβαλωμένης Παιδείας, για να περιορίσουμε κι εξαφανίσουμε τέτοιες ασελγείς συμπεριφορές σε βάρος του λαού και της Πατρίδας χρειάζεται επειγόντως, πλην της καταστολής της ακτιβιστικής ηλιθιότητας, μια μελλοντική πατριωτική ηγεσία να επαναφέρει την Παιδεία στον συνταγματικό της σκοπό, με τον Πατριωτισμό και τον σεβασμό στα εθνικά σύμβολα και στους ήρωες στο κέντρο του διδακτέου αξιακού κώδικα. Και μια συμβουλή: εάν όντως υπηρετείτε την υποκριτική τέχνη, κορίτσια, καλύτερα να μάθετε ραπτομηχανή, γιατί δεν… Πιο πιθανό είναι εγώ να κάνω καριέρα στο μόντελινγκ, παρά εσείς στην υποκριτική.
*Δικηγόρος – πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
www.neadexia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου