Φωτο: ΑΠΕ - ΜΠΕ
(Ανανεωμένο) Στον αστερισμό του επικοινωνιακού στρουθοκαμηλισμού κινείται η κυβέρνηση στα ελληνοτουρκικά. Ενόψει της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν, και των υπουργών Εξωτερικών, Δένδια – Τσαβούσογλου, οι αρμόδιοι παράγοντές της για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, όχι μόνον τηρούν σιγή ιχθύος για τις κλιμακούμενα επικίνδυνες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αλλά, αντίθετα, δείχνουν να επιδιώκουν να υποβαθμίσουν την ένταση που προκαλεί η Άγκυρα, μόνο και μόνο για να μην πάει στραβά η ελληνοτουρκική συνάντηση στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη.
Δεν λέει κανείς να υψώσει η κυβέρνηση πολεμικές ιαχές, αντίστοιχες με τις κορώνες της ως αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ούτε, βέβαια, να βγαίνει στα κάγκελα, όπως έκανε παράγοντάς της (ο οποίος, πάντως, δεν εγκαταστάθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, παρά τη σφοδρή επιθυμία του), και να καταγγέλλει κάθε λίγο και λιγάκι ότι τα τουρκικά αεροσκάφη έχουν κάνει “σουρωτήρι” με τις παραβιάσεις τους το ελληνικό FIR. Από αυτού του σημείου, όμως, μέχρι να τηρείται απόλυτη σιωπή, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση (!), για τις προκλήσεις του τουρκικού ερευνητικού σκάφους, που έφτασε σε απόσταση αναπνοής από τη Λίνδο της Ρόδου, καθώς και για τις αεροπορικές παραβιάσεις, και κυρίως για τις εικονικές αερομαχίες που κλιμακώνονται στο Αιγαίο (βλέπε πίνακα), η απόσταση είναι μεγάλη. Να σημειωθεί πως, από οι "εμπλοκές" (εικονικές αερομαχίες) εγκυμωνούν σοβαρούς κινδύνους για πρόκληση "ατυχήματος".
Κατ’ αυτό τον τρόπο δεν ξορκίζεται η – ποιοτικά, θεαματικά – αναβαθμισμένη προκλητικότητα της γείτονος, η οποία πλέον ολοφάνερα θέλει να δείξει ποιος είναι το αφεντικό στην περιοχή. Ούτε, βέβαια, δημιουργούνται έτσι ομαλές συνθήκες για μια ουσιαστική και παραγωγική συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν. Πολύ περισσότερο, δεν δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για “επανεκκίνηση” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως δηλώνει ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας. Κάτι που, ναι μεν άπαντες εύχονται, αλλά δεν φαίνεται να συμμερίζεται η ηγεσία της Άγκυρας, απέναντι στην οποία, προφανώς, η ελληνική ηγεσία, ειδικά κατά τη συνάντηση στη Νέα Υόρκη θα πρέπει να είναι άκρως προσεκτική, ώστε να αποφύγει τις παγίδες που – συνήθως – έστηνε τα προηγούμενα χρόνια η τουρκική αντιπροσωπεία.
Τρικλοποδιές
Επικοινωνιακά, πάντως, η εικόνα που εκπέμπει η Αθήνα, είναι αυτή της στρουθοκαμήλου. Διότι, όταν είναι σε γνώση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας (εκτός κι αν δεν ήταν) ότι το τουρκικό “Μπιλίμ-2” θα έβγαινε για να κινηθεί στις περιοχές που είχε “δεσμεύσει” η Άγκυρα, και μάλιστα έπλεε εντός της ελληνικής ΑΟΖ, μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, δεν μπορεί να εμφανίζεται ο υπουργός Εξωτερικών το προηγούμενο Σάββατο να κραδαίνει κλάδο ελαίας (και ορθώς), αλλά να προσποιείται ότι δεν συμβαίνει τίποτα σε μια - κρίσιμης σημασίας για την Ελλάδα - θαλάσσια περιοχή.
Δεν είναι, επίσης, φυσικό να προσπαθεί να διασκεδάσει τα μηνύματα που στέλνει ο Ερντογάν, όπως με την εμφάνισή του στο φόντο ενός χάρτη που παρουσιάζει ως τουρκικό το μισό Αιγαίο. Χαρακτηριστικά, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είπε σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα: “Είναι μερικά πράγματα τα οποία κάνει η Τουρκία και ειλικρινά δυσκολεύομαι να τα καταλάβω, ακόμα κι αν προσπαθώ να μπω στα «δικά της παπούτσια». Δηλαδή τι ωφελεί, π.χ. η φωτογράφηση του Προέδρου Ερντογάν μπροστά σε ένα χάρτη με τους οποίους κάποιος με ελεύθερη απόδοση εκλαμβάνει τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο ως κάτι μεταξύ μπλε και άσπρο, όπως θέλει να το ζωγραφίσει. Τι έννοια έχουν αυτά τα πράγματα για μια σοβαρή χώρα;”
Ελπίζουμε, να μην τα πιστεύει αυτά που λέγει ο κ.Δένδιας, ο οποίος λίγες ημέρες αργότερα πρόσθετε: “Η Ελλάδα επιθυμεί επανεκκίνηση και στις σχέσεις μας με την Τουρκία, από την οποία μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να προκύψουν. Είναι απολύτως ωφέλιμη η συνάντηση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως και η δική μου με τον ομόλογό μου , Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ενώ το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να δώσει ώθηση στη σχέση μας σε πολλούς τομείς”.
Προφανώς, είναι χρήσιμα και επιβεβλημένα όλα αυτά. Ωστόσο, σκόπιμο είναι να μην ξεχνά η νυν πολιτική ηγεσία της χώρας ότι η τουρκική πλευρά, όταν προ ετών επισκέφθηκε ο Τ.Ερντογάν την Ελλάδα, την τελευταία στιγμή επιχείρησε να ανατρέψει πλήρως το συμπεφωνημένο πρόγραμμα ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα, ενώ δόθηκαν ομηρικές μάχες με την τουρκική αντιπροσωπεία, προκειμένου να τηρηθούν οι σημαντικότερες γραμμές του. Είναι γνωστό, επίσης, ότι τα ίδια και πολύ χειρότερα είχε κάνει η τουρκική αντιπροσωπεία, όταν ο Τ.Ερντογάν, ως πρωθυπουργός της γείτονος τότε, είχε επισκεφθεί την Ελλάδα επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή. Ναι μεν, λοιπόν, είναι επιβεβλημένες οι “επιθέσεις αγάπης” προς την Τουρκία, ενόψει ενός τόσο σημαντικού ραντεβού, αλλά εξίσου σκόπιμο είναι να έχουν γνώσιν οι φύλακες.
Τεντώνει το σκοινί
Άκρως ενδιαφέρον είναι ότι την ίδια στιγμή που προβαίνει σε αυτές τις δηλώσεις ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, ο Τούρκος ομόλογός του, ενόψει της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν, έσπευσε να δώσει συνέντευξη σε ελληνική εφημερίδα (Καθημερινή), στέλνοντας σαφέστατα μηνύματα γύρω από το τι έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική αντιπροσωπεία στη Νέα Υόρκη.
Ως συνήθως, ο κ.Τσαβούσογλου εμφανίστηκε ως “περιστέρι της ειρήνης”, δηλώνοντας ότι οι δυο χώρες πρέπει να προβαίνουν εγκαίρως στα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποτρέπεται η πιθανότητα “επεισοδίων”. Βέβαια, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και διπλωμάτες του, τα τελευταία χρόνια μονίμως εμφανίζονται με πιο διαλλακτικές θέσεις. Ωστόσο, είναι άκρως αμφίβολο κατά πόσον μπορούν να επιβάλλουν τη γραμμή τους στην Προεδρία και πολύ περισσότερο να χαράξουν την εξωτερική πολιτική της γείτονος.
Ο ίδιος, μάλιστα, είπε πως θεωρεί ότι “με τη νέα κυβέρνηση θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για κάτι τέτοιο (σ.σ. επίλυση προβλημάτων)”, ενώ αντιπαρέβαλε τη σημερινή ατμόσφαιρα με την περίοδο της κυβέρνησης Τσίπρα, λέγοντας πως “τότε καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια για να μην κορυφωθεί η ένταση, όμως παρ’ όλα αυτά υπήρξαν και εντάσεις. Ωστόσο, δυστυχώς δεν καταφέραμε να διεξαγάγουμε συνομιλίες με τη συχνότητα που θα επιθυμούσαμε ”.
Στη συνέντευξή του, εκτός των άλλων, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών εστίασε στην Κύπρο. Εμφανιζόμενος αμετακίνητος στις σκληρές τουρκικές θέσεις, δήλωσε ρητά και κατηγορηματικά: “Θα συνεχίσουμε τις εργασίες μας (σ.σ. προκλήσεις των ερευνητικών και πολεμικών σκαφών στην Κύπρο) στα οικόπεδα, στα οποία μας έχει εξουσιοδοτήσει η ΤΔΒΚ (σ.σ. Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου, όπως ονομάζει τα κατεχόμενα η Τουρκία), μέχρι να βρεθεί μια κοινή λύση στο όλο ζήτημα (σ.σ. στο μοίρασμα των ενεργειακών πόρων της Κύπρου). Εμείς είμαστε υπέρ της εύρεσης μιας κοινώς αποδεκτής λύσης και της δίκαιης κατανομής”.
Αυτή η αποστροφή Τσαβούσογλου δείχνει ότι η Άγκυρα θα τραβήξει το σκοινί μέχρι το τέλος, ενώ παράλληλα θα επιχειρήσει να σύρει την Κύπρο και την Ελλάδα σε μια “άτυπη”, όπως είπε ο Τούρκος υπουργός, διάσκεψη, με στόχο να τις τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί. “Αυτή τη φορά η διαδικασία (σ.σ. για την επίλυση του Κυπριακού) θα πρέπει να είναι επικεντρωμένη στο αποτέλεσμα , και για να είναι, το έγγραφο των όρων αναφοράς θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο”, είπε. Και συμπλήρωσε: “Πρέπει να πάμε προς μιαν άτυπη διάσκεψη για να ξεκαθαρίσουμε αυτό που θα διαπραγματευθούμε . Σε αυτήν τη σύσκεψη όλες οι πλευρές πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη στάση τους γι’ αυτό το οποίο θα τεθεί υπό διαπραγμάτευση”.
Το λιγότερο στο οποίο αποσκοπεί η Άγκυρα με τις έως τώρα πειρατικές κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι να κάτσει στο τραπέζι του μοιράσματος των ενεργειακών πόρων της ανατολικής Μεσογείου και να έχει μερίδιο σε αυτούς, μέσω των ανδρείκελών της στα κατεχόμενα. Γι’ αυτό επιμένει να εμφανίζεται ως ο “πατερούλης” - ή ως “μητέρα πατρίδα, όπως συνηθίζουν να αυτοχαρακτηρίζονται στην Άγκυρα – των κατεχομένων κυπριακών εδαφών. Κι’ αυτό, παρά το γεγονός, ήδη από την εποχή Χριστόφια – Ταλάτ, Λευκωσία και κατεχόμενα είχαν συμφωνήσει ότι πρώτα θα λυθεί το Κυπριακό και μετά θα γίνει ο διαμοιρασμός των εσόδων. Στο μεταξύ, θα έχει δημιουργηθεί ένα ταμείο, στο οποίο θα μπαίνουν τα έσοδα από τις πωλήσεις του φυσικού αερίου, εφόσον αυτές υπάρξουν. Τώρα, όμως, η Άγκυρα, αν και για χρόνια σιωπούσε γι’ αυτό, ζητάει τον σχηματισμό μιας επιτροπής, η οποία θα αποφασίσει τα ποσοστά του μοιράσματος. Είναι προφανές ότι, τώρα που άνοιξε για τα καλά το ενεργειακό και γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή, δεν θέλει να μείνει απ’ έξω.
Αποστάσεις από την Κύπρο;
Ενώ, λοιπόν, η Τουρκία πιέζει υπέρμετρα την Κύπρο, η Αθήνα, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, δείχνει μάλλον να κρατάει αποστάσεις από τη Λευκωσία. Κατά τις ίδιες πηγές, μάλιστα, στέλνει το μήνυμα ότι “η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα συμπαρίσταται”. Κάτι που, υπό τις παρούσες συνθήκες, αρκετοί πολιτικοί παράγοντες στη μεγαλόνησο, το μεταφράζουν ως κοροϊδία.
Γενικότερα, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, η Αθήνα, εκτός του ότι δείχνει σαν να μην θέλει να εμπλακεί ενεργά στο Κυπριακό, παρουσιάζει εικόνα άγνοιας, έλλειψης στρατηγικής και ικανών προσώπων που θα το χειριστούν. Η εικόνα αυτή, υποστηρίζουν οι ίδιοι κύκλοι, έγινε ιδιαίτερα εμφανής κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού και της συνοδείας του στην Κύπρο, πριν από ενάμιση μήνα. Κάτι που, κατά τους ίδιους κύκλους, προκάλεσε ανησυχία στην κυπριακή ηγεσία.
Εκεί, μεταξύ των άλλων, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, σημειώθηκαν και ορισμένα κωμικοτραγικά παρατράγουδα, σπάνια για τα δεδομένα ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, όπως το Κυπριακό. Ειδικότερα, όταν κάποια στιγμή ετέθη ζήτημα ποιος θα συνοδεύσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη συνάντησή του με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, λέγεται ότι, προς έκπληξη των παρισταμένων, ξέσπασε τρικούβερτος καυγάς ανάμεσα στην επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, και τον σύμβουλο του κ.Μητσοτάκη, δημοσιογράφο, Δημήτρη Μητρόπουλο.
Ο κ.Μητρόπουλος, ο οποίος συνοδεύει τον πρωθυπουργό ως σύμβουλός του επί διεθνών θεμάτων, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, φέρεται να θέλει ο ίδιος να αναλάβει το Κυπριακό. Από τη μεριά της, η διπλωμάτης, κ.Παπαδοπούλου, στην οποία μάλιστα μερίδα πολιτικών της αντιπολίτευσης χρεώνει μαζικό πογκρόμ του υπουργείου Εξωτερικών από “φιλο-κοτζιακικούς” διπλωμάτες, φέρεται να βρίσκεται σε στενή επαφή με την Ντόρα Μπακογιάννη. Η επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, μαζί με την τελευταία, φέρονται, κατά τους ίδιους κύκλους, να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο στις υποθέσεις του υπουργείου. Τόσο, που δεν είναι λίγοι εκείνοι που λέγουν ότι υπερσκελίζουν τον κ.Δένδια. Ο οποίος, πάντως, φέρεται να έχει στήσει κιόλας γέφυρες με πολιτικούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άκρως εντυπωσιακό είναι πως το ίδιο λέγεται ότι έχει πράξει και η κ.Παπαδοπούλου με τουλάχιστον ένα πρόσωπο με αρκετή επιρροή περί τα διπλωματικά στον ΣΥΡΙΖΑ.
Περί άλλα τυρβάζουν
Εσχάτως, αποκαλύφθηκε ότι ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών, Δ.Ζώης, με έγγραφό του ζήτησε από όλες τις διευθύνσεις του υπουργείου να μην στέλνουν τα τηλεγραφήματά τους μόνον στον υπουργό, κ.Δένδια, και στο γραφείο του, αλλά και στο διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού, καθώς και στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Είναι, ίσως, η πρώτο φορά που γίνεται κάτι τέτοιο στο συγκεκριμένο υπουργείο. Ερμηνεύθηκε, δε, ως ένα ακόμη πλήγμα στον κ.Δένδια. Έτσι, πλέον, παραλήπτες των απορρήτων και άκρως απορρήτων τηλεγραφημάτων θα είναι μια ευρεία γκάμα προσώπων, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει και ο κίνδυνος των διαρροών. Ελπίζουμε το μέτρο αυτό να μην ισχύσει και για τα τηλεγραφήματα “ειδικού χειρισμού”.
Να σημειωθεί πως, συνήθως, όταν τα θέματα των τηλεγραφημάτων των πρεσβειών μας αφορούσαν το μέγαρο Μαξίμου, είτε αυτομάτως το ίδιο το διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού ήταν παραλήπτης, είτε με εντολή υπουργού, δίδονταν και εκεί τα τηλεγραφήματα. Όπως και να’ χει, όμως, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το ποιοι θα είναι οι παραλήπτες των άκρως απορρήτων και απορρήτων, ήταν ο υπουργός Εξωτερικών. Ωστόσο, αυτή η πρακτική που διαφύλαττε, εκτός των άλλων, το υπουργείο από “διαρροές”, τώρα καταργείται. Όλα αυτά δεν δείχνουν σοβαρή διαχείριση κρίσιμων υποθέσεων από ένα υπουργείο πρώτης γραμμής για τα εθνικά θέματα.
Τορπιλίζουν πάλι το Κυπριακό
Ενώ, λοιπόν, ακούγονται ακόμα οι φωνές από την Κύπρο για το ποιος “άνθρωπος” του πρωθυπουργού θα ασχοληθεί με το Κυπριακό, η Άγκυρα προωθεί συστηματικά τα σχέδιά της. Κάτι που εμφανώς προκύπτει από την πρόσφατη συνέντευξη Τσαβούσογλου, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι η Τουρκία:
1.Δεν θέλει τη λύση της διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας, κάτι που αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια τη βάση της συζήτησης για την επίλυση του προβλήματος. “Δεν θεωρούμε ορθή την επιβολή της ομοσπονδίας”, είπε. Και πρόσθεσε: “Στο παρελθόν πραγματοποιήσαμε εντατικές διαπραγματεύσεις. Όλες αφορούσαν την ομοσπονδία. Δυστυχώς, καμία από αυτές δεν μας οδήγησε σε επιτυχία. Στον Κραν- Μοντάνα σημειώθηκε η τελευταία αποτυχία. Έπειτα από αυτήν την αποτυχία υπάρχει ανάγκη για εξέταση εναλλακτικών επιλογών”.
2.Δεν θέλει την κατάργηση του απαράδεκτου καθεστώτος των εγγυήσεων, που άνοιξε την πόρτα στον “Ατίλλα”. “Ποιο είναι εδώ το πιο σημαντικό σημείο, αυτό που μέχρι σήμερα μας έχει οδηγήσει στην αποτυχία, κάτι που διαπίστωσα και στο Κραν-Μοντανά; Στην αρχή της διαδικασίας, στο ζήτημα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, την πρώτη ημέρα της διάσκεψης, κάναμε βήματα, καταθέσαμε προτάσεις. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι n ασφάλεια και οι εγγυήσεις ήταν το τελευταίο ζήτημα που θα συζητούσαμε”.
Ο κ.Τσαβούσογλου λέει μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα. Διότι, ακριβώς στο θέμα των κατοχικών στρατευμάτων και των εγγυήσεων ήταν που στριμώχτηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, με αποτέλεσμα η τουρκική πλευρά να τινάξει στον αέρα τη Διάσκεψη. Πάντως, η άποψη Τσαβούσογλου ότι το θέμα των εγγυήσεων θα έπρεπε να είναι τελευταίο, συμπίπτει με αυτήν της κ.Μπακογιάννη, η οποία με το ίδιο “επιχείρημα” κατηγορούσε τον κ.Κοτζιά, επειδή έθετε ως κύριο, αυτό το ζήτημα.
3.Θα τορπιλίσει κάθε διαπραγμάτευση για το Κυπριακό, δεδομένου ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω στο φλέγον ζήτημα της ασφάλειας και του καθεστώτος εγγυήσεων. “Είναι ζήτημα ευαίσθητο για όλους και για τον τουρκοκυπριακό λαό”, είπε ο κ.Τσαβούσογλου. Και συμπλήρωσε: “Η ελληνοκυπριακή πλευρά μας δηλώνει ότι επιθυμεί το τέλος των εγγυήσεων. Ωστόσο, η τουρκοκυπριακή πλευρά επιθυμεί τη διατήρησή τους. Εφόσον το γνωρίζουμε αυτό, το να θεωρούμε ότι η ασφάλεια και οι εγγυήσεις είναι το μοναδικό πρόβλημα ή το να δηλώνουμε μηδέν ασφάλεια-μηδέν εγγυήσεις, δεν είναι ρεαλιστική άποψη”.
Ο κ.Τσαβούσογλου και πάλι ψεύδεται, δεδομένου ότι η ελληνική πλευρά στο Κρανς Μοντανά, ναι μεν ζήτησε την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και την κατάργηση του καθεστώτος εγγυήσεων, αλλά κατέθεσε αναλυτικά και εμπεριστατωμένα σχέδια, με διεθνείς και εγχώριες εγγυήσεις και διασφαλίσεις, και για τους δυο πληθυσμούς της Κύπρου. Όλα αυτά, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών προσποιείται ότι τα αγνοεί. Ας ρωτήσει, τότε, τον – φημισμένο, όχι και τόσο για τις φιλελληνικές θέσεις του – τότε ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, Νορβηγό, Μπάρθ Αϊντα, για να του τα θυμίσει.
4.Δεν θα αποχωρήσει ποτέ από την Κύπρο, και θα συνεχίσει να οικοδομεί τις απαράδεκτες αξιώσεις της επί της μεγαλονήσου. “Στο θέμα των υδρογονανθράκων – εξήγησε - εάν δεν υπήρχαν οι τουρκικές εγγυήσεις, n ελληνοκυπριακή πλευρά δεν θα παραχωρούσε ποτέ στην τουρκοκυπριακή πλευρά το δικαίωμα που της αναλογεί. Σε κάθε περίπτωση, αν δεν υπήρχαν οι εγγυήσεις της Τουρκίας, τα δικαιώματα του τουρκοκυπριακού λαού θα είχαν καταπατηθεί. Γι’ αυτό το λόγο , κατά τη δική μου άποψη, υπάρχει σήμερα περισσότερη ανάγκη για τις εγγυήσεις παρά ποτέ. Επίσης, να υπενθυμίσω ότι στο Κραν-Μοντανά παρουσιάσαμε την αναγκαία ευελιξία σε αυτό το ζήτημα , ωστόσο η άλλη πλευρά οπισθοχώρησε ”.
Και εδώ ψεύδεται ο κ.Τσαβούσογλου, διότι αυτές ακριβώς τις προβλέψεις που είχε συντάξει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες (κεκτημένο Γκουτιέρες), απέφυγε, όπως ο διάβολος το λιβάνι, να προσυπογράψει. Και αυτός, εκτός των άλλων, ήταν ένας βασικός λόγος που οδηγήθηκε η Διάσκεψη σε ναυάγιο.
5.Θα φοράει διαχρονικά φέσι στα κατεχόμενα, τα οποία θα αντιμετωπίζει ως αποικία της, και τους πολιτικούς τους, ως αχυρανθρώπους της. “Ως Τουρκία – είπε - είμαστε εγγυήτρια δύναμη και λαμβάνουμε υπόψη μας τα αιτήματα του τουρκοκυπριακού λαού. Το σημαντικό δεν είναι η άποψη των πολιτικών ή κάποιου ατόμου (σ.σ. Ακιντζί) αλλά n κοινή συνισταμένη της τουρκικής πλευράς .
Παραβιάσεις του ελληνικού FIR από τουρκικά αεροσκάφη το τελευταίο διάστημα
20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 3 (από τα CN-235 – κατασκοπευτικό αεροσκάφος, το οποίο, υποτίθεταιμ πετάει για λογαριασμό του ΝΑΤΟ)
19 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 1
18 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 32 (οι 31 από CN-235)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 1
17 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 6 (όλες από μαχητικά αεροσκάφη)
16 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 33
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 1
13 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 4
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 3
12 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 1
11 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 5
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 1
10 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 50 (30 από CN-235 και 20 από μαχητικά)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 3
9 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 15
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 2
6 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 14
5 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 33 (όλες από CN-235)
3 09 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 25
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 1
28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 56 (39 από F16 και 17 από CN-235)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 5
Υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά: 4
27 08 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 55 (όλες από τα μαχητικά)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 19
26 08 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 40 (όλες από μαχητικά)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 2
Υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά: 4
23 08 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 9
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 1
21 08 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 70 (45 από F16 και 25 από CN-235)
ΕΜΠΛΟΚΕΣ : 2
20 08 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 1
19 08 2019
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ : 6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου