https://kourdistoportocali.com/news-desk/deutsche-bank-megalos-adelfos-sti-poria-tou-chrimatos-lavrentiadi-kyriakidi-se-politika-prosopa/
Oι πολιτικοί, τα πρόσωπα των ΜΜΕ και οι μυστηριώδεις εξαγορές
Παρακολουθούμε διαρκώς αποκαλύψεις για τον ρόλο του Manolo Petsitis και του κύπριου δικηγόρου Αρτεμίου χωρίς όμως να προβάλλεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι σύμφωνα με τις εως τώρα αποκαλύψεις ο επιχειρηματίας που βρίσκεται στη σκιά είναι ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, συνεταίρος του εξαφανισμένου Πέτρου Κυριακίδη.
Μία από τις προφανείς διαπιστώσεις στη πορεία Λαυρεντιάδη-Κυριακίδη είναι ο ρόλος-κλειδί της Deutsche Bank στη διαδρομή του χρήματος Λαυρεντιάδη-Κυριακίδη και κυρίως εάν ανάμεσα στις απολήξεις του βρίσκονται πολιτικά πρόσωπα (ή και συγγενικά τους).
Η αντίστροφη μέτρηση για τον κ. Λαυρεντιάδη ξεκίνησε όταν τέθηκε στο στόχαστρο της Τράπεζας της Ελλάδος και της Αρχής για την καταπολέμηση του βρώμικου χρήματος αφού μπλοκαρίστηκαν περιουσιακά του στοιχεία για υπεξαίρεση ύψους 51 εκατομμυρίων ευρώ από την Proton Bank.
Μιας τράπεζας της οποίας το 31,31% ο επονομαζόμενος λόγω του ενδιαφέροντος του για τον Ολυμπιακό ως Λούα Λούα (σ.σ. από τον γνωστό ποδοσφαιριστή του ΟΣΦΠ και τα αρχικά του ονοματεπώνυμου του) αγόρασε στις 30 Δεκεμβρίου του 2009 έναντι 70.5 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο κ. Λαυρεντιάδης επέστρεψε αυτά τα 51 εκατομμύρια ευρώ εισάγοντάς τα τελικά από τη Σιγκαπούρη και όχι από την Ελβετία, όπως είχε αρχικά ειπωθεί. Το έμβασμα εστάλη από μια νέα άγνωστη εταιρεία του. Η µεταφορά έγινε από λογαριασµό της υπεράκτιας εταιρείας Cruise Intertrade ltd με έδρα τα νησιά Cayman σε λογαριασµό της στην Deutsche Bank Σιγκαπούρης, στη συνέχεια τα χρήµατα µεταφέρθηκαν στην Deutsche Bank Φραγκφούρτης (όπου επίσης διατηρεί λογαριασµό), για να καταλήξουν στην Proton προκειµένου να καλυφθεί το «άνοιγµα» των 51 εκατοµµυρίων ευρώ. Το ποσό κατατέθηκε σε τρεις λογαριασµούς τριών εταιρειών, όπως είχε γίνει η συµφωνία και ειδικότερα «έσπασε» στα ποσά των 23,7 εκατ. ευρώ, 17,1 εκατ. και άλλα 9,6 εκατοµµυρίων.
Ο Οικονομικός Εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης ζήτησε µε την επιστροφή των χρηµάτων να πιστοποιηθεί ότι το συγκεκριµένο ποσό κατατέθηκε όντως για λογαριασµό του κ. Λαυρεντιάδη.
Πράγματι ως εκπρόσωπος της εταιρείας εμφανίζεται ο κ. Μπέρναρντ Βέμπερ, ο οποίος βεβαιώνει ότι η υπεράκτια εταιρεία Cruise Intertrade κατέβαλε για λογαριασμό του κ. Λαυρεντιάδη το συγκεκριμένο ποσό.
Το γνήσιο της υπογραφής του συγκεκριµένου άνδρα βεβαιώνεται από συμβολαιογραφείο της Σιγκαπούρης.
Σύµφωνα µε δηµοσίευµα της γερµανικής εφηµερίδας «Suddeutsche Zeitung» ερωτήθηκε η γερµανική τράπεζα στη Φραγκφούρτη αν διεξάγεται έρευνα περί αποδοχής εκεί «µαύρου» χρήµατος αλλά δεν υπήρξε αντίστοιχη απάντηση.
Σύμφωνα πάντως με δικαστικές πηγές η εισροή χρημάτων από κράτη που συνήθως δεν δέχονται αιτήματα δικαστικής συνδρομής έχει τη δική της σημασία.
Πάντως, η επιστροφή των χρημάτων αυτών στην Proton δεν κλείνει το σύνολο της υπόθεσης καθώς υπάρχουν ακόμη 650 εκατομμύρια ευρώ που εκταμιεύτηκαν ως δάνεια με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες από την Τράπεζα προς τις εταιρείες που συστάθηκαν τις περισσότερες φορές με αποκλειστικό στόχο να «αγοράσουν» τις θυγατρικές της Alapis.
Στο στόχαστρο των Αρχών θα βρεθεί η πώληση των 8 θυγατρικών της Alapis έναντι 144 εκατομμυρίων ευρώ, το καλοκαίρι του 2010, προκειμένου να επικεντρωθεί η μητρική εταιρεία στον τομέα του φαρμάκου.
Το κουβάρι της υπόθεσης ξεκίνησε να ξετυλίγεται από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Ενα Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης του οποίου ποσοστό 9.62% είχε εξαγοράσει ο επιχειρηματίας από το Χ.Α..
Σε μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης των «δύσκολων» οικονομικών, ο κ. Λαυρεντιάδης, δύο μήνες μετά την αγορά των μετοχών της Proton Bank επαναγόρασε τη Νεοχημική αντί 149 εκατ. ευρώ.
Στις αρχές του Μάρτη του 2010 οι ελεγκτές της τράπεζας της Ελλάδος έγραφαν ότι το τίμημα για την απόκτηση της Proton «καταβλήθηκε διαμέσου διαφόρων τραπεζών και εταιρειών του ομίλου και συμπερασματικά φαίνεται ότι πηγή προέλευσης του τιμήματος αποτελούν τα δάνεια».
Οι ίδιοι γράφουν επίσης ότι: «…οι λογαριασμοί του Λ.Λ. στις τράπεζες συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με λογαριασμούς των εταιρειών Blue Island Properties. Dall, WGR Worldwide, WGR Global, WGR Universal, ELFE, Alapis και ΒΦΛ.
Μεταξύ των λογαριασμών αυτών γίνεται διακίνηση μεγάλων ποσών, χωρίς προφανή σκοπό, με σκοπό να καθίσταται δυσχερής η αντιστοίχιση των πραγματικών εκροών με τις εισροές».
Από τη μεριά του ο κ. Λαυρεντιάδης παρά το θόρυβο που οι αποκαλύψεις αυτές δημιούργησαν εξακολουθεί να υπερασπίζεται την αθωότητά του και διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση πως «δεν έχει τίποτα να φοβηθεί».
Ο κ. Λαυρεντιάδης ήθελε η Alapis να επικεντρώσει της δραστηριότητες της στον κλάδο του φαρμάκου και να απεμπλακεί από τις άλλες εταιρείες. Ετσι, λοιπόν, αποφασίστηκε -με την εισήγηση της Deutsche Bank που είχε προσληφθεί ως σύμβουλος- η διοίκηση της εταιρίας να προχωρήσει σε αποσχίσεις των θυγατρικών εταιρειών της. Ωστόσο, το σύνολο σχεδόν των θυγατρικών εξαγοράστηκαν από εταιρείες, στις οποίες βασικοί μέτοχοι ήταν συνεργάτες του κ. Λαυρεντιάδη και στελέχη της Alapis, ενώ ο βασικός τους χρηματοδότης ήταν η Proton Bank.
Αίσθηση προκαλεί πάντως µεταξύ των εγγράφων της δικογραφίας και αίτηση εµπλεκοµένου στην υπόθεση και συγκεκριµένα του Τρύφωνα Κολλίντζα (πρώην ανώτατου στελέχους της Proton) ο οποίος επίσης έχει κληθεί ως ύποπτος από τον εισαγγελέα ∆ραγάτση.
Ο συγκεκριµένος ζητεί από το Συµβούλιο Πληµµελειοδικών να αρθεί το πάγωµα των λογαριασµών του και επικαλείται σε σηµείο της αίτησής του τα εξής, σε σχέση µε την προέλευση των 701 εκατ. ευρώ µε τα οποία δανειοδοτήθηκαν οι εταιρείες Λαυρεντιάδη:
«…το σηµαντικότερο είναι ότι τα χρήµατα δεν ανελήφθησαν από τα διαθέσιµα της τράπεζας, δηλαδή από τις καταθέσεις των ιδιωτών, αλλά αντιθέτως, σχεδόν εξ ολοκλήρου ελήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και μάλιστα µε το χαμηλότατο επιτόκιο του 1%…».
Οπως αναφέρεται και στο πόρισμα οι εξαγορές πραγματοποιήθηκαν με διαδικασίες εξπρές, με συνέπεια να εμφανίζονται πολλές παρατυπίες.
Οι αγοραπωλησίες έγιναν με δάνεια που παραχώρησε η υπό τον έλεγχο του κ. Λαυρεντιάδη Proton Bank στους αγοραστές.
Σε μια μάλιστα περίπτωση που οδήγησε σε συλλήψεις στελεχών του κ. Λαυρεντιάδη και σε διαμαρτυρίες εργαζόμενων που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, ο κ. Κωνσταντίνος Μπαλλής αγόρασε από την Alapis τις εταιρείες Γερολυμάτος Cosmetics και Beautyworks (η Beautyworks που δημιούργησε η Τζένη Μπαλατσινού πουλήθηκε στην Alapis του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη το 2009 έναντι 1,5 εκατομυρίου ευρώ με την συμφωνία ότι η ίδια θα παραμείνει στην θέση της γενικής διευθύντριας), και για το σκοπό αυτό έλαβε ομολογιακό δάνειο ύψους 77,2 εκατομμυρίων ευρώ από την Proton. Τις ενέταξε δε στην ομπρέλα της Ballis Home Care.
Οι κ.κ Λαυρεντιάδης και Μπαλλής βρίσκονται κατηγορούμενοι και η Νέα Proton Bank εμφανίζεται να ζητάει τα χρήματά της πίσω. Οπως αναφέρεται δε στο εξώδικο που έστειλε η τράπεζα στην Ballis Home Care, η εταιρεία έχει μεταβιβάσει παράνομα το σύνολο των μετοχών στην Mideas Holdings Limited, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Αλλο, χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως προκύπτει από το πόρισμα, είναι η περίπτωση της έκδοσης του ομολογιακού δανείου της εταιρείας Rovinvest, του κ. Σοφοκλή Ρόβη, η οποία εξαγόρασε στις 9 Ιουνίου 2010 τις Provet και Κτηνιατρική Προμηθευτική. Η Rovinvest στις 7 Ιουνίου διατύπωσε αίτημα χρηματοδότησης, το οποίο απέστειλε την επομένη μέσω fax στην Proton Bank. Το δάνειο ύψους 57,6 εκατομμυρίων ευρώ εγκρίθηκε την ίδια ημέρα και την επομένη εκταμιεύθηκε.
Οπως αναφέρουν οι ελεγκτές στη συγκεκριμένη περίπτωση η χορήγηση του δανείου αποφασίστηκε χωρίς εισήγηση, καθώς αυτή κατατέθηκε μία εβδομάδα μετά, πολλά από τα πιστοποιητικά που προβλέπονται ως όρος για τη χορήγηση ομολογιακού δανείου δεν είχαν κατατεθεί.
Ωστόσο, αυτή η περίπτωση δεν είναι η μοναδική καθώς τις ίδιες ημερομηνίες και πραγματοποιήθηκαν και άλλες παρόμοιες συναλλαγές όπως η εξαγορά της Alapis Medical & Diagnosis από τη Novo Atreus του κ. Γιάννη Μπαϊλάν, η εξαγορά της Μεντιτέκ από την First Aid Care, η οποία συστήθηκε λίγες ημέρες πριν της εξαγορά από τον κ. Αντώνη Ρογκόπουλο.
Και φυσικά η εταιρεία Devtec του Παντελή Ντεβετζή που πήρε δάνειο 57 εκατομμυρίων ευρώ για να εξαγοράσει την Gerolimatos Animal Health, αίτημα που κατατέθηκε την 8η Ιουνίου, με το ποσό να εκταμιεύεται την επόμενη ημέρα.
Ο,τι ακριβώς έγινε και για τα 72 εκατομμύρια του κ. Κώστα Μπαλλή για την εξαγορά της Γερολυμάτος Cosmetics από την Ballis Personal and Home Care.
Τα χρήματα που έφυγαν από τα ταμεία της τράπεζας ως δάνεια έφταναν το ποσό των 524 εκατομμυρίων ευρώ και από αυτά τα 490 εκατομμύρια ευρώ κατέληξαν στην Alapis.
Συμπερασματικά, λοιπόν, ο κ. Λαυρεντιάδης έσπασε της εταιρεία σε κομμάτια, τη μοίρασε σε φίλους και συνεργάτες, με δάνεια από την Proton Bank και τα λεφτά μεταφέρθηκαν στη δική του τσέπη.
Οσοι είχαν επισκεφθεί το ιδιαίτερο γραφείο του επιχειρηματία κοντά στη λεωφόρο Συγγρού, γνωρίζουν πως αυτός συνήθιζε να το επισκέπτεται μετά το μεσημέρι, αφού διέκοπτε την καθημερινή ιατρικής φύσης εκγύμνασή του ώστε να μπορεί να εργαστεί απρόσκοπτα.
Εκεί έμενε έως τις 2 ή 3 τα ξημερώματα, μέσα σε ένα χώρο γεμάτο από τη μεγάλη του αγάπη, τα έργα τέχνης που έχει. Εκεί όμως υπήρξε και το στρατηγείο του από το οποίο ξεκίνησε μια απίστευτη ανάπτυξη κι ένα πρωτότυπο κύμα εξαγορών στα media, το ποδόσφαιρο, τις τέχνες, τη χημική βιομηχανία και τις τράπεζες.
Ο ίδιος, σθεναρά αρνιόταν μέχρι πρόσφατα την επιχειρηματική σύνδεσή του με τον φίλο (και τέως φυσικοθεραπευτή του) κ. Πέτρο Κυριακίδη. Οπως και να έχει πάντως, ο τελευταίος ενεργώντας παράλληλα με τον κ. Λαυρεντιάδη και δίχως προηγουμένως να έχει την οικονομική επιφάνεια, εξαγόρασε μια σειρά ΜΜΕ.
Την ίδια στιγμή ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης διατράνωνε τις στενές του σχέσεις με το αμερικανικό κατεστημένο, χρηματοδότησε έδρα Νοτιοανατολικών Ευρωπαϊκών Σπουδών στην Ουάσινγκτον, συνέτρωγε με τον Τζορτζ Μπους και τον Μπαράκ Ομπάμα ενώ καθήκον του κάθε πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα ήταν να έχει άριστες σχέσεις μαζί του. Παράλληλα, από τη μεριά του συζητήθηκε πολύ το ενδεχόμενο αγοράς του Ολυμπιακού αφού προηγουμένως είχε αγοραστεί το 50% της εταιρείας που εκμεταλλεύεται το στάδιο Καραϊσκάκη από τον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη.
Η σημαντικότερη κίνησή του στο χώρο των ΜΜΕ ήταν η εξαγορά σημαντικού ποσοστού της εταιρείας «Πήγασος» από την οικογένεια Μπόμπολα, μέσω της οποίας ο επιχειρηματίας ήθελε να αποκτήσει και πρόσβαση στο Mega ενώ μεγάλη συζήτηση υπήρξε ως προς την επιθετική εξαγορά της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία».
Συνολικά το δίδυμο Λαυρεντιάδη – Κυριακίδη αγόρασε σχεδόν τα πάντα. Την εφημερίδα Athens News και το περιοδικό Free από τον ΔΟΛ, τις εφημερίδες Espresso και Ισοτιμία καθώς και αρκετά περιοδικά από τον όμιλο Βαρδινογιάννη, τον Flash και το TV Magic από τον κ. Κόκκαλη, το 49% της εφημερίδας Veto του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, την εφημερίδα Σφήνα του Σπύρου Καρατζαφέρη, το κανάλι 10 από τον δημοσιογράφο Γιώργο Τράγκα, μειοψηφικό πακέτο του Σκάι, κ.λπ.
(Εκτός από θρησκευτικά βιβλιοπωλεία και βιολογικά μανάβικα ο Πέτρος Κυριακίδης είχε πλήθος επιχειρήσεων μέσων μαζικής ενημέρωσης στο χαρτοφυλάκιο των επενδύσεών του. Η προσέγγιση και η γνωριμία Λαυρεντιάδη με τον χώρο των μέσων ενημέρωσης, ξεκινάει στο τέλος του 2008. Ο Κυριακίδης διατηρούσε ποσοστά σε πλήθος εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενημέρωσης – σε κάποια συνεχίζει να έχει ποσοστό ιδιοκτησίας. Μεταξύ αυτών κατείχε ποσοστό 10,14% της Χ.Κ. Τεγόπουλος που εξέδιδε την “Ελευθεροτυπία”, 12,53% της Πήγασος, που εκδίδει το Εθνος και την Ημερησία, καθώς και 33,33% της εταιρείας που εκδίδει το Ποντίκι. Ο Κυριακίδης διατηρούσε το πλειοψηφικό πακέτο στην Daily Press Magazines – Εspresso Κύπρου, την Ημερήσιος Τύπος (Espresso, Espresso της Κυριακής), την Ημεροσκόπος (ραδιοφωνικός σταθμός Flash), τη Myenpi (Athens News), την ΑΔΕΛΕ (Ισοτιμία) καθώς και τη ΝΕΠ (περιοδικά L’Οfficiel, Olive, Parents, Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια και αρκετά άλλα).)
Η τύχη πολλών από αυτά τα media είναι σήμερα γνωστή αφού έβαλαν λουκέτο.
Ο κ. Λαυρεντιάδης αποτελεί ένα από τα σπάνια success stories της ελληνικής αγοράς. Είναι ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας ο οποίος στα 18 του χρόνια ανέλαβε -μετά το θάνατο του πατέρα του Βασίλη- τις τύχες της μικρής εταιρείας Νεοχημική, με έδρα την περιοχή του Ρέντη. Σε αυτήν την πόλη, ο πρόσφυγας από την Μικρά Ασία πατέρας του αποτελούσε έναν τοπικό ήρωα. Μόλις στα 21 χρόνια του κι ενώ ξεκινούσε παράλληλα με τη δουλειά του να σπουδάζει, του εκδηλώθηκε μια σπάνια ρευματοπάθεια. Τότε μπαίνει στη ζωή του ο φυσικοθεραπευτής Πέτρος Κυριακίδης. Η σχέση των δύο σφυρηλατείται και από τότε γίνονται αχώριστοι, καθώς και με τον γιο του κ. Κυριακίδη.
Σύντομα η Νεοχημική άρχισε να γιγαντώνεται και να εξαγοράζει αρκετές επιχειρήσεις, όπως η Hoechst και η Henkel και τελικά μπήκε στο Χρηματιστήριο το 2003. Δυο χρόνια αργότερα, πακέτα μετοχών της εταιρείας άρχισαν να μεταβιβάζονται σε ξένους θεσμικούς.
Το 2008, η Νεοχημική πουλήθηκε στην Carlyle Group αντί 700 εκατ. ευρώ, με την τιμή τής μετοχής να φτάνει τα 19 ευρώ, την ώρα που είχε εισαχθεί αρχικά στο Χρηματιστήριο με τιμή 1,39 ευρώ.
Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, ο «πιστιρικάς» όπως τον φώναζαν Λαυρέντης περνά στο χώρο των φαρμακευτικών βιομηχανικών ειδών μετά τη συγχώνευση τεσσάρων μικρών εταιρειών (Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Elpharma) για να δημιουργήσει την Alapis.
Σε τρία χρόνια η εταιρεία γίνεται η πιο κερδοφόρος στην ελληνική αγορά με 1 δισ. Ευρώ πωλήσεις. Κατόπιν ο κ. Λαυρεντιάδης ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τη θέση του προέδρου της Alapis για να ιδρύσει μαζί με άλλους επιχειρηματίες και θεσμικούς επενδυτές private equity fund. Το fund με την επωνυμία, Lamda Partners, επενδύει κυρίως στην Ελλάδα στους κλάδους της υγείας, της βιομηχανίας και του real estate.
Νωρίτερα, το 2006, ο κ. Λαυρεντιάδης ανακηρύχθηκε ως επιχειρηματίας της χρονιάς στην τελετή των πρώτων ελληνικών βραβείων του διαγωνισμού «Entrepreneur of the Year». Ο επιχειρηματίας ποτέ δεν έκρυψε τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ ενώ δεν είναι τυχαία και η τοποθέτηση του τέως πρέσβη των ΗΠΑ Ντάνιελ Σπέκχαρντ στη θέση του προέδρου στην Proton Bank.
(Οι σχέσεις του επιχειρηματία με τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντοτε ιδιαίτερα ισχυρές είναι κάτι που ο ίδιος ποτέ δεν έκρυψε, επισφραγίστηκαν επισήμως την 7η Δεκεμβρίου 2009 στο κτίριο “Αρίων” του Αστέρα Βουλιαγμένης. Στη δεξίωση για την παρουσίαση της έδρας Μελετών Νοτιοανατολικής Ευρώπης Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στο think tank της Ουάσιγκτον, Center for Strategic and International Studies, παρευρέθη πλήθος κόσμου καθώς και εκλεκτοί προσκεκλημένοι ομιλητές.
Ανάμεσά τους, ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Σαμ Ναν και ο πρώην υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Τζον Χαμρ. Ασφαλώς, ως αδιαμφισβήτητος αστέρας του ΔΣ ξεχωρίζει ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ επί προεδρίας Νίξον, Χένρι Κίσινγκερ.)
Σήμερα, πάντως, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Κανένας από τους Αμερικάνους φίλους του δεν θέλει να θυμάται αυτήν την περίοδο, ούτε κανένας από τους πολιτικούς που κάποτε συνωστίζονταν στο γραφείο του πέμπτου ορόφου στην αερογέφυρα του νέου Κόσμου, κοντά στη Συγγρού κάλεσε τον «φίλο Λαυρέντη» για συμπαράσταση. Κι αυτό διότι στη χώρα μας το «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται» ουδέποτε έχασε τη σημασία του.
Αξιοσημείωτη είναι η σχέση Λαυρεντιάδη – Εκκλησίας, καθώς ο ίδιος έχει επανειλλημένα δηλώσει βαθιά θρησκευόμενος, ενώ συνήθιζε να κυκλοφορεί με ιδιωτικό αεροσκάφος τύπου Learjet, για να διευκολύνει τις μετακινήσεις του και τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες ανά τον κόσμο. Χαρακτηριστικό ήταν αυτό που είχε κατά καιρούς διαρρεύσει από το περιβάλλον του, ότι δηλαδή “Ο μόνος θεσμός, με τον οποίο θέλει να συνδιαλέγεται στην Ελλάδα είναι η Εκκλησία”.
Panama Papers>Ο αδέσμευτος λογαριασμός του φυγόδικου Κυριακίδη
Στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας ο κύπριος επιχειρηματίας Πέτρος Κυριακίδης είχε ξεκινήσει να αγοράζει ό,τι κινούνταν τότε στα μίντια. Λίγα χρόνια αργότερα ο πρώην στενός συνεργάτης του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη εξαφανίστηκε από την Ελλάδα για την υπόθεση-σκάνδαλο των επισφαλών δανείων ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ της Proton Bank. Θρυλείται δε ότι ο κ. Κυριακίδης «απέδρασε» από τη χώρα ντυμένος ιερέας τον Δεκέμβριο του 2012 και έκτοτε καταζητείται καθώς έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα σύλληψής του. Σύμφωνα με εισαγγελικό πόρισμα ο Κυριακίδης έλαβε δάνεια ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ για εταιρεία του από την Proton χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις ή εξασφαλίσεις και ενώ η εταιρεία βρισκόταν σε δυσμενή οικονομική κατάσταση και στερούνταν ρευστότητας.
Όπως απεκάλυψε ο δημοσιογράφος Χάρης Καρανίκας στο Protagon στη νέα διαρροή των Panama Papers, o Κυριακίδης ήταν ο κρυφός ιδιοκτήτης μίας ανώνυμης παναμέζικης offshore με τραπεζικό λογαριασμό στο ελβετικό παράρτημα της Deutsche Bank, o οποίος περιείχε για χρόνια μετά την εξαφάνισή του χρήματα. Συγκεκριμένα, ο λογαριασμός της παναμέζικης offshore του με την επωνυμία Gemi Capital Inc. δεσμεύθηκε το 2015, με καθυστέρηση δύο χρόνων από τότε που εκδόθηκε το διεθνές ένταλμα σύλληψης – γεγονός που παρείχε ενδεχομένως όλο τον απαραίτητο χρόνο για μεταφορές και αξιοποίηση των κεφαλαίων που φιλοξενούνταν στον εν λόγω λογαριασμό.
Ιούλιος 2016.
«Αγαπητή Μαρί-Άντζι,
Λάβετε υπόψη σας πως πρόσφατα ανακάλυψα ότι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της Gemi Capital Inc. έχει κάποια προβλήματα με τις αρχές και θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου στη Νότια Αμερική… Μιμόζα»
Τρεις μήνες μετά τα πρώτα δημοσιεύματα για τα Panama Papers τον Απρίλιο του 2016, οι υπάλληλοι της Mossack Fonseca, απ’ όπου διέρρευσαν τα 11,5 εκατομμύρια έγγραφα, πασχίζουν να βρουν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες των offshore που είχαν συστήσει και διαχειρίζονταν. Από ελέγχους που είχαν πραγματοποιήσει στα εσωτερικά τους αρχεία, είχαν βρει ότι δεν είχαν στοιχεία για την πλειοψηφία των offshore, ενώ σύμφωνα με τους νόμους για το ξέπλυμα χρήματος και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, θα έπρεπε να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στη θέση να ενημερώσουν τις αρχές για τα ονόματα των πραγματικών ιδιοκτητών.
Έτσι, στην προσπάθειά τους να μαζέψουν ό,τι μπορούν, έρχονται σε επαφή με τους μεσάζοντες συνεργάτες τους ανά τον πλανήτη ζητώντας τους έγγραφα και αποδείξεις για τα πρόσωπα πίσω από τις εταιρείες. Οι μεσάζοντες ήταν άλλα δικηγορικά ή λογιστικά γραφεία που βρίσκονταν ανάμεσα στους πραγματικούς ιδιοκτήτες και την Mossack Fonseca.
Η Μιμόζα, που υπογράφει το παραπάνω μήνυμα, ήταν υπάλληλος σε ένα από τα εκατοντάδες γραφεία-μεσάζοντες που συνεργάζονταν με την Mossack Fonseca για την σύσταση και διαχείριση offshore: την Gestrust SA με έδρα την Ελβετία. Η αλληλογραφία μεταξύ του ελβετικού γραφείου και της Mossack Fonseca εντοπίστηκε ανάμεσα στα 1,2 εκατομμύρια αρχεία της νέας διαρροής των Panama Papers που έλαβε η γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung και μοιράστηκε με την Διεθνή Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και δεκάδες συνεργαζόμενα μέσα ενημέρωσης – με το Protagon αποκλειστικά για την Ελλάδα.
O άγνωστος ιδιοκτήτης Στην αρχική διαρροή των Panama Papers που δημοσιεύθηκε το 2016 δεν υπήρχαν στοιχεία για τον πραγματικό ιδιοκτήτη της Gemi Capital Inc. Όπως φαίνεται στην δημόσια προσβάσιμη βάση του ICIJ (offshoreleaks.icij.org) η Gemi Capital με έδρα τον Παναμά ιδρύθηκε το 2007 και οι μετοχές της ήταν ανώνυμες (bearer shares). Αυτός δηλαδή που είχε στην κατοχή του τα χαρτιά είχε στην κατοχή του και τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας. Ποιος ήταν ο πραγματικός ιδιοκτήτης γνώριζε το γραφείο της Μιμόζας στην Ελβετία. Όταν οι υπάλληλοι της Mossack Fonseca ρώτησαν το ελβετικό γραφείο τον Ιούλιο του 2016, η Μιμόζα προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τον ίδιο τον ιδιοκτήτη αλλά μάταια.
Μέχρι το 2016, οπότε ο μεσάζοντας από την Ελβετία απέστειλε το διαβατήριο του Πέτρου Κυριακίδη (αριστερά) στους υπαλλήλους της Mossack Fonseca, εκείνοι δεν γνώριζαν ότι είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της Gemi Capital Inc.
Ο Πέτρος Κυριακίδης είχε ήδη εξαφανιστεί από τον Δεκέμβριο του 2012, όταν εκδόθηκε το ένταλμα σύλληψής του για την υπόθεση των δανείων της Proton Bank, όμως η Gemi παρέμενε ενεργή.
Τα αποδεικτικά στοιχεία που διατηρούσε το γραφείο της Μιμόζας περί ιδιοκτησίας της παναμέζικης offshore ήταν το αντίγραφο του διαβατηρίου του Πέτρου Κυριακίδη, που είχε λήξει από τον Οκτώβριο του 2012, και μία συστατική επιστολή του 2008 από τo ελβετικό παράρτημα της Deutsche Bank όπου αναγραφόταν η διεύθυνση της κατοικίας του στο Παλαιό Φάληρο. Τα σενάρια για την φυγή του Κυριακίδη τον Δεκέμβριο 2012 χαρακτηρίζονται από έντονη φαντασία: ένα σενάριο τον θέλει να περνάει τα ελληνικά σύνορα μεταμφιεσμένος ιερέας και να καταλήγει στα Ιεροσόλυμα. Όμως υπάρχει και αυτό που υποστηρίζει ότι είναι κρυμμένος κάπου στο Άγιον Όρος και δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα. Ένα ακόμα σενάριο είναι ότι πέρασε από το Λιχτενστάιν για να κάνει ανάληψη από την ιδιωτική τράπεζα που διατηρούσε εκεί ο Όμιλος Λαυρεντιάδη – ο λογαριασμός του σύμφωνα με τα όσα έχουν ακουστεί μπορεί να ξεπερνούσε και τα 70 εκατομμύρια.
Από εκεί λέγεται ότι πέρασε στην Νότια Αμερική και μετά ότι έφτασε μέχρι και την Νοτιοανατολική Ασία. Με την έρευνα της Μιμόζας για τον Πέτρο Κυριακίδη και την offshore του, αναδύεται ένα άλλο, αρκετά πιο ρεαλιστικό, σενάριο. Όπως ανακάλυψε η υπάλληλος του ελβετικού γραφείου – μεσάζοντα, η Gemi διατηρούσε τραπεζικό λογαριασμό με κεφάλαια, των οποίων το ύψος δεν φαίνεται στα έγγραφα της νέας διαρροής. Ο Κυριακίδης εξαφανίστηκε τον Δεκέμβριο του 2012, ενώ οι ελβετικές αρχές δέσμευσαν τον λογαριασμό της Gemi το 2015, περισσότερο από δύο χρόνια αργότερα αλλά και τότε ακόμα υπήρχαν κάποια χρήματα μέσα.
Η Μιμόζα στο μήνυμα που έστειλε στην Mossack Fonseca ανέφερε: «Η τράπεζα με πληροφόρησε ότι ο λογαριασμός της (σ.σ. εταιρείας) έχει δεσμευθεί από το 2015 αλλά δεν γνώριζαν γιατί. Έπρεπε να κάνω τις έρευνές μου… Μπορώ απλώς να σας διαβιβάσω το αντίγραφο διαβατηρίου του και το αποδεικτικό διαμονής που είχα στο αρχείο, αλλά δεν μπορώ να σας δώσω ενημερωμένα στοιχεία. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει τραπεζικός λογαριασμός στην Ελβετία στην Deutsche Bank και εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια χρήματα, αλλά δεν μπορεί να κλείσει καθώς ο τραπεζικός λογαριασμός βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας».
Αδέσμευτος για δύο χρόνια
Στα δύο και χρόνια που μεσολάβησαν από την φυγή του Κυριακίδη έως την δέσμευση του λογαριασμού υπήρχε άφθονος χρόνος για αναλήψεις και μεταφορές κεφαλαίων. Οι όποιες εντολές δόθηκαν και οι κινήσεις του λογαριασμού από τα τέλη του 2012 έως και το 2015 θα μπορούσαν να δώσουν πολύτιμα στοιχεία για τα ίχνη του. Όταν πραγματοποιήθηκε έφοδος στο σπίτι του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, στα πλαίσια της υπόθεσης των δανείων της Proton Bank το 2013, βρέθηκαν σύμφωνα με πληροφορίες επιστολές του Κυριακίδη οι οποίες απευθύνονταν σε διάφορες τράπεζες, όπου ο τελευταίος ανέφερε ότι όλες οι επενδύσεις του και μετοχές του ανήκουν στον Λαυρεντιάδη.
Ανάμεσα στις τράπεζες είναι και η Deutsche Bank. Παρά τις επιστολές και το διεθνές ένταλμα σύλληψης, ο τραπεζικός λογαριασμός της Gemi στο ελβετικό παράρτημα της Deutsche Bank δεσμεύθηκε δύο χρόνια μετά κατόπιν παραγγελίας της Ελβετικής Εισαγγελίας, ενώ στην επικοινωνία της Μιμόζας με την τράπεζα είπαν ότι «δεν γνώριζαν γιατί» δεσμεύθηκε. Η Deutsche Bank ώφειλε να γνωρίζει τον πραγματικό ιδιοκτήτη της Gemi που διατηρούσε τραπεζικό λογαριασμό – ωστόσο, ο λογαριασμός έμεινε ανοικτός. Σημειώνεται ότι η Deutsche Bank ήταν χρηματοοικονομικός σύμβουλος της Alapis, του ομίλου του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη που οδηγήθηκε στην πτώχευση το 2013, σε συνέχεια των εξελίξεων της υπόθεσης για τα επισφαλή δάνεια της Proton Bank.
Η απόρρητη αναφορά ύποπτης δραστηριότητας για τις 5 offshore με τις οποίες συνδεόταν ο Πέτρος Κυριακίδης υποβλήθηκε από την Mossack Fonseca στην αρμόδια επιτροπή των Βρετανικών Παρθένων Νήσων τον Σεπτέμβριο του 2017 Μετά τα ευρήματα για την παναμέζικη offshore, τον Ιούλιο του 2016, η Mossack Fonseca συνέχισε να ψάχνει μανιωδώς μήπως υπάρχουν και άλλες εταιρείες που συνδέονται με τον φυγόδικο Κυριακίδη. Και βρέθηκαν πέντε, με έδρα τις Βρετανικές Παρθένους Νήσους, οι οποίες όμως ήταν ήδη ανενεργές. Σε αυτές τις πέντε offshore, ο Κυριακίδης εμφανιζόταν ως πληρεξούσιος. Και οι πέντε (Dec Trading Ltd, Ota Trading Ltd, Sat Trading Ltd, Set Trading Ltd, Vendi International Ltd) είχαν ανώνυμες μετοχές, ενώ η περίοδος λειτουργίας τους εντοπίζεται ανάμεσα στο 2003 και το 2007.
Τον Σεπτέμβριο του 2016 η Mossack Fonseca υπέβαλε αναφορές ύποπτης δραστηριότητας στις αρμόδιες αρχές των Βρετανικών Παρθένων Νήσων και του Παναμά για όλες τις offshore που συνδέονταν με τον Κυριακίδη, με την «υποψία» για «ξέπλυμα χρήματος» και «έγκλημα/απάτη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου